f
Tinbergen: breuk
ontwikkelingslanden
'zou mij spijten'
VAD kost bedrijven
nog geen 30 miljoen
Afweer tegen bio-sociaal
onderzoek toch niet gek?
Vakbonden en AKZO
akkoord over CAO
KUNST
Nieuw werk van Meindert Boekei
voor jubilerende muziekbond
Jarige Nobel-prijswinnaar krijgt boek
(oos van Weringh overdrijft wel een beetie
LUIZEN IN DE PELS
VAN HITLER
UITKVERU 0MNIB0EK DEN HAAG
'Gedwongen ontslagen voorkomen'
Tot slot van lang programma:
-JJDA
iAG 28 APRIL 1978
BINNENLAND
Trouw/Kwartet P 6 - RHSii
door Nico Kussendrager
ROTTERDAM „Af en toe overvalt je een behoorlijke somberheid en moedeloos
heid. Soms heb ik er behoorlijk tabak van. Maar dan helpt ook niets. Heeft Willem
de Zwijger niet eens gezegd: je hoeft niet zeker te zijn van succes om toch door te
gaan."
Nobelprijswinnaar prof. Jan Tinbergen is onlangs 75 jaar geworden, en heeft ter
gelegenheid daarvan een bundel opstellen aangeboden gekregen.
Prof. Tinbergen
Bet boek (Partners in tomorrow:
deelgenoten van morgen) bevat te-
;en de dertig bijdragen van o.a.
yiahub ul Haq (van de Wereld
bank), Don Mills (de vertegenwoor
diger van Jamaica bij de Verenigde
Naties), Barbara Ward en Jan
Pronk.
Eenheid?
Een opvallend verschil van mening
bestaat tussen verschillende mede
werkers over de vraag of de Derde
Wereld al dan niet nog als eenheid
moet worden gezien. De Algerijn
[driss Jazairy, waarnemend secre
taris-generaal op het ministerie
van buitenlandse zaken, benadrukt
in zijn bijdrage sterk de solidariteit
van de ontwikkelingslanden, even
als bij voorbeeld Ul Haq. Saburo
Okiya (Japan) daarentegen wijst
op de verschillen binnen de Derde
Wereld, net als in Nederland prof.
Ferdinand van Dam (beleidsmede
werker van de minister voor ont
wikkelingssamenwerking) dat
doet.
Deze wijst bij voorbeeld op de beta
lingsbalansoverschotten van de
olielanden, tegenover de tekorten
van andere Derde-Wereldlanden,
op ontwikkelingslanden die grond
stoffen uitvoeren versus landen die
ze invoeren (de eerste willen hoge
prijzen, de laatste lage), op Derde
Wereldlanden mét een eigen opko
mende industrie tegenover landen
zonder. De Derde Wereld zou uit
een gevallen zijn in een aantal deel
groepen, met tegengestelde belan
gen en daarom niet langer als een
heid kunnen optreden.
Vakbonden
Prof. Tinbergen: „Dat zou mij spij
ten. Macht is belangrijk en daarom
is het handhaven van de solidari
teit binnen de Derde Wereld door
slaggevend. Denk aan de arbeiders
beweging: solidariteit heeft van de
vakbonden een macht gemaakt die
het nodige gewicht in de schaal
legt."
Van Dam en de zijnen is wel eens
verweten een nieuwe „verdeel-en-
heerspolitiek" van het Westen voor
te staan. Omgekeerd blijkt uit bij
voorbeeld de bijdrage van Ul Haq
in de aan Tinbergen aangeboden
bundel hoe gering de mogelijkhe
den zijn eenheid te smeden binnen
de Derde Wereld.
De ontwikkelingslanden hadden
moeten smeden toen het ijzer heet
was (na de „oliecrisis"), maar heb
ben die kans niet aangegrepen.
