VU ontmoet Potchefstroom weer
Trouw commentaar
vaneen
Nederland en Suriname
Amerikanen: 'Laatste mogelijkheid tot dialoog'
BI W N E MSK ANVtRbVIERVV?!
Winter gaat door
Wintersport
wie was broeder valentijn?
niet bang'
topconferentie
vuilnisman
valt mee
1JDAG 10 FEBRUARI 1978
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
loe paradoxaal het misschien ook
linkt: de moeilijkheden tussen Ne
erland en Suriname, o.a. over de
poorlijn in West-Suriname, zijn
erder een gevolg van de aanwezig-
:id van te veel dan van te weinig
eld.
lederland heeft in november 1975,
het onafhankelijk worden van
uriname voor een periode van tien
vijftien jaar ontwikkelingshulp
jegezegd tot een bedrag van totaal
miljard Nederlandse guldens.
Jaarbij is de afspraak gemaakt dat
uriname er naar zou streven elders
invullende middelen te vinden en
ok uit eigen besparingen te zullen
ijdragen aan de ontwikkeling van
:t land.
'an die laatste afspraak is weinig
{rechtgekomen. Suriname heeft
ijvoorbeeld in de twee jaar van zijn
nafhankelijkheid zo'n 200 miljoen
urinaamse guldens (dat is toch op
ijn minst 275 miljoen Nederlandse)
utra inkomsten uit de bauxietver-
oop gekregen. Dat geld is in Para-
iaribo als los zand door de vingers
tgleden en spoorloos verdwenen,
aarschijnlijk voor de gewone, lo-
ende uitgaven. Van duurzame in-
csteringen in eigen land was niet,
f nauwelijks sprake.
Jat is verdrietig en onzakelijk, maar
{gelijkertijd bleek Suriname er op
it te zijn het Nederlandse ontwik-
elingsgeld zo snel mogelijk op te
emen om daarmee twee voordelen
tgelijk binnen te halen. Ten eerste:
oor uitsluitend Nederlands geld
an te wenden voor de investeringen
n elders niet te lenen (waarvoor
lederland tot een bepaald bedrag
ok nog garanties wilde geven) bc-
paarde Suriname zich voorlopig
en aanzienlijk bedrag aan het beta-
van rente. Ten tweede ontliep
uriname door snel geld op te ne-
zoveel mogelijk de geldont
waarding, waaraan het Nederlandse
adeautje in de loop van de tijd
inderhcvig zou zijn.
/oor die laatste twee Surinaamse
verwegingen is in alle objectiviteit
log wel wat te zeggen. Had boven-
lien minister Pronk niet bij het
langaan van de overeenkomst ge-
itgd: „die 3,7 miljard is gedurende
üen jaar beschikbaar; vijftien jaar
mag ook als dat beter uitkomt, maar
ils Suriname kans ziet het bedrag in
ander dan tien jaar te investeren,
'(n is het ook goed"!
b ander paradoxaal gevolg van
^aanwezigheid van zoveel Neder-
Wnds ontwikkelingsgeld in één land
was (en is nog steeds), dat andere
landen niet de noodzaak inzien ook
een bijdrage te geven. Het gevolg
daarvan is weer, dat Suriname
slechts met één ontwikkelingspart
ner te maken heeft en dus ook met
de voorwaarden, die door slechts
één land gesteld worden. Waren er
meer geldschieters, dan zou Surina
me ondervinden dat die niet zo heel
andere eisen stelden dan Neder
land. Maar nu is er door gebrek
aan vergelijkingsmateriaal al
gauw sprake van geïrriteerdheid,
die zich meteen op Nederland richt
en verklaard wordt uit „typisch Ne
derlandse bemoeizucht en perfecti
onisme" of zelfs „neo-kolonialis-
me" en paternalisme", terwijl het
toch allemaal uitsluitend en alleen
uit goeiigheid gedaan is.
Wat doe je met zo'n analyse? Het
lijkt ons dat beide partijen door het
onder ogen zien van deze fieten een
zakelijke basis hebben om weer
verder met elkaar te praten. Beide
partijen zitten door verdragen en
door het gebeuren van het verleden
ook van de afgelopen twee jaar
in eenzelfde schuitje. Er zijn
onmiskenbare fouten gemaakt,
maar er zijn ook onontkoombare
feiten gesteld.
