Weinig vrouwelijke managers Arabische boycot s niet racistisch' I Trouw niet alle gidsen zijn 'slipvast' Commentaar Een wedloop met hindernissen: steeds meer vallen af 3£erk en staat Magnoub tegenover Kamerleden: taatssecretaris: 9 nodig onderzoek ij KLM New York Fleurop voor. HET WEER door Hans de Jong Weerrapporten Buien en zon «8 foute boel waakvogel achteruit iensdag 9 augustus 1978 BINNENLAND trouw/kwartet 'vliet Tweede Kamerlid Dolman jieeft gepleit vuor het schappen j, an artikel 86 uit de wet op de s ikomstenbelasting. Dit schept de j (ogelijkheid, dat aan „bestuur- ers en ambtenaren van kerkge- jotschappen op daartoe gedaan - fc'rzoek inlichtingen worden ver- trekt nopens het inkomen van de "j rden van hun kerkgenootschap." :N )at artikel wordt (nog) door som- ge p aatselijke kerken en ge- genten gehanteerd om de hoogte in de kerkelijke aanslag vast te [fcllen. In de redenering van Dol- ian is een dergelijke kerkelijke inslag in feite niets anders dan •n contributieheffing naar draag- achtdie ook bij verenigingen en ilitieke partijen niet ongebruike- )k is,-zij echter missen het recht jt wèl aan de kerken is toegekend n dat vindt Dolman niet te rijmen met het principe van het „gelijke monniken met de gelijke kappen". Over de argumenten van Dolman valt misschien nog wel wat te zeg gen, maar met zijn conclusie kun nen wij instemmen. In de praktijk blijken de kerken niet of nauwe lijks behoefte te hebben aan het bestaan van het artikel, maar be langrijker lijkt ons nog de princi piële overweging dat het niet goed in te zien is hoe een dergelijke uitzonderingspositie voor de ker ken te rijmen valt met het beginsel van scheiding van kerk en staat. Het artikel moet worden geschrapt óf het moet van toepassing worden verklaard op allen, die het aanne melijk kunnen maken een recht matig belang te hebben bij de openbaarheid van de belastingge gevens, die betrekking hebben op het inkomen. fan een onzer verslaggevers IMSTERDAM Niet-Jood-verklaringen „vinden hun oor- prong noch hun rechtvaardiging in de regels van de Arabi- :he boycot". Dit heeft de commissaris-generaal van het tentraal Bureau voor de Boycot van Israël, Machmoed Mag- loub, verklaart in de Syrische hoofdstad Damascus tegenover 1 Ie Tweede Kamerleden Klaas de Vries (PvdA) en Jan Nico cholten (CDA). Ie Vries en Scholten, die beiden deel aken van de bijzondere commis- van de Tweede Kamer die een irzoek instelt naar de Arabische icot in Nederland, brachten begin op uitnodiging van de Arabische lementaire unie een bezoek aan Midden-Oosten. In Damascus :ekerde Machmoed Maghoub hen [t de Arabische boycot niet op racis- of religieuze gronden geba- d is. Igens Maghoub" is Saoedi-Arabië enige land dat niet-Jood-verkla- m eist. Als bewijs dat dergelijke laringen geen onderdeel uitma te van de Arabische boycot noemde öjtommissaris-generaal het feit dat Mfere landen zich strikt aan de boy- en geen niet-Jood-ver vragen. „Ik ben verheugd", De Vries, „dat deze hatelijke Van een onzer verslaggevers CHIPHOL Staatssecretaris Smit- »es van Verkeer en Waterstaat, ipt op korte termijn nadere gege- ns te ontvangen van de KLM over 0 c gang van zaken met betrekking it de vestiging van de KLM in New ,rk. Als deze gegevens niet de door niar gewenste duidelijkheid ver haffen zal zij mogelijk alsnog be- uiten een onafhankelijk ondereoek ernaar te laten instellen. ij zei dit gistermiddag op Schiphol i haar aankomst uit Curasao. Op- euw benadrukte zij. dat er klaar- lid moet komen in deze affaire. „De trhouding met de KLM is zeer con- ructief. De KLM probeert niet om een open kaart te spelen. De KLM is Dk voor openheid om namen te zui- eren, wanneer blijkt dat de verhalen iet juist zouden zijn," aldus de laatssecretaris. aar aanleiding