DE FACADE VAN RIVER PLATE Duitsland en Polen angstig *v Aqfr Junta heeft AFA onder controle goes latin! Vv* Het 'wereldvoetbalfeest' Argentina '78 is begonnen tf- T j VRIJDAG 2 JUNI 1978 SPORT Trouw/Kwartet P17-RHS19 door Johan Woldendorp BUENOS AIRES Het wereldkam pioenschap voetbal is begonnen. Op dezelfde protserige en truttige ma nier als altijd. Het moest een getui genis zijn van de vreugde en levens blijde jeugd van Argentinië. Er zul len op deze wereld ongetwijfeld men sen rondlopen, die heilig in die de monstratie geloven Die applaudis seerden. omdat de aartsbisschop van Buenos Aires, kardinaal Aramburu. de zegen uitspreekt. Die applaudis seerden, omdat president Videla de wereld onthult, dat dit wereldkampi oenschap zo belangrijk is voor het Argentijnse volk Die applaudisse ren. omdat het blijkt, dat dezelfde Videla gemakkelijker duiven uit hun hokken bevrijdt dan mensen Maar welke zegen spreekt kardinaal Aramburu eigenlijk uit? De zegen over de politieke gevangenen, die vlak achter het River Plate-stadion in martelkamers werden en worden gepijnigd? Over de dwaze moeders, die iedere donderdag op het Plaza de kreeg toegespeeld als er iets aardigs verzonnen moest worden. Maar ook dan bleek steeds weer dat gebrek aan durf. Het vredige duel maakte de tevoren uitgesproken angst voor een stan daard 0-0 duel tot waarheid. Dat bleek ook toen de tweede helft op gang kwam. Beide ploegen waren op dat moment gewend geraakt aan de bal waarmee gespeeld werd. Een of andere uitvinding die moet garande ren dat er geen sneeuw aan de bal blijft kleven maar die pas invoerens- rijp is als de noordpool aanzienlijk wordt verplaatst. Wat het in plastic verpakt leer hier deed was voorals nog niet duidelijk hooguit dat de makers van de bal goede contacten hebben met de FIFA. De Duitsers maakten in ieder geval duidelijk nog niet uit de malaise te zijn geraakt. De voorbereiding van Schöns equipe verliep met veel val len en moeizaam overeindkrabbelen met als dieptepunten de nederlagen tegen Brazilië en Zweden. Schön was blij toen hij al vroeg de kritiek thuis kon ontvluchten om zich in rustiger oorden een juist beeld van zijn meest wenselijke ploeg te scheppen. Dat lijkt voorlopig nog mislukt. Het ram melde aan veel kanten. Hansi Müller GESCHENK Ons wandelend relatiegeschenk in Argentinië heet jonkheer Donere van den Brandeler. Hij heeft het er zeer naar zijn zin zoals hij al menig maal heeft laten weten. Regelma tig sleept hij er voor onze multi nationals aardige contractjes weg, de natuur is prachtig en zijn wagen met chauffeur rijdt op tijd; wat wil je nog meer als ambassadeur? Hij zit maar met één tijdelijk pro bleempje: de Nederlandse pers. of althans een deel daarvan. Het deel dat nogal kritisch staat ten opzich te van het Argentijnse militaire be wind. De jonkheer moet wel eens lachen om wat die mensen allemaal schrijven. „De mensen in Europa weten niet hoe de bevolking hier wil leven," vindt hij. En je wordt zo moe van al die vragen. Nooit een leuk positief. Dat hij er bijvoor beeld een leuk contractje uitsleept voor baggerwerken in een door het uitwerpen van gevangenen boven zee, dichtgeslibde haven; trouwens dat vliegtuig waar die gevangenen uitgegooid werden was ook van Neerlandse makelij. Over leuke za- kensuccesjes gesproken Inmiddels is het de jonkheer alle maal wat te veel geworden. Afgelo pen dagen had hij Vrij Nederland en de Volkskrant over de vloer. Weer ging het niet over baggermo lens gloeilampen en oude genever maar over moorden, martelingen en ontvoeringen. Tot overmaat