Vrijen tussen school en kunst
Senatoren houden
-■anctiewet tegen
P
tekening van een lezer
rouw
commentaar
A
Reactie op de intellectuele misvorming van het kind
i ireede Kamer krijgt ontwerp terug
Felle kritiek op
uitgavebeleid
ministerie defensie
T
x
-JL_ pAS OP Ol PLAATS
2
2
r~T
x
n
Buitensporigheid
iOICHTBIJ l
astheer toch teruggevonden
muniskes
resultaat van verzamelwoede
gratis logies
sjoelen
==^ER1
IDAG 25 MEI 1978
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
betten
'kabinet-Van Agt heeft in zijn
^'ngsverklaring gezegd te zullen
n naar een terugdringen van
KJmbewapening. Het is waar:
weinig bindend en nogal rek-
geformuleerd, maar ander-
het programmapunt is kenne-
le moeite waard gevonden om
nemen en het is geen formule-
lie je zonder meer terzijde kunt
^Jom is het vreemd, dat de pas
<Htreden minister Scholten van
Ki nsie zoveel haast maakt met het
^yirengen van een atoombewape-
yin de Lance-raketten, die de
regering reeds had besteld ter
inging van de Honest John-
Iten en niet eerst de resultaten
afgewacht van de integrale
naar de verdeling van de
ire taken binnen de NAVO
daarmee samenhangende rol
'ederland. Dat was niet alleen
bvatting van het vorige kabinet,
ook Kruisinga had het kabinet-
Agt aanvankelijk op dat spoor
I van afwachten en studeren.
~i het waarschijnlijk niet verstan-
gl te optimistische gedachten te
2?3en over de eventuele resultaten
van een dergelijke studie (het zou
bij voorbeeld best mogelijk geweest
zijn dat een nuclearisering van de
Lance-raketten onontkoombaar
was), maar misschien was er een
kans geweest dat Nederland ergens
anders, bij wijze van ruil, een
atoomtaak had kunnen afstoten.
De gang van zaken bij de vervanging
van de Honest John sinds het optre
den van Scholten op defensie maakt
een te voorzichtige (en daardoor
misschien ook wat kortzichtige) in
druk zit in de geest van: die
Honest John-raketten waren nu een
maal verouderd en aan vervanging
toe. Dan kan je er niets aan doen,
dat die nieuwe wapens opeens een
reikwijdte van 100 mijl blijken te
hebben (tegen de 25 mijl van de
Honest John-raketten) en dan moet
je in arrenmoede ook maar de mo
gelijkheid meenemen dat de Lance-
raket geschikt is voor de lancering
van neutronenwapens.
Het is mogelijk zo te redeneren,
maar het maakt een wat armoedige
indruk zeker als het verhaal komt
van een regering die zo hoopvol
begon met de ernstige belofte te
zullen streven naar terugdringing
van de atoombewapening.
door Bert de Jong
i/i HAAG De Tweede Kamer moet zich opnieuw buigen
h de sanctiewet, die op het moment in de Eerste Kamer zeer
chtreden is. Door toedoen van minister Andriessen (financiën)
«I ook de fracties in de Tweede Kamer zich weer bezinnen op
hj wet, die bedoeld is om internationale afspraken om te
en in boycotmaatregelen tegen bepaalde landen (bij voor-
rdtd Zuid-Afrika).
Zaterdag wordt in Bleiswijk met de opening van een expositie
het tien-jarig bestaan gevierd van de galerie „Kom in de Kring".
Dit jubileum zou nauwelijks aandacht verdienen als de galerie
niet was verbonden aan een school, uitgaande van de Christelij
ke boeren en tuindersbond (CBTB).
Tien jaar lang leven en leren de
leerlingen van deze school voor alge
meen vormend biologisch en tech
nisch creatief onderwijs (vroeger la
gere tuinbouwschool) tussen de beel
dende kunst.
