2
ud-minister
eer in politieke arena
Sollicitant te kort van stof
SOCIAAL
BERECHT
I
Spoorlijn blijft struikelblok Rostropowitsjopen brief aan Moskou
Martelingen in Uruguay
aan de orde van de dag
fbatiktfhj
Minister bekijkt rijstpolder
'Antisemitisme
in Duitsland
leeft weer op'
l
Ook Vondeling
weigert
Kamervragen
Treinbotsing in
Westervoort
menselijke fout
ATERDAG 18 MAART 1978
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Surinamer met feestelijk vertoon uit gevangenis
ADVERTENTIE
door Jan Kuijk
PARAMARIBO De Surinaamse oud-minister Willy Soemita is gisteren om middernacht met
inigfeestelijk vertoon uit de gevangenis ontslagen een gebeurtenis waar menig Surinamer met
:org naar zit te kijken omdat Soemita's aanwezigheid een permanente bedreiging vormt voor de
jolüeke stabiliteit van het land.
Op visite.
Naar opa en oma.
Laten we ze weer
'ns helemaal
verwennen.
Ze opzoeken.
En ze meenemen.
In ons autootje.
ioenita werd vorig jaar op 17 maart
gearresteerd. Hij was toen minister
van landbouw. De beschuldiging te
gen hem luidde dat hij bij het uitge-
en van landbouwgronden steekpen-
iifltingen had aangenomen en zichzelf
?fj :ad be oordeeld. De rechtbank ver-
ie-padeelde hem op grond hiervan in
;ptember tot twee jaar gevangenis-
liaf, die hij dan nu heeft uitgezeten.
21
?f feet verhaal zou hiermee afgelopen
le-' noeten zijn, maar zo is het niet.
5oemita is namelijk de leider van de
lavasnse partij K.T.P.I., die deel uit-
laakt van de regeringscoalitie van
lemier Henck Arron en in feite in de
machtsverhoudingen
op de wip zit.
o
Misschien is het woord „leider" nog
liet eens goed gekozen, want in de
kranten hier wordt hij zelfs aange-
luid als „de koning der Javanen".
Zonder hem kan er eigenlijk niets
gebeuren. Dat heeft Arron vorig jaar
bij dB vorming van zijn kabinet on
dervinden. De onderhandelingen
sereen voor de KTPI gevoerd door
Soenita, die daarvoor 's morgens
uit 4e gevangenis werd gehaald en
a/onds weer bij de gevangenisdi-
n recteur afgeleverd.
Mnister
9 Dat bleek zo goed te voldoen, dat
jentele van de Javaanse volgelingen
var Soemita in ernst de vraag stel-
der wat er eigenlijk op tegen was om
Sotmita weer minister te maken. Hij
koi dan 's morgens van de gevange
nis naar zijn ministerie gereden wor-
dei en 's avonds weer terug. Gevan-
geien moeten nuttige arbeid ver
plichten, niet waar, en wie verricht cr
uttiger arbeid dan een minister?
lardig bedacht, maar Arron (en alle
indere partijen, behalve de KTPI)
rapte er niet in. Onderhandelen
>ver de coalitievorming ging nog,
naai dan was het verder basta. Nu,
ia d? vrijlating van Soemita is de
oesland "heel anders. De KTPI
naatt er geen geheim van, dat zij
Soenita als minister terug wil heb-
ien. Soemita zelf sluit de mogelijk-
ïeid van een nieuw ministerschap
ip ktrte termijn niet uit. „dat hangt
van ie situatie af" zei hij tegen zijn
rolgdingen die gekomen waren om
lemaan de gevangenispoort te hul-
ligei.
Deze week is „Omhoog" het week
blad van het r.k. bisdom hier, in een
fel artikel vooruit gelopen op de
mogelijke politieke ontwikkelingen
en daarin werd gezegd dat een on
middellijke benoeming van Soemita
tot minister in strijd zou zijn met de
politieke moraal. Je mag veilig aan
nemen, dat dat ook de mening is van
Arron en oppositieleider Lachmon,
maar de KTPI heeft het er niet bij
laten zitten.
