De actualiteit in de les
e tekening van een lezer
rouw
Commentaar
mi LM
zingende vogels in songfestvial
ciale mir.ima: belofte nakomen (1)
Johan Wijne: schoolvakken in relatie brengen met de wereld van nu
4ciale minima: belofte nakomen (2)
HET WEER door Hans de Jong
Weerrapporten
De augustus-
cycloon van 1674
letterlijk
zelf prooi
wedden
eerbetoon
rookkamer
ERDAG 24 AUGUSTUS 1978
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
motie wil met alle geweld de
uk wekke» dat de sociale minima
%p lopen bij 'dit kabinet." Deze
^Craak deed fractieleider i Aatjes
piet CDA op 19 januari van dit jaar
He Tweede Kamer. Dat was in het
"^t over de regeringsverklaring van
kabinet-Van Agt. De motie was
PvdA-fractieleider Den Uyl. Hij
de koppeling van de laagste
le uitkeringen aan het netto mini-
loon ook gehandhaafd zien wan-
onverhoopt en onvoorzien de par-
ere inkomens onvoldoende zou-
matigen en meer zou moeten wor-
bezuinigd op uitgaven van over-
en sociale uitkeringen.
"pDA-fractie heeft in januari tegen
motie van Den Uyl gestemd,
jcht. Premier Van Agt had immers
Ïzeer duidelijk toegezegd dat de
te koppeling tussen sociale mini-
minimumloon gehandhaafd zou
onder voorwaarde dat het mi-
loon niet extra zou worden ver
en bepaalde oneigenlijke ele-
-'len uit de koppeling verwijderd
«A en worden. „Onder de omstan-
-den en vooruitzichten .van nu zal
m en sprake zijn van loslaten van de
eling. Onder de huidige en voor-
>are omstandigheden en doelstel
en wordt de koppeling gegaran-
J, klip en klaar." aldus de pre-
De omstandigheden waarop de
van Den Uyl betrekking had,
-w n volgens mr. Van Agt „onwaar-
nlijk" en mr. Aantjes sprak over
Aj „theoretische discussie over cala-
ten."
i Uyl heeft een voorlopig theore-
door niemand gewenst en lichte-
;ewrongen vraagstuk moeten ver-
om op het punt van de sociale
minima een tegenstelling (tussen oppo
sitie en kabinet-Van Agt) te constrtie-
ren." zó luidde onze conclusie de vol
gende dag op deze plaats in deze krant.
Wie durfde echter in januari veronder
stellen dat het kabinet binnen een half
jaar zo aan het schipperen zou raken
met zijn ondubbelzinnige beloften?
In de ombuigingsnota „Bestek '81" die
het kabinet eind juni het licht deed
zien, staat nog steeds dat de koppeling
van sociale minima aan het minimum
loon wordt gehandhaafd, ook al wordt
gewerkt aan een zuiverder koppeling
waarbij oneigenlijke elementen wor
den weggewerkt. Maar ^egelijk doet
het kabinet, elders in de nota, het
voorstel om elk half jaar de sociale
uitkeringen een half procent minder te
laten stijgen dan de lonen. Bovendien
wordt voorgesteld dat het minimum
loon voorlopig niet harder mag stijgen
dan de gezamenlijke lonen gemiddeld.
Een combinatie van deze twee voorne
mens maakt duidelijk dat de sociale
uitkeringen, ook de sociale minima, de
komende jaren per half jaar een half
procent minder zullen stijgen dan het
minimumloon.
Een tabel in diezelfde nota „Bestek
'81" onthult dan ook dat de koop
kracht van de sociale minima eind 1981
twee procent zal achterblijven bij de
koopkracht van het minimumloon.
