Het volk, de regenten en de kooplui Hommage aaif; WobbeAlkem kleine krant fiüS \m Trouw de Leeft Aldo Moro nog? w Vier eeuwen geleden ging Amsterdam 'om' Wierookvat onder de hamer DE P0PPENffl5T VRM DE LÜ5TEBREI 0 !M® Argentinië -X- DINSDAG 18 APRIL 1978 Trouw/Kwartet door W. F. Stafleu Het is dit jaar vier eeuwen geleden dat de Alteratie van Amsterdam zich voltrok, de vervanging van de Spaansgezinde regenten door een protestants stadsbestuur. Het komt dus goed uit dat er juist nu enkele boekjes verschenen zijn die over die tijd handelen: één over de beeldenstorm van 1566-1567 en één over de Amsterdamse wederdopers. Dan is er een derde geschrift, dat de handel in de 16e en 17e eeuw beschrijft en dus ook sterk op Amsterdam is gericht, en een vierde dat het lot van de gewone man in die dagen tekent. Om met het laatste te beginnen: dat is een zeer leesbaar en boeiend boek je van de VU-hoogleraar dr A. Th. van Deursen. het eerste van een serie van vier over „het kopergeld van de gouden eeuw", waarin de auteur de Hollandse volkscultuur van de zes tiende en zeventiende eeuw wil ont sluiten. Aan de hand van om. cijfers over lonen en prijzen schetst hij het materiële bestaan van de ambach tsman en de boerenknecht, de zee man en de huursoldaat. Honger had den ze niet. al was hun welvaart kwetsbaar, en wie voor een dubbel tje geboren was. werd zelden een AMSTERDAM Dit zeer fraaie drievoctige Chinese wie rookvat zal vermoedelijk een be drag van ongeveer 35.000 gulden opbrengen op de veiling van Aziatische kunst die van 17 tot en met 24 april bij Paul Brandt in Amsterdam gehouden wordt. De hoogte van het kostbare stuk is 102 cm. In totaal zullen 2500 voorwerpen op deze veiling on der de hamer komen. kwartje. Behalve dan vlootvoogden als Witte de With en De Ruyter. enkele schilders en dichters en zelfs hier en daar een koopman, die van onderop de ladder geklommen was; maar verder was de sociale mobili teit beperkt. Een jong gezin kon ove rigens van het inkomen van één kostwinner niet bestaan, dus werk ten de vrouwen van de volksklasse, hoe karig hun loon ook was en hoe zeer ze ook net als de mannen lange dagen maakten. De landarbeider had het beter dan de arbeider in de dure stad. En de dorpeling mocht dan door politieke discriminatie achtergesteld zijn bij de stedeling, in de ogen van buiten landers was hij een benijdenswaardi ge lieveling van de fortuin. Trou wens. dat het oorlogsambacht aan gastarbeiders werd overgelaten, zegt wel wat over de betrekkelijke wel vaart van de anderen, en de arbei dersklasse van de gouden eeuw mag je dan ook beslist niet afschilderen als een wanhopig lompenproleta- riaat. Een uitzondering vormen wellicht de vissersdorpen, want de winsten van de haringvangsten gingen groten deels naar de stad. En nog beroerder was het lot van de matroos die werd pas echt uitgebuit. Maar socia le onrust was er zelden; het volk accepteerde de maatschappelijke orde. Dat anderen er beter aan toe waren wisten de armen zeer goed. maar dat deed hun niet tot opstand besluiten. „Gelijk recht voor allen was trouwens niet bepaald een leus die in de 16e eeuw leefde". De immigratie was haast buitenspo rig groot. Joden vielen onder een soort apartheidswetgeving, en wat zelfs grote geesten als P. C. Hooft, De Groot en Van Oldenbarneveldt over de naar het noorden uitgeweken Zuidnederlanders schreven, is erger lijk discriminerend. Maar „grote lof komt de magistraten in de Verenig de Provinciën toe, dat zij hun