Zeegde Andriessen de vloer aan met Den Uyl?
UNST
otterdam eert Hoving
Karin Lechner (13) speelde
Mozart licht en parelend
Zbeblüin
cPrigmacDetectivê§
Orgel in Grote Kerk
moet in de steigers
met
onmatiging op papier bruikbaar alternatief voor fors bezuinigen
1 Oude plan-Den Uyl (officiële cijfers)
Nieuw plan-Den Uyl (rekenvoorbeeld)
Iffert van-Borselenpenning en Penning van de Leuve
Nationale Ballet
naar Amerika
Dagprogramma
JNDERDAG 8 JUNI 1978
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
9
'-Z
>r Johan van Workum
HAAG „Andriessen houdt vanavond een rede in
isum, en daarin veegt hij de vloer aan met het verhaal van
Uyl." Deze tip kregen Haagse journalisten in het Kamer-
ouw vorige week maandag uit CDA-kring. De rede van de
lister van financiën kreeg die avond en de volgende dag
n aandacht in de media.
was dan ook een bijzondere rede.
In het minst vanwege het reken-
dat erin voorkwam. Het was een
roord van Andriessen op het ver
dat oppositieleider Den Uyl za-
ags tevoren had gehouden in En-
de. Den Uyl presenteerde daar
joort alternatief voor de bezuini-
loperatie waar het kabinet-Van
thans de laatste hand aan legt.
Uyl bepleitte een krachtige matl-
van lonen en inkomens. Dan zou-
en tien miljard, maar slechts vier
ird gulden bezuinigd hoeven
en op de collectieve uitgaven
heid, sociale uitkeringen). V
nisch beschouwd is de invals-
van Den Uyl Inderdaad een al-
itieve mogelijkheid om de econo-
he toestand te saneren. De natlo-
koek wordt verteerd door drie
de collectieve uitgaven, de lo-
en inkomens, en de bedrijfswin-
Het ongezonde van de huidige
and zit 'm in die bedrijfswinsten,
krijgen te weinig van de koek.
als gevolg dat er te weinig wordt
resteerd en de buitenlandse ai-
•ts het laten afweten vanwege
hoge prijzen. De groeiende werk-
leid is mede hiervan het gevolg.
anering kan dus langs twee we
de collectieve uitgaven minder,
ïen en inkomens minder. Den
iest voor het laatste. Een bijko-
voordeel is dat je dan twee
en in een klap slaat. De sociale
ringen zijn namelijk gekoppeld
Ie lonen. Hetzelfde geldt voor de
issen van ambtenaren die 57 pro-
beslaan van de eigenlijke over-
uitgaven. Door deze koppelin-
eidt matiging van lonen dus ei-
behi |k tevens tot matiging van col-
ve uitgaven.
om had Den Uyl vorig jaar al, als
ïetsformateur, een recqpt van
natiging voorgeschreven. Twee
ig zouden de lonen alleen met
•ompensatie mogen worden ver-
d, en bovendien zou de „inciden-1
tele" loonstijging (zoals extra perio
dieken. meer overwerk, verdwijnen
van bedrijfstakken met lage lonen)
met een half procent per Jaar moeten
worden beperkt. Dit recept zou, voor
al door koppeling van ambtenaren en
uitkeringen aan de lonen, een be
sparing op de collectieve uitgaven in
1981 opleveren van 27 miljarfd
gulden.
Vier jaar nullijn
In zijn rede in Enschede deed Den
Uyl er nog een flinke schep bovenop.
De economische toestand is verder
verslechterd, zei hij. Daarom nu geen
twee, maar vier jaar lang de nullijn,
en zelfs nog daaronder voor inko
mens boven het modale loon (rond
30.000 gulden bruto). Dit laatste be
treft eenderde tot de h elft van de
inkomenstrekkers. Die zouden koop
kracht moeten inleveren, oplopend
tot vier procent per jaar voor inko
mens van rond een ton. Langs deze
weg zou ook nu nog slechts vier mil
jard gulden bezuinigd te hoeven wor
den in de collectieve sector, zo stelde
Den Uyl
Het recept van Den Uyl leek best
bruikbaar. Totdat Andriessen de
vloer kwam vegen. Den Uyl bespaart
met zijn recept helemaal geen 27 mil
jard, maar slechts vijf miljard, zei
Andriessen. Als de lonen minder stij
gen, brengen namelijk ook belastin
gen en premies minder op. Het res
tant van vijf miljard is bovendien
nodig om de al geprogrammeerde be
lastingverhogingen achterwege te la
ten. want daarvoor zal geen ruimte
meer zijn als Den Uyl de inkomens al
op de nullijn heeft gezet. Kortom, het
plan-Den Uyl levert niets op, en er zal
dus toch flink bezuinigd moeten wor
den. zo betoogde de minister.