De galerie is ontstaan na een ouder
avond die om het bezoek te lokken,
was opgesierd met keramiek. Het
was het begin van een vrijpartij tus
sen onderwijs en kunst, welke vrij
partij voor de gangbare normen uit
de hand liep. Dat wil zeggen de lange
gang van de school lijkt nu tien
jaar later op een laan in een park.
Met dit verschil, dat tussen het
groen de 400 houtsneden, etsen,
aquarellen en schilderijen hangen.
De meester van deze metamorfose is
directeur K. Roodenburg. Hij met
zijn 63 levensjaren zegt, dat de laat
ste tien jaar van de galerie de moois
te van zijn leven zijn.
Voor de traditionele school, die over
al staat, heeft Roodenbrug geen
goed woord over. „De school", be
weert hij, „is nog erger dan een ge
vangenis. In de bajes mag je nog een
vogeltje in een kooi houden."
„geven treffend ons onderwijs weer."
De leerlingen hebben eerst de onder
grond van het bloemstuk moeten
verzinnen en maken. De ene keer is
dat een fraai staaltje van creatief
lassen, een andere keer een vernuftig
timmerwerkje. Ook moet aan het
kunststuk een naam worden gege
ven. De kunstexpositie, die zaterdag
wordt geopend, mag er zijn. Maar
Roodenburg en zijn staf hebben de
meeste verwachting van en zullen
het trotst zijn op de uitstalling van
de werkstukken van hun examen
kandidaten.
Redding
Andere weg
t h
eeflessen kwam gisteren in de
%ie Kamer met een wijzigings-
^aitel voor de overigens niet om-
jnlen wet financiële betrekkingen
Kefcet buitenland. De socialist Van
Bek waarschuwde, dat daarmee
g. logelijkheid van boycotmaatre-
op het financiële vlak getorpe-
zou worden. Dat zou niet zo
in als de sanctiewet wèl die
.kheid gaat bieden. Het lot
Ie sanctiewet is echter zeer on-
geworden. Na ernstige bezwa-
)ij CDA en WD in de Senaat
weegt minister Van der Klaauw
(buitenlandse zaken) nu de vervan
ging van het wetsontwerp.
Minister Andriessen verdedigde zijn
wijzigingsvoorstel door te zeggen,
dat de wet financiële betrekkingen
zich niet leent voor boycotmaatrege-
len. Van der Hek bestreed dat. Hij
stelde voor de behandeling van het
wetsontwerp uit te stellen. Joekes
(WD) en Van Amelsvoort (CDA)
steunden dat voorstel. Zij lieten in
het midden of het debat pas voortge
zet kan worden als duidelijk is wat er
met de sanctiewet gebeurt, zoals
Van der Hek bepleitte.
In een boekje, uitgegeven ter gele
genheid van de school-kunst-galerie
noemt Roodenburg de galerie „een
reactie op de intellectuele misvor
ming van het kind". Hij schrijft: „In
een hysterisch streven naar meer
welvaart offeren we ons eigen vlees
en bloed onze kinderen in tem
pels van glas en beton: de scholen.
De heersende macht veroordeelt het
kind tot een verplichte intellectuele
training van minimaal elf jaar." En
verder: „We lijden aan een mateloze
overschatting van het intellect en
aan een volkomen negatie van „heel
de mens": de mens met hoofd, hart
en handen."
Gelukkig zijn daar nog de werkers in
het veld, de mensen die onderwijs
geven. Roodenburg vervolgt: „Een
overheid kan gelukkig nooit een heel
volk gek maken. Die veldwerkers
hebben voor het grootste gedeelte
een andere, een derde weg gekozen.
Het zijn enthousiastelingen, die met
durf en inspiratie laten zien hoe een
Roodenburg, een krijttekening
van Carla Rodenberg.
school leefbaar te maken door zich
niet uit het veld te laten slaan, door
eigen wegen te blijven gaan en door
af te durven wijken van de geijkte
paden."
