Henk van Ulsen en de act
an juffrouw Hendriks
hm
w.
Boontje en loontje
'Wat zie je
ergoeduit!'
ISÜHHIHi
UW PROBLEEM OOK HET ONZE
)e bijbel wordt in hoge mate onderschat'
Over het uiterlijk
van ouderen
SDAG 28 MAART 1978
VARIA
Trouw/Kwartet
szesL
mithV Fred Lammers
thole'
ITERDAM „Het leven is lucht,
nferefhtig als een ademtocht. Alles ver-
eggengt, zoals adem verdwijnt, opgaat in de
?sideijit. De mens beult zich af onder de zon
^"waarvoor? Wat levert het hem op? De
;en gaan, de mensen komen, duur-
is de aarde alleen. De toekomst
het bftaalt het verleden, de daden der men-
-ot 20] herhalen zichzelf en nieuw is er niets
namejer de zon."
geleg
illen keren heeft de acteur Henk van Ulsen
wijze woorden uit het boek Prediker in een
aling van Pius Drijver en Pé Hawinkels
9er het motto „Demens heet mens" versche-
i bij uitgeverij Ambo in Baarn) de afgelopen
0 j jaar voorgedragen.
flfifiis mede deze activiteit die hem de Spaan-
UUH 1978 voor „het meer toegankelijk maken
fcde bijbel voor de mens van deze tijd" heeft
rp /rgd- Het is de tweede keer dat de Spaans-
vanr 8enoemd naar de in 1969 overleden publi-
an Johannes Baptista Thomas Spaan, wordt
reikt. Vorig jaar was de Kamper theoloog
elsma de gelukkige. „Dat ik, eveneens een
ipenaar, ben uitgekozen, kwam als een vol-
n verrassing voor me. Ik had eerlijk gezegd
t van die stichting gehoord, maar ik ben er
blij mee en zal de prijs 5 april dan ook
:baar in ontvangst nemen. Het geeft me een
het stimuleert me. Met die voordrachten
ik andere mensen aan een spoor te
;n. Zo'n officiële erkenning geeft jezelf het
el op het goede spoor bezig te zijn," zegt
van Ulsen, als ik met hem praat in zijn
e kamer, tweehoog in de Jacob Obrecht-
,t.
inzitl
len.
ige
Jap;
het
sakei
ers el
1, was
noorc
ïeterc
rstorr
den !beS°n allemaal met een televisie program-
Van Joes Odufré voor de IKON, waarin Henk
^Ulsen de tekst sprak, enige tijd later gevolgd
r een optreden in de Amsterdamse Wester-
Sindsdien is zijn vertolking van Prediker
eigen leven gaan leiden en brengt Henk van
(n het, muzikaal begeleid door Adriaan Valk
Saxofoon), in besloten en openbare voorstel
len in den lande.
Niet hoogdravend
hem zo aantrekt in dat oude bijbelboek?
it is een boek dat niet hoogdravend is. Het
(t niet de beladenheid van de belerende vin-
Dat werkt bevrijdend. Prediker is weinig
(ftevol. Je kunt je er niet aan vastklampen,
Is aan andere bijbelgedeelten, maar het is
i geen negatief boek. Het biedt een geweldige
insles voor mensen die kunnen nadenken, die
n in hun kop hebben. Er wordt radicaal
tgd hoe het ervoor staat, dat stof weer stof
(dt, de mens terugkeert tot God, de ademzee.
üiker heeft een realiteit die door alle politie-
lagen heengaat. Het heeft ook humor en is
igst actueel. Wat er bijvoorbeeld in wordt
pgd over corruptie en steekpenningen had
idaag de dag geschreven kunnen zijn. Er
!dt ook in afgerekend met dat gemekker van
oudere generatie, dat het vroeger allemaal
eel beter was." Henk van Ulsen schenkt kof-
In en gaat dan verder: „In Prediker zit een
ie mate van vrijblijvendheid en het is volgens
vanuit dat vrijblijvende dat een mens gees-
jk iets kan opbouwen. Dat kan niet vanuit
i beknotting, vanuit een opgelegd systeem.
