Sadat wijzigt
zijn kabinet
Britse premier
valt stafchef af
Rode Loper voor Breznjew in Bonn
m -Jf
.r/
Bussen in Kaapstad
merendeels gemengd
Politie Rome arresteert Brigadist
Voornamelijk burgers in Afghaans kabinet
Arafat wil waarborgen voor Israël en Palestina
Lockheedproces Rome begonnen
Uitlating Peking voor eigen rekening
Geen hoge verwachtingen over tastbare resultaten
Y<
WOENSDAG 3 MEI 1978
BUITENLAND
T rouw/Kwartet
CAIRO CUPI, Reuter) President Sadat heeft zijn premier, Mamdoeh Salem, opdracht gegeven
onverwijld zijn kabinet te reorganiseren. Het staatshoofd deelde dit gisteren mee op een
bijeenkomst van naar schatting 20.000 arbeiders in een voorstad van Cairo.
Sadat gaf geen bijzonderheden om
trent de ministeries die een andere
bewindsman zullen krijgen. Volgens
welingelichte kringen zullen de de
partementen van buitenlandse za
ken en defensie buiten de reorgani
satie blijven.
In Egypte is onder het publiek een
groeiend ongeduld over het binnen
landse beleid van de regering: her
haaldelijk zijn in de pers berichten
verschenen over een ophanden zijn
de kabinetsreorganisatie. Volgens
Sadat zal het nieuwe kabinet vooral
moeten ijveren voor een toeneming
van de produktie, een verlaging van
de prijzen en een verhoging van de
lonen. Speciale aandacht zal worden
besteed aan het plan van de presi
dent om de woestijn vruchtbaar te
maken. „De groene revolutie is een
operatie die een mensenleven in be
slag zal nemen. Hierdoor zal de pro
duktie toenemen en zullen wij onze
economische problemen te boven
komen", aldus het Egyptische
staatshoofd.
Volgens de president moeten de le
den van het gereorganiseerde kabi
net staan voor hun verantwoorde
lijkheid en niet bang zijn om beslis
singen te nemen. „Het minister
schap is vandaag geen kwestie van
ambitie of een doel op zichzelf, maar
hard werken. De ministers moeten
rekening houden met kritiek binnen
en buiten de volksvergadering. Zij
moeten niet bevreesd zijn voor of
zich laten beïnvloeden door een in
tellectueel terrorisme", aldus het
staatshoofd. Sadat doelde op kritiek
in voornamelijk oppositiebladen op
bepaalde ministeries.
Sadat oefende felle kritiek op linkse
en rechtse oppositiepartijen, die hij
beschuldigde van „pogingen om de
sociale vrede te ondermijnen en het
volk te overheersen door het ver
spreiden van geruchten, twijfel te
zaaien over de onkreukbaarheid en
het optreden van alle overheidsfunc
tionarissen en de regering te belaste
ren". Ook veroordeelde de president,
wat hij noemde een „verkeerd ge
bruik van de democratie" in het par
lement.
De president deed een beroep op het
parlement om een nieuw reglement
voor zich op te stellen, met waarbor
gen voor allen tegen laster en onbe
hoorlijke aanvallen. Hij legde er de
nadruk op dat hij ditmaal de zaak
aan het parlement overliet. „In een
toekomstige fase kan het tot een
confrontatie komen. Dan zal ik op
treden met de steun van de boeren
en arbeiders en zonder het gebruik
van de strijdkrachten."
Sadat liet Zich prijzend uit over de
pogingen van president Carter in de
richting van een vredesregeling in
het Midden-Oosten. Sadat noemde
de Amerikaanse president een man
van beginselen, die recht door zee
gaat. Sadat herhaalde de Egyptische
eis, dat Israël zich terugtrekt uit de
bezette Arabische gebieden. Hij zei
ook nogmaals, dat Egypte staat op
Palestijnse zelfbeschikking. In zijn
.rede hekelde Sadat zijn Arabische
critici, die hij politieke tieners
noemde.
