In de socialistische kerk Over politiek valt met rede te twisten Algemeen Kies- en Stemrecht, SprekerTj. Stienstra. S. I). Zangverenigingen en Partij genooteu. Projectgroep voor positie vrouw in r.k. kerk Nieuwe boeken Terreur- terreurbestrijding BON VANDAAG Voorbijgangers 1 ZATERDAG 4 MAART 1978 KERK T rouw/Kwartet2 Afdeellag Ureterp. Openbare vergadering op Zon dag 23 Haart, 'b avonds uur. teu huize van J. KEUNING. Outlet werpEen oproermaker. Kntréfe 5 ets de persoon. Discussie vr|j! door A. J. Klei De muziek van het Vrijheidslied, 't Hart vol moed, Vereenigt U, Aan de Vrijheid, Op, Frlexen opIPro- lltarlërslledIk ken een lied, Bloe dige sneeuwvlokken, Vooralt en het lied van Harlanna, 1, 2, 3, en 4 stemmiug worden geleverd tegen betaling van 15 ets per stem, franco thuis. Brieven aan het adres: Tj. STIENSTRA Drag ten. De oude socialisten hadden hun eigen voorgangers, die het onderwerp van de preek vaak vooraf bekend maakten. Ze hadden ook hun eigen liederen. Advertenties uit De Klok van 21 maart 1890 (illustratie en bijschrift uit „Er valt voor recht te strijden'*). Van een EO-effect is sprake, wanneer een vereniging of bond z'n eigenheid gaat oppoetsen, teneinde verontrusten onder zijn aanhang tegemoet te komen. Hier volgt een geval, dat meteen de afkomst van de uitdrukking duidelijk maakt: de NCRV gooit vaker dan voorheen christelijke samenzang op het scherm en dit gebeurt om die leden, die mopperen dat hun omroep te werelds is geworden en nu dreigen over te stappen op de EO, vast te houden. Dit veelvuldiger stichtelijk doen zingen levert een gaaf voorbeeld op van een EO-effect. EO-effecten vallen in onze. van heimwee-naar-vroeger zwangere jaren, her en der waar te nemen en niet alleen in christelijke kring. Bij de VARA hebben ze er soms ook erg last van. Ik herinner me televisie-uitzendingen, waarbij een volledig rood koor zich voor de camera's verdrong en uit volle borst oude strijdliederen zong om ons in te prenten, dat de VARA nog kleurecht is. Er was ook een interview met een paar grijze heren, die steen en been klaagden dat de AJC was opgeheven, want zonder principiële vorming kan een jongmens niet. Ook staat me nog een VARA-televisiespel bij, dat een bekeringsgeschiedenis behelsde een uit rode ouders geboren meisje ging naar de grote stad en dwaalde van de partij af tot leedwezen van haar familieleden. Dezen konden aan 't eind van het stuk echter weer opgelucht adem halen, want de dochter was inmiddels doende met het verspreiden van verkiezingspamfletten voor de partij. Niemand zal tot dusver in de gaten hebben, dat ik eigenlijk bezig ben met de aankondiging van het boekje „Er valt voor recht te strijden" van de Friese hervormde emeritus-predikant J. J. Kalma, dat 168 pagina's telt, waarvoor het Boekencentrum in Den Haag op een dubbeltje na vierentwintig gulden vraagt en dat drieëndertig hoofdstukjes bevat. Tien van die hoofdstukken bestaan uit de tekst van onlangs door ds Kalma voor de NCRV-microfoon gehouden zondagavondlezingen, zes verschenen eerder als krante-artikel en de overige hoofdstukken zijn om zo te zeggen vérs. Eén van die nieuwe hoofdstukken heet „In de socialistische kerk" en daarin maakt ds Kalma de opmerking dat gereformeerden en socialisten in bepaalde opzichten meer overeenstemming dan verschil vertonen. Dit zou. aldus de schrijver, aan het denken kunnen zetten. Welnu, ik werd aan het denken gezet en al denkend kwam ik terecht bij de uit het volle leven der EO-effecten gegrepen voorvallen. Die VAR A-zangers zongen met een gloed en toewijding, die een door werfkracht bezield evangelisatiekoor hen niet zou verbeteren, en wat