Weliswaar doet het kabinet nu de
verzekering dat de koopkracht van de
sociale minima in geen geval achteruit
zal gaan, maar deze nieuwe formule
doet niets af aan het feit dat de koppe
ling tussen minimumloon en sociale
minima niet onverkort wordt gehand
haafd. Toch kan geenszins worden ge
steld dat de economische vooruitzich
ten zoals die nu zijn, zoveel afwijken
van de vermoedens van die in januari
bij eenieder al bestonden.
door Piet Hagen
gv ilijft dan ook geen andere conclusie
r dan dat de regering een in het
nement met nadruk gegeven woord
ay gestand doet. De regering wist in
P ari dat zij, met het geven van haar
fte, zichzelf een belangrijk middel
bezuiniging uit handen sloeg. Toen
a, aarschuwde de premier dat deze
ei fte met zich bracht dat elders
e r bezuinigingen nodig zouden
ge len. Wanneer niettemin de rege
niet in staat blijkt op eigen kracht
ve belofte na te komen, rest er
18 its e e n mogelijkheid. Dan zal het
,ej sment de regering over de streep
'y ten trekken,
vei
kt vereist iets meer matiging van
lat culiere inkomens en lonen. Want
a I n wanneer de werkenden, die het
Kt bij het (financiële) vuur zitten.
de warmte verdelen met de niet-wer-
kenden (de uitkeringstrekkers), is een
eerlijke verdeling van de totale natio
nale koek mogelijk. Wanneer inko
mens en lonen, en bijgevolg het mini
mumloon. niet te zeer stijgen, zal het
helemaal niet moeilijk zijn de sociale
uitkeringen met het minimumloon in
de pas te houden.
Eerder citeerden wij op deze plaats al
eens de stelling van mr Aantjes dat „er
geen aanleiding is om voor wat betreft
de ontwikkeling van de koopkracht
van de laagstbetaalden onderscheid te
maken tussen acfieven (lonen) en niet-
actieven (uitkeringstrekkers)." Naar
onze mening zou die stelling trouwens
niet alleen voor de laagst betaalden
moeten gelden.
UTRECHT De redactie van
Keesings onderwijsbladen
heeft dit jaar twee prijzen in
de wacht gesleept. Eerst de
Huib de Ruyter-prijs, inge
steld door de vereniging van
geschiedenis-leraren, en nu de
Lucas Ooms-prijs van de Ne
derlandse organisatie van
tijdschrift-uitgevers. Hoofd
redacteur Johan S. Wijne ziet
hierin een duidelijke erken
ning van het streven om het
onderwijs beter te laten aan
sluiten op de actualiteit.
Keesings onderwijsbladen bestaan
nu bijna twintig jaar. Ze worden voor
al gebruikt door leraren geschiedenis
en maatschappijleer in het voortge
zet onderwijs en door onderwijzers
van de hoogste klassen van het lager
onderwijs. De total oplaag van de
drie bladen Blikopener, Antenne en
Reflector in Nederland en België be
draagt 225.000.
De redactie van Keesings onderwijs
bladen stelt elke maand een aantal
onderwerpen uit de actualiteit aan de
orde. In het nu reeds verschenen sep-
tember-nummer van Blikopener zijn
dat bij voorbeeld de prijscompensa
tie. de Westerschelde en de provincia
le herindeling.
Het eerste onderwerp is duidelijk een
aangevertje voor economieleraren,
het artikel over de Westerschelde is
zowel voor de biologie- als voor de
aardrijkskundeles interessant en de
„zeventie:. provinciën" van Wiegel
worden geplaatst in het historisch
perspectief van de zeventien Neder
landen uit de zestiende eeuw.
Het nieuwe nummer van Blikopener
doet verder een handreiking aan de
leraar Nederlands door middel van
een bijdrage van Mischa de Vreede.
En de leraar maatschappijleer kan,
voorzover hij de vorige onderwerpen
niet oppakt, in ieder geval uit de
voeten met het door leerlingen ge
maakte interview met minister-presi
dent Van Agt.
Uit deze opsomming blijkt dat de
redactie van Keesing niet alleen pro
beert een verbinding te leggen tussen
de actualiteit en de vakken die op
school worden gegeven, maar boven
dien allerlei dwarsverbindingen legt
tussen die verschillende vakken. Een
onderwerp als de Westerschelde kan
moeilijk ingedeeld worden bij óf
aardrijkskunde óf biologie. Het hoort
Johan Wijne: ook in geschiedenis kentering.
op z'n minst bij beide vakken, en het
is natuurlijk ook niet verboden om er
een lesje maatschappijleer of ge
schiedenis aan vast te knopen.
