Hond dreigt probleem te worden
>e tekening van een lezer
rouw
Commentaar
van agt was net een scholier
Overheid moet strakker beleid voeren
iden uit mouwen (1)
binden uit mouwen (2)
HET WEER door Hans d« Jong
Weerrepporten
LAATSTE STEEN
BELEGD DOOR.
Zïïiits:
-pNV: Or NOTA BOUWBELEID
DIEPTEPUNT SOCIALE WONINGBOUW
Koel perspectief
Strandweer
fietsen
benauwend
op slot
"^NSDAG 23 AUGUSTUS 1978
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
aaie zomerweer van de afge-
j dagen heeft het bestuur van
veede-Kamerfractie van het
er niet van kunnen weerhou
ten dikke streep te zetten
de vakantiepret. In een
liefst zes punten tellende ver
maakt het bestuur duide-
|dat problemen zich hebben
stapeld en dat de handen no-
t de mouwen moeten om nog
te voorkomen. Het politie-
drijf heeft nu lang genoeg
legen, vindt het CDA.
Ie zes punten eens rustig op
at inwerken kan de CDA-
geen ongelijk geven. Bij-
>eeld is er de duidelijk waar-
Q ibare terugslag in de woning-
'i Dat is een verontrustend
-- hijnsel, zowel vanwege zijn
:ieve effecten op de werkgele-
ïid, maar ook omdat er nog
ontoonbare behoefte aan wo
rn bestaat. Vanwaar dan toch
Joor niemand gewenste terug-
jk gezegd heeft de regering
>p tot nu toe onbevredigend
igeerd. Een vorige week ver-
ien nota ademt zelfs een sfeer
helpen. Er is weliswaar geld be
schikbaar gesteld, maar ja, als ge
meentebesturen en woningbouw
verenigingen geen plannen heb
ben, wat moeten we dan? Eenvou
dig is zo'n antwoord op die vraag
natuurlijk niet, maar er mag ook
geen aanleiding tot berusting zijn.
Terecht wil de CDA-fractie hiero
ver daarom zo spoedig mogelijk
met de regering een debat.
Minstens zo urgent is de kwestie
van de illegaal in ons land verblij
vende buitenlandse werknemers.
Aan dit probleem legt mede ten
grondslag, dat werkgevers deze
mensen met minimaal risico (enke
le tientjes boete) en optimaal ren
dement (geen belasting- en specia
le premies inhouden, geen opzeg
termijnen in acht nemen bij ontsla
gen, niet zorgen voor voldoende
huisvesting) in dienst kunnen heb
ben. De CDA-fractie vindt daar
om dat krachtig optreden tegen
deze „illegale werkgevers" ge
rechtvaardigd en geboden is. Dat
dit nog niet gebeurt komt doordat
de Eerste Kamer een daartoe
strekkend wetsontwerp na ander
half jaar nog niet in behandeling
heeft genomen. De regering (als
eerst aangewezene om op haast
aan te dringen) en de senaat had
den best wat meer vaart achter
deze zaak kunnen zetten.
door Barend Mensen
DORDRECHT Gaat het in Nederland met de hond uit de
hand lopen? Raakt de „trouwe viervoeter", „de vriend door
dik en dun", het extra kind in menig gezin, in opspraak? Als
het zo is en het lijkt erop dan ligt ook dit alweer aan de
mens en niet aan het dier.
C auwheid en lijdelijkheid. Bij-
jeeld waar de betrokken be-
2 dieden vaststellen dat de re-
-U het in feite ook niet kan
IDA-fractie schiet andermaal kwestie uit te spreken,
e roos waar het op spoed
;e1 ""S1 de ombuigingsnota „Be-
*01 to KoVtnnrlolon pn rip
fm '81" te behandelen en de
ch ontwerpen inzake de grondpo-
ko in te dienen. Het zijn geen
oudige zaken. Maar zeker ook
problemen, die de tijd van-
gjwel zal oplossen. Voor Bestek
2 eldt, om maar iets te noemen,
:rke mate het probleem van de
i schappelijke aanvaardbaar-
1Steeds duidelijker wordt (zie
jorbeeld elders in deze krant
>pstelling van het CNV) dat
talgroepen in de samenleving
lyr pecifiek voor ambtenaren en
re ile verzekeringstrekkers toe-
'ijichte matiging niet accepteren.