Idiker is niet zo'n gelovig boek. Vandaar dat
oden en de christenen er eigenlijk nooit goed
d mee hebben geweten. Pas na veel discussie
let in de bijbel opgenomen omdat men het
schreef aan Salomo, wat niet zo is. Het werd
0 jaar geleden door een zekere Qohelet ge
geven (een aanduiding die voorganger bete-
It en later door Luther met Prediker is ver-
lid)"
bijbel bij de mens van deze tijd brengen is
streven dat Henk van Ulsen volledig onder-
Ijft. „De bijbel wordt in hoge mate onder-
at. Velen weten niet wat dat boek te bieden
(ft, dat je er je voordeel mee kunt doen, dat
I Je kan verrijken. Nu zijn er meer boeken
fermee dat kan. Toch heeft de bijbel de men-
meer te bieden aan praktische ervaring en
ioties. Daar bedoel ik niet dat kleffe christen-
(n mee, dat maar doorblaat, maar het chris-
(dom, ontdaan van de dogmatiek."
redikant
peger heeft Henk van Ulsen erover gedacht
HENK VAN ULSEN Prediker, een geweldige levensles
(foto: Bert Nienhuis)
predikant te worden. Dat toegankelijk maken
van de bijbel heeft er dus kennelijk altijd al een
beetje ingezeten. Toch lag dat niet zo voor de
hand, want Henk van Ulsen groeide op in een
vrijzinnig milieu, waar men zich afzette tegen,
zoals hij het zelf noemt, „de fienen", die in het
Kampen, vooral toen, talrijk waren. Dat Henk
toch al vrij jong belangstelling in kerkelijke
richting kreeg, lag aan ontmoetingen met enige
mensen die op het terrein van de religie afweken
van het gangbare patroon. Dat was in de eerste
plaats ds Schokking, die in de oorlogsjaren enige
tijd in het huis van de van Ulsens was.
„Hij was een energieke, jonge kerel, die een
pastoraat had in de Noord-Oostpolder en er
dagelijks in weer en wind per fiets op uittrok van
Kampen naar Emmeloord.
Het was voor mij een ontdekking dat
je ook zo predikant kon zijn. Dat was
nog eens een echte dominee, een heel verschil
met die kraaien in Kampen. Hij maakte diepe
indruk op mij. En dan was er juffrouw Hendriks,
de stadsevangeliste, een vrouw met knooplaars-
jes aan, die overal actief was, zelfs op het station
de handelsreiziger met zijn koffertje vol bretels
opwachtte met de vraag: hebt u uw hart al aan
Jezus gegeven? Ik heb vaak naar haar staan
kijken, hoe zij haar act, want dat was het,
bracht. Later heb ik ook wel eens een straatje
omgelopen als ik haar in de verte aan zag komen.
Het was juffrouw Hendriks die Henk van Ulsen
voor het eerst met Prediker confronteerde. IJdel
heid der ijdelheden was een tekst waarmee zij
schermde „Ik dacht dat het betekende dat je
niet in de spiegel mocht kijken en dat viel me
niet mee, want ik was een jongetje dat van mooie
kleren hield". Juffrouw Hendriks mocht haar
bewonderaar. „Jij hebt zulke mooie ogen, jij
bent een kind des Heren," zei ze vaak Daar
lachte ik niet om maar toen ik toelatingsexamen
had gedaan voor de toneelschool een liefheb
berij die mij als kind al in de greep hield, het was
altijd stukjes opvoeren tussen de schuifdeuren
was zij een andere mening toegedaan.
Op een avond werd er gebeld en daar stond
juffrouw Hendriks op de stoep. We zaten juist
aan tafel. Ik heb haar in een zijkamertje gelaten
en daar ging zij op de knieën en bad zij vurig of
God mij wilde bewaren in de grote stad. Toneel
vond zij iets verschrikkelijks. Het „gij zult u
geen gesneden beeld maken" nam zij heel letter
lijk op. Iemand anders uitbeelden was van de
duivel, naar haar vaste overtuiging. In de stads
gehoorzaal in Kampen was zij altijd present om
daartegen te waarschuwen. Ik heb meegemaakt
dat zij vlak voordat Lotje Köhler zou optreden
opstond en vroeg „Mag ik even iets zeggen?"
Even later deed zij haar zegje: „Als Jezus in uw
hart is dan Dat deed zij vaker en het werd
geaccepteerd. Langzamerhand werd juffrouw
Hendriks een instituut. Die juffrouw Hendriks
liep met oogkleppen op, maar zij ging stug door
in volmaakte blijheid en dat kan ik herkennen.