Het vreemde van dit verhaal xs dat
het niet klopt met de cijfers die het
Centraal Planbureau vorige zomer
tijdens de kabinetsformatie voor Den
Uyl had geproduceerd. Het planbu-
Den Uyl
Met deze vragen stapten wij naar het
ministerie van llnancièn. Een van de
rekenmeesters daar, die ook Andries
sen aan gegevens heeft geholpen, ver
telde het volgende. Er moet thans op
gerekend worden dat de economische
groei minder zal zijn dan vorig Jaar
werd gedacht. Oeen 3.5 maar slechts
drie procent groei per Jaar. Dat heeft
allerlei gevolgen. De lonen bij voor
beeld zullen minder stijgen, ook zon
der een speciaal matigingsbeleid.
Rekenmeesters
Vorig jaar werd gerekend met jaar
lijks twee procent loonsverhoging
buiten de prijscompensatie. Twee
Jaar uitsluitend prijscompensatie be
spaart dan vier procent loonstijging.
Maar door de lagere economische
groei is de ruimte voor loonstijging
nu geen twee maar nog slechts bij
voorbeeld, (de rekenmeester weigert
cijfers te noemen) een procent per
Jaar. Het verzwaarde recept-Den Uyl
van vier jaar uitsluitend prijscom
pensatie levert dan in de nieuwe situ
atie ook een loonbesparing van vier
procent op, dus niets meer dan met
het oude. slappere recept
Daar komt nog bij dat diezelfde loon
besparing van vier procent in de nieu
we situatie minder guldens bezuini
gen in 1982 oplevert dan in de oude.
De economie groeit immers minder
snel, zodat het totale nationale inko
men in 1982 minder hoog zal zijn dan
vorig jaar was verwacht. Vier procent
van 200 miljard gulden is nu eenmaal
meer dan vier procent van 185 mil
jard. Leverde het oude recept van
Den Uyl vorig jaar nog netto negen
miljard gulden op, zijn nieuwe,
zwaardere recept levert volgens de
rekenmeester van het ministerie van
financiën bijna zes miljard op (iets
meer dan de vijf die Andriessen in
zijn rede noemde). In deze rekensom
is overigens niet verwerkt de nivelle
rende inlevering van koopkracht voor
inkomens vanaf 30 mille, zoals nu
wel in het nieuwe recept-Den Uyl als
aanvulling is opgenomen.
reau had toen ook al rekening gehou
den met verminderde opbrengst van NlGUW G3t
belastingen en .premies bij loonmati
ging. Niettemin leverde het recept
van Den Uyl toen nog negen miljard
netto op. Hoe is het dan mogelijk, dat
dit recept nu, terwijl het nog aanzien
lijk is vercwaard, nog maar vijf mil
jard meer opbrengt? Hoe komt An
driessen aan dat cijfer van vijf
miljard?
Maar ook dan zijn we er nog niet.
Minder economische groei betekent
ook dat de belastingen minder zullen
opbrengen. De uitgaven groeien ook
wel minder hard, maar toch ontstaat
er een negatief saldo (in het reken
voorbeeld is dit nieuwe gat in de
overheidsfinanciën gesteld op vier
miljard gulden). In het schema hier
naast is de zaak in kaart gebracht
voor zowel het oude als het nieuwe
recept van Den Uyl. De meeste cijfers
van het nieuwe recept zijn rekenvoor
beeld. en geven dus voornamelijk de
richting aan waarin moet worden
gedacht.