Nederland zal zich bij dat gesprek
niet kunnen gedragen als of de hele
ontwikkeling van de laétfste tijd in
Suriname zo maar op een goeide dag
ovei ons gekomen is en ons volko
men verrast heeft. Wij hebben
hoe beschroomd en hoe tegenstrib
belend ook halverwege met Suri
name een weg afgelegd en kunnen
daarvan nu niet terugkeren.
Suriname op zijn beurt zal in zijn
betrekkingen met Nederland wat
minder op zijn ponteneur moeten
staan en wat minder emotioneel
reageren en tegelijk intern zijn be
volking beter mobiliseren en moti
veren voor een andere levensstijl en
het aanvaarden van een andere ont
wikkelingsmodel.
Bij de laatste verkiezingen zijn de
jongeren, die zich verenigd hadden
in de Volkspartij en de Palu versla
gen. Van hun stijl om de binnen
landse problemen te lijf te gaan kan
Arron als de grote overwinnaar van.
deze verkiezingen nog iets leren.
Het komt ons voor dat dat op den
duur ook van invloed zal zijn op
Suriname's buitenlandse betrek
kingen.
door Bert de Jong
AMSTERDAM Aan de Vrije Universiteit in Amsterdam is met
name onder de studenten grote onrust ontstaan omdat een
delegatie van de universiteit weer in contact zal komen met
vertegenwoordigers van de Potchefstroom Universiteit vir Chris-
telike Hoër Onderwyse in Zuid-Afrika. De VU heeft in het
verleden alle relaties met Potchefstroom moeten verbreken
omdat deze Zuidafrikaanse universiteit volledig achter de apart
heidspolitiek van president Vorster staat.
De vertegenwoordigers van de twee
universiteiten zullen elkaar ontmoe
ten in augustus op een conferentie
van christelijke instellingen voor ho
ger onderwijs, die wordt georgani
seerd door het Calvin College in
Grand Rapids in de Verenigde Sta
ten. Dit hernieuwde contact wordt
binnen de Vrije Universiteit des te
pijnlijker ervaren, omdat het regime
van Vorster zich de laatste maanden
van zijn grimmigste kant heeft laten
zien.
De Studentenraad Vrije Universiteit
(SRVU) de progressieve studente
norganisatie heeft de gehele week
reeds actie gevoerd tegen de confe
rentie in Grand Rapids door het or
ganiseren van bijeenkomsten en het
inrichten van een tentoonstelling.
Volgende week dinsdag vóór de uni
versiteitsraad (het parlement van de
VU) over de conferentie van de chris
telijke hoge scholen discussieert en
beslist, organiseert de SRVU een
protestmeeting. Het woord zal onder
meer worden gevoerd door Oshadi
Pakhati van het Christelijk Instituut
van Ds Beyers Naudé, aan wie de VU
een eredoctoraat verleende. De stu
denten van de SRVU zijn voor totale
isolatie van het Vorster-regiem. Zij
vinden dat de VU haar eredoctor
Beyers Naudé in de steek zal laten.
Het bezoeken van de conferentie in
Grand Rapids door de VU zal in
Zuid-Afrika weer uitgelegd worden
ten gunste van de apartheidspoli
tiek.
Dat standpunt van totale isolatie
van Zuid-Afrika wordt niet ingeno
men door het college van bestuur
(het dagelijks bestuur) van de VU.
Trouwens, de meerderheid van de
universiteitsraad besloot in augus
tus reeds tot deelname aan de confe
rentie. Daarna liet het regiem-Vor-
ster zich echter in al zijn hardheid
zien en is voor velen het hernieuwde
contact met de Potchefstroom en
met andere onderwijsinstellingen in
Zuid-Afrika (de deelnemerslijst van
Grand Rapids telt liefst 25 instellin
gen uit dit land) toch wel een princi
piële kwestie geworden.
Prof. dr. Bob Goudzwaard, die met
prof. dr H. Linnemann als VU-spre
ker is uitgenodigd, staat niet op het
standpunt van totale isolatie van
Zuid-Afrika op alle fronten. Hij is wel
een totale tegenstander van de
apartheid en voor boycotacties.
Maar. zegt prof. Goudzwaard, op we
tenschappelijk niveau kan contact
toch nog nuttig zijn als zo'n contact
mogelijk is op een internationaal
platform als in Grand Rapids.
Het betoog van prof. Goudzwaard
wordt onderstreept door de feiten.