De Syrische staatsradio heeft er gis
teren op aangedrongen president Sa
dat aan de kant te zetten. Radio-
Damascus zei dit in een commentaar
op Sadats toespraak. De Syrische
radio noemde de Amerikaanse poli
tiek „vijandig tegenover de Arabi
sche zaak' en zei „We roepen onze
Arabische broeders op de waarheid
over deze politiek te doorzien. Breng
het regime van de overgave in Egyp
te ten val en keer terug tot de op de
doeltreffende strijd gevestigde Ara
bische solidariteit." In een toespraak
in Los Angeles heeft Israëls premier
Begin laten doorschemeren dat er
een aanzienlijke verbetering is ont
staan in de betrekkingen tussen
Washington en Jeruzalem. Zonder in
details uit te wijden liet Begin de
mogelijkheid open dat er binnen en
kele weken een doorbraak zou wor
den bereikt in de impasse in de
Egyptische-Israëlische vredesbe
sprekingen. Begin verblijft momen
teel in de VS om festiviteiten ter
gelegenheid van de dertigste ver
jaardag van de staat Israël bij te
wonen.
De „New York Times" meldde giste
ren, dat de Palestijnse leider Jasser
Arafat heeft gezegd, dat de enige
oplossing voor het Midden-Oosten
voor de V.S. en de Sowjet-Unie waar
borgen zijn voor zowel Israël als voor
een Palestijnse staat. Volgens Arafat
zal Israël niéts te vrezen hebben van
een nieuwe Palestijnse staat, die van
meet af aan zou moeten beginnen en
het veel te druk zou hebben met zijn
eigen vraagstukken.
ADVERTENTIE
fietsers... dat zijn
gezellige lui
KAAPSTAD (Reuter) De
hardnekkigste aanhangers
van de apartheid moeten in
Kaapstad tegenwoordig ge
duld oefenen, als ze er zeker
van willen zijn dat ze niet in
de buurt van een zwarte ko
men te zitten. Sinds ruim
een jaar is de rassenschei
ding in het openbaar vervoer
van Kaapstad als het ware
vanzelf, dat wil zeggen niet
officieel, verdwenen. De in
woners van deze stad staan
stellig soepeler tegenover de
segregatie dan die van de
andere streken in het land.
In het begin, toen duidelijk werd
dat nlemanderaan dacht zwarten
te verjagen van voor blanken ge
reserveerde banken, kreeg de
trammaatschappij van Kaap
stad, die het busbedrijf beheert,
wel enkele klachten, maar niet
veel. en vandaag de dag protes
teert niemand meer, ze zegt de
directie.
Kaapstad is eigenlijk van het be
gin af aan tegen de rassenschei
ding in autobussen geweest. In
1969 moest de regering in Pretoria
zelfs indirecte druk uitoefenen
om de rassenscheiding in de
Kaapstadse bussen te doen nale
ven door subsidies toe te kennen
voor de aankoop van eventueel
Het Italiaanse hooggerechtshof is gisteren begonnen aan het Lockheedproces. In verband met
mogelijke omkooppraktijken zullen onder anderen twee voormalige ministers van defensie
terecht moeten staan, terwijl onder de beklaagden ook hoge militairen zijn. Op de foto de jurist
Lefebvre, die als tussenpersoon zou hebben gefunctioneerd.
net als 4.999 fietsenmakers
ROME (Reuter, UPI) De politie
van Rome heeft gisteren een lid van
de Rode Brigade aangehouden, die
mogelijk afweet van de ontvoering
van de christendemocratische leider
en oud-premier Aldo Moro. De briga
dist. de 28-jarige Libero Maesano
was op bezoek bij zijn familie in een
buitenwijk van Rome. Maesano was
enkele jaren geleden betrokken bij
een actie van de Rode Brigades in
Zwitserland.
Italiaanse politieke leiders hebben
gisteren een oespreking gehad over
het voorstel van de socialistische lei
der Bettino Craxi met als doel Moro
vrij te krijgen door middel van over
reding. Craxi wilde reageren op de
smeekbeden, die Moro het afgelopen
weekeinde heeft geschreven. Na een
gesprek met de christendemocrati
sche eerste minister Giulio Andreot-
ti zei Craxi dat hij 'een daad van
barmhartigheid' had voorgesteld.
Volgens ingewijden zou de socialist
een extremiste willen vrijlaten, die
samen met haar baby gevangen zit.
