Rolstoel? Twee jaar wachten!
DICHTBIJ
VERDER
'rouw commentaar
yg^Voefproces?
£3!
we
iet verstandig
'olklore
Schrijnend zwartboek van invalidenbond en ombudsman
Traagheid bij
aanpassing
van woningen
Gunstig weekend
gesprek met de mollenkoning
kunst
pootstandje
geen succes
illusionist
'zelfs' humanist
)AG 21 APRIL 1978
BINNENLAND
Trouw/Kwartet 5
j loefte
TTN
mi:
ij betel
te zu
mij ui
ht."
was
ich er;
hem
een
i armen
it de ei
;elukki
j weei n
ni ïr
warni
WO Dp
is verheugend dat de Consu-
ntenbond weer eens zijn stem
eft laten horen tegen de zegenin-
van de kabelomroep, die de
jloitanten van de centrale anten-
inrichtingen ons voorspiegelen.
igevat luiden de waarschuwin-
van de consumentenbond onge-
als volgt: vraag je af of je er wel
aan hebt meer program
's in een vreemde taal te ontvan-
nen of de kosten tegen die nieuwe
j (gelijkheid opwegen, wees kri-
:h over kostenberekeningen en
Dral ook: laat niemand zich tegen
zin de eigen televisie- en radio-
enne van het dak praten, zoals nu
pl eens gebeurt.
goed en juist verhaal van de
isumentenbond. Het vervelende
illeen dat de CB zich in dit geval
t alleen tot de consument dient te
len, maar vooral ook tot heel
gemeentebestuurders, die er
handje van hebben om tegelijk
de invoering van een centraal
enne-systeem in de gemeente een
litici hebben nogal eens moeite
it het wijdverbreide misverstand,
zij hun functie vooral zouden
ruiken om er zelf beter van te
den. De meeste politici geloven
eenvoudig niet, en bijgevolg is
neiging groot weinig of niets te
lernemen om dit misverstand uit
wereld te helpen.
aantal incidenten bracht althans
parlement ertoe, zich wat krach
tegen de vooroordelen te weer
lellen. Op het ogenblik kan iede-
burger persoonlijk controleren,
Ike nevenfuncties Kamerleden
nahouden en zelf beoordelen
dit al of niet door de beugel kan.
is een belangrijk wapen tegen al
ren mie mensen die het politiek hand-
we rk maar zo-zo vinden.
:t is daarom nogal merkwaardig,
het kabinet bij monde van pre-
er Van Agt weigert de nevenfunc-
r barrJk wiJ minister Van der Klaauw
eten geloven (en waarom zouden
dat niet doen hij maakt een
inlijke indruk en hij heeft zijn
ntwintig jarig jubileum in de
r*," ilomatieke dienst al gevierd) gaat
er maar raar toe in het wereldje
de diplomatie en de internatio-
betrekkingen.
„Als i
:nd
van
lyperei
den
t de
oals:
vlucl
weilan
ekinge g
ndstich
-Vel ka
rwachl
W' Ie,
be I
dé n
h Ie 1
minister is niet van plan stappen
ondernemen tegen het opnemen
de Nederlandse ambassadeur in
lenos-Aires in een of ander ereco-
ité ter gelegenheid van de Wereld-
mpioenschappen voetballen. De
lassadeur is iets dergelijks (onge-
aagd) ook overkomen ter gelegen-
id van het wereldkampioenschap
>ckey en als dat nu weer gebeurt
het wereldkampioenschap voet
dien nou dan is dat kennelijk
ivermijdelijk en moet het maar.
Is je er tegen gaat protesteren,
:ef je de hele zaak een belang dat
niet heeft en volgens de minister
Dk niet mag hebben.
et is dat je het van een minister
)ort, want een gewoon mens zou
et anders gewoon nooit geloofd
:bben. Een erecomité met klinken-
namen dat geen enkel belang
ceft en waarover we beter zouden
verbod uit te vaardigen voor het
houden van een eigen antenne op
het dak.