Haq noemt nu mogelijkheden als
een eigen grondstoffenfonds van de
Derde Wereld (om betere prijzen te
bewerkstelligen), vergroting van de
voedselopbrengsten om de afhan
kelijkheid van het westen te ver
minderen, een eigen geldzone voor
de olielanden om niet langer aange
wezen te zijn op de dollar.
Geen nieuwe ideeën, die nog steeds
ver van uitvoering afstaan. Op dit
moment is vast te stellen dat alle
internationaal overleg, dat de „olie
crisis" de ontwikkelingslanden tot
nu toe weinig of niets heeft opgele
verd. Solidariteit of geen solidari
teit. -
Dat brengt Tinbergen ook tot zijn
sombere overpeinzing uit het begin
van dit verhaal. De Nobelprijswin
naar is bij de hele noord-zuid ver
houding ten nauwste betrokken als
voorzitter van de RIO-groep (her
vorming van de internationale
orde).
Op hoog niveau poogt deze voor
stellen aan te dragen om de kloof
tussen industrie- en ontwikkelings
landen enigermate te overbruggen.
Het RIO-rapport is inmiddels in
;zeven talen vertaald, en zal binnen
kort ook in de Sowjet-Unle uitko
men. Naar de mening van Tinber
gen verheugend omdat de Oosteu-
ropese landen tot op heden nauwe
lijks inbreng hebben in het overleg
tussen noord en zuid. Het nu ver
schenen Partners in Tomorrow
(prijs tegen de vijftien gulden, uit
gegeven bij Dutton, New York, en
in de Nederlandse boekhandel ver
krijgbaar) komt schijnbaar uit in
een tijd van windstilte.
Alle overleg tussen noord en zuid
lijkt te zijn doodgebloed. Tinber
gen hoopt dat de aan hem aangebo
den bundel een „handreiking" kan
zijn voor een „tweede ronde van
initiatieven".
Van onze sociaal economische redactie
DEN HAAG De vermogensaanwasdeling (VAD) voor de eigen werknemers kost de gezamenlijke
bedrijven nog geen dertig miljoen gulden per jaar. Dit valt af te leiden uit de nieuwe VAD-plannen
die de regering gisteren bij de Tweede Kamer heeft ingediend.
£oos van Weringh overdrijft wel wat in zijn reactie op het tumult rondom het voornemen van de
criminoloog Buikhuisen om bio-sociaal onderzoek te verrichten in verband met crimineel gedrag,
ijn reactie lijkt op dat van het publiek bij toneelstukken vroeger, waar de acteur die de rol van
churk speelde, na afloop van de voorstelling door het verontwaardigde publiek werd opgewacht
n afgetuigd. Dat veranderde natuurlijk niets aan wat de acteur had gezegd.
5o neemt Van Weringh doorzijn hele
ituk heen de Kri-redacteur op de
;orrel. Hij vindt het onder meer on-
ïtsoenlijk van de Kri-redactie dat
luikhuisen als „slachtoffer" niet
aar zijn mening is gevraagd. Ik lees
iet artikel in Kri niet als aanval op
Juikhuisen, maar als waarschuwing
egen het soort onderzoek, dat Buik-
luisen wil beginnen. Het is een nu-
ince-verschil: Van Weringh ziet het
pders.
(oor zover ik uit Van Weringhs stuk
tan lezen, verwijt hij Kri het
naandblad reclassering geen on-
uistheden in de berichtgeving over
le gang van zaken in Leiden. Dat zou
Ook nauwelijks kunnen, want ik ver
lam dat insiders spraken over een
(oed geïnformeerd artikel. Wel ver-
vijt Van Weringh dat Kri, door de
inderhandelingen tussen Buikhui-
en en de Leidse universiteit vertrou
welijk te noemen, suggereert dat van
;en uiterst geheime zaak sprake is,
erwiji integendeel een gebruikelijke
weg is gevolgd, voorgeschreven door
le Wet Universitaire Bestuursher-
rormingen.