[e bodem kon daarmee 'weieens
ti r het regeringsplan wegzin-
fer is daarom alle reden voor
^volksvertegenwoordiging zich
"„Ntfpoedig mogelijk over deze
'"1
Urgent is ook een goede regeling
van de grondpolitiek, al was het
alleen al omdat de prijzen van
landbouwgrond de laatste tijd de
pan uitrijzen. De CDA-fractie
heeft met deze zo kort na de va
kantie toch wel opvallende verkla
ring, zeker niet de simpelste weg
gekozen. Die weg zal haar door
zowel politieke mee- als tegenstan
ders ook niet makkelijk in dank
worden afgenomen. De oppositie
kon weieens het gevoel hebben,
dat haar de politieke wind uit de
zeilen is genomen en omgekeerd
zal de regering wellicht het gevoel
besluipen wat al te oppositioneel
op de vingers te zijn getikt. Er zijn
echter hoe dan ook urgente zaken
aan de orde gesteld, die om een
oplossing vragen. En daar gaat het
in eerste instantie om.
Het hondenbezit is de laatste jaren
aanzienlijk toegenomen. De omvang
van de hondebevolking van dit land
is moeilijk na te gaan. De schatting
dat om en nabij de helft van het
aantal gezinnen er een hond op na
houdt lijkt niet gewaagd. Gemiddeld
dan. want er zijn mensen die er drie
hebben, vier of zelfs vijf.
Als het nu maar iedereen-bij de aan
schaf van zo'n huisdier een welover
wogen keus deed. geen onzuivere mo
tieven als status of na&perij een rol
speelden, als men zich van zijn ver
plichtingen jegens de hond bewust
was en zich aan de regels hield die de
gemeenschap stelt, dan zou er geen
reden tot bezorgheid zijn. Maar er
zijn buurten waarin op een bepaald
moment van een hondenexplosie
sprake is.
De ene buur na de andere ontpopt
zich plotseling als hondeliefhebber.
De zielige verhalen over honden, die
door hun met vakantie gaande bazen
maar ergens worden gedropt, kent
iedereen. De klachten over verontrei
niging van straten, plantsoenen en
perken klinken steeds luider en er
doen zich gevallen voor van loslopen
de honden die mensen aanvallen.
In Dordrecht werd vorige week een
grote hond met een verdovingsge
weer in slaap geschoten en vervol
gens in het plaatseijke asiel afge
maakt nadat hij een paar weken lang
de bewoners van een wijk de stuipen
op het lijf had gejaagd door er zo af
en toe een te bijten. Uitgerekend in
een speeltuin kon hij eindelijk wor
den gevangen en onschadelijk wor
den gemaakt. Twee dagen later beet
een hond een kind in het gezicht.
Wie berichten over dergelijke geval
len leest spreekt van „valse" of „on
betrouwbare" honden. „Niemand
staat stil bij de ware oorzaken van op
ongelukken uitlopende agressivi
teit", zegt de Dordtenaar John van
der Eist. Hij is een van de achtdui
zend mensen die zich als lid van een
politiehondenvereniging (het over
koepelend orgaan van die clubs is de
Koninklijke Nederlandse Politiehon
denvereniging) bezighouden met de
dressuur van honden en zich daarbij
verdiepen in de psychologie van de
hond en de typische kenmerken van
de verschillende rassen.
Van der Eist kan het niet hebben dat
in gevallen als deze het accent ver
keerd gelegd wordt. „Er is," zegt hij,
„een reeks van oorzaken aan te wij
zen voor, wat dreigt te worden of het
al is, het hondenprobleem. Er zou van
overheidswege dan ook een strakker
beleid moeten worden gevoerd want
het moet natuurlijk niet zo worden
dat je nu bij wijze van spreken niet
meer op straat kunt komen vanwege
de hondepoep en dat over een jaar of
vijf niet meer kunt doen vanwege
door honden opgeleverd gevaar."