Dat is dan gebeurd in Bleiswijk. Met
moeite en tegenwerking. Omdat al
les niet gewoon was. Wat lag er bij
voorbeeld meer voor de hand om de
school, die geen mavo is, een creavo
te noemen. Het bordje was al op de
gevel getimmerd. Het moest er weer
van af van de Haagse ambtenaren.
Dat gaat zo maar niet.
Inspiratiebron
In de tien jaar galeriepraktijk heeft
Roodenburg ervaren, dat de kunst
een inspiratiebron is voor harmo
nisch onderwijs. Een deel van het
onderwijs is onder het beslag van de
kunst gekomen. Zaterdag zijn naast
de expositie van tekeningen van
Hugo Liebe en wandkleden en pane
len van Hanneke Bosch ook de veer
tig vrije werkstukken van bloemsier-
kunst te zien. Deze kunststukken
zijn ontworpen en gemaakt door de
examenleerllngen.
„Deze creaties" legt Roodenburg uit,
De vrijage met de kunst is zo'n tien
jaar geleden de redding geweest van
de lagere tuinbouwschool. De lagere
agrarische scholen verdwenen.
Roodenburg heeft resoluut het roer
omgegooid. Er werd op de school
altijd veel aandacht besteed aan de
tomatenteelt. De tomatenschool
werd een creavo. De mentaliteitsver
andering in het onderwijs vond weer
klank bij de ouders. In plaats vun te
verdwijnen verdriedubbelde het
aantal leerlingen in zes jaar. Zelfs
ontstond een trek van Rotterdam
naar Bleiswijk. Van de ongeveer 200
leerlingen komt een derde uit de
Maasstad.
Vreselijke jaren
De directeur van de springlevende
„Kring" (de naam van de school)
werd op een boerderij tussen Uit
hoorn en Aalsmeer geboren. Hij be
zocht de Gereformeerde Kweek
school in de Kerkstraat in Amster
dam. Thuis hadden ze het niet breed.
De studie mocht niet veel kosten. Op
de kweekschool kreeg hij Neder
lands van Jan van Keulen, die ook
van de geijkte paden dorst af te
wijken. Roodenburg: „Van hem
kreeg je iets wezenlijks mee". In zijn
biografie staat ook: „1934-1941 werk
loos. „Het waren vreselijke Jaren, be
grijp ik uit zijn verhaal: „Thuis wis
ten ze niet dat zo'n man bestond.
Maar ik moest op den duur wel met
een psychiater gaan praten". In 1954
werd hij directeur in Bleiswijk. Ja,
die christelijke lagere tuinbouw
school. Het onderwijs veranderde
niet veel aan de maatschappelijke
verhoudingen. De school was ook
toegankelijk voor kinderen van ar
beiders. Maar die kinderen werden
zelf geen tuinder. „Ze mochten al
leen een betere knecht worden."
Brug
Roodenburg, die in 1936 debuteerde
als dichter, is bezeten van kunst
envan het onderwijs. De vrijage
Creatief laswerk van een leer
ling.
is niet toevallig. Bewust bracht hij
de elementen natuur en kunst in de
school. Het onderwijs bloeide op. De
galerie eveneens. Sinds de eerste
tentoonstelling van ceramiek in 1968
zijn nu 23 exposities georganiseerd.
De school bracht een tienduizend
bezoekers in contact met de kunst.
Zo had het nieuwe onderwijs een
tweede effect: het bouwen van een
brug tussen onderwijs en kunst
Peter Bo, docent aan de kunstacade
mies in Eindhoven en Utrecht
schrijft over de galerie: „Ik zag veel
werk, dat in het gewone galerie-cir
cuit zeer zelden te ontwaren valt. En
toch is het meeste van hoge kwali
teit, zijn er grote namen onder, maar
ook voor mij nauwelijks bekenden
met zeer goede produkten. Bij de
samenstelling is met een liefdevol
oog gekeken".