Die gedrevenheid, die zij had, die vitale kracht
om dienende te zijn."
Het is bij Henk van Ulsen niet de vooropgezet
te bedoeling te gaan evangeliseren. „Maar als
mensen mij na afloop aanklampen, wat regelma
tig gebeurt, om te vragen hoe ze aan dat boek
Prediker moeten komen, vind lk dat fijn," Henk
van Ulsen zal echter de laatste zijn om te zeggen
dat hij het allemaal zo goed weet. „Dat Jezus
Gods zoon is, dat geloof ik, dat lijden, dat offer
dat Hij heeft gebracht. Maar heeft dat te maken
met wat er op de huidige dag in de wereld wordt
geleden? Ik accepteer het, kan ermee leven,
maar ik ben er niet uit. Jezus van Nazareth was
iemand van groot reliëf, maar ik voel niet voor de
bloederige volksdramatiek die Hem is gegeven.
Je vraagt je af wat het allemaal is: het leven, de
dood, liefde en God, waar het allemaal vandaan
komt in dat grote heelal."
Ik leef al jaren met het feit, dat ik in een zekere
publieke belangstelling sta, dat er naar me geke
ken en geluisterd wordt. Dat heeft ertoe geleid
dat ik er de laatste tien jaar van uitga, dat ik de
zedelijke plicht heb dingen op toneel te brengen
waaraan de mensen iets hebben, die hout snij
den of, zoals de Prediker ergens zegt, waarop de
mensen kunnen bouwen."
Daarom gaat Henk van Ulsen door met Prediker.
Volgend jaar zomer gaat hij zich voor de derde
keer bezig houden met Heyermans' „De wijze
kater", ditmaal in een bewerking van Seth Gaai-
kema, een soort musical-vorm. Op wat langere
termijn wil van Ulsen Job gaan vertolken.
„Omdat Job zoiets aartsvaderlijks had, heb lk
lang gedacht dat ik veel ouder moest zijn om
daar aan te beginnen. Sinds een poosje weet ik
dat dit niet nodig is. Job was een man in de
kracht van zijn leven, vasthoudend, met een niet
te vernietigen geloof."
En dan kom je weer terecht bij het thema dat
Henk van Ulsen zo na aan het hart ligt dat erg
veel in het leven overtollig is en dat het voor een
mens geen kwaad kan, zich af en toe eens goed te
realiseren dat het leven slechts lucht is.
door Mink van Rijsdijk
Houdt u ook zo van verhalen waarin booswichten
onmiddellijk en vooral duidelijk worden gestraft?
Zo'n koning Midas bijvoorbeeld. Hij luisterde niet
eerlijk naar een muzikale wedstrijd en riep de ver
keerde muzikant uit tot winnaar. Zoiets kan natuur
lijk helemaal niet, daarom groeiden de zintuigen die
in de fout waren gegaan uit tot enorme ezelsoren.
Niet best voor de koning om ten aanschouwe van al
zijn onderdanen voor joker te lopen. Om zijn schaam
te te bedekken liet hij een muts maken, die hij dagen
nacht droeg. Ezelsoren, lekker net goed, boontje
komt om zijn loontje. Overigens vind ik dat je straf
ook weer niet behoeft te overdrijven. Even er tegen
aan en dan verder niet zeuren. De kapper van koning
Midas, die het oren-geheim ontdekte, ging mij dan
ook veel te ver. Stiekem zorgen dat iedereen op de
hoogte komt van gepleegde zonde na verkregen straf
kijk dat vind ik vrij stuitend.
Het afrekenen met vuig gespuis, het door de mand
vallen van infame smiechten is in verhalen altijd
vanzelfsprekend. Pietje Smeerpoets die zich niet
wilde wassen, kreeg natuurlijk nagels die uitgroeiden
tot afzichtelijke lengte. De buik van de boze wolf
wordt uiteraard met stenen gevuld, zodat het loeder
snel verdronk. Zeker, in verhalen wordt dat allemaal
heel doeltreffend en feilloos geregeld.
De werkelijkheid van iedere dag is helaas anders. Er
kan veel ongezien en ongestraft geknoeid worden.
Nou heb ik het niet over grof onrecht of geweld, maar
over die kleine vosjes die de wijngaard zo hopeloos
bederven.
Daar zijn bijvoorbeeld de beloof-maar-raak-figuren.