Gemeentebesturen zouden verstan
dig doen nooit een dergelijk verbod
uit te vaardigen, maar helaas het
aantal verboden neemt nog steeds
toe en als het eenmaal zover is, ben
je als consument helemaal weerloos
tegen de aanbiedingen van de kabel
exploitant. In een dergelijk geval
heb je zelfs niets meer aan het je
door de Consumentenbond ge
schonken inzicht; dan is het letter
lijk: alles (wat technisch mogelijk is)
of niets.
Het is te wensen dat de consumen
tenbond het daarom niet bij derge
lijke goedbedoelde adviezen zou la
ten, maar eens in alle ernst een
proefproces zou uitlokken om er
achter te komen of een dergelijk
gemeentelijk verbod zich wel ver
draagt met de bepalingen in het
Verdrag van Rome over de vrijheid
van het ontvangen van inlichtingen.
ties van de ministers bekend te ma
ken. Met een beroep op de privacy
vindt de premier het voldoende, dat
alleen het parlement in vertrouwen
op de hoogte is gesteld.
Ons lijkt dit echter nauwelijks een
bijdrage aan de bestrijding van het
ruimverbreide politieke cynisme.
Voor de meeste mensen is „Den
Haag" één pot nat en alleen daarom
al zal de indruk blijven bestaan, dat
men toch iets te verbergen heeft.
Aan het verzwijgen wordt al gauw
een betekenis toegekend, waarvoor
eenvoudig geen grond bestaat. Bij
voorbeeld omdat zo een nevenfunc
tie blijkt te bestaan uit het zijn van
cantor-organist in een plaatselijke
kerk. Zeker nu de affaire-Lubbers
nog maar zo kort achter ons ligt,
vinden we deze handelwijze van het
kabinet niet verstandig.
kunnen zwijgen? De minister gooit,
door zo te spreken heel wat zekerhe
den pardoes omver. Wat moeten we
dan voortaan van dergelijke comités
voor hotemetoten denken? De ere-
comités, erevoorzitters, bescherm
heren en beschermvrouwen zit er
dan helemaal niets achter en waar
om duiken ze dan steeds maar weer
op.
Ter zake. Misschien is het inderdaad
niet verstandig als minister Van der
Klaauw op hoog niveau deze kwes
tie aankaart of een hoge functionaris
er op afstuurt. Maar zit er dan
werkelijk niet op onze ambassade in
Argentinië een wat lagere functiona
ris die een Argentijnse collega op
hetzelfde niveau kent en in passende
bewoordingen wil laten merken dat
die grap van een ongevraagde be
noeming in een erecomité zich niet
voor herhaling leent?
Dat moet natuurlijk heel discreet
gebeuren en alle Latijns-Ameri
kaanse folklore moet daarbij ont
zien worden. Maar van onze kant
mogen we toch ook wel verlangen
dat de Argentijnen een beetje onze
folklore ontzien die onder andere
inhoudt dat je niet ongevraagd voor
het karretje van een ander gespan
nen mag worden.
Van onze sociaal-economische redactie
DEN HAAG Een brief van 12 november 1977: „Ik heb een
gehandicapte zoon van 25 jaar met een progressieve spierdystro
fie (Een toenemende aftakeling van de spieren). Voor die zoon
ben ik al sinds oktober 1973 bezig met het verkrijgen van een
aangepaste rolstoel".
Een 34-jarige vader van drie kinde
ren: „Ik kan niet lopen, ben op een
rolstoel aangewezen, maar ook na
een beroep heb ik nog steeds niets
gehoord. Ik zit op een flat van vier
hoog, waar ik alleen door twee vol
wassenen naar beneden kan worden
geholpen."
de reacties", merken de samenstel
lers van het zwartboek op.
Schandelijk
Twee brieven uit het zwartboek
AAW, dat gisteren door de Algemene
Nederlandse Invaliden Bond en de
Stichting Ombudsman van de Vara
is aangeboden aan de vaste Kamer
commissie sociale zaken en de bij
zondere commissie gehandicapten
beleid. In het zwartboek „AAW-
ers: de derde wereld van Nederland"
is de kritiek samengevat op de
uitvoering van de Algemene arbeids
ongeschiktheidswet (AAW) door de
bedrijfsverenigingen en hun medi
sche adviseur: de Gemeenschappe
lijke Medische Dienst.
