tekening ren een lezer
Trouw
commentaar
parlementpari.ementparlementparlementparlementparlementparlementparlement
Realistisch (1)
-Al
Sjealistisch (2)
Puinruimers^^
Puinruimers (2)
Verdriet
Agenda
parlementparlementparlementparlementparlementparlementparlementparlemenl
Hagel- en
sneeuwbuien
'Gebruiken van
zoetstof
meer reguleren'
opa en oma schrijven terug
verkocht
geen hulp
spinneweb
nooit eng
IOAG 11 APRIL 1978
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Redactie: Ferry Mingelen
jongste jaarlijkse rapport van
OESO (Organisatie voor Econo-
le Samenwerking en Ontwikke-
gevestigd in Parijs) over de
iruitzichtcn voor de Nederlandse
mie, bevat geen opwekkende
ituur.
ir het is wel een realistisch stuk,
met een grote mate van deskun-
mg T-tneid is geschreven. Bovendien
vii Mee kt uit het rapport een zekere
g Mtantie ten opzichte van de proble-
.^Hn die aan de orde zijn. En dat is
een waardevol gegeven.
leze situatieschets over de Ne-
ïndse economie wordt ons land
vergeleken met 23 andere le-
-landen van de OESO. Men kan
;zing van het rapport toege-
Eit met veel cijfermateriaal en dit-
al vergezeld van een aparte bijla-
>ver de invloed van het Neder-
Ise aardgas vaststellen, dat er
reden tot somberheid blijft,
ir er zijn ook wel een aantal
itieve punten op te sommen.
Intraal in de analyse staan onge-
jjfeld de opmerkingen over de
Inder gunstige ontwikkelingen van
j Nederlandse export. Dat ver
ast eigenlijk ook niet, want met
Jlgië behoren wij immers tot de
otste exporteurs ter wereld. Een
jinking in de Nederlandse export,
i die heeft zich in 1977 zeer duide
lijk gemanifesteerd, doet de experts
van de OESO terecht de wenkbrau
wen fronsen.
Ten dele kan die exportdaling wor
den verklaard door een ineen-
schrompeling van de wereldhandel.,
Maar er zijn ook andere oorzaken
aan te wijzen, zoals de harde gulden
en de te hoge arbeidskosten in ons
land. Nederland heeft daardoor op
een aantal markten in 1977 niet die
orders kunnen boeken, waarop men
ongetwijfeld had gerekend. Toch is
het OESO-rapport op dit punt niet
geheel zonder hoop. De internatio
nale deskundigen van deze organisa
tie verwachten, dat Nederland in
1978 de schade op dit terrein welis
waar niet helemaal zal kunnen inha
len, maar^ een gedeeltelijk herstel
lijkt toch mogelijk.
Enkele recente gegevens niet in
dit OESO-rapport vermeld wij
zen, zij het voorzichtig, ook in de
geschetste richting. In dit verband
kunnen genoemd worden de export
ontwikkeling over januari van dit
jaar, die een redelijk beeld ver
toont. En dat de arbeidskosten in
ons land, een belangrijke voorwaar-
de voor herstel van de export, in
1977 voor het eerst sedert vele jaren
achter zijn gebleven bij die van
enkele andere Europese industrie
landen, zoals Zweden, België en
West-Duitsland mag met enige vol
doening worden vastgesteld.
e lich!
int all
degens
Iden. 2F dit OESO-rapport met eerdere
af, wplikaties uit dezelfde bron verge-
ene kait, kan ook de conclusie trekken
dwalen de tamelijk snelle daling van de
"jfiatie in ons land voor de deskun-
richtwen 'n Pa"Js een verrassing is
eest. Toch lijkt een voorzichtige
bewoijarschuwing hier op zijn plaats,
j. Fra^t zou, dunkt ons, van te veel
en wfimisme getuigen aan te nemen.