In 1975 ontving Rodenburg de cul
tuurprijs van Zuid-Holland. Een
mooie onderscheiding voor het slaan
van de brug. In het juryrapport staat
ook: „De doorwerking van de op deze
school opgedane ervaringen met cre
ativiteit als levenshouding zal op een
of andere manier op het latere leven
van de leerling van invloed zijn". De
galerie heeft kwaliteit. Maar het gaat
ons in de eerste plaats om het onder
wijs, verzekert Roodenburg nog
maals. Boven zijn fel requisitoir in
het jubileumboekje staat als motto
de tekst uit Johannes 21:15en
Hij zeide: Weid mijn lammeren". Het
lijkt haast sarcastisch.
Toch schuilt in deze woorden het
geheim hoe de school leefbaar te
maken. De herders in het onderwijs
veld geven de kinderen ook veel mee
voor hart en handen. Dat is en dan
komt bij Roodenburg het hoge
woord er uit een christelijke op
dracht.
Als je de school aan de Kerkstraat
binnengaat, de gang ziet en de sfeer
proeft ben je geneigd aan een para
dijsje te denken, dat is ontstaan. Het
is overdreven. Ook in „De Kring"
doet zich het nodige voor. Maar in
beginsel is wel aanwezig, waarnaar
zo gesnakt wordt.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG Minister Scholten
(defensie) heeft van zijn voorganger
Stemerdink felle kritiek gekregen op
het uitgavenbeleid. Stemerdink
(PvdA) en diens fractiegenoten in de
Kamercommissie voor defensie heb
ben de minister gisteren verweten,
dat ondanks financiële tegenval
lers geen totaalbeeld van de finan
ciële ontwikkelingen wordt ver
strekt. Defensie staat voor diverse
grote uitgaven: voor de opvolging
van Neptune-vliegtuigen, de bouw
van twee onderzeeboten en de aan
schaf van achttien vliegtuigen van
het type F 16 (waarop Nederland al
jarenlang een optie heeft).
Met name de extra 125 miljoen gul
den, die nodig is voor de aanschaf
van twee onderzeeboten maakt het
volgens de PvdA noodzakelijk, dat
de regering financiële verantwoor
ding aflegt. Naar het oordeel van de
PvdA dreigt de controlerende func
tie van het parlement in gevaar te
komen.
imf
etfekeningen. bij voorkeur in liggend formaat, sluren aan: Trouw, jury politieke prent. Postbus 859,
i B Naam en adres aan achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon.
«JL
t
MPW
n
l
nl
H
Pj
xr:
uit f
md
m>x
I
-jU
Een gireert speek - doarlt^iaoOSi vi
„Ikpas pas meiadthppespo*.
AÏbt,hjkpas paif
toch sthduyojk a/ ros,
uj Iomdat del de utnsyo/i $miè-Krees uat
I {p^yioaissdmiork dfrt-Krcs was
pHftsbopr een pas mèt meJrpoespas.