Als eerste oorzaak noemt hij het on
verstand van veel mensen die „zo
maar" een hond nemen. Afgezien van
de vraag of zij beseffen wat er in het
algemeen aan het houden van een
hond vastzit kan gezegd worden dat
zij zich in een avontuur storten dat
goed maar ook fout kan aflopen. Wie
een hond wil moet zich ervan overtui
gen óf het dier past bij zijn gezin en of
zijn karakter past bij dat van de
gezinsleden. Hij moet de eigenschap
pen van de hond afwegen tegen het
doel waarvoor hij het beest wil gaan
houden. De asiels zitten vol met hon
den die „tegengevallen" en dus weer
opgeruimd zijn.
Al gauw een last
Van der Eist: „In het begin gaan
ouders of kinderen blijmoedig met
het dier uit. Maar vaak wordt dat al
gauw een last. Wat gebeurt er dan?
De hond moet het zelf maar uitzoe
ken. 's Ochtends gaat de deur voor
hem open en wanneer hij terugkomt
wordt dan wel afgewacht. En dit ter
wijl het het oog op het verkeer en
mogelijke overlast vrijwel overal de
bepaling geldt dat honden moeten
zijn aangelijnd."
John van der Eist noemt de „loslo
pende hond" het grootste probleem.
Zo'n dier loopt voortdurend gevaar
geplaagd te worden door kinderen.
Het blijft daarbij van zijn kant mees
tal bij grommen en zijn tanden laten
zien. Als het jennen echter eindeloos
doorgaat, houdt het zenuwachtig ge
worden dier het niet meer. Dat kan
met iedere hond, van welk ras ook,
gebeuren. Je zou haast zeggen: het
meest in de mensenwereld geïnte
greerde dier is niets menselijks
vreemd. Trouwens, „menselijk" is de
hond ook wat betreft de stress die
voortkomt uit het gejaagde en la
waaiige leven.
Hondevangers
„Tegen het euvel van de loslopende
hond zou de overheid streng moeten
John van der Eist: hondensporters streven naar een optimale
relatie tussen mens en dier. Voor het opbouwen van zo'n
relatie moet in de eerste plaats de mens geschikt zijn. Dat
geldt overigens net zo goed voor de „gewone" baas van de
„gewone" hond!
optreden. Er zijn gemeentelijke ratte-
vangers, er zouden ook weer honde
vangers moeten zijn. De hondepen
ning zou weer moeten worden inge
voerd om terstond te kunnen zien of
een hond nog wel een baas heeft en of
de baas aan zijn verplichtingen vol
doet. Iedere zogenaamde dierenlief
hebber die zijn hond op het trottoir of
op gazons zijn behoefte laat doen zou
onherroepelijk een bekeuring moeten
krijgen. Er zijn wijken waar de dage
lijkse hondenultlaat gewoon een
plaag is. De over het algemeen in veel
te geringe mate gesubsidieerde asiels,
die honden afstaan tegen een vergoe
ding, zouden er strakkere regels op na
moeten houden wat betreft de tijd die
een hond daar kan verblijven."
„Hoe triest het ook is, als zich na
enige tijd geen koper meldt zou men
het dier moeten laten inslapen. Bo
vendien zou men over de te verkopen
honden maar dat is uiteraard een
moeilijk punt meer informatie
moeten kunnen verstrekken. Nu is
het zo dat bij voorbeeld een angstbij-
ter, een keffer, een niet zindelijke of
een agressieve hond, die opgeruimd
is, weer in de circulatie kan komen.
En dat loopt onherroepelijk op een
volgende teleurstelling uit."
Neem een rashond
John van der Eist geeft grif toe dat
een hond van het vuilnisbakkenras
alleraardigst kan zijn, trouw, waaks
en beantwoordend aan alle eisen die
men doorgaans aan een hond stelt..
Toch adviseert hij een rashond te
nemen.
Daarbij komt hij terug op de „gok"
die veel mensen nemen. In een vuil
nisbakkenras je kunnen de goede
maar ook de door niet ledereen zo te
waarderen eigenschappen van ver
schillende rassen verenigd zijn. Met
een rashond weet men beter waar
men aan toe is, daar men althans de
eigenschappen van het ras kan na
gaan en kan afwegen tegenover zijn
verlangens of het doel waarvoor men
de hond wil hebben. De stamboom is
er niet (alleen) voor de status maar
ook om een indruk te krijgen van de
kwaliteiten èn feilen van het voorge
slacht.