een verdere matiging van de
ad bij?at'e met deze'fde snelheid zou
s dat dan. als het laatste jaar het geval is
i bemoveest. De Nederlandse economie
/oren ésterk verstrengeld met die van
oor hejie andere landen. Een onverwach-
üte listijging van bepaalde grondstof-
uitèrsf denk aan de olieprijzen
koud dn voor onverwachte teleurstellin-
vochtin zorgen,
i die dl
>it te M
Een ander interessant gegeven uit
het OESO-rapport is de verwach
ting. dat de Nederlandse economie
in 1978 met slechts 2J/< procent zal
groeien. Dit cijfer steekt schril af
tegen het groeicijfer van A'h pro
cent, waarmee de regeringsleiders
van de Europese Gemeenschap in
Kopenhagen dit weekeinde voor de
dag zijn gekomen. Niet ten onrechte
heeft minister-president Van Agt bij
deze wel zeer hoge doelstelling een
groot vraagteken geplaatst. Wij vre
zen mét de minister-president, dat
het streven naar zo'n forse groei te
ambitieus zal blijken te zijn.
hen volgend OESO-rapport over
Nederland zal ongetwijfeld uitwij
zen wie het gelijk in dezen aan zijn
zijde had.
De CDA-fractie maakt zich zorgen
over minister Andriessen (Finan
ciën). Het kabinet staat voor een
aantal moeilijke beslissingen waar
zijn bestaan op kortere of langere
termijn direct van af kan hangen.
Er moet bezuinigd worden, zo'n 10
miljard tot en met 1981 Dezer da
gen moet het kabinet politieke keu
ze maken wat wel en wat niet voor
ingrijpen in aanmerking komt. De
generaal van deze financiële opera
tie is uiteraard de minister van
financiën, mr F. Andriessen. De
oud-KVP-voorman, die altijd meer
ruimte voor het bedrijfsleven be
pleitte en dus meer bezuinigingen
bij de overheid en die dat nu zelf
mag waarmaken. De zorgen van
het CDA betreffen de vraag of An
driessen wel de geschikte man voor
deze taak is.
Hij heeft daar tot nu toe, zo zegt
men in CDA kring, nog niet zoveel
van laten blijken. Daarbij wordt er
onder meer gewezen dat in plaats
van te bezuinigen, het kabinet de
laatste maanden een aantal maat
regelen heeft genomen, die de be
zuinigingsproblemen alleen maar
doen toenemen.
1100 miljoen gulden belasting
verlichting bedrijven in afwachting
van „Hofstra-maatregelen".
40 miljoen gulden steunoperatie
scheepsbouw en metaal.
1400 miljoen gulden nadere ver
deling werkgelegenheidsprogram,
(waaronder steunverlening aan ar
beidsplaatsen-overeenkomsten
(apo's).
86 miljoen gulden voor brug en
tunnel over Westerschelde.
50 miljoen gulden voor extra
munitie voor defensie.
13 miljoen gulden extra voor
hulpverlening verslaafden.
1 miljoen gulden uitvoering
Zuidmolukkers,
3 miljoen gulden handhaving
leeftijdsgrens (30 jaar) voor vor-
mingwerk jongvolwassenen.
Een nog niet preciies berekend
en bekend gemaakt bedrag voor
uitvoering „Perspectievennota
Zuid-Limburg".
Deze maatregelen zijn niet alle
maal voor de volle honderd pro
cent, werkelijke verhogingen van
de overheidsuitgaven, maar ze heb
ben allemaal wel effect op de bezui
nigingen. Dat betreft ook de 1100
miljoen gulden belasting verlich
ting, dat stond al op de begroting
van het kabinet-Den Uyl, en dat
wilde geen tien miljard bezuinigen.
Als je meer wilt bezuinigen moet je
ook de voorgenomen maatregelen
van de vorige ploeg kritisch bekij
ken. Het geldt ook de geleende 986
miljoen Westerschelde. Het rijk zal
door deze grote lening zelf minder
kunnen lenen, met als gevolg een
beperkter begrotingstekort en dus
meer bezuinigen. De directe uitga
venverhogingen belopen (inclusief
een deel van de werkgelegenheid-
suitgaven) tegen de 500 miljoen,
meer dan, om de gedachten te be
palen, de indertijd door den Uyl
afgelaste beruchte bezuinig op de
wet arbeidsongeschiktheid, die 330
miljoen zou opleveren.