v^lriVWi pot deerde
dat uien hem passeerde
er^U^ocbno^nao^aspa^a^
C£D£mEKtNïl
J
X~tt:
HET WEER door Hans de Jong
In Zuid-Duitsland is wat bijzon
ders aan de hand; dat is zo lang
zamerhand wel bekend. Het
heeft daar van maandagmiddag
tot woensdagmiddag af onafge
broken geregend, soms uren
achtereen zwaar. Dit regenof
fensief zette in met een zwaar
onweer. De gevolgen worden uit
voerig beschreven op andere
plaatsen in de krant, maar hier
toch even een kleine sfeerteke
ning. In Gross-Asbach werd een
hobbykelder, waarvan de ramen
geopend waren, getroffen door
een golf regen en modder van
enigszins hellend terrein. Het
kwam hier op neer, dat er een
complete groententuin in de kel
der belandde. Na afloop van dit
gebeuren kwam de modder door
het sleutelgat naar buiten
De veroorzaker van deze regen
hausse is geweest een depressie
uit het Middellandse Zee-ge
bied, die begin vorige week met
medeneming van veel warme en
vochtige lucht naar de Alpen en
vandaar naar Noordwest-Duits-
land trok. Daar bleef het mini
mum uitrusten, wat voor ons
aanhoudende koude noordwes
ten winden tot gevolg had, veel
sombere luchten en lage tempe
raturen, maar in Zuid-Duitsland
raakten warme en zeer vochtige
lucht uit het Middellandse Zee
gebied en koudere lucht uit
noordelijke regionen slaags met
elkaar. Aangezien de depressie
stagneerde had dit tot gevolg,
dat de door de tegenstelling
warme-koude lucht opgewekte
matige tot zware regen in onge
veer één en hetzelfde gebied
naar beneden kwam met de in
middels bekende rampzalige
uitwerking.
De bergen doen er natuurlijk
ook geen goed aan: wordt een
vochtig-warme stroming tot stij
gen gedwongen dan is de rem er
vaak totaal af. Extreme weers
omstandigheden plegen zich
voor te doen, als de normale
west-oost-stromingen zijn ver
vangen door noord-zuid of zuid
noord gerichte. Als zich, zoals op
dit ogenblik, in die circulatie
grote lussen voordoen, wordt
het in het ene gebied veel kou
der dan normaal, in het andere
veel warmer. Haakt een koude
bel lucht in de hogere atmosfeer,
een zogenaamde koude put, zich
bovendien vast in de Alpen, dan
is het leed niet te overzien en
gebeuren er ongelukken. Een
aantal jaren terug is zo een kou
de put zelfs eens tot over Tune
sië uitgezakt. Toen deden zich
daar grote overstromingen voor.
De boven Noordwest-Duitsland
tot rust gekomen depressie had
ook nog andere effecten. Toen ik
woensdagmorgen mijn ogen
ppende, keek ik aan tegen bij
zonder vuile ruiten. Die waren in
de gepasseerde nacht besmeurd
door een zogenaamde „vuile re
gen". De regendruppeltjes had
den stof of zand uit de Afrikaan
se Sahara in zich, dat daar bij
eerdere gelegenheden door een
wervelstorm op drie vijfdui
zend meter hoogte was gevoerd
en vervolgens met de zuidelijke
tot zuidoostelijke hoogtestro
mingen tot over het continent
gevoerd.
De regenmeter bevatte nage
noeg geen neerslag, was dat wél
het geval geweest en zou er een
flinke bui gekomen zijn, dan wa
ren deze sporen vermoedelijk
uitgewist. Nog minder water,
maar vrijwel uitsluitend een
„hardstikke vuurrood stof" viel
er bij mijn waarnemer in het
Friese Mlldam op een polyester
dak dat normaal wit is. Deze
waarnemer had in voorafgaande
jaren wel vaker Scirocco-zand
waargenomen, ook bij gelegen
heden dat het niet of nauwelijks
regende. Hij noemde als voor
beeld het rood kleuren van witte
was.
Woensdagmiddag is het regenen
op verschillende plaatsen in
Zuid-Duitsland nagenoeg opge
houden en schijnt er nu enige
verbetering te komen. Ook voor
ons land geldt dit wel, maar het
gaat allemaal wel langzaam. Zo
zullen de komende dagen de
temperaturen gaandeweg weer
wat hoger worden in de richting
van achttien graden, wanneer
de zon erin slaagt, door te bre
ken en daartoe zal niet het Scan
dinavische, maar een vers bij
Zuidwest-Engeland tot ontwik
keling komend maximum een
steentje bijdragen. Dit breidt
zich nog verder in noordoostelij
ke richting uit en staat boven
dien garant voor een aanhou
dend droog weertype. Dus toch
wat verbetering? We beginnen
erin te geloven, al zullen we nog
maals enig geduld moeten op
brengen alvorens het kwik op
twintig graden komt.
