merika verhoogt
jressie op Israël
SMIC, het toverwoord in de Franse verkiezingsstrijd
CDU lijkt over
hoogtepunt heen
China's grondwet:
meer democratie
Spaanse toneelspelers
achter slot en grendel
Tito in
Washington
DE FRANSE
VERKIEZINGEN
1
W/I//
Raadsverkiezingen in West-Duitsland
Strenge controle
bij RAF-proces
Samenzwering
in Zaire tegen
Moboeto ontdekt
Onlusten
in Namibië
Protesten tegen
Guatemallaange
verkiezingsuitslag
toe een kapper het tot nationale bekendheid bracht
■ÉNSDAG 8 MAART 1978
Trouw/Kwartet
7
do fcSHINGTON, JERUZALEM (Reuter, UPI, AP) De Amerikaanse president Carter is van plan
ei Israëlische premier Begin eens flink onder handen te nemen als deze volgende week een bezoek
n Washington brengt. Het is de Amerikaanse regering helemaal niet naar de zin dat Israël meent
li niet uit de bezette gebieden te hoeven terugtrekken. Ook de houding van Israël tegenover de
Jestijnen zit Carter dwars.
MADRID, BARCELONA (Reuter.
UPI, AP) Vier acteurs van een
bekende Spaanse pantomimegroep
zijn gisteren schuldig bevonden aan
belediging van het leger. Ze gaan
voor twee jaar de gevangenis in, zo
dra de militaire commandant van
Barcelona zijn handtekening onder
het vonnis heeft gezet.
Het viertal, Gabriel Renom, Andreu
Solana, Arnau Vilardebo en Maria de
Maeztu, speelden in 1974 in het stuk
La Torna, de terugkeer, dat zich
keerde tegen de doodstraf in Spanje.
La Torna ging over de terechtstel
ling van een 33-jarige Poolse zwer-
ver. Heinz Chez geheten, die ervan
was beschuldigd tijdens een gevecht
in een café een lid van de Guardia
Civil te hebben gedood. Het stuk had
koninklijke goedkeuring gekregen
en was al in vele Spaanse steden
opgevoerd. Maar volgens de aan
klacht zouden er geleidelijk een aan
tal veranderingen in zijn aange
bracht tijdens de opvoeringen. Zo
werden officieren die in de zaak Chez
moesten getuigen ten tonele gevoerd
als dronkaards en nietsnutten.
Het proces tegen de vier spelers
wordt in Spanje beschouwd als een
testcase voor de beweerde vrijheid
van meningsuiting in het land. Gis
teren vonden er in Barcelona demon
straties plaats, waarbij het tot bot
singen kwam met de politie. In Ma
drid maakte de politie een einde aan
een sit-down demonstratie van to
neelspelers, zangers en andere mede
standers van de veroordeelde vier.
Helemaal zonder moeilijkheden is
het proces overigens niet verlopen.
De directeur van het toneelgezel
schap heeft uit vrees voor arrestatie
de benen genomen. Een andere ac
teur ontsnapte uit de gevangenis en
is daardoor ook nog niet veroor
deeld.
1 irter sprak gisteren tegenover
:eï merikaanse parlementariërs zijn
agerustheid uit over de interpreta-
door de Israëlische regering van
Veiligeheidsraadsresolutie 242,
e Israël oproept zich uit de bezette
a' bieden terug te trekken. De Israë-
che regering heeft de afgelopen
tgen die resolutie zo geïnterpre-
11 erd. dat ze meent de westelijke
rdaanoever ermee te kunnen be-
juden. Het Amerikaanse ministerie
n buitenlandse zaken bevestigde
v eerder dat er verschillen van me-
ag bestaan tussen Israël en de VS
rer de interpretatie van de resolu-
i Vroegere Israëlische regeringen,
'S* e voornamelijk gevormd werden
iet ar leden van de Arbeiderspartij,
jbben de resolutie altijd gezien als
d oproep tot het uiteindelijk opge-
f n van de bezette gebieden.
ihc
vredespolitiek in het Midden-
losten, die op gang kwam na het
itorisch bezoek van de Egyptische
jviresident Sadat aan Israël in novem-
ani ter van het afgelopen jaar, bedreigt
ieli jok de onderlinge samenhang in het
ilij raëlische kabinet. De Israëlische
ee linister van defensie, generaal
V eizman. dreigde- dezer dagen met
oil ftreden als zijn orders, de bouw van
n ieuwe nederzettingen in bezette ge
en leden te bevriezen, zouden worden
tnegeerd.
