NAVO kan Russen aan
'Geheim akkoord
over Rhodesië'
VS: internationaal
leger in M.-Oosten
urgeroorlog
in Nicaragua
0
•SrïS h
'.4
Vietnamees leger moet
terugkeer Chinezen stoppen
Waarom Amerika Zuid-Afrika nog niet hard durft aan te pakken
u
l(
Volgens zwarte leider Sithole
[Jerusalem Post: Canada, Australië en Nieuw Zeeland benaderd
Overeenkomst
China en Iran
Kenyatta
begraven
IJsland heeft
weer regering
WHO: vaccinatie pokken niet nodig
VRIJDAG 1 SEPTEMBER 1978
BUfTENLAND
TROUW/KWARTET
7
H6
an<
bbi
;tei
der
?vi
lati
eve
LONDEN (Reuter) De strijd
krachten van de NAVO zijn nog
steeds sterk genoeg om een aanval
door de legers van het Pact van
Warschau onder leiding van de
Sowjet-Unie te kunnen weerstaan,
maar zij zijn ter zee zwakker. Al
dus bericht het Internationale in
stituut van strategische studies in
Londen, in zijn jaarverslag.
De defensie van de vijtien NAVO-
partners is van een dergelijke om
vang en kwaliteit, aldus het rap
port, dat een bres in haar te drij
ven, een aanval van formaat zou
vereisen. Meer dan Moskou heeft.
Maar, zo staat in „het militaire
evenwicht 1978-79", het Atlanti
sche pact is niet meer in staat tot
het beheersen van alle zeeën die
voor het Atlantische bondgenoot
schap van belang zijn in het begin
van een oorlog. Om vele zeeën zou
gevochten moeten worden. Dit
zou kunnen betekenen dat de
NAVO moet vaststellen waar op
zee zij wil domineren.
Dat in dit opzicht in tien jaar tijd
zoveel is veranderd, wordt in het
verslag toegeschreven aan de
groei van de Russische zeemacht
en het betrekkelijke verval in de
capaciteit van het westen om de
zee te gebruiken voor zijn eigen
doeleinden.
In het verslag staat dat er 2.142
Amerikaanse strategische raket
ten en bommenwerpers met lange
radius zijn, ruim 168 minder dan
in 1976. Maar de raketten en bom
menwerpers van nu kunnen 11.000
kernkopwapens afschieten, bijna
twee keer zoveel als tien jaar gele
den. Hoe dit vermogen er in de
toekomst uitziet zal afhangen van
het resultaat van het huidige over
leg in Geneve over beperking van
de strategische bewapening (Salt),
tussen de Verenigde Staten en de
Sowjet-Unie.
Vergeleken met 837 in 1967, be
schikt de Sowjet-Unie nu over on
geveer 2.550 strategische raketten
en bommenwerpers met grote ra
dius. Deze macht kan ruw geschat
4.500 kernkopwapens tegen de
Verenigde Staten inzetten. Dit to
taal zal in het begin van de jaren
tachtig stijgen tot ruim 7.500,
waarbij men moet bedenken dat
de individuele kernkoppen aan
zienlijk grotere lading hebben dan
de Amerikaanse. De numerieke
sterkte van de Amerikaanse en
Sowjetrussische krijgsmacht is
door de bank genomen gelijk ge
bleven aan die van vorig jaar: 2,07
en 3,64 miljoen. Medio zestig was
het aantal voor beide legers onge
veer 3 miljoen.
Cuba
Over de rol van Cuba in Afrika
zegt het verslag dat in Angola
tussen de 23.000 en 25.000 Cubaan
se militairen het plaatselijke leger
opleiden en helpen bij het hand
haven van de binnenlandse veilig
heid. In Ethiopië liggen tussen de
16.000 en 17.000 Cubanen. Cuba
heeft daarnaast volgens het ver
slag militaire bijstand verleend
aan de volksrepubliek Kongo en
Guinee In een aantal andere lan
den in Afrika bevinden zich Cu
baanse adviseurs en technische
deskundigen. Het verslag noemt
Algerije, Benin, Kongo, Guinee.