Twee van de drie Zuidafrikaanse
sprekers in Grand Rapids hebben
namelijk de verklaring ondertekend,
die aan de vooravond van de blanke
verkiezingen werd verspreid. In deze
verklaring werd de apartheidspoli
tiek van Vorster principieel veroor
deeld met een beroep op het beken
de bijbelgedeelte uit Romeinen 13 en
op het recht van de burger in verzet
te komen tegen een overheid, die het
recht niet meer handhaaft.
'Ondergewalst'
De ondertekenaars zijn in Zuid-Afri
ka inmiddels „ondergewalst". Hun
komst naar Grand Rapids wordt erg
waardevol geacht. Aangenomen
wordt, dat de machthebbers in Zuid-
Afrika niet de moed zullen hebben
de ondertekenaars van de Koinonia-
verklarign de reis naar de Verenigde
Staten te beletten.
In tegenstelling tot prof. Goud
zwaard heeft prof. Linnemann ge
meend te bedanken als lid van de
delegatie en zijn spreekbeurt af te
zeggen. Hij heeft daarvoor persoon
lijke redenen genoemd („Het is ge
woon moeilijk om in augustus te
gaan"). Zijn belangrijkste bezwaar
is echter, dat de ontmoeting met de
vertegenwoordigers uit Zuid-Afrika
op institutioneel vlak (in georgani
seerd verband) tot stand zal komen.
Prof. Linnemann heeft geen be
zwaar tegen persoonlijke contacten.
„Wat Grand Rapids betreft", zegt
hij. „weegt bij mij de solidariteit
met de onderdrukte zwarte bevol
king zwaarder."
Alliantie
De stellingname van de twee hoogle
raren geven globaal de heersende
tegenstellingen in de gemeenschap
van de VU weer. De zaak wordt
echter nog ingewikkelder en pikan
ter omdat op de agende van Grand
Prof. B. Goudszwaard
contact op wetenschappe
lijk niveau moet mogelijk
zijn
Rapids ook de oprichting van een
„Internationale Alliantie van Instel
lingen van christelijk hoger onder
wijs" staat. Het initiatief tot deze
alliantie werd drie jaar geleden ge
nomen op de conferentie van instel
lingen voor christelijk hoger onder
wijs, die door de universiteit van
Potchefstroom was georganiseerd.
De VU-delegatie was toen echter
buiten de deur gehouden, omdat ds
Beyers Naudé lid was van de dele
gatie.
Tegen deze alliantie bestaan binnen
de VU eveneens ernstiger bezwaren,
niet alleen omdat de Potchef-
stroom-unlversiteit ook lid zal wor
den, maar ook omdat de concept
statuten, die inmiddels waren op
gesteld, ademden in de sfeer van de
Dordtse leerregels. Bovendien kreeg
men in Amsterdam de indruk, dat
de Alliantie uit een „verzameling
fundamentalisten" zou bestaan. In
dat gezelschap zou de VU als een
open en oecumenische universiteit,
die niet kerkelijk gebonden is. niet
zo goed thuis horen. De meer behou
dende studentenfractie van de
VUSO sprak zich in augustus reeds
tegen de deelname aan de alliantie
uit.
Doorkruist
De discussie over de christelijke alli
antie en de nieuwe ontmoeting van
Potchefstroom werd deze week
doorkruist door de komst in Amster
dam van dr A. J. Diekema, president
van het Calvin College in Orand
Prof. H. Linnemann
solidariteit weegt
zwaarst
het
Rapids en dr N. Wolterstorff, hoogle
raar in de wijsbegeerte aan deze
hoge school. De twee heren waren,
op uitnodiging overigens, naar Ne
derland gekomen om de mensen van
de VU ervan te overtuigen toch naar
Grand Rapids te komen. „Laat ons
niet in de steek", was hun verhaal.
De drie reuzen op de conferentie en
in de alliantie zijn namelijk de VU
met een 12.000 studenten, de Pot-
chefstroom-universlteit met 6.000 en
het Calvin College, dat opleidt tot
het kandidaatsexamen met 2.000
studenten. Verder zijn er een hon
derd kleinere instellingen uit de ge
hele wereld.