De bezuinigingsoperatie is er doos
deze maatregelen dus niet gemak
kelijker op geworden. Is Andries
sen echt wel de man die de beurs,
zoals een goede minister van finan
ciën betaamd, voldoende gesloten
weet te houden voor de verlangens
van zijn collega-ministers? Zelfs
heeft Andriessen ook al laten door
schemeren dat hem de nieuwe
functie op financiën niet meevalt.
Het blijkt allemaal toch veel inge
wikkelder dan hij dacht, zou hij in
zeer kleine kring wel verzuchten.
Politiek is Andriessen een oude
man. maar financieel technisch be
vindt hij zich in zijn pubertijdsja
ren, een vervelende periode in ie
ders leven, die zich ten kwade of
ten goede kan ontwikkelen
Financiën is een moeilijk departe
ment en ook Andriessens voorgan
ger had er in het begin moeite mee
daar gewend te raken. Maar hij had
daarin de belangrijke steun van
premier Den Uyl. een steun die
Andriessen in Van Agt ontbeert.
Van Agt is geen deskundige op dat
vlak. In de ministerraad moet An
driessen het dus voornamelijk al
leen doen. Nu zou men wellicht
denken dat hij voor zijn streven
naar de noodzakelijke bezuinigin
gen steun vindt bij WD-ers als
Wiegel en Pais. Mensen dus die
voor de verkiezingen de mond vol
hadden met „de overheid moet de
broekriem aanhalen, puin ruimen
etc.," die bedragen noemden van
miljarden hoger dan nu gebeurt en
altijd de indruk wekten precies te
weten waar al dat geld vandaan
moet komen.
Niets is echter minder waar An
driessen ziet zich in het kabinet
geconfronteerd met een aantal po
litieke en financieel technische
zwaargewichten waar het moeilijk
tegen opboksen is. Om te beginnen
dus dezelfde Wiegel, nu minister
van binnenlanse zaken, die keihard
iedere bezuiniging ten koste van de
ambtenaren afwijst.
Dan is daar Pais, nu onderwijs en
wetenschappen, die er tot nu toe in
slaagt, met kracht van argumen
ten, daar niet van, zijn departe
ment zoveel mogelijk buiten schot
te houden. (Het was dezelfde Pais
die Andriessens onzekerheid nog
aanzienlijk vergrootte door er in de
ministerraad fijntjes op te wijzen
dat de naam van Engelse econoom
Keynes niet als „kiens", maar als
„Keens" uitgesproken behoort te
worden, en dat terwijl Andriessen
toch al zoveel moeite heeft een
Frans Andriessen: broekriem aanhalen
goed economisch verhaal op te
bouwen).
Maar Andriessen zit ook met CDA-
ers als Albeda. de zwaargewicht op
sociale zaken, die de sociale uitke
ringen zoveel mogelijk wil redden
en daarover regelmatig onenigheid
krijgt met Wiegel, (Wiegel: „Ik heb
hier toch wel erg veel moeite mee.
meneer Albeda" Albeda: „Dat
moet ook zo blijven meneer
Wiegel").
En dan de nieuwe financiële ster
binnen het kabinet, mr W. Scholten
op defensie, die bij zijn eerste per
sontmoeting al duidelijk maakte
dat zonder extra geld voor defensie
de afspraken van het regeerak
koord worden geschonden.
Het was ten tijde van het aftreden
van Kruisinga en het zoeken van
een nieuwe man op defensie dat in
CDA-kring werd gezegd: is dat niks
voor Frans Andriessen. Scholten
kan dan naar Financiën. Politiek
gezien een volstrekt onmogelijke
ruil, maar daarmee was het nog
niet zomaar een onschuldig grapje
spuiden in de richting van Aantjes
en de zijnen.
Dat ging niet alleen over Aantjes
gereserveerde reactie op de over
winning van Van Agt. maar ook
over zaken als het ultra centrifuge-
project. de neutronenbom, het wel
zijnsbeleid etc. onderwerpen
kortom waarover door een harde
CDA-opstelllng spanningen zijn
ontstaan met de WD en het kabi
net De sprekers maakten duidelijk
die spanningen niet te willen, het
kabinet moet niet steeds voor de
voeten worden gelopen, zoals men
het uitdrukte, en we willen geen
ruzie met de WD. Er werd daarom
druk gepraat over mogelijkheden
om de samenwerking met de WD
te verbeteren, zelfs werd er voorge
steld af en toe gezamenlijke fractie
vergaderingen te houden.