zij ten beste gaven klonk net als een vroom lied. Hé, heb je de EO aan?, vroeg mijn zoon die de kamer binnenkwam toen ik luisterde en keek naar het rode koor Wat die oud-AJC-ers betreft, die geleken in woord en gebaar als twee druppels water op verontruste broeders, die het verdwijnen van de gereformeerde jongelingsbond betreuren, omdat er nu geen beginselstudie meer plaats vindt. En als je In dat rooie bekeringsverhaal het woord „partij" door „kerk" vervangt zou 't stuk zonder meer opgevoerd kunnen worden op het jaarfeest ener gereformeerde vrouwenvereniging. Aangezien het niet mijn oogmerk is. een diepborende beschouwing te bieden over de vraag of en in hoeverre het aanhangen van een bepaalde overtuiging samenhangt met je karakterstruktuur, zeg ik van de gesignaleerde treffende overeenkomsten niet méér dan ds Kalma doet. Dus aileen dit: dat ze te denken kunnen geven. Mijn bedoeling is en blijft, aandacht te vragen voor „Er valt voor recht te strijden". Ds Kalma weet ongelooflijk veel van Frieslands historie en ook van de emancipatiebewegingen eind vorige eeuw in dit gewest. Bovendien kan hij er zó pakkend over vertellen, dat ook niet-Friezen graag luisteren. Het gaat trouwens evengoed hen aan. Ds Kalma's boekje staat boordevol met aardige anecdotes, die soms ontroeren, soms een glimlach oproepen en altijd terzake doen in 't verhaal. In het hoofdstukje over de „socialistische kerk" heeft ds Kalma het over samenkomsten, die als namaak-kerk fungeren, waar de voorganger „licht" parlementariërof „zwaar" (revolutionair) kan zijn en waar geducht gezongen wordt. Er verschenen ook rooie zondagsscholen, compleet met beloningstekstjes en daarbij stond de moraal minstens zo stevig overeind als bij de gereformeerden. „Er valt voor recht te strijden" biedt aan het eind een uitgebreide literatuurlijst, maar dat is ook werkelijk het enige gewichtige aan dit boekje. Want ds Kalma is geen gewichtig, maar een gemoedelijk verteller. Soms verleidt zijn gemoedelijkheid hem tot kleine onzorgvuldigheden, maar daar zal niemand mij over horen. Ik wijs veel liever op de onbevangen manier waarop de schrijver met zijn stof in de weer is en als ds Kalma 't heeft over eenzijdigheid bij mensen, die verzuimden door te stoten naar de óórzaak van de maatschappelijke ellende, zegt hij er achteraan: „Eenzijdig waren ze allemaal, evenals u en ik trouwens". Jammer alleen dat ds. Kalma zijn boekje niet bij ons thuis kan komen voorlezen, want nu moeten we het doen zonder zijn meeslepend Fries accent! door prof. dr H. M. Kuitert Onze wereld is langzamerhand ondenkbaar zonder de sociale wetenschappen, en wie sociale wetenschappen zegt, zegt Max Weber. Het is verbazend maar waar: alle wegen leiden weer terug naar deze veelzijdige, nauwelijks in te passen exegeet van de (westerse) samenleving. Over Weber verschijnt ieder jaar dan ook wel een nieuw boek. Zelfs voor Nederland gaat dat laatste op. Een van deze boeken wil ik hier naar voren halen. Het is van de hand van Picter Tijmes en heet Over politiek valt met rede te twisten. Een onder soek naar de rol van wetenschap en ethiek in het politieke denken van Max Weber (Uit*. Boom. Meppel. prijs 27,50). Het Is rsn huls uit een proefschrift, hetgeen meebrengt dat de lezer verondersteld wordt met bet werk van Weber (en met de discus sies rondom zijn werk) bekend te zijn. Maar dat doet geen afbreuk aan het Interessante van de vraagstelling die Tijmes behandelt en die er kort gezegd op neerkomt hoe je ethiek in de politiek kunt brengen, zulks gedemonstreerd aan de visie van Max Weber op de politiek, want wat Tijmes op deze visie tegen heeft, is dat