f
Meeste toerchauffeurs onderbetaald
'Uit de school gestapt'; voor geslaagden
De tekening van een lezer
beleefdheid, is dat ouderwets?
Trouw
Commentaar
^3*
'ATOOtAZWAARtr
intjes (1)
intjes (2)
Dagen van twaalf uur gewoon, maar ook veertien uur komt voor
en
Brazilië
-HET TWEESNIJDEND
Nederland
HET WEER door Hans da Jong
Weerrapporten
Onder de maat
Strandweer
toch samen
machinemensje
op de bon
waarschuwing
INDERDAG 29 JUNI 1978
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
vijftien, misschien wel twintig jaar
dt in Nederland elk jaar weer (als
niet bij de behandeling van de
[roting in de Tweede Kamer is dan
et wel in deze krant bij de jaarlijkse
z jesregen) gesproken of geschreven
r de herziening van het in ons land
denize decoratiestelsel,
el vooruitgang zit er niet in die
iening, alle mooie woorden ten
Wij kunnen best bij deze gele-
iheid verklappen, dat bij Trouw op
zetterij de kopletters „Ook dit jaar
wijziging in decoratiestelsel"
gvuldig worden bewaard, omdat
er naar uitziet dat wij die kop nog
en kunnen gebruiken en wij de
ters geen overbodig werk willen
n doen. Bij Trouw weten ze op de
intjes te passen.
n'et vee' fantasie nodig om je in
even wat de moeilijkheden zijn van
n herziening ooit eens in een
itzinnig ogenblik aangekondigd
een met de democratiserings-
lachte bevlogen premier De Jong.
r heel wat mensen zit het onver-
rbare van het thans geldende stelsel
de onderscheiding van rangen en
nden.
't is misschien aardig te weten, dat er
eetje,
s? De
k 'onl
n eet1
s. Ze
Hoe
iH>i
e post
tslant
brief
r gew
erd.
a do
had A
ijn
hun
>onta|r<
pa4
had
w var
erialt
b
rmanC
n andere manier om tot herziening
komen is de beperking van het
tal onderscheidingen. Van de week
aben wij een aanwijzing gekregen
het kabinet-Van Agt (niet onbe-
:rd door de problemen die hier lig-
3) in deze richting denkt,
ud Krol, de aanvoerder van het
derlandse voetbalteam in Argenti-
heeft deze week op paleis Soest-
het ridderkruis in de Orde van
nje-Nassau gekregen. Volgens de
dichting van premier Van AgJ moe-
alle trainers en spelers zien met
ene onderscheiding onderschei-
weten.
door Van Agt opgevoerde verhaal
liet nieuw. Hoe vaak komt het niet
>r bij een jubileum van een fabriek
vereniging dat de directeur of voor-
er een lintje krijgt, waarbij hij de
(hetzij op voorstel van de spelden-
autoriteit, hetzij in de aandoening
i het ogenblik uit eigen aandrang)
t alle leden van de vereniging of alle
•il dewerkers van de fabriek moet
en?
ie dat in praktijk uitpakt, weet ie-
een. Het verschijnsel van een lintje
een knoopsgat met daaronder de
iedeling „Ik deel de eer met die-of-
is bij ons weten nog nooit gesigna-
d. Dat is begrijpelijk uit het oog-
tt van de onderscheidene, maar des-
op de departementen een strikt pun-
lenbtelsel voor onderscheidingen
wordt toegekend, waarbij een ridder in
de Orde van Oranje-Nassau geldt als
één punt; een officier in diezelfde orde
twee punten waard is. maar een ridder
in de Orde van de Nederlandse Leeuw
opeens drie punten. Dat is aardig om
te weten voor het geval men op een
receptie een ridder in de Orde van
Oranje-Nassau naast een ridder in de
Orde van de Nederlandse Leeuw ziet
staan: de één is driemaal zoveel waard
als de ander (in de ogen van ambtena
ren en regeerders ten minste).