De twee grote partijen, de christen
democratische en de communisti
sche, hebben niet publiekelijk gerea
geerd maar waarnemers stellen dat
ze het plan niet steunen. Beide par
tijen hebben onderhandelingen met
Moro's ontvoerders tot nog toe afge
wezen. De communistische senator
Perna zei gisteren nog in een vraag
gesprek dat zijn partij geen bezwaar
heeft tegen een daad van menselijk-
KABOEL (UPI, Reuter) Met de bekendwording van het
nieuwe kabinet is Afghanistan het eerste communistische land
in Azië geworden dat voornamelijk door burgers wordt bestuurd.
In het nieuwe 21 leden tellend kabi
net hebben slechts drie militairen
zitting. Tot de drie militairen be
hoort kolonel Abdoel Khadir, plaats
vervangend opperbevelhebber van
de luchtmacht en degene die gezien
wordt als de leider van de bloedige
staatsgreep van verleden week. Ab
doel Khadir is in het nieuwe kabinet
minister van defensie.
In het nieuwe kabinet hebben leden
van de Democratische Khalk-partij,
die pro Moskou is, de overhand. Of
schoon nog niet duidelijk is hoe radi
caal de nieuwe regering zich zal op
stellen vermoeden diplomatieke
waarnemers dat Afghanistan een ze
kere mate van onafhankelijkheid
ten aanzien van de Sowjet-Unie zal
blijven houden. De nieuwe premier
Noer Mohammed Tarakki, die te
vens oprichter en voorzitter van de
Khalk-partij is, wordt gezien als een
gematigde politicus die beseft dat
Afghanistan niet zomaar in een or
thodox communistische staat kan
worden omgevormd. Vice-president
en tevens vice-premier Badrak Kar-
mal staat echter bekend als een ideo
logische havik. Dit geldt ook voor de
vice-premier die met buitenlandse
zaken belast is, Hafizoellah Amir
benodigde extra-voertuigen.
„Zelfs in deze omstandigheden
waren er bepaalde lijnen, waarop
nooit enige rassenscheiding is ge
weest". aldus een directielid van
de maatschappij.
In feite zijn er thans nog maar
twee niet erg drukke lijnen, waar
op nog gescheiden autobussen rij
den. De hardnekkige voorstander
van de apartheid loopt de kans
dat hij, als hij per sé in een „ge
scheiden" bus wil stappen, bijna
een halve dag moet wachten. Vol
gens een onderzoek, dat is ver
richt door de Kaapstadse dagbla
den. heeft het grootste deel van
het publiek de verandering niet
eens opgemerkt, en. als dat wel
het geval is, zeer gunstig ont
vangen.
Verre van wrijvingen te veroorza
ken begint de desegregatie in
Kaapstad zich langzaam uit te
breiden tot de spoorwegen. Deze
ontwikkeling is des te meer van
betekenis, omdat de spoorwegen
onder beheer staan van de rege
ring. De verandering bij de spoor
wegen gebeurt zeer discreet. Op
drukke uren besteedt men er geen
aandacht aan, en van officiële zij
de is geen commentaar geleverd.
Maar als men tijdens de daguren
's middags of laat in de avond in
de trein stapt, bemerkt men snel
dat „ergens langs de lijn een klein
stukje apartheid uit het raam is
gegooid".
MOSKOU, PEKING, LONDEN (Reuter, UPI) De Britse pre
mier James Callaghan heeft gisteren gezegd dat stafchef Sir Neil
Cameron „voor eigen rekening" sprak toen hij in Peking stelde
dat China en Engeland een gemeenschappelijke vijand hebben
in de Sowjet-Unie.
De regering bepaalt de buitenlandse
politiek en de hoogste militaire lei
der dient die te steunen, aldus Cal
laghan in het Britse parlement. De
uitlating, tegenover Chinese gene
raals, heeft woede gewekt van de
linkervleugel van de socialisten
maar de meeste conservatieven
noemden de opstelling van Sir Neil
„realistisch". „Ik wilde dat de eerste
minister zijn stem ook eens durfde te
verheffen", riep Tory-leider Marga
ret Thatcher. Minister Fred Mulley
van defensie zei geen reden te zien
om Sir Neil op de vingers te tikken
en zeker niet te ontslaan, zoals links
Labour wil.
De Sowjet-Unie heeft het optreden
van Sir Neil vergeleken met dat van
een opsnijdende bedwelmde haas.