Het parlementslid Ruben Setrowid-
jojon kwam met een officiële verkla
ring. waarin o.a. gezegd werd dat
Soemita weliswaar door de wereldse
rechter veroordeeld was, maar niet
door de opperrechter op de dag des
oordeels, want het volk heeft hem
niet veroordeeld en de stem van het
volk is de stem van God. Ook staat
er nog in die verklaring dat Soemita
weliswaar geen martelaar is, maar
dat nochtans zijn bloed het zaad
van de KTPI is.
Je moet medelijden hebben met Ar
ron. zoals die in de moeilijkheden
zit. Niet alleen doen de Nederlan
ders lelijk tegen hem door de hand
op de portemonnaie te houden,
maar hoe zal het bovendien nog
verder gaan in zijn coalitie? Het is
waarempel niet uitgesloten dat
straks een KTPI-minister om wat
voor reden dan ook aftreedt en dan
is het zeker dat Soemita meteen als
nieuwe ministerskandidaat naar vo
ren wordt geschoven. Als Arron
daarop niet ingaat, dreigt hij de
steun van de KTPI en daarmee zijn
meerderheid in het parlement te
verliezen.
Oppositieleider Lachmon, die keer
op keer pleit voor „een nationaal
kabinet op een zo breed mogelijke
grondslag" (de enige kans voor hem
om weer „aan de bak" te komen) zal
Arron tegen betaling van voldoende
ministersposten wel uit de nood wil
len helpen, maar het is de vraag of
Arron zelf daar iets voor voelt (en
anders wel heel wat invloedrijke
mensen in zijn eigen partij).
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Tussen de geheime diensten van Uruguay en
Argentinië bestaat een nauwe samenwerking. In Uruguay ge
martelde politieke gevangenen worden behandeld in Argentijnse
militaire ziekenhuizen. Inwoners van Montevideo die in Buenos
Aires gearresteerd zijn, worden teruggevonden in gevangenissen
in Uruguay.
Anderzijds: De Javanen zouden wel
gek zijn als zij zich uit de regering
zouden laten dringen en dat weet
Soemita natuurlijk zelf ook drom
mels goed. Alleen als je in de rege
ring zit, kan je wat voor je eigen
mensen doen en voor de KTPI is er
om die reden heel wat aan gelegen
om in de regering te zitten.
De Javanen zijn van alle bevolkings
groepen het laatst aangekomen (nog
in 1939 kwam een zending Javanen
per schip in Paramaribo aan) en dus
het minst geëmancipeerd en daar
om ook nog steeds meer op het
belang van de eigen groep dan op
het land gericht.
Soemita, als slim tacticus, weet dat
ook allemaal en misschien speelt hij
het dan ook niet zo hoog. Alleen zal
Arron daar dan wel op een heel
andere manier zijn prijs- voor moe
ten betalen aan de Javanen en dat is
dan weer niet zo erg bevorderlijk
voor het goede humeur van de ande
re bevolkingsgroepen. De pijn blijft
dus wel even zeuren.
Dit blijkt uit bevindingen van een
"^internationale juridische commissie,
deze week in Den Haag gepresen
teerd door de Franse advocaat Jean-
Louis Weil, die met zijn bevindingen
door Europa reist om een groot
scheepse campagne op touw te zet
ten tegen de schending van de men
senrechten in Uruguay.
Weil consta
teerde dat er sedert 1975 sprake is
van systematische marteling. Tij
dens het bezoek heeft de commissie
slechts gehoord van ée'n politieke
gevangene die niet gemarteld was.
Dat was generaal Liber Seregni. een
vroegere presidentskandidaat. Deze
dankt dit voorrecht aan zijn interna
tionale bekendheid.
