Visies ministers haaks op eikaar
Verzet tegen hondenlegbatterij
IN HONDENWERELD
A
Trouw
Trouw
1
commentaar
Controle (1)
Controle (2)
Benadering Andriessen en Albeda bij bezuinigingsacties verschillend
Huisarts met
kleine praktijk
heeft het moeilijk
Oostelijk noodweer
Strandverwachting
Bliksem doodt man
Onbeperkt fokken van huisdieren baart zelfs opzien over de grenzen
Dieven leveren proefdieren
Handel zonder inentings-papieren
Fokken uit winstbejag
ZATERDAG 3 JUNI 1978
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
De regering heeft deze week alsnog
besloten de Rekenkamer een onder
zoek te laten instellen naar de ma
nier waarop de Stichting Casinospe
len haar geldmiddelen beheert (en
dus hoe tenslotte de aan de staat af
te dragen winst wordt vastgesteld).
Dat verwelkomen wij als goed
nieuws, maar dat zal geen verbazing
wekken bij lezers, die zich nog her
inneren wat wij op 9 mei, onmiddel
lijk na het bekendworden van het
jaarverslag van de Stichting, in deze
rubriek schreven.
Toch is niet deze mededeling van de
regering de directe aanleiding voor
bet schrijven van deze regels. De
werkelijke aanleiding vinden wij
veel meer in de irritatie en boosheid
waarvan een aantal Kamerleden
(met name de heer Engwirda van
D'66) blijkt heeft gegeven na de
bekendmaking van de regering.
Formeel gezien is dat nog wel te
begrijpen. Tijdens het Kamerdebat
op 11 mei diende immers Engwirda
Wat zich tijdens dat debat over de
casino's heeft voorgedaan, is mis
schien een voorbeeld voor heel wat
werk in de Tweede Kamer. Terecht
klagen de Kamerleden menigmaal
over de gebrekkige wijze waarop zij
technisch en wetenschappelijk toe
gerust zijn. De Kamerleden moeten
zich daarom bij de controle van het
met duizenden deskundigen toege
ruste overheidsapparaat wel eens
voelen als leden van een amateur-
voetbalelftal, dat het moet opnemen
tegen de landskampioen uit de ere
divisie.
Maar waarom de Kamerleden zich
daarbij dan zo dikwijls, zonder dat
het nodig is, als doetjes behandelen?
Waarom bestaat er zoveel huiver om
van de werkelijke bevoegheden ge
bruik te maken, zoals het zelfstandig
vragen van een onderzoek door een
zo formidabel en gerespecteerd on
afhankelijk orgaan als de Rekenka
mer of van het in de grondwet
neergelegde enquête-recht? Waar
om vraagt de Kamer zelf niet eens
aan het Planbureau om een bepaald
vraagstuk nog eens na te rekenen en
waarom vindt zij het zo vanzelfspre
kend dat al die gegevens haar via de
regering bereiken?
een motie in, waarin de regering
werd gevraagd een dergelijk onder
zoek in te stellen. De staatssecreta
ris echter stuurde het zo, dat er voor
de motie-Engwirda geen kamer
meerderheid was, terwijl (zoals nu
achteraf blijkt) de regering en Re
kenkamer al bezig waren dergelijke
stappen te ondernemen.
In zoverre de boosheid van Engwir
da cs. betrekking heeft op het ach
terhouden van feitelijke mededelin
gen tijdens een kamerdebat door de
regering, kan je je die boosheid een
beetje indenken. Het is alleen de
vraag of Engwirda niet meer reden
had zichzelf verwijten te maken.
Waarom had Engwirda er zoveel
behoefte aan een dergelijk onder
zoek door de Rekenkamer via de
regering te vragen? Waarom heeft
de Kamer tijdens dat debat niet
gebruik gemaakt van zijn eigen be
voegheden om een dergelijk onder
zoek te vragen, rechtstreeks en bui
ten de regering om?
