EVEREST. LAAG IK 'TEER' EN NICOTINE
VOOR'N LAGE PRIJS.
Notitiés
met
came
en p
Tekeningen en aquarellen 1
naar Weremeus Bunings MAR.m w JNI
EVERE5L JE EK5EH SMAAK.
DINSDAG 11 APRIL 1978
TROUW/KWARTET P12- I
iedereen leest
de krant
altijd en overal.
Je gaat misschien Everest roken van
wege de gunstige prijs en de zeer lage 'teer:
en nicotinecijfers. (7 mg. 'teer' en 0.4 mg.
nicotine.) Maar je blijft Everest roken omdat
ie licht is op een lekkere manier. Geen heim
wee naar je oude merk. Probeer het maar.
Everest is je eigen smaak.
TN
PROOUKT INFORMATIE ETIKET
MINDER STIPPEN, MINDER TEER EN NICOTINE
door Ber Huising
Er staan meer dan honderd grote
foto's in dit boek ..Later zal
ikVan kinderen, straatkin
deren meestal, ergens mee bezig.
En van oude mensen. Ook op
straat, op de markt, vermoeid op
een parkbank.
Slordige oudjes, uitgezakte
vrouwtjes, zwervers, in Parijs of
Londen of waar dan ook. Er is
nog wel een bontjasvrouw bij.
maar chick is ze niet.
Voor zonnige vakantiekiekjes en
leuke Jongelui was fotograaf Rob
Lucas helemaal niet in de stem
ming. Hij was nogal melancho
liek realistisch. Zodat hij veel te-
genlichtopnamen maakte. En het
met snelle films deed in duistere
ruimten. Wat de vergrotingen
dan weer erg donker en ook kor
relig maakt.
Wel mooi soms. maar somber En
zoals papier soms geduldig is.
zijn lange kleinbeeldfilms met
vele opnamen dat ook. Er is altijd
wel wét bij.
Dat moeten dan de uitgekozen
foto's zijn die al genoeg van zich
zelf zeggen. Toch deed Inez Jonk
man er nog teksten bij. Zij teken
de ze in sierlijke lettertjes op de
lege bladzijden.
Daar staat dan bijvoorbeeld:
..kinderen spelen vermiljoen voor
de grauwe gelei-ogen der volwas
senen" Of „20 minuten praten
met een vriend is 30 borden erw
tensoep met spek" (veel te veel
dus).
Inez zuchtte bij de foto's veel dat
kinderen toch ouderen worden,
en verder niets.
Ze schreef, nee: kalligrafeerde
ook „als ik het mocht zeggen
dan maar ik heb niets te
zeggen" En de titel van het boek
komt van: „later laterzal ikja
later zal ik nou Ja
Nou Ja. het is tenminste een foto
boek Later zal ik Notities
met camera en pen, van Rob Lu
cas en Inez Jonkman, uitg Omni-
toek. Den Haags prijs 24.75.
■6^
door Jac Lelsz
„Een klein, haast volkomen
meesterwerk" noemde Marnix
Gijsen de uit honderd strofen be
staande ballade „Mória Lécina"
van J W. F. Werumeus Buning.
Het lied waarbij hij ook de mu
ziek aangaf, is op zijn minst een
van de hoogtepunten in zijn
oeuvre geworden. Werumeus Bu
ning schreef het gedicht bijna
een halve eeuw geleden, enige
jaren geleden beleefde het zijn
46ste druk. De Belgische kunste
naar Jan Vanriet (30) is er zo van
onder de indruk gekomen dat hij
er honderd tekeningen en aqua
rellen over heeft gemaakt, bij
elke strofe één.
Ze zijn nu te zien in het Neder
lands Letterkundig Museum in
kasteel Groot Hoenlo te Olst. Sa
men met een hoeveelheid docu
mentatie, die op Werumeus Bu
ning (1891-1958) en vooral op
„Méria Lécina" betrekking heeft.
Liefdeslied
..Méria Lécina" is een liefdeslied,
waarbij Werumeus Buning virtu
oos speelde met een vreemde,
mooi klinkende naam, een niet
onbekend procédé. Het stijgt
echter ver boven het woorden
spel uit. Ook over de dood gaat
het. God. de zonde, de gekruisig
de en de vergeving worden er in
genoemd. Opgemerkt werd dat
het is „een aangrijpend peilen
naar de ontoereikendheid van
het menselijk bestaan".
Het is een lied over de ontmoe
ting van Méria Lécina en een
zeeman. Gewoonlijk laat zij zich
voor haar liefde betalen, maar in
dit geval neemt Maria Lécina ge
noegen met een lied van de zee
man. Een lied op haar haar, haar
ogen, haar handen. En in het lied
zullen geen kleuren en geuren
wezen dan aan haar gevonden
worden, groen en donkerrood,
vuur en zwart
En toen de zeeman weer weg was.
In haar doek met vogels en anje
lieren
knielde Méria voor haar klein zil
ver kruis
En zij bad dat God hem op zee
mocht sparen.
zij bad voor zijn veilige reis naar
huis.
Werumeus Buning schreef de bal
lade van de honderd strofen in
1932 nadat hij al jaren niets ge
produceerd had. Op een reis naar
Spanje kwam hij in een café in de
havenplaats Vigo onder de beko
ring van een lied van een fado-
zangeres.
Zangeres
Wat later bood een taxi girl hem
haar liefde aan. „Mijn naam is
Maria Lécina, wat biedt u?" We
rumeus Buning antwoordde dat
hij nog nooit voor liefde had
betaald.
Toen de vrouw hoorde dat hij
dichter was, zei ze dat hij voor
haar een gedicht moest schrij
ven. Na enige tijd kwam de balla
de tot stand.
Eerbaar
In een toelichting, die Werumeus
Buning naderhand gaf, merkte
hij op dat Méria Lécina „een eer
baar lied vraagde". Het stuk ligt
in een van de vitrines op de ten
toonstelling in kasteel Groot
Hoenlo.
.Mocht deze of geene baardeloze
droogstoppel aan de thans vast
gestelde inhoud aanstoot nemen,
zoo merk ik op, dat niets in het
lied van Méria Lécina de eerlijke,
menselijke natuur bekladt, dan
wel verkeerd voorstelt
Wat de tekeningen en aquarellen
van Vanriet betreft, kan even
eens gezegd worden dat geen
„baardeloze droogstoppel" er
aanstoot aan kan nemen. Het
zijn, zo vaak ze de schoonheid
van Méria Lécina's lichaam to
nen, integere, zuivere voorstellin
gen, waaraan alles wat zou kun
nen shockeren of kwetsen
vreemd is. Lichtvoetig en fijnzin
nig getekend of geschilderd. Een
persoonlijke visie op het verhaal
van Werumeus Buning, en met de
middelen van de beeldende kun
stenaar. (Van Riet is overigens
zelf ook dichter, hij publiceerde
zeven bundels). Dat er bij hon
derd platen onderling kwaliteits
verschillen zijn, lijkt een duidelij
ke zaak. In Olst te zien (uiteraard
met de volledige tekst) tot en met
16 april.
Een van de aquarellen van Jan Vanriet