ieL
eVERDER
iflider redactie van LoesSmit
een beetje op een ander vlak en al
woont de oproeper een heel stuk
dichterbij. Maar hoop op succes is
er zeker voor de nieuwe oproeper,
nu dat eerste, verre contact zo vlot
tot stand bleek te kunnen komen.
eg let is natuurlijk maar een klein
W nsje, maar je weet maar nooit,"
rt< breven we op 25 april in deze
briek. Het kleine kansje was om
n echtpaar te lokaliseren, waar-
n we niet meer wisten dan hun
am, de vermoedelijke naam van
in hond en hun Amsterdamse
n #res aan het eind van de oorlog,
de e informatie kwam van een van
oc Canadese bevrijders, Bob Fore-
Tan, die deze zomer met zijn vrouw
lar Europa komt en van plan was
:<l t bedoelde echtpaar Hahn, waar-
ee hij in 1945 bevriend geraakt
rd u, na al die jaren weer eens op te
1 eke~
at eigenlijk niemand verwachtte,
toch gebeurd: het echtpaar is
wecht". ook al woont het al lang
et meer in Amsterdam, maar in
itralië Deze week ontvingen we
brief uit Mentone in Australië.
de heer Han Hahn uit de
:ken doet hoe hij aan de oproep
Trouw is gekomen. HIJ heeft nog
een broer in Amsterdam, die welis
waar Trouw zelf niet leest, maar
wel een Trouw-lezende buurman
heeft. Die buurman kent het echt
paar in Australluë helemaal niet,
maar ging met de krant naar buur
man Hahn en vroeg of de persoon
van de oproep misschien familie
van hem was:, waar „We zitten al
ruim 27 jaar in Australië en hebben
daardoor wel veel oude contacten
verloren. Met de hernieuwing van
dit contact zijn we wel erg blij."
De families Foreman en Hahn zul
len elkaar, althans dit jaar, zeker
niet ontmoeten. Het echtpaar
Hahn ziet geen kans naar Neder
land te komen en het echtpaar Fo
reman komt niet verder dan Euro
pa. „Maar," schrijft de heer Hahn,
„weer van mijn oude vriend ge
hoord te hebben, al is dat dan op
het ogenblik nog indirect, was wel
een bijzondere verrassing."
Vandaag nog een oproep, al ligt die
Rectificatie De „koppen" Bob en
Dora nog altijd bezig en Voorwe
reldlijk in deze rubriek van gisteren
waren tot onze spijt verwisseld.
(Red.)
„Meester was aan het voetballen.
Toen was meester gestruikeld over
de bal. Opeens deed meester zijn
knie pijn. Toen zij hij ik doe eerst
niet meer mee. Ik ga maar naar
huis. Die maandag kwam Juf Nico-
lai op school. We zeiden tegen Juf is
meester ziek ja zei juf, meester
heeft een muniskes. Ze zeiden
meester zijn voetbalknie was stuk.
Meester loopt nu op krukken.
Meester heeft nu een lange paasva-
cantie, maar meester kan nu niet te
eieren zoeken, want dan moet
meester op krukken in het land
lopen. Ik kan nu veel harder dan
meester lopen Meester kan ons
lekker niet pakken."
(De Leeuwarder Courant vond deze
ontboezeming in de schoolkrant De
Böllekoer in het Friese Harkema).
Dit is een Engelse politieman, omringd door honderden verkeersbordjes.