„I feizman dreigde onmiddellijk uit
lie Washington terug te keren als niet
an zijn eisen zou worden tegemoet
tkomen. In dat geval zou ook minis-
ii van financiën Ehrlich er de brui
nn willen geven. De Joden die zich
^vestigd hebben in nieuwe neder-
Itingen op de westelijke Jordaan-
°n ever hebben oerigens de dampen in
iver de bevriezing van de opbouw
Ij. ian de. nederzettingen. De orthodox
[o ioodse' beweging Goesj Emoenim
eed een verbitterde aanval op de
leslissing van Weizman. „De vredes-
mderhandelingen kunnen wel tien
sar duren en een al die tijd durende
levriezing van de nedereettingenop-
iouw kan het definitieve einde bete
nen van de Joodse nederzettingen
het gebied van Israël", aldus een
(oordvoerder van de beweging.
'ostbode
)e Amerikaanse postbode in het
didden-Oosten, Alfred Atherton,
lie voortdurend pendelt tussen de
loofdsteden in het Midden-Oosten,
had gisteren een onderhoud met de
Israëlische premier Begin. Atherton
vertrekt vandaag via Europa, waar
hij een onderhoud zal hebben met
de Saoedische minister van buiten
landse zaken, prins Saoed, naar
Washington om de komst van Begin
naar de Verenigde Staten voor te
bereiden. Volgens waarnemers zou
Atherton enige vooruitgang hebben
geboekt, maar de kwestie van de
bezette gebieden en de rechten van
de Palestijnen blijven de twee grote
struikelblokken in de onderhande
lingen. Atherton keert na het beraad
lussen Begin en Carter weer naar
het Midden-Oosten terug, zo wordt
verwacht.
De commissie van buitenlandse be
trekkingen van het Egyptische par
lement heeft de Israëlische interpre
tatie van de resolutie 242 van de
Veiligheidsraad veroordeeld. Blij
vende bezetting van de bezette ge
bieden betekent een groot obstakel
voor vrede. Ruim 300 Israëlische re
servisten hebben in een brief aan
premier Begin geprotesteerd tegen
de gevaarlijke, havikachtige poli
tiek van de huidige regering. Zij zijn
van mening dat Begin ten onrechte
vasthoudt aan de groot-Israël ge
dachte en noemden deze politiek
een gevaar voor de vrede. Enkele
maanden geleden schreef een groep
middelbare scholieren een soortge
lijke brief. Zij spraken de vrees uit
dat de politiek van Begin zal leiden
tot een voortduren van het bloed
vergieten in het Midden-Oosten.
'Slfcrfei'w-
3CL r
DCICW'M7
Verjaardag
De Syrische president Assad, die
vandaag wordt beëdigd voor een
tweede ambtstermijn als staats
hoofd, zal vandaag een toespraak
houden over de situatie in het Mid
den-Oosten, waarin hij zich waar
schijnlijk opnieuw fel zal keren te
gen het Egyptische vredesbeleid.
Vandaag viert de Syrische Baath-
partij de vijftiende verjaardag van
de Syrische revolutie.
De pro-Syrische Palestijnen van de
Saika-beweging hebben zich ge
keerd tegen een eventuele Palestijn
se toenadering tot Jordanië. Deze
verklaring zou met name betekenis
hebben voor Damascus, dat in prin
cipe niet afwijzend zou staan tegen
over een Palestijns-Jordaanse ver
zoening. De Jordaanse koning Hoes
sein heeft zich in het Syrisch-Egyp-
door J. den Boef
Gemeenteraadsverkiezingen zijn doorgaans geen goede graad
meter voor nationale politieke verhoudingen. Er zijn teveel
plaatselijke factoren die bij algemene verkiezingen niet gelden.