Ook de rashond schijnt echter aan
het devalueren te zijn. John van der
Eist: „Als je tien jaar geleden bij
voorbeeld een Duitse herder kocht,
was dat meestal een goede hond. Nu
wordt er de goede fokkers niet te
na gesproken met veel rassen soms
op onverantwoorde wijze gefokt. Dat
gebeurt omdat de vraag zó groot is
dat het fokken, normaliter een Jaren
lange zaak. een zeer winstgevende
bezigheid is geworden. Ook op dit
terrein zou de overheid sanerend
moeten optreden."
Slachtoffer
Van der Eist wil met dit alles zeggen
dat er met de honden sprake is van
een wildgroei die nodig beteugeld
moet worden. De hond dreigt het
slachtoffer te worden van menselijk
onverstand, ongeduld, onverschillig
heid. praalzucht, geldingsdrang, kor
tom van veel dat niets met dierenlief
de heeft te maken. Een wens van Van
der Eist is dan ook nog dat aan de
dierenbescherming ten opzichte van
de hond meer bevoegdheden worden
toegekend.
Voorkomen is beter dan genezen en
daarom moet men vooraf weten wat
men met een hond voor zich zelf
begint en wat voor dier men in huis
haalt. Er zijn honden die zeer moei
lijk aan de wil van de mens te onder
werpen zijn. Toch zie je er mensen
mee zeulen. Dit zijn echter veelal
dieren voor de liefhebbers die in de
sport, die zij aan de dressuur beleven,
streven naar een optimale relatie tus
sen mens en dier.
Een hond is geen luxe of gebruiks
voorwerp. Hij is een levend wezen
met een eigen karakter. Daar is he
laas nog niet iedereen achter. „Pro
bleemhonden zijn er niet zo veel,"
aldus Van der Eist. „Als er moeilijk
heden zijn kunnen altijd de zoge
naamde overigens niets met africh
ting te maken hebbende gehoor-
zaamheidsscholen of welwillende
hondensporters uitkomst bieden.
Probleemmensen, die het uit de hand
laten lopen, zijn er echter weL Te
veel!
ekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859,
msterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden Voor geplaatste prenten is er een
oekenbon.
ci.v.rv
'.J* ?r
\.'T
•/iï-V'.
V
-RyKSOl/ERHEID
AUGUSTUS
1978
De natuur laat zich niet altijd in
de (weer)kaart kijken. Zo werd in
het radio-weerbericht van maan
dagmiddag de verwachting uit
gesproken, dat een koufront,
over de Noordzee naderend, bij
aankomst in ons land dermate
zou zijn verzwakt, dat het geen
regen meer ging produceren.
Niet juist. Achttien uur later
volgt een correctie: dinsdagmor
gen vroeg werd gezegd dat het
koufront, over de Noordzee en
Engeland op weg naar Neder
land, 's avonds en in de eropvol-
gende nacht regen zou brengen,
Een volmaakt tegengestelde
conclusie dus.
Nu is het niet zo, dat ik mij
verkneuter over missers van col
lega-weervoorspellers, maar het
spijt mij achteraf niet, dat is
maandagmorgen in mijn radio
praatje via de NCRV-microfoon
datzelfde koufront regen en
eventueel onweer had toege
dacht. Gistermiddag logen de
gegevens uit Engeland er niet
om. Het station Finningley aan
de Engelse oostkust kreeg dins
dagmorgen vijf millimeter regen,
Milford Haven in zuidwest-Wales
elf millimeter. Aberporth in de
omgeving zeven en Manchester
vijf millimeter. Al die stations
met regen meldden tegelijk
een.stijgenden barometer. De
temperatuur was gistermiddag
in Engeland om twee uur: 15 tot
18 graden Celsius tegenover Vlis-
singen 21, De Bilt en Maastricht
24 graden Celsius.
Nu is het bepaald niet zo, dat de
nattigheid die vannacht en van
morgen ook ons land bereikt zal
hebben, het sein totaal op rood
heeft gezet. De natte strubbelin
gen gepaard gaande met wolken
velden doen zich voor tijdens de
overschakeling van het ene op
het andere hogedrukcentrum.