Strikt genomen valt het niet nakomen van een belofte
gewoon onder het hoofdstuk liegen, maar wie denkt
daar nog over na? Ik kom van de week nog langs. Ik
bel vanavond op. Binnen veertien dagen hoor je mijn
besluit. Morgen kom ik de kraan maken. Hoe dan
ook deze week zie je me verschijnen. Maandag zijn
uw schoenen klaar. Of: je kunt erop rekenen, ik zwijg
als het graf.
Allemaal zoete beloftes, gooi ze maar in mijn pet,
want wat komt er van terecht? Men komt niet langs,
belt niet op. De kraan blijft lekken en de schoenen
liggen op het beloofde uur nog onaangeroerd en
zwijgen als het graf kom nou, een goede roddel is
toch nooit weg?
Als ik nog eens een boontje-komt-om-zijn-loontje-
verhaal zou schrijven, ging iedereen die een belofte
verwaarloost voor de bijl. Het wordt zo zoetjes aan te
gek, iedereen doet eraan mee, het leven raakt er
kompleet door ontregeld, men weet niet meer waar
men aan toe is. Hoeveel krijgen geen punthoofd van
die wildgroei in beloftes? De straf ligt dan ook voor de
hand. Iedereen die niet prompt doet wat ie beloofd
heeft, krijgt letterlijk een groot en lachwekkend
punthoofd. Zonder pardon.
Het zal een straf voor twee dagen worden en geen
hoofddeksel kan de vreemde schcdeluitbouw camou
fleren. De bestrafte zal uitgejouwd mogen worden en
openlijk gehekeld. Heb je het al gezien? Piet heeft
een punthoofd, Marie ook, en Jan en Wilma, sjonge
sjonge. Juist als men er daverend leedvermaak om
heeft, voelt men een eigenaardige trilling op het
schedeldak en jawel hoor: zelf ook een eigenaardige
trilling op het schedeldak en jawel hoor: zelf ook een
punthoofd.
Ach, in sprookjes en andere leerzame verhalen zege
viert meestal het goede en edele. Ik vrees dat in mijn
verhaal de afloop faliekant verkeerd zou zijn. Zoals
nu iedereen zich heeft aangepast aan de beloftebre
kers, zo zou het punthoofd als een gewoon cultuurver
schijnsel geaccepteerd worden.
Als bijna iedereen zo'n hoofd heeft, valt het immers
niet meer op en reken maar dat de gewoonhoofdigen
een minderheidsgroep zullen vormen. Dan komt
boontje niet meer om zijn loontje, want met minder
heidsgroepen maken we korte metten.
door Annemarie Lücker
Nana, de grootmoeder van een van
mijn vriendinnen, ziet er uit als de
oma uiteen plaatjesboek. Haar
gezicht zit vol rimpeltjes en haar wit
geworden haar heeft een zachte lila
spoeling gekregen. Ze draagt bij
voorkeur zachte wollige pakjes in
pasteltinten van een iets vergrijsde
nuance. Om de aandacht wat af te
leiden van haar niet meer zo perfecte
figuur draagt ze meestal oorbellen of
een sjaaltje in de hals. waardoor het
accent valt op haar levendige en
lieve gezicht.
Jeanette Teengs, vroeger
mode-redactrice van het N.R.C.
schreef in de serie Seniorenreeks een
alleraardigst boekje vol nuttige en
leuke adviezen over kleding, mode
en uiterlijke verzorging, die de
oudere mensen kunnen helpen om
ook uiterlijk bij de tijd te blijven.
Goed bewegen en een juiste houding,
op makkelijke schoenen is veel
flatteuzer dan strompelen op
modieus schoeisel. Om die Juiste
houding te bewerkstelligen en te
behouden zijn een aangepast dieet
en gymnastiek aangewezen
hulpmiddelen. Bij de tips over
schoonheidsverzorging en kleding
worden de mannen nu eens niet
overgeslagen. Dit fraai geïllustreerde
boekje is voor 3.50 gulden af te halen
bij de N.F.B.. Eisenhowerlaan 114,
Den Haag. of te bestellen voor 5
gulden, gironummer 531100, N.F.B.,
Den Haag.
VRAGEN uitsluitend in envelop sturen naar postbus 507,2270 AM Voorburg.