van haar uitlatingen erder over de zaak Kielman, zei zij, at „iedereen, die op een hoge post zit oorzichting moet zijn om de schijn vermijden, dat privé belangen en ikelijke aangelegenheden door el- aar lopen. implicatie van discriminatie op ras en geloof, alleen door Saoedi-Arabië wordt toegepast. door Cisca Dresselhuys GRONINGEN-AMSTER- DAM Nederland kent bij zonder weinig vrouwelijke managers (dat zijn vrouwen, die een leidinggevende func tie vervullen in het bedrijfsle ven). Een paar cijfers: in ons land heeft slechts 0,4 procent van de werkende vrouwen een leidinggevende functie (dat cijfer was ook in 1960 al zo). In Rusland is twaalf dertien pro cent van alle managers een vrouw, in Amerika 6,5 procent. In de landen van de Europese Gemeenschap is Ne derland met zijn 0,4 procent wel erg laag, maar ook de andere EG-landen komen niet boven de een procent uit. Geen of bijna geen vrouwen dus in staffuncties in het bedrijfsleven. „De weg van vrouwen naar deze func ties is te vergelijken met een wedloop met hindernissen: bij de start tref je nog wel een aantal vrouwen aan (hoe wel ook al weinig), maar naarmate er meer hindernissen genomen moeten worden, vallen er steeds meer deelne mers af. De hindernissen zijn ook wel extra hoog voor vrouwen: geen won der dus dat er niet veel aan de finish komen." Dit zegt Caroline Quispel, een Gro ningse studente in de rechten, die ter afronding van haar studie een scrip tie geschreven heeft over „Vrouwen in management". Volgens haar zijn de belemmeringen, die de vrouwen ondervinden bij het bereiken van een topfunctie voor een deel door henzelf opgeworpen, maar voor het grootste deel worden de ob stakels toch wel veroorzaakt door an deren (organisaties en bedrijven) meent zij. Getuigenis Maghoub die in principe ermee ak koord ging dat de vertegenwoordiger van het Boycotbureau in Brussel voor de onderzoekscommissie in Den Haag een getuigenis zou afleggen, benadrukte dat de Arabische landen op geen enkele wijze inbreuk willen maken op de wetten van andere lan den. De Arabische boycot is bedoeld als antwoord op de voortdurende Is raëlische schending van het interna-' tionale recht en als verdediging van de Arabische economie tegen de Is raëlische aggressie. Buitenlandse be drijven moeten in deze situatie kie zen tussen de handel met Israël en de handel met de Arabische landen. Dit wil niet zeggen, aldu3 Maghoub tegenover de Nederlandse parlemen tariërs, dat het de bedoeling is van het bureau in Damascus om bedrij ven te boycotten die enkel en alleen commerciële relaties met Israël on derhouden. De boycot zou met name betrekking hebben op zakelijke relaties die kun nen bijdragen tot een belangrijke ver betering van de Israëlische economie en de militaire inspanningen van dat land. Maghoub benadrukte dat de boycot niet zover ging als bijvoor beeld de Amerikaanse boycot van Cuba om zelfs de invoer van voedsel in Israël te verbieden. Voorwaarde is echter dat het voedsel niet bestemd is voor leden van de Israëlische strijd krachten. Mannelijk beeld Omdat iedereen dus ook de vrou wen van een manager een manne lijk beeld heeft, begint het er al mee, dat maar heel weinig meisjes een opleiding of een studie kiezen, die kan leiden tot een managersfunctie. Je ziet dit bijvoorbeeld aan de univer siteiten, waar het merendeel van de meisjes een taal of sociale weten schappen studeert. De vrouwen zijn sterk ondervertegenwoordigd in die richtingen van de sociale weten schappen, die voorbereiden op een baan in het bedrijfsleven en ook in de economische en technische weten schappen. Dat heeft tot gevolg, dat het aanbod van vrouwen voor mana- gement-functies ook niet erg groot is. Dit komt overigens veel meer, door dat vrouwen en meisjes er rekening mee