Libië. Mozambique. Oeganda,
Sierra Leone. Tanzania, Zuid-Je-
men en Zambia. Cuba heeft een
landmacht van 159.000 man en de
periode van de militaire dienst
plicht is drie jaar. In 1977 heeft het
land aan zijn strijdkrachten onge
veer 784 miljoen dollar uitgege
ven. De Cubaanse marine telt on
geveer 9.000 man en achttien on
derzeebootjagers. De luchtmacht
heeft 20.000 man personeel en 163
gevechtsvliegtuigen. Met een be
volking van 9.750.000 zielen be
schikt Cuba daarnaast nog over
10.000 soldaten voor de staatsvei
ligheid, 3.000 grensbewakers en
een volksmilitie van 100.000 man.
Het instituut acht het mogelijk
dat de China intercontinentale ra
ketten met beperkt bereik van
tussen de 4.800 en 5.600 kilometer
heeft. Deze raket met méér dan
trap is in 1976 voor het eerst door
de Chinezen getest. Het instituut
meent dat China ook heeft ge
werkt aan een raket met een be
reik van 12.800 kilometer, maar
het acht het niet waarschijnlijk
dat deze de eerstkomende jaren al
opgesteld kan worden. China
heeft nog geen „volwassen" proe
ven genomen, omdat hiervoor
doelgebieden in de Indische of
Stille Oceaan moeten worden ge
bruikt. Wel is de raket met succes
getest als lanceerder voor satellie
ten. Weliswaar heeft China onder
zeeërs met lanceerbulzen voor ra
ketten. maar waarschijnlijk geen
raketten, aldus het Instituut. Alle
huidige raketten „lopen" op vloei
bare brandstof, maar er wordt ge
werkt aan andere voorstuwings-
mechanismen. Volgens het ver
slag ziet het er in China naar uit
dat meer aandacht wordt gegeven
aan een modern leger
t
De twee hebben steeds volgehouden
dat ware onafhankelijkheid voor
Rhodesië nog slechts door strijd te
bereiken is. Nog onlangs keerde Nko-
mo zich nadrukkelijk tegen iedere
overeenstemming met Smith.
se zaken Joseph Oarba. Van Nkomo's
kompaan binnen het Patriottisch
Front, Robert Moegabe, wordt niet
gerept.
oge
omi
id lij
Vii
:olle
i gl
dat
esU
•loo
n. I
ïoud
ten
echt
TEL AVTV, CAIRO, MOSKOU (Reuter, UPI) De Verenigde Staten hebben Canada,
Australië en Nieuw-Zeeland benaderd met het voorstel om een internationale vredesmacht te
stationeren op de door Israël bezette westelijke Jordaanoever en de Gaza-strook, zo heeft
gisteren de Jerusalem Post meegedeeld. De Post zegt zijn berichten van betrouwbare
Amerikaanse bronnen in Washington te hebben.
irsta
tot
toti
De drie landen zouden niet zonder
meer afwijzend staan tegenover het
Amerikaanse voorstel. Amerikaanse
regeringsfunctionarissen zouden ook
de secretaris-generaal van de Vere
nigde Naties, Kurt Waldheim van de
plannen op de hoogte hebben ge
bracht. Verder is het volgens de Jeru
salem Post zeer waarschijnlijk dat
president Jimmy Carter dit voorstel
volgende week op de top-conferentie
in Camp David aan Israëls premier
Menachem Begin en de Egyptische
president Anwar Sadat zal voor
leggen.
Volgens de krant bestaat er geen ga
rantie dat Israël zo'n plan zal aan
vaarden, maar zou president Sadat er*
waarschijnlijk wel wat voor voelen.
ët verhaal in de Jerusalem Post
omt een dag nadat de Amerikaanse
krant Washington Post met berich
ten kwam dat Carte.- van plan zou
zijn Amerikaanse troepen te legeren
op door Israël bezette Arabische ge
bieden en een Israëlische lucht
machtbasis in de Sinai zou willen
laten overnemen door de Amerikaan
se luchtmacht.