Kennelijk maakt de regering met
het doorsturen van die nieuwste ge
gevens en cijfers ook niet eens zo'n
haast, want wij hebben vorig week
einde nog kunnen beleven dat Den
Uyl aan de hand van de nieuwste
gepubliceerde gegevens een bezuini
gingsplan opstelde en prompt van de
minister-president moest horen, dat
de oppositie-leider zich op verou
derde gegevens baseerde, waarmee
dus het plan was afgedaan.
Zo'n tegenwerping van regeringszij
de moet als ongehoord ervaren wor
den voor ieder die het wel meent
met onze parlementaire democratie.
Als het parlement niet over de
nieuwste gegevens blijkt te beschik
ken, dan zit niet het parlement fout,
maar de regering die gegevens vast
houdt.
Overigens: de enige instantie van
wie je op dit punt verbetering mag
(en moet) verwachten is het parle
ment zélf. Er is alle reden voor
parlementsleden om zo nu en dan
eens goed boos te zijn op de rege
ring. Tegelijk is het dan ook goed na
te gaan of er eigenlijk niet meer
reden is voor de parlementsleden
om boos op zichzelf te zijn.
door Willem Breedveld
DEN HAAG Wat moet de Trouw-lezer ervan denken wanneer
hij achtereenvolgens in de krant van afgelopen dinsdag leest hoe
minister Andriessen (financiën) de vloer aanveegt met de belan
gengroepen, in de krant van woensdag dat minister Albeda
(sociale zaken) het juist goed vindt dat Wim Kok, Chris van Veen
en noem ze maar op heel wat in de melk te brokkelen hebben? De
conclusie lijkt geen andere te zijn, dan dat deze bewindslieden
elk een fundamenteel andere kijk hebben op de samenleving.
Maar is dat ook werkelijk zo?
Om te beginnen moeten we vaststel
len dat belde opmerkingen werden
gemaakt aan de vooravond van de.
grote bezuinlglngs- of ombulgingso-
peraUe. Zoiets maakt politici ln hoge
mate onzeker, want het ls niet niks
landgenoten aan het verstand te
brengen dat het allemaal wat minder
moet. Maar zelfs als die hobbel geno
men ls en daar ziet het nu toch zo
langzamerhand wel naar uit blijft
natuurlijk het grote probleem hoe de
pijn precies te verdelen. Meer ln het
bijzonder gaat het er eigenlijk om,
de een na de ander ervan te overtui
gen dat ledereen ook echt meedoet.
Of zoals Henri Faas het op onze
Podium-pagina eens kernachtig sa
menvatte: „De wil best sneeuwrui
men op mijn trottoir als lk maar
zeker wist dat mijn buurman het ook
deed. Want als mijn buurman het
niet doet, maak lk het ultgllj-pro-
bleem alleen nog maar groter."
Paradox
Waar het om gaat ls dat leder voor
zich wel een smoes klaar heeft om
niet mee behoeven te doen. Deze
paradox van het met zijn allen wel
weten dat Iets goed ls, maar het toch
niet doen, staat ln de politieke litera
tuur bekend als het dilemma van de
gevangene: twee gevangenen weten
dat ze elk vijftien Jaar gevangenis
straf krijgen wanneer ze elkaar erbij
lappen, slechts twee Jaar gevange
nisstraf wanneer ze belde hun mond
houden en vrijspraak wanneer de
een de ander verrast en de ander
niet. Wanneer nu deze gevangenen
geen gelegenheid krijgen met elkaar
te overleggen, dan zal blijken dat ze
elkaar erbij zullen lappen. Ze kun
nen er dan ln de gevangenis vijftien
Jaar lang over nadenken, dat ze toch
maar beter hun mond hadden kun
nen houden.