Leraar
Hoofdredacteur Johan Wijne is zeil
lange tijd leraar geschiedenis ge
weest en de laatste jaren is hij nog
één dag per week als leraar maat
schappijleer verbonden aan de rijks-
pedagogische academie in Hil
versum.
In de vorig jaar verschenen brochure
„Wat doen we met de actualiteit in de
les?" heeft hij zijn opvattingen duide
lijk onder woorden gebracht. Hij ziet
de actualiteit als invalshoek voor het
onderwijs èn als oefenterrein.
Met invalshoek bedoelt hij dat het
onderwijs aansluit op onderwerpen
die in de belangstelling staan: het
conflict in het Midden-Oosten, het
optreden van actie-groepen, de ver
kiezingen, de milieuvervuiling, en
noem maar op. Wijne maakt zichzelf
niet wijs dat scholieren elke nacht
van dat soort dingen wakker liggen
(„Problemen thuis of ongelukkige
liefdes houden hen waarschijnlijk
meer bezig"), maar hij gelooft wel dat
het mogelijk is leerlingen via de actu-
alititeit te interesseren.
Met „oefenterrein" bedoelt Wijne dat
de wetenschap aie in schoolvakken
ligt opgetast meer in relatie wordt
gebracht tot de wereld waarin wij
leven. Bij steeds meer vakken ziet
Wijne die tendens om het leerpro
gramma minder af te leiden vanuit
academische disciplines en meer op
te bouwen vanuit vragen die onze
eigen samenleving stelt. Hoe komt
het dat Israël en zijn Arabische buur
landen in conflict zijn? Dan moet je
wel in de geschiedenis duiken. Hoe
kunnen we de energieschaarste op
lossen? Dan kom je vanzelf uit bij
onderwerpen als industrialisatie,
overbevolking, kernenergie en nog
een paar van die kleinigheden.
Actuate thema's
Wijne bespeurt die kentering ook in
het geschiedenisonderwijs, dat hem
als historicus het dichtst aan het hart
ligt. De commissie geschiedenis
maatschappijleer, waarvan Wijne zelf
deel uit maakt, heeft onlangs in een
eerste discussiestuk gepleit voor het
loslaten van de chronologische opzet
van het geschiedenis-onderwijs (be
ginnen bij de oudheid om in de hoog
ste klassen te eindigen bij de moder
ne tijd). De commissie stelt voor het
geschiedenis-onderwijs meer op te
'bouwen rondom actuele thema's en
vandaaruit terug te kijken naar de
geschiedenis.
In die aanpak doet de chronologische
(en meestal westers georiënteerde) in
deling van de geschiedenis in tijdvak
ken gekunsteld aan. Als je het bij
voorbeeld hebt over de verstedelij
king is het zinvol de industrialisatie
in de laatste tweehonderd Jaar onder
de loep te nemen, maar het moet niet
verboden zijn de groei (en teruggang)
van steden in de vijftiende, zestiende
en zeventiende eeuw erbij te betrek
ken of een blik te werpen naar de
stadsontwikkeling in de oudheid.
Om misverstand te voorkomen voegt
Wijne er haastig aan toe dat hij niet
'elke chronologie wil prijsgeven. Het
geschiedenisonderwijs is niet denk
baar zonder, jaartallen en chronologi
sche overzichten. Maar die kapstok
mag niet verabsoluteerd worden tot
ordenend beginsel van heel het ge
schiedenisonderwijs.
Herzien
Een van de consequenties van deze
gedachtengang is dat de huidige pro
gramma's voor het vak geschiedenis
worden herzien. Het meest sprekende
voorbeeld in dit verband is waar
schijnlijk de tegenwoordig gehan
teerde omschrijving van de verplich
te stof voor het centraal schriftelijk
eindexamen. Sinds de invoering van
de mammoetwet staat nu in de hoog
ste klassen de geschiedenis van de
laatste halve eeuw centraal.
Op zichzelf is het wel begrijpelijk dat
men destijds hiervoor gekozen heeft.
Het besluit was een reactie op de
praktijk van vóór 1968, toen de ge
schiedenis vanaf de Franse revolutie
tot aan het begin van de twintigste
eeuw op het programma stond. Het
gevolg van die aanpak was dat op
veel scholen alles geleerd werd over
kabinetten in de vorige eeuw en over
de Balkanoorlogen, maar verschijnr
selen als de dekolonisatie van Indo
nesië of de koude oorlog onbesproken
bleven.
