e vielen 3432 kilo af 'Hoffmann's Erzahlung' deed het weer best Dit zijn de winnaars Voor straf een halve uitkering Toneel als vernuftig onderhoudend spel Help mee lepra bestrijden - Giro 50500 Amsterdam KUNST Reacties op „Drie weken verstandig vermageren" Drinkwaterverbruik 'ging omlaag Tutto Liscio, jeugdstemming in pittige dans-solo Zilveren Wereldlepradag, zondag 29 januari 1978 ZATERDAG 28 JANUARI 1978 BINNENLAND Trouw/Kwartet «door Willem Schrama t. jvandaag nog eens een vluchti- ;e indruk van de ruim duizend acties op de actie „Drie we- •i Iken verstandig vermageren" Jó «die wij deze week ontvingen. 3 Ivoor de goede orde nog enkele Jopmerkingen. De vele veizoe- k Iken om uitgave in boekvorm Ivan dit vermageringsprogram ma zijn alsnog in overweging Jgenomen. Binnenkort hoort u Idaar meer over. f |Het boekje dat alle inzenders bin- jnenkort krijgen toegestuurd is niet 2, I het „Trouw-dieet", maar een uitgave van het Voorlichtingsbureau voor de Voeding in Den Haag met zowel een 1000 als een 1500 calorleëndieet dat goed aansluit op onze actie. Voor informaties en andere brochures kunt u zich ook tot dit bureau wen den (postbus 1772, Den Haag. 070- 469512). Nu heeft u zich misschien afge vraagd hoeveel we de afgelopen drie weken met z'n allen zijn afgevallen. We hebben de moeite genomen dat eens na te gaan en kwamen op een totaalgewicht van 3432 kilo! Gelet op de vele reacties namens echtpa ren of gezinnen, komt dat ruwweg neer op een gegiiddelde van drie kilo, hetgeen de opzet was. Maar er waren natuurlijk uitzonderingen. Zo bleek het „record" veroverd te zijn door meneer Jacobs uit Leiden, voor wie de weegschaal thans 166 pond aanwijst. Aan het begin van de actie woog hij 186 pond, dus 10 kilo eraf. Maar zoals aan het begin al gezegd is: het ging niet uitsluitend om die ponden, veel belangrijker was het doorbreken van verkeerde eetge woonten. Verheugend is daarom dat vrijwel alle inzenders er blijk van hebben gegeven hun voedingspa troon drastisch te hebben herzien. door Adr. Hager En dat is voor ons de winst van deze actie. I Reacties Van één ding heb ik geen berouw: - i afslanken met dagblad Trouw. Vijf kilo overgewicht verdween, de broekband past weer als voorheen. I M. Licht, Amstelveen Ik ben 6,5 kilo afgevallen en ga door iot er 12 af zijn. Dat borreltje op de :o ?oede afloop kwam goed uit, want ik *as die laatste dag jarig. I Ian Hoffman, Leidschendam. I rleel veel dank, ik ben 2 kilo afgeval- en en ga er beslist mee door. Ik voel ne ontzettend gezond. I Mevr. T. Verheule, Driebergen. Met belangstelling uw artikelenserie jevolgd. Niet omdat ik veel te zwaar vas, maar omdat het ging om een stokpaardje van mij: de meeste nensen zijn te vet en hebben daar- /an veel last. Ben twee kilo afge vallen. I Dr J. Wiersema, chirurg te Kampen. In ons gezin hebben we met drie personen meegedaan. Dochter viel 8 pond af, vader 10 en ik 6 pond. Mevr. Hol, Nieuw-Lekkerland. We zijn hier op afgegaan, opdat er heel wat af zou gaan, en wij om onze omvang niet meer zouden afgaan. Drie Groningse studenten. Ik heb door deze drie weken een heel plezierig schema opgesteld van wat kan en mag. Hartelijk dank aan allen die aan ons welzijn