Bovendien heb je beneden die ridders
in de Orde van Oranje-Nassau nog de
zogenaamde ere-medailles, die in
goud, zilver of brons kunnen zijn uit
gevoerd en wel degelijk iets met een
hiërarchische waardensysteem te ma
ken hebben. Nu zou men kunnen be
ginnen met het afschaffen van die ere
medailles en ieder in het voorkomende
geval meteen ridder te maken. Maar
het effect daarvan laat zich gemakke
lijk raden: er treedt een rangeninflatie
op. In de kortste keren is voor hen die
vinden dat er onderscheid moet zijn in
de onderscheidingen alle glans en
gloed ontnomen aan het ridderschap in
de Orde van Oranje Nassau.
ondanks sneu voor degenen, die moes
ten toekijken, en misschien ook „jeuk
in het knoopsgat" hebben (zoals in
ambtelijke kringen het verlangen naar
een onderscheiding wat schamper
wordt afgedaan).
Ruud Krol zelf heeft dat probleem
kennelijk ook zo aangevoeld, toen hij
deze week in zijn dankwoord liet door
schemeren dat toch eigenlijk de hele
ploeg voor zo'n onderscheiding in aan
merking had moeten komen.
Maar ondertussen weet je wat premier
Van Agt denkt. Die heeft natuurlijk
ook wel eens het gedicht van De Ge-
nestet over de koning van Kokanje
gelezen (een vorst die om van alle
moeilijkheden af te zijn iedereen in
zijn land een lintje geeft) en die verge
lijking wil hij zich natuurlijk helemaal
niet op de hals halen. Geef hem eens
ongelijk.
De conclusie uit dit dilemma (Ruud
Krol heeft gelijk, maar premier Van
Agt ook) kan niet anders dan eenvou
dig zijn: afschaffing van het hele deco
ratiestelsel. Een vriendelijk woord,
een handdruk en een kopje thee ze
zijn misschien nog wel zo aardig als die
lintjes (die niet kleurecht zijn en in de
was doorlopen) of medailles, die waar
schijnlijk niet eens zo makkelijk in het
dragen zijn.
UTRECHT De buschauf
feurs, die deze zomer weer
honderdduizenden vakantie
gangers tot in alle uithoeken
van Europa zullen brengen,
worden voor dat werk onder
betaald. Het gros zou er zelfs
per week een klein weekloon
bij moeten hebben als alle
overuren correct zouden wor
den beloond.
De vervoersfederatie NW/NKV heeft
daarop onlangs met haar brochure
„Klatergoud" nog de aandacht op
gevestigd. En de Vervoersbond CNV
gaat er na het seizoen wat aan doen.
„Want." zegt districtsbestuurder
Wim van Leeuwen, „zoals de toestand
nu is, is die onhoudbaar. Je kunt
rustig zeggen, dat negentig procent
van de ondernemers zich gewoon niet
aan de CAO houdt".
In totaal gaat het om een groep van
een kleine 9.000 chauffeurs in dienst
van ongeveer 330 bedrijven, die sa
men zo n 3300 touringcars hebben
rijden. Een groep die altijd al werd
onderbetaald, maar waarvoor in 1975
een nieuwe CAO werd afgesloten,
waarin werd vastgelegd dat in vijf
jaar de lonen zouden worden opge
trokken tot het niveau van loon
schaal 18 voor de chauffeurs bij het
streekvervoer (in 1975 zaten ze daar
nog driehonderd gulden onder).
Overuren
Dat wordt nu inderdaad stapsge
wijs verwerkelijkt. Maar tot een sane
ring is het tot nu toe bij lange na niet
gekomen. Doorgaans houden de on
dernemers zich wel aan het basisloon
voor een 40-urige werkweek, maar er
zijn hooguit maar vijftien bedrijven
die ook de overuren uitbetalen.
Van Leeuwen: „Dat is het grote pro
bleem. want er is vrijwel geen toer-
chauffeur, die niet ver boven die veer
tig uur uitkomt. Dagen van twaalf
uur zijn heel gewoon, maar er zijn er
ook die veertien uur draaien. Niet
altijd achter het stuur, maar werk is
werk. Als zo'n man na een lange rit
nog een uurtje bezig is met het was
sen van zijn wagen of 's avonds in
actie moet komen om de passagiers
het programma voor de volgende dag
door Dick Ringlever
mee te delen, dan is dat ook werk. En
ook die uren moeten worden be
taald."
