een Zeeuw, die de neerste Amerikaanse socialist werd 3 Bel voor inlichtingen over het plaatsen van mini- advertenties 020-936868 (10 lijnen). Laat een ieder Laat ons vasthouden ïn Auschwitz-comité dringt aan op 1de uitlevering Wagner Afgestudeerden HTS krijgen moeilijk baan Studentenstops elf faculteiten 2 gespreksleiders (man/vrouw) :T ATERDAG 3 JUNI 1978 Trouw/Kwartet 27 W. Schutte Nordhfli Wat is er in Amerika over van Nederland? Vorige week schreef ik in deze krant over de Hollanders in Michigan en hun herleefde belangstelling voor hun afkomst. Maar zij zijn na tuurlijk maar de tweede trek, pas in de negentiende eeuw zijn ze naar de nieuwe wereld gekomen. Veel oudere papieren hebben de Hollanders aan de Oostkust, of tenminste hun af stammelingen, en al zijn zij veel verder van hun tradities afgedwaald, ook onder hen be staat de trots op hun herkomst. Overal in de Amerikaanse ste den bestaan Hollandse „socie ties", en het wordt algemeen als een onderscheiding be schouwd Neêrlans bloed in de aderen te hebben vloeien. De Hollanders, zo is de overtuiging onder de meeste van deze zeer ge slaagde Amerikanen van het eerste uur, van de zeventiende eeuw, waren het voorbeeld in al de deugden die een natie groot maken: arbeidzaam heid, netheid, godsvrucht (liefst pro- Jtestant) en bovenal steil individua lisme. De profeten van „free enter prise" waren ze, de voortrekkers van het kapitalisme, en zo de geliefde voorbeelden voor de Yankees. Som- imigen beweren zelfs dat dat woord afkomstig is van de naam Jan Kees, maar daar wil ik afwezen. In elk geval, aan de wieg van het liberalis me (dat woord in zijn thans in Neder land gangbare zin gebruikt, in Ame rika betekent het iets heel anders) stonden onze vaderen, thuis en overzee. Maar ik stuitte vandaag op de schim van een heel andere Hollander uit die vrije pionierstijd. Op mijn om weg terug naar huis uit het verre Midden-westen ben ik namelijk te recht gekomen aan de Oostkust, in de kleine staat Delaware. Daar be- zoek ik de historische plaatsen die vertellen van de zeventiende eeuwse Hollandse kolonisatie. Om even de geschiedenis op te ha len: nadat Henry Hudson in 1609 de naar hem genoemde rivier had ont dekt en passant nog een hele reeks andere inhammen en baaien (waar onder de Delaware-baai), werd er vanuit het vaderland een aanvanke lijk aarzelende en altijd onzekere kolonisatie op touw gezet onder de tijden supervisie (sinds 1621) van de West tijden Indische Compagnie, tijden tijden Altijd onzeker, de compagnie werd tijden het er nooit met zichzelf over eens (of anders gezegd: haar grijpgrage direc teuren wisten nooit persoonlijk be lang en compagniesbelang uit elkaar an dflte houden) of ze de snelle rijkdom men te verdienen met de Bonthan del een bredere basis wilde geven van permanente agrarische koloni- satie, of die twee doelen elkaar niet eigenlijk in de weg stonden. Ener zijds wilde zij een absoluut monopo- if- lie behouden, anderzijds toch kolo nisten aantrekken, die in een al te afhankelijke positie kwamen, wat' leidde tot eindeloze conflicten. De hele geschiedenis van tragisch falen, van strijd en getwist en eindelijk een plotselinge ondergang toen in 1664 Het oude stadhuis in het Noordhollandse Hoorn dat model heeft gestaan voor het Zwanendael- museum in het Amerikaanse stadje Lewes. de Engelsen de hele kolonie met dwang in beslag namen. Expansie Een logische ontwikkeling: de kleine Nederlandse kolonie was nooit in staat geweest genoeg mensen aan te trekken en werd daardoor het van zelfsprekende slachtoffer van de ex pansie van de Puriteinse Engelsen in Nieuw Engeland, die in steeds grote ren getale de weg naar het westen zochten en zo botsten met de Neder landers. Stuyvesant, de laatste Ne-, derlandse gouverneur, wilde zich nog verdedigen maar de verstandige burgers van Nieuw Amsterdam ko zen liever eieren voor hun geld en zo kwam het roemloze einde. Zonder slag of stoot werd Nieuw Nederland New York. Alleen in de afgelegen kolonie in het zuiden aan de Delaware-baai (nog geen tien jaar eerder even brutaal door de Nederlanders