Iets soortgelijks doet zich voor wan
neer we met zijn alleen weten dat het
de komende Jaren met de lonen wat
minder moet. omdat anders de over
heid zal moeten aanpassen. Aanpas
sen ln dit verband wil zeggen: min
der sociale voorzieningen, minder
overheidsuitgaven. Zaken dus die we
met z'n allen willen, maar waarvoor
we op het moment dat onze porte
monnee ermee gemoeid ls, tientallen
uitvluchten weten te verzinnen om
niet mee behoeven te doen. We ont
dekken Ineens dat er toch misbruik
wordt gemaakt van sociale voorzie
ningen, dat ambtenaren (waarvan
Minister Andriessen
we misschien wel vinden dat ze over
bodig zijn) het toch eigenlijk wel erg
goed hebben ln vergelijking met de
gewone loontrekker, of dat tandart
sen en andere vrije beroepsbeoefena
ren hun „offer" toch wèl weer zullen
compenseren ln hun rekening aan de
klant.
Het zou wat ver gaan hier zondei
meer te beweren dat belangengroe
pen (vakbonden, lerarenorganisa
ties, ambtenarenbonden enz.) zich
precies overeenkomstig zouden ge
dragen. Maar trekjes ervan zitten er
toch duidelijk in. Het is mede daar
om dat de socialistische hoogleraren
Tinbergen, Van den Doel en de Ga-
lan alweer enkele Jaren geleden een
pleidooi hielden voor herinvoering
van de geleide loonpolitiek. Want
zonder democratische dwang is het
volgens hen onmogelijk het dilemma
van de gevangene te overwinnen.
Het is ook precies dit dilemma wat
Andriessen deze week trachtte te
doorbreken met zijn keiharde aanval
op de belangengroepen. Het was niet
mis wat hij hen ln de schoenen
schoof. Hij zei: „Het valt mij op hoe
weinig werkelijke bereidheid er
blijkt om te laten zien dat de werkge
legenheid ons wat waard ls. Ieder
voor zich staat klaar om met klem te
beweren dat bezuinigingen op hun
terrein onaanvaardbaar zijn."
De vraag hier verder ln het midden
latend of de regering van plan is de
juiste offers te vragen (men zou zich
kunnen afvragen in hoeverre het niet
juister is de ombuigingsoperatie veel
meer over de boeg van de loonmati
ging te gooien in plaats van vier
miljard gulden te willen bezuinigen
op sociale voorzieningen) betekenen
de woorden van Andriessen in feite
een regelrechte oorlogsverklaring
aan de belangengroepen. Met zulke
opmerkingen mobiliseert Andries
sen de leden achter de belangengroe
pen, zo ln de geest van: „Gij ambte
naren. weet dat de werkgelegenheid
u ook wat waard moet zijn. Luister
daarom niet naar uw bonds besturen,
omdat zij van geen offeren willen
weten."
Zo'n benadering behoeft op zich niet
fout te zijn. Het is een geoorloofde
poging om de zwijgende meerder
heid te mobiliseren. Dat zo'n formule
succes kan hebben bewijst de recen
te geschiedenis in Engeland, waar
nota bene de Labour-regering dwars
tegen de wensen van de vakbonden
in een aanzienlijke loonmatiging af
dwong. Het was precies ook dit staal
tje van inflatiebeheersing wat pre
mier Van Agt inspireerde tot zijn
pleidooi voor verdere loonmatiting
onder het motto, ln Engeland kan
het toch ook.
Overleg
Waar het bij zo'n benadering vooral
op aankomt is op het beslissende
moment voet bij stuk te kunnen
houden, niet te wijken voor de belan
gengroepen ondanks protestdemon
straties, of wellicht zelfs massale sta
kingen. Maar dan moeten we toch
wel vaststellen dat deze benadering
haaks staat op de opvattingen van
minister Albeda. Deze minister voert
het woord overleg hoog in het vaan
del. Overleg voeren met Wim Kok.
met Chris van Veen. met Wieringa
van de ambtenarenorganisaties, net
zolang tot partijen overtuigd zijn
van het nut van bepaalde stappen.
