3hina terug naar het 'Al onder de hemel'
-a Ur Rachman blijft president Bangladesj
China moet snel modern leger hebben
5
'4®
RTfl
IDAG 5 JUNI 1978
BUrTENLAND
TROUW/KWARTET 11
00
Tieh f johan ten Hove
heeft zich door de eeuwen heen beschouwd als het centrum van de
ld, het „Rijk van het Midden" en het „Al onder de hemel". De
K"|ese keizers regeerden met een hemels mandaat en werden door het
als waren ze godkoningen, vereerd. Betrekkingen met buitenlandse
ia laren hielden in dat deze ongelukklgen bij tijd en wijle hun tributen
523>ten afgeven ln de oude keizersteden. De Chinese keizers verlaagden
jein |n leder geval niet andere landen (welke ander landen eigenlijk?) te
Eken en zetten geen stap bulten hun eigen rijk.
oed
en
de tijden veranderden. In de perio-
t de westerse koloniale mogendhe-
iet bruut geweld de wereld afgraas-
ging het trotse Chinese keizerrijk
een diep dal. De Chinezen, hoewel
volledig gekoloniseerd, werden tot
lerende concessies gedwongen
*1 van grote en kleife landen. Deze
eelt een trauma veroorzaakt bij het
se volk dat nog steeds niet vergeten
raeroorlog
ook die tijden veranderden. China
geteisterd door een verwoestende
roorlog, waaruit Mao Tse-Toeng
ljn rode leger als overwinnaar te-
chijn kwam en een periode van ra-
veranderingen diende zich aan.
'stne jifn van relaties met de Sowjet-Unie
e: China zich opnieuw af van de bul-
reld en nam met grote voortva-
eid de ontwikkeling op eigen
RDE IWhand.
q ïjtongen beweren dat er ln vergellj-
met het oude China niet zoveel
Jderd ls. De keizers zijn vervangen
ACC >artljlelders, om wie als vanouds
h°^tus geweven wordt en die slechts
zelden naar het buitenland gaan.
"se-Toeng bezocht twee keer Mos-
iTwcfn de huidige partijvoorzitter en
v a er Hoea Kwo-feng toog begin vort-
■\q. r and voor het eerst naar Noord-
33?f, dat echter eerder als Chinees bul-
rest dan als „buitenland" aange-
dient te worden. Hoe dat ook zij,
rschil met het verleden ls ln leder
dat China zich momenteel wel de-
bewust ls van het bestaan van
idse machten en daar ook ter
d2; tkenlng mee houdt. Aan de andere
frvult China momenteel zelf een
rijke rol ln de wereldpolitiek en
et aantal en de kwaliteit van de
liindse bezoekers aan Peking te-
jiertffcken aan de oude glorie van weleer,
omefiien nog niet het „Al onder de He
lls wel het centrum van de Azlatl-
letenfrereld.
oo fclopen maanden heeft het ln Azië
;d van diplomatieke activiteiten
de Chinese Volksrepubliek zljde-
1 direct bij betrokken was. Tal van
regeringsfunctionarissen uit ver-
ide delen van de wereld reisden ln
nd en velen deden Peking aan en
I gesprekken met de Chinese lel-
I )ok hebben zich verschillende inci-
i voorgedaan (en doen zich nog
«aar China direct bij betrokken
ls.
npoglng wat orde ln de verwarrende
van gebeurtenissen en diplomatieke
w.Ji t* scheppen zullen we ln het kort
lo 11 ..nn Pklnn mat #4 a m.) kam Aa
|ft u
zijn overhaaste stappen te ondernemen.
China ls steeds minder beducht voor
Amerikaanse militaire aanwezigheid ln
Azië en steeds meer bevreesd dat de
Sowjet-Unie bestaande of komende
machtsvacuQms gaat opvullen.