Dat is duidelijk, maar daarmee is nog niet verklaard waar al die borden
vandaan komen. Ze zijn het resultaat van de verzamelwoede van een keurige
Brit van middelbare leeftijd die zijn administratieve functie bij een school op
perfecte wijze vervult. Maar één hartstocht kon hij niet bedwingen: halte
bordjes van bussen in huis halen. De laatste tien maanden ging hij
regelmatig met de auto in de streken rondom Londen op pad en waar hij
maar een haltebordje zag stapte hij uit, zette een ladder tegen de haltepaal
en schroefde het bord los. Toen hij 965 borden had verzameld werd hij op
heterdaad op zijn ladder betrapt. Voor de rechtbank legde hij uit dat hij een
museum van busborden had willen openen, niet helemaal logisch, want hij
had zoveel dubbele en zelfs wel tientallen van dezelfde exemplaren, dat hij
nodig wat had moeten ruilen. De rechter vond de verzameling ook niet
helemaal in de haak en veroordeelde de administrateur tot een jaar
voorwaardelijk en honderd gulden boete. Hij mocht toen weer naar huis,
'maar niet voordat hij alle bordjes had teruggegeven.
Driehonderdzesenveertig dagen,
verdeeld over een kleine twee jaar,
heeft een Schot in de beste zieken
huizen van Engeland, Schotland en
Wales doorgebracht. Zielig? Aller
minst. Hij had heter best naar zijn
zin, want hij was kerngezond. Als
hij geld nodig had, vertelt de Lon-
dense correspondent van De Lim
burger, werkte hij hier of daar een
paar dagen als barkeeper. Had hij
weer wat op zak, dan trok hij lif
tend door het land en zodra hij
daar genoeg van had zocht hij een
goed ziekenhuis uit en meldde zich
daar krom van de „pijn". Hij vertel
de daar dat hij waarschijnlijk aan
een nieraandoening leed en als be
wijs leverde hij een flesje urine bij,
waarin hij een paar druppels bloed
uit zijn vinger gedaan had. Zolang
het onderzoek duurde werd hij lief
derijk gebaad en verzorgd, kreeg
een uitstekend bed en pijnstillende
middelen die hem in een prettige,
roezige stemming brachten. Na een
paar dagen bleek dat hij toch geen
kwaal had en werd hij weer op
straat gezet, waarop het spelletje
opnieuw begon. Toen hij 128 zie
kenhuizen achter de rug had en de
staat twee ton had gekost de
gezondheidszorg is daar gratis
liep hij goed tegen de lamp. De
rechter veroordeelde hem tot zes
maanden gevangenisstraf, op
nieuw dus met een gratis bed en
gratis verzorging, zij het iets min
der liefderijk.
Het gebeurt niet voor het eerst, dus
de vele honderden die in de loop
van de jaren in Ridderkerk hebben
mee gesjoeld, weten al precies hoe
spannend en leuk de open sjoeldag
op zaterdag 17 juni wordt die het
ochtendblad Trouw in samen
werking met de Algemene Neder
landse SJoelbond en Homas Spelen
op die dag in Ridderkerk organi
seert. Voor degenen die zo'n sjoel
evenement nog nooit hebben mee
gemaakt: het is een open dag. dus
iedereen mag meedoen. De sjoel
wedstrijden spelen zich af in het
sportcentrum De Fakkel aan de
Sportlaan, ze duren van tien tot vijf
uur en Ridderkerks burgemeester
dr. C. J. Verplanke werpt de eerste
steen. Er wordt gesjoeld in vier
afdelingen: de echte wedstrijdsjoe-
lers, de jeugd tot en met vijftien
jaar waaruit de sjoelkampioen van
Ridderkerk en omgeving tevoor
schijn moet komen, en een dames-
en een herenafdeling. De toegang is
gratis, maar wie niet alleen wil kij
ken, maar ook meedoen moet wel
een deelnemerskaart hebben, te
krijgen bij Trouw, Westblaak 4 in
Rotterdam en een aantal adressen
in Ridderkerk, herkenbaar aan
raambiljetten. Bovendien zijn op
de dag zelf nog tot twee uur 's mid
dags kaarten in de sporthal van De
Fakkel te bemachtigen.