hebben gewerkt. Mevr. Postma, Bussum. Ik at te veel, uit uw recepten is gebleken dat zulks voldoende voor mij is. Behoudens de vierde dag ben ik zonder moeilijkheden 8 kilo afge vallen. Mevr. C. van Dijk. Onze buikjes vonden het laf, toch wilden wij wel van hen af. Mijn vrouw verloor vijf pond, terwijl voor mij de schaal drie kilo lager stond. Nu zijn de buikjes wéér verbolgen, omdat we het dieet opnieuw gaan volgen. E. Westerhof, Hoogeveen. Ik woog op oudejaarsdag schrik niet 104 kilo. Nu weeg ik 95 kilo. Het was voor mij zeer moeilijk, maar toch heb ik doorgezet. Geen snoep, chocolade, chips of pinda's, maar 's avonds een bakje schoongemaakte worteltjes. Lodewijk Roeien (11), Alphen a. d. Rijn. Dat was een schot in de roos hoor, met je drie weken verstandig verma geren. Na vele kwark- en sherrydlë- ten, sapdagen eh honger lijden wat allemaal geen klap hielp ben ik nu al drie kilo afgevallen. Je zegt misschien: niet veel, maar het is moeilijker om 3 van de 5 kilo af te vallen dan 7 van de 20. De strijd gaat dus door, honger is er niet meer bij. Mevr. Meesters, Bunnik. Ik ben 4 kilo afgevallen en voel me er beter bij. We gaan zeker door maar u duidt ons geen euvel als we met het a.s. carnaval ons bierboekje te buiten gaan. Jan Verwoerd, Oudenbosch. Het viel erg mee. Het was niet zo bijzonder als we dachten, maar dat was nu juist het bijzondere. Ik ben zelfs zo gemotiveerd geworden dat ik nu ook maar met roken gestopt ben. Het is niet alleen een verande ring van eetgewoonten, maar vooral van leefgewoonten. A. J. Kamp, Nijkerk. Ik heb meegedaan omdat ik vind dat wij niet alleen voor onszelf min der behoeven te eten. dan wel moe ten denken aan hen die geen eten genoeg hebben of zelfs honger lij den. Op deze manier kunnen wij met z'n zessen toch nog heel wat uitspa ren en voor andere doeleinden ge bruiken. J. M. de Jong, Schipluide. Vet en zoet zijn voor mij voorlopig taboe: alle verstandige eters wens ik veel slanke jaren toe. Mej. Reijnders, Utrecht. Door loting zijn de volgende twin tig mensen uit de bus gekomen als de winnaars van het Groot Gezond heids Kookboek, dat hun in de loop van de volgende week wordt toe gestuurd. Een mooie brief of een opmerkelijk resultaat was niet van invloed op de trekking. P. Lodder. Voorburch 56. Middelburg. C. H Jager. Dr. Alb. Schweltzerlaan 67. Purmerend. Men. G. M. van der Veen, Bachweg 94A. Amersfoort. Nettie Broekema Wenckebachlaan 1. Groningen. G. van Dijk Ie Brandenburgerweg 91. Bilthoven. Fam. W. H. A. Bisschop. Stadh. Willem II laan 8. Naarden. Mevr. A. Pikard, Dr. Cuijpersstraat 37, Wijk bij Duurstede. J. M. Waef-v.d. Meulen, Van Hogendorpstraat 26. Twello Seitse en Dini Timmerman, Mesdagstraat 31, Den Haag. Fam. De Vries, Apollolaan 638, Leiden. Tineke Meijerman, Speciedonk 5, Maastricht. H. Stuive, Willem Pijperstraat 8, Eindhoven. C. P. Langstraat, Karei Doormanstraat 6. Rozenburg. E. Bodenstaff. Hlllevliet 119A, Rotterdam. W. J. J. Scherjon, Marnixstraat 109, Amsterdam. J. ten Brinke, De Bunders 36. Bolsward Riana Luiks, Ridderschapstraat 16, Utrecht. Marian Bakker. Tuinbouwstraat 16. Zuidwolde. G. v.d. Pol. Singelstraat 14. Delft. Mevr. Tolstra, De K.S.G. straat 