Armoede als maat voor hulp
e tekening van een lezer
'rouw
Commentaar
vrouw nog vaak tweederangs
form in een glas water?
Minister De Koning voert vijf landen af van speciale lijst
HET WEER door Hans de Jong
Weerrapporten
Mis zomer
nog geen gelijke kansen
Klant gezocht
eindelijk vrij
nestdot
oma
NSDAG 15 AUGUSTUS 1978
TROUW/KWARTET
ruzie tussen de grotendeels op
FNV georiënteerde ambtena-
jprganisatie, het Algemeen co-
van overheidspersoneel
x 'OP) en de grotendeels bij het
V aangesloten CCOOP (Chr.
trale van overheids- en onder-
l end personeel) is allerminst
1 storm in een glas water, maar
^*fer ook geen uiting van een
gravende controverse, die ie-
-r 1 vorm van het nu opgeschorte
leg op voorhand kansloos
sj kt. Veeleer is er sprake van
E hoogtepunt in de irritaties over
reer waarvan één van de partij-
namelijk het ACOP door het
^fleg met elkaar op te schorten
ionstratief uiting heeft willen
is achteraf altijd moeilijk vast
lellen, wat in zo een, naar we
^n, tijdelijk conflict de door-
itfheeft gegeven. Is het de stijl
«onderhandelen van CCOOP-
jzitter Wieringa geweest? Wie
eens de teksten van zijn inter
's naleest, is zeker geneigd
in een aanknopingspunt te
en. Bij voorbeeld is er de
il openhartige verklaring van
ringa, dat hij de minister van
enlandse zaken de voor de
^tenaren relevante passage in
'egeringsverklaring heeft gedic-
id. Aldus riep hij, onbedoeld
Scht, het beeld van de leiders
flie de zaken onder elkaar be-
jlen.
vai het ook zij, voor de ABVA,
grootste ambtenarenbond van
dijNV, en dus ook voor het
er DP, was het een doorn in het
S?! Deze bond zoekt sinds enige
„^bewust naar radicalere metho-
n daarin past natuurlijk heie
niet het beeld van de handje-
ipelende leiders.
hej
nd
^'tegenstelling werd nog eens
n :rkt, toen de ACOP daadwer-
tot acties overging en de
P terecht of ten onrechte
^Jmee wilden doen. De vraag
het al dan niet gerechtvaar
zen van deze acties zij hier
terzijde gelaten onze krant vond
ze voorbarig waar het hier om
gaat is heel nadrukkelijk te signa
leren, hoezeer dit verschil in op
stelling de spanning tussen de or
ganisaties heeft vergroot.
Het is ook in die periode geweest,
dat Wieringa in onze krant de
uitspraak deed: „Staking is voor
een ambtenaar geen wettig middel.
Ik verwacht dan ook, dat de over
heid het ambtenarenreglement zal
toepassen. Dat kan disciplinaire
maatregelen inhouden." Het is
ook die uitspraak die nu mede
voor het ACOP de aanleiding is,
het overleg op te schorten.
Een storm in een glas water, zoals
Wieringa veronderstelt? Het lijkt
ons een onderschatting. Wierenga
zal moeten bedenken, dat zijn uit
spraken bepaald niet het aangewe
zen middel zijn om met een in al te
radikaal vaarwater verzeild ge
raakte bond als de ABVA de goe
de koers te kunnen houden. Zijn
laatste uitspraak bijvoorbeeld kan
door een wantrouwende heel ge
makkelijk gelezen worden als een
wens in plaats van als een verwach
ting en het is nu eenmaal niet
plezierig van je collega de wens te
horen, dat er disciplinaire maatre
gelen tegen je getroffen moeten
worden.