van ramp heeft Amnesty International nu ook al bij minister Van der Klaauw vragen gesteld over zijn oprechte antwoorden. Terwijl die organisatie toevallig wel met de verkeerde cijfers over Argentinië werkt, hij heeft de juiste, gekregen van Videla's handlangers. Afgelopen dinsdag werd jonker Van den Brandeler benaderd door Trouw, een Nederlandse krant. „Ja nou en of ik die ken.'' blafte hij door de telefoon, alsof hij met Karl Marx zelf in contact kwam. Een interview? Geen sprake van, blafte hij verder. Want „ik heb zeer slech te ervaringen met de Nederlandse pers." Zonder verdere heilswensen smeet hij vervolgens de telefoon half naast de haak v.c' Geen gesprek dus met de Neder landse ambassadeur in Argentinië. Dat scheelt in ieder geval ruimte. En op deze manier kan ook wel duidelijk gemaakt worden wat ons wandelend relatiegeschenk in Ar gentinië precies voor iemand is. NAMEN Ieder zichzelf een beetje respecte rend blad heeft de afgelopen weken wel enige tot zeer veel aandacht besteed aan het op handen zijnde wereldkampioenschap voetbal in het land van de generaals. Weirlig vleiende verhalen dikwijls voor de junta-leden, die moeten ervaren dat de miljoenen die besteed zijn aan de positieve-perscampagne in feite weggegooid geld waren. Natuurlijk, ook de voetballers zelf kwamen dikwijls ter sprake. Daar bij bleek nogal eens dat het met de nauwkeurigheid niet altijd even goed gesteld was. Wat dat betreft maakte het blad „Jeune Afrique" terend uit. Het grootste gedeelte van de 1 miljard televisiekijkers over de hele wereld raakt wellicht onder de indruk van de pracht en de praal van dit sportpark. Het is echter de faca de voor een land vol ellende. Een land met krottenwijken, een land met scherpschutters langs de wegen, een land met politieke gevangenen, een land met een lage levensstan daard en een land met nog veel meer. dat in Nederland eenvoudig niet denkbaar is. De FIFA congresseerde dinsdag over onder meer het wereldkampi oenschap. Nou Ja, congresseren. De enige die vragen stelden waren Afrikanen en afgevaardigden van de bond van Oceanië. die de irrigatie problemen met hun velden kennelijk tot een wereldomvattend vraagstuk wilden bombarderen. Zij kregen uit gebreid het woord. De kwestie China werd haastig naar een andere datum afgeschoven. De sfeer van dit toer nooi werd niet toereikend gevonden om nu over die netelige kwestie te discussiëren. Laat staan, dat er iets verkeerds over het gastvrije Argenti nië kon worden gemompeld. het tot nu toe het bontst. Zeker toen het over Nederlandse voetbal lers ging. Dat het portret van het Nederlandse voetbal voornamelijk bestond uit een obligaat teruggrij pen op het Ajax van weleer, is niet zo vreemd. Holland-Cruijff-Ajax, zo rollen overal de verhalen er wel uit. Maar „Jeune Afrique" weet bij voorbeeld ook te melden dat Van De Kherkof heeft afgeschreven voor het WK. in tegenstelling dan tot Van de Kherkof (le second) die zeer waardevolle voetballer wordt genoemd. Voor aan de buis geeft „Jeune Afri que" ook de namen van de spelers die voor Nederland in de wei gaan verschijnen. Dat zijn dan: Dösburg, Jongblöd, Schrijvers, Dusbada, Haan, Hovenkamp, Krol, Rijsber- ger, Suurbier, Van Kraay, Jansen, Muhren. Neeskens. Peters, R. Van De Kerkhof, Zuidema, Kist, Nunin- ga, Rensenbrinck, Rep, Van Leeu wen, Vermeulen en Van Hanegem. Een voortreffelijk resultaat: van de 23 genoemde spelers hebben er 13 - veelal onder een andere naam het WK inderdaad bereikt. Nunin- ga speelde zijn laatste interland in 1967. Overigens moet aangenomen wor den dat