Aantjes wist de boot echter goed af
te houden en hield daarbij zijn
hoofd ruim boven water. „Het CDA
heeft op lange termijn van de WD
evenveel of even weinig heil te ver
wachten als van de PvdA. beiden
zijn zij tegen confessionele partij
vorming. Het is daarom ons belang
te voorkomen dat PvdA en WD
het met elkaar politiek eens wor
den. Het CDA mag zich niet links
door de WD laten inhalen. Het
beleid moet daarom met gebaseerd
worden op een nauwe binding met
de VVD. maar op de eigen identi
teit. het eigen program van het
CDA, zo moet Aantjes betoogd
hebben. De kritiek dat hij Van Agt
als verkiezingsoverwinnaar niet
hartelijk genoeg had omhelsd wees
hij af. „Teveel komt de lijsttrekker
in plaats van partij en program
centraal te staan in de verkiezin
gen. Dat lijkt mooi. maar als die
lijsttrekker verdwijnt dan zitten we
in de puree, vertelde Aantjes onge
veer. Dat sloeg aan, want zelfs
CDA-voorzitter Piet Steenkamp
houdt rekening met de mogelijk
heid dat Van Agt de volgende ver
kiezingen niet weer de aanvoerder
zal zijn. Dat Steenkamp als alter
natieven alleen Andriessen en Lub
bers noemde, heeft Aantjes zeer
verdroten
De gunstige verkiezingsuitslag
heeft de positie van de CDA-frac-
tieleider Aantjes en de loyalisten in
de fractie (die de CDA-VVD samen
werking niet van harte steunen» er
niet gemakkelijker op gemaakt.
Een niet onaanzienlijk deel van de
fractie ziet in deze uitslag een be
vestiging van het natuurlijk bond
genootschap van CDA en VVD. En
dat willen ze nu ook wel weten, zo
bleek afgelopen week-end in
Noordwijk waar de CDA-fractie ter
bezinning op de uitslag en de gevol
gen, bijeen kwam. De discussie
werd gedomineerd door min en
meer behoudende KVP-ers, CHU-
ers en een enkele Anti-Revolutio
nair die een stroom van kritiek
De Tweede Kamer doet het deze
week rustig aan. Belangrijkste on
derwerp op de agenda vandaag is
de zaak Kalma. Kalma, de Rotter
damse hoofdinspecteur van politie,
wiens positie onmogelijk werd na
zijn deelname aan een protestde
monstratie tegen het politieoptre
den in West-Duitsland ten aanzien
van linkse extremisten. Woensdag
vergadert de Kamer niet. Donder
dag staat onder meer een interpel
latie over uitzendkrachten bij de
overheid
De Eerste Kamer behandelt van
daag wet toezicht kredietwezen,
waarbij het gaat om overheidscon
trole op het bankwezen.
ek -
hem uifa
aanhl Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan Trouw. |ury politieke prent. Postbus 959,
Naam en adres aan achterzijde vermelden Voor geplaatste prenten is er een boekenbon
Wjj2l<JlWq IW VOQZSTEU-thl WW VOf>i(, KflöINET
HET WEER door Hans de Jong
Na het zondagse zonnetje zijn
gisteren de buien gearriveerd.
De doorkomst verliep vrij rustig
zonder de heisa daarvoor in
Schotland en noord-Engeland.
Er waren orkaanwinden van bij
na 110 kilometer per uur voorge
komen en gistermorgen lag er
drie centimeter sneeuw bij vijf
graden vorst. Er is duidelijk
sprake van een van die beruchte
„Kalterückfalle", welke in de
meteorologische literatuur zo
smeuïg beschreven worden, ka
rakteristiek als ze zijn voor onze
lente met hagel, natte sneeuw
en nachtvorst. Voor deze week
zie ik het eigenlijk niet zo zitten
met het weer of het zouden de
zonnige perioden moeten zijn
die bij tijd en wijlen ook worden
gemaakt in drogere poollucht.