Die kritiek spitst zich toe op de on
voorstelbare lange wachttijden tus
sen het moment van de aanvraag en
het al of niet toekennen van de voor
ziening. Twee jaar wachten op een
rolstoel, anderhalf jaar wachten op
een eenvoudige bureaustoel voor ge
handicapten: het zijn klachten, die
volgens de samenstellers van het
zwartboek dagelijks binnenkomen
bij de gehandicaptenorganisaties.
Met hun zwartboek willen de Stich
ting Ombudsman en de invaliden
bond de uitvoerende instanties en
het parlement doordringen van de
ernst van de zaak. Ook in tv-uitzen-
dingen is de trage uitvoering van de
AAW herhaaldelijk aan de orde ge
steld, maar nu gebleken is dat door
die uitzendingen wèl de stroom tele
foontjes en brieven van wanhopige
of woedende mensen toenam, maar
dat er verder niets gegeurde, probe
ren de ombudsman en de invaliden
bond de zaak wat politiek reliëf te
geven.
Een invalide schrijft: omdat
mijn vrouw werkt om wat geld te
verdienen en ik honderd procent ge
handicapt ben, doe ik zoveel moge
lijk in het huishouden. De keuken
moest daarom worden aangepast en
dus vroeg ik deze aanpassingen aan
bij de bedrijfsverereniging. Het ant
woord dat ik kreeg was dat de keu
ken niet aangepast zou worden, om
dat het niet de vrouw was die invali
de was
De Algemene arbeidsongeschikt
heidswet die op 1 oktober 1976 in
werking trad wil een inkomen
garanderen aan Nederlanders tussen
de 18 en 65 jaar. die langdurig ar
beidsongeschikt zijn. Een uitkering
wordt gegeven nadat de aanvrager
één jaar ziek is geweest.
Diezelfde wet biedt de mogelijkheid
van voorzieningen: Voorzieningen
die dienen tot herstel van de arbeids
geschiktheid en voorzieningen die
strekken tot verbetering van de le
vensomstandigheden. Het gaat dan
om rolstoelen, aangepaste bedden,
taxikosten, kilometervergoedingen,
bruikleen van auto's, woning-aan
passing enz. Iedereen tot 65 jaar kan
zo'n voorziening aanvragen.
Problemen
Op het moment dat dat gebeurt be
ginnen de problemen, want de ver
schillende voorzieningen vallen on
der verschillende ministeries. Zo ko
men aanvragen voor woning-aanpas
singen terecht bij het ministerie van
volkshuisvesting en ruimtelijke or
dening en de gezinshulp valt onder
het ministerie van CRM. Voor de
voorzieningen, die door de AAW zélf
en dus niet door een ministerie
worden verstrekt—zouden er aparte
regelingen komen. Die aparte rege
lingen zijn er nog steeds niet en dat
levert voor de uitvoerende instanties
de bedrijfsverenigingen, het GAK
en de Gemeenschappelijke Medi
sche Diensten grote problemen op.
De versnippering is groot. Bij een
woning-aanpassing bijvoorbeeld zijn
de gemeente, de woningbouwvereni
ging, de Gemeenschappelijke Medi
sche Dienst, de Sociaal Medische
Dienst, een architect, en een aanne
mer betrokken. Allemaal hebben ze
een klein deel van de beslissingsbe
voegdheid in handen.