We zijn het helemaal met jullie kri
tiek op Zuid-Afrika eens, betoogden
de twee Amerikanen. Maar als jullie
niet komen, valt de sterkste poot
onder het geheel weg en staan wij
bovendien alleen tegenover de grote
Potchefstroom-universiteit. „Als
jullie Potchefstroom isoleren, iso
leer je ook jezelf", zeiden de hoogle
raren uit Grand Rapids.
De delegatie uit Grand Rapids deed
nogmaals een beroep op de VU de
laatste kans van een dialoog met
Zuid-Afrika niet te laten glippen.
Dr. Diekema en dr. Wolterstorff had
den het zogeheten politieke testa
ment van de vermoorde Steve Bike
bij zich (uitvoerig in Trouw gepubli
ceerd), waarin Biko vraagt de dis
cussie met de Zuidafrikaanse weten
schappers niet uit de weg te gaan.
In hoeverre het Amerikaanse be
zoek van invloed is geweest op de
besluitvorming aan de VU kan al
leen maar worden geraden. Zeker is,
dat de VU wel een wetenschappelijk
delegatie zendt naar Orand Rapids
en het Calvin College niet in de
steek laat. Er wordt ook een delega
tie gestuurd om over de christelijke
alliantie te praten. Maar. aldus het
voorstel aan de universiteitsraad,
deze delegatie, mag geen besluit ne
men tot oprichting. Dat kan over
drie jaar gebeuren op een volgende
conferentie.
Verder mag de alliantie niet meer
dan een federatie zijn, die de drie
Jaarlijkse ontmoeting tussen de
christelijke instellingen organiseert.
De leden zijn dus aan geen enkel
besluit van de federatie gebonden.
Voor de VU geldt alleen haar eigen
doelstelling.
Mensenrechten
Een andere voorwaarde van de VU.
waaraan niet te tornen valt, is dat in
de identiteitsbepaling van de statu
ten een mensenrechten-clausule
wordt opgenomen Volgens deze
clausule zou de toelating van o.a. de
Zuidafrikaanse Instellingen getoetst
moeten worden. De VU wil niet in de
eerste plaats het accent leggen op
de leer, maar op de praktijk van het
leven.
Deze voorstellen aan de universi
teitsraad. waarmee in de universi
taire gemeenschap heel wat druk
van de ketel is genomen, liggen in
het verlengde van een nota van de
commissie internationale samen
werking (voorzitter prof. Goud
zwaard). In dit stuk wordt gewezen
op het nut van de alliantie als inter
nationaal platform om in contact
tekomen met kleine instellingen uit
de derde wereld waarmee kan wor
den samengewerkt en waaraan hulp
kan worden verleend. Die internati
onale samenwerking staat hoog ge
noteerd aan de VU
Of er een meerderheid in de univer
siteitsraad zal zijn voor het SRVU-
standpunt van totale isolatie is niet
te voorspellen De studenten heb
ben aangekondigd bij een „nega
tief" besluit door te gaan met hun
actie tegen Grand Rapids en de alli
antie.
Om te bewijzen, dat ze niet overal
tegen zijn, zal de SRVU aan de uni
versiteitsraad vragen adhesie te be
tuigen aan het eredoctoraat, dat de
gemeentelijke universiteit van Mbe-
kl verleende en het college van be
stuur op te dragen bij het Zuidafri
kaanse bewind aan te dringen op de
vrijlating van Mbeki. Een kans voor
de universiteitsraad om hierover
eensgezind te zijn.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan Trouw, jury politieke prent. Postbus 859,
Amsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden Voor geplaatste prenten >s er een boekenbon
HET WEER door Hans de Jong
V
L
De winter laat zich de komende
dagen niet onbetuigd. Volgens
de nieuwste gegevens denkt het
hogedrukgebied van 1.033 milli
bar boven zuid-Scandinavië er
niet aan, zich te laten ringelo
ren, laat staan zich te laten weg
duwen door een of andere de
pressie. En kijk eens even naar
zuidwest-Europa Daar trekt
zowaar een nieuwe, zich ontwik
kelende depressie vanuit het
westen op Lissabon aan. Tijd
van aankomst: zondag; diepte
986 millibar. Die van gisteren
boven Spanje deed de wind
vooral in zuidwest-Nederland al
toenemen tot bijna hard. Voor
een aanhouden van de oosten
wind is het noodzakelijk, dat de
luchtdruk laag blijft in zuid-Eu
ropa. Wij zien ook een depressie-
gebied boven de Middellandse
Zee, dat later de neiging zal heb
ben, zich over het continent in
noordelijke richting uit te brei
den. Dit os ook al een stimulans
voor de oost- tot noordoosten
wind om door te gaan. Aanhou
dend lichte of matige vorst dus,
maar in de loop van het week
einde wel een toenemende kans
op sneeuw of enkele sneeuw
buien.