ethiek daarin geen enkele kans meer heeft om de politiek te beïn vloeden. Voor Weber ls politiek geka rakteriseerd door macht en niet door moraal. Waardenvrij Wat Tijmes in zijn boek doet. is eerst laten zien wat wetenschap voor We ber is en op welke manier in zijn wetenschapsopvatUng al wordt voorbereid dat moraal ln de politiek geen voet aan de grond krijgt. Weber is de vader van de zogenaamde waar- denvrije wetenschapsopvatUng. Tij mes doet hem op dit punt recht door vast te stellen dat dit een kritisch ideaal van Weber was en dus noch theoretisch, noch praküsch tot ho righeid aan het establishment hoeft te leiden. Dat Weber een conserva tief was inzake poliüek. en erger dan dat een fanaUek nationalist, is niet het gevolg van zijn stelling dat waar den buiten bet eigenlijke weten schappelijke bedrijf vallen Trou wens. Tijmes laat nog eens duidelijk zien dat Weber daarmee allerminst de rol van de waarden voor de weten schappen wilde wegcijferen, integen deel: wat je de moeite waard vindt, zie Je alleen maar zonder waarden geen wetenschap. Alleen, die waar den zelf zijn niet wetenschappelijk „hard te maken" zoals het jargon vandaag luidt, en dus zijn ze voor Weber subjectief. Wie andere dingen de moeite waard vindt, ziet andere dingen. Zo hangt het beeld dat een weten schapper van de werkelijkheid ont werpt. in zekere zin van de waarden af die hij erop nahoudt Dat bete kent: je kunt op meer dan één manier de (sociale) werkelijkheid uitbeel den. Elke manier heeft daarbij zijn betrekkelijk recht omdat waarden subjecUef zijn. dat wil zeggen: op niet meer te verantwoorden keuzen van de onderzoeker berusten. Even lijkt het nu of alles kan bij Weber (lk weet niet zeker of Tijmes hem hier helemaal recht doet), maar zo erg is het ook weer niet. Juist het weten schappelijk onderzoek kan aanto nen dat sommige ontwerpen méér recht doen aan de beschikbare gege vens en andere minder. Het ontwerp dat de meeste gegevens op een rijtje kan krijgen verdient in dat geval de prijs. Verschillend Nu zijn we al op het hete hangijzer gestoten wat verder de discussie die Tijmes aangaat, zal beheersen. Dat is de subjectiviteit van de waarden. Weber gelooft daaraan. Tijmes ook. Op dat vlak staan ze dus allebei, maar ze kiezen een verschillende uit weg. Weber is socioloog en wil zijn wetenschappelijke principes trouw blijven: hij beschrijft wat hij aan treft ln de poliUek. Het gaat daar om macht: conflicten en problemen wor den daar via machtsvormen (als het moet via geweld) opgelost en wie het met moraal of met waarden pro beert. trekt alUJd aan het kortste eind. Wetenschap, rationaliteit, enz. kunnen wel een rol in de poliüek spelen, maar nooit een doel aanwij zen. Voor bestaande of gegeven doe len kan wetenschap middelen aan wijzen of verschaffen, maar daarbij moet het blijven. Dit alles verdriet Tijmes en ik val hem daarin zonder voorbehoud bij. Het is een constructie die wel laat zien hoe het gaat maar geen aanwij zing geeft hoe het moet gaan. meer nog: die zichzelf en heel het weten schappelijk bedrijf voor incompe tent verklaart de politiek aan nor men te binden. Over politiek valt bij Weber niet meer te twisten, laat staan met rede te twisten. PoliUek is een ongenormeerde strijd om de macht. Uitweg Wat is nu de uitweg die Tijmes voor staat en die de moraal ln de poliUek moet brengen (houden)? Tijmes grijpt terug naar Kant. van wie We ber zJ. niets begrepen heeft. Even over dit laatste: het lijkt mij een te haastig oordeel. Weber leert Kant en de Kantiaanse traditie via Rtckert kennén, maar tot mijn ver wondering blijft de (wezenlijke) rela- Ue tussen Weber en Rickert bij