Jungle
„De Nederlandse sociale verzeke
ringswetgeving mag tot de beste ter
wereld worden gerekend. Aan de uit
voering schort het echter", merken
de samenstellers van het zwartboek
Met nadruk zeggen zij dat „de schan
delijke traagheid en het totale gemis
aan inzicht in de gang van zaken"
zich het meest wreekt bij het aan
passen van woningen. „Wat is het te
wonen in een huis waar Je op de
belangrijkste plaatsen toilet, dou
che, echtelijke slaapkamer of keu
ken niet kunt komen?" Het heeft
ook financiële nadelen. Om te begin
nen hebben subisidie-aanvragers te
maken met bouwprijzen, die met de
regelmaat van de klok stijgen, maar
elke dag dat iemand langer in een
verpleegtehuis of revalidatie-cen-
trum moet verblijven, omdat zijn
woning nog niet is aangepast, kost
ook handenvol geld.
Veel van de reacties vertonen het
zelfde beeld: Mensen van middelba
re leeftijd, gehandicapt geraakt, al of
niet daardoor geïsoleerd geraakt en
vereenzaamd. Het isolement wordt
nog versterkt doordat ze niet kun
nen reizen, althans niet met het
openbaar vervoer. Bij ziekten, die
een snelle achteruitgang tonen,
komt dit nog schrijnender naar vo
ren. Een man met multiple sclerose
een ongeneeslijke, langzaam
voortschrijdende ziekte van herse
nen en ruggemerg schreef eenvou
dig. „In verband met mijn ziekte
vind ik het wel nodig dat ik er snel
iets van hoor". Hij wachtte al drie
kwart jaar.
Ook worden veel klachten gehoord
over hulpmiddelen, die niet deugen
voor de betrokken personen in kwes
tie. Er worden elektrische rolstoelen
stoelen van zesduizend gulden per
stuk afgeleverd, waarvoor niet de
maat is genomen en waarvan dan
blijkt dat deze rolstoel ongeschikt,
te groot, te diep of te smal voor de
betrokkene is.
Een vijf tig-jarige vrouw, die een taxi
vergoeding van de sociale dienst had
en die nu met een aanvraag naar de
GMD wordt gestuurd: „Ik wil nog
zoveel mogelijk mijn bejaarde ouders
vader 83, moeder 82 bezoeken.
Qmdat ik doof ben en op tweeërlei
wijze gehandicapt, sta ik buiten het
maatschappelijk verkeer. Bovendien
is het niet vol te houden om de lange
afstand weer te gaan fietsen. Een
busdienst is er niet meer en een om
weg met de trein is niet te betalen. Op
dit moment is moeder ziek en gaat
achteruit. Vader heeft vaatvernau-
wing, maar ik verlang nog zo naar
hen, nu leven ze nog. Ik heb als
ongehuwde verder niets meer om naar
toe te leven."
HET WEER door Hans de Jong
De race naar de magische grens
van twintig graden Celsius
duurde gisteren voort. Daarvoor
moest je vooral in het noordoos
ten van het land zijn,in het zuid
westen regende het, in Zoeter-
meer van half drie af, maar in de
vooravond pas matig. De kwik
draad in Gorredijk is donderdag
tot 18.7 graad Celsius opgeko
men (het veldmaximum zal cir
ca 17.5 graad geweest zijn). Ook
nu weer bleef zuidwest-Neder
land achter met Roosendaal op
maximum 14 graden. Het weer
voelde er wel zacht en groei
zaam aan. Het waren zomerach-
tige luchten die gisteren over
Nederland opbolden. Een week
geleden nog bogen struiken
soms tot bijna aan de grond
door een dik sneeuwpak. Nu kon
men woensdag en donderdag in
Friesland in overhemd buiten
verblijven, maar uit de slanke
wolkentorens, die zich in het be
gin van de middag van afstand
bekeken, als donderkoppen ma
nifesteerden, viel lokaal wel een
bui om flink nat van te worden:
Bolsward 4 millimeter.
In de vooravond werd zelfs ver
wijderd onweersgekraak ge
hoord via de radio. Om 20.00 uur
meldden Köln, Essen en vroeger
op de middag, Stuttgart onweer.