Gebrekkig
Dat die branche van toerwagenchauf-
feurs sociaal gezien nog schril af- MlddClC!!
steekt bij andere vervoersbedrijven
komt vooral door de samenstelling
van deze bedrijfstak. Hoewel er enke
le grote ondernemingen tussen zitten,
bestaat het gros uit bedrijven met
maar enkele bussen, kleine bedrijf
jes, waarvan de baas veelal ook zelf
als chauffeur meewerkt, waar de or
ganisatie gebrekkig is en de verhou
ding tussen werkgever en werknemer
vrij feodaal.
jes aan elkaar kunnen knopen.
Slechts die bedrijven die naast de
exploitatie van bussen ook een eigen
resiorganisatie hebben, kunnen wat
royaler uit de voeten. Daaronder
vindt men dan ook de (spaarzame)
ondernemingen die hun werkgevers
conform de CAO betalen.
uit dat de chauffeur toch wel aan zijr
trekken komt door de fooien. Maarzi
vergeten te zeggen dat die chauffeui
veelal maar van half april tot hal
oktober werkt, vervolgens de WW ir
gaat en dan geen uitkering krijgt oj
basis van zijn totaal-inkomen, maai
'alleen op die van zijn basisloon."
Sancties
Daar komt bij, dat een groot deel van
de ondernemingen met minimale
winstmarges draait doordat ze ten
gevolge van de moordende concur
rentie door reisorganisaties worden
uitgeknepen. Voor nauwelijks econo
misch verantwoorde bedragen wor
den zij door touroperators gecontrac
teerd. met als gevolg dat veel onder
nemingen slechts met moeite de eind-
Het in de openbaarheid brengen van
die misstanden bleek tot voor kort
een moeizame zaak. De chauffeurs
hebben nooit staan dringen voor de
barricades. „Begrijpelijk." zegt Van
Leeuwen, „want daarmee zetten ze
hun eigen positie op het spel. Ontslag
op staande voet is dan wel niet meer
mogelijk, maar de ondernemer heeft
andere middelen om zo'n man te pak
ken. Bijvoorbeeld door hem trips te
geven waaraan weinig fooi zit. school
reisjes of tochten met bejaarden.
Meestal merk je dat degenen die
nooit kankeren de beste baantjes
krijgen en in de nieuwste bussen mo
gen rijden".
„De meeste ondernemers gaan ervan
Gezien de ingewikkelde aard van d«
oorzaken ziet de Vervoersbond CNV
als enige oplossing de vorming var
een bedrijfschapsraad, gevormd dooi
werkgevers, werknemers en overheid
zoals die ook in de vrachtsector be
staat. Die raad zou dan eveneeni
sanctiemogelijkheden moeten heb
ben. bijvoorbeeld in de vorm van he'
intrekken van een vergunning als de
ondernemer zigh niet aan de cac
houdt.
Van Leeuwen: „Daardoor zou je ook
een hechter front kunnen maken te
genover de touroperator en voorko
men dat die over de rug van de chauf
feurs voordeelaanbiedingen kan
doen. Dat betekent wel. dat de va
kantieganger misschien wat meei
moet gaan betalen, maar ook. dat eer
berg misstanden uit de wereld is".
door Bert de Jong
„Uit de school gestapt" is de titel van
het boekje, dat de geslaagden van het
Menso Alting College in Hoogeveen
van de schoolleidng en het bestuur
hebben gekregen. Het is een herinne
ring aan de schooljaren, die voorbij
zijn.
Het bijzondere van dit geschenk is, dat het is
samengesteld door de docenten en leerlingen.
Tekenleraar G. Veldman zorgde voor treffende
illustraties bij een aantal meditatieve impres
sies van dr A. J. Onstenk. Een leerling maakte
de foto's, die in het boekje zijn opgenomen.