Een beetje krom verwijt, want be-
loemingsprocedures van hooglera
ren zijn inderdaad vertrouwelijk.
Tot op zekere hoogte Is dat terecht
waar het om personen gaat. Ander
zijds is het soms geheel ten onrechte
omdat het vertrouwelijk karakter
ran zo'n procedure, aan instanties
neer beleidsvrijheid biedt, dan zij
ouden hebben durven nemen bij
openbaarheid. Van Weringh moge
dan ervaring in de benoemingscom-
door mr N. D. Jorg
missie van de hoogleraar criminolo
gie in Leiden hebben, ik heb een
soortgelijke ervaring gehad, en uit
die ervaring ken ik de nadelen die uit
het vertrouwelijk karakter van der-
gelijke procedures kunnen voort- EfTIOtlCS
spruiten, zoals in de sfeer van ver
dachtmakingen aan het adres van
een kandidaat-hoogleraar.
wat er met de resultaten van biolo
gisch onderzoek in het verleden is
gedaan, en wat er in de toekomst
wellicht mee kan worden gedaan. In
de juridische en criminologische
vakpers staat daar wel eens een arti
keltje over en niet van de eerste de
beste.
Ook nu kan geconstateerd worden
dat het vertrouwelijk karakter van
de ophanden zijnde benoeming van
Buikhuisen nadelen heeft gehad: zo
wel in Leiden als in Utrecht als in
Amsterdam zijn allang universitaire
medewerkers en hoogleraren, deels
van wereldfaam, bezig met soortge
lijk onderzoek, dat Buikhuisen nu
wil gaan toespitsen op delinquenten.
Men mag zich afvragen of hier niet
van langs elkaar heen werken sprake
is, in de hand gewerkt door het door
Van Weringh gebagatelliseerde ver
trouwelijke karakter van de benoe
mingsprocedure.
Van Weringh verwijt mij stemming
te maken, zonder me behoorlijk op
de hoogte te hebben gesteld. Ik
schreef: „een eenvoudig jursit, die
van biologisch onderzoek weinig ver
stand heeft, bekruipen onaangena
me gevoelens." Van biologisch on
derzoek heb ik weinig verstand, en ik
beweer dat Van Weringh dat ook niet
heeft. Waar ik wel wat van weet, is
Maar terzake: Van Weringh betreurt
dat de discussie over belangrijke wa-
tenschappelijke onderwerpen bij
voorbaat onmogelijk wordt gemaakt
door politieke of wat voor emoties
dan ook. Een verrassende opmer
king. Zijn wetenschappelijke onder
werpen dan inderdaad waardevrij
zodat politieke emoties onbehoorlijk
zijn? Of: is politiek een kwestie van
emoties? Of: is wetenschap soms
(wel, soms niet) een kwestie van poli
tiek? Eist Van Weringh van het pu
bliek, het parlementaire publiek of
beroepsbeoefenend publiek in de on-
derwerpelijke sector, dat het maar
ongeëmotioneerd een onderzoeks
centrum van de grond moet zien
komen, dat naar de mening van dat
publiek gevaarlijk onderzoek gaat
doen? Moeten ze maar hun mond
houden „want zo zijn de democrati
sche procedures nu eenmaal", alsof
het resultaat van die (vertrouwelij
ke) procedures niet belangrijk is?
Zou Van Weringh ook niet graag een
Kamervraagje willen laten stellen,
wanneer een onderzoekscentrum
aan de Amsterdamse universiteit
zou worden opgericht, dat de afne-
ADVERTENTIE
Het Paard van Troje In het Duizendjarig Rijk
Heden verscheen het boek:
348 Wz., geb. f 28.50
Schrijver: Jan Hof,
journalist en radio-reporter en auteur van het succes-boek FRITS DE
ZWERVER (4e druk)
Zeven miljoen dwangarbeiders werden tijdens de oor
log in Duitsland tewerk gesteld. Onder hen bevonden
zich zo'n zeshonderdduizend Nederlanders, die daar
mee slachtoffer werden van de beruchte „Arbeidsein-
satz". Vele van deze „arbeidsslaven" hebben zich in
het hol van de leeuw verzet. Sabotage, vertraglngsak-
tfes en pesterijen kwamen veelvuldig voor. Met name
de Nederlanders, de stamverwante Germanen, van
wie de Duitsers zoveel verwachtten, lieten het afweten.