houden, dat de meeste bedrijven aanzienlijk liever mannen (soms zelfs uitsluitend mannen) dan vrouwen op topfuncties neerzetten, dan dat zij echt geen belangstelling voor deze vakken hebben. Bij een Amerikaans onderzoek, waar bij men vooraf tegen de deelnemers gezegd had, dat er geen hindernissen wat betreft sekse waren, bleken vrou wen net zo hoog te scoren in hun animo voor wat dan „typische man nenbanen" zouden zijn. Daaruit zou je kunnen afleiden, dat vrouwen best arts, advocaat, ingenieur, bedrijfsju rist en dergelijke willen worden, wan neer ze zich daarvoor maar niet door een enorme berg van moeilijkheden en vooroordelen zouden moeten vechten. Want dat die vooroordelen en moeilijkheden er zijn, is beslist geen fabeltje, maar werkelijkheid. Waarom geweerd? Waarom worden vrouwen geweerd uit leidinggevende functies? Men is bang voor de continuïteit (vrouwen kun nen trouwen en kinderen krijgen en kunnen dan ophouden met werken), er bestaan grote weerstanden tegen veranderingen („in ons bedrijf willen de mannen niet onder een vrouwelij ke baas werken"), de functies zijn „typisch" mannelijk of vrouwelijk (een uitlating van het Algemeen Pro vinciaal Fries Ziekenfonds: „voor ty pewerk trekken wij uitsluitend vrou wen aan omdat mannen voor dit werk in zijn algemeenheid minder geschikt zijn"), de fysieke eisen, die de functies stellen zijn te zwaar voor een vrouw (er wordt vanuit gegaan dat vrouwen geen zwaar of vuil werk kunnen en willen verrichten; Wanneer een vrouw zelf solliciteert naar een dergelijke baan, kun je toch wel aannemen dat zij deze aspecten klaarblijkelijk niet van doorslaggevende betekenis vindt, anders had ze immers niet ge solliciteerd) en tenslotte de geografi sche mobiliteit: het argument, dat getrouwde vrouwen met een gezin veel moeilijker over te plaatsen zijn dan mannelijke werknemers. (Dat het net zo moeilijk is om mannen over te plaatsen moge blijken uit de felle weerstanden van Haagse PTT- ers om naar het Noorden overge plaatst te worden). Oplossingen Caroline Quispel diept de moeilijkhe den die vrouwen ondervinden op hun weg naar een leidinggevende functie, nog veel verder uit, maar aangezien we al deze geluiden al uitentreuren kennen, is het aardiger om iets te citeren uit de oplossingen, die zij aan draagt voor het probleem. Die oplossingen liggen op verschil lend niveau: ten eerste kunnen de vrouwen zelf door acties proberen te bereiken, dat bedrijven een ander personeelsbeleid gaan voeren (denk aan de bestorming door Dolle Mina's van het instituut Nijenrode, waar tot die tijd alleen maar jongens opgeleid werden. Zij bereikten met hun actie dat de meisjes nadien wel tot de opleiding werden toegelaten). Ten tweede kunnen vakbond en overheid een belangrijke rol spelen de vak bond door stakingen uit te roepen of te steunen, door economische boy cots, het opstellen en publiceren van zwarte lijsten van bedrijven, die dis crimineren en door bij de onderhan delingen ook op te komen voor ar beidsplaatsen voor de vrouw. Bonden doen weinig Volgens Caroline Quispel is de mede werking van de meeste vakbonden tot nu toe maar heel bescheiden ge weest en hebben zij zelfs een aantal acties van vrouwen niet gesteund (bijvoorbeeld die van de Optilonvrou- wen in Winschoten, die staakten voor gelijke betaling voor gelijkwaardig werk). Ook komen de vakbonden vol gens Caroline Quispel minder op voor part-time werkers, onder wie juist veel vrouwen zitten. De overheid kan uiteraard grote in vloed uitoefenen door het opstellen van regels en wetten, die discrimina tie op grond van sekse volledig ver bieden. In feite is met deze wetgeving al een begin gemaakt door de wet op verbod van ontslag bij huwelijk en zwanger schap en de wet gelijk loon voor ge lijk werk. Overigens