armen, gebrekkigen en zieken zo goed ver zorgen." schrijft Van Deursen. ZWOLLE „Hommage aan Wobbe Alkema", datis een zichtstentoonstelling van schilderijen, gouaches, tekeningei grafiek, die tot 8 mei in Librije, Broerenkerkplein 15 te Zwi gehouden wordt. Alkema heeft in de jaren 1920-1930 in Nederland een belangrijke bijdrage geleverd aan de voorstellingloze kunst. Hij behoorde tot de z.g. Gro ninger Constructivisten, maar dat is een naam die er later aan gegeven is; deze kunstenaars vormden niet wer kelijk een groep; ze hadden nauwe lijks contact met elkaar. Tot deze richting hoorden ook Hendrik Werk man en Jan van der Zee voor die overigens maar korte tijd gebruik maakten van louter vierkanten, rechthoeken, cirkels en driehoeken bij het opbouwen van hun schilde rijen. De scharenslijper, van Adriaan van Ostade (ontleend aan het hierbij besproken boekje van prof. Van Deursen). In zijn boekje over de beeldenstorm in Amsterdam wil Henk van Nierop twee vragen beantwoorden. Ten eer ste: uit welke sociale klassen waren de beeldenstormers afkomstig, was er een komplot en wat waren de motieven en ten tweede: wat wa ren de drijvende factoren van de opstand tegen Spanje. Welnu, Van Nierop komt tot een genuanceerd oordeel. In de beeldenstorm alt hans te Amsterdam ging het niet om een spontane religieuze inspira tie, zoals Groen van Prinsterer meende, maar ook niet om een sa menzwering van de bourgeoisie te gen het opkomende proletariaat, zo als de marxist Kuttner concludeert. Beslissende factor was de gematigde middengroep, lange tijd de zwijgen de meerderheid, met Willem van Oranje als woordvoerder. Religieuze, sociale en politieke motieven heb ben een vaak ingewikkelde rol ge speeld. De beeldenstorm en het op treden van de wederdopers hebben overigens de Amsterdamse regenten ertoe gebracht in het belang van de handhaving van orde en rust vastbe raden de Spaanse kant te kiezen. Vandaar dat het tot 1678 duurde eer Amsterdam omzwaaide. Wederdopers Albert Meilink, die in 1953 op de wederdopers in de noordelijke Ne derlanden promoveerde, werkt thans aan een bronnenuitgave over de dopersen. In het kader daarvan schreef hij nu een studie over de dopers in Amsterdam, dat in de zes tiende eeuw bijna een tweede Mun ster was geworden. Het anabaptisme is voor een aantal historici een gelief koosd onderwerp, m. door de huidige marxistische belangstelling voor de vroegburgerlijke revolutie. Meilink beschrijft de doperse bewe ging in Amsterdam als bij uitstek een beweging van de kleine burgerij, die in het geschiedbeeld van de Ne derlandse Opstand vaak te weinig tot haar recht is gekomen. Zo ont staat een levendig beeld van een stad die ook toen al roerig en vrij heidslievend was, en een overheid die op het geëxalteerde groepje ket ters, die de wrake Gods predikten, wel met uiterste gestrengheid na melijk met doodvonnissen rea geerde^ een vervolging waar eigen lijk veel te weinig over bekend is. Negotie Er is in Nederland schrijft Hans den Haan in zijn studie over de moe dernegotie en de grote vaart wei nig onderzoek gedaan naar de so- ciaal-economische ontwikkelingen Bij Alkema was het gebruik van deze geometrische middelen een nood zaak om zo puur en eenvoudig moge lijk uitdrukking te geven aan de waarheid, de zuiverheid, aan datge ne wat in laatste instantie nage streefd moet worden. Onthechting in de zestiende en de zeventiende eeuw. Enkele scripties, geschreven in het kader van een project van het Instituut voor