Hoe Hans Dorrestijn er bovenop kwam Televisie stimuleert verkoop oorlogs'spel' 'Een paar jaar falen is altijd beter voor later' Akzo eist van havenschap miljoen gulden Kinderen worden ondergedompeld Speelgoed van het jaar ff Koffiehuis bij CS Amsterdam zal herrijzen Bezuiniging op onderzoeken teer/nicotine Postcode luidt niet einde van bezorging in VRIJDAG 1 SEPTEMBER 1978 BINNENLAND TROUW/KWARTET 9 door Willem Schrama HERWIJNEN Hij had graag de'stem van Herman van Veen willen hebben, maar benadert slechts die van een stervende raaf. Hij vindt zich zelf een kruk achter de piano, maar soms klinkt het ook heel mooi. Enkele van zijn liedjes noemt hij „perfect getimede mislukkingen", maar ook dat zal Dorresteijn een zorg zijn. Hij zingt, omdat hij voelt dat het moet. Bovendien komt hij de laatste tijd meer en meer tot creatieve uitbarstingen waarvan hijzelf paf staat. En dat levert hem dan weer zo veel schouderklopjes op, dat hij er 's avonds naar eigen zeggen doodmoe van in zijn bed tuimelt. Hans Dorrestijn (38) behoort tot de weinige buitenbeentjes in de nogal uniforme wereld van de Nederlandse kleinkunst. Na een mislukte loop baan als leraar Nederlands, gevolgd door een diepe inzinking in zijn leven, begon hij zich na zijn dertigste lang zaam in de richting van het lied te bewegen. In het collectief van de Stratemakeropzeeshow kreeg hij ruimschoots gelegenheid de techniek van het teksten schrijven te scher pen, en daarna stond niets een carriè re als zanger meer in de weg. Vier jaar geleden maakte hij bij Pho nogram zijn platendebuut met de lp „Bofkont." Sindsdien zijn er zo liet hij onlangs in een wraaklustig stencil weten slechts zestien exemplaren van verkocht. „Phonogram was dus aardig op weg om uit de kosten te komen, maar in plaats van mij dank baar te zijn, zegden ze het contract met me op", aldus een verbolgen Dor restijn. „Eerst wilde ik, rancuneus als ik nu eenmaal ben, naar een concur rerende maatschappij stappen, maar ik geef Phonogram nog één keer de kans goede sier met mij te maken. Men kan het publiek tenslotte lang om de tuin leiden met tweederangs kwaliteit, op een dag vraagt het naar wat echt is en wat uit het hart komt, ook al is het niet om aan te horen." Drank Het gevolg van dit dreigement was een herpersing van „Bofkont", en in het nabije verschiet ligt zelfs zijn tweede langspeelplaat „Mooi van le lijkheid", een bloemlezing uit zijn Van één onzer verslaggevers DELFZIJL Akzo zout-chemie claimt een schadevergoeding van een miljoen gulden bij het havenschap Delfzijl. Ooizaak is het afsluiten van de oude havenmond. Dit stuurt de koelwatervoorziening van de fabriek in de war. Akzo en havenschap zijn het erover eens dat er voorzieningen nodig zijn die minstens een miljoen gulden kosten. Het havenschapsbe- stuur heeft gisteren besloten niet op de eis in te gaan. Het meent dat er voor een schadevergoeding geen juri dische grond aanwezig is, omdat Akzo reeds bij de bouw van de koel waterinstallatie wist dat de oude ha venmond wellicht zou worden afge sloten. Akzo meent echter dat hier bij vraagtekens kunnen worden gezet en behoudt zich het recht voor de rech ter in te schakelen. nieuwe gelijknamige theaterpro gramma. Geheel overeenkomstig zijn status als zanger, maar in geen enkele verhouding tot zijn schamele platen- verkoop ls de modelwoning in het Betuwse dorpje Herwijnen waar Dor restijn met zijn vriendin Annemiek het leven deelt. Hij trekt eens aan zijn