Campagne tegen theologie van bevrijding De hervormde synode en het ANC Over wijwaterbakjes en bisschop Gijsen voorlopig naar de feiten Conferenties "'Veritas' VANDAAG Voorbijganger ZATERDAG 25 FEBRUARI 1978 KERK T rouw/Kwartet2 door Reinier Gosker om op de kritiek van Assmann in te gaan, was afgenomen", in plaats van zich af te vragen welke reden Assmann zou kunnen hebben om het gesprek te willen staken. De Latijns-Amerikaanse theologie van de bevrijding staat sinds enkele jaren in het centrum van de theologische belangstelling in West-Europa en Noord-Amerika. We moe ten bij deze vaststelling echter opmerken, dat die belangstelling zich beperkt tot de „emdprodukten" van deze theologie. Het zijn de boeken van de Latijns-Amerikaanse theologen als Gustavo Guttiérrez, Hugo Assmann, José Miguez Bonino e.a.. die ter beoordeling liggen op de bureaus van de Westeuropese theologen. De belangstelling gaat uit naar „hun" theologie, niet naar de situatie van onderdrukking en verzet, waar uit deze theologie is voortgekomen. De Latijns-Amerikaanse theologen leggen er nadruk op dat het gaat om een theolo gisch nadenken „dat geboren wordt uit de Gemeenschappelijke ervaring van mensen, die zich inzetten om de huidige situatie van ongerechtigheid af te schaffen en een ande re. vrijere en humanere maatschappij op te bouwen." De Westeuropese theoloog be schouwt deze theologie daarentegen als het zoveelste model, dat, ontworpen door een x- aantal andere, de mogelijkheid in zich draagt naar believen goedgekeurd of afge keurd te worden. In werkelijkheid gaat het echter om een theologisch bezig zijn met „ervaringen ven mensen, die zich inzetten om de huidige situatie van ongerechtigheid af te schaffen", en niet om een theologisch experiment van theologen. Dit wordt veelal vergeten of in elk geval niet begrepen. Toen de Latijns-Ameri kaanse theoloog Hugo Assmann enkele ja ren geleden voorstelde om de dialoog met Europese theologen te staken, reageerde de Europese theoloog Moltmann dan ook met de opmerking, dat bij hem „de bereidheid Tegenzin Al met al is het geen wonder dat José Miguez Bonino „met enige tegenzin en een gevoel van onbehagen" zijn boek publiceer de toen hij merkte dat de theologie van de bevrijding als „consumentengoed op de Eu- ropees-Noordamerikaanse markt" verhan deld werd. En dat Miguez Bonino achteraf veel plezier aan zijn publikatie beleefd heeft, waag lk te betwijfelen. Professor Ver- kuyl heeft bijvoorbeeld de lezers van het Gereformeerd Weekblad (11.2.77) willen doen geloven dat Miguez Bonino het marx isme afwijst en het Cubaanse socialisme als onaanvaardbaar kwalificeert. Heeft de theologie van de bevrijding in Latijns-Amerika zijn plaats in de revolutio naire strijd tegen onderdrukking, in Europa schijnt dezelfde theologie meer en meer misbruikt te zullen worden voor het stimule ren van anticommunistische gevoelens. Dat gebeurt dan doordat de theologie van de bevrijding wordt voorgesteld als uitdrukke lijk niet-marxistisch, of de mogelijkheden van de universitaire theologie blijken onuit puttelijk! doordat dezelfde theologie voor marxistisch versleten wordt om haar vervol gens te verwijten het christelijk geloof uit te hollen. Memorandum Een buitengewoon duidelijk voorbeeld van de tweede methode is de strijd, die eind vorig jaar uitbrak in de rooms-katholieke kerk in de Bondsrepubliek omtrent een „Memorandum van Westduitse theologen ten aanzien van de campagne tegen de theologie van de bevrijding". Theologen als Amerika werkende pater R. Vekemans, die geen misverstand laat over zijn opvatting omtrent de theologie van de bevrijding: „De theologie van de bevrijding en de Chris tenen voor het Socialisme zijn de objectieve bondgenoten van de vijand; het zijn zijn beste agenten voor de infiltratie in de