neerlandistiek van de Universiteit van Amsterdam, wor den nu uitgegeven als materiaalver zameling om de gewenste bestude ring te vergemakkelijken van deze periode, waarin de overgang van feo dalisme naar kapitalisme zijn beslag kreeg. Die overgang heet in Neder land een handelskapitalistische fase, concludeert Den Haag en de politie ke macht kwam dan ook bij de koop lieden. Voor deze stelling draagt hij veel gegevens bij, ook over de grote handelscompagnieën. Het kopergeld van de Gouden Eeuw, I. Het dagelijks brood, door prof. dr. A. Th. van Deursen. Uitgave Van Gorcum, Assen, 158 blz., 15. Beeldenstorm en burgerlijk verzet in Amsterdam 1566-1567, door Henk van Nierop. Uitgave Socialistiese Uitge verij Nijmegen, 150 blz., 15. Amsterdam en de wederdopers in de zestiende eeuw, door Albert Meilink. Socialistiese Uitgeverij Nijmegen, 124 blz., 12,50. Moedernegotie en grote vaart, door Hans den Haan. Uitgave SUA Am sterdam, 248 blz. van het aardse, afzien van de t lige verschijningsvorm, wegl van persoonlijke toevoegingen daarvan de consequenties. Om dit werk te maken is grote centratie en aandacht vereist: li kele periode tot 1930 ontstaat maar klein oeuvre, te meer omdat AJkipach ook nog een volledige baan als bo agse kundig opzichter had. (nten ut va zove In 1933 geeft Alkema het schilde |onti op. De maatschappelijke ontwik ik gr ling, met name in Duitsland erva jswijl hij zó, dat voor hem de zin vanf kunst niet meer duidelijk is. vanaf 1947 ontstaan weer nieu werken, eerst aarzelend en zoeke jndei naar een vrijere opvatting, later meer spontaniteit en dan met grote reeks werken in verschilleCteg technieken. De expositie is hierna nog te zien lag is Dordrecht en Franeker. Het Hai ngek Gemeentemuseum en het Stedel nde Museum te Amsterdam volgen da en. D na met een eigen expositie. it r ibew Wobbe Alkema: 'Zonder titel' 5f 18 APRIL 1978 Veldslag in Ferdinand Bol In de Ferdinand Bolstraat, een drukke winkelstraat in Amsterdam, is zondagmid dag een veldslag losgebroken tussen twee groepen Marok kanen. Beide groepen werken als gastarbeider in Neder land. Waarom slaan ze elkaar dan toch met stenen, stokken en fietskettingen om de oren0 De inzet voor het conflict is een kamertje in het gebouw van de stichting Welzijn Bui tenlandse Werknemers aan de Ferdinand Bolstraat. De ene groep, het Komitee Ma rokkaanse Arbeiders in Ne derland. heeft al anderhalf jaar een kamer in het ge bouw De tweede groep, de stichting Moskee, wil nu ook ruimte in het huis. Maar de eerste groep Marokkanen wil dat niet Spionage Ze zeggen dat de stichting Moskee nauw samenwerkt met de Marokkaanse rege ring De tweede groep Marok kanen zou de opdracht heb ben hun landgenoten te be- spionneren. Als zij iets ver keerd zeggen of doen wordt dat doorverteld aan de Ma rokkaanse regering. Later als ze terug gaan naar hun eigen land. kunnen ze er straf voor krijgen De eerste groep Ma rokkanen wil dat er een einde komt aan die spionage Daar om willen ze niet dat de twee de groep een kamer krijgt in het zelfde huis. De kleine krant Medewerkenden Piet Hagen Hanneke Wijgh Herman Amelink Willem Schrama Rimmer Mulder Gilles Sloop Brieven naar Trouw De kleine krant Postbus 859, Amsterdam Dode vogels Bij de ramp met de Amoct Cadiz zijn meer dan 20.000 vogels omgekomen. Dat lijkt op het eerste gezicht niet veel, maar onder de slachtoffers zijn veel zeld zame vogels. Zoals de klei ne soort pinquin, die aan de kust van Bretagne nog een enkele maal