In Leeuwarden is gisteren al ge
schaatst door enkele pioniers.
Locatie: de Grote Wielen. Onder
de eerstelingen bevond zich ook
onze medewerker, die het pres
teerde enkele jaren geleden de
hele winter dagelijks te blijven
zwemmen, somsin een met
een bijl opengehakt wak. Ik heb
niet gehoord, dat hem daardoor
iets was overkomen
Er zal vandaag en morgen op
wel meer plaatsen geschaatst
worden, maar oppassen is wel de
boodschap, omdat de buitenwa
teren nog bij lange na niet ver
trouwd zijn. Je hebt soms van
die heetwater-hoofden. Over
Scandinavië zakken ook drie
koufronten in zuidelijke rich
ting af.
Deze kunnen later de onstabili
teit ook wel eens wat doen toe
nemen. Maar voor het begin van
volgende week staan de papie
ren van de koude lucht er even
min slecht voor, al kan een „ge
stoorde" noordelijke wind altijd
een „verzachting" tot stand
brengen, met name voor de
komst van een sneeuwstoring
uit het Oostzee-gebied en dan
wel speciaal in de noordelijke en
westelijke kustgebieden. De
conclusie kan zijn dat het weer
nu wel een stuk interessanter is
dan in de achterliggende winter
weken.
Na de overvloedige sneeuwval
van de afgelopen periode zijn in
de wintersportcentra in Europa
de condities voortreffelijk. In
verschillende plaatsen hoort
men de uitdrukking: ideaal. De
kwaliteit van het sneeuwdek
blijft goed als gevolg van het
koude weer: één tot vier graden
vorst in de dalen, veertien gra
den onder nul op 2000 meter,
Obergürgell in Oostenrijk meldt
zelfs twintig graden. In Zuld-
Duitsland ligt de sneeuw tot
drie en een halve meter hoog
(Isarwinkel), in de Dolomieten
tot vier meter, in Les Deux-Al-
pes (oost-Frankrijk) zowaar tot
zeven meter. Op korte termijn
wordt er geen sneeuw van bete
kenis verwacht, later neemt die
kans wel toe.
Enkele sneeuwhoogten: Freu-
denstadt 90 centimeter, Feld-
berg 120 cm, Schau-Ins Land
120, Totnau-Berg 70. Hinteizar-
ten 90, Blasien 80, Obersdorf 80,
Zugspitzplatt 360. Kölben 100,
Garmisch Partenkirchen 147,
Lendelstein 190, Bayerisch Zeil
40. Kitzbühl 65-110, Obergürgell
90 tot 210, Serfaus 45 tot 105,
Bad Hof Gastein 30 tot 125, An-
dermatt 165, Arosa 108, Engel-
bert 210, Nürren 158, Sankt Mo-
ritz 63, Zermatt 100.
In de Ardennen kan het skleën
nu eindelijk ook met 125 tot 130
centimeter sneeuw. De pistes
van Spa, Elzenborn en Robert-
zill zijn geopend. Sauerland
melt 50 tot 80 centimeter
sneeuw In Wlllingen en Winter
berg.
Wrerrapporlcn v»n gisteren 19 uur
Amsterdam
De Bilt
Deelcn
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
Vhssingen
Zd Limburg
Aberdeen
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Bruvsel
Frankfort
Geneve
Helsinki
Innsbruck
Klagcnfurt
Kopenhagen
Londen
Luxemburg
Madrid
Malaga
Mallorca
Munchcn
Nice
Oslo
Parijs
Rome
Split
Stockholm
Wenen
Zurich
Casablanca
Istanbul
Las Palmas
New York
Tel-AviV
Turns
sneeuwbui
half bew
licht bew.