De commissie, die naar Uruguay
werd gestuurd door de internationa
le federatie van de rechten van de
mens, de internationale beweging
van katholieke juristen en de natio
nale raad van Amerikaanse kerken,
werd ook ontvangen door de Uru-
guayaanse autoriteiten. Volgens
Weil wijst dit erop dat de regering
van Uruguay wel belang hecht aan
wat in het buitenland over Uruguay
gedacht wordt.
De commissie kreeg van de Uru-
guayaanse minister van justitie Bay-
ardo Bingoa. de toezegging van in
formatie over een ingediende lijst
van politieke gevangenen. Toen deze
informatie er op de beloofde datum,
1 januari van dit jaar, niet was, vroeg
de Uruguayaanse regering de com
missie vijftien dagen respijt bij mon
de van de ambassadeur van Uruguay
in Washington.
Toen na het verstrijken van die ter
mijn nog niets ontvangen was ging
de commissie over tot publikatie van
het voor de regering van Uruguay
vernietigende rapport. Begin van
deze maand gaf de Uruguayaanse
ambassadeur in de VS een belasten
de verklaring uit over de leden van
de commissie, die het werktuig zou
den zijn van een marxistische sa
menzwering met het Amerikaanse
ministerie van defensie.
De actie voor het herstel van de
mensenrechten in Uruguay waartoe
door Weil gisteren werd opgeroepen,
wordt in Nederland ondersteund
door het juristencomité voor de
mensenrechten.
Opperrabbijn Berlinger:
Van een onzer verslaggevers
NIEUWESCHANS Opperrabbijn
E. Berlinger van het rabbinaat
Utrecht heeft gisteren een beroep
gedaan op West-Duitsland om het
weer oplevende anti-semitisme de
kop in te drukken. Hij deed dit in
een gezelschap van Nederlanders en
Duitsers, dat bijeen was gekomen
voor de presentatie van het boek
„Joodse begraafplaatsen in Gronin
gen en Oost-Friesland". Het is tot
stand gekomen met medewerking
van de Ostfriesische Landschaft.
„Je ziet de laatste tijd,hoe het anti
semitisme in West-Duitsland weer
de kop opsteekt. Ik doe een beroep
op de Duitsers die hier aanwezig zijn
om al hun invloed aan te wenden om
dit te keren", aldus een bewogen
opperrabbijn. Het eerste exemplaar
van het boek, het eerste van een
serie van twaalf over Joodse ge
schiedschrijving in noord-Europa,
werd aan de opperrabbijn overhan
digd door professor J. H. Hospers
van het Semitisch Instituut in Gro
ningen.
De beschrijving van de Joodse gra
ven kan hiaten in de Joodse ge
schiedschrijving in dit gebied aan
vullen. „Hoeveel miljoenen Joden
zijn er echter die niet naar een laat
ste rustplaats zijn gedragen", aldus
de heer Berlinger. Hij hekelde de
bewering van hedendaagse Duitse
autoriteiten en hoge politiemensen,
dat de uitroeiing van Joden het
werk is geweest van „domme jon
gens".
door Jan Kuijk
Tusien die huldigende Javanen be-
'onden zich ook twee ministers en
n staatssecretaris uit het huidige
kakinet, die de minister hartelijk
wekom heetten in de vrijheid. Ook
de directeur van de gevangenis was
peisoonlijk aanwezig om deze vrijla
ting het nodige relief te geven. In
eer pakkend toespraakje bedankte
Soemita de gevangenis-directeur
ook nog voor alle goede zorgen, in
het afgelopen jaar aan hem be
toond. Soemita had in de gevange-
ni;keuken mogen werken en dat
wes hem goed bevallen.
PARAMARIBO De bespre
kingen tussen de Nederlandse
minister De Koning en zijn Su
rinaamse collega Cambridge
over de ontwikkelingssamen
werking zijn gistermorgen even
onderbroken om minister De
Koning de kans te geven een
kijkje te nemen in de grote
rijstpolder Wageningen.