Onder ..eindsituatie" in het nieuwe
recept blijkt dat Den Uyl enige mil
jarden tekort dreigt te komen. Als de
overheid dat geld zal lenen, wordt het
financieringstekort groter dan des
kundigen verantwoord achten. Als in
plaats daarvan de belastingverhogin
gen doorgaan, daalt de koopkracht
tot beneden de nullijn. Dit laatste
wordt toch door Den Uyl voorge
staan. en wel voor de kleinere helft
van de bevolking die meer dan dertig
mille verdient.
De vraag is echter of Den Uyl er
daarmee komt. Waarschijnlijk zou
toch ook het financieringstekort, al
thans tijdelijk, moeten worden opge
schroefd. Dat heeft gevaarlijke kan
ten. De overheid loopt dan de bedrij
ven voor de voeten die geld willen
lenen voor investeringen. Bovendien
krijgt de inflatie nieuwe impulsen.
Daarom lijkt het er op dat Den Uyl er
met slechts vier miljard bezuiniging
toch niet gemakkelijk zal komen.
Tenzij een niet geringe daling van de
koopkracht wordt geaccepteerd. Aan
de andere kant heeft Andriessen zelf
in zijn rede al toegegeven dat hij er
met alleen tien miljard bezuinigen
ook niet komt. Ook bij Andriessen is
aanvullend matiging van inkomens
nodig.
het draait derhalve hoe dan ook uit
op een mengvorm van bezuinigingen
en Inkomensmatiging. De politieke
controverse tussen Den Uyl en An
driessen is: probeer je eerst zoveel
mogelijk inkomens te matigen en ver
volgens aanvullende bezuinigingen,
of probeer je het net andersom. De
geringere economische groei heeft ge
maakt dat de marge, waarbinnen ge
kozen kan worden, nu kleiner is dan
vorig jaar.
Economisch gezien heeft de oplos
sing via voornamelijk matiging van
inkomens wel voordelen. De bedrij
ven genieten dan rechtstreeks van de
geringere kostenstijging. Dat zou
zeer welkom zijn. Er kan dan weer
wat terrein worden terugveroverd op
de buitenlandse concurrentie. De „in-
verdlen-effecten" van het recept-Den
Uyl zijn daardoor groter dan die van
De situatie: de economie groeit jaar
lijks 3,5 procent. Op voorhand is zeven
miljard gulden biulniging nodig (4 mld
restant van de een procents-opcratie,
en 3 mld omdat anders het financie
ringstekort van de overheid de grens
van vijf procent van het nationale inko
men overschrijdt). Na deie maatrege
len dreigt toch nog een werkloosheid
van 260.000 in 1981. Aanvullende sane
ring (beiuiniging dan wel inkomens
matigen) blijft nodig.
Het recept: twee jaar lang alleen prijs
compensatie, in plaats van een CAO-
loonstijging van twee procent per jaar.
Voorts vier jaar lang „incidenteel"
loon beperken met half procent per
jaar. Totale beperking loonniveau der
halve ses procent.
Het resultaat: door de loonmatiging
daalt de werkloosheid met 110.OM lol
het gestelde doel van 150.000 in 1981.
Overheidsuitgaven en sociale uitkerin
gen kosten in 1981 27 miljard gulden
minder, maar belastingen en premies
sullen 18 miljard gulden minder ople
veren, zodat een netto besparing over
blijft van 9 miljard gulden.
De eindsituatie: er wordt slechts 4
miljard (restant een procent-operatie)
bezuinigd, in plaats van zeven miljard
van het resultaat van het loonplan
negen miljard is dan nog zes miljard
over. Hiervan is vier miljard nodig om
noodzakelijke belastingverhogingen
achterwege te laten. Dat moet omdat
anders de koopkracht onder de nullijn
komt. Ook de nog resterende twee mil
jard gulden moet worden gebruikt voor
lastenverlichting ter handhaving van
de koopkracht.
De situatie: de economie groeit jaar
lijks slechts drie procent; belastingen
en sociale premies zullen alleen al
daardoor vier miljard gulden minder
opbrengen. In plaats van zeven miljard
zal er nu dus om te beginnen elf mil
jard bezuinigd moeten worden. En
zelfs daarna dreigt een werkloosheid
van 280.000 in 1982, zodat ook de aan
vullende sanering (bezuiniging dan
wel inkomens matigen) omvangrijker
moet zijn dan in het oude plan.