kunnen dit soort wetten (wanneer er geen commissie is die de naleving ervan in de gaten houdt en eventueel straffend op treedt in geval van nietnaleving) ook een averechtse uitwerking hebben: wanneer je vrouwen niet meer mag ontslaan bij huwelijk of zwanger schap, kun je ze natuurlijk ook hele maal niet meer aannemen, dan loop Je geen enkel risico. Vandaar dat der gelijke wetten alleen in één groot geheel goed kunnen functioneren. Om deze reden heeft bijvoorbeeld de Emancipatie Kommissie een advies ingediend voor een algehele anti-dis- criminatlewet (op grond van sekse). Aangezien op 14 augustus een richt lijn van de Europese gemeenschap in werking treedt, die gebiedt dat vrou wen en mannen een gelijke behande ling krijgen in het arbeidsproces, moet het Nederlandse parlement nog een wet aannemen waarin deze richt lijn nader wordt uitgewerkt. Hiervoor ligt een ontwerp bij de Raad van State, maar het is duidelijk, dat deze nooit klaar kan zijn voor 14 augustus. Deze regeling zal daarom in Neder land aanzienlijk later van kracht worden. Doen hun best Tenslotte een opwekkend eind aan dit sombere verhaal: er zijn wel be drijven. die hun best doen om meer vrouwen in topfuncties te krijgen. (In Nederland bijvoorbeeld de Shell. IBM en Mars). Dat het best lukt. wanneer er maar aandacht aan be steed wordt, valt af te lezen uit de cijfers van Shell: in het jaar 1976 werden hier zes vrouwen in topfunc ties aangenomen (van de 34 die „spontaan" gesolliciteerd hadden.) Eind 1976 verscheen er een adverten tie van de Shell waarin speciaal ge vraagd werd om vrouwelijke topfunc tionarissen: dit leverde 73 sollicita ties op, waarvan er uiteindelijk 12 werden aangenomen (twee econome tristen. een HEAO-ster, een scheeps bouwkundig Ingenieur, twee HTS- ers, 1 SPD-ster (een boekhoudkundi ge kracht), twee juristen, twee chemi sche ingenieurs en een geologe). In de periode oktober 1977 tot april 1978 werden er bij de Shell zestien vrou wen in hogere functies aangesteld een stap in de goede richting. Maar de Shell heeft dan ook in de persoon van mevrouw Ir M. C. Endert-Baylé een kracht, die speciaal belast is met de taak meer vrouwen in hogere func ties aan te trekken bij het bedrijf. ADVERTENTIE wie met z'n neus in de boter is gevallen Doei 'n mens goed een blocmengroet. Vjndajg besteld, morgen bezorgd. Nóg zo'n verrassing: een bloemcntheque fleurop Inlerllora slaai er voorin. Koninginnegracht 135. Den Haag. Begrip Zowel De Vries als Scholten wilden geen eindoordeel vellen over de Ara bische boycot. Wel kon De Vries, die de Arabische boycot een ingewikkel de zaak vindt en discriminatie op ras en geloof verwerpt, meer begrip op brengen voor de boycot van bedrij ven die de Israëlische economie of militaire inspanningen rechtstreeks steunen. Jan Nico Scholten wijst er op dat volgens het boycotbureau in Damascus er bedrijven zijn met Joodse eigenaars die zaken doen met de Arabische wereld terwijl onderne mingen met Arabische eigenaren soms geboycot worden vanwege hun handel met Israël. Gisteren is het weer vooral in het midden en zuidwesten van het land uit de band gesprongen met zware lokale gietbuien en middagtempera- turen die soms de zestien graden niet te boven gingen. De onstabiliteit werd extra aangezet door een zoge noemde „nikkerstaart" (hoosje), waargenomen door onze medewerker in Zuid-Bèijerland. In het noorden waaronder Leeuwarden scheen vrij wel het grootste deel van de dag de zon bij middagtemperaturen van achttien tot negentien graden, maar op het moment dat ik gisteravond deze regels doorbelde ontlastte zich boven Gorredijk een enorme bui met hagel terwijlde zon bleef schijnen. Merkwaardige toestanden in zo'n klein landje als Nederland. In het Alpengebied heeft het de laatste da gen