vrije wereld. Men moet de bacil en zijn dragers vernietigen voordat zij alles besmet heb ben." Ook de Westduitse bisschop Hengs- bach (Essen) behoort tot de leidende figuren van deze studiegroep. Hij laat evenmin twij fels bestaan over zijn mening: „De zoge naamde theologie van de bevrijding leidt tot niets. De consequente is communisme." Twijfelachtig Prof. José Miguez Bonino Karl Rahner, Johann Baptist Metz, Herbert Vorgrimler en later ook Ernst Kësemann, Helmut Gollwitzer e.a. spraken hun veront rusting uit over activiteiten van militante bestrijders van de theologie van de bevrij ding. Deze bestrijders zijn sinds 1973 geor ganiseerd in de studiekring „Kerk en Bevrij ding" en stellen zich ten doel elke duiding van het christelijke geloof in een sociaal en politiek program te verhinderen. Tot deze studiekring behoort de in Latijns Herinneren we ons bovendien dat bisschop Hengsbach vorig jaar de twijfelachtige eer te beurt viel de hoogste onderscheiding (Condor der Andes) uit de handen van de Boliviaanse dictator Barizer in ontvangst te mogen nemen, dan wordt het wel duidelijk met wat voor een studiekring „Kerk en Bevrijding" we te doen hebben. Welnu, de opstellers van het Memorandum hebben de activiteiten van deze studiekring aan de kaak gesteld en tevens gewezen op de grote invloed die deze groep heeft in de rooms- katholieke kerk in de Bondsrepubliek. Met name werd aandacht gevraagd voor de dubbelfunktie van bisschop Hengsbach, die zowel een leidersrol vervult in de genoemde studiekring als ook voorzitter is van de grote bisschoppelijke hulpactie Adveniat. Deze bisschoppelijke hulpactie kunnen we verge lijken met een Nederlandse actie als „Soli- daridad" en is geheel gericht op steunverle ning aan de Latijnsamerikaanse kerken. Tij dens de laatste Adveniat-actie werd meer dan negentig miljoen gulden bijeenge bracht. Over dit bedrag kunnen de Latijns amerikaanse bisschoppen zelf beschikken, maar in omstreden gevallen is de uiteinde lijke beslissing aan bisschop Hengsbach! Uit angst dat Adveniat in dienst genomen zou kunnen worden door een „campagne tegen de theologie van de bevrijding" ein digden de opstellers van het Memorandum met de oproep een einde te maken aan elke ondersteuning van deze campagne. Aanval Hoewel het gTootste gedeelte van het Memo randum gewijd is aan de „campagne tegen de theologie van de bevrijding", doen de reacties het voorkomen alsof het ging om een massieve aanval op Adveniat. Krante koppen als: „Adveniat-belediging: ant woord aan de salon-bevrijdingstheologen" en „Terreur tegen Adveniat" waren geen uitzonderingen. Door op deze wijze te reage ren werd een tweevoudige overwinning be haald. Ten eerste werden de opstellers van het Memorandum door hun „onheuse beje geningen" aan het adres van Adveniat bela chelijk gemaakt en daardoor onschadelijk. In de tweede plaats kon de aandacht van de „campagne tegen de theologie van de bevrij ding" worden afgeleid. Maken we ten slotte de balans op, dan zien we enerzijds een sterke tendens tot ver dachtmaking van de theologie van de be vrijding. Zo formuleerde de uitgever van de „Rheinische Merkur" in een oproep om de bisschoppelijke hulpactie te ondersteunen: „Misschien is het voor sommigen, die nog aarzelen, zelfs erg bemoedigend te weten dat de sympathisanten(I) van de theologie van de bevrijding niet zo tevreden zijn met Adveniat." Anderzijds is het Memorandum een uiting van daadwerkelijke solidariteit van Westduitse christenen met de onder drukte volken in Latijns-Amerika. Reinier Gosker is vicaris bij de Nederlandse gemeente te Berlijn. door Aldert Schipper Het African National Congres (ANC) is niet de enige bevrij dingsbeweging in Zuid-Afrika en daarom is het goed dat de hervormde synode niet deze ene belangrijke beweging uit de overige