met name in Iran en Tune sië de onthutsing over de wijze waarop met de namen van hun spelers in Europa omgesprongen is. nog groter zal zijn. ZUURTJE Omdat de Tros zichzelf voortdu rend veren in het achterwerk steekt, begon dankjewel-Monique afgelopen dinsdagavond met de aankondiging: „De Tros, de om roep die helemaal achter het Ne derlands elftal staat." Wat volgde was een uur televisie ten behoeve van twintig voetballers in Argenti nië: lokale omroep op een afstand je. Een zuurtje verpakt in een natte dweil en aangedragen door de bal len jongen van de Tros, die inmid dels is opgeklommen tot amuse mentsbaas, hoofd drama due. Truus van Hanegem had wat voet balvrouwen uitgenodigd op haar boerderij, want dan wist ze tenmin- Het WK-voetbal wordt als een feest gezien, dat de wereld moet verblin den. Bij een feest hoort een gebaar. Het gebaar bijvoorbeeld om alle po litieke gevangenen in Argentinië am nestie te verlenen. In het land dat het woord Libertad (vrijheid) in het volkslied heeft staan, zou dat moe ten kunnen. Overigens: twee uur voor de officiële opening was de grootste veiligheids operatie, die ooit een sportgebeuren omringde, officieel in beweging ge zet Enkele duizenden poütie-agen- ten en soldaten van een twee jaar lang geschoolde speciale eenheid, legden een ondoordringbare, maar weinig opvallende ring rond het Ri ver Plate-stadion. Bij de tweede en derde controle werden de bezoekers grondig gefouilleerd. De Argentijnen hebben geleerd van de Olympische Spelen in Montreal en de race voor het wereldkampioenschap formule één enkele maanden geleden in het zelfde Buenos Aires en hielden de zwaar bewapende soldaten zorgvul dig buiten de televisie-beelden, die naar schatting door een miljard mensen werden bekeken. ste zeker dat ze zelf ook mee mocht spelen. Daar wandelde de ballen- jongen tussendoor met zijn vraag jes. Hans van Wilgenburg is bij hem vergeleken een geniale nieuw lichter. De artiesten mochten er ook zijn, alleen Vader Abraham ontbrak. Maar aanwezig waren wel Nico Haak („Zijn de mannen niet thuis"), Jan Blaaster gegeneerd tussen de schuifdeuren. Ben Cra mer met „De clown" („Want dat vind ik helemaal op Willem slaan"), John Woodhouse met een typisch Argentijns nummertje de zilver vloot als tango en uiteraard André van Duin in een oude opname, want het moest aan alle kanten goedkoop blijven. De ballenjongen zelf had ook weer last gekregen van een humoristi sche noodlanding, zodat Wlm Pon- cia met een plastic taart zeulde, bekend spul dat iedere andere om roep als ondermaats jatwerk zou hebben afgekeurd. Maar de ballenjongen is nu een maal de baas en hij was maar wat in zijn nopjes met de uitzending. De zaak had namelijk nog even aan een zijden draadje gehangen door de afzegging van Wim van Hane gem, maar daar was in verband met het grote succes een oplossing voor gevonden. Truus zou een inlei dinkje ten beste geven. Die inleiding ging evenwel toch nog de mist in: de film brak. Normaal zet een omroep dan het bordje „sto ring" in. maar in dit geval werd de hoofdfilm razendsnel voorgescho teld. Zo kan pech ook van pas komen. Dankjewel-Monique gaf na afloop een samenvatting van de woorden van Truus: de nabestaanden had den geen bezwaar als het maar so ber bleef. Zo ontstond een uur televisie dat gezien de mensen die erachter ston den gerust door mocht gaan voor het slechtste ooit vertoond. Er wordt veel misbruik gemaakt van de sport op dit niveau was echter nog niet vertoond. BERICHTEN Zoals gevreesd blijkt er nogal wat niet te kloppen in Argentinië. Met name wat