Het recept: vier jaar lang alleen prijs
compensatie, in plaats van CAO-Ioon-
stijging van een procent per jaar.
Voorts vier jaar lang „incidenteel"
loon beperken met half procent per
jaar. Totale beperking loonniveau der
halve zes procent.
Het resultaat: door de loonmatiging
daalt de werkloosheid met 110.000 tot
170.000 (doelstelling was 150.000).
Overheidsuitgaven en sociale uitkerin
gen kosten minder, maar belastingen
en premies brengen ook minder op.
zodat een netto besparing overblijft
van zes miljard gulden.
De eindsituatie: er wordt slechts vier
miljard bezuinigd in plaats van elf
miljard. Er resteert dan nog zeven
miljard, zodat men al een miljard te
kort komt na gebruik van het resultaat
(zes miljard) van het loonplan. Er
blijft ook niets meer over voor achter
wege laten van eigenlijk noodzakelijke
belastingverhogingen. Blijven deze be
lastingverhogingen toch achterwege,
dan loopt het financieringstekort van
de overheid op tot zeven procent van
het nationale inkomen, in plaats van
vijf procent. Gaan de belastingverho
gingen toch door, dan zal de koop
kracht dalen.
het recept-Andriessen. Terwijl Je met
het recept-Den Uyl over enkele jaren
een goede basis voor een gezonde
ontwikkeling schept, zou Je met het
recept-Andriessen misschien over
vier Jaar voor de noodzaak worden
gesteld opnieuw tien miljard te bezui
nigen.
In dit verhaal is niet ingegaan op de
kritiek dat het recept-Den Uyl niet
haalbaar zou zijn omdat de mensen
zo'n forse inkomensmatiging niet
zouden pikken. Het is inderdaad een
zware operatie. Maar dat geldt ook
voor het recept-Andriessen. Ook aan
de haalbaarheid van forse bezuinigin
gen kan worden getwijfeld. Het is nu
eenmaal zo dat de ernstig zieke pa
tiënt die geen enkele operatie wil,
slechts een zekere dood tegemoet kan
gaan.
nsn
i uit
lerwi
>r Hans W. Ledeboer
ITERDAM Na zeven
„In mijn leven heeft
etal zeven altijd een heel
ngrijke rol gespeeld"
Lucas Hoving, bijna 66
oud, zijn functie als di-
eur van de dansacademie
het Rotterdams Conser-
>rium moeten' neerleggen.
erko overheid, degenen, die in
of andere vorm zijn verbonden
het conservatorium en allen, die
streeks of zijdelings hebben te
■n met het Rotterdamse kunstle-
bereidden hem In het Hofplein
er een heel bijzonder afscheid.
Snoek, oud-leidster van het
Ino-Ballet en nog altijd een cen-
figuur in het Nederlandse ballet-
i. trad daarbij op als ceremonie-
teresse.
adv( e:
erricle
ist.
Isvoc,a:
>gen
i o pk
door Jac. Kort
tmeester Van der Louw over-
Hoving namens het gemeente-
mr de Wolffert van Borsselen-
ing met inschrift: die Rot-
m meer beweging heeft gege-
Een tweede stedelijke onder-
ding was de Penning van de
van de Rotterdamse Kunst-
ting. En een fierde, bijzonder
iar geschenk Yfas een videotape
an heel Hovings loopbaan als
choreograaf en leraar, met
zorg en toewijding samengesteld
H angeboden namens een zeer
aantal organisaties uit het Rot-
mse kunstleven. En ook aan dit
ienk leverde de gemeentelijke
iffcrdamse overheid een bijdrage,
oest, volgens de geldende regels,
Hoving zijn loopbaan als direc-
van de dansadademie van het
dams Conservatorium op zijn
jaar neerleggen, deze Neder-
Amerikaan is voor het Neder-
e artistieke levën niet verloren.
Snoek vertelde, dat hem als
cteur voor het dansonderwijs
tieuwe taak wacht. Lucas Hoving
elf eerst voor énige tijd terug
de Verenigde 8taten, om daarna
naar Nederland te komen, waar-
ij denkt aan opleiding van Ne-
ndse choreografen en aan het
n van eigen choreografieën. De
Iviteit van Lucap Hoving is nog
niet uitgeput.