Zij waren eigenwijs, brutaal en lui en betekende voor
Hitier het Paard van Troje op zijn eigen grondgebied!
Een boeiende weergave van een stuk verwaarloosde
oortogshistorie, gebaseerd op authentieke gegevens
van mannen die het meemaakten.
BESTELBON Tr.
Hierbij bestel ik via boekhandel:
ex. LUIZEN IN DE PELS VAN HITLER
Naam:-
Adres:
Plaats:
Deze bestelbon aan uw boekhandel zenden of
in open envelop (zonder postzegel) aan ons
besteladres: Antwoordnummer 18, 8260 VB
Kampen.
ming van het aantal ongelukken in
de Amsterdamse binnenstad wil on
derzoeken na integrale verbodenver
klaring van alle fietsverkeer in die
binnenstad, ook al hebben reeds alle
wettelijk aangewezen organen hun
fiat aan zo'n onderzoeksinstituut en
de benodigde gemeentelijke verbo
den gegeven?
Van de selectieve verontwaardiging
welke de CPN, die een interpellatie
heeft aangevraagd over het bio-soci
aal onderzoek pleegt ten toon te
spreiden, ben ook ik, met Van We
ringh, zelden onder de indruk. Maar
in plaats van het „kijk naar je zelf"
van Van Weringh aan het adres van
de CPN, zou ik zeggen: toont niet de
behandeling van politieke dissiden
ten in Rusland als geestesziek aan,
hoe politiek gevaarlijk gedragsbeïn
vloeding is? En dat is niet iets wat
alleen voor Rusland geldt. Gedrags
beïnvloeding heeft niet alleen maar
een positieve klank. Elk weten
schappelijk onderzoek kan mis
bruikt worden, zegt Van Weringh
droogjes. Is daarmee de discussie
gesloten, of begint hij dan pas? Moe
ten we ons dan niet afvragen welk
misbruik er gemaakt kan worden, en
door wie? En wie zijn het slachtof
fer? Zijn dat mensen die zich tegen
mogelijk misbruik kunnen verwe
ren? Of zijn het mensen die Van
Weringh zal het nog beter weten dan
ik voor het grootste gedeelte in
een onmachtige positie verkeren in
de samenleving en zich uit dien hoof
de al moeilijk tegen zulk onderzoek
en mogelijk misbruik ervan kunnen
verzetten? En: als men weet, dèt en
welk misbruik er van gemaakt kan
worden, moeten we dat onderzoek
dan toch verrichten?