Zo schoot ook de rondreis van de Ameri
kaanse vice-president Walter Mondale
door Zuld-Oost-Azlë (begin mei) niet bU
de Chinese leiders ln het verkeerde keel
gat. Mondale verklaarde ln de verschil
lende hoofdsteden dat de Verenigde Sta
ten, na de afgang ln Indo-Chlna, zeker
niet van plan zijn Azië verder maar te
vergeten. Voor zover dat een Indammen
van de Russische macht Inhoudt, hebben
de Chinezen daar niets op tegen. Brze-
zlnski's reis viel een stuk positiever uit
dan die van de Amerikaanse minister van
buitenlandse zaken, Cyrus Vance, In
augustus vorig Jaar. Toen liet vice-pre-
mler Teng Hslao-plng weten dat de rela
tie tussen de VS en China er zeker niet
beter op was geworden.
China - Sowjet-Unie
Sinds Mao Tse-toeng aan het eind van de
Jaren vijftig zijn Grote Sprong Voor
waarts lanceerde ls het mis tussen China
en de Sowjet-Unie. De Russen trokken
hun adviseurs terug, China kwam ln gro
te moeilijkheden en het land wist slechts
met Inspanning van alle krachten een
eigen sociaal-economische ontwikkeling
tot stand te brengen. Beide landen be
schuldigen elkaar sindsdien van afwij
king van de rechte marxlstlsch-lenlnisti-
sche leer en van expansieve plannen. In
Chinese termen poogt Moskou de wereld
hegemonie te verwerven en Peking laat
niet af de wereld van de snode Russische
plannen op de hoogte te brengen. De'
Russische en Cubaanse Inmenging ln
Afrika wordt bij voorbeeld breed uitge
meten en even zo hard veroordeeld. In
april maakte de Russische partijleider en
president, Leonid Breznjew een reis naar
de Chinese grens, waar hij een aantal
legeronderdelen aan het werk zag. De
Chinese leiders waren, zoals verwacht,
hier niet erg over te spreken.
In dezelfde maand kwam de Sowjet on
derhandelaar, Leonid Ilyltsjew, In Peking
aan om de sinds een Jaar stilliggende
onderhandelingen over de Chinees-Rus
sische grens te hervatten. Het Russisch-
Chinese grensconflict heeft zijn wortels
ln de vorige eeuw. In 1858 en 1880 dwon
gen de Russische tsaren het verzwakte
China tot het tekenen van een aantal
•verdragen waarbij grote delen Chinees
grondgebied ln Russische handen over
gingen. De huidige Chinese leiders willen
er opnieuw over onderhandelen en op
.zijn minst de erkenning van Moskou dat
het om „ongelijke verdragen" gaat.
Ruim een week na de komst van Ilyltsjew
maakte het Chinese ministerie van bui
tenlandse zaken het grensincident aan de
rivier de Oessoeri bekend. Een aantal
Russische militairen trok per helicopter
en per boot de grens over en drongen vier
kilometer door op Chinees grondgebied.
Volgens de Chinezen was er geschoten en
waren Chinese burgers mishandeld. Chi
na eiste genoegdoening en de waarne
mers dachten dat meneer Ilyltsjew wel
weer naar huls kon gaan. Ilyltsjew bleef
en de Russen kwamen wonder boven
wonder met een verontschuldiging, waar-
In ze zelden dat alles een vergissing was
geweest. China accepteerde de veront
schuldigingen niet en ging onverminderd
voort met het aan de kaak stellen van het
Russische „sociaal-Imperialistische stre
ven naar de wereldhegemonie" ln het
algemeen en de Russische en Cubaanse
bemoeiingen in Afrika ln het bijzonder.
Toch bleef Ilyltsjew ln Peking en de
onderhandelingen over de Sowjet-Chlne-
se grenskwesties gingen door. Twee da
gen na de Chinese weigering de Russi
sche verontschuldigingen te aanvaarden
kwam de Amerikaan Brzezinskl in Pe
king aan.