Terwijl beide ministers op stap wa
ren, hebben de ambtelijke medewer
kers alle tijdens het overleg naar
voren gebrachte punten op papier
gezet (vooral de verschillen) in de
hoop dat de ministers aan de hand
van dat document de standpunten
wat naar elkaar kunnen toebuigen.
Overeenstemming is er in elk geval
over de werkwijze binnen de CONS,
de commissie ontwikkelingssamen
werking Nederland-Suriname, waar
een week of zes geleden plots het
overleg stagneerde.
Overeenstemming over de financie
ring van de spoorlijn in West-Surina-
me is er echter nog lang niet. Neder
land heeft nu 150 miljoen gulden
betaald van dit op 200 miljoen begro
te werk en vindt dat nu Suriname
aan de beurt is om te betalen.
Geen lening
Suriname heeft echter geen geld en
wil het ook niet lenen althans niet
voor West-Suriname. Dat is een niet
zo gemakkelijk te begrijpen stand
punt, maar de Surinamers hier heb
ben geprobeerd mij hun motieven
uit te leggen.
Ik heb al eerder geschreven: West-
Suriname is geïdeologiseerd het is
bijna een religie geworden. Daarom
ook mag in Surinaamse ogen West-
Suriname niet gelijk gesteld WQrden
met allerlei gewone, je zou bijna zeg
gen: meer aardse, projecten. Tot elke
prijs moet voorkomen worden dat de
rentelast van eventuele leningen op
de exploitatie van de spoorlijn gaat
drukken, omdat die dan niet renda
bel is en dat zou weer een smet zijn
op het hele project West-Suriname.
Daarom moet Nederland de hele
spoorlijn betalen. De Surinamers
willen best schulden maken, maar
dan wel voor andere projecten.
Een boekhoudkundig zelfbedrog,
lijkt me, maar tegelijk ook een illu
stratie van de bijzondere, bijkans
religieuze betekenis die West-Suri
name hier heeft. Je moet er geweest
zijn om dat enigszins te kunnen aan
voelen.
PARIJS (DPA) De van hun Russi
sche staatsburgerschap beroofde
cellist Mstislaw Rostropowitsj en
zijn vrouw, de sopraan Galina Wisj-
newskaja, hebben in een open brief
aan president Brezjnjev geëist dat
hun in de Sowjet-Unie een openbaar
proces wordt toegestaan.
In zijn brief wijst het echtpaar de
officiële beschuldiging van onvader
landslievende activiteit in het bui
tenland van de hand. Het ontzegt
Brezjnjev het recht iemand van zijn
staatsburgerschap te beroven zon
der dat concrete beschuldigingen
zijn geuit en de mogelijkheid van
verweer is geboden.
Aan het proces in de Sowjet-Unie
schrijven Rostropowitsj en zijn
vrouw maar één voorwaarde te ver
binden: dat het openbaar is. De open
brief werd geschreven in Parijs, waar
het echtpaar momenteel vertoeft.
Van onze soc.-econ. redactie
DEN HAAG Kamervoorzitter
Vondeling blijft erbij dat de schrif
telijke vragen van de Kamerleden
Jansen (PPR) en De Graaf (PvdA)
aan de regering over het functione
ren van de investeringsaftrek, niet
doorgelaten kunnen worden. Vonde
ling is het eens met vice-voorzitter
Kleisterlee, die de vragen al had
tegengehouden toen Vondeling deze
week afwezig was.
De vragen betreffen het eventueel
oneigenlijk gebruik van de investe
ringsaftrek in gevallen als van oud
minister Lubbers. In de vragen,
waarin al een suggestief element is
gelezen door persmedia, worden
echter geen namen genoemd, en ir
Jansen zegt dat hij met de in de
vragen gegeven voorbeelden ook
niet wil suggereren dat die allemaal
op Lubbers slaan.