Waarschijnlijk zal de uitkomst daar
van minder zijn dan wat de regering
zich had voorgesteld. Maar dan is et
in ieder geval de zekerheid dat er een
bepaalde uitkomst is. die ook moge
lijk zal worden.
De benadering van Andriessen is in
feite die van een harde confrontatie
waarvan maar een ding zeker is, nh-
melijk wanneer hij halverwege toch
nog zou besluiten op de benadering
van Albeda over te stappen, de ein
duitkomst beduidend minder zal
zijn. Als Trouw-lezer kunnen we
slechts benieuwd zijn wie de toonzet
ting van de eerste stappen zal bepa
len: Andriessen of Albeda. De FNV
heeft voor alle zekerheid zijn oor
logsverklaring alvast op papier
gezet.
HET WEER door Hans de Jong
W
Weerrapporten
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT Een hulsarts die be
wust kiest voor een kleine praktijk
om daarin het betere soort gezond
heidszorg te bedrijven, komt volgens
dokter P. Lens uit Heemstede in
financiële moeilijkheden. Gealar
meerd door concrete gevallen ln zijn
omgeving, berekende Lens het inko
men van een papleren collega (ge
huwd. twee kinderen) die een prak
tijk met 2000 patiënten overneemt
Volgens zijn publlkatle ln Medisch
Contact mag de man rekenen op een
ADVERTENTIE
U, lezer, vindt nu in
een
ligt
pro-
r de
lekt
;cht»
ge nieuwe roman van
Hella S. Haasse. Mevrouw
frdeBentinck ofOn verenig-
=aenng baarheid van karakter
begaat over mensen van
^j250jaar geleden alsof
gjjWj u en wij zijn.
line Lees dit boek van 474
da|bladzijden. Koop het
zeivoor f34,50.* U, nu.
ïaai
negatief Inkomen van 0591 gulden 's
jaars.
Wel zet hoofdredacteur F. Bol ln een
commentaar vraagtekens bij onder
delen van die begroting (wat doet
een full-time assistente ln zo'n mlnl-
praktljk?) maar hij onderschrijft de.
conclusie dat de huidige honore
ringsstructuur praktijkverkleining»
tot een onmogelijkheid maakt „Een
kostenvergoeding waarbij ln hoge
mate rekening wordt gehouden met
de werkelijke kosten, een redelijk
Inkomen bij een lager zielental en
een financiële afremming van grote
praktijken, het zijn alle factoren die
aan herziening toe zijn," aldus Bol.
Voorzitter J. W. Jacobze van de Lan
delijke huisartsenvereniging ver
wachtte overigens gisteravond op
zijn ledenvergadering dat de honore-
ringsstructuur binnen afzienbare
tijd fundamenteel aaan de orde zal
worden gesteld.
Terwijl in het westen en noorden het
weer gisteravond overal lief was met
een mooi zonnetje, liep men in En
schede kniehoog door het water ln
de tuinen. Daar was een enorme on
weersbui gevallen die ook twee cm
dikke hagelstenen produceerde. Het
was niet alleen in Enschede nood
weer, ook Hengelo kreeg er mee te
maken en daar moesten op een be
paald moment rond zes uur gister
avond overal de lichten op. een waar
nemer in Hazerswoude die zich in
Borculo (Gelderland) bevond meld
de ook al een kolossale zeer snel tot
ontwikkeling gekomen onweersbui.
Deze zette delen van Borculo blank
en hij schatte de hoeveelheid neers
lag daar tussen de 25 en 35 mm. Ook
een medewerker ln Enschede liet
zich uit in de zin van: een bijzonder
snel tot ontwikkeling gekomen cu
mulonimbus.