Aan het Menso Alting College, de voortzetting
van de christelijke HBS, was het reeds jaren de
gewoonte de geslaagde leerlingen een boek
mee te geven. Het was eerst de bijbel en later
Groot Nieuws voor U. Het bleek echter, dat
deze attentie van de school niet zo goed func
tioneerde. Veel leerlingen waren immers al in
het bezit van een bijbel. De aanschaf was
bovendien verplicht omdat hij op de boeken
lijst stond vermeld. De leerlingen mochten
echter niet met lege handen de school Verlaten,
vonden schoolleiding en bestuur. Gedacht
werd aan een gedichtenbundel Anderhalf jaar
geleden ontstond de idee zelf iets te maken,
dat direct op de school betrekking had. Docen
ten en leerlingen keken eerst wat moeilijk
tegen het plan aan. Maar er kwam iets moois
uit.
Nu het boekje is uitgereikt, zegt initiatiefne
mer Ontstenk, dat de samenstelling echt niet
zoveel tijd heeft gekost. De kosten zijn beslist
niet hoger dan van een ander geschenk met
enige allure.
Maatschappij
Een tekening van tekenleraar Veld
man uit het boekje „Uit de school
gestapt", passend bij de titel.
De „meditaties" van Onstenk zijn duidelijk en
zeggen wat over de maatschappij, waarin de
geslaagden nu terecht zijn gekomen. Bij voor
beeld: „Het leven in deze maatschappij lijkt op
een school waar je eigenlijk alleen maar tienen
mag halen. Nou ja, een enkele negen kan er bij
door en op zwakke momenten zal een acht
soms door de vingers worden gezien. Dat geldt
ook voor het geloof. Als je echt iets wil beteke
nen, moet het een geloof van hoog niveau zijn."
In een bijdrage met het opschrift „In Gods
tuin" staat te lezen: „En de meisjes kregen van
moeder de pil mee en de jongens van vader de
raad om in ieder geval geen stomme streken
uit te halen. En de tegenstanders-van dat soort
maatregelen stuurden wel een vroom gebed
naar de hongergebieden maar geen twee pro
cent van hun inkomen."
In het 52 pagina's tellende boekje staat veel te
lezen. Leerling Jeanet Bakker vraagt zich af:
„Is het redelijk, dat bij voorbeeld een arts. die
zeven jaar gestudeerd heeft, zoveel meer ver
dient dan een arbeider, die vanaf zijn zestiende
jaar gewerkt heeft in een fabriek. Is die fa
brieksarbeider niet net zo goed de hele dag met
zijn talenten aan het woekeren (geweest) als
die arts? Moeten de beloningen zo ver uit
elkaar liggen."
Verder zijn er bijdragen over het publlkatie-
bord, het schoolplein in de pauze, de trap, de
koffie-automaat en de studiezaal. Enkele ge
dichten van leerlingen nemen een geheel apar
te plaats in.
„Uit de school gestapt" is een fijne herinnering
aan de schooljaren, die niet alleen in een
leerfabriek werden doorgebracht. Het boekje is
keurig, maar weinig speels uitgevoerd. Een
schoonheidsfoutje is, dat op de titelpagina
staat: Teksten van(volgen de namen van
de docenten) en diverse leerlingen. Waarom de
namen van de leerlingen niet vermeld?
op
onde
verw<
ioplo
nbaai
>men
rloocl
de h
nee t<
i. Op
ide A
hij te
11de
we<
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859,
Amsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een
boekenbon.
'CJoX,
„Prachtig tuinweer!" Deze kreet
deed mijn vrouw mij gisteren toeko
men op het moment dat ik na mijn
„vroegdienst" nog even lag bij te
komen tussen het textiel. Het bleek
naderhand echt plezant weer te
zijn, veel vriendelijker dan dinsdag
om de doodeenvoudige reden dat de
zon er weer was. In de staart van
een overgetrokken rug van iets ho
gere druk was het bovendien erg
rustig. In de loop van de morgen
leerde één blik omhoog naar de wol-
kènhuishouding dat wij er echt nog
niet waren. Op middelbaar niveau
was het ..Herder, herder, laat je
schaapjes!wolken) gaan" en vóór de
middagklok geslagen had zat de
lucht in het ook naar zomerzon
smachtende noordoosten alweer
potdicht.