President Carter zelf heeft hier in
middels over gezegd dat hij niet
graag Amerikaanse troepen zou wil
len gebruiken om de uitvoering van
een vredesakkoord in het Midden-
Oosten te waarborgen. Maar hij voeg
de hieraan toe dat over deze kwestie
gesproken kan worden tijdens de
conferentie in Camp David.
De Israëlische premier heeft inmid
dels laten weten dat hij aanwezigheid
van Amerikaanse troepen op de wes
telijke Jordaan-oever en in Gaza af
wijst. Wel is hij voor een wederzijds
defensieverdrag met de Verenigde
Staten.
Egypte
MANAGUA (AP, DPA) De gevechten tussen tegenstanders
van dictator Somoza en eenheden van de Nationale Garde in
de midden-Amerikaanse republiek, Nicaragua beginnen in
sommige delen van het land te lijken op een burgeroorlog.
Vanuit de stad Matagalpa werd gemeld dat minstens elf
mensen bij de onlusten om het leven zijn gekomen en dat
ongeveer 50 personen gewond zijn geraakt.
De stad Matagalpa, ten noordoosten
van de hoofdstad Managua vormt het
centrum van het verzet tegen het
régime van Anastasio Somoza, wiens
familie al ruim veertig jaar de totale
heerschappij over het land heeft. Ge
wapende burgers hebben zich overal
in de stad verschanst om leden van
de in de Verenigde Staten opgeleide
Nationale Garde te bestoken. De
„Guardia Nacional" maakt gebruikt
van vliegtuigen om sommige delen
van de stad (60.000 inwoners) te bom
barderen. Somoza heeft de berichten
tegengesproken dat er vliegtuigen
zijn gebruikt, maar alle ooggetuigen
maken melding van bombardemen
ten. Ook het Rode Kruis heeft dit
bevestigd.
In de hoofdstad Managua wordt
eveneens gevochten. Er zijn weinig
mensen die nog de straat durven op
te gaan, omdat er overal geschoten
wordt. Op de kruispunten staan gar
de-leden opgesteld
Ondertussen zijn aartsbisschop Mi
guel Obando Y Bravo en president
van het Rode Kruis Ismael Reyes
naar het hoofdkwartier van de Natio
nale Garde getrokken om te onder
handelen over een wapenstilstand.
De twee personen speelden ook een
belangrijke rol bij de spectaculaire
gijzelingsactie van het Sandinisti-
sche nationale bevrijdingsfront na
een overval op het parlementsge
bouw. Obando Y Bravo en Ismael
Reyes traden toen op als bemidde
laars.
De ondernemers in Nicaragua
hebben nogmaals hun steun uitge
sproken aan de algemene stakingsac
tie die door alle sectoren is opgezet en
die bedoeld is om dictator Somoza
tot Elftreden te dwingen. De onderne
mers verklaarden dat de politieke en
economische problemen alleen maar
zijn op te lossen door het opzij schui
ven van de dictatuur.
Intussen heeft Egypte, na een bijeen
komst van de nationale veiligheids
raad, president Sadat en zijn naaste
medewerkers, zijn strategie voor de
bijeenkomst in Camp David vastge
steld. Egypte houdt vast aan een
alomvattende regeling voor duurza
me vrede tussen Arabieren en Israël
en wijst een afzonderlijke regeling
met Israël af. Dit houdt in dat Egypte
een voorstel van premier Begin af
wijst dat hij eerder deze maand deed
en wat volgens hem „gedeeltelijke
permanente regelingen" met Egypte
inhoudt.
Dit als alternatief voor als er in Camp
David geen basis zou kunnen worden
gevonden voor een algehele regeling,
waar Israël overigens toch niet in
gelooft.