Uit de telexberichten van vijf uur 's
middags kon worden afgeleid dat
Hamburg, Hannover, Munster, Es
sen, Bremen, Bremerhaven en Saar-
brücken eveneens onweer hadden:
Het leek wel alsof grote delen van
West-Duitsland „in brand stonden",
wat ook keurig auditief werd weerge
geven door de radio-middengolf. Uit
West-Duitsland werden ook windsto
ten tot 36 knopen is 75 km per uur
gemeld.
Deze lokale warmteonweders kun
nen het weertype als geheel niet aan
tasten en met behulp van een hoge-
drukgebled zal het weer tijdens het
weekeinde op de meeste plaatsen
zonnig blijven. Wel neemt later op de
dag ook dan de kans op een lokaal
onweer weer toe. De zon geeft dus
weer een one-man-show maar hij
heeft op het ogenblik wel veel te
leiden van pokdaligheld. Vrijdag
werden er door de nijvere telescopis-
ten in het Amerikaanse Boulder 222
zonnevlekken waargenomen (daags
tevoren 232-, de 10-cm-strallng, be
langrijk met het oog op de radio
ontvangst. was gisteren 145 tegen
148 daags tevoren.
Had ik geweten dat zich donderdag
vanaf de vooravond boven Eysden
een zware donderbui uit België leeg
goot dan had u dat in de krant van
gisteren al vernomen, maar die bui
duurde twee en een half uur en dat
was te laat: totaalscore 30 mm, waar
onder dikke hagelstenen, maar o,
wat kwam die bul als geroepen voor
de miniatuurwoestijntjes in de verre
zuid-Limburg. Vrijdagmiddag begon
het in die contreien opnieuw te rom
melen.
Een lezeres in Putten had die vorige
dag ook een onweersbul gehad, geen
wonder want daarvoor was het ln
haar woonplaats 33 graden gewor
den, gemeten op circa anderhalve
meter hoogte niet ln een termome-
terhut en dus vermoedelijk wel met
een graadje teveel dorpseffect, houd
het dus maar op 3i graden 0 la eelde
en dat is al mooi genoeg.
De Britse vooruitkaart voor maan
dag geeft zicht op een kleine ovale
depressie die ln de loop van het
weekend langzaam naar Bretagne
„wandelt". Als ie daar maandag een
maal ligt dan zou de temperatuur in
ons land bij een opnieuw uit zui
doost toenemende wind wel eens op
nieuw tropisch kunnen worden, wie
weet 31 tot 33 gradenMaar de
onweerskans neemt dan wel belang
rijk toe.
weinig verandering
s f
27 j
i
27
f
ANP/KNMI
j-t w.oo
Medewerker P. M. Dekkers uit Oud-
Beyerland vertelt een mooi verhaal
over een buitengewoon warme zo-
31 er van 1793. Ik laat u even mee
genieten: De hitte deed zich voor ln
juli en augustus. Van de toenmalige
directeur van het Parijse meteorolo
gische institutt weten wij, dat het
aantal hete dagen van 25 tot en met
31 graden in de schaduw: 36 bedroeg
en dat er 15 snikhete dagen voorkwa-
li en met temperaturen boven 32 gra
den. De hemel was constant blauw
bij een zwakke wind uit de noord-
hoek. Op 11 Juli werd het in Valence
40 graden.
Een aan zonneschijn bloot gestelde
termometer wees op 8 Juli in Parijs
63 graden aan. Op 9 Juli richtte een
verschrikkelijk onweer in Senlis een
zeer grote schade aan. Hagelstenen
vernielden de oogst en een razende
wind maakte 120 hulzen met de
grond gelijk. Het waterpeil van de
Seine bereikte een stand die niet
meer zo laag geweest was sedert
1719. In dat hele jaar viel er in de
Franse hoofstad maar 331 mm regen,
(wordt vervolgd)
Fraai strandweer met vooral aan
vankelijk zon, later een kansje op
een bui. Luchttemperatuur 32 25
graden, zeewater 12 tot 13 graden.