Omgekeerd reageert de ABVA al
te overgevoelig, daarmee de in
druk wekkend, maar al te gretig in
te willen gaan op de mogelijkhe
den die Wieringa biedt. Een con
currentieslag om het prestige, de
strijd om de leden? Zeker. Ver
schillen tussen FNV en CNV? Ook
dat is het geval. Maar daaraan
zulke consequenties te verbinden
als opschorting van overleg? Het
lijkt ons overdreven. Per slot van
rekening is het heel normaal dat
verschillende verenigingen ver
schillende opvattingen hebben en
daarvan ook getuigen. Daarvoor
moet ruimte blijven bestaan en dat
kan niet door elkaar uit te sluiten.
door Nico Kussendrager
DEN HAAG Minister Jan de Koning (ontwikkelingssamen
werking) heeft het plan opgevat vijf concentratielanden van
de hulplijst te schrappen.
Het gaat om Colombia en Peru, Cuba
en Jamaica, én Tunesië. Overweging
van de minister is dat het inkomen
per hoofd van de bevolking in die
landen te hoog is. en ze daarom niet
meer voldoen aan één van de drie
normen voor Nederlandse ontwikke
lingshulp (mate van armoede). Voor
Cuba kwam daar nog eens bij. of was
zelfs doorslaggevend: de militaire rol
van dat land in Afrika.
Mate van armoede
Al bij de behandeling van zijn begro
ting, of eigenlijk nog die van zijn
voorganger Jan Pronk, zei De Koning
de norm „mate van armoede" van
wezenlijk belang te achten. Op grond
van gegevens van de Wereldbank
hield de minister de Tweede Kamer
voor dat in landen met een laag ge
middeld inkomen een veel groter deel
van de bevolking krepeert dan in
landen waar het inkomen per hoofd
hoger is.
Later echter „erkende" hij dat het
inkomen per hoofd van de bevolking
een grove aanduiding is voor de mate
van armoede. „Er kunnen tal van
groepen zijn die ver boven die inko
mensgrens uitstijgen, terwijl andere
er belangrijk onder blijven."
En dat is nu precies waar de schoen
wringt. Een inkomen per hoofd van
de bevolking zegt niets over de verde
ling van dat inkomen ónder die bevol
king. Als tien mensen een koek moe
ten delen, en twee krijgen de helft,
dan komen de overige acht koekhap-
pers er zeer bekaaid af. En voor Zuid-
amerikaanse ontwikkelingslanden is
zo'n verdeling nog een zeer rooskleu
rige voorstelling van zaken.
Vaag en voos
Ondanks de grofheid van de norm
„mate van armoede" bleek de minis
ter bij de begrotingsbehandeling ge
steld te zijn op deze „wat strakkere
aanduiding". Daarmee zinspeelde hij
op de inderdaad veel meer vage en
voze norm van het gevoerde ontwik
kelingsbeleid in de landen die Neder
landse hulp krijgen. Komt dat beleid
inderdaad de armste groepen ten
goede?
Als De Koning die overweging zou
laten gelden kan hij naar het lijkt
Peru en Colombia ook rustig op de
hulplijst doorstrepen. Colombia is
een van de weinig landen waar (door
een groep van de Vrije Universiteit)
een uitgebreid onderzoek is ingesteld
naar de effectiviteit van de hulp. De
slotsom was somber: de Nederlandse
ontwikkelingshulp heeft gefaald en
kwam niet goed terecht. De steun
was bepaald niet in overeenstem
ming met een beleid dat zich wil
richten op lotsverbetering van de
armsten. Zij werden van de hulp niet
wijzer.
Wat betreft Peru heeft de sociale en
politieke verandering die een aantal
jaren geleden inzette als een boeme
rang gewerkt. Landhervormingen,
medezeggenschap voor werknemers
en maatregelen die de onderste lagen
in de bevolking ten goede kwamen
(sociale voorzieningen, onderwijs, ge-
zondheiszorg) zijn teruggedraaid,
Peru is weer een „gewoon" Zuidame
rikaans land geworden, dat aan de
norm „zinnig ontwikkelingsbeleid"
(vrij vertaald) zeker niet voldoet.
