I.
los je niet op,
moet ermee leren leven
en hoogleraar die weet van dwarsliggen
Hïï
Uit brieven van lezers
Zelf uw zonneschermbevestigen lijkt 'n hele tijd
goedkoop.Tot het gaat stormen.
of. dr H. R. Wijngaarden verlaat Vrije Universiteit
roën Visa
Igt Ami op
Chauffeur
had Duitse
'gevangenen'
Luxaflex Zonneschermen.Wij meten-wij monteren-wij garanderen. M
-RH PDAG 17 JUNI 1978
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
25
officiële afscheid van de Vrije Universi-
prof. dr H. R. Wijngaarden van veel
i geprezen. Dat is ook wel eens anders
(t.
Wijngaarden in 1950 promoveerde op
iblemen der volwassenheid" kneep
ictor prof. dr J. Waterink hem al voor
jke schrikreacties bij de gereformeerde
n vanwege de openhartige manier waar-
igaarden de problemen van het leven
|n benoeming tot hoogleraar moest Wijn*
zich tegenover president-curator J.
(de „oude" Donner) verantwoorden
jn politieke opstelling. Het was in die Ujd
voor een VU*hoogleraar nog zeer ongepast op mulering van de doelstelling.
een linkse partij te stemmen. Mau kennelijk
had de kandidaat inmiddels voldoerae vertrou
wen verworven om het voordeel van de twijfel te
krijgen. Hij werd in ieder geval zonder verdere
voorwaarden benoemd.
Nieuwe moeilijkheden ontstonden toen Wijn
gaarden in 1963 op een demonstratie tegen de
militaire aktie van Nederland in Nieuw-Guinea
tienduizend mensen toesprak. Ditmaal kwam
hij er niet zonder kleerscheuren vanaf. Hij kreeg
een officiële berisping. De reden waarom Wijn
gaarden toch aan de VU bleef, was dat hij de
toezegging kreeg dat er een brede discussie zou
komen over het christelijk karakter van de uni
versiteit. Uiteindelijk heeft dat geleid tot herfor-
Prof. Wijngaarden vindt wel dat er nog altijd
mensen aan de VU zijn die deze evangelische
doelstelling te wettisch opvatten. Hij merkt dat
bij voorbeeld bij benoemingen van wetenschap
pelijke medewerkers in vaste dienst. Als hoogle
raar heb je dan een gesprek met de kandidaten,
die dat meestal best waarderen. Als ze zich dan
met de uitleg die Wijngaarden geeft kunnen
verenigen en willen iekenen, worden ze zonder
probleem benoemd. Maar als ze toch liever dis
pensatie vragen, kan de procedure maanden
duren. Kennelijk is er dan ineens minder ver
trouwen in de hoogleraar die het gesprek voert
en de aanvraag om dispensatie steunt, zegt
Wijngaarden.
fn het interview op deze pagina vertelt de schei
dende hoogleraar vooral over zijn werk als thera
peut en docent. Amsterdammers kennen hem
ook nog als de man die tot voor kort voorzitter is
geweest van de Hervormde Jeugdraad. In die
functie probeerde hij ook iets te doen aan de
maatschappelijke problemen, waaraan je in in
dividuele therapieën weinig toekomt.
Enkele jaren geleden kwam Wijngaarden in het
nieuws als vader van een dienstplichtige zoon.
De vader wilde niet de verantwoordelijkheid op
zich nemen om zijn minderjarige zoon te laten
voorbereiden op het doden van medemensen.
Hij vocht deze zaak uit tot de Hoge Raad. maar
kreeg nul op het rekest.
unde)
plan-
in de
wordt
»d).
d.
ling.
LOB
40
Piet Hagen
zou wel willen dat elke lagere school een uur per week
eedde aan het leren luisteren. Gewoon een kind laten praten
eigen ervaringen en dat door een ander laten navertellen om
ijken of de bedoeling goed overkomt. Want daarop lopen
lel relaties stuk, dat de mensen niet kunnen luisteren."
dr H. R. Wijngaarden weet waarover hij het heeft. Als
apeut heeft hij een groot deel van zijn leven luisterend door
racht. En in zijn gesprekstrainingen heeft hij honderden stu-
en de kunst van het luisteren proberen bij te brengen.