Overigens is dit suggestieve element
niet de belangrijkste reden voor
Vondeling om de vragen tegen te
houden. Hoofdbezwaar is dat de mi
nisters wordt gevraagd om een oor
deel over de uiteenlopende moge
lijkheden van toepassing van een
wet. Daarvoor moeten de Kamerle
den maar naar een advocaat of een
belastingconsulent gaan, of de uit
spraken van rechters nazoeken,
vindt Vondeling. Bovendien vindt
hij de vragen onvoldoende concreet
gesteld, waardoor het suggestieve
element nog sterker naar voren
komt. „Als dit zo wordt doorgelaten,
is het hek van de dam", vreest Von
deling.
UTRECHT (ANP) - De treinbot
sing bij Westervoort bij Arnhem op
28 februari van dit jaar, waarbij een
dode en 24 gewonden vielen, is het
gevolg van een menselijke fout van
een van de machinisten.
Dit blijkt uit het door de Nederland
se Spoorwegen afgesloten onder
zoek naar de oorzaak van de bot
sing. Bij het uitgebreide onderzoek
naar mogelijke oorzaken van techni
sche aard, zoals onder andere de
werking van de seinen en de remin-
stallaties, zijn geen gebreken aan
het licht gekomen.
Dat de menselijke fout gemaakt is
door de machinist van de diesel-
trein, stemt overeen met de verkla
ringen van het betrokken personeel.
De werkgever keek misnoegd naar het
sollicitatiebriefje. Waarom was het zo
kort? Die man heeft vast geen zin in
dit baantje. Er spreekt in ieder geval
weinig enthousiasme uit de brief. Hij
las nog eens:
Geachte heer.
Het Gewestelijk Arbeidsbureau maakte mij
attent op de vakature magazijnmedewerker,
cie er in uw bedrijf bestaat. Hiervoor zou ik in
sanmerking willen komen. Mijn leeftijd is 26
jaar. Nadere gegevens omtrent mijn persoon
en mijn capaciteiten kunt u verkrijgen bij de
lirma X. in Amsterdam, waar ik eveneens als
magazijnbediende heb gewerkt."
Resoluut verfrommelde hij het briefje. Aan
het Gewestelijk Arbeidsbureau, die de werk
loze magazijnbediende had gestuurd, liet hij
weten, dat er in zijn bedrijf voor iemand, die
niet de moeite nam zelf op sollicitatiebezoek
te komen geen plaats was. „Dat", zei de
werkgever, „getuigt van een gebrek aan
animo"
De directeur van het Gewestelijk Arbeidsbu
reau was het daar geheel mee eens. Hij
schreef een koele brief aan de magazijnbe
diende: „Gezien de binnengekomen rappor
ten en adviezen heeft het bestuur van de
bedrijfsvereniging besloten u geen uitkering
meer toe te kennen. Bovendien vorderen wij
de uitkeringen totaal 1050 gulden die u
ontving sinds de mislukte sollicitatie, terug."
De directeur herinnerde de magazijnbedien
de er nog eens aan, dat hij na een werkloos
heid van vier weken door het GAB was
verwezen naar een werkgever, die een maga
zijnbediende zocht. Het ging om het meten,
wegen, bundelen, laden en lossen van auto's
plus een kerstgratificatie van twee weken
loon. 7,5 procent vakantietoeslag en gratis
werkkleding en schoeisel. „U bent echter niet
aangenomen." zo vervolgde de directeur,
„omdat u een summier sollicitatiebriefje hebt
geschreven, dat op de werkgever een negatie
ve indruk heeft gemaakt.
De consequenties waren niet mis. De bedrijfs
vereniging verweet de magazijnbediende dat
hij werkloos was gebleven, omdat hij onvol
doende trachtte werk te krijgen, dan wel door
eigen schuld dat baantje niet had gekregen,
zodat hij op grond van de wet zijn recht op
een WW-uitkering verloor en bovendien te
veel betaalde uitkeringen moest teruggeven.
Geschrokken wendde de magazijnbediende
zich tot de Raad van Beroep. „Kan dat zo
maar?" vroeg hij. Ja, liet de Raad weten de
bedrijfsvereniging heeft groot gelijk. De ma
gazijnbediende pikte dat antwoord neit en
stapte naar het hoogste rechtscollege in dit
soort zaken; de Centrale Raad van Beroep.