iets te heet gewassen T-shirt en bekent dat het schrijven over zijn verknipte jeugd hem tot nu toe geen Windeieren heeft gelegd. Naast teksten Voor onder an dere Don Quishocking, Joost Prinsen en Gerard Cox schreef hij (samen met Fetze Pijlman) het rijkelijk verkoch te „Anti-Hondenboek" en onlangs nog de bundel „Met dichtgeknepen keel" ook over kinderleed. In voorbe reiding is een kinderboek genaamd „De Rode Vuurtoren", over een Jon gen met rood haar die door zijn ou ders racistisch wordt opgevoed. „Ik doe dat om te laten zien dat de racist vaak zelf in een hoek zit waarin hij zich ten onrechte voelt klemgedre ven. En hij legt de schuld voor zijn tekort schieten dan bij groeperingen die er helemaal niet schuldig aan zijn." Hans heeft zijn erbarmelijke Jeugd nooit verbloemd. In „Het Anti-Hon denboek" schreef hij hoe zijn stiefva der een Jong hondje, dat maar niet zindelijk wilde worden, met zijn bek in zijn eigen uitwerpselen wreef en hem vervolgens tegen het plafond slingerde. Een kleine illustratie die voldoende aantoont waarom hij in een van zijn liedjes krakend mijmert: „Voor drank moet er een reden zijn: een jeugd als die van Dorrestijn." Toch wil hij over zijn jeugd niet meer praten, omdat hij het gevoel heeft dat hij er na al die jaren bovenop is. Over de drank, die zovele van zijn teksten in een lichte beneveldheid dompelde, nog wel. Niet zonder trots vertelt hij hoe hij een verregaande staat van alcoholisme heeft getrotseerd door zich onder behandeling van de Jelll- nek-kllniek te stellen. Hij drinkt geen druppel meer en heeft zichzelf be loofd dat ook in geen jaren meer te doen omdat hij gemerkt heeft dat een half jaar niet drinken nog niets aan de structuur van zijn léven heeft ver anderd. Temperament „Als ik nu weer begin, is de situatie van de ene dag op de andere weer als voorheen. Ik kan het nu niet aan, en dat komt door mijn temperament. Drank plus temperament geeft name lijk wat drank is. En dat is een heel onvoorspelbare uitkomst. Voor mij betekende het een heel ander hoofd stuk in mijn leven. Het leed van een mens zonder drank ziet er heel anders uit dan mét drank. Voor vrolijkheid geldt hetzelfde, alles wordt anders, het kleurt een heel leven. En ik ben daar gevoelig voor. Bij de Jellinek- kliniek zeg ik ook geregeld in ge sprekken dat we ons niets moeten wijsmaken, want we hebben ook ont zetten veel aan de drank te danken. Je hebt vreselijke dingen meege maakt, maar ook leuke. Alles gaat nu eenmaal in een stroomversnelling, en dat gebeurt niet als je nuchter bent. Die stroomversnelling mis ik nog wel eens, maar de naweeën van de drank waren mij te erg. Ik heb het niet in de hand. Ik begon mer werkelijk alcoho list te voelen toen ik me om de twee dagen werkelijk laveloos dronk. Het gevolg was een reusachtige kater, die een derde of de helft van mijn dage lijkse leven verpestte. En als je nou echt ongelukkig bent, is het niet zo erg. Maar ik had zo'n plezier. Ik wilde niet met zo'n kop opstaan en dan zeggen: uuuuhhh, de tuin, Nee, ik wilde lekker eventjes al die verdorde bloemen eruit halen, en even dit doen en dat doen. Nu sta ik 's morgens om negen uur op, en dat is voor een artiest toch ongekend." Hij nipt aan zijn zoveelste glas Spa en schudt het hoofd: „Nee, ik ben ermee in de slag geraakt, en dat bevalt me wel. Maar we moeten aan het woord alcoholist ook weer niet zo'n zware klank meegeven. Sommige mensen kunnen worden. Als een lied zou gaan over de