werd ge zien. De vogels gaan dood zodra er maar een drupje Van een onzer verslaggevers ROME Is de Italiaanse politicus Aldo Moro nog wel in leven? Dat is een vraag waarover bijna heel Italië steeds ongeruster wordt. Zeker nu Moro door een „volkstribunaal", een sooft rechtbank van de „Rode Brigades", ter dood is veroordeeld. olie op hun veren terecht komt. Hun eigen vetlaag, die de vogels tegen water moet beschermen, wordt namelijk door de olie aan getast. Een lek, zou je kun nen zeggen. Het water kan nu gemakkelijk binnen dringen en de vogel sterft aan de koude. U I"' Moro werd 16 maart (al bijna vijf weken geleden dus) op klaarlichte dag ontvoerd. Dat was een stout stukje. Ontvoeringen komen in Ita lië meer voor dan hier. Daar om werd Moro goed bewaakt Hij is een belangrijk man: hij is enkele malen eerste minis ter geweest van Italië. Moro is ook voorzitter van de grootste politieke partij, de Christen-Democraten. Moro had daarom vijf lijfwachten bij zich. Maar de ontvoerders schoten alle vijf dood en na men Moro mee. Sindsdien weet niemand in Italië (behalve de ontvoer ders natuurlijk) waar hij zit. De grote speuractie van de politie, waarbij heel Rome is uitgekamd, heeft niets opge leverd. Zo nu en dan krijgt de politie of de familie van Moro een berichtje van de ontvoer ders, maar die passen wel op hun schuilplaats niet te ver raden. Rode Brigades Die ontvoerders noemen zich de „Rode Brigades". Zij zijn erg ontvreden over de toe stand in Italië. Zij vinden dat de regering en dè eigenaren van de grote bedrijven veel te - weinig doen voor de gewone man. Als je d« toestand In je land '.'wilt veranderen, kun je pro testeren en bij verkiezingen - op mensen stemmen die ook veranderingen willen. Maar de Rode Brigades doen het anders: zij gebruiken geweld. Zij overvallen banken om aan geld te komen en plegen bomaanslagen om verwar ring te stichten. Rechtszaak Een paar leden van die Rode Brigades zijn toch opgepakt en komen nu voor de rechter. Hun kameraden hebben Moro ontvoerd om deze rechtszaak in de war te stu ren. Zij willen een ruil doen: wij laten Moro vrij als jullie de „Rode Brigades" vrij la ten. Maar de Italiaanse rege ring wil dat niet Die hoopt de ontvoerders toch te kunnen vinden. Maar tot nu toe is het niet gelukt. En de kans dat de Rode Brigades hun geduld al hebben verloren en Moro reeds hebben vermoord is erg groot. onnodige industrie en de spuitbussen. Wat kunt u doen? Gebruik geen spuit bussen in de wc. maar stuk jes zeep. Gebruik een vlie genmepper in plaats van een spuitbus Laat de auto staan als de afstand ook te lopen is. Of maak gebruik-van het openbaar vervoer. Actie Best volk van Nederland. U weet dat het milieu wordt be dreigd door het verkeer, de Marco Oskamp (11 jr) Mark Spiering (11 jr) Peter Has (II jr) Frank van Kasteel (11 jr) PSV In de Kleine Krant van 11 april stond dat PSV hun oude spelers de tijd gaf om een opleiding voor een ander vak te volgen Dat kan PSV doen omdat ze ovec een fabriek beschikken. De andere clubs hebben dat niet. Hoe zit het dan met de oude spelers van de andere clubs? Joop Kolkman (11 jr) Zwijndrecht Het antwoord op Je vraag staat in de Kleine Krant fan volgende week. Redactie. Discjockeys Er wordt de laatste tijd nogal druk gepraat over de discjoc keys van Hilversum 3. Helaas niet altijd omdat ze zulke goede platen draaien, maar meer omdat sommigen van hen dingen doen die niet he lemaal door de beugel kun nen. Veel discjockeys zijn na melijk