China - Europa
In hun angst en bezorgdheid voor de
aties van China met de rest van de
deen landen op een rij zetten. Daar-
rdt de vijandschap tussen de twee
unistische giganten: de Sowjet-
en de Volksrepubliek China een-
gesteld.
ia-Amerlka
lig twintig mei kwam de
Idsadvlseur van de Amerikaanse
0 ent Jlmmy Carter, Zbigniew Brze-
o ln Peking aan. Hij werd er hartelijk
in en uit de toespraken bij de
t banketten bleek dat „er een
stap gezet was ln de richting van
illedige normalisering der betrek-
lussen de Verenigde Staten en de
(publiek". Brzezinskl haalde fel
f de Afrika-polltlek van de Sowjet-
flO^zlJn gastheer, de Chinese mlnis-
ibuitenlandse zaken, Hwang Hwa,
«t ln het bekende Chinese Jargon
u dunnetjes over. Brzezinskl stel-
de Verenigde Staten vastbesloten
If obstakels uit de weg te ruimen
normalisering van de betrekkln-
tt China zouden kunnen tegenhou-
De Verenigde Staten hebben wat
igtat een beslissing genomen." Of
io. JMuing slaat op het verbreken van
iden met de Repullek China (Tal-
hetgeen een Chinese els ls voor
3511 le betrekkingen met de Verenigde
'id ,werd niet duidelijk,
nans'
st e d staat nog steeds tussen China en
ln, maar het lijkt er op dat belde
daar voorlopig best vrede mee
D en dat beide landen niet van plan
8owJet-Unle gaan de Chinese leiders zo
ver dat ze het „de vijanden van mijn
vijand zijn mijn vrienden" tot ln het
absurde doorvoeren. Zeer tot ongenoe
gen van vele zich links en progressief
noemende groeperingen die ln de Chine
se revolutie zo ongeveer het heil voor de
wereld terugvonden. China haalt de
meest conservatieve Westeuropese lei
ders met bazuingeschal ln en heeft wei
nig op met leiders die „genuanceerd"
over de „Russische dreiging" wensen na
te denken en die streven naar ontspan
ning tussen Oost en West. De Chinese
leiders steken niet onder stoelen of ban
ken dat ze voor een militair sterk West-
Europa zijn, dat de Sowjet-Unie en zijn
satellieten aan de grenzen ln toom weet
te houden.
Nog maar enkele dagen geleden liet een
van de vele Chinese vice-premiers, Koe
Moe, in West-Duitsland weten dat China
een grote sympathie koestert voor de
„oprechte wens van het Duitse volk tot
een nationale eenheid". De heer Koe
deed op zijn reis ook Frankrijk aan en
leden van zijn delegatie bezochten Enge
land. Waarnemers weten te melden dat
de delegatie op zoek was naar modern
Westeuropees wapentuig en dat er zelfs
al contracten zijn afgesloten.
Van de Oosteuropese leiders ziet China
alleen hen voor vol aan die zoveel moge
lijk proberen een van Moskou onafhan
kelijke koers te varen. Op 15 mei toog de
Roemeense president Nicolae Ceauces-
coe naar Peking en kreeg daar een ont
haal dat minstens zo groot was als dat
welk de Joegoslavische leider Joslp Broz
Tito vorig jaar te beurt viel. Op de ban
ketten wordt dan het verleden zoveel
mogelijk vergeten (Tito en Mao Tse-
toeng konden elkaar in het verleden niet
luchten of zien) en wordt de onafhanke
lijkheid van de Oosteuropese leiders
hooglijk geprezen.
Ceaucescoe, die voor zijn reis naar China
bij president Carter op bezoek was ge
weest, vertrok vanuit Peking naar de
Noordkoreaanse hoofdstad Pjongjang,
waar hij een onderhoud had met presi
dent Kim II Soeng. Daarna ging hij naar
Cambodja en sloot met de leiders in
Phnom Pehn een vriendschapsverdrag.
Iets wat hem, gezien de Chinese steun
aan dat bewind, door de Sowjet-Unie niet
ln dank werd afgenomen.