Daar kwam er al direct een misverstand te
voorschijn. Op de verwijskaart van het GAB
stond dat de magazijnbediende zich op een
bepaalde datum bij de kandidaat-werkgever
diende te melden. Hij ging niet, maar schreef
een kort briefje.
„Die verwijskaart," bekende magazijnbedien
de," heb ik niet goed gelezen. Ik dacht dat
elke sollicitatie schriftelijk dient te geschie
den. Vandaar dat briefje, dat overigens nooit
is beantwoord," „Bovendien," vroeg hij aan
de rechters, „waarom word ik beoordeeld op
één sollicitatie? Ik heb mèer dan vijftig solli
citatiebrieven geschreven. De kopieën van
die brieven en de antwoorden van de werkge
vers liggen bij de Gemeentelijke Sociale
Dienst." Maar er was nog iets aan de hand. De
magazijnbediende bleek in het bezit te zijn
van een HBS-A diploma. „Daarom, "zo verde
digde hij zich, „heb ik dat sollicitatiebriefje
opzettelijk beknopt gehouden. Uit eerdere
ervaringen met kandidaat-werkgevers is mij
gebleken, dat zij er niets voor voelen om
mensen aan te nemen, wier opleiding te hoog
is voor het aangeboden werk op zogenaamd
laag niveau."
In dit verband verwees hij naar de reactie van
de directeur van een postkantoor bij wie hij
solliciteerde naar de functie van postbestel-
ler. Die directeur belde de moeder van de
sollicitant op met de vraag of de sollicitatie
van haar zoon wel serieus kon worden geno
men met oog op zijn opleiding. „Die is name
lijk veel te hoog voor deze functie," zei de
directeur. Ook deze sollicitatie liep mis.
Bij het arbeidsbureau drong de magazijnbe
diende nog aan op een omscholingscursus op
het Centrum voor Vakopleiding Volwassenen.
Maar ook dat leverde niets op. Uiteindelijk
wierpen zijn pogingen om aan de slag te
komen toch vrucht af. Na tien maanden tob
ben werd hij aangenomen bij een boekhandel.
Nadere informatie leerde de rechters dat de
magazijnbediende inderdaad met grote regel
maat probeerde een baan te vinden. Het ging
weliswaar niet om vijftig sollicitaties maar uit
de opgevraagde kopieën en de werkbriefjes
van het GAB bteek overduidelijk dat de ma
gazijnbediende keurig volgens de letter van
de wet zijn best deed werk te vinden. Echter
.van die sollicitatieactiviteiten was niets te
vinden in de stukken van de bedrijfsvereni
ging. Men was eenvoudigweg niet op de hoog
te. Nog tijdens de rechtzitting liet de bedrijfs
vereniging weten, dat er ongetwijfeld een
andere beslissing uit de bus zou zijn geko
men, indien de sollicitaties wél bekend zou
den zijn geweest. Dat sprak de centrale raad
wel aan: „Een uitvoeringsorgaan dient bij het
nemen van een beslissing als de onderhavige
alle van belang zijne feiten en omstandighe
den in zijn besluitvorming te betrekken."
zeiden de rechters. Die beslissing kwam er en
de magazijnbediende kreeg alsnog zijn WW-
uitkering.
Zoals uit het bovenstaande blijkt, was er veel
juridische rompslomp voor nodig. De hoe
veelheid tekst, die aan deze zaak is besteed, is
groter dan in de langste solliciatiebrief. Al die
moeite had de magazijnbediende zich kunnen
besparen als hij de verwijskaart goed had
gelezen. Een sollicitant dient zich persoonlijk
bij de kandidaat-werkgever te vervoegen. En
afgezien daarvan zal hij alles moeten doen
op advertenties schrijven is wel het minste
om werk te vinden Inschrijven bij het GAB
en dan thuis maar afwachten is er niet bij.
