Belangrijke rol voor
basisgroepen bij
pastoraal overleg
Raad v. Kerken zoekt antwoord op gemengd huwelijk
Tweede kerkenconferentie
uit de kerkbladen
vandaag;;:
NIW betreurt
reactie kerken
Draaiboek tweede
kerkenconferentie
Gereformeerde
Zuid-Afrika-
publikatie
Duitse waarschu
wing tegen
antisemitisme
Onder Gods
woord is de
christen vrij
NIETIN ROME,MAAR INNÜÏ1EGEN:
Voorbijgang*
Polen willen
meer bijbels
MAANDAG 8 MEI 1978
KERK
Trouw/Kwartet
Van een onzer verslaggevers
VELDHOVEN De eerste zit-
ting van het derde pastoraal
overleg, die gistermiddag werd
besloten In het ontmoetings
centrum Koningshof in Veld
hoven bij Eindhoven, heefl ge
zorgd voor wat meer duidelijk
heid inzake de positie die de
Nederlandse bisschoppen inne
men tegenover nieuwe stro
mingen aan de basis binnen de
katholieke kerk in ons land.
Dit LPO gaat over de manier waarop
de mensen In 1978 samen kerkzijn.
Ter voorbereiding van deze zitting is
contact geweest met ongeveer vijftig
groepen in ons land. Zeven van deze
groepen waren uitgenodigd althans
een gedeelte van de bijeenkomst
mee te maken. De aanwezigheid van
de basisgroepen bleek het LPO dui
delijk te inspireren. Er kwam een
levendige wederzijdse bevraging op
gang.
Aanvankelijk bleven de bisschoppen
(kardinaal Wlllebrands was wegens
ziekte afwezig) afzijdig. De heer J.
Wessel van de delegatie uit het bis
dom Oronlngen gaf blijk dat het
bisschoppelijke zwijgen IrritaUe ver
wekte. Hij noemde het „niet collegi
aal en getuigen van weinig respect
tegenover ons." Wessel beklemtoon
de dat zijn delegatie een gastvrije.
hartelijke kerk wil. die de kans geeft
aan de stromingen en tegelijk vast
houdt aan de traditie en de trouw
aan Rome. Hij vroeg de bisschoppen
ruimte voor nieuwe ontwikkelingen.
Dat de bisschoppen hun onderlinge
verschillen verdoezelen noemde hij
heilloos. Vanuit het bisdom Utrecht
werd vooral bisschop J. Oijsen uit
Roermond verweten dat hij wel
hoort maar „niet naar ons luistert."
Verschil
De delegatie uit het bisdom Haarlem
vroeg met nadruk de verschillen niet
te verdoezelen en toe te geven dat er
twee vormen van kerk-zijn bestaan.
Bisschop Bluyssen van Den Bosch,
de woordvoerder namens de bis
schoppen. reageerde hierop door te
zeggen dat de bisschoppen hun ver
schillen nooit hebben verdoezeld,
„maar we hebben er ook niet mee te
koop gelopen." De Haarlemse bis
schop Zwartkruis zei voorstander te
zijn van een hartelijke en luisterende
kerk, die niet meteen haar antwoord
klaar heeft. Hij zei groot vertrouwen
te hebben in basisgemeenschappen.
De bisschop van Rotterdam, mgr A.
Simonis gaf daarentegen blijk van
meer bezwaren. De huidige theologie
vond hij eenzijdig existentialistisch,
met verwaarlozing van het vast
staande. de essentie van de zaak.
Volgens hem zou daar een studie
over nodig zijn. Ook betwijfelde hij
of de twee vormen van kerk-zijn el
kaar op den duur kunnen blijven
verdragen. Bisschop Bluyssen noem
de het uiterst belangrijk de kerk in
contact te blijven brengen met de
kleine groepen. Hiervoor pleitten
ook de meeste delegaties. De verte
genwoordigers uit het bisdom Haar
lem vonden dat de kerk op deze
groepen moet inspelen en van hen
leren.