gestroomd van de regen: plaatse lijk 100 tot 130 mm water werd daar opgevangen door sommige posten. Ook ons eigen noordoost-Groningen mag niet helemaal vergeten worden met niet ver van Delfzijl plaatselijk ruim 96 mm augustusregen, duidelijk meer dan wat normaal is voor de hele maand. Daarentegen wordt van de Veluwe, onder meer de omgeving van Ede, nog steeds een aanhoudende droogte gerapporteerd. De mensen hadden er voortdurend de handen vol met het besproeien van hun tuin tjes Het wachten is nu op bredere zonnige perioden en een geleidelijk verminde ren van de buiigheid door een Atlan tische rug van hogedruk in ontwikke ling boven de Britse eilanden. De temperatuur blijft vooreerst onder de twintig graden in verband met de aanhoudende noordwestelijke wind. Lezer E. van Heecht in Arnhem haakt in op de melding van zondag 30 juli uit Fijnaart over „stil weerlichten". „Mijn vrouw en ik hebben in die be wuste avond het verschijnsel vanaf ons balkon ook waargenomen. Het deed zich zowel in zuidelijke als in noordelijke richting voor. We zagen geconcentreerd licht met zelfs een lichtstraaltje en beide keren volgde er tot onze verwondering geen gerom mel. De lucht was slechts lichtbe- wolkt met hier en daar sterren. Naar mijn idee waren het lichte ontladin gen op zeer grote hoogte. Hier was beslist geen sprake van weerlicht af komstig van verte-onweer. Vroeger zei men dan wel ,de lucht tilt'. Bij een onweersontwikkeling vlak boven de waarnemer is het geluid eerst heel zwak en duurt het amper twee drie tellen. De laatste ontlading en dan bij daglicht kan nog onzichtbaar zijn met wel een vrij hard gedonder. Ik herinner me ook nog een geval van een telkens prachtig verlichte wol kengrot. De stralen gingen over en weer maar zonder geluid. Dit ver schijnsel was uniek en deed mij als jongen denken aan de schoolplaten van Mozes op de Sinaï." Over die voorontladingen bij een be ginnende onweersbui is uit het ver slag „Onweersonderzoek in het Del tagebied" het volgende interessant: „In schermen van grote buienwolken treden reeds lang voor het eigenlijke onweer losbarst elektrische ver schijnselen op. Ze komen voor boven 8000 meter. Een typisch voorbeeld was er op 18 augustus 1966. Na dertig graden in het hele Deltagebied was er tot 15.00 uur nauwelijks bewolking. Tussen drie en vier uur werd op het bliksemtellerstation Wolphaartsdijk het begin van een buienontwikkeling waargenomen in het zuidzuidwesten. De zeer gevoelige sferic-ontvanger (deze registreert radiokrakers) begon om 15.50 uur plotseling te werken. Een groot aantal korte kraakstorin- gen werd geregistreerd tussen 15.50 en 16.15 uur. De normale bliksemtel- lers, ook die welke zeer gevoelig wa ren ingesteld, gaven geen enkele reac tie tot... 16.10. Te 16.15 uur werd voor de eerste keer van de grond af bliksem gezien ge volgd door een harde donderslag in het westnoordwesten. Hierop sloegen alle in aanmerking komende tellers voor de eerste keer aan. Na dit tijd stip ontwikkelde zich en normale zware onweersbui. Vanaf 15.58 tot 16.15 uur was echter een vrijwel voortdurend zwak gerommel gehoord uit de wolkenmassa. Kennelijk gin gen de voorontladingen dus gepaard met een zwakke donder. Conclusie: reeds 25 minuten voordat zich echte onweersontladingen voordeden kwa- Weerrapporfen van gisteravond 17 uur Amsterdam zwaar bew. Dc Bilt regenbui Deelen regenbui Eelde licht bew Eindhoven zwaar bew Den Helder zwaar bew Rotterdam zwaar bew Twente zwaar bew Vlissingen regenbul Zd Limburg zwaar bew Aberdeen regen Barcelona licht bew Berlijn regen 15 Bordeaux regenbul Brussel zwaar bew Frankfort zwaar bew Helsinki zwaar bew Innsbruck regenbul Klagcnfurt zwaar bew 16 Kopenhagen zwaar bew 20 Lissabon onbew Londen zwaar bew Luxemburg zwaar bew Madrid