oneindigheid van het heelal, dan wil ik wel dat ook een eenvoudige luisteraar met weinig schoolopleiding snapt waarover het gaat. Ik heb een grote hekel aan al die rookwolken van vernuft. Mensen maken zichzelf interessanter door een lied te zingen waarvan ledereen zegt: tsjonge wat ls dat diep, terwijl het alleen maar ge* goochel ls. Er zljh veel Nederlandse artiesten die denken dat een echt goed lied hoogdravend moet zijn of de luisteraar op een dwaalspoor moet brengen. Ik ben er geen liefhebber van". Dorrestijn heeft genoten toen Willem Duys hem in zijn zondagochtendpro gramma eens bestempelde als „een ideale man voor bruiloften en partij en". Anderen noemen hem weer de Nederlandse Randy Newman („een heel flatteuze vergelijking"), maar de sondanks constateert hij met genoe gen dat de gossip-bladen hem tot nu toe links hebben laten liggen. Dorres- Hans Dorrestijn: „Het is al erg genoeg dat ik mijn jeugd exploiteer." (foto Dirk Ketting) denken dan aan iemand die met een fles spiritus in de goot ligt. Waar je geen lucifer bij kunt aansteken. Nou, dat is zo'n abnormaal vergevorderd stadium, dat zou ik nooit bereikt heb ben. Ik heb mijn carrière niet kapot gedronken, en Annemiek hield het ook best met me uit. Maar toch was ik alcoholist. Zo, dat was de drank." Zangcarrière Het zingen dan, of zoals hij het voort durend heel chique noemt: zijn zang carrière. Hans. „Aanvankelijk wees niets erop dat er voor mij een carrière was weggelegd als zanger, die zichzelf begeleidt. Ik kon namelijk absoluut niet zingen en ritmisch en muzikaal stelde het ook allemaal niets voor. Als ik vroeger een liedje als „Drie kleine kleutertjes" moest begeleiden, kon ik er absoluut de akkoorden niet bij vinden. Ik heb twee Jaar pianoles gehad, heel schools, maar de lerares zag niet dat ik er ondanks mijn slech te verrichtingen erg veel plezier in had. Iemand met meer pedagogisch Inzicht had toch al gauw gezien: ver rek, hij doet het heel raar, maar hij heeft blijkbaar wat met die plano. Ik heb dat Instrument ook nooit meer links laten liggen. Ik begon stukken van Bach en Chopin te spelen, die veel te moeilijk voor me waren. Na een Jaar oefenen, maat voor maat, speelde ik een ballade van Chopin. Als George VAN Renesse het zou horen zou-ie wel van ellende onder de tafel willen kruipen, maar een leek zegt toch al gauw: tjonge, moet Je die nou eens horen. Dat ls voor mij het peil waar ik nooit bovenuit zal ko men, maar toch hecht ik er erg veel waarde aan." „Met mijn teksten was het al niet anders. Ik schreef al een jaar of vier liedjes en toen ik er mee naar Meneer EfiCIVOLld Johan Verdonge van de kleinkunst academie liep. zei hij: „Ik geef Je één advies: hoe ermee op. Je hebt geen enkel talent". Ik weet het nog precies, het was vijf uur 's middags en de school was al verlaten. Nou zal het ook inderdaad niet zoveel zaaks ge weest zijn, maar zelfs dat heeft me er nooit van weerhouden om twee dagen later weer gewoon verder te gaan. Ik wist dat het er nog niet uitkwam, maar dat ik in elk geval iets te zeggen had. Mijn onzekerheid stond vlak naast een zekerheid van: ik moet doorgaan. Ik heb dat eigenlijk nog steeds. Als ik optreed bekruipt me telkens weer die grote onzekerheid, maar tegelijkertijd heb ik dan iets taais. Laatst speelde ik tijdens een PSP-manlfe8tatie in de Jaap Edenhal voor zo'n tweeduizend mensen. Dan ben ik net Mick Jagger, maar ik zweet me wel eerst het apezuur als ik die hele massa zie. Maar