heeft uitverkoren als gesprekspartner. Het ANC Is een belangrijke organisatie, maar om nu te zeggen dat het de toekomstige regering van Zuid-Afrika is, is overdreven en doet onvoldoende recht aan de andere groepen die werken in Zuid-Afrika. Hoe belangrijk het ANC Is kan moei lijk precies worden vastgesteld. Wie met zwarte Zuidafrikanen ginds praat, moet niet teveel waarde hech ten aan hun uitspraken op dit punt. Iemand die echt in het ANC-verzet zit. zal zich tegenover een nauwelijks bekende blanke Europeaan op de vlakte houden, want het lidmaat schap van het ANC wordt zwaar ge straft. En een zwarte, die niet in het ANC zit, weet gewoon onvoldoende om een Juiste schatting te geven. Het ANC werkt in kleine cellen en leder Een unwfc boek. waar we lang Taar hebben urtgehahan. .vanneef u <Je 8i|b«t óofc zwl jeschreven zuil u prettig verrast fijn met drt nieuwe boek van Professor Hom Als geen ander weet ht| nieuwe ontdekkingen te koppelen aan eerder HoebwidsiL Opgravingen bevestigen de Bi|DeT is gewoon bi| de boekhandel te koop maar u kunt het n,iiuurk|k ook rechtstreeks bi| ons bestenen Iflfenneer u onderstaande coupon naar ons toestuurt krijgt u het boek binnen enkele dagen lid kent slechts enkele mede-leden. Het ls het kenmerk van een geheime organisatie dat wezenlijke gegevens zoals omvang en kracht, onbekend blijven. Wie uitsluitend afgaat op informatie van de zijde van ballingen kan ook misleid worden, omdat niemand, ook Oliver Tambo niet. precies weet wat er in de zwarte wijken in de Zuidafrikaanse industriegebieden en op het platteland gebeurt Gevangenissen Men kan misschien wel een beetje afgaan op de Zuidafrikaanse rege ring zelf, die ongetwijfeld niet voor niets grote sommen geld uitgeeft om leiders van het ANC en leden van de beweging op te bergen op Robbenei land en in de gevangenissen. Ook hoor je herhaaldelijk van processen, waarin de openbare aanklager de mensen beschuldigt van het ANC- lidmaatschap. Minister James Kruger (het minza me „Jimmy" vind ik, evenals in geval van minister Botha het koosnaam pje „Pik", ongepast) heeft bekendge maakt dat er grote wapenvondsten zijn gedaan en de bomaanslagen die 207 biadz. paperback. 121.50 de laatste maanden zijn voorgeko men onder meer in warenhuizen en «en uitgave van Ten Have, Beam koopcentra voor luxe goederen in Johannesburg, schreef hij toe aan het ANC. Voor minister Kruger zijn er weinig redenen, waarom hij het ANC groter voor zou stellen dan het is en daarom kan men uitsluitend op dit punt geneigd zijn eerder Kruger dan Tambo te geloven. Vermoedelijk heeft Kruger persoon lijk niet onaanzienlijk bijgedragen aan de groei van het ANC, door vorig jaar oktober bijna twintig tot dan ADVERTENTIE nu in de boekhandel Dr. G. H. ter Schegget Kernwoorden bij Marx Dit tyoek wil een inleiding zijn tot het filosofisch denken van Karl Marx De schriiver heelt de begrippen alfabetisch gerangschikt om pet bocfk gemakkelijk hanteerbaar te maken Elk artikel kan op zichzelf gelezen en bestudeerd worsen. Het boek is bedoeld voor studenten en andere belangstellenden, die zich enige inspanning willen getroosten om de oorspron kelijke Marx beter te leren kennen. Het is ge groeid uit de lessen, die de schriiver als docent filosofie over deze materie geeft aan de Sociale Akademie De Horsl toe wettige anti-apartheidsorganisa ties dezelfde status te geven die het ANC al sinds 1960 (Scharpeville) be zat. nl van verboden organisatie. Men hoeft er dan ook niet aan te twijfelen dat mensen die tot 19 okto ber 1977 meededen in een legale or ganisatie. nu lid geworden zijn van het ANC. Onder hen zullen wellicht ook leden zijn van het thans verbo den Christelijk Instituut. Betekenis De echte betekenis van het ANC komt behalve door zijn verleden mis schien nog wel het best tot