Wegpoetsen
Voor Cuba en Jamaica ligt dat an
ders. Wat er ook op het „benauwende
paradijs" van Fidel Castro valt af te
dingen, er is veel gedaan aan de ont
wikkeling van de landbouw, de bouw
van scholen en ziekenhuizen, en het
wegpoetsen van de eens reusachtige
inkomensverschillen. Dat onderwijl
de mensenrechten worden geschon
den is waar, maar als andere derde
wereldlanden „ontwikkeling" afdwin
gen door het handhaven van een
scheve inkomensverdeling, is dat óók
een schending van rechten van de
mens. Verder zou met voortzetting
van de (overigens zeer bescheiden)
steun althans enigzins voorkomen
kunnen worden dat Cuba nog verder
een vazal wordt van de Sowjet-Unie.
en heeft de arts op het Cubaanse
platteland die nu te maken krijgt met
het uitblijven van medische appara
tuur (van Philips, betaald uit de Ne
derlandse ontwikkelingspot) geen
boodschap aan de betrokkenheid van
zijn regering in Afrika.
Er valt dus best wat te zeggen vóór
voortzetting van de ontwikkelings
hulp aan Cuba, maar als minister De
Koning de norm „mate van armoede"
laat gelden, moet dit land afvallen. In
ieder geval zit het daar met de verde
ling van het inkomen wel goed.
Buureiland Jamaica streeft daar
naar, in het kader van een gematigd
socialistisch beleid. Op Jamaica lij
ken derde wereldproblemen te zijn
Dit meisje komt uit Colombia, waar de Nederlandse ontwikkelingshulp niet de armste
mensen heeft bereikt.
samengebald: de uitvoer van de sui
ker en de bauxiet van het eiland
levert naar verhouding weinig op, de
invoer wordt steeds duurder, en de
voedselproduktie blijft door velerlei
koloniale oorzaken achter. Dit eiland
waar het regime er ten minste van
uitgaat dat waar een wil is, ook een
weg moet zijn, wordt als concentra-
tieland nu door de Nederlandse ont
wikkelingssteun verlaten.
Gastarbeiders
Ten slotte Tunesië, dat ook het nakij
ken krijgt. Gekeken naar de mate
van armoede, ook daar terecht. Maar
voor Tunesië kunnen nog andere za
ken bij het geven van ontw'kkelings-
hulp een rol spelen.
Uit het Middenlandse Zee-land ko
men veel buitenlandse werknemers
(zij het naar verhouding weinig naar
Nederland). Er van uitgaande dat
gastarbeid sociaal en economisch
voor alle partijen, maar nog het
meest voor het land van herkomst,
nadelig is, zou veel meer gedaan kun
nen worden aan de ontwikkeling van
deze landen.
Bij de begrotingsbehandeling merkte
het GPV-Tweede-Kamerlid Verbrugh
op dat werkgelegenheidsprojecten
voor terugkerende buitenlandse
werknemers op niets zijn uitgelopen.
Hij bepleitte bij de keuze van concen
tratielanden vooral te letten op die
landen waar buitenlandse werkne
mers vandaan komen.
Minister De Koning heeft de grens
voor ontwikkelingshulp gesteld op
550 dollar Inkomen per hoofd van de
bevolking, en daarom zitten als ge
zegd vijf landen „fout". Volgens het
boekje heeft de „gemiddelde" Jamai-
caan per jaar 1290 dollar aan inko
men, de Peruaan 810, de Cubaan 800.
de Tunesiërs 760 en de Colombiaan
550 dollar (een dollar is ruim twee
gulden). Jamaica krijgt dit jaar acht
tien miljoen gulden ontwikkelings
hulp van Nederland, Cuba vijftien.
Colombia twintig en Tunesië dertien
miljoen gulden. Peru (nog niets van
wege de uitputting van de hulp, in
1977 kreeg liet 35 miljoen gulden.
Nu moet uit het feit dat vijf landen
concentratieland kt zijn, niet worden
afgeleid dat de hulp helemaal wordt
stopgezet. Ze kunnen nog wel steun
krijgen, maar minder, per keer, en
van geval tot geval bekeken. De voor
keursbehandeling die concentratie-
landen ten deel valt is voor de vijf
afvallers niet meer weggelegd.