Irik Roelof Wijngaarden werd in
lector in de algemene psycholo-
n conflictuologie aan de Vrije
ersiteit te Amsterdam; sinds
hij hoogleraar. Hoewel hij eind
reeds zijn afscheidscollege gaf,
hij officieel in dienst tot 1 sep-
er. Hij wil zijn werk als thera-
voortzetten en daarnaast begin
man twee nieuwe boeken.
!tig verkocht
gaarden is vooral bekend gewor-
door zijn proefschrift uit 1951,
fdproblemen der volwassen-
Weinig dissertaties zijn zo gre-
ïrkocht als dit boek. In negen-
jaar verschenen zes drukken en
tienduizenden mensen, niet al-
n protestants-christelijke kring,
dit boek veel betekend. Hoewel
luidelijk het stempel van de ja-
vijftig draagt, bestaat er nog
s vraag naar.
lijk leven. „Als iemand echt niet te
gen het leven is opgewassen en dan
van twaalf hoog springt, geloof ik dat
God hem opvangt".
Prof. Wijngaarden vindt wel dat het
doel van elke therapie blijft, dat de
mensen leren om te gaan met hun
problemen én een persoonlijk ant
woord zoeken op hun eigen bestaan.
De bedoeling is niet dat alle proble
men worden opgelost. Dat kan niet,
want problemen zijn wezenlijk voor
het menselijk bestaan. Ook de thera
peut zelf zal zijn problemen hebben
en het is van belang dat hij die onder
kent.
Bedreigend
oofdproblemen der volwassen-
bestaan volgens Wijngaarden
it, dat de mens zichzelf, zijn rela-
net anderen, zijn relatie tot zijn
ving en het leven moet leren
larden. In latere drukken legde
;1 een iets ander accent. Nu zegt
^Er zijn mensen die niet tegen het
■L-Sf op kunnen. Omdat het leven te
Iis of omdat hun psychische
land onvoldoende is. Van die
ïn kun je niet verwachten dat ze
ven als zinvol aanvaarden."
ben ik een optimist," zegt prof.
aarden, „en ik blijf altijd ver
en dat ook in de donkerste situ-
log een lichtstraal doorbreekt,
soms durf je dat nauwelijks te
n. Je kunt dan niet veel anders
dan naast iemand in de put te
zitten en erkennen dat alles er
uitziet. Je hoopt dat het iets
lent voor mensen dat je naast
taat. Daarvoor komen ze ook bij
slbaar^ soms heb het gevoel dat je
Ind niet kunt bereiken, dat je
K>g de
heid
Onder-fc,
op
j.
•or dort
Ifmoord
nensen zo radeloos zijn dat ze
sr denken een eind aan hun leven
laken, kan het bevrijdend zijn
over met hen te praten, zegt prof.
jaarden. Gewoon vragen of ze
lens aan zelfmoord denken. Dat
harder dan het is. De meeste
in spelen wel eens met de ge-
te aan zelfmoord. Dan kan het
in dat onder ogen te zien.
emand er tenslotte toch geen gat
in ziet en de strijd opgeeft, kan
die wanhoopsdaad worden opge-
het persoonlijk antwoord van
colwassen mens op een ondraag-
2 als
r van t|
51081/
I eé
eni
arsou*
huis),
die va
1408.
Wijngaarden: „In de trainingen die
we studenten geven merk Je hoe
moeilijk het is jezelf te uiten. We zijn
bang iets bloot te geven van onszelf.
Ik bedoel niet dat je te pas en te
onpas over jezelf praat. Maar wel dat
je je |cunt uiten op het geschikte
moment, ook als dat bedreigend is
voor jezelf. Toch kun je dat leren.
Driekwart van de studenten zegt na
afloop dat er iets veranderd is in hun
persoonlijke relaties."
In zijn afscheidscollege op 28 mei
kwam prof. Wijngaarden er eerlijk
voor uit, dat hij zijn leven niet als
makkelijk ervaart, ook al heeft hij als
hoogleraar nog zoveel voorrechten
boven anderen. Daarnaar gevraagd
vertelt hij over de moeilijke periode
die hij een aantal jaren geleden door
maakte, toen hij ging opzien tegen
zijn werk, neerslachtig was en alle
trainingen ten spijt dat moeilijk
kon uiten.