Hij heeft kennelijk zijn zelfbeheer
sing verloren, aldus de Prawda, die
verder zegt dat geen aandacht aan
de woorden van de stafchef-lucht-
maarschalk zou hoeven worden ge
schonken ware het niet dat hij een
heid, die valt binnen de regels van de
rechtstaat, de democratische regels
en de wet. Volgens een andere com
munist zou het leven van Moro eer
der gespaard kunnen worden als alle
partijen als één blok tegenover de
ontvoerders blijven staan en rjlet
toegeven aan de eisen.
De christendemocratische partij was
maandagnacht voor het eerst sinds
Moro werd ontvoerd bij elkaar om
zich te beraden over de gebeurtenis
sen. Ofschoon de mening overheerst
dat men niet wil toegeven aan de
eisen lijkt een deel van de partij
bereid tot onderhandelen als daar
mee het leven van Moro kan worden
gered. De christen-democraten zul
len nader praten op een bijeenkomst
van het partijbestuur. De secretaris
generaal Zaccagnini had eerder
maandag al een gesprek met de com
munistische leider Berllnguer. Die
zei toen dat er geen reden was om
onverzettelijkheid jegens de ont
voerders op te geven.
De Italiaanse senaat is gistermiddag
begonnen met de behandeling van
het wetsvoorstel inzake de legalise
ring van abortus. Het debat zal vier
tot vijf dagen duren. Het Vaticaan
heeft gisteren nogmaals opgeroepen
de wet te verwerpen. Er waren onder
meer bijeenkomsten ln Romeinse
kerken.
vertegenwoordiger is van de Britse
regering en in die hoedanigheid uit
spraken doet. die niet passen in de
Brits-Russische betrekkingen.
De Prawda vergeleek Sir Nell verder
met de Amerikaanse minister van
defensie James Forrestal, die ln 1949
zijn dood tegemoet sprong vanuit
het raam van een ziekenhuis, waarin
hij was opgenomen wegens een op
gevechtsmoeheid lijkende depressie.
„De Britse maarschalk zal de eerste
niet zijn. Iemand voor hem krijste
tijdens de Jaren van de koude oorlog
even schril over het Russische ge
vaar: de beruchte Forrestal. Laten
we niet vergeten hoe hij aan zijn
einde kwam. Met de kreet ,De Russi
sche tanks komen' sprong Forrestal
uit het raam van een psychiatrische
kliniek", aldus de Prawda.
Intussen vertrok de stafchef gisteren
vanuit Peking naar Sjanghai, de
laatste halteplaats van zijn bezoek
aan China Van de kant van zijn
gevolg werd de nadruk gelegd op het
warme onthaal dat Sir Neil ten deel
was gevallen en werd gesteld dat het
ging om een militaire missie als ver
dere stap ln de richting van het vesti
gen van goede betrekkingen tussen
de legerleiders van beide landen.
Nixon over Mao
De voormalige Amerikaanse presi
dent Richard Nixon zegt in zijn me
moires dat wijlen de Chinese partij
voorzitter Mao Tse-toeng hem in
1972 heeft verteld dat hij in het Wes
ten graag rechtse regeringen aan de
macht zag. Tot die rechtse leiders
rekende Mao onder meer Nlxon zelf.
de Britse oud-premier Edward He
ath en leidende figuren in de West-
dultse CDU-CSU
Nixon onthult voor het eerst bijzon
derheden over zijn gesprekken met
Mao en andere Chinese leiders. Mao
had volgens hem veel gevoel voor
humor. Nixon zegt in zijn memoires
er nadrukkelijk op te hebben gelet
de hand te schudden van de toenma
lige premier Tsjoe En-lai omdat in
1954 de minister van buitenlandse
zaken John Foster Dulles dat op een
conferentie in Genève had gewei
gerd. De oud-president kon goed op
schieten met Tsjoe, die hij briljant
en dynamisch vond. De Chinese
vrouwen vond hij irritant en agres
sief.
door J. den Boef
Morgen wordt in Bonn de rode lpper uitgelegd voor Leonid Breznjew, de
machtigste man in het Kremlin. De hoge bezoeker uit het Oosten zal met
het grootst mogelijke eerbetoon worden ontvangen. Men zal in Bonn van
alles doen om het hem naar de zin te maken, want bij de besprekingen van
de komende vier dagen hebben de Westduitsers hun gast weinig meer aan
te bieden dan blijken van hun goede bedoelingen.