Hoofdvragen
Vanuit Utrecht werd opgemerkt dat
het bestaan van de basisgroepen
voor de hele kerk van belang is.
wegens hun warmte en de zorg voor
de mens in de samenleving. ..Ze ver
langen er ze li ook naar de band met
de kerk te bewaren." aldus de
Utrechtse delegatie.
Vrijdag en zaterdag kwamen talrijke
vragen op tafel. Deze werden door
een stuurgroep teruggebracht tot
vier hoofdvragen. Ze kwamen neer
op: (1) waarom vindt men de kerk
niet aantrekkelijk? (2) wat is in de
toekomst de rol van de sacramen
ten? (3) waar komt het wantrouwen
vandaan dat er is tussen de kerk en
de maatschappijkritische groepen?
en: (4) hoe kunnen wij het recht van
de leek in de kerk benadrukken?
Aan het LPO deden ongeveer 140
mensen mee. Onder de gasten waren
verscheidene vertegenwoordigers
van andere kerken en de organisato
ren van de tweede kerkenconferen-
tie, die dit najaar begint. Onder de
gasten was ook de vertegenwoordi
ger van de paus, pronuntius John
Gordon. De volgende zitting van
LPO-3 is in oktober.
AMERSFOORT (ANP) - De Raad
van Kerken zal zich in zijn vergade
ring van aanstaande woensdag uit
moeten spreken over de wenselijk
heid van een werkgroep oecume
nisch huwelijkspastoraat. De be
doeling is dat de leden die nog
benoemd moeten worden, een bij
zonder mandaat van hun kerken
zullen ontvangen, zodat de activi
teiten van de werkgroep automa-
tlMh ook in de kerkelijke vergade
ringen ter sprake komen. De nood
zaak van zon „beleidsmatige"
werkgroep wordt aangetoond door
de laatste gegevens terzake. Hier
uit blijkt, dat kerkelijk Nederland
naar een situatie toegroeit, waarin
het gemengde huwelijk normaal en
het kerkelijk homogene huwelijk
uitzondering zal zijn.
De vraag of de tot nu toe gevoerde
discussie over een tijdelijk stopzet
ten van het zenden van personeel
en geld naar de Derde Wereld (een
zogenaamd moratorium) niet een
geheel ander vervolg zal moeten
krijgen is een andere vraag waaro
ver de raad zich zal moeten uitspre
ken. Dit naar aanleiding van een
rapport van de werkgroep „kerk en
ontwikkelingssamenwerking", dat
over de moratorium-kwestie een
bezinningsdag in de vorm van een
..hearing" aanbeveelt
De werkgroep wil zich daarbij niet
beperken tot de al veel besproken
mogelijkheid van een embargo op
mankracht en financiële middelen,
waardoor de derde wereld ontlast
wordt van het dominerende rijke
westen, om zo des te gemakkelijker
werkelijk zichzelf te kunnen wor
den.
Zij wil deze zaak in veel breder
verband gaan bezien door vooral in
te gaan op de vervlochtenheid van
de westerse, in de eerste plaats
economische, strucutren met de si
tuatie in de ontwikkelingslanden.
Ze is namelijk van mening, dat
daardoor de derde wereld een ma
nier van leven wordt opgedrongen
die de hare niet is. waardoor een
„kritische zelfreflectie" vanuit het
westen eens te meer noodzakelijk
is.
Van een medewerker
AMSTERDAM „Hoe goed sommi
ge christelijke kerken het tegen
woordig ook met Israël en met Joden
voor hebben, deze oprecht gemeende
en gewaardeerde goede bedoelingen
zijn nog te jong. dan dat het lange
verleden bij het Jodendom geen rol
meer speelt. Met dat verleden van
christelijke kerken zou het niet heb
ben misstaan, als de raad van ker
ken. in stilte morrend, een gepast
zwijgen ertoe had gedaan."