je kunt niet vlak voor zo'n optreden zeggen: meneer, ik doe het niet". Hij noemt zijn werk gebruikspoëzie. De diepte ervan ligt in de eenvoud verscholen. „Mijn literaire uitgangs punt is dat het allermoeilijkste ook door iemand met alleen maar lagere technische school begrepen moet Van een onzer verslaggevers UTRECHT De televisie is er mede-schuldig aan, dat vele vormen van actief spelen naar de achtergrond zijn ver drongen. De indringende in vloed van de televisie heeft voorts een belangrijke in vloed uitgeoefend op de be hoefte aan ..agressiespel" en „oorlogsspel" bij kinderen én volwassenen. Dit zei drs R. de Groot, wetenschap pelijk medewerker (orthopedagogi sche afdeling) aan de Rijksuniversi teit in Groningen gisteren in Utrecht. Volgens hem worden de kinderen als het ware ondergedompeld in een overmaat aan prikkels, waaraan zij zich niet kunnen onttrekken. Daar door worden het „tribune-kinderen" die toezien hoe anderen, volwassenen en kinderen, op het scherm riskante avonturen beleven. Ze verlustigen zich in het gebeuren op afstand, zon der er zelf op enigerlei wijze actief bij betrokken te zijn. Het touwtje sprin gen. knikkeren en vliegeren zijn ver dwenen Een ander gevolg van het tv-aanbod blijkt een, zoals hij het uitdrukte, merkwaardige opbloei van het zoge naamde „oorlogsspeeldgoed" of ..agressiespeelgoed". Dit speelgoed heeft tot controversiële standpunten van ouders, opvoeders, psychologen en pedagogen geleid, waarbij de me ningen uiteenlopen van een totaal verbod tot een oogluikend toelaten. Er ls praktisch niemand te vinden, die agressiespeelgoed ronduit durft te verdedigen. Hij noemde het merkwaardig, dat vele ouders van hun kinderen ver- wachten, dat zij hun agressie leren opunningên beheersen. Zo wordt het leren om gaan met vuur en andere gevaarlijke zaken als noodzakelijk beschouwd: het kind „leert" daardoor veilig en onveilig kennen en hanteren vormt aldus een voorwaarde om de eigen agressieve neigingen te leren beheersen," zo voegde hij hieraan toe. In dit kader wees hij er op, dat kinde ren al heel vroeg het verschil tussen spel en werkelijkheid ervaren. Reeds aan het einde van de kleuterperiode ontwaakt bij kinderen de functie van het geweten; het begint dan open te staan voor de normen eh de waarden van de volwassenen. Pas dan is ook de tijd rijp te werken aan hét leren beheersen van agressieve neigingen. Hij noemde het een dwaas aandoen de gedachte om kinderen, in een we reld vol spanningen en agressie, te verhinderen hun emoties te ontladen Agressie Volgens hem is het echter niet juist van een kind te verwachten dat het met de eigen agressie kan omgaan, zonder in de vorm van spel te hebben geleerd of geoefend In het spel moe ten kinderen leren hun agressie zó te uiten, dat die zowel voor henzelf als voor anderen geen nadeel of scha de met zich meebrengt. „Spelen Wél zou van hogerhand onderzocht kunnen worden, in hoeverre het mo gelijk is de prikkeling tot agressie zoals des.e door de televisie tot ons komt terug te brengen tot het uiterste minimum. Dit met name om dat hiermede een bron voor agressief spelen en handelen moet liggen, als gevolg van de identificatie met de helden uit de tv-wereld door kinderen en volwassenen. „liet speelgoed van het jaar" worden deze. op het eerste oog, gewone rolschaatsen genoemd. Dit speelgoed werd gisteren door de Stichting Goed Speelgoed bekroond, omdat het in een handomdraai kan worden omge bouwd van een