Voor de medewerker in Almkerk
(noordwest-Brabant) zal dat
geen verrassing geweest zijn. Hij
sprak 's middags al van de mo
gelijkheid van onweer na het
observeren van wolken, die dui
delijk „in de lift" verkeerden. Er
was op dat moment in zijn
woonplaats een soort onstabili-
teitslijn gepasseerd, waarbij de
wind van zuidoost naar zuid
ruimde. In de loop van de mid
dag werd dat zuidwest. Het zal,
afgaande op de weerkaart, een
zwak warmtefront geweest zijn,
behorende bij een depressie van
990 millibar ten westen van
Schotland. Dit werd gevolgd
door een koufrontje, dat vooral
in Zuid-Engeland nogal wat re
gen had achtergelaten, hier en
daar matig, op enkele plaatsen
zelfs nog wat steviger. Achter
dit front, zal de westelijke wind,
geschraagd door een 1025 milli-
bar-sterk hogedrukgebied bij de
noord-west-punt van Spanje,
vandaag een wat dominantere
rol gaan spelen, waardoor het
vrijdag, en wellicht ook ten dele
zaterdag wat frisser zal zijn met
maxima van hooguit dertien tot
veertien graden. Maar de zon
wordt in de loop van de dag wel
weer verwacht. Er is verder ook
geen reden het weer van het
weekend met veel voorhoofd
rimpels tegemoet te treden. Het
ligt in de lijn van de prognose-
kaarten dat een hogedruk-zone
boven de Britse eilanden over
ons heen komt te liggen en wel
licht een beetje contact zoekt
met een ander 1030 millibar-
sterk hogedrukgebied boven
Noord-Rusland en Scandinavië.
Dit geeft dan uitzicht op een
overwegend droog, vrij zonnig
en opnieuw ietwat warmer wee
keind.
Met name zondag zal de tempe
ratuur weer een lichte kick kun
nen krijgen als de wind terug zal
zijn in de zuidoost-hoek door de
zuiging van een volgende Azo-
ren-depressie, die belangstelling
heeft voor het zeegebied ten
westen van Ierland. Hij bedreigt
de Britse eilanden met re
genachtig weer en kan later op
zondag ook in het zuiden en
zuidwesten van Nederland meer
bewolking teweegbrengen en
wellicht wat nattigheid afleve
ren. Maar het kan ook best
zijn dat door vertraging en ver
slapping het weer in ons land
overwegend droog blijft. De
temperatuur zal als het even
meezit in een groter deel van het
Weerrapporten
land boven de vijftien graden
komen. En als het met die hoge-
druk-interventie allemaal zo
verloopt als hierboven ge
schetst, zullen de Amerikaanse
weerkundigen toch weer op
nieuw een pluimpje verdiend
hebben. Dinsdag jl. hadden de
computers namelijk die wee
kend-opstoot van een Spaans
maximum en dat contact zoe
ken met dat Scandinavislche
hogedruk gebied aangegeven.
Dank ben ik verschuldigd aan
een abonnee in het Limburgse
Valkenburg, die mij op het
spoor bracht van een curieus
dagverhaal van pastoor Arnold
Borret te Herten bij Roermond,
dat bol staat over gegevens over
het weer tussen 1813 en 1830. U
hoort er binnenkort meer van.
Amsterdam
regen
11
De Bilt
regenbui
12
Deelen
regenbui
13
Eelde
regenbui
Den Helder
regenbui
Rotterdam
regen
10
Twente
zwaar bew
Vlissingen
regen
9
Zd. Limburg
regen
11
Aberdeen
regen
7
regen
Barcelona
geheel bew
Berlijn
geheel bew.
8
Bordeaux
zwaar bew
Brussel
regenbui
10
Frankfort
zwaar bew
Geneve
regenbui
10
Helsinki
licht bew
13
zwnar bew
Klagenfurt
regenbui
12
Kopenhagen
geheel bew
6
Lissabon
zwaar bew
19
zwaar bew
Londen
half bewolkt
Luxemburg
regen
8
Madrid
half bewolkt
Malaga
Licht bew
20
Mallorca
zwaar bew.