Voor Colombia en Peru is dat te be
grijpen, zeker als ook het gevoerde
ontwikkelingsbeleid in aanmerking
wordt genomen, wat dus niet gebeurt,
en als de medefinanciering meer
ruimte zou krijgen. Dit zijn particu
liere instellingen (NOVIB. ICCO, CE-
BEMO), die daar kunnen komen (bij
de armste groepen bij voorbeeld)
waar regeringen van rijke landen niet
kunnen werken zonder ruzie te krij
gen met de regering van het betrok
ken ontwikkelingsland.
Voor de drie overige landen zou de
ontwikkelingssamenwerking met Ne
derland nog eens bekeken kunnen
worden, in het overleg over de begro
ting dat nog moet plaatsvinden, hoe
wel de vooruitzichten voor Cuba wat
dat betreft wel duidelijk zij. En moge
lijk komt men best tot de slotsom dat
de voorgenomen beslissing een Juiste
is. dat elders meer behoefte bestaat
aan Nederlandse hulp, of dat voor de
betrokken landen andere kanalen be
varen moeten worden.
Maar dan wel op grond van andere
overwegingen dan de botte bijl (mate
van armoede), die nu gehanteerd lijkt
te worden. Heeft minister De Koning
niet zelf óók gezegd dat de aandacht
gericht moet zijn op verbetering van
de kwaliteit van de ontwikkelings
hulp?
l Oiekenin9en- k'i voorkeur in liggend (ormaat. sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859,
jlmsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een
jzjoetenbon
zo
1
lee
^oosTe.fi.scHecoe.DAriGROOTSTG DOOR-
5 LAAT OPeMlHG VOOR MOSSeLCüCTUüfl.?
KOrlT GR DAM HGCE-
MflflCe££M SCHOT (N?!
Er lukt nu weinig meer. Zelfs het
zondag in uit2icht gestelde
maandagmoois ging niet door
als gevolg van versnellingsacties
van Atlantische storingen. Met
zo'n langgerekte wijdlopige
westroostcirculatie in de hogere
niveaus van Canada via de Brit
se eilanden tot diep over het
continent, krijgen zelfs ruggen
van hogedruk niet of nauwelijks
meer de tijd om iets beters klaai
te maken. De ene storing jaagt
op de andere. Ook de Ameri
kaanse computerkaarten voor
vrijdag en zaterdag geven in gro
te trekken hetzelfde stromings
patroon te zien met later in de
week wel weer een hogedrukbob-
bel, uitgroeiend tot een volwas
sen maximum boven Frankrijk.
Maar dat mag dan misschien in
Blegië en het zuiden van Enge
land en ons land wat zomerse
verlichting geven (Roosendaal
maandagmiddag wel 21 graden,
Zuidwest-Duitsland 25 graden),
maar het is niet genoeg om West-
Europa als geheel in de bloeme
tjes te zetten. De hogedrukgebie-
den in imponerende aantallen
voorhanden van de Bermuda's
over de oceaan en Zuid-Europa
helemaal tot de Zwarte Zee, lig
gen, hoe je het ook bekijkt, nu
eenmaal te zuidelijk. De depres
sies moeten uiteraard ook speel
terrein hebben, neem het die
draaidingen dan nou maar eens
kwalijk als ze zich in niemands
land ten noorden van de hoge-
drukmuur gaan uitleven.
Kwalijk nemen het lijkt er
soms wel wat op of sommige
mensen het de weerkundigen
kwalijk nemen dat het augustus-
weer niet meevalt. Het zou juist
omgekeerd moeten zijn: er zou
een breed mededogen over ons
land moeten golven nu die weer-
profeten. na hun uiterste best te
heben gedaan, hun klanten een
mooi. zomers en zonnig week
endweertype aan te bieden, door
de natuur in de steek gelaten
zijn. Mevrouw De Jong in Warns-
veld ook niet mis zegde mij
telefonisch het vertrouwen op.