de verbindingen betreft doen zich grote problemen voor. Journalisten die van Argentinië naar hun vaderland proberen te bellen, krijgen een lijn die ergens in Argentinië in volstrekt Spaans on begrip ophoudt; Argentijnen die in terlokaal of zelfs lokaal willen bel len. worden met de merkwaardig ste plaatsen op de aardbol ver bonden. Ook de spelers van het Nederlands elftal hebben er last van. Ze kun nen geen contact met huis krijgen. Dat bracht het ochtendblad De T., dat van de KNVB in verband met mooie berichtgeving over ons Oranje speciale volmachten heeft gekregen en niet zoals iedere ande re persmuskiet te pas en te onpas voor joker wordt gezet door de ter plaatse aanwezige incapabele pers chef. ertoe om zelfs de groeten van de spelers aan moeder de vrouw over te gaan brengen. Als hijgende coureurs na 248 kilo meter over de Mont Ventoux en de Col d'Izoard verschijnen ze. Piet Wildschut: „Ik wilde van deze gele genheid gebruik maken om de groeten te doen aan mijn vader en moeder en aan Lydia Hertz en haar familie." Harry Lubse: „Ik ben hier goed aangekomen: twee kilo Groe ten aan mijn vrouw SJaan en ou ders en schoonouders." Rest slechts de vraag hoe De T. zijn verbindingen legt KAARTJES De computer dat apparaat dat alles kan is door de WK-organis- toren voor van alles en nog wat ingeschakeld. Zo kunnen de even tuele onruststokers middels een druk op de knop onmiddellijk ge traceerd worden; niet alleen waar ze zitten maar ook waar ze wonen. Ook voor de kaartverdeling aan de pers was een computer ingescha keld. Dat verliep uitstekend. Er hoefde slechts een uur in de rij gewacht te worden voor men aan de beurt was om geholpen te wor den. Na het opgeven van de naam braakte de computer vervolgens uit naar welke wedstrijden men kon gaan. jaar geleden de AFA alle recht van spreken ontnam, heeft ze meer ge daan dan alleen de bond de mono snoeren. Ze onthief de toenmalige voorzitter David Bracuto uit zijn functie als president van de voetbalclub Huri- can mag hij nu zijn zonden overden ken terwijl Cantilo op diens stoel werd gezet. De 53-jarige advocaat maakt dan ook deel uit van het koor, waarin Lacoste en Merlo de hoogste stemmen aanheffen. Cantilo: „Voor 1976 is er niets gebeurd. Waarom niet? Ik weet het niet Ik denk dat de mensen niet hebben gewerkt. De laatste twee jaar is dat wel het geval geweest. In die tijd is er, denk ik, voor acht jaar werk verzet. Daarom ben ik erg trots op dit toernooi. Voor al, wanneer ik op 25 juni de wereld cup mag vasthouden...** Cantilo wenst verder niet het achter ste van zijn tong te laten zien. Over de kosten weidt hij niet uit. „Ik heb geen idee, hoe hoog die zijn. Dat komt. omdat twee organisaties de EAM en de AF A in het hoede. De EAM zorgt voor de verbetering van de infrastructuur: de bouw en ver bouw van de stadions, goede en snel le telefoon en telexverbindingen, enzovoort. De AFA levert uiteraard het nationale team en houdt zich bezig met de hotels en het vervoer. Natuurlijk kost dit evenement erg veel geld, maar nogmaals, ik weet niet hoeveel. De AFA financiert zijn deel uit de opbrengst van commer ciële aktiviteiten, wedstrijdrecettes van het Argentijnse elftal en de be lasting, die bij de clubs wordt gehe ven. Bovendien hebben we nog iets achter de hand. We leven zuinig. Dit jaar worden we zeker niet met finan ciële problemen geconfronteerd. Volgend seizoen misschien wel". In de ogen van de AF A is het moge lijk om de stadions ook na 25 juni rendabel te exploiteren alleen voor het sportpark van Mar del Plata wordt een voorbehoud