Welaan, wanneer men weet dat in tal
van plaatsen biologisch onderzoek
wordt verricht naar de mogelijkhe
den van gedragsbeïnvloeding, wan
neer men weet dat nu een instituut
zal worden bemand met mensen die
o.a. de lichamelijke factoren gaan
onderzoeken die van invloed kunnen
zijn op crimineel gedrag: wanneer
men weet dat de leider van dit cen
trum een voorstander is van onder
zoek dat bruikbaar is voor de officië
le sfeer in die zin dat er beleid op kan
worden gebouwd, met andere woor
den dat daarmee kan worden ge
werkt aan de voorkoming en behan
deling van misdaad en misdadigers;
wanneer men anderzijds weet dat
sociaal-wetenschappelijk onderzoek
een schat aan gegevens heeft opgele
verd over situaties die misdaadbe-
vorderend zijn (hèt grote voorbeeld
is altijd dat de gevangenis zelf een
belangrijke factor is in een criminele
loopbaan) zonder dat tal van zulke
situaties door beleidsmaatregelen
zijn veranderd (waar best goede
gronden voor kunnen zijn, maar ook
wel eens niet); mógen er dan mis
schien onaangename gevoelens wor
den geopenbaard door zulk onder
zoek dat bouwstenen kan bieden
voor de perfectionering van de con
trole en beïnvloeding van de afwij
kende mens. en daarmee: van ieder
mens? Dat is toch de bedoeling van
zulk onderzoek? Er wordt toch niet
onderzocht zonder hoop op nuttig
gebruik? Is dit dan stemming ma
ken? Het voorgenomen onderzoek
maakt mijn stemming er niet beter
op
De „individuele VAD" zal in het
startjaar. 1977, zestig a zeventig mil
joen opbrengen. In dit bedrag zitten
echter ook de bestaande echte winst
delingen voor werknemers. Die mo
gen de bedrijven namelijk in minde
ring brengen op hun afdracht voor
de individuele VAD. Vervolgens mo
gen de bedrijven hun VAD-afdracht
aftrekken voor de vennootschapsbe
lasting. Daardoor betaalt in feite de
schatkist ongeveer de helft van de
individuele VAD.
De werking van de individuele VAD
is in grote lijnen hetzelfde als wat
het kabinet Den Uyl had voorge
steld. Alle bedrijven die meer winst
maken dan 100.000 gulden in een
jaar, vallen onder de VAD. Van die
winst mogen zij de winstbelasting
aftrekken, alsmede een vergoeding
voor het geïnvesteerde vermogen.
Deze vergoeding bestaat uit een per
centage van dat vermogen. Het per
centage bedraagt de gemiddelde
rente op een standaard-pakket
staatsobligaties plus een „risicopre
mie" van drie procent.
Wat vervolgens overschiet, heet
„overwinst". Hiervan is twaalf pro
cent bestemd voor de individuele
VAD. Elke werknemer krijgt even
veel, met een maximum van drie
procent van het maximale premie
plichtige loon voor de sociale verze
kering. Voor 1977 komt dat maxi
mum neer op ruim 1500 gulden.
Overschot
Als een bedrijf .overhoudt uit de
VAD-pot, moet dit worden bewaard
voor latere jaren. Als de overwinst
het jaar erna niet genoeg is om de
werknemers het maximum aan indi
viduele VAD te geven, moet dit potje
worden aangesproken. Maar ook
mag het potje worden aangesproken
als het bedrijf in een slechtlopend
jaar een negatieve overwinst heeft
gemaakt, dus een negatieve post.
nadat was rekening gehouden met
de vergoeding voor het geïnvesteer
de vermogen. Houdt een bedrijf niet-
temin jaar na jaar over uit het VAD-
potje, dan 'vervallen de jaarlijkse
voedingen aan de pot na zes jaar
terug aan het bedrijf.
Bedrijven die in slechte jaren met
grote verliezen hebben ingeteerd op
het geïnvesteerde vermogen, mogen
toch bij de berekening van de aftrek
voor vergoeding op dit vermogen
blijven uitgaan van het oorspronke
lijk geïnvesteerd bedrag. De onder
nemers moeten zelf bepalen hoe
hoog in hun geval de VAD-verplich-
ting is. Maar de werknemers mogen
hierbij een verklaring van een ac
countant vragen. De ondernemer
mag ook zelf kiezen hoe hij de werk
nemers betaalt; in geld. in aandelen,
of in speciale VAD-bewijzeh. De on
dernemingsraad moet hierover ech
ter tevoren om advies worden ge
vraagd. De ondernemingsraad kan
trouwens ook beslissen dat de hele
VAD-pot wordt gebruikt voor een of
andere algemene voorziening voor
de werknemers van het bedrijf.
Bescheidener
Het nieuwe VAD-plan is op verschil
lende punten bescheidener dan de
plannen van de oude regeringscoali
tie (PvdA, CDA. D'66):
de heffing op de overwinst is
twaalf procent, tegenover twintig,
oplopend tot 23 procent in het oude
plan (Bij de twaalf procent in het
nieuwe plan komt overigens straks
nog de heffing voor de collectieve
VAD).