Tij mes geheel buiten beschouwing. Ik vermeldde zo juist dat Tijmes zijn heil zoekt bij Kant. Van hem kun nen we zJ. leren dat er méér is dan objectiverende, beschrijvende rede lijkheid; óók meer is dan subjectie ve waarden! Er is ook nog ethiek, en ethiek is gegrond op een eigensoorti ge vorm van redelijkheid: goed en kwaad zijn geen kwestie van smaak maar van plicht, en plicht is datgene wat alle mensen aangaat, afgezien van hun voorkeur en wensen, en dat kan maar één ding zijn: handelen met het oog op de gemeenschap. Preciezer gezegd (maar zo erg pre cies wordt Tijmes niet): goed hande len is redelijk handelen, is gemeen schap willen. Waarom? Ik maak bij deze uitkomst een paar opmerkingen. Waarom zou een mens gemeenschap moeten willen? Dat ls óf nergens om, maar dan Onze adressen: AMSTERDAM: Postbus 859 Wlbautstraat 131 Tel. 020-913456 Telex 13006 ROTTERDAM/ DORDRECHT: Postbus 948 Westblaak 4. Rotterdam Tel. 010-115586 (Red. en klachten) Schiedamsevest 52 Tel. 010-115700 (adv.) DEN HAAG/LEIDEN: Postbus 101 Parkstraat 22. Den Haag Tel. 070-469445 ZWOLLE/GRONINGEN: Postbus 3 Melkmarkt 56. Zwolle Tel. 05200-17030. UTRECHT Om het bewustwor dingsproces over de posiUe van de vrouw ln kerk en samenleving te sümuleren en deze posiUe te verbe teren is binnen de r.k. kerk een pro jectgroep „Vrouw en Kerk" van start gegaan. Bij de instantie was de staatssecretaris voor emancipatie zaken. mevrouw J. Kraaijeveld- Wouters. aanwezig. De projectgroep is een InlUaüef van de katholieke raad voor kerk en samenleving. Studiesecretaris is Anny MatU. Truus Hoynck van Papendrecht. lid van de projectgroep, zei bij de in stallatie. dat het dringend tijd wordt, dat maatschappelijke veran deringen nu ook gaan doorwerken binnen r.k. kerk. Lange üjd heeft deze kerk het patroon van de man nenmaatschappij bevesUgd en gele gitimeerd. Omslagtekening van „Over politiek valt met rede te twisten" De jaren van de krokodil, een feiten roman rond Idi Amin, geschreven door W. Hornman. Uitg. Hollandia, Baam. 340 blz 27.50. Boe ren streekroman, omnibus met romans van C. J. Ooms-Vinckers (De lachende aarde). L. v. d. Geest (Toch wachtte het leven) en J. W. Ooms (De grote ommekeer). 436 blz 19.50 (tot 1 Juli 1978; daarna zal het boek 28 90 gaan kosten). Uitg. La Rivière en Voorhoeve. Zwolle. BIJ dezelfde uitgeverij verschenen: Acu- massage van L. Andersen (188 blz ƒ21.50), Sterrenkunde voor iedereen (118 blz 16 90) van B Ernst en Ik worstel en kom boven door K. Norel (154 blz - 16 90). De drie dwazen uit het westen, fei ten, fabels en andere wetenswaar digheden over harlekijn, nar en clown, door L. Noordstar. Uitg. Ro- dopi, Amsterdam. 120 blz 14.-. wordt de keus onredelijk (en daar wil Tijmes niet naar toe): óf het is om reden daarvan dat gemeen schap een waarde is voor elke enkele mens. Maar daar kan Tijmes niet naar toe, want waarden zijn ook voor hem subjectief. Mijn punt zou hier zijn: is dat laatste wel waar? Zijn waarden louter subjectief en zou je de moraal niet veel beter in de politiek terug krijgen door te laten zien hoe redelijk sommige waarden zijn en hoe onredelijk andere? Met andere woorden: ik geloof niet zo erg in die rede van Kant. Zij begint mij wat te veel bij zichzelf, misschien moet ik zelfs zeggen: bij een mensbeeld dat de kern van de mens te veel afgehaald heeft van zijn noden en behoeften, en daarom makkelijk praten heeft. We komen er niet mee in het eigenlijke leven terecht met zijn conflicten en belan gentegenstellingen. Die kun je niet allemaal bezweren met een beroep op de wil tot gemeenschap! Welke gemeenschap? Dat brengt mij op nog een ander punt: als de wil tot