De Egyptische woordvoerder van de
veiligheidsraad wilde niet meer zeg
gen over de resultaten ,van het over
leg. Egypte ziet de Verenigde Staten
thans als volwaardige partner in de
onderhandelingen en niet meer als
bemiddelaar. Amerika moet met ei
gen voorstellen komen en verder Is
raël zo veel mogelijk onder druk zet
ten om zijn standpunt te veizachten.
Tot gisteravond reageerde Egypte
niet op de berichten over stationering
van Amerikaanse troepen of een in
ternationaal vredesleger op door Is
raël bezette gebieden.
Tussen de regels door deed de Russi
sche minister van buitenlandse zaken
Andrej Gromiko dat wel op een ban
ket ter ere van zijn Syrische collega
Khaddam, die in Moskou verblijft.
TEHERAN (UPI, Ap) - Iran en Chi
na hebben gisteren in Teheran een
overeenkomst voor culturele uitwis
seling ondertekend. Het verdrag werd
getekend door de nieuwe Iraanse mi
nister van buitenlandse zaken Amir
Khosor Afshar en zijn Chinese colle
ga Hoeang Hoea. De overeenkomst
vloeide voort uit het bezoek van de
Chinese premier en partijvoorzitter
Hoea Kwo-feng aan Iran. De Chinese
delegatie vertrekt vandaag naar Pe
king. Het verdrag voorziet in samen
werking op het gebied van onderwijs,
uitwisseling van publikaties en we
tenschappelijke onderzoekers, bezoe
ken van sportploegen en uitwisseling
van radio- en televisieprogramma's.
SALISBURY (Reuter, UPI) Er is een geheim akkoord over
Rhodesië. Die verheugende maar niet bij voorbaat betrouw
bare mededeling kwam gisteren van de Afrikaanse nationale
unie in Zimbabwe (Rhodesië) van dominee Sithole.
De overeenstemming zou bereikt zijn
op een geheime bijeenkomst, die half
augustus in Zambia is gehouden.
Aanwezig waren daar behalve Nko-
mo. één van de twee leiders van het
Patriottisch Front, de blanke premier
Ian Smith van Rhodesië. president
Kenneth Kaoenda van Zambia en de
Nigeriaanse minister van buitenland- Vnnrrittop
sp zaken Josenh Garba. Van Nkomo's UUIXJllci
Belangrijkste punt uit het akkoord
zou zijn dat Nkomo nu voorzitter
wordt van de uitvoerende raad die
Rhodesië naar een zwart meerder
heidsbewind moet leiden. Dit is het
hoogste orgaan van de overgangsre
gering die begin maart in Rhodesië
werd gevormd, krachtens een ak
koord tussen Smith, bisschop Moezo-
rewa, Sithole en stamhoofd Chlrau.
Een blanke zegsman sprak de verkla
ring onmiddellijk tegen maar een ver
tegenwoordiger van Moezorewa kon
haar naar zijn zeggen bevestigen. Vol
gens Sithole heeft het in Zambia be
reikte akkoord ook de instemming
van de Britse minister van buiten
landse zaken, David Owen en de Rus
sische ambassadeur in Zambia. Het
ligt in de bedoeling, aldus de verkla
ring van de ZANU, het akkoord te
laten bekrachtigen op een conferen
tie van alle partijen.
I
In de verklaring wordt met nadruk
gewezen op de sfeer van argwaan en
wantrouwen binnen de overgangsre
gering van Rhodesië die probeert tot
een duidelijk antwoord te komen op
de voorstellen van de VS en Engeland
om een conferentie te beleggen over
alle bij Rhodesië betrokken partijen.
Deze voorstellen hebben geleid tot
verdeeldheid In de voorlopige rege
ring. Chlrau is akkoord gegaan met
deze voorstellen. Sithole heeft ze ver
worpen en Smith en Moezorewa heb
ben nog geen definitief standpunt
ingenomen.
Een erewacht begeleidt de af
fuit, met daarop de met de
Keniase vlag bedekte lijkkist
van president Jomo Kenyatta.