half bew
half bew
geheel bew
licht bew
geheel bew
sneeuwbui
sneeuwbui
hnlf bew
onbewolkt
licht bew
onbewolkt
half bew
onbewolkt
geheel bew
half bew
sneeuwbui
2waar bew
motregen
licht bew
zwaar bew
onbewolkt
motregen
licht bew
onbrw
ffie was Valentijn. aan wie we vol
lens de overleveringen Valentijn
dag overgehouden hebben? De
neesten weten nog wel dat zijn
eestdag op 14 februari gevierd
•ordt en dat op die dag verliefde of
lankbare personen het voorwerp
*an hun genegenheid of dankbaar-
teid anoniem een bloemetje stu-
en. En misschien weten ze dan ook
Dog wel dat Valentijn een middel-
teuwse kloosterling was. die door
Ülerlei mensen met diverse noden
éraadpleegd werd. Had hij de ge
wenste raad verschaft, dan plukte
Dij uit de blijkbaar onuitputtelijke
lloostertuin een bloemetje voor
Ijn cliënt als extra bewijs van zijn
loede bedoelingen en vriendschap.
Dp dat verhaal houdt ook de vere
nging De Nederlandse Bloemiste-
1] het, die al jarenlang op of om-
Rreeks Valentijndag groepen men-
ln het zonnetje zet die hun werk
tonder ophef en vaak onder moei-
ijke omstandigheden moeten
toen De afgelopen jaren waren dat
bijvoorbeeld mannen van de rijks
politie. de wegenwacht, de onder
scheiden redders, en ditmaal krij
gen medewerkers van de bond van
adverteerders een bloemenhulde,
die moeten zorgen dat de buitenre
clame affiches dus die overal
worden opgeplakt goed (blijven)
zitten en er steeds netjes en aan
trekkelijk genoeg uitzien. „Broeder
Valentijn" komt dan in een mon
nikspij opdraven om de bloemen te
overhandigen aan vertegenwoordi
gers van het plakkend genoot
schap. De busondernemingen CN
en NZH reiken de 14e In Aalsmeer
en Haarlem een Aalsmeerse roos
aan alle vrouwelijke passagiers uit
en zo zijn er wel meer bedrijven die
namens de monnik iets aardigs
doen
Toch is het helemaal niet zeker dat
de middeleeuwse monnik de echte
broeder Valentijn geweest is. Zeker
zal er in die tijd een kloosterling
met die naam rondgelopen hebben,
maar er zijn in de loop van de
eeuwen vele Valentijns of Valenti-
nusscn geweest. Zo was er een vro
me inwoner van Rome, die in 827
tot paus werd gekozen hij stierf
overigens al gauw daarna die
ook Valentinus heette en danig ver
eerd werd. Hij was niet dé Valen
tijn. Zelfs encyclopedieën komen er
niet uit, omdat er over de Identiteit
van „bloemenman" Valentijn aan
de hand van historische bronnen
geen zekerheid te krijgen is. Hij
kén de Valentinus uit de derde of
vierde eeuw geweest zijn, die al
sinds de vierde eeuw in Rome en
andere steden in Midden-Italië op
de veertiende februari als marte
laar vereerd werd. Hij kan die pries
ter in Rome, maar nog waarschijn
lijker de bisschop van Terni ge
weest zijn, die tot schutspatroon
tegen vallende ziekte uitgeroepen
werd.
In elk geval heeft Valentijndag in
Engeland verreweg de langste tra
ditie. Shakespeare laat Ophelia In
Hamlet er zelfs een rijm over opzeg
gen: „To morrow is St Valentine's
day All in the morning betime
And a maid at your winddow To
be your Valentine", waarin lets
doorschemert uit het oude volksge
loof dat het eerste meisje dat een
man op Valentijndag ziet nadat hij
wakker is geworden, eens zijn
vrouw wordt. De kaartjes of ano
nieme liefdesverklaringen die ver
liefden elkaar in Engeland met Va
lentijndag sturen, heten daar zelfs
„valentines" of ..valentine greet
ings" en verder betekent het woord
„valentine" er zoveel als liefje. Ook
Amerika, Frankrijk en Zwitserland
kennen het bloemetje voor Valen
tijn al veel langer dan Nederland,
en of het hier ooit zo'n harts-
aangelegenheid zal worden als ln
die landen, is de vraag maar.
Het is duidelijk een fabeltje dat alle
vrouwen bang voor muizen en ratten
zouden zijn. Kijk maar naar Barbara
Güttler uit Frankfurt, een van de
velen die uit liefhebberij kleurratten
fokken. Sterker nog: Barbara is dol
op haar lieve diertjes, en wie goed
naar het plaatje kijkt, zal ontdekken
dat de twee aanhankelijkste exem
plaren zelfs op haar schouders mo
gen zitten.