Verder blijft het te koud met een
reële kans op nachtvorst. De
middagwaarden liggen tussen
zes en acht graden.
Randstoringen geven de wind
nu en dan een draai naar zuid
west terug. Gisteren zagen we
over de Noordzee zo'n storing in
de richting van zuid-Zweden be
wegen. uitdiepend van 1000 naar
995 millibar. Ook donderdag zal
er een voortgezette aanvoer van
polaire lucht zijn en pas tijdens
het komende weekeinde zijn er
weer wat minder lage tempera
turen mogelijk door een zich
over West-Europa ontplooiende
westelijke tot zuidwestelijke
stroming. Als dat niet uitkomt,
moet u het me maar niet al te
zwaar aanrekenen: ik vergis me
dan in commissie, namelijk met
de weerkundigen in Washington
en die hebben toch zeker een
naam op te houden.
Nu er toch niet zoveel verande
ring in het weer is kan eindelijk
een verhaal van de medewerker
in Oud-Beijerland worden mee
genomen, maar ik waarschuw u
wel even: Het is een erg koud
verhaal dat oorspronkelijk ver
teld is door de Duitse ontdek
kingsreiziger Humboldt. Hij
heeft het over een verschrikke
lijke boeran (sneeuwstorm) die
in 1827 rondtrekkende Kirgie-
zen overviel tussen de zuidelijke
Oeral en de Wolga ter hoogte
van de Russische plaats Sara-
tow. Bij die rampzalige tocht
gingen 28.500 paarden. 30.400
runderen, 10.000 kamelen en
meer dan een miljoen schapen
verloren. Ook, op gematigde
breedten in West- en Midden-
Europa kon het winterweer plot
seling hard toeslaan, zoals bij
voorbeeld in 1850, toen hevige
sneeuw praktisch geheel Europa
teisterde
Eén van de zwaarste sneeuw
stormen in de geschiedenis
woedde in Brussel op 16 en 17*
februari 1843. Er viel in 40 uur
tijd bij een noordooster storm
en een zeer lage barometerstand
van 980 millibar 32 centimeter
sneeuw. Het is wel eens leuk te
weten wat het ijs in die tijd zoal
kon dragen, daar het een be
langrijke. ja zelfs beslissende rol
kon spelen in talrijke oorlogs
voeringen. Bijvoorbeeld: het
meester maken van de Holland
se vloot door de Fransen voor
het eiland Texel dat in 1795 ge
heel was ingevroren. Welnu,
wanneer het ijs vijf centimeter
dik was, kon het één soldaat
dragen, negen centimeter één
ruiter te paard en bij een dikte
van dertien centimeter konden
er kanonnen van een licht kali
ber op geplaatst worden
Wanneer het 20 centimeter dik
was kon het een heel veldge
schut verduren. Het complete
leger met voertuigen kon zich
veilig wanen bij een ijsdikte van
27 centimter
BRUSSEL (ANP* De Europese
Commissie vindt dat de lidstaten het
gebruik van de zoetstof saccharine
'moeten reguleren. In kindervoeding
zou het niet dikmakende vervan
gingsmiddel voor suiker helemaal
moeten worden verboden. Voor vol
wassenen wordteen maximum dage
lijks verbruik aanbevolen van 2.5
milligram per kilo lichaamsgewicht,
dus 185 mg voor een „standaard-
mens" van 70 kilo.
Als in voedingsmiddelen saccharine
is verwerkt, moet dat duidelijk op de
verpakking staan, aldus de Commis
sie. En op de verpakking van saccha-
nnetabletjes moet duidelijk worden
gewaarschuwd tegen mogelijke ge
varen van gebruik door kinderen en
zwangere vrouwen. De aanbevelin
gen zijn gebaseerd op conclusies van
het wetenschappelijk comité voor
voedingsmiddelen van de Europese
Gemeenschap
onder redactie van Loes Smit
i enzt
rug al;
m eet
.Foto's kijken met opa en oma"
»as het onderwerp en de titel van
Ie muurkrant die misschien
neet u het nog eind vorig jaar
loor het Jeugd Rode Kruis voor de
>asisscholen is samengesteld.