Vochtige lucht van de Britse eilan
den heeft de gordijnen sindsdien
dicht gehouden en bovendien is er
regen en motregen gekomen. Grote
hoeveelheden zijn niet te verwach
ten vandaag en er is kans dat de zon
er in de loop van de dag in slaagt te
komen kijken. Waar dat lukt zullen
de thermometers hoger komen dan
woensdag. In Zuid-Limburg kan het
kwik zelfs aan twintig graden tip
pen. Grofweg gezegd ligt dit gebied
dan ook dichter bij het Azoren-
maximum dan bij voorbeeld het
noordoosten.
In Azoren-zomers liggen vrijwel al
tijd de zuidelijke provincies vóór op
de noordelijke wat de temperatuur
betreft. Eerder in deze zomer is dat
wel eens omgekeerd geweest Gro
ningen toen het warmst maar in
die gevallen lag het hogedrukge-
bied dan ook juist boven Scandina
vië of de Oostzee.
Tegen en tijdens het weekeinde
maar denkelijk morgen al wordt het
in ons land opnieuw onstandvasti
ger en wat koeler. Een Noordzee-
depressie arriveert vrijdag alweer
met een koufront, waar wij zaterdag
vermoedelijk achter zullen liggen.
De kern van de Noordzee-depressie
ligt dan volgens de Londense com
puters boven Noordwest-Duitsland
en dat is precies een goede plaats
om bij ons koele noordwestelijke
tot noordelijke winden in huis te
halen. Een koel en veranderlijk
weekeind lijkt op dit moment dan
ook het meest voor de hand te lig
gen evn vervolgens maar goed de
verdere ontwikkelingen op de oce
aan in de gaten houden.
De kaart uit Engeland duidde voor
het weekeinde op een forse hoge-
drukontwikkeling vanuit de Azoren
(1.035 millibar) in de richting van de
Britse eilanden, terwijl tegelijker
tijd dan ook een afzonderlijk maxi
mum boven IJsland (1.025 mb.) in
opbouw geraakt. Het is te hopen
dat dit kersverse hogedruksysteem
voldoende in zijn rug wordt opge
drukt naar het oosten door een naar
Zuid-Groenland optrekkende de
pressie.
Gebeurt dat dan zou er voor de wat
langere termijn wel eens mooier en
warmer zomerweer in kunnen zit
ten. Maardie hele hogedrukwin-
kel ten westen van de Britse eilan
den kan ook blijven hangen en gaat
het die kant uit, dan gooit de natuur
er opnieuw met de pet naar en
wordt de overgang naar mooi va-
kantieweer nog een keer vertraagd,
dan wel langer uitgesteld.
Bewolkt maar later in het zuiden
ook wat opklaringen. Weinig of
geen regen. Vrij krachtige tot mati
ge west- tot zuidwesten wind. Lucht
vijftien tot zeventien graden, zee
water dertien tot veertien. Verdere
vooruitzichten: af en toe regen of
een bui en vrij koel.
HOOGWATER, vrijdag 30 jani - VliMingen
11.17-23.46, Haringvlletslulien 11.23-23J3. Rot
terdam 00.28-13.26, Scbevenincen 12^0. IJmuldeo
00.23-13.04. Den Helder 3.42-16.31. Harlingen 6.23-
19.00. Delfiijl 8SI-21.ll.
hogere
temperaturen "Z
Weerrapporten van
gisteravond 17 uur
Amsterdam
motregen
13
De Bilt
regen
Declen
Eclde
regen
geheel bew
13
13
Eindhoven
regen
13
Den Helder
regen
Rotterdam
regen
geheel bew.
Twente
15
Vlissingen
regen
14
Zd Limburg
regen
13
Aberdeen
zwaar bew
16
Athene
Barcelona
zwaar bew
31
Berlijn
zwaar bew
Bordeaux
Frankfort
zwaar bew
17
Oenfcve
licht bew
Helsinki
regen
14
Innsbruck
regenbul
14
Klagenfurt
hall bewolkt
18
•Kopenhagen
zwaar bow
17
Lissabon
licht bew
26
Locamo
onbewolkt
Londen
half bewolkt
Luxemburg
regen
11
Madrid
onbewolkt
Malaga
licht bew.