China - Rest van Azië
De angst bij de Aziatische niet-commu-
nlstische landen dat na de Amerikaanse
aftocht uit Indo-China het ene na het
andere land door „het oprukkend com
munisme" onder de voet zou worden ge
lopen, is niet bewaarheid. Vele leiders
zagen de bul van de Amerikaanse afgang
al hangen en stonden al voor april '75 in
Peking in de rij om ontvangen te worden
door de Chinese leiders. Waar ze de verze
China - Japan
li tegen de Sowjet-Unie. Japan heeft Ja
ren gesukkeld met het vriendschapsver
drag en de Chinezen beginnen ongedul
dig te worden. Waarnemers leggen het
Chinese militaire vertoon bij de omstre
den Japanse 8enkakoe-eilanden op 12
april uit als een Chinese aanmaning aan
premier Foekoeda wat meer haast te
maken met het vriendschapsverdrag.
Van de Sowjet-Unie verlangt Japan nog
steeds teruggave van de Koerillenellan-
den die aan het eind van de Tweede
Wereldoorlog door de Russen bezet wer
den. Ondertekening van het vriend
schapsverdrag met China brengt deze
eilanden nu niet bepaald dichterbij.
Tot slot ls er de kwestie Korea. Naast de
Roemeense president Ceaucescue is ook
de Chinese partijvoorzitter Hoea Kwe-
feng ln PJong-Jang te gast geweest. On
danks het revolutionaire gepraat over
eenwording van beide Korea's onder
Noordkoreaanse vlag menen waarnemers
dat de Chinezen (en ook de Russen) er bij
president Kim II Soeng meermalen op
aangedrongen hebben af te zien van mili
taire avonturen tegen Zuid-Korea. Via
Hoea Kwe-feng, die op tijd terug was ln
Peking om Brzezinskl te ontmoeten, zal
ook de Amerikaan wel op de hoogte zijn
gesteld. Uit Peking vertrekt Brzezinskl
naar de Zuidkoreaanse hoofdstad Seoel
en daar zal de Zuidkoreaanse leider Park
Tsjoen Hoe wel vernomen hebben dat er
in Korea voorlopig niets spectaculairs
staat te gebeuren. Alle partijen lijken het
voorlopig eens te zijn over esn status quo
op het Zuidkoreaanse schiereiland.
Omsingeling
kering kregen dat China zich niet zal
mengen in hun interne aangelegenheden.
Nadat de Sowjet-Ume in Vietnam en in
mindere mate ln Laos vaste voet aan wal
gekregen had, maakte China zich veel
meer zorgen om het „oprukkend Sowjet-
communisme" dan het zich ooit gemaakt
had om de niet-communistische door de
Amerikanen gesteunde rest van Zuid-
oost-Azië. China koos de zijde van Cam
bodja waar de Rode Khmer er ln korte
tijd in slaagde van het land een waar
concentratiekamp te maken.
Vietnamese leiders werden vorig jaar in
Peking zeer koel ontvangen, terwijl de
Cambodjanen met alle egards behandeld
werden. De afgelopen dagen vluchtten
naar Chinese schattingen ruim 90.000
Chinese burgers van Vietnam het land
uit. Ze werden volgens Peking door de
Vietnamese autoriteiten slecht behan
deld en reizigers die in Tokio aankwamen
vertelden verhalen over martelingen en
grote aantallen gedode Chinese burgers
in Ho-TsJi-Mihn-stad, de vroegere Zuid-
vietnamese hoofdstad Saigon.
De Chinese uittocht heeft te maken met
de Vietnamese anti-bourgeoisie-campag-
ne van 24 maart die de totale opheffing
van de „kapitalistische handel" in het
zuiden van Vietnam beoogde. Alle kleine
en grote handelsondernemingen, mid
denstandsbedrijfjes e.d. werden genatio
naliseerd en velen moesten in de „nieuwe
economische zone's" een nieuw leven be
ginnen. De actie richtte zich vooral op
Cholon, de Chinezenwljk ln Saigon, waar
als vanouds veel Chinese handelaars
wonen.