De president is gisteren bijge
zet in een glazen en marmeren
tombe in de tuin van het parle
mentsgebouw in de hoofdstad
Nairobi.
De uitvaart werd bijgewoond
door onder andere de presi
denten van Kenia's buurlan
den Tanzania, Oeganda en
Zambia, premier Desai van In
dia, het militaire opperhoofd
van Pakistan UI Haq. Het
voormalige moederland
Groot-Brittannië werd verte
genwoordigd door kroonprins
Charles en minister van bui
tenlandse zaken Owen.
Tussen Charles en de Oegan-
dese president Amin deed zich
nog een incidentje voor. Char
les wilde duidelijk niets met
Amin van doen hebben. Toen
de Oegandese president nader
de om de hand te drukken
stond Charles op en begon een
losse kout met een ander lid
van de Britse vertegenwoordi
ging. Amin wachtte een paar
minuten en ging dan onver-
richterzake drie plaatsen ver
der zitten.
PARIJS, HONG KONG (Reuter, UPI, AP) De Vietnamese regering heeft haar strijdkrach
ten opdracht gegeven de terugkeer te verhinderen van enkele tienduizenden in Vietnam
geboren Chinezen, die de afgelopen weken de grens zijn overgestoken en nu aan de Chinese
kant van de grens in kommervolle omstandigheden leven.
In een communiqué van het Vietna
mese ministerie van buitenlandse za
ken, verspreid door de ambassade
van Vietnam in Parijs, werd gezegd
dat de Chinese autoriteiten duizen
den vlotten op de Rode Rivier heb
ben laten maken om de vluchtelingen
illegaal Vietnam binnen te smokke
len. Volgens Vietnam is dit een Chine
se samenzwering om de Vietnamese
veiligheid te bedreigen.
Vluchtelingen
telingen tegen de regering in Hanoi
moeten ophitsen". In een communi
qué van het Vietnamese ministerie
van buitenlandse zaken wordt gezegd
dat Vietnam weigert te onderhande
len over die, naar schatting honderd
zestigduizend, Chinese vluchtelingen
die de afgelopen maanden het land
uitvluchtten.
De Chinese onderhandelingsdele
gatie is nog steeds in Hanoi, hoewel
de leider ervan, de Chinese ondermi
nister van buitenlandse zaken
Tsjoeng Hsl-toeng begin deze week
terugvloog naar Peking. De delegatie
is naar Vietnam gegaan om te onder
handelen over de positie van de onge
veer eenmiljoen Chinezen In
Vietnam.
Vietnam heeft inmiddels ontkend
dat 400 soldaten een stuk Chinees
grondgebied in de Vriendschapspas
bezet zouden hebben en gezegd dat
de Chinese berichten hierover verzin
sels zijn en bedoeld om kwaadaardige
Chinese acties te verhullen.
REYKJAVIK (UPI) Progressieven,
sociaal-democraten en communisten
hebben een nieuwe IJslandse rege
ring onder oud-premier Olafur Johan-
nesson van de Progressieve Partij
gevormd.
Het gaat zeer waarschijnlijk om
duizenden vluchtelingen die de afge
lopen weken verschillende malen
massaal de grens zijn overgestoken
zonder over de door China vereiste
papieren te beschikken. China sloot
de grens op 12 juli en liet slechts
mensen passeren die de benodigde
papieren bij zich hadden. Maar ver
schillende malen stormden duizen
den Chinezen de grens over waarbij
ze de grenswachten min of meer on
der de voet liepen. Volgens Peking
werden ze door Vietnam de grens
over gejaagd, volgens Hsmoi werden
ze opgehitst door Chinese „infiltran
ten". In ieder geval blijkt dat China
het enorme vluchtelingenprobleem
niet aan kan en de mensen wil terug
sturen. Vietnam weigert ze weer op te
nemen, omdat „er vermomde politie
functionarissen bij zijn die de vluch-
GENêVE (Reuter) De Britse auto
riteiten hebben Birmingham formeel
tot met pokken besmet gebied ver-
klaEird. Dit heeft de Wereldgezond
heidsorganisatie (WHO) in Genève
meegedeeld.