gemaakt. De inwoners van die stad leven van het toerisme en niet zozeer voor het voetbal. In de andere provincieste den (Rosario, Cordoba en Mendoza) heeft de populariteit in die tak van sport geleid tot een wezenlijke in breng in de strijd om het nationaal kampioenschap. Cantilo's perschef Washington: „Ook Tucuman was een ideale stad voor een nieuw stadi on. De communicatieproblemen zouden evenwel onoplosbaar zijn ge worden, omdat er geen verbindings lijnen naar alle delen van de wereld liggen". Washington „vergeet" er aan toe te voegen, dat Tucuman (in het noor den van Argentinië") niet alleen technisch, maar ook politiek „moei lijk" ligt en zich daarom niet mag spiegelen aan de WK-glamour. Dat leverde een volstrekte chaos op. Journalisten hadden kaartjes gekregen voor wedstrijden die ze helemaal niet wensten te bezoeken. Maar kaartjes voor de wedstrijden waar ze wèl heen wilden ontbraken. Een Engelse journalist kon naar alle wedstrijden behalve die van Schotland waarvoor hij was uitge zonden. Een journalist uit Peru kreeg na lang wachten zijn envelop met kaartjes uitgereikt, opende hem en zag tot zijn verbazing dat hij in het geheel geen kaartjes had gekregen. Hij barstte daarop in tra nen uit. Een Oostenrijkse journalist kreeg geen kaartjes voor een wedstrijd van Oostenrijk maar wel tien kaar tjes voor een andere wedstrijd De organisatoren zetten ten slotte de hostesses in om een poging te doen enige orde in de chaos te scheppen Ook die poging misluk te, de troep bleek ongelooflijk groot. Enkele hostesses gaven hun pogingen tenslotte in tranen op En dit is dan nog maar het begin. FAIR PLAY Jij nog Iets Brak? Onze J G Brak HeUo. is this The New Scottsraan in Edingburgh? No. we are looking for mister Brek. Onze J. C. Brak He is Just calling with Melbourne, one moment Hallo, Brak Jij nog iets Brak? Onze J. C. Brak: Jazeker. Er staat hier nameUjk nog iets op het spel behalve de wereldtitel. Het elftal dat het minste ruw speelt krijgt aan het einde van het toernooi de Fair Play Cup uitgereikt Maar dat is toch geen nieuws? Onze J. C. Brak; Jazeker Want door wie is de beker uitgeloofd? Inderdaad, door de legering van Argentinië. Hoe noemen wij zoiets? Een gotspe of gewoon schandelijk wangedrag? Supporters van het Duitse voetbalelftal worden bij het betreden van het River Plate Stadion door de politie gefouilleerd. Mayo, het plein, waar het presiden tiële paleis staat tegen de regering demonstreren, omdat zij terecht wil len weten wat er met hun weggevoer de kinderen is gebeurd? Het River Plate-stadion ziet er schit- BUENOS AIRES Openingswedstrijden van een toernooi om de wereldtitel voetbal zijn zelden grote spektakelstukken. Maar West-Duitsland en Polen schotelden gisteren in Buenos Aires een duel voor waar het publiek uiteindelijk en volkomen terecht alleen maar een langdurig fluitconcert voor over had. Twee angstige ploegen waren lang voor het einde ervan overtuigd dat het 0-0 was en maar beter 0-0 kon blijven en beide weigerden ook om dat enigszins te verdoezelen. Misschien was er maar een winst punt te ontdekken aan dit duel: er werd sportief gespeeld zonder echt grove overtredingen. Juist dat was van tevoren weer niet verwacht om dat het WK'78 volgens velen het toernooi van de inzet en de kracht zal gaan worden, zeker nadat Brazi lië in Engeland had bewezen de Eu ropese manier van de keiharde aan pak volledig te beheersen. West-Duitsland en Polen staan geno teerd om de eerste ronde van het toernooi te overleven, wat dat be treft kwam het wel slecht uit dat beide al in de