De VAD-afdracht ls aftrekbaar
voor de winstbelasting.
De „risicopremie" bij de bereke
ning van de vergoeding voor eigen
vermogen is verhoogd van twee naar
drie procent.
Niet de belastingdienst, maar de
ondernemer zelf bepaalt hoe groot
de VAD-verplichtlng is.
De overschotten van de individu
ele VAD gaan niet naar een landelijk
collectief fonds, maar vloeien na zes
jaar terug naar de onderneming.
De ondernemer mag ook in geld
betalen in plaats van In vermogens-
titels.
Het nieuwe VAD-plan ls op één punt
echter ruimer dan het oude plan
Niet bedrijven met meer winst dan
250.000 gulden, maar al vanaf 100 000
gulden vallen onder de VAD. Het
kabinet acht deze lage drempel nu
mogelijk omdat niet meer de belas
tingdienst voor alle bedrijven de
VAD-verplichting hoeft vast te
stellen.
Belangrijke punten in het nieuwe
plan, zijn de terugwerkende kracht
tot 1 Januari 1977, het Individuele
maximum van ruim 1500, en de
blokkering gedurende zeven jaar
van de aanspraken van de individue
le werknemers.
Van onze soc.-economische redactie
ARNHEM De vakbonden en AKZO Nederland 25.000
werknemers hebben overeenstemming bereikt over een nieu
we CAO. De bonden zullen het principe-akkoord aan hun leden
voorleggen.
Op het punt van de werkgelegenheid
werd overeengekomen, dat gedwon
gen ontslagen bij belangrijke in
krimpingen zoveel mogelijk zullen
worden vermeden. Mochten gedwon
gen ontslagen toch onvermijdelijk
zijn, dan zullen deze pas plaatsvin
den na zes maanden, nadat de bon
den over de noodzaak van een in
krimping zijn geïnformeerd.
Per 1 juli en per januari 1979 zal er
een prijscompensatie worden gege
ven. Daar komt per 1 juli een half
procent bij in verband met het duur
dere aardgas. Vanaf 1 april krijgen
de werknemers tot veertig jaar een
dag meer vakantie.
Pensioenpremie
In verband met de sterk stijgende
kosten van de AKZO-pensioenrege-
ling zal van de werknemers een (ho
gere) bijdrage worden gevraagd. Het
personeel dat minder verdiende dat
3,5 maal het minimumloon behoefde
tot nu toe geen pensioenpremie te
betalen. Van deze categorie zal nu
twee procent pensioenpremie wor
den gevraagd. Voor de hogere inko
mens wordt de pensioenpremie van
vijf op zeven procent gebracht.
Voor 64-jarigen wordt de mogelijk
heid geschapen vervroegd uit te tre
den met behoud van 80 procent van
het inkomen. Daarbij wordt 0,3 pro
cent gevraagd van de prijscompen
satie per januari 1979. Over de ver
vroegde pensionering van 63-Jarlgen
zal een studie worden gemaakt.
Zowel de bonden als de AKZO toon
den zich na afloop van het overleg
tevreden over het bereikte resultaat.
Hoewel de kwestie van de vijf-ploe
gendiensten niet ls opgelost, noem
den de vakbondsbestuurders het re
sultaat positief „mede gezien de mo
gelijkheden binnen AKZO". Voor
het eerst kunnen nu voor alle Neder
landse AKZO-bedrijven CAO's wor
den afgesloten.
ADVERTENTIE
Grootse nationale manifestatie met een skala van aktiviteiten
op het gebied van folklore, kunst, amusement, oude
ambachten, toerisme enz.
EXPO HOLLAND Torenlaan Voorhout (vlakbij Keukenhof,
aan de weg Sassenheim-Noordwijk/Noordwijkerhout)
Dagelijks geopend van 10.00-20.00 uur.