Ook de Chinese steun aan het Cambod
jaanse bewind in de oorlog met Vietnam
is de verhouding tussen Vietnamezen en
Chinezen in Vietnam natuurlijk niet ten
goede gekomen. Verder zeggen bladen ln
Hong Kong ronduit dat Moskou de Viet
namese autoriteiten opgedragen heeft
het de Chinezen in Vietnam lastig te
maken
In de verhouding China-8owjet-Unie
speelt verder Japan een grote rol, hoewel
de Japanse regering van premier Takeo
Foekoeda daar verre van gelukkig mee is.
Binnenkort zullen de onderhandelingen
over een Japans-Chinees vriendschaps
verdrag weer geopend worden.
Japan stelt om economische redenen
veel prijs op zo'n verdrag, maar het ver
velende is dat de Chinezen van Japan
min of meer een keuze vóór China en
tegen de Sowjet-Unie verwachten. Japan
wenst het liefst neutraal te blijven en wil
zich vooral niet mengen in de ideologi
sche strijd tussen de twee communisti
sche buren. China eist van Japan de
ondertekening van de zogenaamde anti-
hegemonle-clausule, die duidelijk gericht
In deze opsomming van reizen, gesprek
ken, onderhandelingen, verdragen en in
cidenten is bewust de verhouding tussen
de Sowjet-Unie en China centraal ge
steld. Zowel Moskou als Peking kampen
met het omsingelingsyndroom. Zowel
Moskou als Peking proberen de hen om
ringende landen zoveel mogelijk naar
hun hand te zetten, waarbij elk op zijn
eigen wijze de derde grote macht in het
spel, de Verenigde Staten, tracht te neu
traliseren. Moskou hamert op de ont
spanning tussen Oost en West. hecht veel
waarde aan de overeenkomst van Helsin
ki en met name Breznjew hoopt op een
spoedige ondertekening van het tweede
Salt-akkoord. China tracht de Verenigde
Staten met een normalisering der betrek
kingen te paaien en laat niets na om er op
te wijzen hoe onbetrouwbaar de Sowjet-
Unie, hoe waardeloos de ontspanning
tussen Oost en West en hoe gevaarlijk
het Russische expansionisme wel niet is.
Bij de beoordeling van de diplomatieke
acties in Azië moet in het oog gehouden
worden dat in geen van de drie grote
mogendheden eenstemmigheid bestaat
over de relaties met de andere twee. Dan
worden ogenschijnlijke tegenstellingen
duidelijker. Dan wordt duidelijk waarom
Vance niet en Brzezinskl wel succesrijk
was in Peking. Vance is een duif in de
Amerikaanse buitenlandse politiek. Hij
is voor ontspanning en hecht veel waarde
aan 8alt 2. Hij heeft in Peking de Russen
niet tegen zich ln het harnas willen Jagen.
Brzezinskl staat bekend als een havik.
Hij treed harder op tegen Moskou, vindt
dat Salt 2 best afhankelijk gemaakt kan
worden van een Russische inbinding in
Afrika en valt dus bij de Chinezen veel
beter in de smaak.
Ook ln de Sowjet-Unie bestaat er verschil
van mening. Breznjew heeft zich zo onge
veer verkocht aan een 8alt 2 akkoord en
wenst ontspanning, waarschijnlijk ook
met China. Om de havikken onder de
Russische militairen tegemoet te komen
reist hij naar 8iberië, maar stuurt tegelij
kertijd zijn onderhandelaar naar Peking
en biedt de Chinezen zijn verontschuldi
gingen aan over het grensincident.
.Zelfs in China bestaat er verschil van
'mening over de relatie tot de Sowjet-
Unie. Premier Hoea Kwo-fung, als de
meer radicale leider van de Chinese com
munistische partij wenst geen toenade
ring tot de Sowjet-Unie, terwijl zijn prag
matische tegenhanger, premier Teng Hsi-
ao-ping, economische vooruitgang veel
belangrijker vindt en veel minder moeite
heeft met het Russische „revisionisme".