Het leek mij voor haar fruitleve-
rancier in Warnsveld niet in alle
opzichten een pleziertje haar als
klant te hebben. Als ze namelijk
consequent is. moet ze ook haar
fruithandelaar het vertrouwen
opzeggen, als die daar 's een blo
zende appel heeft verkocht, die
bij het schillen ervan binnenin
verrot blijkt te zijn.
Iets dergelijks was er in zekere
zin ook aan de hand met dat tot
zulke schone profetieën inspire
rende hogedrukgebied boven
Engeland Eind vorige week zag
het er zo mooi uit, en achteraf
bleek het „van binnen" zo ver
molmd te zijn, dat het niet bij
machte was een oceaanfront met
bewolking en regen te keren.
Wat niet wegneemt, dat men on
dermeer in Friesland zondag
jongstleden bijzonder tevreden
is geweest over het warme en
zonnige middagweertype Een
meneer uit Menalden. die mij
telefonisch een morele opkikker
heeft proberen toe te dienen, ver
telde zondagmiddag de zon „in
het gezicht" te hebben gekregen
en bovendien een vuurrode hals.
Het lijkt mij geloof ik wel tijd de
volksweerkunde eens te raadple
gen. Vandaag. 15 augustus, is de
dag van Maria-ten hemelopne
ming. „Is het weer op Maria-
hemelvaart uitgelezen, zo zal het
heel de herfst voortreffelijk we
zen". In Zuid-Vlaanderen zei
men. „Met Onze Vrouwe half
Oest. Is het were stille en koest,
of wild en woest". Je reinste ora
keltaal dus. Tenslotte nog even
de levende natuur: „Werpen de
mieren hopen op, dan volgt er
een natte en koude herfst".
Vandaag matig tot slecht
strandweer. Vrij veel bewolking
gevolgd door regen. Matige af en
toe krachtige zuidwestelijke
wind. Luchttemperatuur 18 gra
den, zeewater 17. Verdere voor
uitzichten: meer opklaringen,
maar ook enkele buien.
vtalion
weer
temp
Amiltrdan
twaar bew.
20
l>f Rilt
■waar bew.
SI
Per ten
«waar bew.
20
Eelde
geheel bew.
17
Eindhoven
half bew.
22
Hm Helder
regenbui
IS
9
Rotterdam
iw-aar bew.
II
Twente
regen
17
V
V li «vingen
half bew.
20
Zd. Iimburg
half bew.
22
Aberdeen
regen
IS
Athene
onbew.
27
Barcelona
onbew.
28
Berlijn
licht bew.
22
Hordraui
28
Hruvvel
licht bew.
22
Frankfort
23
Geneve
21
Heivink!
half bew.
13
Innvhrurk
21
Klagrnfurt
1»
Kopenhagen
half bew.
1»
9
l.ivvabon
onbew
27
licht bew.
24
l/ondrn
iwaar bew.
21
Luxemburg
half bew.
21
Madrid
onbewolkt
35
Malaga
geheel bew.
25
Mallnrra
32
Munchen
half bew
28
Nire
24
- Ovlo
licht bew.
20
Parijs
25
Rome
licht bew.
25
Stockholm
regen
13
Wenen
licht bew.
24
Zurich
onbew.
20
('aaa Blanca
twaar bew.
24
Istanbul
licht bew.
23
Tunis
onbew.
30
5
De Meld- en Regelkamer heeft
het druk en dat zal voorlopig wel
zo blijven ook. We bedoelen niet
de instantie met die naam die
klachten in ontvangst neemt
over vieze luchtjes, zere kelen en
tranende ogen in de Rijnmond.
Deze Meld- en Regelkamer
klaagt zelf. Het is een afdeling
van de actiegroep Man Vrouw
Maatschappij, die nauwlettend
in de gaten houdt of er bedrijven
zijn die vrouwen minder hoog
aanslaan dan mannen. En dat
zijn er nog altijd heel wat.