uitdruk king in het „handvest van de vrij heid", dat in juni 1955 werd aangeno men door een congres ln Klipfontein bij Johannesburg, waar driehonderd afgevaardigden aan meededen. Dat handvest is afgedrukt in het zojuist verschenen boekje „Het zwarte ver zet voor en na Soweto, De vuist van ANC", een uitgave van de Boa en de Novib. In dat boekje valt o.m. te lezen, hoe de zwarte Zuidafrikanen 48 jaar lang geprobeerd hebben, ge weld te vermijden. Dat de studenten en middelbare scholieren hun verzet in 1975, 1976, 1977 en ook nog dit jaar hebben volgehouden, ls ten dele zeker te danken aan het ondergrondse werk van het ANC. Maar de opstand in Soweto is niet door het ANC georga niseerd. Er is naast deze oudste en meest eerbiedwaardige bevrijdings beweging een hele reeks van organi saties ontstaan. Soweto is in de eers te plaats het werk van de studenten organisaties, waarmee het ANC met zijn aanspraak op alleenrecht het soms wel eens moeilijk heeft. De verkondiging in het evangelisa tiewerk, evangelisatieconferentie chr. geref. kerken, zaterdag 4 maart vanaf 10.30 uur, Ichtuskerk, Grote Haag 54. Amersfoort. Spreker ds C. Snoei, Inf. en opg. tel. 023-260630 Marxisten over een ethiek voor de techniek. Spreker prof. dr. ir. E. Schuurman. Studievergadering cen trum voor reformatorische wijsbe geerte (tel. 03465-60945), zaterdag 4 maart, 10 uur, De Ark, Maarssen- broek. Zomerideeën. suggesties voor de organisatie van zomeractiviteiten jeugdwerk, 4-5 maart. Ernst Sillem- hoeve, Lage Vuursche. Inl. en opg. CJV. tel. 03438-6341. Postbus 630 Oen Haag Bestelbiljet Zend m»i Opgravingen bevestigen de Bijbel' Ik betaal na ontvangst van het boek door middef van de acceptgirokaart die met het boek wordt toegezonden (134.90 12.50 voor porto en T 2 Onze adressen: AMSTERDAM: Postbus 859 Wibautstraat 131 Tel 020-913456 Telex 13006 ROTTERDAM/ DORDRECHT: Postbus 948 Westblaak 4. Rotterdam Tel. 010-115588 (Red. en klachten) Schiedamsevest 52 Tel. 010-115700 (adv.) DEN HAAG/LEIDEN: Postbus 101 Parkstraat 22, Den Haag Tel. 070-469445 ZWOLLE/GRONINGEN: Postbus 3 Melkmarkt 56, Zwolle Tel. 05200-17030. door A. J. Klei Niet dat lk gauw van slag ben, maar ik keek toch wel gek op toen ik bij het betreden van een rooms- katholieke kerk, waar een orgelbe speling gegeven zou worden, merk te dat de wijwaterbakjes bij de ingang gevuld waren met zand» ten einde rokende concertbezoekers van alle gezindten gelegenheid te bieden hierin hun sigaret te doven. Ik was wel eens in een door progres sieven beheerde katholieke kerk geweest, waar de wijwaterbakjes volledig uitgedroogd waren, doch dat kerkelijk vaatwerk de rol van asbak toebedeeld kreeg, had ik nog nimmer waargenomen. Ik was er niet er gelukkig mee. Misschien kwam dat omdat ik als nlet-roker van het thans mogelijk geworden oecumenisch gebruik van het wijwaterbakje verstoken bleef. Ik denk echter dat de oor zaak van mijn onbehagen in mijn opvoeding lag. Ik ben er namelijk bij grootgebracht, dat protestantse kerken gewone, profane gebouwen zijn en dat roomse kerken gewijd, sacraal zijn. Onze kerken, zo ver nam ik op de gereformeerde cate chisatie zijn vergaderplaatsen en roomse kerken zijn heiligdommen. Dit laatste weliswaar geheel ten onrechte, naar Abraham Kuyper onze dominee had gedoceerd en deze ons weer inprentte, maar je was toch altijd erg eerbiedig als je een roomse kerk van binnen be keek en Je haalde het niet in je hoofd om tikkertje te spelen in de buurt van 't altaar. Die lege wijwaterbakjes brachten me eventjes in de war, maar toen ik in voormelde vooruitstrevende kerk een bezoeker een kruis zag slaan, was ik weer gerust. Thuisge komen. sloeg ik er Kuypers „Onze Eeredienst" nog eens op na. En jawel hoor, het eerste van de tien hoofdstukken die Kuyper ln dit boek aan het kerkgebouw