Om scholieren op z'n minst enig in
zicht te geven in de meest recente
geschiedenis is men toen doorgesla
gen naar het andere uiterste. Het
nadeel daarvan was weer dat het his
torisch inzicht als het ware begrensd
werd bij het jaartal 1918 (al weer
zestig Jaar geleden overigens).
De door Wijne en gelukkig steeds
meer van zijn collega's voorgestane
aanpak gaat niet meer uit van tijd
vakken, maar van thema's Een on
derwerp als dekolonisatie blijft dan
niet beperkt tot de onafhankelijk
heidsstrijd van de vroegere kolonies,
maar kan behandeld worden in ver
band met de voorafgaande periode
van de kolonisatie.
Wijne voert ook nog een ander argu
ment aan voor een nieuwe bezinning
op het huidige geschiedenis-onder
wijs. Ondanks alle reeds doorgevoer
de verbeteringen is het toch nog zo.
zegt hij, dat de schooljeugd uiteen
valt in twee groepen: een deel van de
leerlingen krijgt op de lagere school
en in het lager beroepsonderwijs
voornamelijk vaderlandse geschiede
nis. terwijl het bevoorrechte deel der
scholieren in de hogere leerjaren van
het voortgezet onderwijs wordt inge
wijd in de geheimen van de meer
internationaal georiënteerde cultuur
geschiedenis. De traditionele vader
landse geschiedenis is dan vooral be
doeld om onze kinderen op te voeden
tot vaderlandslievende burgers die
doordrongen zijn van de gTote daden
van onze voorouders, terwijl de cultu
rele elite gevormd wordt tot welden
kende wereldburgers.
Verschil moet weg
Ook als in de toekomst het verschil
blijft bestaan tussen leerlingen die
wel en die niet geschiedenis in hun
examenpakket opnemen, moet toch
het onderscheid tussen deze beperkte
en brede vorming verdwijnen. Al het
geschiedenisonderwijs moet algeme
ne geschiedenis zijn en de vaderland
se geschiedenis is dan slechts een
verbijzondering daarvan, die wat
meer aanspreekt omdat het dichtbij
huis gebeurd is.
Terugkomend op zijn pleidooi voor
de actualiteit in het onderwijs zegt
Wijne ten slotte: „Als hoofddoel van
het geschiedenisonderwijs zie ik dat
je leerlingen begrip bijbrengt voor de
historische wortels van de moderne
wereld. Daarom ligt voor mij het ver
trekpunt in de actualiteit. En dan
bedoel ik niet de terreur van krante
koppen, maar de „langlopende" actu
aliteit van de grote ontwikkelingen.
bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859,
Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een
Nu er in de tweede helft van deze
week niet veel verandert met het
weer, er zonnige perioden blij
ven, er tijdelijk ook wat storing
komt en de temperatuur zich 's
middags op 19 20 graden Celsi
us blijft ophouden, is er gelegen
heid eens voor een keer aan
dacht te besteden aan een
schokkende gebeurtenis uit een
ver verleden. Het betreft hier een
zeer zware storm, beter gezegd
cycloon, die zich in de avond van
1 augustus 1674 speciaal op.
Utrecht richtte. Er waren die
avond meer tornado's over Ne
derland en het ging dus wat men
nu zou noemen, er echt op zijn
Amerikaans toe.
Zoals gezegd hield één tornado
nergens zo huis als boven de stad
Utrecht. Een Utrechter be
schreef vlak na de ramp in een
brief de verwoestingen die in zijn
stad waren aangericht. „Deze
letteren zullen u met korte woor
den melden de schricklijcke oor
delen Godts, die heden over onze
stad Uytrecht gevallen zijn.
Want op woensdagavond tus-
schen seven en halfachten is hier
zo schrickelijcken tempeest ge
weest (storm), dat in de tijt van
een kleyn halfuur de gantsche
stadt als tot een puynhoop ge
raakt is, zodat de desolaatheyt
(ontreddering) desselven met
geen penne is te beschrijven."