Een voorbeeld: een Bondsspaar
bank zette een advertentie in een
krant, waarin een balie-assisten
te en een bali-assistent (mnl) ge
vraagd werden. Voor beide func
ties werden dezelfde eisen ge
steld: minimaal Havo. admini
stratief inzicht en commerciële
aanleg. De assistente zou als taak
krijgen het afhandelen van geld
zaken en adviezen inzake andere
diensten van de bank De man
kreeg eveneens aan de balie
bankdiensten te behandelen,
maar bovendien zou hij functio
neren als plaatsvervangend kan
toorbeheerder. Een opmerkelijk
verschil dus. De directie van de
bank kreeg daarop een brief van
de genoemde Meld- en Regelka
mer. waarin onder meer dit
stond: „In de tweede baan zit
kennelijk dus wel wat meer toe
komstmuziek. Nu weten wij ook
wel dat de maatschappelijke lad
der nogal wat sporten bevat en
dat niet iedereen de hoogste
sport kan bereiken. Het ergert
ons dat al bij voorbaat de iets
hogere sport exclusief aan een lid
van het mannelijk geslacht
wordt voorbehouden. Volgens uw
advertentie kan een meisje niet
eens solliciteren naar de tweede
functie (ook al heeft ze dezelfde
vooropleiding). U pretendeert
een moderne financiële instelling
te zijn; wij hopen dat u ook in uw
personeelsbeleid modern zult wil
len zijn en mannen en vrouwen
gelijke aanstellings- en promotie
kansen zult willen geven."
Misschien hadden ze er bij die
bank nog nooit bij stilgestaan
dat een meisje dat dezelfde
school afloopt als een jongen, tot
precies hetzelfde of misschien
wel meer in staat is als die jon
gen. Dan zullen ze dus wel ge
schrokken zijn van de brief,
waarin ze dat duidelijk gemaakt
werd. Maar nee. Er is zelfs nooit
antwoord op die brief gekomen.
Er zijn trouwens wel meer voor
beelden te noemen. Zo schreef de
Meld- en Regelkamer aan de
Spoorwegen, dat een advertentie
over de NS-Midweek-kaart voor
hulsvrouwen best in een minder
betuttelend toontje gesteld had
kunnen worden <„U houdt niet
van drukke snelwegen en rijden
in onbekende streken als u al
auto rijdt").
Een verzekerings
maatschappij kreeg een brief
over een advertentie met een
plaatje van een echtpaar, waarin
de map aan één stuk door aan het
woord is over het belang van een
levensverzekering, en de vrouw
er vaag glimlachend, maar zwij
gend bij staat. „Waar je ook maar
kijkt in onze samenleving: de
beste plaats en het hoogste
woord zijn op enkele uitzonde
ringen na aan mannen voorbe
houden. De reclamewereld geeft
hiervan een getrouwe afspiege
ling en uw reclame-uiting kan
helaas als schoolvoorbeeld die
nen". schreef de Meld- en Regel
kamer.
En zo kunnen we nog een tijdje
doorgaan. Over het „gratis uit-
zetboekje" bijvoorbeeld, dat het
dertienjarige dochtertje van een
van de „Kamervrouwen" toege
stuurd kreeg, en waarin men kin
deren probeert wijs te maken dat
„het nu al zo fijn is met een
linnenuitzet te beginnen", want
dat is dan „het bewijs dat ze nu al
veel om hem geeft." Het zal ieder
een wel duidelijk zijn: de Meld
en Regelkamer maakt zich niet
voor niets druk.
Duimen draaien, dat kunnen de
bewaarders van de enige gevan
genis die het prinsdommetje
Liechtenstein rijk is. En dat is
maar gelukkig ook, want ze kun
nen op het moment niet anders.