Amsterdam
onbewolkt
24
De Bilt
onbewolkt
25
Deelen
zwaar bew
26
Eelde
onbewolkt
26
Eindhoven
onweer
23
Den Helder
onbewolkt
19
Rotterdam
onbewolkt
23
Twente
onweer
19
Vlissingen
onbewolkt
21
Zd Limburg
zwaar bew
22
Aberdeen
onbewolkt
Athene
zwaar bew.
Barcelona
onbewolkt
Berlijn
Ucht bew
29
Bordeaux
onbewolkt
28
Brussel
onweer
16
Frankfort
regenbui
28
Oentve
zwaar bew
23
Helsinki
onbewolkt
18
Innsbruck
licht bew
28
Klagenfurt
licht bew.
25
Kopenhagen
Lissabon
onweer
21
licht bew.
29
Locarno
licht bew
27
Londen
zwaar bew.
22
Luxemburg
onweer
23
Malaga
onbewolkt
22
Mallorca
onbewolkt
23
MOnchen
licht bew.
24
Nice
licht bew
22
Oslo
onbewolkt
25
Parijs
zwaar bew
19
Rome
onweer
20
Spilt
onbewolkt
26
Stockholm
onbewolkt
21
Wenen
onbewolkt
28
Zürich
onbewolkt
25
Casa Blanca
licht bew
21
Istanbul
onbewolkt
21
Tunis
onbewolkt
22
WINKELEN
begint bij
ELKE
OCHTEND
MAASTRICHT (ANP) In Borgharen
is gistermiddag de 42-jarige A. J.
Janssen uit Maastricht, door de blik
sem gedood.
De man was met twee
collega's aan het werk op een voet-
balterrein in Borgharen. Een mede
arbeider kreeg een ernstige schok
maar werd niet gewond.
•De eerder vermelde prijs,
gebaseerd op 384bladzijden,
was fout..
jj Querido van Singel 262
Uw boekverkoper heeft
i ook Salamanders
door Huib Goudriaan
DEN HAAG Uit het onbe
perkte fokken van honden en
katten is in Nederland een mil
joenenindustrie voortgeko
men, die zelfs de Duitsers zor
gen baart. De Westduitse die
renbescherming, de „Deut-
scher Tierschutzbund" schreef
onlangs aan de Haagse actie
groep „Voorkomen is beter dan
afmaken": „Het aantal dieren
dat vanuit Holland in de
bondsrepubliek wordt inge
voerd is schrikbarend hoog. En
de toestand van deze dieren is
meestal zodanig dat ze hier
ziek aankomen en een smarte
lijk einde tegemoet gaan."
Het ontbreken van doeltreffende
wettelijke bepalingen tegen de ille
gale hondenhandel en het „brood-
fokken" heeft onder meer geleld tot:
Een overschot aan honden en kat
ten, met als gevolg dat er dit Jaar ln
Nederland naar verwachting vijftig
duizend van deze huisdieren zullen
moeten worden afgemaakt, zodat
langzamerhand van „doordraaien"
kan worden gesproken;
Het volgens kennen kapot fok
ken van vele honderassen, wat zich
al manifesteert bij de Duitse herder,
de bouvier en de Deense dog;
Massale export van honden, waar
van maar al te vaak de stemband na
de geboorte te doorgesneden, be
stemd voor de kosmetlsche industrie
en voor vivisectie in de EEG-iandea
„Ik noem die broodfokkerijen ge
woon hondenlegbatterijen", zegt me
vrouw J. L. Coster-De Jong van de
acUegroep „Voorkomen is beter dan
afmaken". „Er ontstaat een noodsi
tuatie; het aantal honden ln ons land
nadert de twee miljoen, één hond op
de zeven mensen, en het einde van
het gefok ls helaas nog niet in zicht"
Deze week heeft mevrouw Coster
namens de ongeveer honderd mede
werkers van de actiegroep aan
staatssecretaris Wallis de Vries van
CRM voorgesteld zo gauw mogelijk
een vergunningstelsel voor het fok
ken van honden en katten in te
voeren.