Zo reageert het Nieuw Israëlietisch
Weekblad op de brief die de raad van
kerken heeft geschreven aan de Is
raëlische ambassadeur in Den Haag
en waarin van de Israëlische rege
ring wordt verlangd de „anti zen-
dtngswet" die 1 april van kracht ls
geworden op te schorten. De wet
stelt het strafbaar economische mid
delen aan te wenden of aan te nemen
voor andere dan eigen godsdienstige
doeleinden.
Het Nieuw Israëlitisch Weekblad be
treurt het, dat sommige kleine groe
pen in Israël zo zwak zijn, dat ze ais
beloning voör steun aan de regering
een dergelijke wet eisen." Het Jood
se volk beeft tweeduizend jaar met
gedwongen bekeringen overleefd. In
eigen staat menen sommige rechts-
orthodoxen dat zij op hun pijlers
5aan wankelen zonder een bestaan-
e wet tegen zending en missie. In
dertig jaar werd Israël een Joodse
staat zonder zo een wet. Het is jam
mer dat met het ijveren van kleine
groepen het aanzien van Israël wordt
geschaad." Het NIW betoogt dan,
dat een verstoring van de verhou
ding met de kerken uiteraard niet de
opzet is van de Israëlische regering.
Om zijn commentaar te besluiten
met op te merken, „dat de antimls-
siewet ook eerder bedoeld is voor het
Israëlische binnenland dan dat zij
een frustratie van de betrekkingen
tussen Israël en andere religies be
oogt. kan voor ae raad van kerken
als verklaring gelden, maar niet als
vergoelijking. Toch zou de raad van
kerken er wijzer aan hebben gedaan,
als hij de antlmlsslewet maar had
geslikt."
Aldus het Nieuw Israëlitisch Week
blad.
Van een onzer redacteuren
AMSTERDAM De tweede
kerkenconferentie in Neder
land. die in september van dit
jaar begint, zal zich sterker dan
de vorige, in 1974, richten op
het plaatselijk kerkelijk vlak.
Zij wordt pas in mei 1980 afge
sloten.
De eerse kerkenconferentie werd in
1974 in Lunteren afgesloten met een
landelijke beleidseonferentle. die als
doel had de vernieuwing van de kerk
en haar oecumenisering voort te zet
ten. De organisatoren van de tweede
kerkenconferentie willen aansluiten
bij het sinds 1974 begonnen proces
van verbreding en verdieping van de
oecumene.
De nadruk zal bij deze tweede confe
rentie niet vallen op een landelijke
conferentie, maar op regionale en
plaatselijke bijeenkomsten. ZIJ wil
len bovendien voorkomen dat de
toch al in de oecumene geïnteres
seerde groepen uitsluitend met de
conferentie bezig zullen zijn. Daar
om is het de bedoeling dat de eerste
ronde van de kerkenconferentie zich
zoveel mogelijk binnenkerkelijk af
speelt. Pas in de tweede fase zal een
oecumenisch gesprek op gang ko
men waar alle confessionele groepen
en gemeenten in een bepaalde wijk,
streek, plaats of stad aan meedoen.
Voor de tweede kerkenconferenUe
wordt een beroep gedaan op alle
gemeente- en parochieleden, op le
den van groepen en op de kerkleden
die verantwoordelijk zijn voor het
beleid. Er zal worden gestreefd naar
het met elkaar in verband brengen
van de projecten.rekenschap geven
van de hoop die in ons is" en „nieuwe
levensstijl". Dit zal er toe leiden dat
de deelnemende groepen contact
zullen krijgen met andere maat
schappelijke groepen. Deze open
heid wordt bevorderd door gebruik
making van het zogenaamde „visita
tiemodel". Daarmee wordt bedoeld
dat de deelnemers aan de kerken
conferentie groepen en personen zul
len ontmoeten uit een ander maat
schappelijk en religieus milieu en zo
in gesprek komen met mensen met
wie zij maatschappelijk en kerkelijk
niet eerder in contact zijn gekomen.