Bij Ierland vormt zich momen
teel een nieuw hogedrukgebied,
dat toeneemt tot 1022 millibar.
Het zal een belangrijke rol spe
len ten aanzien van het weer in
de tweede helft van deze week.
De Britse eilanden verwachten
er droog, zonnig en warm stra
lend weer van, maar de noorde
lijke en oostelijke gebieden van
Schotland staan meer bloot aan
storingen. En dit nu wordt ook
juist het zwakke punt wat be
treft de verdere weersontwikke
ling in ons land.
Afgaand op de computerkaart
voor vrijdag uit Parijs, zitten wij
tegen die tijd nog op rozen: hele
maal opgesloten in het maxi
mum met droog weer en tempe
raturen tot 22 graden in het bin
nenland. Maar de Engelse weer
kaart voor vrijdag situeert het
genoemde hogedrukgebied na
drukkelijk ten westen van Ier
land, wat voor de Lage Landen
inhoudt: een opgangkomende
noordwestelijke en later noorde
lijke stroming.
Het zal donderdag en vooral vrij
dag wel tot zonnige perioden ko
men en regen van veel betekenis
is dan niet te verwachten, maar
het weer zal toch met name aan
het strand koel zijn met geen
hogere temperaturen dan 18 gra
den in verband met de oplandige
wind. Bovendien wordt de situa
tie tijdens het eropvolgende
weekend toch wel weer wat
precair.
Die argwaan wordt nog versterkt
na het doorsnuffelen van de
nieuwste Amerikaanse compu-
terkaarten, geldig voor zondag
middag. „Washington" ziet een
kou-inval op ons afkomen. De
kaarten tonen een langgerekte
hogedrukzóne van de Azoren tot
IJsland en tegelijk een hogedru-
kuitloper via zuidoost-Frankrijk
naar de Zwarte Zee. Boven Fin
land ligt een depressie van 2 mil
libar. Daar tussenin staat een
noordelijke tot noordoostelijke
aanvoerstroming via de Noord
zee en onze omgeving tot de
Alpen.
Dit kan er op wijzen dat de laat
ste dagen van augustus bepaald
niet zomers zullen verlopen. Bo
vendien kunnen er met die noor
delijke stroming heel gemakke
lijk nieuwe storingen meekomen
en uit ervaring is bekend, hoe
gemakkelijk daarbij van de
Noordzee wolkenvelden meeko
men. Al met al zijn de verdere
vooruitzichten toch niet al te da
verend, lijkt mij.
Vandaag eerst nog bewolkt en
wat regen of een bui, daarna
opklaringen. Zwakke tot matige
noord-, naar noordwest draaien
de wind, koel, lucjit en zeewater
achttien graden. Verdere voor
uitzichten: zonnige perioden
maar aanhoudend koel.
weerrmporUn van
gisteravond 17 uur
Amsterdam
De Bilt
Deelen
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
VUsstngen
Zd. Limburg
Aberdeen
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Fran Wort
Ocnève
Helsinki
Innsbruck
Klagenlurt
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
Londen
Luxemburg
Madrid
onbewolkt
hall bewolkt
licht bew.
licht bew.
onbewolkt
zwaar bew.
onbewolkt
licht bew.
onbewolkt
onbewolkt
zwaar bew.
licht bew.
licht bew.
licht bew
onbewolkt
onbewolkt
Mallorca
München
Nice
Osio
Parijs
Rome
Spilt
Stockholm
Wenen
ZOertch
Casa Blanca
Istanbul
Tunis
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
Ucht bew.
onbewolkt
Ucht bew.
zwaar bew.
onbewolkt
licht bew
onbewolkt
Ucht bew.
onbewolkt
Ucht bew
half bewolkt
onbewolkt
Ucht bew.
onbewolkt
zwaar bew
onbewolkt
Ucht bew
zwaar bew.
onbewolkt
Ucht bew
gen 6.45-19.01, Hartngvl
terdam fl 08-21.13, 8chevenlngen 7.51-20 14. IJmul-
den 8 35-20 58. Den Helder 0.10-12.38, HarUngen
2.41-15 00. Delfzijl 5.00-17.10.