Per vraag een gulden in postzegels, het liefst in waarden van 55 en 45 ets.
bijvoegen, en beslist niet aan de buitenkant opplakken.
Geheimhouding verzekerd. Briefkaarten worden terzijde gelegd.
(lULP VAN LEZERS inzake het
&uys van Hultenfonds: De beeld-
ouwster mevrouw Buys van Huiten
sgateerde aan het Genootschap der
'rienden (Quakers) een geldsom.
Iraarvan een gedeelte van de op
brengst jaarlijks als ondersteu-
ingsprijs voor jonge beeldhouwers
(estemd is. Reeds veertien keer
Werd deze prijs uitgereikt, op voor-
Iracht van de directeuren van ver-
chillende academies van beeldende
;unsten.
J VRAAG: Zoudt u mij een groot ge-
loegen willen bereiden? Ik ben niet
ong meer en zou graag contact op-
lemen met mensen, die dezelfde
laam dragen als ik. Laten ze me
ens schrijven, zo mogelijk met wat
lijzonderheden.
INTWOORD: Als je zo'n vriendelijk
'erzoek krijgt, is het wel erg moei-
Ijk om trouw te blijven aan het
•rincipe: nooit namen en adressen
n de krant, want zoiets ontketent
awines aan verzoeken, waar we dol
loor draaien. We zochten naarstig in
«Ie telefoonboeken van de grote
ilaatsen en vonden de naam maar
én keer en die mensen waren niet
huis Voor één keer dus: De naam is
A Slings, Postbus 1. Dinteloord
NB).
BE VRAAG OVER DE EEUWIG-
PURENDE LUCIFER: Ongeveer in
|932 (de Amerikaanse encyclopedy
had gelijk» werd een lucifer geadver
teerd merk Rappie. Volgens één ant-
t
woorder waren de kosten tien cent,
volgens een andere een kwartje. Van
buiten grijs, van binnen wit. Op een
speciaal strijkvlak aanstrijken en
later uitblazen. Dit instrument
brandde met een gele natriumvlam,
rookte en stonk, en na een paar
weken was de rage afgelopen. Een
sigaar of sigaret, hiermee aangesto
ken was zelfs niet meer „te prui
men". (En dan te denken dat men in
die tijd drie pakken lucifers voor een
kwartje kocht).
VRAAG Er gaan steeds weer vogels
zitten op mijn mooie markies; ze
kruipen tussen de stof en de be
schermende plank. Er viel zelfs een
keer een nestje uit (gelukkig niet
met eitjes). Waarom doen die bees
ten dat? Er staat een seringenboom
op Vh meter afstand.
ANTWOORD De enige manier om te
verhinderen, dat vogels zich blij
vend vestigen op dit rustige en dro
ge plekje is: Elke dag een paar keer
het zonnescherm uit te laten rollen
en het weer op te trekken. Waarom
ze niet in een bepaalde boom gaan
zitten? Misschien te laag of te dicht
bij de weg of misschien gemakkelijk
te bereiken door een poes. Als u die
poes eens zou aanwennen, voor het
raam boven dat zonnescherm te zit
ten, zou dat verschil maken. De poes
kan er niet bij, maar de vogels zien
de kat wel zitten.
VRAAG Wij hebben een vier jaar
oude dakkapel (hard hout). Daar
zitten wel duizend gaatjes in en de
andere dakkapel is twee jaar oud. en
daar zitten 100 gaatjes in. Ik stuur u
een paar dode beestjes. Zou dat nu
verder gaan?
ANTWOORD: Als u de huurder van
het pand is, moet u de eigenaar er
eens heel gauw bij laten komen. Is u
zelf de eigenaar, dan moet u zelf een
afspraak maken met een aannemer
of een timmerman. Die stukken vol
houtwormgaatjes moeten er in elk
geval wel uit, nu het euvel zo sterk is
doorgedrongen, en dan maar een
praten over de verdere houtwormbe-
strijding. Op de zolderyalle spullen
controleren, vooral wat er aan tri
plex en bamboemateriaal aanwezig
is. Een oude wieg of een dierbaar
poppenwagentje kan een haard van
narigheid zijn. Behandeling van
kleine dingen, die aangetast zijn,
kan men zelf wel op zich nemen,
maar als gedeelten van het dak vol
gaatjes gaan zitten, moet de vak
man er bij te pas komen.