Deze week is er in Londen een
topconferentie van hondenfokkers
aan dc gang. een soort Verenigde
Naties van het hondenwezen. Het is
het eerste wereldcongres van ken
nelverenigingen, waaraan meer
dan honderd delegaties van
hondenexperts uit de Verenigde
8taten en éénendertig andere lan
den deelnemen. Zo is er een uitge
breide meute uit Japan gekomen,
een heuse maharadja uit India en
een prinses uit Monaco om hun
iand te vertegenwoordigen. Het
gaat er tamelijk hoogdravend toe.
Voorzitter Leonard Pagliero van de
Britse kennelclub sprak van „onze
gemeenschappelijke belangstelling
voor honden, die alle verschillen in
klasse, godsdienst en politieke op
vattingen overbrugt" hoewel de
meeste vertegenwoordigers toch
ten minste tot een zeer welvarende
klasse behoren. Allerlei onderwer
pen zijn dezer dagen al uitvoerig
besproken: (geestelijke) afwijkin
gen bij honden, zeldzame fokresul-
taten, de verwerking van toppres
taties ln de computer, en de eisen
waaraan honden op tentoonstellin
gen moeten voldoen. Britten en an
dere Europeanen hebben zich ln
Londen nogal kwaad uitgelaten
over de Amerikanen, die heel ande
re maatstaven aanleggen als de
rest van de wereld. Maar voor de
meeste deelnemers aan de confe
rentie is de kampioenshonden-keu
ring van hun, zelf meegebrachte,
honden, de besten van de besten
uit hun eigen land, de belangrijkste
gebeurtenis. Vandaag en morgen
wordt daar weer de aller-aller-beste
uitgekozen en dat zal geen sinecure
zijn: niet minder dan ruim tiendui
zend kampioenen zitten daar bij
elkaar, waarover honderd juryle
den moeten oordelen. Om de eer
alleen gaat het niet; de winnaar
kan behalve een wereldcup ook nog
eens zo'n 160.000- verwachten.
Fred Oster, quizleider bij de
AVRO, vergelijkt in zijn „eigen"
omroepblad het vermeende grote
aantal quizzen op de Nederlandse
t v. met dat in Amerika. In ons
land, schrijft hij, worden er weke
lijks nog geen zeven uitgezonden,
in de V.S. wel honderd vijf tien, van
's morgens negen tot 's avonds ze
ven uur. In de avonduren hebben ze
er „maar" drie, toch ook nog twin
tig in de week. En de prijzen, waar
van vaak gezegd wordt dat de om
roepen zulke schandalig dure din
gen weggeven? Valt ook nogal mee.
vindt hij: „Het minste waarmee je
in Amerika naar huis gaat. is toch
wel zo'n grote Amerikaanse auto.
en wat dacht u van het spelletje
waarin twintigduizend dollar te
verdienen valt? Ondanks de lage
koers toch nog zo'n 45.000 cn dat
dan weer iedere dag"
De Londense vuilnisman James
Robson mocht een paar uur vrij
nemen om een prijs ln ontvangst te
nemen. De krant „Evening Stan
dard' beloonde hem als „een van de
veelbelovendste toneelschrijvers
van Groot-Brlttannlë", want behal
ve vuilnisman is de 33-jarige Rob
son sinds kort ook schrijver van
toneelstukken. Tot nog toe van
drie. waarvan de BBC er één aan
kocht. „Fabrieksmeisjes" heet het
en het is al door een beroemd to
neelgezelschap opgevoerd. The
Royal Shakespeare Company, dat
hem Intussen een opdracht voor
een tweede stuk heeft gegeven. Het
begon eigenlijk allemaal, toen Ja
mes pas vuilnisman geworden was.
achttien maanden geleden. Hij had
toen zes jaar werken ln een klein
technisch bedrijf achter de rug en
hoe meer hij naar televisiespelen
keek, hoe sterker hij het gevoel
kreeg dat hij ze minstens even goed
zou kunnen schrijven. Hij maakte
er toen gelijk maar drie. met de
fabriek waar hij gewerkt had als
gegeven Hij blijft voorlopig ge
woon vuilnisman, en misschien
schrijft hij daar ook nog wel eens
een toneelstuk over.