Inventarisatie
ZIJ vroeg de staatssecretaris tevens
de gemeentebesturen te laten rap
porteren hoeveel legale en Illegale
dierenhandelaren er ln hun gemeen
ten wonen. „In kleine plaatsen, voor
al in Brabant en Limburg, wordt de
Illegale hondenhandel oogluikend
toegestaan en daarover zijn geen cij
fers beschikbaar", aldus mevrouw
Coster.
De Haagse actiegroep, die een jaar
geleden werd opgericht, heeft met
het signaleren van deze misstanden
niet de primeur. Mevrouw Coster ls
de eerste om de verdiensten van an
dere actiegroepen te erkennen, die al
eerder aan de bel trokken. Zo heeft
mevrouw C. M. van Oosten-Poort
man uit Ra al te van de werkgroep
„Rechten voor al wat leeft" al ln 1972
ln een Interview met deze krant ge
wezen op het gebrek aan controle op
de naleving van het Honden- en Kat-
tenbesluit en op illegale
hondentransporten. Frits Vies, de
bekende Westkapelse hondenken
ner. schreef ln 1972 ln „Hondenwe
reld": „In ons land bestaat een zo
goed als onbeperkte vrijheid om ras
honden te fokken. Iedere eigenaar
van een teef met stamboom kan dat
gaan doen, mits men een reu ge
bruikt van hetzelfde ras en mits men
zich houdt aan de in.dit opzicht erg
lichte voorschriften van de Raad van
Beheer op Kynologisch Gebied in
Nederland."
Frits Vies zegt nu dat zijn woorden
van toen nog steeds actueel zijn. „De
raad van Beheer is niets anders dan
een incassobureau, dat dertig gulden
Incasseert voor het Inschrijven van
elke Jonge hond ln de stamboom en
verder niets doet, anders derven ze
die Inkomsten. Ik voel voor een certi
ficaat van echtheid, dat pas wordt
afgegeven als een teef na twee Jaar
getoond „goed" of „uitmuntend" te
kunnen verwerven op tentoonstellin
gen en dus wellicht een bijdrage aan
het toekomstige ras zal kunnen le
veren."
Entingsbewijzen
Mevrouw Coster vindt dat Frits Vlet
weliswaar gelijk heeft met zijn be
zorgdheid over de situatie van de
rashonden, maar dat „dit niet het
ergste is". „Wij hebben vooral kritiek
op het gebrek aan controle op de
export van dieren naar industriege
bieden binnen de EEG. Er ls nauwe
lijks controle op de entingsbewijzen
aan de grenzen (elk dier behoort een
certificaat van inenting tegen hon-
de- of katteziekte te hebben, dat
tenminste drie weken van tevoren
moet zijn afgegeven). Deze entings
bewijzen zouden bij het over de
grens gaan moeten worden gestem
peld om te voorkomen dat een en-
tingsbewijs zoals nu vaak gebeurt
meermalen voor telkens andere
dieren wordt gebruikt," oordeelt me
vrouw Coster.
De actiegroep wil ook strengere fis
cale verplichtingen voor fokker: „Er
zit voor miljoenen aan zwart geld bij
de rashonden- en kattenfokkerij; er
ls nu niet meer nodig dan het betalen
van 85 gulden kennelbelasting per
Jaar." Bovendien eist de actiegroep
vakbekwaamheidsdiploma's voor
fokkers, de verplichting zich aan te
sluiten bij een erkende rasvereniging
en dat ln overleg met de rasvereni
ging een minimum- en maximum
prijs van honden katten wordt be
paald. Volgens mevrouw Coster wor
den nu vaak woekerprijzen voor ras
honden gevraagd en ook betaald,
terwijl er voor weinig geld zoveel
dieren uit aslels te krijgen zijn.