eerste wedstrijd tegen elkaar uitkwamen. In 1974 was het tenslotte zeer terecht dat beide lan den elkaar pas in de halve finales tegen het lijf liepen (West Duitsland won toen met 1-0). Nü was het hele maal niet zo hard nodig om een winnaar te eisen, de punten die tel len moeten immers tegen Mexico en Tunesië veroverd worden. Misschien hielden de Duitsers met dat uit gangspunt wel het meeste rekening. Zeker in de eerste helft betekende dat, dat er vooral voor wat door dacht aanvallend voetbal van Duitse zijde nauwelijks plaats was. Veilig heid voor alles gold als wachtwoord. Balbezit moest langdurig volgehou den worden. Polen bleek dat al snel door te hebben. Voor hen gold de veiligheid ook wel. maar hun spelsys teem dat is afgestemd op dieptepas- ses, is in dit soort wedstrijden veel bruikbaarder. En dus werden de Duitse onderne mingen zeer Vroegtijdig gestoord. Vrijwel geen enkele keer liep er voor rust een aanval vloeiend over de middenlijn Veelal was er dan al ge stoord en in de andere gevallen wa ren de passes zo slecht verzorgd dat de Polen de bal simpel in de voeten geschoven kregen Daar kwam in Duits nadeel dan nog bij dat de verdediging van de heersende we reldkampioen zeker geen rustige in druk maakte Manfred Kaltz trapte nogal eens in het wilde weg de bal naar de tribunes, de rijzige Rolf Rüssmann verslikte zich als er teveel balvaardigheid werd gevraagd en Berti Vogts kon zijn ploeggenoten niet tot enige rust manen. Het gevolg was een slechte eerste helft met wat kansen voor de Polen dankzij de lange ballen in de richting van Lato en het vernuft van Kiz- mierz Deyna die de bal veelvuldig ADVERTENTIE Omgeven door vlnr Szarmach, Masztaler Nawalks tracht de Duitser Rudiger Abramczik een aanval op te zetten. Links op de voorgrond lijkt zijn ploeggenoot Rainer Bonhof toe. middel was verheven. MENDOZZA - Rob Rensenbrink zal in ieder geval tegen Iran, zater dag de rol van Johan Cruijff in het Oranje van 1974 over moeten nemen. Tijdens de laatste oefenwedstrijd, tegen een plaatselijke selectie van Mendozza, werd dat duidelijk. Ren senbrink had een vrije opdracht, mocht gaan en staan waar hij wilde en liet zich vaak tot achter de voor hoede terugvallen. Het scoreverloop was als volgt: Lubse 1-0, Rep 2- 0. Nannlnga ?-0. Schoenaker 4-0. René van de Kerkhof 5-0. Rep 6-0. Willy van de Kerkhof 7-0, Molina 7-1. Rensenbrink 8-1 en Nannlnga 9-1. De opstelling van Nederland in de drie perloden was: Eerste periode: Doesburg: Suurbier. Brandts, Van Kraay. Wildschut; Boskamp. Poortvliet, Schoenaker: Rep. Nannlnga, Lubse Tweede periode: Jongbloed. Suurbier. Krol. Rijsbergen. Willy van de Kerkhof; Neeskens, Jansen. Haan; Rep. Rensenbrink, René van de Kerkhof. Derde periode. Schrijvers; Poortvliet. Krol, Rijsbergen, Willy van de Kerkhof; Neeskens. Jansen. Haan; René van de Kerkhof, Nannlnga, Rensenbrink. mag dan veel flair meebrengen, wat hij doet lijkt vernuftiger dan het veelal is. Merkwaardig was ook dat Polen zich in de rust had voorgenomen om het ook eens wat rustiger aan te gaan doen. Omdat de laatste linie van de Duitser wat nauwkeuriger en strak ker op de n\an gingen spelen ver dween meteen alle schwung uit het spel. Het werd zodoende een hoogst rommelige vertoning waarin de Duitsers onmachtig bleven en de Po len tenslotte hun heil ging zoeken in wat gevaarloos voetbal waarin de hoge vooreet tot doel en niet tot Het bleef in feite bij één werkelijk goede kans, twaalf minuten na de hervatting toen Deyna op de voet van doelman Sepp Maier (ook al in krullenuitvoering) schoot, nadat