wijdt, begint aldus: „We komen nu tot de vergaderplaats. Een woord waarop we nadruk leggen, omdat juist dit woord het karakter uitdrukt, dat deze kerkgebouwen dragen moe ten." Geen heiligdom dus Waarom niet? Omdat dat in de hemel is. Kuyper legt dit omstandig uit en vat dan aldus samen: Een van de fraaiste „heiligdommen" die eind vorige eeuw in het rijke roomse leven verrezen, is de door Cuypers gebouwde „Posthoorn" te Amsterdam. Deze niet meer gebruikte kerk wordt misschien moskee. „Is er ook onder het Nieuwe Testa ment op aarde een heiligdom, een altaar, een offerande en een pries terschap. dan moet ge de Room- sche leer en praktijk volgen. Be lijdt ge daarentegen, dat onder het Nieuwe Testament het heiligdom, het altaar, de offerande en het priesterschap alleen in den hemel is. dan volgt ge Calvijn." Een aantal pagina's verder typeert Kuyper een kerkgebouw als „een lokaal, dat dienen zal om de verga dering der geloovigen in te hou den". Wie zich afvraagt waarom Abraham Kuyper zoveel hoofd stukken nodig had voor wat ten slotte niet meer is dan een lokaal, wijs ik er op dat niets aan de aan dacht van deze calvinistische leids man ontsnapte. Hij wekte bijvoor beeld zijn lezers ook op, er op toe te zien „dat er genoegzaam licht zij, en dat toch het te schelle licht niet hindere." De uitwerking van deze bevestigen de lectuur nam een einde op het moment, dat ik die met zand gevul de wijwaterbakjes tegenkwam. Hierbij kon ik met geen mogelijk heid de gedachte aan een heilig dom vasthouden en ik kreeg ook niet de indruk, dat dit de bedoeling was van degenen die dat zand daar aangebracht hadden. De werd er een beetje mistroostig van. Klopt er nu werkelijk niets meer van alles wat ons vroeger waarschuwend werd voorgehouden? Ik zag in deze kerk ook al geen beelden, welke wij hadden geleerd te verwegen als boeken-der-leken. Gelukkig is daar bisschop Gijsen. Ik weet wel dat er vaak op deze man gemopperd wordt, maar hij zet tenminste de beol weer op z'n plaats. Zo heeft hij onlangs in een lezing voor de commissie voor pla nologie en bouwzaken van zijn bis dom nog eens met nadruk vastge steld, dat een protestantse kerk géén sacrale ruimte is en een ka tholieke kerk wél. Mgr. Gijsen zei onder meer: „Een katholieke kerk is wezenlijk een sacraal gebouw waarin de viering van de litur gie en met name de heilige Eucha ristie centraal staat. Zo mag men wel orthodoxe en eventueel ook anglicaanse kerken onder de be doelde kerken rangschikken, maar niet reformatorische! Sacraal is geen esthetisch, maar een theolo gisch begrip, dat bepaald wordt vanuit de liturgie en wel vanuit de officiële kerkelijke liturgie". De bisschop had eraan toe kunnen voegen: lees Abraham Kuyper er maar op na. die wist drommels goed hoe 't bij ons zit. Overigens is mgr. Gijsen aanzienlijk vriendelij ker jegens de anglicanen dan Kuy per, want deze vindt in zijn verhan deling over het kerkgebouw de En gelse kerk een „halfslachtige na bootsing van Rome". Zo zien we maar, dat Gijsen op sommige pun ten best meevalt! de langverwachte derde druk 180 bladz., paperback, f 17,50 Charismatisch weekend met Ed Arons, 3-5 maart, Zusters Reparatri- cen, Witmakerstraat 14, Maastricht (tel. 043-14163). Vuurjeugdweekend, 4-5 maart, Wonderhuis, Rijnsaterswoude. Inl. en opg. tel. 01176-1647. VREDE MET GOD Het gedeelte dat uit de brieven gekozen is voor deze derde zondag in de veertigdagentijd is een belangrijk woord ten opzichte van „de rechtvaardiging door het geloof". Paulus schrijft: „Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God Letterlijk staat er: „Gerechtvaardigd uit geloof vrede (hebben wij) naar God door onze heer Jezus ChristusDe oorlog was net uitgebroken toen ik in de eerste septemberdagen van 1939 deze tekst voor een kerkelijk examen opkreeg. Ik