Vijandschap met Moskou houdt volgens
Teng een geldverslindend leger in, geld
dat beter gebruikt kan worden om van
China tegen het jaar 2000 een moderne
industriële natie te maken.
Zolang de drie grote mogendheden intern
niet tot eenstemmigheid komen over de
inhoud van hun betrekkingen tot de an
dere twee. zolang zal er in leder geval in
Azië een instabiele politieke situatie blij
ven bestaan. Zolang zal er ook nog heel
wat gepraat en gereisd moeten worden.
Peking heeft zijn laatste gast nog niet
gezien.
•06( Braai wint stembusstrijd m
Partijleider Hoea Kwo-feng:
JA (AFP, Reuter, UPI) Hoewel nog niet alle stemmen
9( l tijn, was het gisteravond zeker dat de zittende presl-
x »an Bangladesj, generaal Zla Ur Rachman, met grote
«fierheid de eerste Bengaalse presidentsverkiezingen ge
en heeft. De oppositie heeft Inmiddels geprotesteerd
stemvervalsing.
S'u
«toofd waren, aldus woordvoerders
van oud-generaal Osmany.
Tijdens de verkiezingen was het leger
ln verhoogde staat van paraatheid
gebracht, maar er deden zich geen
incidenten voor.
h tullen de officiële uitslagen
'verkiezingen door de kiesraad
1 worden gemaakt. Nadat gis-
de stemmen van ongeveer
van de ruim 21.000 stembu-
t GJteteld waren, bleek dat gene-
nüm 77 procent en de belang-
opposltlekandldaat, generaal
dienst Ataul Ohanl Osmany
cent van de uitgebrachte stem-
fleh verenigd hadden.
er>
i-5
WM
54 procent van de 38,4 mil-
"engtalse stemgerechtigden
3 inderdaad hun stem ultge-
Oeneraal Zla, die sinds 1975
fracht is heeft beloofd dat er
mber parlementsverkiezingen
wvden gehouden. Maar dan
df macht bij het staatshoofd
De generaal heeft de afgelo-
j een vrij Intensieve ver-
Qlf ►"campagne gehouden, terwijl
voor wist te zorgen dat zijn
tegenspelers veel minder bewegings
vrijheid hadden.
Niemand is dan ook hogelijk ver
baasd dat de president de verkiezin
gen gewonnen heeft. Zelfs als de ge
neraal deze verkiezingen verloren zou
hebben, zou hij nog steeds de mach
tigste man in het land zijn. In Bangla
desj is de noodtoestand van kracht
en deze geeft de generaal alle vol
machten. Bovendien is hij stafchef
van de Bengaalse strijdkrachten.
Kort nadat de eerste uitslagen bin
nenkwamen, belegden de leider van
de oppositie al een persconferentie
waarop ze zeiden dat er tijdens de
verkiezingen door de strijdkrachten
druk was uitgeoefend op de bevol
king om toch vooral generaal Zla te
stemmen. Verder kwamen de eerste
uitslagen zo snel dat het er sterk op
leek dat ze al van te voren bekok-
Birma
Oeneraal Zla wordt in zijn nieuwe
ambtsperiode meteen geconfron
teerd met een groot probleem van
honderdduizenden moslimse vluchte
lingen die vanuit het naburige Birma
de grens naar Bangladesj oversteken.