Tijdens de kerkenconferentie zullen
drie vragen in het middelpunt staan:
Hoe wordt onze maatschappelijke
verantwoordelijkheid van het evan
gelie uit gevoed?. Wat heeft ons ge
loof te maken met onze feitelijke
maatschappelijke situatie? en: Op
welke wijze leggen wij verantwoor
ding van ons geloof af aan elkaar?
Deze zomer verschijnt een brochure
met een nadere uitwerking van de
vragen en jnodellen voor gebeds
diensten en liturgieën.
Deze brochure wordt gebruikt tij
dens de eerste ronde van de kerken
conferentie. die van september tot
december 1978 loopt en die uit zes
bijeenkomsten bestaat. Tijdens de
laatste bijeenkomst worden afspra
ken gemaakt welke maatschappelij
ke groepen men zal opzoeken. Deze
„visitaties" vinden plaats van janua
ri tot Pasen 1979. Men kan kiezen
tussen verschillende gesprekken per
groep of een gesprek met verscheide
ne groepen, al naar gelang men
streeft naar verdieping of verbreding
van het contact.
In april of mei 1979 komen er regio
nale kerkedagen, waarin verschillen
de plaatselijke ervaringen worden
Uitgewisseld in een „markt van mo
gelijkheden". In mei of juni 1979
wordt een eerste landelijke beleidse
valuatie gehouden.
De tweede ronde begint in septem
ber 1979 en duurt tot mei 1980. Deze
ronde moet tenslotte leiden tot het
nemen van oecumenische initiatie
ven op basis van de ervaring die men
heeft opgedaan. In maart 1980 vin
den voor de tweede maal regionale
kerkedagen plaats, waar de initiatie
ven worden gepresenteerd. In mei
wordt de tweede kerkenconferentie
afgesloten met een tweede beleidse
valuatie, waar bezien zal worden wat
de gevolgen van de kerkenconferen
tie zullen zijn voor het beleid van de
kerken gezamenlijk en afzonderlijk.
Ons land is voor de tweede kerken
conferentie ingedeeld in acht regio's.
De provinciale raden van kerken
EERSTE RONDE
september - december 1978
Interne bezinning in de afzonderlijke
kerken ter plaatse.
januari - april 1979
Kijken in de spiegel die anderen ons
voorhouden. Voorbereiding daarvan
en evaluatie.
april/mei 1979
Eerste regionale kerkedag.
mei/juni 1979
Eerste landelijke beleidsevaluatie.
TWEEDE RONDE
september 1979 - maart 1980
Interkerkelijk oecumenisch beraad
van de plaatselijke kerken in één
wijk, dorp, streek of stad.
Informatie.
Initiatieven.
Beleidsvoorstellen.
maart 1980
Tweede regionale kerkedag.
mei 1980
Tweede landelijke beleidsevaluatie.
wordt gevraagd regionale stuurgroe
pen te vormen, die de lokale activi
teiten moeten stimuleren. Er is een
landelijk organisatiecomité ge
vormd met verschillende werkgroe
pen voor de thematiek, de metho
diek. de vormgeving, de liturgie, de
financiën, de publiciteit en de com
municatie. Uit dit comité is weer een
landelijke stuurgroep gevormd rond
om twee landelijke coördinatoren.
LEUSDEN Het juninummer
van het maandblad Kerkinformatie
van de gereformeerde kerken zal ge
heel gewijd zijn aan het materiaal,
dat de synode heeft gebruikt bij haar
discussie over Zuid-Afrika: het rap
port van de gereformeerde delegatie
over haar bezoek aan Zuid-Afrika in
januari, een bespreking van „Ras,
volk en natie", een nota over het
programma ter bestrijding van het
racisme van de Wereldraad van ker
ken en de volledige synodebesluiten.
Het speciale nummer is te bestellen
bij het Dienstencentrum van de ge
reformeerde kerken te Leusden.
MAASTRICHT De brochure
„Waarheid over een moedig bis
schop" heeft thans een oplaag van
een half miljoen bereikt. Een extra
druk was nodig vanwege de grote
vraag uit het hele land. In de brochu
re nemen drie Maastrichtse francis
canen het op voor bisschop Gijsen.