De staatssecretaris heeft deze week
nog eens opgemerkt dat de huidige
dierenwet geen ruimte biedt voor
uitvoering van de door de actiegroep
veizochte maatregelen. .Maar me
vrouw Coster stelde de vraag of een
fokvergunningsstelsel wellicht zou
kunnen worden verwerkt in het her
ziene Honen- en Kattenbesluit. dat
thans in voorbereiding ls. Volgende
week wil de actiegroep ook bij de
vast Tweede-Kamercommissie voor
dierenbescherming erop aandringen
de voorgestelde maatregelen in het
nieuwe Honden- en Kattenbesluit te
verwerken.
Hondenbelasting
De actiegroep heeft de staatssecre
taris tevens onder ogen gebracht dat
de Nederlandse gemeenten jaarlijks
vijftig miljoen gulden aan honden
belasting ontvangen, en dat het ta
rief van deze belasting in elke ge
meente verschillend is. Een sugges
tie van de actiegroep: stel een lande
lijk uniform tarief vast en gebruik de
opbrengst ten bate van het huisdier.
chaos
door Huib Goudriaan
AMSTERDAM Een uitspraak na «le filosoof t an het pr««imi-me, Anhar Srtmpmliaoer, «li» maar
al ie waar blijkt le lijn: 'Ik mag mij er niel over verwonderen, «lal lommigen «le bond in een kwaad
«laglirlil «tellen: «Jr Imnil laai de men* lirlax al le «aak be*rtiaaind Uaan.' Een konijging bienan
lijn de regelmatig in de pen «erw|iijnew«le berirlilen ut er illegale liomlentrao«purten, waarlijj on
nodig wnr.ll gekweld, de kwalijke op winrlbejag gerirble fnkinrtlinden en de adtertentiea waarin da
diereutrienilen trrtoekrn urn terugga.r tan bun t rrniulr liuiwiier. taak in liamlen getallen van een
'handelaar', die Oil lot 90 gultien per exemplaar nnltaiigl tuur levering aan ren laboratorium «oor
Mevrouw M tin o«irnPoortman til (MMpMlRRfna IW heer Vti,^.l/«|L»ir'<au nu
lUallr. die al t«rrn oi*omt .oor 4o LUOu II f %A| hoodrnkrnnel. vmdt <j«l er fcroada»
rertiten tan hel d.«r her ft nament 4e I |1I D Hl 41 r maatregelen (nnrlm «oefen «wt»
werkarorp Dier in noo4. brl nieuwe ll*®rn d* ,<A<n*thod* '**a
a* mo en
In int artikel
srtireef Vim aolanfs: la ana Un4
Uit Trouw van 14 januari 1972: In zes jaar niets veranderd.
Inmiddels probeert de acUegroep
het grote publiek met brochures er
van te doordringen dat niet lichtzin
nig aan een hond of kat moet worden
begonnen. Het is de laatste Jaren
schering en inslag geworden dat ge
zinnen een Jonge hond nemen en dat
het beest van de hand wordt gedaan
als het dier als lasUg wordt ervaren
en men het niet meer interessant
vindt een huisdier te hebben.
Bovendien heeft de groep ln Den
Haag de zogeheten jaarlijks „asiel-
dierendag" geïntroduceerd. Op deze
dag krijgen honden en katten uit
aslels de kans door „presentatie"
aan het publiek op het Malieveld
weer een baas te vinden. Mevrouw
Coster: „Asielhouders uit de omge
ving van Rotterdam en Brabant wil
len komen kijken of zoiets ook voor
hun mogelijkheden biedt Laten de
mensen die een hond of kat zoeken
eerst eens in de asiels gaan kijken.
Daar zijn vaak schattige dieren, die
ook veel goedkoper zijn dan in de
handel."