Toch zullen de uitslagen van gemeenteraadsverkiezingen van
afgelopen weekeinde in de deelstaten Sleeswijk-Holstein en
Beieren de Westduitse politici in Bonn heel wat stof tot naden
ken beiden.
tische geschil over de te volgen poli
tiek steeds neutraal opgesteld. Hij
heeft tot nog toe niet willen deelne
men aan de Egyptisch-Israëlische
vredesbesprekingen, ondanks Ame
rikaanse aandrang daartoe.
loge Oostduitser
Libië omgekomen
TRIPOLI (UPI, Reuter) Werner
lambertz, die werd beschouwd als
kroonprins van de Oostduitse leider
Honecker, is afgelopen maandag bij
een helikopterongeluk in Libië om
het leven gekomen. Lambertz was
secretaris-generaal van het centrale
comité van de Oostduitse commu
nistische partij. Bij het ongeluk
kwamen tien andere mensen om het
leven, onder wie een aantal Oost
duitse functionarissen.
PEKING (UPI, Reuter) China heeft gisteren zijn nieuwe grondwet
gepubliceerd. Het document is wat liberaler van toon dan zijn directe
voorganger. Er staat wat meer in over de rechten van de mens, de
controle op de overheid is wat beter geregeld en het hele bestuursappa
raat wordt gestroomlijnd.
De Chinese grondwet is vastge
steld door het volkscongres dat
de afgelopen weken in Peking is
gehouden. Het staatsstuk ver
vangt de constitutie die drie jaar
geleden door het toenmalige
volkscongres werd geaccepteerd
en sterk de sporen droeg van de
periode van radicalisering die
daaraan vooraf ging. De nieuwe
grondwet zoekt weer veel meer
aansluiting bij de oorspronkelijke
van 1954.
Tien artikelen gaan over het
volkscongres zelf, dat het „hoog
ste machtsorgaan van de staat"
wordt genoemd en dat als taak
heeft de regering te controleren.
Daarmee is het congres bevestigd
in zijn functie van Chinees parle
ment. Nieuw is dat in de grondwet
niet meer nadrukkelijk wordt ge
zegd dat het volkscongres zijn be
voegdheden moet uitoefenen „on
der leiding van de communisti
sche partij." Nieuw is verder de
uitvoerige omschrijving van de
taken die de voorzitter van het
volkscongres heeft. In feite zal
deze voorzitter optreden als
staatshoofd. Daarbij geldt echter
één belangrijke uitzondering: de
strijdkrachten blijven onder het
bevel van de partijleider.
Veel eer bewijst de grondwet aan
de overleden vader des vader
lands, Mao Tse-toeng. Hij wordt
op zes plaatsen genoemd.
De grotere aandacht voor de men
senrechten blijkt onder meer uit
een betere regeling van de recht
spraak. Het recht op verdediging
voor iedere verdachte is nu weer
in de grondwet opgenomen. Ar
restaties moeten worden gesanc
tioneerd door een gerechtelijke
autoriteit. Tot voor kort had de
veiligheidsdienst hier veel ruime
re bevoegdheden.
Een hele serje artikelen regelt de
samenstelling en bevoegdheden
van de volksvertegenwoordiging
op lokaal en regionaal niveau. De
revolutionaire raden, die tijdens
de grote culturele revolutie als
paddestoelen de grond uit rezen
en op allerlei niveaus de dienst
gingen uitmaken (bijvoorbeeld in
scholen, fabrieken en landbouw
bedrijven) worden afgeschaft. De
bedoeling hiervan is het bestuurs
apparaat wat doorzichtiger en
doelmatiger te maken.
De Joegoslavische leider Tito is mo
menteel de gast van de Amerikaanse
president Jimmy Carter. Gisteren
hebben zij langdurig met elkaar ge
sproken. Tito kreeg bij zijn aankomst
bij het Witte Huis het volledig mili
tair eerbetoon. Carter zei bij die gele
genheid dat de onafhankelijkheid en
territoriale onschendbaarheid van
Joegoslavië „van fundamenteel be
lang" is voor de wereldvrede. Buiten
het terrein van het Witte Huis (zie
foto) protesteerden in Amerika wo
nende kroaten tegen Tito's bezoek.