Ze is in Limburg huis aan huis ver
spreid.
TILBURG De raad van kerken
te Tllburg-Goirle heeft de landelijke
raad van kerken gevraagd, hoe
plaatselijke raden betrokken kun
nen worden bij vraagstukken van
oorlog en vrede. De raad vindt, dat
de bewapeningswedloop zich steeds
meer onttrekt aan de inbreng van de
gewone man.
ROME De Italiaanse r.k. bis
schoppen hebben er bij de Italiaanse
senaat op aangedrongen, het wets
ontwerp tot legalisering van abortus
niet aan te nemen. Het is al aan
vaard door de kamer. Volgens de
bisschoppen is er verband tussen
legalisering van de abortus en de
toename van geweld in het land.
FRANKFORT - Negen tempel-
hoofden en monniken van de Hare
Krisjna-sekte zijn veroordeeld tot
boeten tot 5000 merk wegens bedela
rij. Tevens is 760.000 mark ingeza
meld geld verbeurd verklaard. Dat
gaat nu naar de bestrijding van hon
ger in de wereld.
BERLIJN (ANP) De raad van de
evangelische kerk der Unie (EKU) in
West-Duitsland heeft in opdracht
van de synode van deze kerk gewaar
schuwd tegen een heropleving van
het antisemitisme en het neonazis-
me. De kerk roept de plaatselijke
gemeenten op om anti-Joodse ten-
denzen op te sporen. Met name geldt
dit aldus de verklaring voor
anti-Joodse tendenzen in de geloofs
verkondiging en het onderwijs.
De raad waarschuwt, dat men het
verschrikkelijke verleden van Duits
land niet mag vergeten of verdrin
gen. De christelijke gemeenten die
nen juist uit te zijn op versterking
van de contacten met Joodse mede
burgers. Ook dienen de gemeenten
de verhouding christendom-joden-
dom grondig en opnieuw te over
denken.
De verklaring herinnert aan de ver
nietiging van de synagogen in Duits
land op 9 november, nu veertig Jaar
geleden. Dit in de as leggen der syna
gogen is volgens de raad een sym
bool voor de wandaden, die tegen de
Joodse bevolking zijn gepleegd. De
raad wijst er tenslotte op. dat de hele
jodenvervolging niet mogelijk zou
zijn geweest, wanneer niet eeuwen
lang binnen het christelijk Europa
vooroordelen tegen de Joden hadden
geleefd.
Onze adressen:
AMSTERDAM:
Postbus 859
Wlbautstraat 131
Tel. 020-913456
Telex 13000
ROTTERDAM/
DORDRECHT:
Postbus 948
Westblask 4. Rotterdam
Tel. 010-115588
(Red.)
Schledamsevest 52
Tel. 010-115700 (adv.)
DEN HAAQ/LEIDEN:
Postbus 101
Parkstraat 22. Den Haag
Tel. 070-469445
ZWOLLE/ORONINOEN:
Postbus 3
Melkmarkt 56. Zwolle
TeL 05200-17030.
In In de Waagschaal noemt de Delft-
se studentenpredikant Rens Kop-
mels een intensieve ontmoeting tus
sen christelijk geloof en marxistisch
socialisme onontkoombaar („of we
er gelukkig mee zijn of ongelukkig"):
aandurft! Het zij zo. Ons verontrust
het meer dat in de christelijke ge-
meento vrees voor en tabuïsering
van het marxisme (kommunisme)
meestal de boventoon voeren. Ge
bonden aan Christus alléén (en niet,
óók niet aan een christelijke ideolo
gie). levend onder Gods Woord al
léén (en niet krachtens eigen overtui
ging) is de gemeente, is de christen
vrij. Vrij om in dit geval het marxis
me met open vizier tegemoet te tre
den. Vrij om het eventueel te weer
spreken of zelfs te bestrijden, maar
In ieder geval het zakelijk te beoor
delen op zijn eigen merites en inten
ties. Onaanvaardbaar is een ongezie
ne veroordeling, een afwijzing a prio
ri. Zeker, we moeten ons niet gewon
nen geven aan het marxisme-leninis-
me. uiet laten binden aan een socia
listische ideologie of partij, die onze
reserveloze gehoorzaamheid vragen.