de Duitse verdediging weer eens een staaltje rommelig voetbal had weg gegeven. Wesi-DuitsUnd-Polen (Mi Scheidsrechter: An gel Coerezza (Arg.l. Toeschouwers: 80.000 West-Duitsland: Maler; Vogts. RQssmann, Kalt2. Zimmermann; Bonhof. Flohe, Beer; Hansi Mul ler. Abramczik. Fischer. Polen: Tomaszewski; Szymanowski. Gorgon, Zmuda. Maculewicz; Masztaler (Kasperczakt. Nawalka. Deyna; Lato, Lubanskl (Bonlek) Zarmach. Groep 1 West-Duitsland—Polen: 0-0 Vandaag: Argentinië-Hongarije Groep 2 Vandaag: Tuncsië-Mexico, Frankrijk-Italië Argentina '78 door Johan Woldendorp BUENOS AIRES Twee jaar gele den nam de Argentijnse junta toen net onder leiding van Videla de landelijke voetbalfederatie de or ganisatie van het wereldkampioen schap uit handen. Nog steeds laten de generaals Merlo en Lacoste niets heel van de iniet, die de AFA toen etaleerde, of heter gezegd: in het geheel niet openbaarde. Het omvangrijke leger sceptici leek luid lachend het gelijk aan zijn zijde te krijgen. Argentinië zou niet in staat zijn om een gigantisch evenement als de „Mundial" uit de grond te stampen. Betweters, die blijven be weren dat sport en politiek niets met elkaar te maken hebben, kunnen die stelling vooral nu onmogelijk staan de houden. Het wereldkampioen schap is een pure staatsaangelegen- heid, niet in het minst om het presti ge hoogtij te laten vieren. De stadions zijn klaar, de telefoon en telex functioneren (meestal), de service in de perscentra is professio neel en correct (en niet „inpak-, kend"), voor het oog van de wereld swingt Buenos Aires als een levens lustige stad (het centrum althans, want in de buitenwijken is de ver paupering en de armoede gigan tisch), kortom Videla lijkt het presti- gepleit gewonnen te hebben. De junta gedraagt zich manmoedig te genover journalisten, die kritische verhalen naar het thuisfront seinen, omdat ze niet de schijn op zich wil laden dat niet iedereen in Argenti nië vrij is in zijn doen en laten. Misschien, dat het Amerikaanse re clamebureau, ingehuurd voor meer dan honderd miljoen gulden, een forse rekening krijgt gepresenteerd, wanneer blijkt dat het imago onvol doende is opgepoetst. Althans veel slordiger dan de stoppelbaardige schoenschoonwrijvers dat in de stra ten en snackbars van Buenos Aires voor vijftig pesos (ongeveer vijftien cent) doen. Maar goed, het bureau bezit dan ook het niveau dat Van Wamelen vier jaar geleden met de verkoopbaarheid van het oranje-elf tal bereikte. De toen onverkochte paspoorten moeten wel van desa streuze invloed op de ontstellende ontwaarding van het oud papier (zo omvangrijk als de devaluatie van de pesos bijvoorbeeld) zijn geweest. Terug naar de (verborgen) relatie tussen de EAM (de staatsorganisatie van het WK) en de Argentijnse voet balfederatie. De voorzitter van de AFA, Alfredo Cantilo, verblijdde de natie onlangs met een officiële wel- komsgroet. Hoe kan dat nou, ben je geneigd je af te vragen. Hij en zijn club zijn toch volledig uitgeran geerd? Zij zouden er toch een on voorstelbare puinhoop van hebben gemaakt? Na de ontrafeling van en kele, in elkaar „geknoopte" touwtjes valt er een conclusie heel gemakke lijk te trekken. Toen de junta twee Novib stelde een uitvoerige infomap samen over Argentinië. Zijn geschiedenis, Peronisme, staatsgrepen, vakbonden, leger, kerk, politieke gevangenen, vluchtelingen en recente ontwildtelingen Bestel de Argentinié-map bij de Novib, kosten f 5,- Amaliastraat 5-7, Den Haag, tel. 070-624081 Ook verkrijgbaar bij de Bruna boekhandel

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 19