„Kamerdebatten hebben niet al
leen ten doel informatie te krij
gen, maar ook om te imponeren
op wie luistert en kijkt: mensen
buiten de Kamer".
Dat het zo toegaat in de Tweede
Kamer hebben vijf scholieren uit
de mond van premier Van Agt
zelf gehoord. Ze mochten als le
zers van Keesings scholierenblad
'Blikopener' op bezoek bij de mi
nister-president. zoals andere le
zers van het blad zich hebben
opgegeven voor een gesprek met
een sportheld of een bekend tele
visie- of showfiguur.
Vertelt de premier zoveel nieuws
aan scholieren? Aan het verslag
ln het septembernummer van
Blikopener te zien, niet, maar de
vijf stelden dan ook alleen de
vragen die hun en hun leeftijdge
noten interesseren. Zo wilden ze
wel eens weten of Van Agt de
Interruptie-microfoon ln de Ka
mer niet een erg hinderlijk ding
vindt. „Vaak wel", was het ant
woord. „maar anderzijds: het ver
levendigt sterkt het debat. Het
maakt het pittiger, aardiger,
boeiender voor de luisteraars. Als
er een overmatig gebruik van
wordt gemaakt is het heel sto
rend. omdat je dan de kans niet
krijgt een verhaal te houden dat
uit één stuk is. Dan schiet de
interruptie zijn doel voorbij en ik
kan helaas niet ontkennen dat
het soms zo toegaat". En als zo'n
debat door de televisie uitgezon
den wordt? „De invloed van de
televisie op de Kamerdebatten is
zonneklaar. Ze worden uitvoeri
ger, pittiger, soms agressiever
naarmate er meer televisie is.
Nummertjes maken".
Behalve als het oorlogsmisdadi
gers betreft is mr. Van Agt tegen
de doodstraf. Dat wisten de vijf
scholieren vermoedelijk al, maar
ze wilden het toch nog eens dui
delijk van hun gastheer horen:
„Ik geloof niet dat de doodstraf
in vredestijd ons naar een recht
vaardige maatschappij brengt,
zeker niet toegepast op politieke
geweldenaars, want daarmee
worden ze tot martelaars ge
maakt".
Een vraag die hun bezoeken af
leggende medescholieren vast
ook aan hun sporthelden of t.v.-
sterren stellen: „Krijgt u wel eens
reacties van mensen die u op
straat zien lopen? Negatief of po
sitief?" Volgens de premier ge
beurt dat heel vaak, en meestal
krijgt hij positieve reacties. „Het
komt wel eens voor dat je wordt
nageroepen: Van Agt oprotten!
Dat komt wel eens voor. De
meeste mensen zijn aardig, ko
men je een hand geven, vragen
om een handtekening, zeggen dat
ze Je gisteren op de televisie heb
ben gezien en 'je was best goed'.
Het kan erger dan alleen maar
naroepen: worden er wel eens to
maten naar hem gegooid? „Niet
op mij, maar dat kan nog komen.
Het is de vroegere ministers Van
Doom en Westerterp overkomen.
Maar afkloppen: wat niet is kan
komen".
En hoe staat de minister-presi
dent tegenover journalisten?
„Kritische journalistiek is nodig
in een democratie, om de macht
hebbers bij voortduring onder
toezicht te houden. Dat is een
van de meest wezenlijke functies
van de journalistiek. Maar onder
toezicht staan kan heel lastig
zijn, voortdurend achtervolgd te
worden is vermoeiend. Ik heb wel
eens ogenblikken waarop ik naar
aanleiding van de nabijheid van
journalistten verzuchtingen
slaak die niet in de parlementaire
taal gesteld zijn". In de nabijheid
van de scholieren heeft hij zich
ingehouden. Die zijn er dan ook
haast nooit en zijn waarschijnlijk
minder lastig. Deze scholieren
hebben het tenminste gewoon
een fijn gesprek gevonden: „Mi-
nlster-presidant Van Agt was net
een scholier onder medescho
lieren".
onmatig kijken, allemaal kan los
komen. Om te beginnen zullen de
aanschafkosten van eenvoudige
gezelschapsspelen ln het zieken
fondspakket dienen te worden
opgenomen. Ook verdient het
aanbeveling de klok zowel 's zo
mers als 's winters minstens drie
uur vooruit te zetten, zodat de ex-
verslaafde 's avonds om 23.00 uur
20.00 uur oorspronkelijke tijd)
naar bed kan gaan zonder het
gevoel dat hij iets mist."