Zij vtoegen onder meer „zelfbeschik
kingsrecht" voor Kroatië dat deel uit
maakt van Joegoslavië.
STUTTGART (Reuter) Bij het
proces tegen twee leden van de ge
welddadige RAF in Stuttgart heb
ben de verdedigers geprotesteerd te
gen de strenge toepassing van de
veiligheidsvoorschriften. Zij hebben
er zich over beklaagd dat zij hun
broek moesten laten zakken omdat
de metaaldetector reageerde op det
ritssluiting. Een andere grief was'
dat één van de verdachten, Irmgard
Möller, bij herhaling zeer grondig
wordt gefouilleerd. Volgens eigen
zeggen zou zij zich op één dag vier
maal hebben moeten uitkleden voor
controle. Het proces wordt gehou
den in de Stammheim-gevangenis.
Met Irmgard Möller staat terecht de
32-jarige Bernhard Braun. Zij wor
den ervan beschuldigd betrokken te
zijn geweest bij drie bomaanslagen
in 1972. Beiden zitten al gevangenis
straffen uit, opgelegd wegens lid
maatschap van de RAF. Irmgard
Möller deed in oktober vorig jaar
een poging tot zelfmoord.
KINSJASA (Reuter) In Zaire zul
len vandaag 91 mensen, onder wie 67
officieren, terecht staan wegens sa
menzwering tegen president Moboe
to Sese Seko. De officieren worden
beschuldigd van sabotageplannen
tegen het bewind van president Mo
boeto. Zo zouden ze van plan ge
weest zijn de oliepijpleiding van Ma-
tadi naar Kinsjasa op te blazen, de
waterkrachtcentrales in Inga te ver
nielen en de Franse en Marokkaanse
ambassades aan te vallen. Deze
twee landen hebben Moboeto vorig
jaar gesteund toen hij geconfron
teerd werd met een invasie in de
provincie Shaba.
Dit heeft president Moboeto in een
vraaggesprek met het Zairese pers
bureau AZAP gezegd. In het vraag
gesprek schreef Moboeto de initia
tieven voor de sabotage toe aan drie
vreemde landen, waarvan een Afri
kaans land. Hij doelde hiermee op
Angola, waarmee Zaire op vijandige
voet staat, de Sowjet-Unie en Cuba.
Verder zei de president dat het leger
in de provincie Bandoendoe tegen
rebellen was opgetreden en een aan
tal gijzelaars, onder wie een Belgi
sche jezuïet, had bevrijd. Veertien
opstandelingenleiders zouden ter
dood veroordeeld en geexduteerd
zijn.
Daarbij staan ze meteen al voor de
moeilijkheid dat de uitslagen nogal
uiteen liepen. In Beieren (en vooral
in de hoofdstad München) waren de
christen-democraten de gelukkige
winnaars terwijl ze in Sleeswijk-Hol
stein de duidelijke verliezers waren.
Dat ze in München aan het langste
eind zouden trekken was verwacht.
De Beierse christen-democratische
partij (de CSU) heeft het voordeel
dat zij zich bij plaatselijke verkiezin
gen sterk kan maken als regionale
belangengroepering. Daardoor heeft
zij een voordeel boven de sociaal
democratische SPD, die momenteel
regeringspartij is. In München had
de SPD bovendien te kampen met
een onevenredige invloed van de ra
dicale vleugel, wat tot stemmenver
lies ter rechter zijde heeft geleid.
Niet opmerkelijk
Voor de CSU (de zusterpartij van de
CDU in Beieren, onder leiding van
Franz Josef Strauss) betekent de
overwinning in München niet dat zij
een opmerkelijk succes heeft ge
boekt. Gezien de tegenstellingen in
het christen-democratische kamp
zal voor Strauss de verleiding groot
zijn om de winst van de CSU in
München te plaatsen tegenover het
verlies van de CDU in Sleeswijk-
Holstein. Maar ook deze vergelijking
gaat maar zeer ten dele op.