„Ik had het gevoel van 'kan ik het nog
wel?' Ook het verschil in leeftijd ten
opzichte van medewerkers en studen
ten ging een rol spelen. Het heeft een
tijd geduurd voordat ik erover heen
was. Het heeft me erg geholpen dat
jonge mensen me duidelijk maakten
dat zij dat niet zo ervoeren, dat het
meer mijn probleem was dan het
hunne".
Man en vrouw
Een zekere spanning voelt Wijngaar
den ook in de verhouding tussen man
en vrouw. „Bij zo'n afscheid merk je
dat weer." zegt hij. „Zelf word je in
het zonnetje gezet, maar wie biedt je
vrouw een receptie aan omdat ze al
die jaren voor het huishouden ge
zorgd en de kinderen opgevoed heeft?
Ook na de pensionering blijft er ver
schil. Ikzelf kan voor een groot deel
doorgaan met mijn werk. Maar kinde
ren gaan het huis uit, en dan moet
een vrouw zich heroriënteren." Prof.
Prof. dr H. R. Wijngaarden
Wijngaarden voegt eraan toe dat zul
ke dingen makkelijker worden als
man en vrouw het werk en het huis
houden meer verdelen, zoals ook
sommige van zijn eigen kinderen
doen. „Ik heb wel beloofd dat ik
voortaan ook een paar keer per week
zal koken," zegt hij verontschuldi
gend.
In zijn contact met studenten (vroe
ger kende je ze allemaal, nu alleen
nog de groep die bij jou doctoraal
doet) heeft prof. Wijngaarden ge
merkt, dat veel jongeren problemen
hebben met hun ouders. „Dat zit ze
geweldig dwars", zegt hij. „Ze willen
graag een persoonlijke relatie. Ook
hun ouders willen dat, maar ze zijn
bang dat hun kinderen toch een an
dere kant op gaan. Het gevolg is dat
veel relaties totaal gestoord zijn.
Toch is het een belangrijk gegeven
dat het de kinderen niet onverschillig
laat. Misschien zou het gesprek mak-
TERDAM Citroen zal in okto-
nieuwe auto onder de naam
uitbrengen. Het wordt een vijf
wagen van nog geen 3.70 m leng-
de Ami 8 opvolgt.
lijk zal het nieuwe model, dat
nelaandrijving krijgt, doen den-
»n de Citroën-GS. De carrosserie
één geheel met de schildvormige
Istof bumpers die bij botsing be-
ling moeten bieden. Het instru-
enpancei in het interieur is ont-
aan dat van de Citroën CX. Er
in motoren van minder dan I liter
id en van ongeveer een liter
EiiiMIHHMHR
keiijker op gang komen, als ook de
ouders leerden hun gevoelens te ui
ten, tegenover elkaar en ook tegeno
ver hun kinderen."
Een punt dat vaak meespeelt in de
verhouding tussen ouders en kinde
ren is het geloof. Ging twintig jaar
geleden nog tweederde van de jeugd
naar de kerk, nu is dat misschien
eenderde deel. Dat zit de ouders ook
dwars. Prof. Wijngaarden is echter
niet zo bezorgd over de teruggang
van het kerkbezoek door jongeren.
„Misschien dat het instituut kerk
eerst op z'n fundament moet wanke
len, voordat we de echte betekenis
van het geloof voor deze wereld weer
ontdekken. En daarover ben ik niet
zo pessimistisch bij jongeren."
Prof. Wijngaarden is zelf kerkelijk
groot geworden in het Hersteld Ver
band, een tijdelijke kerkformatie die
voor een groep gereformeerden in de
tijd voor de oorlog de brug vormde
naar de hervormde kerk. „Je leerde
daar te leven zonder je al te menselij
ke zekerheden", zegt Wijngaarden.
„Zondags twijfelden de dominees als
het ware voor hun gemeente uit. La
ter heb ik vooral van de Duitse theo
loog en verzetsman Bonhoeffer ge
leerd dat God er niet is om ons veilig
heid te bieden. Hij is geen veilige
God, die je voor moeilijkheden be
hoedt en je beschermt. Het enige wat
je van Hem kunt zeggen is dat hij bij
je wil zijn. Dat is ook genoeg.
Niet alleen in religieus opzicht is ons
leven er onzekerder op geworden.