De vluchtelingen worden opgevan
gen in kampen, maar hebben aan
alles gebrek. Er heersen ernstige
voedseltekorten, er is gebrek aan
drinkwater en er bestaan nauwelijks
sanitaire voorzieningen. Een mede
werker van het Rode Kruis vertelde
gisteren dat veel van de vluchtelin
gen, van wie de meerderheid Jonger ls
dan 12 Jaar. dreigen om te komen van
honger en ziekte. „Elke aag sterven er
kinderen ln deze kampen, ook zijn er
gevallen van cholera ontdekt." Vol
gens het Rode Kruis hebben de Vere
nigde Staten inmiddels een bedrag
van acht miljoen dollar aan de rege
ring van Bangladesj ter beschikking
HONGKONG (DPA, UPA, Reuter) Het Chinese leger moet
in een „wedloop tegen de klok" gen odemiseerd worden, zodat
het is voorbereid op een „nieuwe onafwendbare oorlog", zo
heeft de partijvoorzitter en pren ier Hoea Kwo-feng van de
Chinese Volksrepubliek meegedeeld.
President Zia
gesteld om de ergste nood te lenigen.
De moslems zijn Birma ontvlucht
omdst ze gediscrimineerd worden ten
opzichte vsn de boeddhistische meer
derheid in dat land.
De partijvoorzitter zei dit ln een toe
spraak tot een n illtaire conferentie,
waarvan de tekst pas dit weekeinde
door het officiële Chinese persbureau
is verspreid. Hoea zei dat de strijd om
de wereldheerschappij tussen de Ver
enigde Staten en de Sowjet-Unie in
hevigheid toenan. ..Een nieuwe oor
log kan niet uitblijven." De ergste
vijand van China ls volgens Hoea de
8owJet-Unie. die nog steeds op onder
werping van de Chinese Volksrepu
bliek uit was
Rode Garde
Volgens het Japanse persbureau Ky-
odo is China bezig de roenruchte
Rode Garde af te schaffen, de organi
satie van Jongeren die ln de turbulen
te jaren zestig tijdens de Grote Prole
tarische Culturele Revolutie, som
tijds een zeer gewelddadige rol speel
de De kinderafdeling van de Rode
Oarde. sinds de Jaren zestig bekend
als „rode soldaatjes", heeft alweer
teruggegrepen op haar naam van
voor 1960: Liga van de connunisU-
sche Jeugd, aldus Kyodo De verande
ring werd opgenerkt door buiten
landse correspondenten in Peking die
vorige week de ..kinderdag" in de
hoofdstad meemaakten De Rode
Garde, waarvan de leden n tddelbare
en universitaire studenten en wer
kende Jc ïgeren waren, werd in hel
begin vi i de Jaren zestig gevormd
•n et insti n n ing van wijlen voorzitter
Mao Tse :oeng
De Rode 3arde ging tijdens de Cultu
rele Revolutie net niljoenen de
straat op om te protesteren tegen de
kapitalistische weg die de bureaucra
tie en het partijapparaat zou bewan
delen Toen de Chinese econon le ver
stoord dreigde te worden liet het Po
litbureau het leger ingrijpen en werd
er een einde gemaakt aan de massale
canpagnes van de Rode Oarde Al
kort na de Culturele Revolutie kwa-
n en ln Hongkong Rode Gardisten als
vluchtelingen binnen, zeer teleurges
teld over de gang van zaken na de
Culturele Revolutie. Vanuit Hong
kong werd indertijd ook geneld dat
verschillende Rode Gardisten op een
andere n anier de rivieren uit China
kwamen afzakken, namelijk verdron
ken en -net hun handen op hun rug
gebonden
Vergiftiging
Vier hooggeplaatste militairen zijn in
n uurkranten ln Peking beschuldigd
van pogingen de Chinese leiding
waaronder de partijvoorzitter Hoea
Kwo-feng. te vergiftigen door middel
van arsenicun in het drinkwater Een
Japans dagblad meldde dat vice pre-
n ier Tsjen Hsl-lien. de onderdirec
teur van het politieke departement
van het n illtaire hoofdkwartier Tien
Wei-hsln. de plaatsvervangend com
n andant van de troepen in Sjenyang
en de niet nader omschreven Li Koe-
ang-tsjten. werden beschuldigd van
het vergiftigen van de drinkwaterlel
ding De ti uurkranten eisten een spe
ciale commissie die de zaak zou moe
ten onderzoeken.