De Domkerk van de toren tot
aan het Koor is tot een puinhoop
veranderd, zodat de pilaren niet-
hoger dan zes tot zeven voet van
de grond bleven staan. De toren
van de Jacobuskerk met het
klokkenspel is tot aan de wijzer
afgebroken en door het dak in de
kerk neergestort. Van de Buur
kerk is een groot deel van het
dak en zijn beide zijmuren van
boven in de kerk neergestort.
Beide torens van de Pieterskerk
en de toren van de Nicolaaskerk
zijn omgewaaid. Alle molens die
vanaf de stadswallen zichtbaar
waren, verdwenen op twee na.
De toren van Houten, Bunnik,
Jutphaas en IJsselstein die van
af de Utrechtse wallen gezien
konden worden, verdwenen ook.
In een herberg waar veel mensen
een schuilplaats hadden ge
zocht, gebeurde ook al een ramp:
het bouwwerk stortte in, zodat
velen daar de dood vonden. Een
turfschip dat in de Oude Gracht
lag,' werd door de zware storm
tot zinken gebracht, waarbij ook
mensen het leven lieten.
Het dwarsschip en het Koor van
de Domkerk werden vrij spoedig
hersteld, maar de stad Utrecht,
die door de Franse bezetting van
1672 en 1673 verarmd was, moest
het zwaar gehavende schip van
de Domkerk aan zijn lot overla
ten. Weer en wind hadden hier
vrij spel en het schip verviel tot
een puinhoop. De tekenaar Her
man Saftleven, die op het Titus
Kerkhof woonde, ging dikwijls
naar de geschonden kerk en
maakte tekeningen van de
grootse ruïne. Eerst in 1826 wer
den de resten van het schip van
de Domkerk weggeruimd en ont
stond het tegenwoordige Dom
plein.
In een aflevering van De Vakatu-
re, uitgave Thieme en Cle. Zut-
fen, weet dr A. van Hulzen ook
nog te berichten dat met lichtge
le klinkers in het wegdek van het
Domplon de plattegrond van het
verdwenen schip van de kerk is
aangegeven.
Van de Domkerk waren alleen
het Koor en het dwarsschip over
gebleven; sedert 1674 staat de
Domtoren gescheiden van het
gespaard gebleven deel van de
kerk. Door de cycloon had de
Jacobitoren zijn beiaard voor
goed verloren.
STRANDWEER
Vandaag eerst vrij zonnig, later
opkomende bewolking van
noordwest tot noord uit. overwe
gend droog. Een zwakke wind uit
noordwest tot west, gematigde
temperaturen, lucht achttien tot
negentien graden, zeewater ze
ventien tot achttien graden.
Amsterdam
licht bew.
20
De Bilt
licht bew
20
Deelen
hall bew.
21
Eelde
onbew
20
Eindhoven
licht bew
21
Den Helder
licht bew.
10
Rotterdam
licht bew.
10
Twente
licht bew
22
Vllsslngen
licht bew
18
Zd. Limburg
hall bew
21
Aberdeen
zwaar bew.
18
Athene
onbew
30
Barcelona
zwaar bew
26
Berlijn
zwaar bew.
21
Bordeaux
onbew
30
Brussel
hall bew
22
Frankfort
regenbui
22
Oentve
licht bew.
27
Helsinki
regen
1»
Innsbruck
regenbui
24
Klagenlurt
licht bew
26
Kopenhagen
licht bew
20
Locamo
half bew
27
Londen
half bew
21
Luxemburg
zwaar bew
21
Madrid
half bew
36
Malaga
onbew.
30
Mallorca
onbew
28
München
onweer
24
Nice
zwaar bew.
20
Oslo
half bew
20
Parijs
zwaar bew.
23
Rome
half bew
26
Spilt
onbew.
26
Stockholm
licht bew.
20
Wenen
Ucht bew.
28
Zurich
half bew.
26
Casa Blanca
onbew
25
Istanbul
onbew.