Wijngaarden: ,,Het is merkwaardig
dat de problemen met de welvaart
gegroeid schijnen te zijn. Ik denk dat
het een gevolg is van onze grotere
keuzevrijheid. Vroeger ging je in het
voetspoor van je vader en zijn beroep
werd het jouwe. Nu kun je uit duizen
den beroepen kiezen. Vroeger trouw
de je met de vrouw die je ouders voor
je uitkozen. Nu heb je talloze relaties
en relatievormen, en het is niet mak
kelijk je weg te vinden. Zo is het met
alles. Je kunt uit zoveel mogelijkhe
den kiezen, dat je er onzeker van
wordt. Vrijheid is een moeilijke
zaak."
MüNCHEN Twee Westduit-
se douaniers hebben een on
vrijwillig ritje gemaakt in een
afgesloten Nederlandse vracht
wagen. Zij waren door hun ei
gen collega's opgesloten.
Het gebeurde bij de Duits-Oos
tenrijkse grens, bij de grenso
vergang Fuessen. Douaniers
sloten de Nederlandse vracht
wagen af en verzegelden die,
zonder in de gaten te hebben
dat er twee collega's in de wa
gen bezig waren met controle.
En de chauffeur reed weg, zon
der het woeste kloppen van de
twee gevangen te horen. Pas
enkele kilometers verder
maakten voorbijgangers de
chauffeur attent op de vreem
de geluiden die uit zijn laad
ruimte kwamen. Toen de man
de deuren openmaakte, keek
hij prompt in de loop van een
dienstpistool, want de heren
dachten ontvoerd te zijn.
Op de grenspost zelf was de
vermissing van twee collega's
nog niet eens opgemerkt.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op in deze krant gelezen
berichten, artikelen en commentaren, en niet voor open brieven, gedichten,
oproepen of reacties op advertenties (deze laatste dienen tot de directie gericht te
worden). De redactie behoudt zich het recht van bekorting voor. Hierover of over
het met plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wij helaas niet corresponde
ren. Boeven adresseren aan Secretaris hoofdredactie Trouw, Postbus 859,
Amsterdam. Bij publikatie worden naam en woonplaats van de schrijver vermeld
Landverraders (5)
Als jarenlang lid en medewerker van
Kerk en Vrede, acht ik mij gelukkig
het volledig eens te zijn met Kees
Tinga. De NAVO jaagt alle regerin
gen op voor heilloze bewapening,
doch de kerken doen Goddank niet
alle eraan mee. Vele voorgangers zijn
op de goede weg. De mensen worden
wakker maar er is te veel haat en te
weinig broederliefde en begrip, dat
wij met elkander onderweg zijn naar
een wereld waar de vredevorst zal
heersen, een aarde vol liefde en ge
rechtigheid.
Hilversum
C. van Rijn
Landverraders (slot)
J. Zwijnenburg schrijft (Trouw 10
juni) over „Weg met ons" mensen. Die
handschoen wil ik opnemen, hoewel
dit zinnetje natuurlijk nooit door eni
ge linkse actievoerder of partij be
dacht is. Het is wel bedacht door
iemand die een politiek voert van „als
wij onze bevoorrechte positie maar
overeind kunnen houden, mag de rest
wel omkomen". Dit heeft niets met
rechtvaardigheid te maken en he* is
nog kortzichtig ook, want welbegre
pen eigenbelang zal ontdekken dat
eerlijkheid (is ook rechtvaardigheid)
het langst duurt.
van de mens: a) God heeft voor de
schepping van de dieren de aarde als
moederschoot gebruikt (Gen. 1 vers
24. 25); b) De mens is niet als dier
geschapen, hoofdstuk 2 vers 7: de
aarde leverde de stoffelijkheid; de
mens nam aan het leven op aarde
eerst deel toen God iets van persoon
lijke geest in de mens had ingeblazen.
In wezen was de mens dus hblf dier
lijk. half goddelijk; die tweeheid zou
moeten kiezen tussen goed en kwaad;
c) Niet het dier maar de mens was
bestemd om een eenheid met God te
vormen; d) Het hemelse deel van de
mens moet regeren over het aardse:-
daaraan appelleren moraal en wet; e)
Als een mens streeft naar vrije sex.
verkiest hij het dierlijke boven het
hemelse. De gevolgen zien wij om ons
heen.