In Sleeswijk-Holstein leefden de
christen-democraten sinds de vorige
gemeenteraadsverkiezingen boven
hun stand mede als gevolg van
soortgelijke moeilijkheden binnen
de SPD als thans nog in München
bestaan. De invloed van „rode Jo-
chen" Steffen, de man die als radica
le leider van de linkervleugel de
voornaamste oorzaak van de proble
men in Sleeswijk-Holstein was, is
tot een minimum teruggebracht.
Daardoor zijn nu talrijke kiezers
naar de SPD teruggekeerd.
In de Beierse hoofdstad moest de
SPD boeten voor het niet bewaren
van de innerlijke samenhang. En in
Sleeswijk-Holstein moest de CDU
de winst inleveren die zij bij de
vorige verkiezingen bij wijze van
spreken cadeau had gekregen.
WINDHOEK (AFP) De afgelopen
dagen zijn bij ongeregeldheden in
verschillende plaatsen van Namibië
(Zuidwest-Afrika) zeven mensen
omgekomen.
Maandag kwamen vier mensen om
bij de onlusten waarbij, volgens de
radio, Ovambo's die deel uitmaken
van de onafhankelijkheidsbeweging
SWAPO, in botsing kwamen met
leden van de Herero-stam.
SPD voor keus
Als er al lering valt te trekken uit de
verkiezingsresultaten, dan betekent
dat voor de SPD dat zij als zij
uitsluitend electorale maatstaven
wil aanleggen en het streven naar'
maatschappijhervorming op een
laag pitje laat staan zich nog
minder gelegen moet laten liggen
aan haar betrekkelijk kleine maar
militante linkervleugel. Wil zij dat
niet of slaagt zij niet in zo'n opzet,
dan moet zij rekening houden een
verdere afbrokkeling bij komende
verkiezingen.
Voor de liberale FDP zijn de verkie
zingen in Sleeswijk-Holstein geen
succes geworden. (In Beieren gingen
ze weer een tikkeltje vooruit.) Door
het verlies in het noorden zullen de
liberale leiders zich misschien weer
gaan bezinnen op de voor- en nade
len van samenwerking met de so
ciaal-democraten.
Het feit dat uit de uitslag in Slees
wijk-Holstein blijkt dat de christen
democraten in geheel West-Duits
land (voorlopig nog met uitzonde
ring van Beieren) over hun hoogte
punt heen zijn en definitief op een
coalitiepartner aangewezen kunnen
zijn, kan daarbij een belangrijke rol
spelen.
OUATEMALA-STAD (Reuter, UPI,
AP) De presidentskandidaat van
rechts in Guatemala, kolonel Enri
que Peralta Azurdia, is gisteren met
een deel van zijn gewapende aan
hang het centrale stembureau van
Guatemala-Stad binnengetrokken
na de mededeling van dit bureau
dat hij verloren had van zijn voor
naamste tegenstander, de door de
regering gesteunde generaal Lucas
Garcia. Volgens de laatste uitslagen
zou Lucas Garcia 230.532 stemmen
hebben behaald en kolonel Peralta
Azurdia 230.020 stemmen. Peralta
diende een openlijk protest in tegen
de uitslag, die volgens hem vervalst
is. Zijn kandidaat voor het vice-
presidentschap, Francisco Vtllagran
Kramer wist Peralta van onberaden
stappen af te houden.
Het tellen van de stemmen werd
gisteren opnieuw onderbroken en
berichten over de uitslagen waren
zeer verward. Terwijl het officiële
stembureau meedeelde dat de tellin
gen gestaakt waren, deelde een van
de kandidaten voortdurend nieuwe
uitslagen mee, waarin de overwin
ning zich voor hem aftekende. De
autoriteiten zeiden gisteren dat er
zich alleen onregelmatigheden had
den voorgedaan bij de gemeente
raadsverkiezingen die zondag ge
lijktijdig met presidentsverkiezin
gen en de verkiezingen voor een deel
van het parlement plaatsvonden.
Er is één man in de Franse verkiezingsstrijd, die de afgelopen week bij
bijna iedere Fransman bekend is geworden. En toch is die man geen
politiek leider, heeft hij nog nimmer iemand vertegenwoordigd in het
parlement en mag worden betwijfeld of hij zich actief met de politiek
•emoeide. Die man is de kapper van Frankrijks premier Raymond Barre.