Elke waarschuwing op dit punt is ter
zake en ter harte te nemen. Nee. we
kunnen als christenen geen socialist
worden In ideologische zin. geen aan
hangers van het marxisme als was
het nieuwe religie (en zo fungeert het
voor tallozen). Voor ons staat ook het
socialisme onder messiaanse kritiek
en vanuit onze horigheid aan de Mes
sias Jezus kunnen we alleen kritisch
socialist zijn, ons niet restloos onder
werpen aan de eisen voor denken en
handelen, die beweging en ideologie
met zich meebrengen. Wie zo waar
schuwt heeft geen ongelijk, maar wie
dit doet zie toe dat hij niet spreekt
(en schreeuwt) vanuit een gebonden
heid aan een weliswaar niet-socialis-
tische, maar liberale, burgerlijke,
christelijke, ja christedómmelijke
ideologie. Vanuit de horigheid aan
een systeem, een „political way of
life", die de gehoorzaamheid aan
Christus evengoed blokkeert. Ons
Christendom, ónze christelijkheid,
ons gelóóf als wapen en afweer van
social isme/kommunisme. Hier
schuilt de adder onder het gras. Dat
raakt de zondeval van de kerk. Dan
worden Góds zaak en onze zaak ver
wisseld. Gods Woord en ons ant
woord in deze onomkeerbare volgor
de aangetast. Dan lopen we weg van
onder de kritiek (én de bevrijdende
genéde) van de Heer en zetten ónze
overtuiging, óns geloof, in het mid
delpunt. Het is niet minder dan het
bederf van de kerk. We ruilen de
vrijheid, die bestaat in de gebonden
heid en de gehoorzaamheid aan de
Heer. in voor de linzenmoes van onze
christelijke identiteit. We versma
den Zijn richtende en bevrijdende
Woord ten gunste van de kontlnu-
ïteit van onze (christelijke) wereld,
ten gunste van de handhaving van
onze wijze van leven en samenleven
en de daarbij passende overtuigin
gen. Christus wordt de vlag. die de
••-EN \K HEB
TOCH NOC* 'N
Benen
De hervormde synodepraeses ds. G.
Spilt in Woord en Dienst over de
toestand in zijn kerk:
De conservatieven met beide benen
stevig in het moeras de progressie-
ven met beide benen stevig in de
lucht ondenkbaar dat die met
elkaar in de pas komen. Wie de bijbel
leest, zegt: het is toch niet onge
dacht.
Erger
Taalgebruik
Het feit, dat de kardinaals Alfrink en Willebrands onlangs tegelijk in hetzelfde
ziekenhuis lagen, inspireerde tot dit plaatje in het maandblad Tenminste.'
P. W. A. de Wit in het hervormde
diakenenblad Diakonia:
Uit de kringen van de basisgroepen
komt nogal eens het verwijt aan de
kerk dat daar een wereldvreemde
taal wordt gesproken. Daarom heeft
men er van af gezien naar de kerk te
luisteren Dit verwijt is soms terecht,
maar bepaald niet over de hele linie.
Een vergelijkbaar (maar ongekeerd)
verschijnsel doet zich bovendien
voor binnen traditionele kerkge
meenschappen ten aanzien van bais-
en aktlegroepen! Eén voorbeeld.