Lucas Hoving in een les. Zijn leerlingen vinden het ver:
schrikkelijk hem voortaan te moeten missen: „zo iemand is
bepalend voor je hele dansloopbaan!"
een tournee in 1935 kwam hij in aan
raking met Martha Graham. In de
oorlog komt hij alweer uit „rebel
lie" tegen de nazi's terecht in het
Canadese leger als tolk-telegrafist,
hij maakt de invasie in Normandië
mee. Direct na de oorlog werk hij mee
aan een film in Londen en dan. na
terugkeer in de Verenigde Staten
wordt hij als Lucas Hoving Ameri
kaans staatsburger. In het Ameri
kaanse dans- en balletleven trekt hij
de aandacht, hij werkt enige tijd bij
de Martha Graham Dance Company,
de Valerie Bettis Dance Compnay en
uiteindelijk bij de groep van José
Limon. Hij wordt steeds meer bekend
als danspedagoog en als uitvoerend
kunstenaar en ten slotte komt zijn
eigen Lucas Hoving Dance Company
van de grond. „Ik heb tot mijn 58-ste
actief gedanst." zeg hij er zelf van.
„Natuurlijk, dansen doe ik nog altijd.
Maar tot mijn 58-ste kwamen de men
sen naar mij kijken."
bels
Td op 5 september 1912 in Gro-
i geboren als Lucas Philippus
liga. Hij groeide er op. bezocht
bs. maar gaf daaraan ineens de
en vluchtte naèr Amsterdam,
hij zijn eerste léssen kreeg van
Ie Rodrigo en waar hij al dade-
hen „rebels" wérd als zijn lera-
*i van de eerste uitvoeringen
in hij meewerkte werd door de
verboden'
«king met Kurt Jooss werd be-
1 voor zijn doen en denken. Er
een beurs voor ^ngeland en via
learus
Nederland maakte met hem kennis
via een optreden van de Lucas Ho
ving Dance Company, waarbij zijn
..Icarus" zeer de aandacht trok. vol
gens Lucas Hoving zijn eerste ballet,
dat ..vanzelf' tot een artistiek gaai
produkt groeide. „Vóór Icarus' deed
ik niet veel meer dan pasjes aan ei
kaar rijgen. Hoe ik Icarus' heb ge
maakt. kan ik eigenlijk niet eens ver
tellen. Het groeide in me en kwam
naar buiten „Ik kreeg een verlen
ging van mijn danscarrière door
yoga." zegt Lucas Hoving over de
hoge leeftijd waarop hij nog voor
publiek optrad Hij is er nog steeds
actief mee bezig. Burgemester Van
der Louw vertelde, dat hij zelf yoga-
lessen van Hoving krijgt en daaraan
heel veel heeft te danken. Het woord
„macht", ook als danspedagoog
macht over leerlingen, maakt Hoving»
heel nerveus en geprikkeld: „Ik heb
geen macht over leerlingen of docen
ten. Het gaat er niet om wat ik wil,
het gaat er om wat de leerling wil en
kan. Dat kan leiden tot chaos. Nou,
dan heb je maar chaos. Kun je daar
uit weer opnieuw gaan bouwen. Is dat
erg?"
Een van zijn leerlingen. „Als direc
teur van een school stelt Lucas niets
voor. Al dat administratieve en diri
gerende werk is niets voor hem. Ge
lukkig heeft hij daar anderen voor.
Maar ik vind het verschrikkelijk dat
ik hem voortaan als leraar zal moeten
missen. Zo iemar.d als Lucas is bepa
lend voor je hele dansloopbaan."
Voor de laatste maal heeft tijdens
zijn afscheidsfeest Lucas Hoving di
ploma's uitgereikt aan studenten, die
aan de dansacademie van het Rotter
dams Conservatorium zijn afgestu
deerd. Een enkeling daarvan wacht
een loopbaan, die begint bij een Ne
derlands ensemble. De anderen gaan
naar de Verenigde Staten. Duitsland
en elders op de wereld. Lucas Hoving
heeft van de dansacademie van het
Rotterdam Conservatorium een insti
tuut gemaakt, dat vooral op het ge
bied van de moderne dans een inter
nationale naam heeft en waarvan hij
het vakkenpakket aanmerkelijk
heeft uigebreid Men kan er nu ook
afstuderen in volksdans en tijdens de
afscheidsvoor^telling gaven leerlin
gen een presentatie daarvan te zien.
die in geen enkel opzicht onderdoet
voor welk Oosteuropees professio
neel staatsensembie ook.