licht bew Malaga onbew 27 Mallorca onbew Milnchen geheel bew Nice onbew Oslo licht bew Parijs onweer Stockholm licht bew Wenen regenbul Casablanca onbew Tunis licht bew. 28 HOOOWATER Donderdag 10 augustus Vtlsslngen 032 1852, Harlngvllclslulzon 41 -10 04. Rotterdam 8 30-20 43, Schevenln- gen 7 31-19 55. IJmulden 7 36 19 59. Den Helder 00.15-12.13. Harüngcn 2.11-13.58, Delfzijl 4 37-16 44 men er al onweersachtige ontwikke lingen voor in een bui, die in zon- geval vrijwel altijd ook hagel produ-" ceert. Zou je de winkel kunnen binnen stappen en een onsje omroepgids kunnen kopen, zoals bij de slager een ons tongeworst, dan zou je het goedkoopst uit zijn met een ons Televizier: 53 cent. Maar ook de Avro-bode en KRO's Studio zouden nog best op te brengen zijn: die kosten 61 en 63 cent per ons. Wie sjiek wil doen en alleen van alles het duurste wil hebben, moet naar honderd gram VPRO- gids of Visie (EO) vragen; daar moet-ie dan 1,20 respectievelijk ƒ1,11 voor neertellen. Tot de goedkopere soorten voer voor te levisiekijkers kunnen verder ge rekend worden KRO's Mikrogids (76 cent) en Tros-Kompas (ook 76 cent per ons, tot de duurdere Veronica van de VOO (90 cent), NCRV-gids (91 cent) en de Vara- gids (92 cent). Voor de prijzen per vierkante me ter liggen de verhoudingen onge veer hetzelfde, maar niet voor de prijs per nummer (berekend op basis van een jaarabonnement). Dan zie je ineens, dat het goed koopste onsje Televizier als com pleet exemplaar de hoogste prijs vraagt (93 cent) en het duurste onsje (VPRO-gids) als heel om roepblad maar 77 cent; de goed koopste gids blijkt Mikro (55 cent) die er ook per ons niet slecht af komt. Voor dat geld levert de VPRO 88 pagina's en de dure Televizier maar 68. Dat zegt nog niks. want de VPRO-gids is maar een kleintje en Televizier een hele grote. Het kleine Mikro- gidsje telt wel 96 pagina's, het Tros-Kompasje zelfs 128. Het kleinste aantal pagina's vind je in Visie en Avrobode (Beide 48), maar de werkelijke omvang zie je pas als je het aantal vierkante meters papier uitrekent. Dan is het opeens weer allemaal heel anders: 5,86 voor Televizier, 4,96 voor Studio, 3,16 voor Tros-Kom pas, 3.02 voor NCRV-gids en maar 2,37 vierkante meter voor Visie. Het ziet er allemaal nogal zwaar wichtig uit, maar dat is niet de bedoeling van Spreek'buis het blad voor omroepmedewerkers dat deze gegevens heeft uitgere kend en opgemeten. Ze hebben van alle omroepgidsen trouwens maar één exemplaar van één en dezelfde week (22 tot en met 28 Juli) gepakt, dus daar kunnen wel eens heel andere cijfers uitgeko men zijn dan wanneer ze het ge middelde van bijvoorbeeld de gidsen van een heel kwartaal ge nomen hadden. Maar goed. uit die ene omroepweek hebben de mensen van Spreek'buis wel lu dieke informatie weten te peu ren. Bijvoorbeeld dat bijna alle gidsen met twee ijzeren nietjes bijeen gehouden worden, op de beide KRO-gidsen en die van Veronica en VPRO na die kope ren nietjes gebruiken; die zijn beter bestand tegen roest en dus geschikter om te bewaren conclu deert Spreek'buis. Of deze ge volgtrekking: „Vooral EO-Visie en VPRO vormen een goede keus voor degene die aan zijn pro grammablad ook de eis van se cundair gebruik voor sanitaire doeleinden stelt"; het antislip- vermogen van deze bladen bleek het grootst, de andere gidsen „waren volgens ons panel voor dit doel eigenlijk te glad". Puzzels, aldus het onderzoek, vind Je in alle bladen, maar de prijzen verschillen behoorlijk. Trekken Vara-glds en Tros-Kom- p$s 305 en 300 voor de win naars uit. de NCRV heeft daar maar 50 voor over. EO en Vero nica zelfs maar 30. Boeken en platenbonnen worden uitgeloofd door Avro-bode/Televizier en de beide KRO-gidsen. en de VPRO houdt het op twee taarten. Maar het opvallendste