Nijlpaardmoeder Rosi van de dierentuin in Stuttgart wipt hier
handig haar jongste kind uit het bassin. De kleine is nog erg jong en
moet van moeder af en toe een zetje in de goede richting hebben.
Rosi draait daar haar poot niet voor om. Dit is al het zesde kind dat
ze in Stuttgart grootbrengt, zodoende.
Laatst was er een documentaire
op de t.v. over het experiment in
Duitsland, waarbij twee gezinnen
het vier weken zonder televisie
deden. Na afloop zei een van de
deelnemers: „Als iemand Je komt
vragen of Je aan zo'n experiment
wilt meedoen, ga er dan alsje
blieft niet op ln. Het is verschrik
kelijk!" Een benauwend ver
schijnsel, noemt Herman Post
dat nlet-buiten-de-t.v.-kunnen.
In het omroepblad Studio
schrijft hij: „Het komt nog eens
zover, dat er speciale klinieken
voor t.v.-verslaafden moeten wor
den ingericht. Ik stel me voor dat
het programmablad tegen die
tijd uitstekende diensten zal be
wijzen als hulpmiddel bij het af
kicken. We mogen ons trouwens
best al zorgen gaan maken over
de te voorziene ontwenningsver
schijnselen. Je moet er niet aan
denken wat er, na al die Jaren
Verschillende Jonge, onderne
mende Nederlanders hebben dit
Jaar een poging gedaan om per
fiets de Noordkaap. het noorde
lijkste puntje van het Noorse vas
teland, te bereiken en weer
terug te fietsen ook. Of ze het
allemaal gehaald hebben is een
tweede, maar in elk geval was er
vorig jaar wel al iemand in ge
slaagd. De vader van Hans van
Doorne uit V/olfheze schreef ons,
hoe zijn zoon ln één maand via
Duitsland. Denemarken, Zweden
en Finland in z'n eentje naar de
Kaap fietste (waar hij meteen
rechtsomkeert moest maken om
dat er helemaal niets was waar
hij zich kon warmen of een hapje
eten) en vervolgens twee maan
den door Noorwegen reed; hij
kwam er zelfs nog mét foto in een
plaatselijke krant. Toen hij na
drie maanden thuis kwam gaf
zijn kilometerteller de afgelegde
afstand aan: 6660 kilometer. Een
hele prestatie, maar nog niets
vergeleken bij de 38-Jarige West
duitser Heinz 8tucke. Die doet
alles op de fiets en heeft zodoen
de ln zestien Jaar honderdvijftig
duizend kilometer afgelegd. Hon
derdvijf landen heeft hij al be
zocht, waaronder Alaska, en ver
der peddelde hij door het Amazo
ne-oerwoud en het Himalaya-ge-
bled. HIJ fietst onverdroten door.
Blijkbaar heeft hij de beschik
king over evenveel UJd als geld
en dus is zijn prestatie ln feite
niet te vergelijken met die van
„onze" lange-afstand-fietsers.
Waar deze Heinz Stucke woont
hebben we niet kunnen achterha
len; vermoedelijk is hij dat zelf
intussen ook vergeten.
Omdat er nog altijd veel fietsen
worden gestolen, wordt er ook
steeds dieper nagedacht over be
tere sloten. Helemaal nieuw is
het ln Amerika uitgevonden ka-
belslot dat voor- en achterwiel
tegelijk vergrendelt. Eén lange,
stalen kabel zorgt daarvoor. Het
slot schijnt erg goed te voldoen,
maar hoe het werkt als Je een
tandem moet afsluiten ts nog niet
duidelijk. Laat staan als Je een
fiets voor drie of voor nog meer
personen hebt. Want die bestaan,
verzekert de „stichting: flets!" ln
Amsterdam: de Franse Oitane-
fabriek levert desgewenst een
trio, quatro of quintuplo, voor
drie, vier en zelfs vijf fietsers dus.