En hij dankt zijn nationale bekendheid aan de term SMIC
SMIC staat voor Salaire Minimum Inter-
professionel de Croissance en is de Franse
saam voor het minimumloon. Dat SMIC
al, als links na de verkiezingen aan de
nacht komt, worden verhoogd en dat
baart Barre's coiffeur grote zorgen. Want.
b heeft hij de eerste minister tijdens diens
aterdagse knip- en scheerbeurt toever-
frouwd, ik heb drie bedienden die ik nu
H50 francs (790 gulden) per maand moet
betalen. Maar als de plannen van de linkse
Partijen doorgaan wordt dat salaris 2400
francs (1080 gulden) en dat kan ik niet
uitkeren. Ik zal twee van de drie bedienden
moeten ontslaan. Vertelt u dat toch aan
bet Franse volk, maar niet voor radio en
tv, want daar luisteren ze allang niet meer
•Jar. zo heeft de kapper gezegd. Wat dat
laatste betreft heeft Barre meer vertrou
wen in de werking van de media, want voor
beeldscherm en microfoon heeft hij uitge
breid verteld van de zorgen van de kleine
middenstander
Middelpunt
Het SMIC is de afgelopen weken steeds
meer het middelpunt geworden van de
«conomische twistpunten tussen de linkse
de regeringspartijen. De nationalisatie
perikelen zijn bijkans vergeten, het gaat
nu om het minimumloon. Voor de goede
orde een klein overzicht van de geschiede
nis van het Franse minimumloom. Het
SMIC is in januari 1970 bij de wet ingesteld
om wanverhoudingen tussen de toename
van het minimumsalaris, de algemene eco
nomische vooruitgang en de belasting-
groei te voorkomen. Daarvoor bestond in
Frankrijk een andere regeling voor de mi
nimumbeloning, ingesteld in 1947, maar
deze voldeed steeds minder. Algemeen
wordt aangenomen dat momenteel zes
procent van de werkende beroepsbevol
king 800.000 mensen een minimum
loon krijgt uitgekeerd.
In het linkse gemeenschappelijk program
ma was in 1972 de verhoging van het
minimumloon al ais een van de eerste
vereisten gesteld. Bij heronderhandelin
gen over het program, dit voorjaar, kwa
men communisten en socialisten met hun
aanpassingsplannen. Het SMIC moet, als
links aan de macht komt, voor de 40-urige
werkweek op 2400 francs worden gebracht,
zeiden de communisten. Nee, stelden de
socialisten 2200 francs (990 gulden), meer
is economisch niet verantwoord. Spoedig
daarna braken tussen de linkse partijen de
problemen over het aangepaste program
ma uit en blokkeerden in feite de unie van
links. De communisten bleven de socialis
ten bestoken met het SMIC en vertelden,
waar men het maar horen wilde, dat zij de
arbeiders meer te bieden hadden dan de
partij van Francois Mitterrand.
Niet lekker
Dat zat Mitterrand niet lekker, te meer
niet omdat het de socialisten toch al veel
moeite kost hun positie binnen de vakbe
weging te handhaven, want het is de mach
tige communistische georienteerde CGT
die daar de dienst uitmaakt.
Er kwam enige beweging in het standpunt
van de socialisten toen Mitterrand in no
vember tegenover een groep economische
journalisten verklaarde, dat met het oog
op de prijsverhogingen tot aan de verkie
zingen een verhoging van het SMIC tot
2300 francs (1035 gulden) acceptabel was.
Tot veler verrassing kondigde de socialisti
sche leider begin januari ineens aan dat
zijn partij voorstander was van optrekking
van het minimumloon tot 2400 francs.