op de Zweden, veroverd) pleegden de Engelse bezet ters geweld: zij verwoestten de Ne derlandse nederzetting bij het plaatsje Lewes (zoals het nu heet). Daar was ik vandaag, op speurtocht naar het verleden. Lewes is een rom melig havenplaatsje (wie in deze het- AMSTERDAM (ANP) - In een tele gram aan de Braziliaanse ambassa deur in Den Haag heeft het Neder lands Auschwitz-comite aangedron gen op uitlevering door Brazilië van de voormalige ondercommandant van de concentratiekampen Sobibor en Treblinka, de 66-jarige Gustav Franz Wagner. Het Auschwitz-comi té waarin overlevenden en nabe staanden van slachtoffers zijn ver enigd wijst erop. dat in Sobibor ruim 34.000 Nederlanders zijn ver moord. Van onze onderwijsredactie streken een mooi oud stadje wil zien, ook van Hollandse herkomst, moet iets noordelijker gaan, naar New Castle, het oorspronkelijke Nieuw Amstel). Maar midden in Lewes, staat een gebouwtje zo Hollands, zo'n vreemd element in die Ameri kaanse chaos, dat je er even raar van staat te kijken. Dat is zowaar een Hollands trapgeveltje, met de ge bruikelijke ornamenten en luiken, een door een door zeventiende- eeuws werkje, lieftallig in het gras. Even zou je dromen dat dat nu de rest is van het grote verleden, maar bij nader toezien ontdek je op de gevel de*jaartallen 1631-1931. Zo zit het in elkaar: driehonderd jaar na dat de eerste Nederlanders zich hier gevestigd hadden, in wat zij toen Zwanendaal noemden, besloot de stad Lewes dat verleden te doen her leven. De eerste nedeizetting was grotendeels uit Hoorn gekomen, en daarom werd nu, in de twintigste eeuw, een architect naar die oer- Hollandse stad gestuurd, een zekere meneer Martin, en die kwam terug met een copie, op papier, van het halve Hoornse stadhuis. Dat werd toen gebouwd, dat staat er nu. Bovenop de trapgevel staat een standbeeld, een parmantige Hol landse held. Dat stelt de bekende ontdekker, zeevaarder en dagboek schrijver David Pieterszn de Vries voor, de leider van deze eerste kolo nisatie, of tenminste de man die de eerste kolonisten aan wal bracht, maar die toen hij het volgend jaar, in 1632, terug kwam, moest ontdekkin gen dat die eerste vestiging geheel door de Indianen was uitgerooid. De Vries is een uiterst interessante bron voor onze kennis van het verle den van ons Nieuw-Nederland en hij staat daar heel terecht zo fier, hij is als het ware de belichaming van al die Nederlandse deugden die zo'n diepe invloed op de Amerikaanse ontwikkeling hebben gehad. Socialist Maar hij was niet de man die ik zocht, die ik eigenlijk kwam herden ken. Er had een andere Hollander hie op de kust gewoond, een man die van totaal andere aard was, die we rustig de eerste socialist op Ameri kaanse bodem mogen noemen. Maar van hem is geen spoor meer over, in het Zwanendael museum, want zo wordt het Hoornse huisje gebruikt, is zijn naam niet vermeld, zijn por tret hebben we niet, zijn graf is hier niet, er is niets, hier aan de zee, dat aan hem herinnert. Alsof de harde wind alles heeft uitgewist. Maar zijn naam is groot genoeg. De beschrijvers van de geschiedenis van het socialisme, Quack, Bernstein en anderen, rekenen hem altijd bij hun kerkvaders om de oorspronkelijk- een, 9 25 itiës 97. In een tweede telegram aan minister Van der Klaauw van buitenlandse zaken vraagt het comité hem de uit- j levering bij Brazilië te bevorderen. Wagner is donderdag in verzekerde bewaring gesteld, nadat hij zich eerst vrijwillig bij de politie had ge meld. Volgens het Braziliaanse mi nisterie van justitie is dat gebeurd op verzoek van West-Duitsland, dat nu negentig dagen de tijd heeft om om uitlevering te vragen. De Oostenrijker Simon Wiesenthal, die Wagner op het spoor was geko men, had overlevenden en nab estaanden van omgekomen in con centratiekampen gevraagd bij Brazi lië op uitlevering aan te dringen. I Wagner wordt ervan beschuldigd verantwoordelijk te zijn voor de dood van 250.000 joden. DEN HAAG Elf procent van alle in 1977 geslaagde hts-ers had in no vember, vijf maanden na het eind examen, nog geen werk gevonden. Dit blijkt uit een