19
onbewolkt
Nice
regenbui
13
Oslo
licht bew
Parijs
licht bew
14
Rome
onbewolkt
IS
Split
2waar bew
14
Stockholm
geheel bew
S
Wenen
zwaar bew
ZQrich
hall bewolkt
IS
Zaterdag 22 april: HOOGWATER.
Vlissingen 2.16-14.38, Haringvliet-
sluizen 2.34-14.52, Rotterdam 4.14-
16.52, Scheveningen 3.32-15.52, IJ-
muiden 4.05-15.25, Den Helder 8.22-
20.42. Harlingen 10.45-22.51, Delfzijl
0.01-12.37.
[onder redactie van Loes Smit
Doelstl
ruste v»
chniscli
;r Bok*
ur. In
ven 01
j geda»
bi| Wafl
idal
sen hel
lassendi
d van d
ir ook dl
jk Bolde
„De Uefde is een krachtige werke
lijkheid die een brug doet ontstaan,
waarover iedereen kan lopen. Over
dreven sentimenten zijn ons
vreemd. Als we een stap in jullie
richting zetten, doen we dat vol
energie en we moedigen Jullie aan
hetzelfde te doen. Hoewel je ons
niet kunt zien, horen, aanraken,
ruiken of proeven, zijn wij bezield
van gigantische krachten. Onze
hele dynamische wereld is gereed-
tot een begrijpend contact met de
mensheid die de door God gegeven
krachten voor het grote geheel zal
aanwenden."
Dorothy Maclean die met het echt
paar Peter en Eileen Caddy de bio-
dynamlsche kwekerij in het Schot
se Flndhorn stichtte en daar sinds
dien leeft en werkt, zegt vrijwel
vanaf het begin van de kwekerij
eontacten te hebben met „deva's"
wezens van het licht zoals het
Woord letterlijk vanuit het Sans
kriet vertaald wordt, die voor ieder
wiens geest daarvoor openstaat, bij
elke plant, elke bloem, elke vrucht
en elke boom merkbaar zijn en hun
„eigen plant" gestalte geven en in
stand houden. Niet dat ze een her
kenbare uiterlijke vorm bezitten,
maar „als ze communicatie opbou
wen met de mens, dan nemen de
bewoners van de devische rijken
een uiterlijke vorm aan die door
ons begrepen kan worden". Iedere
plant, zegt Dorothy, heeft een
uniek en bezielend „eigen ik". Zo
noemt ze de deva van de tuinerwt,
de deva van de peer, van de katten
staart, van de clematis, de deva
van de appel en van de spinazie.
Dorothy Maclean is een van de
weinigen die ze allemaal wel kan
zien door zich in het wezen van een
plant te verplaatsen. Al jarenlang
krijgt ze boodschappen de eerste
alinea is er zo een van deva's
waarmee de werkers in de tuinen
van Findhorn hun voordeel doea
Ze beschrijft dat allemaal in „De
tuinen van Findhorn", waarin een
aantal leden van de leefgemeen
schap hun ervaringen vertellen.
Hoe Peter en Eileen Caddy elkaar
vonden, hoe Eileen letterlijk ge-
inspireerd werd en wordt om haar
medebewoners door te geven wat
goed en nodig voor hen allen en
voor de tuinen is. Hoe een paar
mensen daar, op een aanvankelijk
slecht, zanderig en rotsig stuk
grond abnormaal grote kolen en
bloemen kweekten dankzij de hulp
van bovennatuurlijke wezens. Te
genwoordig gaan leden van Find
horn ook wel de boer op om van die
wonderbaarlijke samenwerking
tussen mens en natuur verslag te
doen: een maand geleden nog wa
ren vijf „Findhorners" met dat doel
een paar dagen in België. Er be
staat, zeggen de bewoners van
Findhorn, een rijk gestructureerde
hiërarchie van hogere wezens,
waarvan aardmannetjes, deva's,
landschapsregelen, dwergen, ka
bouters. elfen, feeën en andere na
tuurgeesten deel uitmaken. Zo
voert „Roe" Robert Ogilvie
Crombie, een al wat oudere man
gesprekken met faunen en de bos
geest Pan. Dorothy Maclean heeft
enkele malen gesproken met de
„nogal angstaanjagende Grootko-
,ning van de mollen, die met de
kroon op het hoofd in een onder
aards gewelf zat".