Tienduizenden exemplaren zijn in
dassen opgehangen, meestal dis-
:ussieerden de leerlingen er druk
iver en samen stuurden de scholie-
;n meer dan honderdduizend
isjueuwjaarskaarten naar hun onbe-
n tende oudere mensen overal in het
ran de an<f Kaarten met een tekening en
en persoonlijk briefje, waarop veel
intwoorden zijn teruggekomen.
lit het blad „Leef tijd", dat een
Itvoerige bloemlezing van de brie-
heeft opgenomen, citeren we
volgende: „Lieve Mona. Hierbij
Jtuur ik je antwoord op je briefje,
lees dat je een flinke meid bent
ant je hebt zoveel hobby's en wat
in je mooi schrijven. Doe maar
je best op school, dat is heel
'eel waard Ik ben een oude dame
- 'an 78 jaar. Ik heb ook veel hob
n eenf
A.L.C.
ALC.
Wie
I graai
elf
id naai
lan
Bbi»ul
n die |j
/an da j-
ïkum
|k zijn'
9'en I
n iet v
dekui
7 :oed j
by's. Ik kom hier tijd te kort om
alles te doen wat ik graag wil. Ik
doe heel veel borduren, sjoelen,
kaarten, wandelen en lezen. Ook
heb ik het hier prima. Er wordt hier
van alles gedaan om het ons zo
prettig mogelijk te maken. Wat fijn
dat je nu een eigen kamertje hebt,
dat is heel knus en kan je maar
aanrommelen hè. maar je moet het
wel mooi schoonhouden, hoor".
„Beste Tonny Ik heb je briefje
ontvangen, maar ik krijg de indruk
dat je meer aan voetballen doet
dan aan je schoolwerk. Want je
praat alleen over voetballen. Bo
vendien schrijf je ook nog fouten.
Ga maar eens flink je best doen op
school, want anders blijf je maar
een domme jongen hoor. en dan
breng je het niet ver in de maat
schappij"
..Ik ben een overoma van bijna 82
jaar. ik had ook nog een lieve opa.
die is dit jaar gestorven Doe maar
goed je best op school, dan gaat het
schrijven beter en ook de taal. en
word je een flinke jongen en die
hebben wij hard nodig in de we
reld".
„Lieve Albertina Ik vond het fijn
een brief van je te krijgen en vond
het leuk om te horen dat je zo goed
met je hond omgaat. Ik heb ook
een hond gehad waar ik zeer ge
hecht aan was. helaas mag ik in dit
tehuis geen hond hebben. Ik ben nu
74 jaar en pas mijn vrouw verloren.
Ik zou best eens kennis willen ma
ken met jou en je hond"
Het kortste briefje zou een ant
woord kunnen zijn op wat negenja
rige Joost uit Diemen schreef: „Zoo
jongeheer je hebt het niet getrof
fen, ik ben een oude vrouw van 90
jaar, ik kan nog goed lopen en lezen
en breien". Joost had dit geschre
ven: „Beste meneer of mevrouw
U bent misschien wel oud. maar
niet zo oud om dit te lezen Ik vind
oude mensen lief en aardig. De
meesten kunnen niet lopen en zit
ten in een rolstoel of ze lopen met
een wandelstok. Dat vind ik erg
zielig. Ze wonen meestal in een
bejaardentehuis of oude huizen en
de jonge mensen wonen in mooie
luxe huizen. Ik wou dat u en de
andere bejaarde ook in zo'n luxe
huizen wonen". Een hartelijk brief
je. maar Joost blijkt ondanks de
gesprekken op school en de muur
krant toch erg vastgeroeste ideeën
over bejaarden te hebben. Voor
hem ben je bejaard „als je in een
bejaardentehuis zit" en of mensen
oud zijn kun je daaraan zien „dat
ze niet meer zo'n gladde huid heb
ben. maar een beetje rimpelig en
dat ze niet meer zo groot zijn". En
verder is bijna elke bejaarde wel
slecht ter been, want „ze kunnen
niet zo'n eind meer lopen".