moest er een preek over maken. Het woord vrede sprak mij uiteraard aan, maar onmiddellijk traden mij de commentatoren op deze woorden in de weg. Het ging nl. niet om die vrede die zojuist verbroken was en voor zovele jaren zoek zou zijn, de vrede tussen mensen en volken, maar het ging hier om de vrede met God. Ik heb er in die dagen over lopen tobben. Zijn er dan allerlei soorten „vrede"? Moet je ze uit elkaar houden? Iedereen zal dit laatste bevestigen. Vrede als afwezigheid van oorlog betekent nog geen vrede met God. En wat mensen vaak houden voor vrede met God blijkt helaas vaak te kunnen samengaan met een afschuwelijke relatie tot hun naaste Gerechtvaardigd werd altijd uitgelegd als rechtvaardigd verklaard door een oordeel, een uitspraak van God, die dan in geloof aanvaard werd. Die uitspraak bevatte een vrijspraak. Zo werd gerechtvaardigd gelijk aan: verzoend met God. Vrede met God was een verzoende verhouding met God. Toch zit ik nog met dat woord vrede en die andere betekenis. Hoort het niet bij elkaar? Gerechtvaardigd, daar zit ook in: recht getrokken, recht gemaakt. En vrede met God, bestaat die geïsoleerd? Kunnen mensen daarbuiten gehouden worden? Is God alleen op een toestand van vrede met enkelingen uit? Of gaat het Hem om ons leven hier, ons samen-leven? Wat we ervan maken met de naaste, dichtbij en veraf? Mens-zijn is toch tegelijk ook met-mensen-zijn. Ik kan 't niet meer gescheiden zien. Ook die vrede niet. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te ScheveningenE. Teygeler te Katwijk a.d. Rijn; t Delft: drs C. H. W. Waardenburg t Oisterwijk; te Bleskensgraaf: D. C Floor, kand. te Maarssen. Aangenomen naar Hansweert: jhr C J. Schorer godsdienstleraar te Kort rijk (Belg.). Intrede te Daarle: C. van Rossem voorheen legerpred. te Voorthuizen ADVERTENTIES boekennieuws Dezer dagen verschenen: Sarle Verklaring van een bijbelgedeelte Dr. Karet Blei JOB 160 N2 17,50 Kenmerkend voor e» deel wt deze sene -s de oefspronkefcike en eigentijdse exegese, vooi ieder oegntoek|k en gemakkelgk leesbaar Serie Kamper Cahlera Ore. K. A. Schippert DE GEMEENTE ALS LEERGEMEEHSCHAP 24 blz., 8,90 Kan een gemeente als leergemeensehap iets bedragen lot een beter verslaan en een boter tunktioneren van de gemeente? Oe auteur Ziet het gemeente-znn als een onafgetvoken k Dr. L. Schuurman BEVRIJDING EN GEWELD 48 btz 9.50 Enkole stemmen urt Lah/ns Amenka Een nsche situering van hel piobteem van hel ge weld in Latijns-Amerika. En de verantwoordehik- heid <>e de n|ke landen hebben Prol. Dr. G. Th. Rothuizen O. HOU MU VAST VANUIT OE VERTE 48 blz 12.50 Temgbhk op A. Roland Hotst Over hel wee. do teleurstelling en een hen msmaking van de auteur En de ding van deze grote Achter met r geloot Verknigbaar m de boekhandel KOK KAMPÉR Herman Verbeek interviewde tn de Bondsi publiek voor het maandblad VOORLOP Helmut Gollwitzer (68): politiek, kerkel theologisch Scherpe uitspraken en niet voorlopig als we 'I zo lezen Dr. A C Ah gemeente-politiek (politiek aan de bas Werk aan de winkel! Drs Schuman st de lezers een blik toe in zijn gemoedsiev (eén notitie voor elk van de 40 dagen Wat Ds Buskes beleefde aan het kerstcal ret van Seth Gaaikema. De kern van nummer: OUD WORDEN: H Algra (ja. van het Fr Dagblad) wil de absolute gre van 65 niet. Een aantal opstellen havo-leerlingen. Bekentenissen die inz bieden En dan wat Inez van Dulie schrijft m 'Vroeger is dood (Quertdo) vertelt daarin even onomwonden als te hoe haar moeder en vader oud zi|n gewon en gestorven Weer een appellerend nummer van VOC LOPIG U moest u toch eens abonneren' was 't voorlopig. Hel tebruan-nummer vangt u gratis 29.50 p.j (stud 20 Maandblad VOORLOPIG, antwoordno Delft. Uitgevers: Kok en Memema vr -

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 2