enquête, die de Nederlandse ingenieursvereniging Niria onder 1500 afgestudeerden van de hogere technische scholen heeft gehouden. Het aanvangssalaris is weliswaar ge stegen in vergelijking met voorgaan de jaren, maar relatief bleven ze ach ter bij de algehele loonontwikkeling. Het gemiddelde aanvangssalaris be droeg 2030 gulden bruto per maand. Bij de overheid werd iets meer ver diend, gemiddeld 2184 per maand. Toch waren er 13 geslaagde hts'ers die opgaven minder dan 1500 gulden bruto per maand te verdienen. Niria noemt het achterblijven van de salarissen voor afgestudeerde hts-in- genieurs met name in het bedrijfsle ven, een kwalijke zaak. De geringe maatschappelijke waardering van de ingenieursopleiding aan de hts en aan de hogere agrarische scholen zal ongetwijfeld van invloed zijn op de belangstelling voor de opleiding, al dus Niria. Laat een ieder die kan, met volhar dende liefde (want God lijdt al zo lang) werken zonder wanhopen om anderen te verlichten die nog in de duisternis zijn. Want als zij die in het licht zijn anderen afwijzen of in de steek laten, dan hebben de blin den geen goede leiders, dan moeten ze wel verdwalen, en geleid door blinden in de diepe afgrond zamen- lijke welzijn zich inspannen om alle partijschap op te ruimen en alle menselijke uitvindingen, opdat de here Jezus alleen Heer en Meester wordt. Wij hunkeren er uit de grond van ons hart naar dat alle mensen worden tezamen gebracht onder die ene naam. - DEN HAAG (ANP) - Minister Pais van onderwijs en wetenschappen heeft studentenstops vastgesteld voor elf studierichtingen: genees kunde, tandheelkunde, diergenees kunde, lichamelijke opvoeding, bio logie, farmacie, fysische geografie, pedagogische en andragogische we tenschappen, geschiedenis Engels en Spaans. Dit is in overeenstemming met het advies van de Academische Raad en met de voorlopige vaststelling van de bewindsman. Wel zijn preciese aantallen van toe te laten eerstejaars voor sommige studierichtingen iets veranderd. heid en het ware socialisme van zijn plannen. Pieter Comeleszn Plock- hoy heette hij, uit Zierikzee was hij afkomstig, maar van zijn jeugd en opleiding weten we niets. We kennen hem eigenlijk het beste uit de belde panfletten waarmee hij, in 1658 en 1659, probeerde de Engelse regering (Cromwell en toen die in 1658 stierf zijn zoon) te overtuigen hoe de we reld het beste hervormd kon worden. Hij dacht daar groots en simpel over, het was allereerst nodig om ware broederschap te kweken en waar kon dat anders vandaan komen dan uit het woord Gods. Tot nu toe had den de theologen dat verduisterd, maar als nu in elke stad, elk dorp, middenin een tempel, een huis van het Woord, werd gebouwd, waar de Bijbel open lag, waar de mensen samen konden komen en dat lezen, zouden ze dan niet ontdekken hoe helder, hoe zaligmakend, al op aarde, de waarheid was! Echte gemeen schap zou zo ontspringen, de mensen zouden elkandes lasten dragen, de geest van Christus zou de wereld veroveren. Essentieel voor Plock- hoy's denken was de idee dat een mens in eenvoud moet leven, dat hij niet zoveel nodig moet hebben, moet willen hebben. Onlangs las ik in de week-editie van de NRC (een luchtpost-krant die de Hollanders in de verstrooiing aan het vaderland bindt) een stuk van Henk Broekhuis, waarin hij uiteen zet, met sublieme liberale logica, dat het onzin is dat er bepaalde dingen zijn die de mensen niet nodig heb ben, die ze door het kapitalisme wor den aangepraat, door de boze recla me. Want hoe moet je, redeneert hij, wetensschappelijk vaststellen wat een mens wel of niet nodig heeft. Logisch geredeneerd is daar geen speld tussen te krijgen. De idee dat er bepaalde dingen zijn die een mens beter niet kan hebben, dat er in het algemeen een teveel van bezit kan zijn, dat is ongetwijfeld een geloof sartikel, niet een rationeel stand punt. Vrouw Armoede is de bruid geweest van dromers, niet van filoso fen. Wat tot de vrede van de ziel dient valt buiten alle becijfering. Eenvoud Plockhoy, die een christen was, heeft dat geloof gehad, dat de ware vrede bestaat in eenvoud en