Binnen een paar dagen hebben de
jeugdleden van het Wereldnatuur-
fonds vijftigduizend zeeschildpad
eieren verkocht. Niet de echte eie
ren, maar certificaten van een gul
den, elk „goed" voor één zeeschild-
padei.
De activiteiten zijn onder
deel van de internationale actie die
het Wereldnatuurfonds momenteel
voert tot behoud van de oceanen
De opbrengst van de „eieren" is
bestemd voor de financiering van
reservaten aan de kust en voor het
verzamelen van pas gelegde eieren
op de stranden. Wordt dan niet
tijdig gedaan, dan ontfermen de
cosmetica- en souvemir-industrie
zich er over. maar is er genoeg geld
voor een reservaat, dan kunner\ de
geraapte schilpadeieren op zo'n be
veiligd strand ongestoord in de zon
uitkomen.
Met z'n vijftigen hebben ze gepro
beerd in de lucht een ster te vormen,
de parachutespringers van Elsinore
in Californië. De eerste keer misluk
te het. doordat ze niet alle vijftig
kans zagen eikaars handen vast te
pakken. De tweede keer ging het mis
doordat ze elkaar niet de voorge
schreven vijf seconden vast konden
houden; samen leken ze trouwens
meer op oen spinneweb dan op een
ster. De tijd die ze voor hun „ster"
kunnen uittrekken, luistert natuur
lijk erg nauw. want ze moeten toch
ook op lijd hun parachutes openen
om redelijk zacht op de aarde terecht
te komen. Maar ze geven niet op: de
groep heeft zich voorgenomen bin
nenkort opnieuw een poging te
wagen.
Vermoedelijk is elfjarige Ellen Bul-
terijs, vijdeklas leerlinge van de
Amsterdamse Van Heemstra-
school, het eerste kind in Neder
land dat een persoonlijke brief van
minister-president Van Agt heeft
gekregen. Daar had ze trouwens
om gevraagd in een brief die zij
eerst aan „Beste ministerpresident
Van Acht" gestuurd had Dit
schreef Ellen „Ik ben maar een
kind. maar toch heb ik een protest
je. Zoals u weet zijn in Nederland,
zelfs op de hele wereld mensen die
van dieren houden. En ik ben er een
van. Ik vind het zo zielig voor die
zeehondjes dat ze doodgeknuppeld
worden. Die bontmantels zijn wel
mooi, maar toch vind ik het erg
Die mannen vinden het toch ook
niet leuk, als wij hen doodknuppe
len? Nou die zeehondjes vinden het
ook niet leuk. Wilt u zo vriendelijk
zijn die zeehondjes te helpen? En
wilt u ook naar mij terug
schrijven?"
„Beste Ellen," schreef mr Van Agt
terug. „Hartelijk dank voorde brief
die Je me schreef. Ik begrijp daaruit
dat je het net als ikzelf heel
erg vindt dat er zeehondjes worden
doodgeknuppeld. In ons land is het
gelukkig streng verboden om zee
honden te doden. Het is erg jam
mer dat dit in sommige landen nog
niet het geval is Nederland kan
daar helaas niets aan doen; de rege
ringen van de landen waar zeehon
den gedood worden vooral in
Canada en Noorwegen moeten
dit zelf verbieden."
Ellen kreeg dus wel een antwoord,
maar geen hulp voor de zee
hondjes
Hoe komt het dat Pipo de clown
binnenkort in een nieuwe avontu-
renserie op het scherm - na twin
tig jaar nog altijd onverwoestbaar
is° „Pipo is nooit eng voor de kin
deren verklaart schrijver Wïm
Meuldijk die Pipo in 1958 „gebo
ren" liet worden, in de NCRV-gids
„Hij blijft een clown die alles relati
veert D'r zijn in zijn wereld geen
slechte mannetjes, maar wel zieli
ge Zielige mannetjes die ver
dwaald zijn of op een andere ma
nier geholpen moeten worden
Maar het raakt Pipo niet echt
Want hij heeft z'n huisje en Mam
maloe bij zich. Voelt zich be
schermd Dat huisje, daar kom je
niet zo makkelijk m Eerst dan echt
wel voeten vegen 't Moet allemaal
toch op een afstandje blijven, be
grijp je"