Op 1 augustus hebben ze de laat
ste gevangene uitgezwaaid, en
dus hebben de bewaarders al we
kenlang niets om handen, en dat
blijft zo zolang er geen nieuwe
..klant" opdaagt. Enige ervaring
in het duimen draaien hebben ze
vijf jaar geleden al opgedaan,
ook toen was de gevangenis op
het personeel na totaal uitgestor
ven. Wie naar Liechtenstein gaat
mag dus wel erg braaf zijn, want
reken maar dat ze daar graag
weer eens iemand te bewaken
zullen hebben
Sinds de Franse revolutie weten
Fransen en Francaises niet be
ter, of het stokbrood mag niet
duurder zijn dan de prijs die de
regering daarvoor heeft vastge
steld. Vlak vóór de revolutie
brachten de steeds maar stijgen
de broodprijzen het volk zodanig
in beroering, dat de nieuwe
machthebbers besloten een
maximumprijs voor het brood
vast te stellen. Tot daar mochten
de verkopers gaan en niet ver
der. Dat is tot gisteren zo geble
ven. Van nu af zijn de bakkers
eindelijk vrij om hun eigen prij-
ïen te maken. De verkoopsters
moeten er, zo te zien, nog even
aan wennen.
Moeders nestdot wordt deze
week vijftig Jaar. Zijn echte
naam: Willem Duys. een voor- en
achternaam waar hij vroeger
graag een uit de lucht gegrepen
O. tussen zette. „Nestdot" is al
leen het koosnaampje dat zijn nu
85-Jarige moeder hem geeft. Aan
Televizier vertelt ze: „Willem is
de jongste, hij is mijn nestdot.
Op driejarige leeftijd zegde hij al
leuke versjes voor me op. heel
goed geïntoneerd." Willem is
door zijn vijf oudere broers altijd
erg verwend; ze leerden hem van
alles, zegt moeder Maar bepaal
de dingen had de kleine vanzelf
al vroeg in de vingertjes: „Als
kind kon hij geweldig declame
ren en schreef hij voor het school
krantje. Hij was altijd dol op
klassieke muziek. Van zijn zesde
tot zijn veertiende heeft hij in het
knapenkoor van de Nederlandse
Bachvereniging gezongen.
Hij is een lieve en zachte Jongen,
maar vat u dat „zacht" alstu
blieft niet verkeerd op. Hij is
geen harde televisie-interviewer.
Mijn Wim Jijt en Jouwt nooit. Van
zijn vader heeft hij de liefde voor
ons koningshuls geërfd. Hij
is er altijd eerlijk voor uitgeko
men, dat hij van on2e koninklijke
familie houdt. Daarvoor hoef Je
Je toch niet te schamen? 4.Hij
kreeg ook veel brieven van vrou
wen die zomaar schrijven dat ze
willen dat hij een kopje thee bij
ze komt drinken, maar dan 's
middags bijvoorbeeld vóór vijf
uur. want daarna komt hun man
thuis. Hun eigen man. Wim is
daar nooit op ingegaan. Ik
kijk kritisch raar Wims Vuist. Ik
zeg vaak: het is Joeps. ofte wel
het is niks. Maar als ik het
goed vind zeg ik het ook. Hij is
tenslotte mijn jongste kind. mijn
nestdot. En dat is iets dat geluk
kig nooit kan veranderen."
Een hele tijd weten we al wie
farao Toet-ankh-Amon is ge
weest en zelfs hoe hij er uitzag,
maar nu is dan ook oma Toet
bekend. Bijna honderd jaar gele
den is ze in een massa-begraef-
plaats van Egyptische vorsten en
vorstinnen tuscen een aantal
mummies van hooggeplaatsten
gevonden, maar toen wist nie
mand nog wie de ene oude mum
mie kon wezen. Tientallen jaren
hebben wetenschappers zich er
op geworpen, maar schot leek er
niet in te komen. Tot prof. Ed
ward F. Wente van het Orient-
instituut van de universiteit van
Chicago dezer dagen bekend
maakte dat het raadsel is opge
lost: het moet koningin Tiye ge
weest zijn, Toet-ankh-Amons
grootmoeder Heel wat geleerden
zijn er aan te pas gekomen, ver
telde Wente. om oma te kunnen
identificeren. Beslissend voor de
uitkomst was volgens de prof de
vergelijking van een plukje haar
uit de tombe van Toet-ankh-
Amon zelf met haar van de oude
mummievrouw; daar schijnen ze
iets van een familietrekje in ont
dekt te hebben. De grootvcder
van de farao is in dezelfde deftige
massatombe gevonden; zijn iden
titeit is al eerder vastgesteld