gemeenschap met andere mensen. Maar Plockhoy was ook een socialist, geloofde te vens dat zulke vrede te becijferen was, dat er tenminste een plan ge maakt kond worden, redelijk over dacht tot verbetering van de mensen en hun wereld. Aanvankelijk dacht hij daarbij aan de hele wereld, maar na zijn mislukking in Engeland (waar Cromwell stierf en de Repu bliek twee jaar later ten einde kwam, en de vraag is wel of er anders voor Plockhoy oren open waren geweest, behalve dan die van verwante dro mers) niet meer. Zoals zoveel Utopisten later begon hij over een vestiging in de nieuwe wereld te denken, of misschien werd hij op dat idee gebracht omdat de stad Amsterdam kolonisten zocht om izch te vestigen in haar nederzet tingen aan de Delaware-baai (het gebied dat de heren burgemeesters van de West-Indische Compagnie Laat ons vasthouden aan dat wat in het leven het beste is, namelijk de universele liefde voor Gods schep ping; en als de wereld ons niet ver dragen kan en als zij ons verbeterlijk toeschijnt, laat ons dan onze vriend schap en gemeenschap beperken tot enkelen in getal, en afgezonderd van anderen in vrede leven, daar waar wij ongehinderd elkaar kunnen lief hebben en de wonderen van God overdenken, het brood eten dat wij met onze eigen handen verdienen, het lichaam slechts geven wat nodig is voor onze naaktheid, honger, dorst en vermoeidheid, om onze nooddruft en gezondheid te bestendigen, dan zal het blijken hoeveel dingen we best kunnen missen, hoeveel dingen we beter kunnen laten, en welke dingen we beter niet kunnen weten, hoeveel dingen ook we moeten ver mijden, in welke dingen wij het bes te tot vrede kunnen komen, en hoe veel makkelijke het is om Christus in zijn geringen ter wille te zijn met een penny dan de wereld met een pond. Want vorsten worden nei geboren met de bodoeling om statige paleizen te bouwen; de geleerden worden neit geboren om vele nutteloze en groten deels ijdele boeken te schrivjen; de rijken worden niet geboren om op hun goud en zilver en kristal te pochen; de rest van de mensen wordt niet geboren voor allerlei nut teloze handenarbeid; in één woord, de mensheid is er niet om allerlei verschil in opleiding te genieten, rijk te worden en zich in excessen te buiten te gaan; maar al die kwellin gen van de geest heeft zij zelf uitge vonden en nu tot een gewoonte ge maakt, zodat het leven elke dag moeilijker wordt, door zoveel smar telijke en zware verande ringen Laten anderen het maar niet euvel duiden dat wij niet veel geven om wetenschap die zonder Christus is, dat we die liever niet willen kennen, als wij daarvan al gedronken hebben dat wij het dan liever weer vergeten, en met enkelvoudigheid van hart als kinderen worden, die niets weten van genot en ceremoniën en rijk dommen en dwaze arbeid: dat wij naar God toe willeu leven, onbe zwaard, onbezorgd over al de dingen die overbodig zijn, ons verheugend in ware gelijkheid, en verder alleen Christus erkennend als onze Heer en Meester, en in deze school van Hem hopen wij dat de goddelijke mystcrieën en de geheimen der na tuur, en de overdenking van zeldza me zaken, ons niet zal ontbreken, want Hij heeft het eenmaal duide lijk gemaakt door het voorbeeld van zijn apostelen en heiligen, hoe machthebbend zijn leer is, en hoe Hij zijn rijkdommen ontvouwt en in het bijzonder zijn onuitputtelijke schatten geeft daar waar menselijke wijsheid faalt en de kennis der we reld wegsmelt. hadden overgenomen en hoopten te ontwikkelen). Plockhoy stelde een compleet plan op, een soort socialistische grondwet van 117 artikelen, maar wel wat ge matigd om in de gunst te komen van de Amsterdamse heren die tenslotte de overtocht moesten betalen. Dat stuk blijft een uiterst boeiend document. Wat hij izhc voorstelde, was een maatschappij van mensen, samenwerkend als één gezin, die hun gezamenlijke arbeid zes uur per dag zouden geven aan de gemeenschap en de opbrengsten samen zouden delen, de rest van hun tijd en werk was voor henzelf, Pockhoy wilde geen volstrekte gelijkheid. In vrije geheime verkiezingen zouden de le den der gemeenschap