Baarn
H. J. Zwem
Ambtenaren (2)
Ik wil wél mee doen met de bezuini
ging u ook?
Westervoort J. M. de Troye-Dam
Ambtenaren (3)
Amsterdam
Cardenal
Ernesto Cardenal vindt zijn boeren
en arbeiders degenen die het evange
lie het beste zijns inziens uitleggen.
Als R.K.-priester met marxistische
ideologie doorspekt, is hij eerst bezig
geweest zijn zienswijze aan zijn boe
ren en arbeiders te vertellen. Daarna
heeft hij ze vragen gesteld over het
evangelie. Cardenal verwijst naar de
lofzang van Maria. Daarin brengt Ma
ria alle lof en eer aan De Here God.
Wanneer men deze lofzang goed leest,
dan staat er niet. dat de mens: ook de
arme mens, tot zelfverheffing dient
over te gaan. Wanneer de mens dat
echter wel doet, dan komt die mens
tot een tweede zondeval in concreto.
En daar is Ernesto Cardenal nu mee
bezig. Het evangelie van Jezus Messi
as is nu eenmaal heel anders dan het
dialectisch materialisme van Marx
c.s. De Here Jezus heeft nooit geweld
gepredikt dan wel aangemoedigd. Fi
guren als Cardenal verdedigen het
doden van mensen. Anders gezegd:
Cardenal ontzegt zijn tegenstanders
het recht tot onderdrukking en/of do
den, waar hij en zijn Ansdinistisch
bevrijdingsleger dat recht wel op ei
sen. Een laatste vraag: Hoe komt het
dat Cardenal als opofferehd leider
van Soletiname niet werd gevangen
genomen, maar twee anderen wel?
Waarschijnlijk verwachtte Cardenal
een represaille actie van het leger en/
of politie en kon hij voortijdig afwe
zig zijn. Zij die geloven in de Here
Jezus Messias en Zijn Verlossings
werk, hebben niet te vrezen en dus
ook niet te vluchten. Ernesto Carde
nal c.s. vluchtten wel, ik vraag u
allen: Waarom?
Gelukkig las ik in Trouw van 10 juni
het stukje van Jenne A. Meyster, die
Dirk Veenstra na een lange loopbaan als ambtenaar
kan concluderen: ze zitten op rozen.
Ik onderschrijf dat graag. En zowaar
in dezelfde krant iets ovet het AAA.
Dat bestaat dus nog! Kop boven het
artikeltje: „Hogere ambtenaar kan
wel iets missen". Inderdaad. Maar het
AAA is bang dat een matiging In de
ambtenarensalarissen niet in de eer
ste plaats ten goede zal komen aan de
werkgelegenheid bij de overheid. Een
vrees die ik deel. Ik wil duidelijk
stellen dat de huidige bewindslieden
niet tot mijn politieke vrienden beho
ren. Maar ik meen ook dat het AAA
wat te passief blijft. Ik wil best een
voorstel en een toezegging doen. Dat
zal wel als ongebruikelijk overkomen
en veel bezwaren zullen er gemakke
lijk tegen ingebracht kunnen worden.
Maar laten we nu eens inventief zijn
en vooral solidair, nu de vakbeweging
het in dit opzicht zo laat afweten. Ik
beloof voor de komende vier Jaren 3%
van mijn netto salaris af te staan,
mits velen dat met mij doen en dat
geld aan de regering wordt aangebo
den om werkgelegenheid in de verzor
gende sfeer te bevordern. Prof. Heer
tje c.s. zullen bereid zijn 4% bij te
dragen, lager betaalden (ik ben eerste
graads leraar) 2 en 1% en minimumlo
ners blijven er buiten. Wie gaat met
dit voorstel aan de gang? Het AAA?
We wachten af.
Katwijk
D. H. Dijkman
Assen
P. A. Meijer
Vietnam
Opnieuw een bevoorrechte klasse in
Vietnam! Weer corruptie uitbui
ting arrogantie machtsmisbruik
onderdrukking en een half miljoen
politieke gevangenen! Zou het Viet-
namcomité weer druk in actie zijn?