Wanneer men in een bepaalde kerke
lijke kring een gesprek wil opzetten
over het onderwerp „kraken", blijf
dan maar thuis. Het hoeft al niet
meer. Maar wil men in dezelfde kring
praten over het schrijnende pro
bleem van de woningnood (aan de
hand van leesbaar materiaal), dan
maakt men een redelijke kans om
tot een goed gesprek te komen. Er is
niet alleen een soms wat verouderde
kerkelijke geheimtaal die men niet
(meer) verstaat en die sommige af
stoot. er zijn ook moderne Jargons
die juist weer door anderen misver
staan worden en die irritaties opwek
ken. Zouden het in onze kerk niet
vooral de diakenen (weer zon
woord!) kunnen zijn die er voor te
waken hebben dat we niet vanwege
ons taalgebruik van elkaar ver
vreemden? Om te proberen er bij
elkaar achter te komen wat we in
feite bedoelen en wat onze diepste
motieven zijn? Dat kan dan we
derzijds wel eens bitter tegenval
len. Binnen én buiten de kerk. Maar
we kunnen ook wel eens tot een
heilzame ontdekking komen.
Stopt
EEUWIG LEVEN 0T ze.
Het lijkt niet ter zake om na de itj™
hemelvaart over het eeuwige lev
te beginnen. De Heer is niet me«*naP'
hier. Zijn inspirerende nabijheid
want zo zullen zijn leerlingen hd|eda ei
beleefd hebben is verdwenen, vermc
leven is weer gewoon en alledaajeda v
geworden. Hard en bitter hier en tunisr
daar en vaak leeg. Althans verrepomis
„eeuwig". Het is een hele opgavt leranc
het nu zonder Hem te doen. Het noger
gemis laat zich iedere dag sterke rakbe
gevoelen. En nooit is de kerk hetlft in f
helemaal kwijt geraakt. Ja, ze wjlaatsl
wel. dat HIJ ook nu bij haar is enjemen
kerk van na Pinksteren en weet* het V
ook dat Hij nu aanwezig is op de t ei;
wijze van de Heilige Geest, maansp n'
zijn aardse mensen. We hebbendl in
en oren en handen. En we willen actor
en horen en aanraken. Hoe vaak
raakten mensen Hem niet aan oj Kol
aarde? Is die behoefte, dat verlai iaat
naar een menselijk contact dan t pn
ineens verdwenen? Er mag wel e ir zol
bijzonder geïspireerd geloof it is
tegenover staan wil er iets goed van
gemaakt kunnen worden van de italis
afwezigheid, van dit afscheid dat wap
hemelvaart toch ook betekent. J „D
spreekt in zijn gebed tot de vadefn di
over het „eeuwige leven". Johai*st," 5
17,3). We weten dat eeuwig hier r*n to
betekent tijdloos of zoiets. Het k<
misschien beter met „echt" en )eda 1
„waar" vertaald worden. Eeuwig wa
leven is het leven zoals bedoeld L lelijt
afspraak die eeuwenlang als een pre a:
belofte met de mensen is ding
meegegaan. Dit is het eeuwige le eda
het echte leven en met minder uctu
kunnen we In dit leven niet toe - laak
zij U kennen, de enige waarachtlfCDA
God en Hem die Gij gezonden heög vj
Jezus Christus. Het zijn pretenti rijve
woorden voor wie Hem niet kentilhou
Wie ze voor 't eerst hoort moet
verbijsterd zijn of hij begrijpt nifl
wat hier gezegd wordt. Echt
mensenleven is God kennen en j
Jezus kennen, in één. Een ook
„kennen" dan weer besloten in d
bijbelse wereld van gedachten, n
als een theoretisch „vanaf wetenj
maar als een „mee in kennis
gekomen zijn", mee verbonden zl
Toch echter een woord voor de
dagen na Hemelvaart. Ons leven i
niet meer beknot en iets dat vooi^""
doorworsteld moet worden. Of
waarvan de tijd gedood moet w<
om het einde te halen. Maar het
een bekendheid met. een
betrokkenheid op God en Jezus. L n
dat hele verhaal vol heil en licht ®IH
cirkelt om God en Jezus. Daarme
en zo met Hem, blijven we voorloJSTI
achter. Geen wézen. 'A
ïïjf
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK I de
Beroepen te Geldermalsen: G. pder
van Es, vic. te Den Haag. r
Bedankt voor Kinderdijk: A. i
Brummelen te Huizen NH has
i de
üde
Ds. K. H. Kroon te Amsterdam in
zijn blad Bekirbénoe over de kwes
tie-Ter Schegget.