Entrée: f. 3.50 p.p. kinderen en 65+ers: f. 1,-.
Opening: zaterdag 29 april om 13.00 uur
Optreden van het Nachtwachtgilde:
vertrek om 12.00 uur uit Voorhout naar de EXPO HOLLAND
Maandag 1 mei 14.00 uur Rob de Nijs
Donderdag 4 mei 14.00 uur Luv*
door Jac. Kort
AMSTERDAM De Bond van
Amsterdamse Christelijke
Zang- en Muziekverenigingen
vierde woensdagavpnd in de
Grote Zaal van het Concertge
bouw zijn 60-jarig Jubileum
met een concert dat werd be
sloten met een nieuw werk van
Meindert Boekei.
Niet minder dan negen koren en zes
muziekkorpsen, te zamen circa 800
zangers(essen) en speellieden, werk
ten er aan deze jubileumviering mee.
Het waren het mannenkoor Amster
dam-Noord o.l.v. Peter Dogger, dat
drie delen uit Schuberts „Deutsche
Messe" ten gehore bracht er. het
mannenkoor Valerius, dir. Johan
Krediet, dat zich deed horen In
Psalm 4 van Gerard Hulst en Psalm
88 van de dirigent.
De gemengde koren, die uitsluitend
gezamenlijk o.l.v. een der dirigenten
optraden, waren Chr. Koorver. Am
sterdam en Jubilate, belden o.l.v.
Rudolf Grasman, Funenkoor, dir.
Johan Krediet, De Lofstem o.l.v.
Henk Berkhout, Canto Fermo, dir.
Bernhard Steinvoort en Waalkerk
koor o.l.v. Cees de Wilde en Cantate,
dat geleid wordt door N. Herma-
nides
Er namen drie muziekkorpsen van
het Leger des Heils deel, dat van de
Congreszaal o.l.v. F. v.d. Woude, uit?
A'dam-West, gedirigeerd door H. P.
Dijkstra en uit A'dam-Zuid o.l.v.
Joh. H. Gest. M. Furmedge voerde
met zijn Amsterdamse Brass Band
werken uit van H&ndel, Fauré en
8usato. Het Evang. Fanfareorkest
„Pro Rege" speelde later op de
avond werken van Purcell, Harold en
Wolsey. De Nationale Brass Band
liet een Andante en Allegro horen
van dirigent Meindet Boekei. waarin
de orgelpartij werd gespeeld door
Thijs Kramer. De overige korpsen
werkten uitsluitend mede bij de sa
menzang.
Wat er bij al deze verscheidenheid
opviel, was de afwezigheid van de
kinderkoren, die ln het verleden op
dit soort van zangersfeesten altijd
van de partij waren. Heeft het zo
lang bepleite en nu eindelijk op gang
gekomen muziekonderwijs op de
scholen het deelnemen aan de kin-*
derkoren eerder doen af- dan toene
men, zoals men had verwacht?
Nieuw werk
Er was voor de viering van het
Bondsjublleum door Meindert Boe
kei een nieuw werk gecomponeerd
voor koor, alt- en bassolo, brass
band en orgel onder de titel „De
Opstanding", waarin het verhaal van
Pasen wordt behandeld en dat uit
mondt ln het oude paaslled: „Halle
luja, de blijde toon". De solisten wa
ren Reinata Heemskerk, alt en Hans
van Winsen, bas.
Boekets compositie bleek rijk te zijn
aan melodische en harmonische
vondsten, fris en soms zeer origineel.
De koren zullen aanvankelijk wel
eens problemen hebben gehad met
het instuderen, want ook ritmisch
maakt de componist het zijn koorle
den hier en daar niet gemakkelijk.
Dat het resultaat zeer goed was en
de toehoorders veel bevrediging gaf.
betekende een uitstekende afslui
ting van een lang, maar vlot afge
werkt programma