VRAAG Namens een Joodse vrien
din: Deze meent, dat de tekst: Eer
Abraham was, ben Ik ook op die
manier in het O.T. voorkomt, maar
waar?
ANTWOORD In de Hebreeuwse bij
bel is deze tekst niet te vinden, ech
ter in Jesaja 43 staat geschreven:
Eer het licht, was ben Ik. De schrif
ten kennende, wisten de wijze man
nen, wat de bedoeling van de woor
den van Jezus was. Daarom werden
ze ook zo kwaad. Martin Buber gaat
in een zeer dichterlijke bewerking
om dit woord heen. Hij noemt het
licht zelfs niet in Jesaja 43. In de
loop der eeuwen zijn heel wat ge
schriften en boeken door Joodse ge
leerden geschreven, die wij niet ken
nen, maar die bij orthodoxe Joden
wèl bekend zijn. Voor verdere ver
duidelijking en verklaringen staan
wij altjd gaarne open.
Vraag: Men beweert dat 1976 een
goed wijnjaar was en dat alles ge
kocht en bewaard kan worden van
dat jaar. Nu hoorde ik laatst dat de
Bordeaux van dat jaar minder goed
is dan die van '75. Wie maakt dat uit
en is daar literatuur over?
Antwoord: Met deze vraag ben ik
gegaan naar een man, die elk jaar
met een collega te paard allerlei
relaties bezoekt op afgelegen cha
teaux. om daar de wijn te keuren,
die hij wil Importeren. Op publlka-
ties gaat hij nooit af ze worden
tenslotte geschreven door mensen,
die hun wijn ook graag verkopen
willen. Een kenner vraagt meer dan
vaagheden. Na het Jaar "75 met heel
goede wijn, wordt 1976 une année
Jalouse genoemd, waarin goede
maar ook minder goede wijn werd
verkregen. De zomer was warm en
de druiven stonden er goed voor.
Door de warmte droogden ze iets in
en werden kwalitatief zoeter en be
ter, terwijl de kwantiteit geringer
werd. Wie op tijd geoogst heeft, had
prachtige wijn. Maar toen de regen
kwam, namen de druiven vocht in
zich op, waardoor ze groter, maar
minder zoet werden. Onze vriend
geeft u de raad uw wijn te betrekken
van een vertrouwd huis, waar u zelf
keuren kunt voor u koopt.
Vraag: In de berken voor mijn raam
zie ik de laatste tijd dikwijls vogel
tjes, die lk eerst voor meesjes hield,
maar nu ik ze dikwijls zie, is er een
duidelijk verschil: kopje van boven
donker, groengele borst en een gele
streep over de vleugels. Heel lief en
heel grappig
Antwoord: In berken, elzen en den-
nebomen zitten sijsjes graag. In de
buurt van ons huis zien we ze ook
nogal eens in de elzen, waar aan de
proppen altijd wel wat te knabbelen
en te pikken valt. Behalve de sijsjes
zien we daar ook wel eens putters.
Van harte spoedig beterschap!
Vraag: Wanneer viel Pasen in 1929?
Antwoord: Op 31 maart
Vraag: Waar kunnen we ons opgeven
als vakantie-ouders voor kinderen
uit tehuizen en inlichtingen ontvan
gen om pleegkinderen in huis te
nemen?
Antwoord: Rotterdam. Heemraad-
singel 134, Centrale voor pleeggezin
nen (Zuid-Holland en Zeeland) 010-
762311. Amsterdam: zelfde instan
tie. Koninginneweg 184 a, tel. 020-
766720
Vraag: Orootmoeders kastje (Pe
nant met twee deurtjes en daar bo
ven een lade van mahoniehout) is
altijd goed geweest en nu: pang een
barst in een deurtje. Vermoekelljk
droogte. Wat nu te doen?
Antwoord: Beginnen met het vocht
gehalte op peil te brengen. Op de
warmtebron kachel of haard
een pannetje water. Aan de radiato
ren een extra reservoirtje. Dat is
goed voor u. voor uw planten en
voor uw kastje. Dan dit even aan
zien. Die barst trekt niet helemaal
vanzelf meer weg. Waar het gaat om
een antiek meubelstuk, raad lk u
aan eens met een restaurateur te
gaan praten.
Naar aanleiding van Vraag en ant
woord over de tulnvijver is Henk
van Halm van plan een artikel te
wijden aan planten in de tulnvijver.