AMSTERDAM De Argen
tijnse pianiste, die dinsdag
avond in de Grote Zaal van
het Concertgebouw de solo
partij speelde in Mozarts Pia
noconcert in C groot (KV 467)
is nog maar dertien jaar oud.
Ze heet Karin Lechner. Haar
moeder, zelf pianiste, gaf haar
pianoles vanaf haar vierde
jaar. Haar vader is de dirigent
Jorge Lechner.
Wanneer je zo'n jong ding langs de
trap naar beneden ziet komen, ver
volgens plechtig buigen voor het ap-
plaudiserende publiek en ook nog de
concertmeester een handje geven al
vorens aan de piano plaats te nemen,
dan krijg je toch even het gevoel, dat
er iets onechts, iets afgerichts in het
optreden van zo'n kind zit. Vele men
sen worden door zoiets misschien ver
tederd, maar anderen geeft het Juist
op zijn minst wat argwaan. Tot die
anderen behoor ook ik. Je gaat er
scherper door opletten, wat er aan die
piano nu eigenlijk gebeurt.
Welnu. Karin Lechner (dertien of
niet) heeft haar solopartij uitstekend
gespeeld, zuiver in de Mozart-stijl,
licht en parelend, maar ook met, waar
dat moest, een gespierdheid in de
klank, die Je bij zulk een frêle meisje
nog niet voor mogelijk hield. En in
het middenspel met juist voldoende
expressie om haar spel boeiend te
kunnen noemen. Er moet in dit meis-
ke een behoorlijke dosis muzikaliteit
aanwezig zijn om zo te kunnen spe
len. Het Amsterdams Philharmo-
nisch Orkest begeleidde haar onder
de leiding van Anton Kersjes zeer
licht en attent.
Na de pauze speelde het orkest de uit
1916 daterende balletmuziek „De
houten prins" opus 13 van Béla Bar-
tók. Men hoort deze uit zeven dansen,
een inleiding en een epiloog bestaan
de muziek zelden in de concertzaal.
Ik kan mij dat wel voorstellen, want
hoewel men op sommige momenten
best waarneemt, dat hier een groot
componist aan het woord is, is deze
AMSTERDAM Het Nationale Bal
let vertrekt op 11 augustus voor de
tweede maal dit Jaar naar de Verenig
de Staten. Het gezelschap zal daar in
drie steden voor het eerst optreden:
St. Louis. Chicago en San Francisco.
Het repertoire is hetzelfde als tijdens
de New Yorkse voorstellingen in
april, toen vooral Rudi van Dantzlgs
„Vier letzte Lieder" het Amerikaanse
publiek en de pers tot groot enthousi
asme bracht. Voorafgaande aan de
reis naar Amerika gaat het gezel
schap nog naar Athene (later deze
maand) en Londen (Juli). Met deze vijf
debuten zal het totale aantal buiten
landse voorstellingen dit jaar op on
geveer 55 uitkomen.
partituur toch zonder het toneelbeeld
niet te verteren. Het feit. dat de negen
onderdelen zonder onderbreking in
elkaar overlopen, maakt het allemaal
nog moeilijker om te volgen, zeker
voor de vele kinderen, die in de (hete)
zaal zaten, maar voor hen niet alleen.
Daar kon de inzet van orkest en diri
gent ook weinig aan verhelpen.
Van een onzer verslaggevers
ALKMAAR Dr J. Zijlstra, president van de Nederlandse
Bank maar bovenal één van de prominenten uit de schare van
Nederlandse orgelliefhebbers, heeft gistermiddag in de Grote
Kerk in Alkmaar een tentoonstelling geopend, gewijd aan de
geschiedenis van het orgel en de orgelbouw.
Deze tentoonstelling is het begin van
een grote, een paar Jaar durende actie
om geld bij elkaar te krijgen voor het
esthetisch en historisch zo belangrij
ke grote orgel van de Alkmaarse
hoofdkerk. Het is de bedoeling uiter
lijk in 1981 met de restauratie te
beginnen, waarvan de kosten op 2,7
miljoen gulden worden geraamd.