Het spijt mij, maar ik moet de lezers
nóg weer over deze kwestie lastig
vallen. Zij zullen waatschijnlljk we
ten, dat het begin van mijn „theolo
gische existentie" ligt in 1926, In de
„kwestie-Geelkerken". Maar nü
moeten ze ook weten, dat ik, watzich
heden inzake de opvolging van prof.
Strijd in de hervormde kerk afspeelt,
érger vind dan wat destijds ln de
gereformeerde kerken gebeurde!
Want toen ging het nog over „de
slang" en „de zondeval in het para
dijs", maar nu over het hért van de
messiaanse verkondiging: dat de
God van Israël die de Vader van de
messias Jezus is, als zodanig de God
van de bevrijding uit alle vernede
ring en slavernij is en wil zijn. Die-
radlkale theologie der bevrijding
blijkt vandaag de dag in onze her
vormde kerk in geding. In deze
zaak-ter 8chegget wordt ook met
name het (z.g.) „marxisme" van de in
Amsterdam gewenste opvolger van
prof. Strijd ln geding gebracht Dat
is véél ernstiger dan wat destijds in
de „kwestie-Geelkerken" aan zwaar
geschut werd opgesteld. Toen vrees
de men voor de „gevaarlijke (burger
lijk) historische bijbelkritiek, nu
echter voor de „gevaarlijke" histo-
risch-materialistische kritiek (op de
burgerlijke historteomschrijving) en
dus ook op de bijbel-uitleg van bür-
gerlijk kritische aard!).
GEREF. KERKEN (VRIJG.) Iger
Beroepen te De Lier-Maassluis: H An
Messelink, kand. te Enschede, *olg
Bedankt voor Spakenburg-Noordr in
Cnossen te Hoogkerk. pgel
GEREF. GEM. IN NED. hu
Bedankt voor H. I. Ambacht: A. ^orsi
te Veenendaal. Ir A
jonp
Ds. J. Vink
Op 66-jarige leeftijd is zeer onj
wacht overleden de hervormde e
ritus-predikant J. Vink te Viai
Hij was een jaar geleden met era
taat gegaan; hij stond toen te C'
deren en Doeveren. Vóórdat ds. 1
in 1974 naar Genderen kwam, dief
hij de hervormde gemeenten te S
aan 't Haringvliet, te Zuld-Bej
land, te Besoyen en te Valburt
Homoet.
Ds. P. W. van Arkel Elk
Te Hengelo (Ov.) is op 72-jarige M
tijd overleden de hervormde em- I
tus-predikant P. W. van Arkel, In u
zijn ambtelijke loopbaan in 1939£e
gon als voorganger van de vrijzip)
ge hervormden in Hengelo. Da&
diende hij achtereenvolgens de joni
vormde gemeenten te Edi
Ruurlo en te Delden. In 1972 wei
emeritus. Ds. Van Arkel. die vi
enige tijd in het zakenleven
zaam was, heeft deel uitgemaakt^
het hoofdbestuur van de bond
Nederlandse predikanten en vi
bestuur der vrijzinnige zondag.'
lenvereniging.
WARSCHAU (Reuter) - De r.k.
in Polen heeft de regering toei
ming gevraagd voor het drukke)
meer bijbels en religieuze b(
Zij beschouwt dit ais een v;
voorwaarden voor normaliseringj
de betrekkingen tussen kerkj
Het tekort aan bijbels en religi
literatuur ls de laatste jaren tc
nomen. De oplaag van het ni«
testament zou moeten worden
groot van tien- tot honderddu
den per jaar en de hele bijbel zo«
jaar herdrukt moeten wordei
plaats van om de paar jaar. Ook
een groot tekort aan katechis
boekjes en kinderbijbels.