Maar volgens de WHO is
er geen reden voor andere landen om
inentingsbewijzen te eisen van reizi
gers uit het gebied. „De situatie in
Engeland is goed onder controle."
aldus een woordvoerder veui het anti
pokken-programma.
De twee „verdachte" patiënten in
Birmingham blijken de ziekte niet te
hebben. Hoe mevrouw Janet Parker
pokken kon oplopen in het aTfUde-
mlsch ziekenhuis waar het virus werd
bewaEud, wordt onderzocht.
De auto
riteiten hebben alle werk met gevaar
lijke virussen In Birmingham voorlo
pig verboden, omdat de aanbevelin
gen van een drie Jaar oud veiligheids-
rapport kennelijk niet waren uitge
voerd. Pas als dat wel gebeurd is, mag
het werk worden hervat.
Iue-ieueii upgtrfciAriu. ut uikwvuui. - - gevormd.
I De Amerikaanse aarzeling om harde stap- internationale problemen op te lossen. 1
door Hennie Serfontein l-'Im *1 *y|Ps»ji pen tegen Zuid-Afrika te ondernemen is aan is een kwestie van prioriteit
JOHANNESBURG Voorlopig is er geen kans op dat de Verenigde
Staten in de komende vier jaar op eigen houtje een harde politiek van
sancties, boycotacties of blokkades zullen bepleiten tegen Zuid-Afrika
vanwege de rassenpolitiek van dat land.
Dit is een van de harde conclusies die
getrokken kunnen worden na recente ge
sprekken met leden van*de Amerikaanse
Senaat, woordvoerder van het Amerikaanse
ministerie van buitenlandse zaken, leden
van het Huis van Afgevaardigden en van de
Nationale Veiligheidsraad. Deze conclusie
betekent overigens niet dat de druk op
Zuid-Afrika zal verminderen of dat er spra
ke zou zijn van een „nieuw groeiend begrip
voor het Zuidafrikaanse probleem", zoals
onlangs werd beweerd door een woordvoer
der van de Zuidafrikaanse regering. Verre
van dat. De druk op Zuid-Afrika zal toene
men en de eisen voor concrete maatregelen
zullen sterker worden. Dat vindt zijn oor
zaak in het feit dat. naarmate de politieke
leiders en de politieke waarnemers meer
horen over de problemen van Zuid-Afrika
en meer in het bijzonder over de regerings
plannen voor de toekomst van dat land, zij
er minder van onder de indruk zijn.
Bovendien bestaat er weinig kans dat de
rupubllkeinen gaan pleiten voor een minder
harde politiek. Zij voelen aan dat president
Carter politiek gewond is en ruiken de kans
voor een /erkiezingsoverwinning in 1980.
Voor die verkiezingen zullen de stemmen
van de zwarten, van wie velen gedesillusio
neerd zijn over het presidentschap, van
essentiële betekenis zijn.
Tegenstelling
Deze intense tegenstelling in de Ameri
kaanse benadering waarbij de harde lijn
aan betekenis wint zonder dat er een reële
kans bestaat op echte pressie, is een van de
karakteristieken van het beleid van de Ver
enigde Staten Jegens Zuid-Afrika. Een an
dere tegenstelling is gelegen in de onzeker
heid en de vaagheid over wat er op dit
moment gedaan moet worden
Ultimatum
Het „ultimatum" dat vice-president Mon-
dale vorig Jaar mei in Wenen aan Vorster
stelde, wordt nog steeds beschouwd ais de
officiële Amerikaanse beleidslijn. In die ver
klaring maken de Verenigde Staten duide
lijk dat zij uiteindelijk één of andere vorm
van een meerderheidsregering in Zuid-Afri
ka willen. Amerika verwacht, volgens deze
verklaring, dat de regering van Zuid-Afrika
Walter F. Mondale
de eerste stappen in deze richting zet, maar
dat de concrete uitwerking van het een en
ander aan Zuidafrikanen zelf moet worden
overgelaten. De stappen die de Zuidafri
kaanse regering sedert die datum onderno
men heeft, komen neer op een zeer duidelij
ke verwerping van de Amerikaanse eisen.