Wie nog nooit van Findhorn heeft
gehoord, zal vreemd tegen die voor
99 procent van de mensheid onbe
kende wezens als deva's en faun-
tjes aankijken. „De tuinen van
Findhorn", een boek vol getuige
nissen (dat bij H. J. W. Becht in
Amsterdam verschenen is en
ƒ29,50 kost) kan dan ook beter
gelezen worden als een vervolg op
„De magische wereld van Find
horn", dat een paar jaar geleden bij
dezelfde uitgever uitkwam. Daarin
beschrijft een buitenstaander, de
Amerikaanse journalist Paul Han
ken, als het ware met open mond
van verbazing zijn ervaringen op
Findhorn. en door zijn ogen is het
voor mede-buitenstaanders beter
te begrijpen. Een deel van dat boek
is trouwens opnieuw vertaald
in de nieuwste uitgaven terug te
vinden. „De tuinen van Findhorn"
spreekt wellicht wèl zonder omweg
die mensen aan, die boeken als
„Het verborgen leven van de plant"
gelezen hebben, en „praten" met
planten niet als belachelijk terzijde
schuiven.
„Je denkt toch niet dat je voor
televisiedrama literatoren kunt ge
bruiken, mensen die denken dat
alles wat ze maken kunst is en die
deswege claimen dat er zonder hun
instemming niets in hun stukken
veranderd mag worden."
(Rogier Proper, geciteerd ln de
Vara-gids).
In de dierentuin van de Hongaarse
stad Veszprém is een jong olifantje
de grote attractie. Het dier ver
moedelijk afkomstig uit een circus
maakt op verzoek een elegant
pootstandje voor het hooggeëerd pu
bliek dat zich kostelijk met de lenige
olifant vermaakt. Het dier is blijk
baar zó gewend gehoorzaam zijn
kunstjec to vettenen, dat de oppas
ser zijn arm maar hoeft op te heffen
of hij staat alweer op één poot en een
slurf.
Anderhalf jaar geleden kwam Bar
bara Walters, de best betaalde
vrouw van de Amerikaanse omroe
pen, in dienst bij het televisiestati
on ABC. Voor het lieve sommetje
van dik twee miljoen gulden per
jaar was ze bereid de leiding en
presentatie van ABC's nieuwsvoor
ziening op zich te nemen. Ze is daar
nu mee opgehouden, niet omdat ze
dat zelf zo graag wilde, maar omdat
haar baas haar niet meer zo nodig
elke dag op het scherm hoeft. ABC
heeft al jaren op te boksen tegen de
enorme concurrentie van de andere
grote t.v.-stations ln Amerika, CBS
en NBC, die veel hogere kijkcijfers
halen en dus veel meer reclame
zendtijd verkopen waarvan de
omroepen daar moeten leven. Om
de eigen cijfers op te vijzelen poogt
ABC de beste publiekstrekkers van
de concurrentie weg te kopen. Zo
kwam Barbara Walters van NBC.
waar ze met haar nieuwsprogram
ma jarenlang hoge kijkcijfers
scoorde. Nu gebleken is dat haar
komst naar ABC niet het verwach
te resultaat heeft, is ze naar een
minder in het oog springende post
geschoven. Hoewel haar overplaat
sing met fraaie volzinnen wordt
verhuld als: „ze zal voortaan de
prominenten van de wereld inter
viewen en hun ongetwijfeld uit
spraken ontlokken die een andere
verslasge'er er nooit uit zou krij
gen" is de zogenaamde behoefte
aan een goede verslaggever dus
niet de werkelijke reden.