Mallorca
licht bew
22
München
regenbui
Nice
onbewolkt
Oslo
zwaar bew
23
Parijs
motregen
14
Rome
licht bew
Split
licht bew
22
Stockholm
geheel bew
14
Wenen
regenbui
17
Zuerich
zwaar bew
14
Casablanca
Istanbul
licht bew
26
TunlB
hall bewolkt 24
tellr 490
U of jij tegen elkaar zeggen mag
dan geen wereldschokkend pro
bleem zijn. verscheidene mensen
blijken er wel een uitgesproken
standpunt over te hebben. Een
week geleden schreven we in deze
hoek over het eenzijdig ge-jij van
„meerderen" tegenover „minde
ren". Daarop inhakend herinnert
een lezeres uit Amsterdam zich.
hoe de directeur van de bank
waar haar overleden man
werkte, zelfs de jongste bediende
altijd met u aansprak. „Dat is
beschaving waarvoor tegenwoor
dig geen aandacht meer is",
schrijft ze. „Als kind werd mij
altijd geleerd met twee woorden
te spreken, en vooral met u. Nu
hoor je op radio en t.v. zelfs kin
deren jij tegen ouderen zeggen.
Dat heet modern en vriendschap
pelijk. maar niets is minder waar.
Waar mensen ook werken, overal
moet het zo zijn dat hoog en laag
elkaar met u aanspreken".
De verhouding mevrouw—hulp
in de huishouding (mevrouw Her-
rebout uit Gouda legde dat punt
ter discussie voor. omdat nog zo
veel „mevrouwen" hun hulp tu
toyeren) is voor een lezeres uit
Breda nooit een probleem ge
weest. Dienstmeisjes, werksters
en hulpen in de huishouding wa
ren voor haar altijd mevrouw en
u. Ze hielden het allemaal jaren
bij haar uit, en met de laatste
hulp uit haar vorige woonplaats
heeft ze nog steeds een prettig
contact. „Maar als een werkster
me zou vragen haar en mij bij de
voornaam te noemen, zou ik haar
niet aannemen." Het idee dat een
hulp de eis zou stellen (zoals een
nichtje van mevrouw Herrebout
deed) dat mevrouw zelf moet
meewerken, vindt ze nogal bela
chelijk: „Als ik een tuinman
vraag iedere week de tuin te ko
men doen. haalt hij toch ook niet
in zijn hoofd om te zeggen: ik wil
wel komen, maar dan moet u wel
meewieden?" „Ik heb mijn
kinderen altijd geleerd met twee
woorden te spreken en dat doen
mijn kleinkinderen ook. Het kost
niets en het klinkt zoveel pretti
ger. Of is dat ouderwets? Ik
dacht dat beleefdheid van alle
tijden was."
„Eigenlijk ben ik pas na m'n
65ste ,u' geworden." stelt een le
zeres uit Groningen vast. Haar
hele leven is ze voor iedereen jij
geweest en dat heeft ze vaak als
een vernedering ervaren. „Ik kon
goed leren, maar aangezien ik
een jij was werd ik dienstbode".
Ze werkte van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat, en zelfs voor
het drie-jarig kind van haar me
vrouw was ze jij. Als ze naar
dezelfde kerk ging als haar me
vrouw en meneer, mocht ze niet
gelijk met hen over straat. De
dubbele diensten waren een uit
komst, „want als ,u' dan naar de
eerste dienst ging. kon .jij' naar
de tweede". Hoewel ze intussen
diverse cursussen had gevolgd,
kwam ze na de oorlog weer als
huishoudelijke hulp in een be
jaardenhuis terecht. De verpleeg
hulpen waren „zuster" voor de
bewoners, maar tegen haar. toch
ook al zo'n jaar of 35. „zeiden die
oude mensen meteen: hoe heet
jij? Dan zal ik maar Jans zeggen,
hè?"
Uiteindelijk is onze lezeres zelf in
de verpleging gegaan, met diplo
ma's A en B op zak plus kraam-
aantekening. Behalve in haar ge
boortedorp. waar ze nog steeds
voor iedereen Jans en jij is. is ze
nu overal u. Nu vindt ze dat ze
vroeger te veel over zich heeft
laten lopen: „Alle jij's hadden
voor zichzelf op moeten komen.