John Vorster
Ze maakte daarbij duidelijk dat er werke
lijk geen enkele ksuis bestaat dat de Zuid
afrikaanse regering vrijwillig zeü instem
men met enige vorm van meerderheidsbe
wind of zelfs maar „volledige participatie
van alle Zuidafrikanen", zoals het oorspron
kelijk door de VS werd geformuleerd.
De Amerikaanse aarzeling om harde stap
pen tegen Zuid-Afrika te ondernemen is aan
verschillende ooreaken toe te schrijven. In
de eerste plaats heerst er een wijd verbreide
opvatting in de Verenigde Staten, ook on
der voorstanders van de harde lijn zoals
Andrew Young, dat de juiste hoeveelheid
druk op een bepaald moment bij de Zuid
afrikanen het licht zal doen doorbreken ten
aanzien van de dwaasheden van de apart
heid en de wenselijkheid van politieke par
ticipatie. In de tweede plaats is het nie
mand duidelijk wat de VS zouden moeten
doen als uiteindelijk duidelijk zou worden
dat de Zuidafrikaanse regering niet van
plan is haar huidige beleid te wijzigen.
8ommige mensen bepleiten de meest harde
maatregelen, zoeüs een boycot en een volle
dige blokkade, alleen geen openlijke oorlog,
terwijl anderen er voor zijn dat de Verenig
de Staten volledig hun handen aftrekken
van Zuid-Afrika
In de derde plaats is'er pas kans op een
serieuze actie van de kant van de Verenigde
Staten jegens Zuid-Afrika na de komende
presidentsverkiezingen die over twee Jaar
worden gehouden. Op dit moment kan de
regering-Carter het zich niet permitteren
toe te geven aan eisen voor internationEile
actie, met alle onzekerheden die daaraan
verbonden zijn. In de vierde plaats is er
weinig kans op werkelijke druk op Zuid-
Afrika zolang de kwestie van Zuid-west-
Afrika en het vraagstuk Rhodesië niet op
gelost zijn. Het Westen heeft de medewer
king van Zuid-Afrika hard nodig om deze
internationale problemen op te lossen. Het
is een kwestie van prioriteit
Prioriteit
Een Amerikaans hoge ambtenaar liet mij
zijn dossiers zien met de woorden: „In ter
men van fysieke prioriteit is de rassenkwes
tie in Zuid-Afrika niet het belangrijkste
probleem. Het afgelopen Jaar lag het dos
sier Zuid-Afrika maar een enkele keer bo
venop de stapel, terwijl de dossiers over
Namibië en Rhodesië vrijwel constant bo
venop liggen". Hij onderstreepte dat dezelf
de mensen in de regering die verantwoorde
lijk zijn voor de Namiblsche en Rhodes!-
sche problemen zich ook moeten bezig hou
den met Zuid-Afrika. En het is nu eenmaal
fysiek onmogelijk om al die problemen te
gelijkertijd te behandelen. Mocht Zuid-Afri
ka echter onverhoopt dwars gaan liggen bij
de westelijke voorstellen inzake Namiblé,
dan bestaat er een gerede kans dat de
volgorde der problemen wordt veranderd.
Zou Zuid-Afrika door de wereld beschouwd
gaan worden als de grote schuldige, dan zou
het Westen geen redenen meer hebben om
eventuele sancties tegen Zuid-Afrika met
een veto te treffen. Dan zou het logisch zijn
een stap verder te gaan en op te treden
tegen Zuid-Afrika vanwege zijn binnen
landse rassenpolitiek. Maar dat zal geen
eenzijdige actie van de Verenigde Staten
zijn, maar een actie in samenwerking met
zijn westelijke partners als onderdeel van
een resolutie van de Veiligheidsraad van de
Verenigde Naties.