jaarlijkse hun gouverneur kiezen, maar de wetten zouden ze zelf ir. gezamenlijke verga dering maken, enzovoorts. Tot in alle details regelde de Zeeuwse dromer zijn kolonie, buiten de boze wereld, in de vrede van het verre Nieuw Nederland. Geen tijd Wat moet ik daar verder van vertel len? Dat hij eindelijk zijn kans kreeg? De Amsterdamse vroede va deren zaten zo verlegen om mensen dat ze hem met plan en al slikten en in 1663 uitzonden. Dat het wel moest mislukken, want zoiets kan natuur lijk niet! Dat denk ik helaas ook, maar ik weet het niet, want Plock hoy kreeg de tijd niet. Ja, hij kwam wel aan in Delaware, maar het was 1663, één Jaar voor de Engelsen de hele zaak bezetten, en zoals gezegd, uitgerekend zijn Uto pia met de grond gelijk maakten. Waarom? Het wordt gezegd dat het te maken had met het verzet dat de Nederlanders in het fort Casimir, aan de Delaware-baai hadden gebo den tegen de Engelse overval. Maar dat was meer dan 120 kilometer noordelijker. Mij lijkt het waar schijnlijker dat de Engelse Royalis ten in Plockhoy en de zijnen de geha te „Levellers", de radicalen heren den die ze in eigen land sinds de Restauratie van 1660 ook zo ver volgden. Zekerheid is er niet. Alles wat we weten is dat dit eerste Amerikaanse Utopia, het eerste in een eindeloze rij, ontijdig om hals werd gebracht. De verdere geschiedenis is duister. Van Plockhoy zelf weten we alleen dat hij dertig jaar later, arm en blind in de Duitse kolonie in Germantown bij Philadelphia aankwam. Daar is hij liefdrijk opgenomen,, een oude man wiens leven mislukt leek, wiens plannen gefaald hadden. Een Christen-socialist avantrla-let- tre, een onverbeterlijke dromer, zeg een dwaas, een verdwaalde, een ver eenzaamde stem. Een andere. Hol lander dan de meesten, wiens beeld niet op een gevel staat, naar wie geen straat en geen vereniging genoemd is. Zuivelheid Maar men kan nog vandaag zijn stukken niet lezen, zijn stem niet horen, zonder onder de indruk te komen van zoveel zuiverheid, zoveel onschuld, helder als water, met een glans van heilige dwaasheid wizjer ,dan de wereld. Een paar voorbeelden daarvan zet ik hierbij in kaders, Zij vertellen beter dan ik kan waarom hij derdacht moet worden, hoeveel sterker weer het woord is dan alle monumenten in steen. En als ik denk aan al de honderden latere soortgelijke pogingen om de ware gemeenscahp te stichten in de nieuwe wereld, als ik die schitteren de geschiedenis van menselijk, bo venmenselijk hopen en falen over- .denk, dan vind ik dat werkelijk Plockhoy verdient geëerd te worden als een erflater van Amerika, zij het een ander Amerika dan er tot stand is gekomen, dan de Hollanders be gonnen zijn. Dit is het laatste van een serië van drie artikelen. Het eerste stond in onzekrant van vorige week zaterdag, het tweede werd woensdag geplaatst. INTERKERKELIJKE STICHTING VOOR GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG VOOR 'S-GRAVENHAGE EN OMGEVING bestaande uit een team van momenteel 4 gespreksleid sters en 1 fulltime preventiefunktionaris, zoekt die willen deelnemen aan een training die gericht is op het verkrijgen van de vaardigheid tot het geven van voorlich ting en het begeleiden van groepsgesprekken in het kader van het Projekt Seksuele Vorming en Voorlichting. De nieuwe gespreksleiders zullen m.i.v. 1 augustus 1978 meewerken aan voornoemd projekt. De werkzaamheden hebben voornamelijk plaats binnen het voortgezet onder wijs. Vereisten: Motivatie en geschiktheid voor werkzaamheden op het terrein van de seksuele vorming en voorlichting. Geen specifieke beroepsopleiding vereist. Wel verplichting tot deelname aan de training die kosteloos is en plaats vindt in de maand juni 1978. Betaling: Op uurbasis volgens rijkssubsidieregeling. De betaling is zodanig'dat sprake is van „bijverdiensten". Geen vast dienstverband. Geen sociale voorzieningen. Aanmeldingen te verrichten aan, of informatie in te winnen bij: Mevrouw M. C. Römer, Bureau Preventie, adres: Willemstraat 26, 's-Gravenhage, telefoon: 070-64 69 55.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 27