Onder de titel „de illusionist" be
gint de KRO volgende week met de
Amerikaanse serie „the magician",,
elke week een aflevering. „Ontzet
tend kinderachtig," „de slechtste
serie ln de geschiedenis van de tele
visie." „arme kijkers, wat zullen die
een moeite hebben om wakker te
blijven." Dat riepen weet de
NCRV-gids de Amerikaanse re-
centen toen de serie in hun land
was begonnen, en ook de kijkers
bleken er niks aan te vinden. Een
slechte start dus? Hoeft niet, want
in Duitsland bijvoorbeeld yonden
ze 'm wèl leuk. Daar hebben ze de
hele serie van a tot z afgedraaid, tot
grote tevredenheid van de kijkers
die wel van de kunsten van de
goochelende detective alias misda
den oplossende goochelaar hielden.
Het ligt er waarschijnlijk aan of de
kijker in de ban van de illusie raakt
die deze illusionist probeert op te
roepen.
In mijn leven heb ik verschil
lende humanisten leren kennen,
die een zeer hoogstaand leven lei
den. Eén ervan verborg zelfs Joden
gedurende de bezettingstijd."
(Brief ln de EO-omroepgids
„Visie").
Vijftien invaliden bezetten vorige week woensdag het gebouw van
het GAK in Groningen. Aan de gevel van het gebouw kwam een
spandoek te hangen: „Wij eisen afschaffing afschuwelijke wacht
tijden."
op. Zij beschrijven de wetgeving als
een jungle van wetten en regelingen.
Daarboven is de opbouw van de uit
voeringsorganen dermate gecompli
ceerd dat het geheel een volledig
mistige zaak is.
Een 59-jarige man uit Amsterdam:
„Ik heb een stijf onderbeen, zeven
keer geopereerd, kan de stap van de
vloer in het lavet niet maken, die is
80 centimeter hoog. In januari '77
een aanvraag ingediend voor de om
bouw van het lavet in een douche. In
juni '77 kwam een functionaris kij
ken en de maat opnemen van de
badkamer: in oktober '77 afgewezen.
Via de rechtskundige adviseur van
de FNV in beroep gegaan. In februari
'78 gekeurd door een specialist van
het ziekenhuis, die niet eens wist wat
een lavet was. In maart '78 hoorde ik
dat het weer afgewezen was. Het is
een lijdensweg en het kost maar
geld."
Onderzoek
Uit een enquête, die de ombudsman
en de invalidenbond hebben inge
steld onder vijftienhonderd gehandi
capten blijkt dat een voorziening
slechts zelden vlugger dan negen
maanden de gehandicapte bereikt;
langere wachttijden komen veelvul
dig voor. Als een gehandicapte een
maal een voorziening prothese,
rolstoel, vervoersvoorziening heeft
aangevraagd, duurt het voor acht
tien procent vier weken voordat zij
voor het eerst iets horen. Voor zeven
tien procent duurt het tussen de vijf
en acht weken. Zo'n 1,6 procent ver
klaarde méér dan een jaar op enig
bericht te hebben gewacht. Dan
kwamen de keuringen; binnen een
kwartaal geschiedde dit in 22.2 pro
cent van de gevallen; 22 procent
moest tussen de drie en de zes maan
den wachten alvorens gekeurd te
worden: 13 procent moest langer dan
een half jaar wachten. Uiteindelijk
moest 63 procent van de aanvragers
meer dan negen maanden wachten
op een voorziening.
Wanneer het gaat om een woning
aanpassing heeft vijftig procent van
de aanvragers binnen negen maan
den bericht over het al dan niet
toekennen; 44 procent moet tussen
een en twee jaar wachten en zes
proces zal 4,5 jaar naar dat bericht
moeten uitkijken. Wanneer het gaat
om een AA W-uitkering verklaarde 17
procent die binnen drie maanden te
hebben ontvangen; 12 procent bin
nen drie tot twaalf maanden, 50 pro
cent wachtte een twee jaar en de
rest wacht nog steeds.
„Hoeveel leed deze wachttijden be
rokkenen en hoe groot de kosten zijn
voor de gemeenschap ais iemand die
thuis kan zijn ten onrechte in een
verpleegtehuis moet verblijven,
blijkt niet uit de cijfers maar wel uit