gemeenschap het redelijk principe is voor alle poli tiek, wat is dan nog het bezwaar tegen Webers droom van de ene groot-Duitse natie? Dat is toch ook: wil tot gemeenschap? Gemeen schap is met andere woorden een veel te naïef begrip om in de politie ke werkelijkheid machtsstrijd, zei Weber van nut te kunnen zijn. Het gaat in de politiek om belangenge meenschappen. en dat is heel wat anders; in elk geval: iets zó gecom pliceerds dat je met „de wil tot ge meenschap" niet veel verder komt. sterker: erg voorzichtig moet zijn! Welke gemeenschap bedoel je dan? Ook het nationaal-socialisme deed een appèl op de wil tot gemeen schap! Maar genoeg Ik hoop dat ik heb laten zien dat niet alleen zoals Tijmes zegt over politiek met rede te twisten valt. maar ook over de manier, waarop ethiek en politiek aan elkaar gehaakt kunnen worden. Er is natuurlijk wel meer waarover je met de auteur nog eens zou willen doorpraten. Legt hij Kant niet wat teveel als een doel-ethiek uit (die handeling is goed die gemeenschap bevorderend is), een soort ethiek waaraan Kant een verschrikkelijke hekel had. En verder: zitten Weber en Kant niet samen op dezelfde lijn doordat beiden van de mens als zin- ADVERTENTIE magazine Wat moet men in een rechtsstaat aan met het verschijnsel terronsme? Hoe komt het dat we luist nu met allerlei vormen van terreur te maken krijgen? Wat kan er tegen worden ondernomen? Wat is in de toekomst te ver wachten? Op twee torum-middagen werd onlangs aan de VU aandacht besteed aan deze (en nog ande re) vragen Sprekers waren onder anderen. oud-minister De Gaay Fortman, de polemo loog H. Tromp, de VARA-ombudsman Van Minnenen de strafrechtdeskundige Mulder Wat ze te zeggen hadden is waard te worden nagelezen, in VU-magazine. Verder in het maart-nummer onder meer: De geschiedenis van Ambon, de nota van de regering en de tegennota van de RMS; Bijlmerbajes: een vermaning om onze strafrechtspleging te veranderen; J. Lanser (CNV) en prof. De Sitter over medezeggenschap in de onderneming. VU-magazine, een opinieblad waar studie achter zit! te verzenden in open enveloppe zonder postzegel aan: VRIJE UNIVERSITEIT, Antwoordnummer 1771, Amsterdam Adres: Woonplaats geeft zich op als abonnee op het VU-magazine voor de pnis van 20. - per jaar (elf nummers) Voor betaling wordt uw acceptgirokaart afgewacht Datum Handtekening Nadat de man die „sedert zijn geboorte blind was" (Johannes 9) door Jezus genezen is, ontstaan er allerlei verwarrende toestanden. Hij ontmoet op zijn weg naar huis, nemen we maar aan. verschillende groepen mensen. Allereerst de buren. Ze zijn nieuwsgierig, want de mens als buur is nu eenmaal altijd nieuwsgierig. Hij vertelt zijn verhaal maar kan hen op de moedgevende vraag „waar is Hij?" Geen nader bescheid geven. Dan brengen „zij" (wie?) hem naar de Farizeeën. Die zijn op een andere manier geïnteresseerd. Ze raken verdeeld. Sommigen hebben hun oordeel klaar: Jezus is fout. want hij houdt de sabbat niet. Anderen: ja. maar hoe kan een zondig mens zoiets doen? Enfin, z'n ouders moeten er maar bij komen. De ontmoeting is niet verheffend. Er is geïntimideerd: wie Jezus belijdt wordt uit de synagoge gegooid. Dat maakt de antwoorden van de ouders uiterst beperkt. Voor de tweede keer moet de man nu voor de Farzieeën verschijnen. Het begint op een verhoor onder dreiging te lijken Het einde is dan ook dat hij werkelijk de synagoge moet verlaten. Maar midden in dat verhoor staat die onthullende vraag van de man „Hierin is toch iets waarover je je kunt verwonderen, dat jullie niet weten, waar Hij vandaan komt. maar Hij heeft toch wel mijn ogen geopend! „Een advocaat zou