Opvallend is zeker dat Mitterrand met het
aanvaarden van de nieuwe SMIC-koers
volkomen voorbij ging aan de opvattingen
van zijn economische commissie, met
daarin Michel Rocard, getipt als toekom
stige minister van financiën, en Jacques
Attali, de kanshebber voor het ministerie
van economische zaken. Beide heren, alge
meen gezien als buitengewoon knappe
economen, hadden grote bezwaren tegen
een verhoging van het minimumloon tot
2400 francs. Rocard heeft zich tot nu toe
steeds op het standpunt gesteld dat de
Franse economie een verhoging van het
SMIC met 35 tot 37 procent niet kan ver
dragen. „Bij zo'n verhoging ineens zullen
waarschijnlijk 330 tot 400.000 bedrijfjes en
bedrijven failliet gaan en zal de werkloos
heid sterk toenemen", aldus Rocard.
door nieuwe directe belastingen (met
name op kapitaal en grote inkomens), een
verhoging van de BTW en door het uit
schrijven van een lening voor bijna 20
miljard franc.
Regeringskamp
Bekostiging
Hoe moet de verhoging van het SMIC
worden bekostigd? De communisten had
den tot nu toe een heel simpel antwoord
gegeven, dat zij nog niet verder hebben
uitgewerkt: we gaan het op de rijken ver
halen. De socialisten hebben althans een
poging gedaan, de zaak in schema te zet
ten. Zij willen de ondernemingen in staat
stellen, de verhoging te dragen door de
sociale lasten voor hen met 90 gulden per
maand per salaris te verminderen. Dit be
drag gaat de Franse staat voor haar reke
ning nemen. De handreiking aan het be
drijfsleven zorgt echter wel voor een begro
tingstekort van 27 miljard franc. De socia
listen willen trachten dit weg te werken
Van de kant van de regeringspartijen is
zeker in het begin heftig gefulmineerd te
gen de voorgestelde verhoging van het
SMIC. Met name eerste minister Raymond
Barre oud-hoogleraar economie waar
schuwde in vele toonaarden tegen de plan
nen, die volgens hem zwaar zouden gaan
drukken op de economie en met name op
de waarde van de franc. Maar de afgelopen
twee weken zijn ook in het regeringskamp-
de standpunten gewijzigd. Het begon met
een artikel van de hand van de radicale
leider Jean Jacques Servan-Schreiber in
het dagblad Le Monde. Hij schreef daarin
dat er over de verhoging van het SMIC tot
2400 franc in een volgende niet-llnkse rege
ring kon en moest worden gepraat en enke
le dagen later vertelde hij op een verkie
zingsbijeenkomst dat invoering in 1979
een haalbare kaart was.
De andere leiders in het regeringskamp
waren danig verrast door de solo-actie van
Servan-8chreiber maar het is intussen wel
duidelijk dat de radicaai de gelegenheid
heeft geschapen voor hernieuwing van de
standpunten in het Giscard-kamp. Zo
heeft de oud-minister van binnenlandse
zaken en vertrouweling van de president,
Michel Poniatowski, al gezegd dat het mi
nimumloon verhoogd zou moeten worden
met een percentage, dat vergelijkbaar is
met een koopkracht van 8 tot 10 procent
Dat betekent in feite een verhoging per
jaar van 15 tot 18 procent. In deze con
structie kan in 1981 de 2400 franc worden
gehaald. Barre zelf heeft zich op het stand
punt gesteld dat het SMIC „voor het eind
van de komende regeringsperiode" dus
voor 1983 op 2400 franc kan worden
gebracht. Hij blijft, net als overigens de
andere niet-linkse leiders, de plannen voor
een verhoging nu en in één keer een spel
met vuur vinden en bezweert dat het geld
dat dan wordt uitgekeerd, door de ont
waarding namaakgeld zal blijken te zijn.
Gaullisten
De enige die tot nu toe weinig woorden
hebben vuil gemaakt aan de kwestie van
het minimumloon, zijn de gaullisten. Het
enige dat Jacques Chirac daar tot nu toe
over heeft gezegd, is, dat zijn partij er de
voorkeur aan geeft de gezinssubsidie te
verhogen. Maar aan het feit dat Chirac
onlangs het economisch beleid van zijn
opvolger heeft geprezen, mag worden afge
leid, dat de gaullisten op dezelfde lijn als
de premier zitten. Het SMIC is tijdens de
verkiezingscampagne het toverwoord ge
worden en zal dat ook na 19 maart nog wel
blijven. En dat moet met name de commu
nisten een genoegen doen. want zij hebben
de andere partijen op paden weten te
brengen, waar zij eigenlijk niet durfden te
lopen.