Tegen de achtergrond van de kritiek die
zowel in West- als in Oost-Europa op de
gang van zaken in de Bondsrepubliek
Duitsland wordt uitgeoefend, kan het be
zoek van Breznjew van groot belang zijn
ook als tastbare resultaten in de vorm van
verdragen zouden uitblijven. Terecht heeft
men in Bonn gewaarschuwd tegen te hoge
verwachtingen en heeft men zich verzoend
met de gedachte dat het op zichzelf al een
goede zaak is dat het boezoek eindelijk
doorgang vindt.
Niet vergeten mag worden dat het deze
zomer al twee jaar geleden is dat een
bezoek van Breznjew aan Bonn werd aan
gekondigd. Er moesten dat jaar in West-
Duitsland Bondsdagverkiezingen worden
gehouden. Klaarblijkelijk had kanselier
Helmus Schmidt een succesje nodig om
het al bij deelstaatverkiezingen van 1976
gehavende prestige van zijn sociaal-demo
cratische partij (SPD) te verbeteren.
Schmidt zei reden te hebben om aan te
nemen dat Breznjew kort na de verkiezin
gen zou komen.
Wie er echter kwam, Breznjew liet zich niet
zien De belangrijkste reden was waar
schijnlijk dat de Russische leider het nut
er niet van inzag, al was het alleen maar
omdat van hem concessies werden ver
wacht met betrekking tot de uitleg van het
viermogendhedenakkoord over Berlijn.
Daar komt bij dat Breznjew in eigen land
heel wat om handen had, zoals de voltooi
ing van de werkzaamheden voor de nieuwe
grondwet en de voorbereiding van de vie
ring van de 60ste verjaardag van de okto
berrevolutie van 1917.
Veranderingen
Sinds 1976 hebben zich enkele belangwek
kende veranderingen voltrokken. Zo was
Breznjew toen hij twee jaar geleden door
Schmidt werd benaderd, als leider van de
communistische partij al de belangrijkste
man in Moskou. Soms leek het of hij over
het hoogtepunt van zijn persoonlijke
macht heen was. Na verloop van tijd bleek
dan weer het tegendeel het geval te zijn,
met name toen Breznjew de plaats ging
innemen van Nikolai Podgorni als presi
dent van het parlement van de Sowjet-
Unie, de Opperste Sowjet, in welke hoeda
nigheid hij ook als staatshoofd fungeert.
Vorig jaar leden ook de relaties tussen de
Sowjet-Unie en West-Duitsland onder het
uitblijven van stappen die noodzakelijk
waren om de in 1975 in Helsinki uitgestip
pelde ontspanningspolitiek te bevorderen.
De weigering van Moskou om het pro
bleem van de al of niet naleving van de
bepalingen betreffende de mensenrechten
ter discussie te stellen, leidde ertoe dat de
vervolgconferentie van Belgrado (die met
enkele onderbrekingen van juni tot febru
ari duurde) het tegendeel van ontspanning
bracht.
Pas toen de Belgrado-conferentie op een
voor de Sowjet-Unie aanvaardbare wijze
was beëindigd en de gezondheidstoestand
van Breznjew het weer toeliet, kon men in
Moskou aan nieuwe Europese initiatieven
gaan denken. Een belangrijk nieuw onder
werp leende zich hiervoor: de zgn. neutro
nenbom die de Verenigde Staten aanvan
kelijk in West-Europa wilden stationeren
om ze in geval van een aanval uit het
Oosten met een overmacht aan tanks, te
kunnen inzetten. En zo viel in Moskou vrij
onverwacht het besluit dat Breznjew naar
Bonn zou reizen.
Men heeft er in de Sowjet-Unie van het
begin af geen geheim van gemaakt, dat het
voornaamste doel van het bezoek van
Breznjew is, de Westduitse regering van
gedachten te doen veranderen wat betreft
haar eventuele bereidheid, het stationeren
van neutronenbommen op het grondge
bied van de Bondsrepubliek mogelijk te
maken. In een commentaar van het Sow-
jet-persagentschap TASS werd onomwon
den gezegd dat „de aanwezigheid van deze
wapens in West-Europa een groot gevaar
betekent voor de volken van West-Europa
en in de eerste plaats voor het volk van de
Bondsrepubliek Duitsland".