het hem niet verbeterd hebben. Zijn vraagstelling blijft haken. Ze klinkt door tot in moderne boeken over Jezus. Kijk, hoe je ook over Hem denkt (en dan gaat het altijd over de vraag „vanwaar Hij komt") niet te ontkennen is dat Hij ogen geopend heeft. Laten we het nog algemener stellen: dat Hij over heel de wereld en waar ook nog altijd ter discussie is. ter sprake wordt gebracht en mensen zich op Hem beroepen. Dat is toch iets waarover mensen zich best eens konden verwonderen Zelfs als een begin van bezinning. Als een punt van even stilstaan op de weg die sommigen gaan." van Hem af". stichter uitgaan? Maar dit soort vra gen zou op wat schoolse discussies uitdraaien. Met Tijmes zou ik het willen houden op de noodzaak van ethisch genormeerde politiek, al zou ik dan de ethiek er liever inbrengen via regels voor het oplossen van belangenconflicten, dan door mid del van een beroep op de wil tot gemeenschap Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Klaaswaal: H G. de Graaff kand. te Reeuwijk. Bedankt voor Terheijde aan Zee: Joh. Kortleve te Driebergen. GEREF. KERKEN Aangenomen de benoeming tot staf lid bij het Instituut voor Evangelisa tie te Driebergen t b v. gemeenteop bouw: voor Evangelisatie te Drie bergen t.b.v. gemeenteopbouw: A. J Krol te Vijfhuizen. GEREF. KERKEN (VRIJG.) Beroepen te Marknesse-Nagele A J Minnema, kand. te Kampen. GEREF. KERKEN (VRIJG. B V.) Beroepen te Bunschoten-Spaken- burg: H. van Tongeren te Maassluis. OUD. GEREF. GEM. Bedankt voor Rijssen: G Overduin pred. van de vrije herv. gem. te Wer kendam. OUD. GEREF. GEM. IN NED Beroepen te Doorn en te Vlaardin gen: de heer A. P. v.d. Meer te Monster. Ter Schegget Van de zijde van de theologisch» faculteitsraad van de universiteit van Amsterdam wordt ons medege deeld, dat dr G. H. ter Schegget ii tegenstelling tot wat wij gisteren meldden geenszins de kandidaat van de faculteit is (in de vacaturt prof. dr K. Strijd). De benoemings] commissie heeft de faculteitsraad geen enkel voorstel met een dergelijj ke strekking gedaan, reden waaroiü de raad zich ook op geen enkeli wijze een oordeel over de eventueh geschiktheid van dr Ter Schegget voor deze post heeft gevormd. Wè heeft de faculteitsraad geprotei steerd tegen de handelwijze van commissie TWO met betrekking de benoemingsprocedure. ADVERTENTIE Dezer dagen verschenen Drs I. N Dekker MIJN PREEKSTOEL EEN ROLSTOEL 118 blz12.90 Zestien preken waann de auteur voos» en bemoediging verkondigt aan z-cnzeit en ande ren Door zgn z«kte de auteur voor nei senniven en ezen van zip preken op anderen Prol Or R 0i|lsma DE DOOP 112 blz. 13.90 Het je ceei n de sere Gemeenre ran Cmsfus nu De auteur geeh ore mogeti|kneder» van chnstei'ike doop voor de gemeente ter overwe ging Om de verdeeidneid op net punt van de doop te boven te komen Eerder verscheen n deze sene DE PREEK Stpke van der Land WAT BEZIELT ZE 3 132 blz 13.90 In d- cee( knjgt de lezer boeiende nformaie ove* een aantal crv^ieHke bewegingen zoa s VOUTH FOR CHRIST Met Jezus n theaters en koffiebars - JESUS PEOPLE Oe revoki-e ran bekeerde tvppws - CHILDREN OF GOO Her- i senspoeiing van Amenkaanse Mozas Gek. Ore. Catharine J. M Halkef en 0r$ Oaan Buddlngh (redactie) ALS VROUWEN AAN HET WOORD KOMEN 144 blz I 14.90 Aspecten van de letrvrvstijche theobge Oe medewerkers van de NCRV-'adOse'e onoe- oezedce Mei heocen voor deze uigave -iun gesp-evken en betCwwmngen aangepast en uitgetveo Doe) van de ser* was de nvoducie I van Fem.n.stisehe Theologe t»i aan groter pu ts** Uitgegeven n samenwerking o>e' oe NCRV Venn#!)** r de Coe»"andei KOK KAMPtT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 2