Uiteraard zullen rijk, provincie en ge
meente straks wel hun bijdragen ge
ven (hoewel er nog geen toezeggingen
binnen zijn), maar er blijft dan toch
nog altijd een indrukwekkend restbe
drag over voor de hervormde gemeen
te. De actie zal zich niet tot Alkmaar
beperken zelfs niet tot ons land
alleen. Bovema zal namelijk een
plaat maken van een orgelbespeling
door de vaste organist van de kerk,
Plet Kee, waarvan de opbrengst ten
?;oede zal komen aan het restauratie-
onds. Bovema heeft beloofd de plaat
in 28 landen op de markt te zullen
brengen, want het orgel heeft een
zekere faam in de kring van de echte
orgelliefhebbers. Die kring mag dan
relatief klein zijn als Je ze in-28
landen zoekt heb Je een indrukwek
kende groep en een Interessante
markt.
Andere acties, die in voorbereiding
zijn ten behoeve van de fondsvor
ming. zijn oa. het aanzoeken van
Alkmaarse bedrijven om pijpen of
desnoods complete registers uit het
orgel te „adopteren", een grote mani
festatie in de kerk en een landelijke
prijsvraag. Er heeft zich om het Alk
maarse orgel en de actie een indruk
wekkend comité van notabelen look
van buiten Alkmaar) gevormd. De al
meer genoemde dr J Zijlstra is er lid
van. maar ook landdrost Han Lam-
mers. de organisten Piet Kee en Gus-
tav Leonardt. de commissaris van de
Koningin in Noord-Holland. Roel de
Wit en de burgemeester van Alkmaar.
Kees Roozemond.
De restauratie van het orgel zal t.z.t.
worden uitgevoerd door de Zaanse
orgelbouwer Flentrop. waarbij Klaas
Bolt. Jan Jongepier en Piet Kee als
adviseurs optreden.
Twee scholen
Het orgel in de Grote Kerk in Alk
maar is daarom zo belangrijk, omdat
het in eerste opzet een instrument is
uit de zevenUende-eeuwse Neder
landse orgelschool van Hagerbeer en
Duyschot, waarop in de achttiende
eeuw bij een uitbreiding Frans Cas
par Schnitger (een zoon van de grote
Arp Schnitger) nog eens de barokbe-
ginselen van de Noordduitse orgel-
school heeft geënt en dat alles
binnen een bijzonder mooie orgelkas
naar een ontwerp van Jacob van
Campen. de architect van het paleis
op de Dam in Amsterdam.
Donderdag 8 juni
Amsterdam, Stadsschouwburg
20,15 uur: Het Nationale Ballet
Amsterdam, Nieuwe de la Mar
Theater 20.15 uur: Teatrul Tan-
darica.
Amsterdam, Centrum Bellevue
20.30 uur: Cristina Hoyos.
Amsterdam, Frascati 20.15 uur
Pierrot Lunaire, Der Kaiser von
Atlantis.
Den Haag, Hot Theater 20.30
uur: Yves Joly, Theatre du
Papier.
Den Haag, Openluchttheater
Zuiderpark 20.30 uur: Mini festi
val folk en volksmuziek.
Rotterdam, De Lantaren 20.30
uur: Bread and puppet Theatre.
Rotterdam, Luxor Theater 20.15
uur: Dan Wagoner and Dancers.
Arnhem, Stadsschouwburg
(Kleine zaal) 20.30 uur: La Mori-
oncttistica Fratelli Napoli.
Broek in Waterland, Ned. Hcrv.
Kerk 20.00 uur: Het Nederlands
Kamerorkest.
Eindhoven, P.O.C. (Jubileum
hal) 20.15 uur: Zigcuncrmusick
en folklore.
Haarlem, Concertgebouw (Klei
ne zaal) 20.15 uur: Minifestival
folk en volksmuziek.
Laren, Singer Concertzaal 20.15
uur: mini festival folk en volks
muziek.
Utiecht, Gecrtekerk 20.15 uur:
Warsaw Music Workshop.
L'trecht, Tejater Kikker 20.30
uur: Mini festival folk en volks
muziek.