Maar dat kon toen niet. Je werd
gewoon ontslagen". Tegenwoor
dig komt ze wèl voor zichzelf op,
„want op deze gezegende leeftijd
maakt niemand me meer wat".
De familie is gezwicht. Eindelijk
mag de eind 1975 overleden
Spaanse dictator Francesco
Franco samen met een van zijn
grootste tegenstanders van wel
eer. de communistische partijse
cretaris Santiago Carrillo, in het
waasenbeeldenkabinet van Ma
drid.
Niet dat ze nu zij aan zij
komen te staan, maar Franco's
nabestaanden weigerden tot voor
kort zelfs hun toestemming om
de „caudillo" onder hetzelfde
museumdak te zetten als Carril
lo, ook al ging het alleen maar om
hun beeltenis in was. En ook nu
de toestemming er dan eindelijk
is komen de twee niet bij elkaar
in de buurt. Franco komt in een
aparte zaal. waar uitsluitend per
soonlijkheden uit de Tweede We
reldoorlog opgesteld staan. Het
land heeft daar weliswaar niet
aan meegedaan, maar generaal
Franco wordt toch tot die oor-
logs-persoonlijkheden gerekend,
omdat hij de Duitsers de door
tocht door Spanje naar Gibraltar
geweigerd heeft.
Deze robot, met zuigers in zijn
metalen lijf, kan lopen, straalt
licht uit en maakt een ratelend
geluid.
Hij is een van de honder
den machinemensjes die van 1
juli tot en met 12 augustus in het
gemeentemuseum Arnhem (gra
tis) te bewonderen zijn. Het zijn
allemaal speelgoed-roboteen die
voor deze gelegenheid van een
aantal verzamelaars geleend
zijn.
Moet de verkoop van drank ver
boden worden of op de bon ge
daan? Dat is de vraag waarover
de Groenlanders zich in een refe
rendum hebben uitgesproken.
Hun antwoord: dan maar liever
op de bon, want de Groenlander
kan zijn glaasje slecht laten
staan. Ze moesten er over stem
men, omdat de drank daar al
jaren zo'n groot probleem is dat
er hoognodig ingegrepen moest
worden.
De vijftigduizend bewo
ners van het Deense eiland con
sumeren ruim 187, liter pure alco
hol de man per jaar, ruim ander
half keer zoveel als wat de Denen
opmaken (bijna 12 liter) en die
staan al bekend als zo'n beetje de
zwaarste drinkers van Europa.
De Groenlanders drinken samen
ook nog eens dertig miljoen blik
jes bier per jaar leeg. een aantal
dat, achter elkaar gelegd, wel an
derhalf keer de 6500 kilometer
omtrek van het eiland zou bes
laan. Algemeen neemt men aan
dat het nationale drankprobleem
te maken heeft met de pogingen
de jagers en vissers die de Eski
mo's van vader op zoon altijd
geweest zijn, om te scholen tot
industrie-arbeiders. De bestuur
ders van Groenlanf hopen nu het
probleem aan te kunnen pakken
door de volwassen eilanders op
een maandelijks rantsoen van
sterke drank en bier te zetten;
dat zal in elk geval een flinke slok
op een borrel schelen.
Je haar laten permanenten en
verven is allang niet meer iets
exclusiefs voor vrouwen in da
meskapsalons. Vooral jongere
mannen laten graag hun kapsel
ingrijpend veranderen, maar pas
op: in Engeland loopt een leven
de waarschuwing tegen al te rigo-
reuze ingrepen rond.
Popzanger
Rod Stewart is namelijk ook
naar de kapper geweest (een
dure. goeie, mag je wel aanne
men, of ten minste een goeie
dure), maar de behandeling is he
lemaal uit de hand gelopen. Hij
had. weet het omroepblad Ver
onica. een permanent willen la
ten creëren, maar het resultaat
beviel hem niet. Prutsen met al
lerlei troep om het er een beetje
uit te krijgen. Ook met de kleur-
s poe ling ging er iets mis. en zo
loopt Rod sinds zijn laatste be
zoek aan de kapper met een lel
oranje haardos rond die hij al een
paar keer zonder succes heeft
proberen te bleken.