tweewieler naai een vierwieler en is voorzien van een start- rembjokje De jury noemt deze rolschaatsen veiliger dan de zo populaire rolplank. tljn wil er nog wel Iets over kwijt: „Een mensonwaardig gedoe. Ik haat hun bedrijf. Het ls heel smerig, het zijn vieze varkens. Ik ben nu nog niet interessant voor ze, omdat ik me qua bekendheid nog op het tweede niveau bevind. Maar als dat verandert zullen ze op een dag wel hun boevenbende op me af sturen. Maar ik ben er niet bang voor, want ik ben niet te pak ken. Ik schrijf, ik treed wel eens op en ik heb wel eens ruzie met mijn buren. Daar kunnen ze niets mee doen. Maar ik zal niet ophouden er scherpe din gen over te zeggen in mijn conféren ces. Niet om ze persoonlijk te pakken, maar om het verschijnsel te belich ten. Want dat ia veel erger natuurlijk. Of het effect heeft weet ik niet; de mensen smullen er toch wel van. Maar iemand die in 1941 in het verzet ging, in zijn eentje en uit overtuiging, had ook niet het gevoel dat-le een miljoenenleger kon verslaan. Je moet het dus toch doen, omdat er anders nooit iets verandert". Gekras Vervolgt: „Heus, ik geloof niet dat iemand door het stof moet om de verkoop van zijn platen te vergroten. Stel dat ik op Hilversum S tussen Willeke Alberti, Ben Cramer en dat hele legioen van Nederlandse schnab- belaars zou worden gedraald, dan val ik daar toch totaal in weg? Heel Ne derland krijgt een black-out als ik begin te zingen. Dan denkt men: ver rek, wat is dat voor gekras, is er soms storing op de radio, of zit de stekker er Wel goed in? Dat heb ik dus nu begrepen. Het ls niet allen idealisme als ik zeg: ik wil niet door Privé geïnterviewd worden Het ls er wel mee begonnen en ik zou het ook nooit doen maar het is ook niet zo dat Je er een cent armer van wordt. Je krijgt de aandacht die Je verdient. Mijn publiek is nu eenmaal niet zo groot als dat van Johan Cruljff. en daar heb ik me bij neergelegd Ik weiger ook platen te verkopen tijdens mijn optreden. Het is al erg genoeg dat ik mijn Jeugd exploiteer." Laatbloeier Dorrestijn vindt zichzelf een uitge sproken laatbloeier, die pas na zijn dertigste plezier in het leven begon te krijgen. Daarvoor mislukte alles. Als leraar kon hij geen orde houden („iedereen liep over de banken, en ik maar slapjes meppen op die lesse naar") en ook zijn eerste huwelijk liep (al na één Jaar) stuk. „Ik trouwde haar omdat ze mooi was en zll mij omdat ik leraar was. Een slechtere start kun Je niet bedenken. Daarbij kwamen voor mij nog ontzettend veel onverwerkte dingen uit mijn Jeugd, dus dat gaf een klap die me deed duizelen. Maar toen pas werd ik ge noodzaakt om alles wat daarvóór ge beurd was op een rijtje te zetten. Ik heb het idee dat ik toen pas volwas sen ben geworden." mens, omdat ik vanuit die donkere schaduwkant naar het licht ben ge kropen. Ik verheug me in een intense vriendenkring, hoewel ik een opge wonden iemand ben die ruzie kan maken. Maar mensen die dat kunnen verwerken, blijven Je vrienden. Net als in een huwelijk, waarin Je ook af ten toe stoom moet afblazen. Maar ik stel het op prijs dat ie desondanks met iemand door het leven gaat tot- aan Je waf. Terwijl ik vroeger altijd dacht dat ik een ontrouw persoon was. Een paar jaar falen, dat ls altijd beter voor later. Van iemand die zich mismaakt en lelijk voelde, talentloos en geen liefde kreeg, werd ik iemand die dat wel kreeg. En dat is een bele venis." Maar hij blijft een guit, want dat van die zestien platen was natuurlijk niet waar. Het waren er zeshonderd, maar zo klonk het leuker. Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM - Het in 1972, wegens de metrobouw, gesloopte Noord- Zuid-Hollandsch Koffiehuis tereijde van het Stationsplein, komt terug. Verwacht wordt, dat het restaurant, waarvan de onderdelen liggen opge slagen, bij de volledig ingebruikne ming van de metro-oostlljn vrijwel op zijn oude plaats zal prijken. De Stich ting tot herbouw van het Koffiehuis destijds was de verontwaardiging over het verlies van dit pand in Am sterdam groot heeft meegedeeld, uat met de herrijzenis van het ge bouwtje ruim twee miljoen gulden zal zijn gemoeid. Over herbouw en ex ploitatie wordt thans met bedrijven onderhandeld Het Koffiehuis zal in het najaar van 1980 weer present zijn. Het zal mede huisvesting aan de VVV bieden. Naast het pand komt de nieuwe infor- matlepost van het Oemeentelljk Ver voer Bedrijf. Ongeveer tachtig pro cent van de onderdelen van het ge sloopte pand zijn bruikbaar voor de nieuwbouw. DEN HAAO (ANP) Het ministerie van volksgezondheid heeft besloten geen onderzoeken meer te laten ver richten door het laboratorium van TNO te Apeldoorn naar het teer- en nicotinegehalte van sigaretten en shag. Het gaat hier om een bezuini ging. Daarnaast geeft het ministerie als reden op dat binnenkort de ver melding van teer- en nicotinegehalte op sigaretten toch verplicht wordt. Volgens TNO gaat het om een bezui niging van zes ton; het ministerie kon dit niet bevestigen. Het ls volgens een woordvoerder niet onmogelijk dat TNO een controlerende taak krijgt. Die zal in eerste instantie zijn toebe dacht aan de adviescommissie wa renwet, die steekproefsgewijs moet onderzoeken of de nieuwe bepalingen van de warenwet, die nog van kracht moeten worden, worden nageleefd. De subsidie die TNO van het ministe rie kreeg voor eerder genoemde on derzoeken zal vervallen. De verplich te vermelding van teer- en nicotinege halte zal niet gelden voor shag Staatssecretaris: DEN HAAO (ANP) - De Invoering van de postcode door de PTT bete kent geen voorbereiding op de af schaffing van de bezorging aan huis van de post. Dit zei staatssecretaris mevrouw Smit-Kroes tegen de Twee de-Kamerleden voor verkeer en wa terstaat en PTT-aangelpgenheden. De postcode ls volgens de staatsse cretaris Juist geheel gericht op de „thuisbezorging" van post. Dat ls de best denkbare indicatie dat deze dienstverlening niet zal verdwijnen aldus de staatssecretaris Volgens de staatssecretaris kan niet overwogen worden om de tijdschrif tenuitgevers of andere postverzen- ders een blijvende bijdrage te geven in het bijhouden van adresten. Het voordeel voor de PTT zou daarmee volgens haar geheel verdwijnen en zou zelfs in een nadeel met bijbeho rende tarief stijgingen kunnen om slaan. „De overheid neemt wel meer beslissingen, die de burger verplicht geld kosten", aldus de staatssecre taris De kosten van invoering van de post code zijn voor de PTT eenmalig 34 miljoen gulden Tegen 1986 zal een besparing van zestig miljoen gulden §er Jaar bereikt zijn „Dat 2al merk aar zijn in de tarieven", aldus de ■taatssecretaris Als blijkt dat grootgebruikers van post de noodzakelijke wijziging van adressen niet voor 1979 gereed kun nen hebben ls het zeker mogelijk voor hen de invoering van het volledig gebruik van de postcode Iets uit te stallen", aldus de staatssecreturls.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 9