Maar d&t had de magazijnbediende uitste
kend begrepen.
FAMILIEBERICHTEN
Heden ontsliep in zijn Heer en Heiland onze
geliefde zorgzame man, vader en grootvader
Willem van Hoeve
op de leeftijd van 73 jaar.
Zijn enige troost in leven en sterven was geformu
leerd in Zondag 1 van de Heidelbergse Cate
chismus
Emmeloord:
M. W. van Hoeve-Dalebout
Schiedam:
J. H. Vijgeboom-van Hoeve
W. Vijgeboom
Esther en Liza
Woudenberg:
H. J. ten Wolde-van Hoeve
G. A. H. ten Wolde
Rik en Rosanne
Oldenzaal:
F. A. van Hoeve
W. van Hoeve-de Jager
Pim, Fransien en Martineke
Lelystad:
A. S. van Hoeve
W. van Hoeve-Hogendoorn
Emmeloord, 17 maart 1978
Krammer 4
De rouwdienst is bepaald op dinsdag 21 maart om
13.30 uur in de aula op de begraafplaats aan de
Espelerlaan te Emmeloord, waarna de begrafenis
zal plaats vinden.
Na de begrafenis is er gelegenheid tot condoleren.
Geen toespraken, geen bloemen en
liever geen bezoek
Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof,
hebben vrede met God door onze Here Je
zus Christus.
Romeinen 5:1
In dit geloof in ontslapen onze geliefde broer,
zwager en oom
Willem van Hoeve
echtgenoot van M. W. Dalebout.
Hij werd 73 jaar
Wieringerwerf:
J. van den Bout-van Hoeve
Emmeloord:
A. Brouwer-van Hoeve
J. J. G. Brouwer
Wieringerwerf:
J. A. Brouwer-van Hoeve
W. P. Brouwer
Emmeloord:
K. van Hoeve
J. H. van Hoeve-Geluk
neven en nichten
Emmeloord, 17 maart 1978
In Christus ontslapen onze lieve zorgzame man,
vader en opa
Lieuwe Herres Wynia
op de leeftijd van 78 jaar.
Utrecht:
A. Wynia-Brouwer
Oegstgeest:
Nel en Jan Mandema
Watze. Dieneke. Geeske. Foeke
en Lieuwe
Apeldoorn:
Corry en Hans Ramaker
Rik, Paul, Marjolijn, Marlies,
Albert-Bart en Haco.
Utrecht:
Diny en Karei de Beer
Timo, Diana. Stephen en Tamara
Utrecht. 17 maart 1978.
Ivoordreef 175.
De teraardebestelling zal plaats hebben dinsdag
21 maart om 13.00 uur op de begraafplaats „Tol
steeg", Opaalweg.
Vertrek van het woonhuis om 12.30 uur.
De Here heeft op Zijn tijd tot Zich genomen onze
lieve vader, behuwd- en grootvader
Willem de Jonge
geboren te Oude Pekela 25 oktober 1898,
sedert 19 september 1972 weduwnaar van
Engelina C. Havinga.
„Jezus uw verzoenend sterven."
Oude Pekela, 16 maart 1978.
Correspondentieadres:
Burg. Snaterlaan 71, Oude Pekela.
Beilen:
W. de Jonge
J. de Jonge-Kuipers
Matty
Ineke
Saskia
Oude Pekela:
IJ. de Jonge
H. de Jonge-Bos
Fenny
Wim
Inge
Clary
A. G. Jansingh-de Jonge
H. H. Jansingh
Lineke
Anneke
Wilma
Ludolf
De begrafenis zal plaatsvinden op dinsdag 21
maart vanuit de Gereformeerde Kerk te Oude
Pekela.
Zij, die vader de laatste eer wensen te bewijzen,
worden om 13 uur aldaar verwacht
De dienst van woord en gebed vangt aan om 13.30
uur.
Gelegenheid tot condoleren na de begrafenis in
het gebouw „Het Anker" bij de Gereformeerde
Kerk.
Geen bloemen.