verschil tussen de bladen is toch het weeknum- mer.In die week van 22 tot en met 28 juli stempelden de kaartjesau tomaten van het openbaar ver voer in Amsterdam week num mer 30 af, hetzelfde als in diezelf de week voorop de gidsen van Veronica en Visie stond. Het was dus blijkbaar de dertigste week van het jaar. maar alle andere gidsen noemden het de negenen twintigste. Liepen die nou een week achter, of waren die twee hun tijd vooruit? Je zou daar haast uit kunnen concluderen dat niet alle omroepverenigingen in dezelfde tijd leven. Stel voor dat een beroepsvisser premier Van Agt voor de rechter daagt, omdat die een spierinkje heeft uitgegooid om een kabel jauw te vangen in beschermde visgronden, waar ook die visser niet mag komen. Zoiets is in Au stralië pas gebeurd: Malcolm Fraser, Australiës premier, werd door een boze beroepsvisser voor de rechter gedaagd. Er hadden grote foto's van hem in de krant gestaan, breeduit lachend met een partijtje vis, zelf gevangen in een visreservaat 480 kilometer uit de kust. ..Dreaming waters lagoon" heet die plek en iedereen wat dat het daar krioelt van de vis. Weliswaar was de premier daar met een aantal ministers uitgenodigd door de plaatselijke autoriteiten, maar het bleef even goed een gebied waar je niet mag vissen; dat voorrecht is uitslui tend aan de vissers voorbehou den die daar aan de kust wonen. Bij het zien van de foto's was visser Roy Wright dan ook in woede ontstoken. Zelf was hij voor precies dezelfde overtreding beboet; weliswaar is Wright be roepsvisser. maar ook hij hoort niet in de streek thuis. Hij niet en Fraser wel, omdat die toevallig premier is? Foute boel, vond Wright en nam een advocaat in de arm. „We mogen aannemen, dat de minister-president gewe ten heeft dat vissen daar verbo den is", zei Wrights advocaat voor de rechtbank. „De premier denkt zeker dat-ie boven de wet staat. Ik wijs u er bovendien op dat de heer Fraser dan een blan co strafregister mag hebben, dat neemt niet weg dat hij al heel lang bekend is bij de politie." Maar wat de advocaat ook aan voerde, hij kreeg de rechtbank niet zo ver dat die de premier veroordeelde. Fraser had maxi maal een kleine vijfduizend gul den boete kunnen krijgen, een half jaar gevangenisstraf of zelfs allebei, maar dat ging niet door: hij werd vrijgesproken. De pre mier was overigens zelf niet in de rechtszaal. De in de reclame met „zomerko- ninkjes" aangeduide vruchten vallen niet alleen bij mensen, maar ook bij vogels bijzonder in de smaak. Vorig jaar verdween in Engeland tenminste een groot deel van de aardbeienoogst in vogelmagen en dat willen ze daar natuurlijk niet elk jaar op nieuw. Op het proefstation voor fruit Brogdale Farm in het graafschap Kent denken ze er iets op gevonden te hebben. Ze hebben een plastic havik met een vleugelspanwijdte van haast een meter gefabriceerd en die boven op een wiebelige stok vastgemaakt, zodat de vogel let terlijk met alle winden mee- waait. Maar de vleugels van het beweeglijke plastic dier blijven gestrekt, zodat het precies lijkt of de havik staat te „bidden" en dus elk moment op een prooi kan duiken. Uit proeven is al geble-, ken dat deze vogelverschrikker een gebied van wel veertigdui zend vierkante meter vrij van „roofvogeltjes" kan houden. Neede houdt deze maand een feestweek en als het even wil hou den de Ncedenaren daar een blij vende herinnering aan over. In diezelfde week gaan vijf wande laars proberen het wereldrecord achteruitlopen te verbeteren, dat met 29,8 kilometer op naam van een groep uit Baarn staat. De vijf vertrekken de 23ste uit Zutphen om. achteruitlopend dus. via Warnsveld. Vorden. Ruurlo en Borculo ruim dertig kilometer verder in Neede te eindigen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 5