25
Tunis
onbew
27
HOOOWATER vrijdag 25 augustus VUsstngen
Na de de Nederlandse topptien
voor sprekende volgels krijgen
we nu ook een Europees songfes
tival voor 'zingende vogels. In
Amsterdam, en pas in mei 1980,
maar het gaat in elk geval door,
verzekert ons initiatiefnemer Ed
van der Wal uit Dordrecht. Hij is
de man die op gezette tijden de
Imitator, een eenvoudig blad met
vogelnieuws, uitgeeft, de vogel-
top-tien organiseert, geluids
bandjes met de prestaties van
sprekende vogels samenstelt
(die, als ze klaar zijn, bij de die
renwinkels te koop zullen zijn) en
contacten legt met liefhebbers
van sprekende vogels in andere
landen om zo tot grote manifes
taties als het songfestival te kun
nen komen.
Het is de bedoeling, dat de zin
gende vogels op het festival bege
leid worden door een echt orkest.
Of dat lukt is een tweede, maar
Van der Wal heeft er alle vertrou
wen in; nu al kan hij een aantal
vogels opnoemen die zeker voor
deelname aan het songfestival in
aanmerking komen. Zelf houdt
hij er twee beo's, een grasparkiet
en een kraal op na; beo Karei
praat, lacht en hoest, en kan een
kinderstemmetje en een heel
zware stem opzetten, de kraal
gorgelt als de beste. Hij kent ook
veel andere „beroemde" vogels.
„Die dieren zijn fascinerend",
zegt hij, „en zo slim. Japie, de beo
van een kennis, steekt zijn kop in
het zand om een zwaarder geluid
te kunnen produceren En zo is er
ook een papegaai, die minuten
lang een heel telefoongesprek in
z'n eentje voert. Zo van: ja, mor
gen kan ik niet hoor. Misschien
kom ik volgende week wel."
Behalve de Nederlandse top-tien
is er onlangs ook een Europa-top
tien voor sprekende en zingende
vogels samengesteld. Nummer
één op deze hitparade is het
Duitse praatwonder" Lora Eston,
een grijze roodstaartpapegaai die
met een t.v.-optreden in de Ted
de Braak-show ook in ons land
groot opzien baarde. Er is wel
gefluisterd en ook geschreven,
dat Lora's bazin Annelie Eston
een bedriegster zou zijn; dat 'ze
haar papegaai in de poten zou
knijpen en verscheidene exem
plaren per jaar zou verslijten,
omdat vogels zelden op comman
do en zeker niet voor vreemd
publiek willen spreken. „Alle
maal laster", zegt Van der Wal.
„Ik ben zelf een paar keer bij
haar thuis geweest en de pape
gaai presteerde in zijn kooi, zon
der dat Annelie er bij stond, pre
cies hetzelfde als in de zaal; ze
heeft hem trouwens al veertien
Jaar. en treed alle dagen een paar
keer op in de Lou van Burg-show
in het Duitse Hassloch bij Neu-
stad. Lora weigert nooit; het is
gewoon een geniaal dier".
Waarom wil Van der Wal de spre
kende vogels zo graag in de publi
citeit hebben? „Vogels die zoveel
talent hebben, moeten af en toe
de kans krijgen om voor de tele
visie te komen", vindt hij. „Ont
zettend veel mensen hebben zelf
sprekende vogels (Jules de Corte
heeft er drie, Itita Corita, Frank
Sinatra, Bueno de Mesquita en
nog ontelbare onbekende Neder
landers één) en zouden dat echt
leuk vinden. Af en toe komt er
een vogel voor de radio en hier en
daar haalt eentje de t.v., maar we
proberen regelmatig mogelijkhe
den voor ze te vinden. Zo hebben
we de NOS voorgesteld om pau
zefilmpjes op te nemen van een
papegaai die bijvoorbeeld kan
zeggen: even geduld a.u.b., er is
een storing. En ik heb de konin
gin een brief geschreven met het
verzoek van Annelie Eston een
keer voor haar kleinkinderen te
mogen optreden, zoals ze dat ook
voor de Deense koninklijke fami
lie heeft gedaan".
Het gaat volgens Van der Wal wel
de goede kant op met de belang
stelling voor sprekende volgels.