Ontwapening
Na druk overleg achter, de schermen in
Moskou en Bonn blijkt men het er over
eens geworden te zijn, niet speciaal over de
neutronenbom te spreken, maar over ont
wapening in het algemeen. Aangezien kan
selier Schmidt zich voornamelijk moet be
perken tot het uiteenzetten van het beken
de standpunt van West-Duitsland als NA-
VO-bondgenoot, kan Willy Brandt als par
tijvoorzitter (SPD) meer kanten uit. Moge
lijk zal Breznjew nog meer belang hechten
aan zijn bespreking met de vroegere kan
selier Brandt (die nu ook voorzitter van de
Socialistische Internationale is) dan aan
die met Schmidt.
Sinds Breznjew de dubbelfunctie van par
tijchef en president heeft, bestaat er ook
geen formeel bezwaar meer tegen het feit
dat hij zowel met regeringspersonen als
partijleiders confereert. Is Brandt voor de
Sowjetleider de meest interessante politie
ke figuur, Helmut Kohl en Franz-Joseph
Strauss, de voorzitters van de twee chris
tendemocratische partijen CDU en CSU
(Beieren), zijn als gesprekspartners toch
ook de moeite waard. Niet alleen omdat zij
misschien weer eens aan de regering ko
men, maar gewoon omdat zij de bezoeker
uit Moskou in een persoonlijk gesprek
duidelijk kunnen maken, wat de oorzaak
van hun negatieve Instelling is.
De drie belangrijkste onderwerpen die in
de komende vier dagen in Bonn aan de
orde komen zijn: ontwapening, economi
sche samenwerking en het Berlijnse pro
bleem. Over het eerste onderwerp is niet
meer mogelijk dan een openhartige uitwis
seling van gedachten, die de ooizaken van
de spanning in Europa blootlegt en een
eind maakt aan de al te gemakkelijk geui
te beschuldiging, dat West-Duitsland een
vergaarbak is van militaristen en revan-
chisten, die de nederlaag van 1945 maar zo
gauw mogelijk ongedaan zouden willen
maken. Dat zou al van heel groot belang
zijn.
Moskou wil ruilen
Wat de economische samenwerking be
treft. moet ook nu nog op de dag vóór de
aankomst van Breznjew en diens enorme
gevolg worden geconstateerd, dat er wei
nig reële mogelijkheden aanwezig lijken
om ze in belangrijke mate uit te breiden
Het Westduitse zakenleven toont al jaren
ff
Leonid Breznjew (rechts en Helmut Schmidt schudden elkaar de hand
tijdens het bezoek van de Westduitse Bondskanselier aan Moskou in oktober
1974.
achtereen weinig belangstelling, omdat
een planning op lange termijn ontbreekt
en inschakeling bij de verwezenlijking van
vijfjarenplannen in een vroeg stadium on
mogelijk blijkt. Bovendien wil de Sowjet-
Unie zich tot de ruilhandel beperken,
waarvoor men in Bonn heel weinig voelt.
„Het geld is niet voor niets uitgevonden,"
aldus onlangs de Westduitse minister van
economische zaken.
En dan nog de Berlijnse kwestie, die voor
West-Duitsland, maar ook voor zijn bond
genoten in de NAVO nog altijd de graad
meter voor de werkelijke ontspanning in
Europa is. Al enkele jaren weigert de Sow
jet-Unie drie verdragen met West-Duits
land te ondertekenen, omdat Bonn als van
ouds ook de belangen van West-Berlljn wil
behartigen. Deze verdragen regelen de we
derkerige rechtshulp, de wetenschappe-
lijk-technologische samenwerking en de
uitbreiding van culturele uitwisseling. Te
betwijfelen valt of een oplossing wordt
bereikt, die recht doet aan de Westduitse
verlangens
Het Sowjetblad Literaturnaja Oazeta, dat
nog niet zo lang geleden felle kritiek had
op de jongste ontwikkelingen ln West-
Duitsland. schreef dezer dagen dat „de
mogelijkheden van het in 1970 gesloten
verdrag tussen Moskou en Bonn als een
gigantisch stuwmeer zijn, dat nog niet
voor de helft gevuld is". De beeldspraak is
niet onaardig, maar als zij een aanmaning
aan het adres van de Westduitsers is om te
zorgen dat het stuwmeer voller wordt, gaat
het blad met de fraai klinkende naam wel
van de naïeve gedachte uit, dat in een
huwelijk uit berekening de liefde maar van
één kant hoeft te komen, nl. van degene
die toch al aan het kortste eind heeft
getrokken