Vergeet het maar! Nu zijn het de
kaderleden van de communistische
partij die anders denkenden oppak
ken! En dan hoor je niets van derge
lijke comité's. Ook niet van die chris
tenen, die sympathiseren met alle
mogelijke protest- en verzetsacties en
z.g. bevrijdingsbewegingen. Hopelijk
komt er nog eens een tijd dat alle
christenen, alle barbaarsheid, van
welke kant die ook mag komen, open
lijk durven veroordelen.
Soest
W. Dekker
Veronica
In het Trouw-commentaar van 12
juni schreef u dat minister Garde
niers aan Veronica misschien geen
afzonderlijke behandeling wat be
treft de commercie binnen deze om
roeporganisatie gaat geven, omdat de
andere omroepen wat dat betreft ook
niet brandschoon zijn. U schrijft dat
dat niet redelijk is aangezien nie
mand tot het doen van verkeerde
dingen gerechtigd is omdat anderen
het ook doen. en zeker de regering
mag die redenering niet bevorderen.
Dat ben ik helemaal niet met u eens.
Je kunt m.i. ook dit zeggen: aés bij
voorbeeld drie mensen iets verkeerd
doen. ga je er toch niet één van straf
fen en de andere twee doe je niks?
Overigens is het altijd al zo geweest
dat er veel over Veronica gekibbeld
werd. Terecht wordt Veronica dan
ook wel eens genoemd: een speelbal
in omroepland.
Assen Richard Neerhof
Kind en sex (2)
In de bijbel vind ik over het ontstaan
ADVERTEITIE
Ambtenaar (4)
Aantjes vindt dat ambtenaren soli
dair moeten zijn met werklozen en
dus een extra veer zullen moeten la
ten. Ambtenaren kunnen immers
nauwelijks ontslagen worden en een
aantal jaren geleden hebben ze een
extraatje gehad in verband met de
achterstand ten opzichte van het be
drijfsleven. Op dit verhaal dienen
twee correcties te worden aange
bracht Ambtelijk personeel, met
name in de gezondheidszorg en in het
onderwijs kan wel degelijk worden
ontslagen en het extraatje uit de zo
genaamde Toxopeus-ronde is voorna
melijk bij de hogere ambtenaren te
recht gekomen. Zij kregen om de
zuigkracht van het bedrijfsleven te
gen te gaan 40 procent loonsverho
ging in vier jaar, de lagere ambtena
ren kregen 12,5 procent. Die zuig
kracht was weer een gevolg van het
feit dat de hogere bedrljfsfunctiona-
rissen door snelle loonsverhogingen
wensten te ontkomen aan de werking
van de sterke progressie in de inkom
stenbelasting. Door de extra verho
ging van de ambtenarensalarissen in
1963 werd deze legale ontduiking in
feite geaccepteerd. Aantjes zal er nu
op moeten toezien dat de lagere amb
tenarensalarissen worden ontzien.
Laten de hogere ambtenaren de
profiteurs van de Toxopeus-ronde
nu ook het meest inleveren. Dat zou
rechtvaardig zijn. Dit.inleveren" zou
overigens gepaard moeten gaan met
klassen-verkleining, meer personeel
in de ziekenhuizen en het aantrekken
van meer welzijnswerkers.
B. H. Kraaijenbrink Borne
Predikantstrakte
menten
Nu de godsdienstonderwijzers en
hulppredikers door de herv. synode
de titel van dominee hebben gekre
gen (een goed gebaar) vraag ik me
toch af, waarom deze synode nog
steeds de richtlijnen van eerste, twee
de en derde klas aanhouden. Wordt
het geen tijd zo spoedig mogelijk de
klassificatie af te schaffen? Het
spreekwoord: gelijke monniken gelij
ke kappen is hier zeker op zijn plaats
Bij het onderwijs is de classificatie al
jaren geleden afgeschaft en ook de
gereformeerde kerken kent dit sys
teem allang niet meer. Predikanten
met de laagste tractementen wonen
vaak in kleinere plaatsen en dorpen
en moeten hun kinderen naar scholen
sturen waar meer voor nodig is. bij
voorbeeld goede fietsen, en kleren
dan voor hen die dichtbij scholen
wonen (voortgezet onderwijs) wat
veel voordeliger is. Ik hoop hiermee
de aandacht op dit aspect gevestigd
te zien en dat zo spoedig mogelijk de
classificatie wordt afgeschaft. Het
wordt tijd deze onbillijkheid op te
heffen.
Coevorden A. v.d. Hof-Eshuh