In Engeland is elk najaar een
wedstrijd op een grote vogelten
toonstelling. in Amerika wordt
gestreden om de „Silver Bird" (de
witte kaketoe Fred van Toni Ba-
retta staat voorlopig nummer
één) en ook in West-Duitsland
staat voor volgend jaar het kam
pioenschap om de Super Golden
Bird op het programma. In ons
eigen land is een grammofoon-
platenmaatschappij bezig met de
opnamen voor een plaat met uit
sluitend sprekende vogels, de
cassettebandjes zijn in de maak
en dan is er natuurlijk onze eigen
top-tien, waarvoor de komende
maand nog bandjes kunnen wor
den ingestuurd. Die kunnen naar
de heer Ed van der Wal, postbus
369 in Dordrecht. Wie meer over
het een en ander wil weten, kan
hem ook via dat postbusnummer
bereiken.
Doodeng vonden de toeschou
wers in de nachtclub in het Cana
dese La Tuque de slangenbe
zweerder, die daar met zijn wurg
slangen een adembenemende
voorstelling gaf. Ze hadden ge
lijk: het werd letterlijk doodeng,
toen een boa constrictor van
tweeëneenhalve meter lengte
zich om de nek van zijn dresseur
wikkelde en de man voor de ogen
van het, van schrik verstarde pu
bliek wurgde. De slangenbe-.
zweerder bleek al overleden, toen
de bedrijfsleider van de club de
slang met grote tegenwoordig
heid van geest de kop afsloeg.
Dominee Eberhard Jungblut
leefde van 1720 tot 1795. Een
man die onbekend gebleven zou
zijn, ware het niet dat hij
ondanks zijn Duitse naam een
Nederlander in 1761 de aard
appel in Oostenrijk introduceer
de. In Prinsendorf, dichtbij We
nen, staat daarom op zijn graf
een monument, waarop als b!i>-
vend eerbetoon elk jaar aardap
pelplanten groeien.
Drie jagers zijn in Italië op de
eerste dag van het nieuwe Jacht
seizoen zelf het slachtoffer van
hun hobby geworden. Een van
hen schoot zichzelf dood toen
zijn geweer per ongeluk afging;
een tweede werd dodelijk ge
raakt door een kogel van een
medejager en een derde over
kwam hetzelfde, maar min of
meer door eigen schuld. De man
bootste zo perfect het geluid van
vogels na, dat een andere Jager
op de „vogels" aanlegde en feil
loos de voor hem onzichtbare
imiterende collega raakte. Die
liep een schot in een schouder op,
en bloedde dood doordat nie
mand hem in zijn schuilhoek in
de gaten had.
Op een olie-booreiland is het veel
te gevaarlijk om te roken. Wie op
zo n platform werkt moet dat dan
ook uit zijn hoofd laten, maar de
zeshonderd werknemers van het
Noorse booreiland Statford den
ken er anders over. Zij zijn in
staking gegaan, omdat ze vinden
dat er best iets op dat probleem
gevonden kan worden. Een rook
kamer bijvoorbeeld, waar je een
sigaretje kunt opsteken zonder
dat Je het risico loopt een macht
olie in brand te steken. De leiding
van het platform is het daar niet
mee eens; die vinden alles wat
met vuur te maken heeft, te ris
kant.
In Engeland kun Je op praktisch
alles een weddenschap afsluiten.
Niet alleen op het winnende
paard, het winnende voetbal
team. of de winnende paus (voor
de paardentoto kun Je daar veel
vuldig terecht, voor de pausen
toto alleen nu), maar ook op het
weer. Een rlskanfé onderneming
in het Engelse klimaat, vooral
deze zomer, vindt de Londense
bookmaker William Hill. Maar Je
bent makelaar in weddenschap
pen of niet, en dus kon iedereen
er zijn geld kwijt die meende dat
er in een bepaalde periode bin
nen 48 uur geen druppel regen op
Londen zou vallen. Kort voor de
tijd om was begon het te regenen
en de amateur-weerkundigen za
gen van hun goeie geld geen cent
terug. Meer geluk hadden dege
nen die een andere periode van 48
uur uitkozen. Bleef het al die tijd
droog, dan zouden de inleggers
vijf maal zoveel terugkrijgen als
ze er voor over hadden gehad
Pech voor de ultschrijver van de
weddenschap, want dwars tegen
alle weersverwachtingen in viel
er in Londen inderdaad geen
druppel regen. Het door de Brit
ten meer als een spelletje be
schouwde wedden kostte de
bookmaker ditmaal duizenden
ponden.