verbonden aan muziekuitgeverijen en/of pla tenmaatschappijen. De dis- cjockey verdient zodoende een extraatje en in ruil daar voor hoort de uitgeverij of platenmaatschappij zijn ar tiesten regelmatig op Hilver sum 3. En je weet het: als je een plaatje maar vaak ge noeg draait, wordt het van zelf een hit. Kassa! Eerlijk is dit niet. De omroe pen. bij wie de discjockeys werken, zouden dit eigenlijk moeten verhinderen, maar ook zij kunnen weinig doen. Soms zijn de discjockeys zo beroemd dat niemand ze iets kan maken, maar ook de „kleintjes" kunnen zich. ge makkelijk verweren door te zeggen dat er geen opzet in het spel is. En bewijs het te gendeel maar eens! Hilversum 3 Wat vinden jullie overigens van de muziek op Hilversum 3? Vind je het goed, kan het beter of vind je het slecht? Schrijf het ons eens. We zijn benieuwd! f -Vvy 1 'Ar n'* xa vp T# r VAN I6 NAAR"5 6esi£&EN ^1£T STip 'IN ONZE Eim NRTiONRLE" HiTPflRBDE VAN D£ DfRTiG BEi>T, UtRKOCHTE PLfjTEN i (6E2flkT irJ onze A NfDERLfl ND5TRL.SE TOP TIEN w 3 NflflR 7 MftflR GE STEGEN in DE r- ÊUROPflRPDE H faE f?URM5CWyF. NlECJU/ 3INNJEN- GEICOMEW iN D£ top 40 op DiT iS DE ENi6e TROETELS^? 18 APRIL 1978 i O Op het grote plein in Buenos Aires, voor het paleis van president Videla van Argentinië, komen elke donderdag een aantal moeders bij elkaar. Niet voor de gezelligheid, maar omdat zij hun kinde ren of hun man kwijt zijn. In Argentinië regeert het leger en dat duurt nu al meer dan twee jaar. Iedereen die het niet met de militairen eens is, krijgt het met ze aan de stok. De afgelopen twee jaar zijn 10.000 mensen vermoord. 8000 mensen in de gevangenis gezet en zijn maar liefst 15.000 mensen zo maar ver dwenen, zonder dat iemand weet waar ze gebleven zijn. De afgelopen twee jaar is het steeds slechter gegaan met de Argentijnen. Ook als ze niet worden opgepakt, is het leven moeilijk voor hen. De prijzen van brood, vlees en alle andere dagelijkse dingen zijn hard omhoog gegaan, maar de lonen zijn veel minder sterk geste gen. Steeds meer Argentijnse moeders sturen hun kinderen daarom de straat op om te gaan bedelen. Andere moeders bakken zelf brood, wat goedkoper is dan brood kopen. Hun kinderen verko pen dat brood dan weer op straat, zodat die gezinnen wat extra geld krijgen voor andere dingen. De militaire regering vindt het natuur lijk niet leuk dat ze zo slecht bekend staat. Ze doet daarom haar uiterste best om haar slechte naam kwijt te raken. Een mooie gelegenheid daarvoor zijn de wereldkampioenschappen voet bal die over een maand beginnen. Dan komen er heel veel toeristen uit de hele wereld. Het leger is nu hard bezig ervoor te zorgen dat deze mensen een goede indruk krijgen van het land. Alles wat met ellende te maken heeft wordt daar om weggehouden van de voetbalstadi ons. De militairen hebben zelfs een re clamebureau ingeschakeld om Argenti- •nië beter te „verkopen" in het buiten land. Véél mensen vinden dat Nederland maar niet moet meedoen aan de wereld kampioenschappen. Het leger gaat daarmee maar mooi weer spelen. En de gewone Argentijnen die heel erg veel van voetballen houden, kunnen niet eens naar de wedstrijden komen kijken. De prijs van de kaartjes voor de wed strijden kost namelijk evenveel als wat een Argentijn in één maand verdient, als hij tenminste werk heeft. tooi DIN conc seize orga geil cula: Dank orgar van 1 het fe over moge progi alleei klavi koori gebo dien en kl Een i Migu

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 10