20. Heerlen. SCHEVENINGEN Dat Jac ques Offenbach meer kon dan operettes schrijven bewees hij met het componeren van een „Phantastische Oper". ge naamd „Hoffmann's Erzahlun- gen", een werk dat stand heeft weten te houden dank zij de melodieën, de sterke karakteri sering en de contrasten. Ook bij de Nederlandse Operastich ting haalt men van tijd tot tijd deze opera van de plank en zoals men donderdagavond in het Circusthea ter bewees niet zonder succes. Men greep terug op de voorstellin gen uit 1971 en 1973 met gebruikma king van de beweeglijke regie van Ulrich Brecht, de sfeervolle decors van Andrezj Majewski en de kleurrij ke, stijlvolle kostuums van Jan Ska- llcky. Dirigent Anton Kersjes mocht zijn Amsterdams Philharmonisch Orkest meebrengen en dat gaf de waarborg voor een goede samenwer king. De tenor Harald Ek kreeg dank zij de ziekte van Anton de Ridder de rol van Hoffmann toebedeeld. Hij kweet zich van die taak uitstekend, niet alleen gaf hij zijn partij inhoud en gestalte, ook vocaal zette hij het publiek verrassend welluidende pas sages voor. De sopraan Hildegard uhrmacher, bij de Nederlandse Ope rastichting bekend door haar Zerbi- netta partij in Ariadne auf Naxos", zong de vier vrouwelijke hoofdrollen: Stella. Olympia, Antonia en Giuliet- ta. Al zou men de creatie van de pop met meer allure kunnen denken de coloraturen „zaten" overigens perfect ln de andere rollen toonde zij voorbeeldige kwaliteiten. De Engelse ln Nederland werkende alt Carolyn Watkinson als Nlklaus voelde zich op het operapodium wel thuis; zij zal daar haar weg wel vin den. Samuel Ramey had o.a. als Lln- dorf en Coppelius een sterk en over tuigend aandeel. John Vierkens maakte zijn keuze met name waar als Spalanzani. Niet onvermeld mo gen blijven Nico Boer, Hubert Waber en Tine van Grootel. Een extra com pliment voor het Nederlands Opera koor als geheel en de mannen in het bijzonder. „Hoffmann's Erz&hlungen" komt nog eenmaal in Scheveningen en wel op 10 februari, verder in Amsterdam op 30 januari, 1, 6, 8, 12 en 15 februa ri. in Nijmegen op 28 januari en in Rotterdam op 3 februari. Noord-Holland gaat museumbeleid i wijzigen HAARLEM (ANP) Het huidige provinciale museumbeleid in Noord- Holland is te versnipperd en te wei nig doelgericht om aan de betekenis van de musea in provincie voldoen de recht te kunnen doen. Daarom wordt er een provinciale museum commissie met drie subcommissies ingesteld en zullen samenwerkings verbanden gestimuleerd worden. Dit staat te lezen in de museumnota voor Noord-Holland, die gedepu teerde Staten hebben vastgesteld. I Gedeputeerde Staten zullen het hui dige systeem van subsidiëring in de exploitatietekorten van een aantal musea vervangen door een financië le tegemoetkoming in bepaalde I functies van regionale samenwer kende musea. Het beleid richt zich J daarnaast op een grotere financiële deelneming in de musea, het stimu leren van nieuw te vormen regionale musea en het beëindigen van subsi dieverlening aan niet-reglonale mu sea. Gedeputeerde Staten menen dat dit laatste een rijkstaak is. Zo is het de bedoeling dat de tijdelijke subsidie aan het Teylersmuseum in Haarlem in 1981 beëindigd zal worden. Met ingang van 1979 moeten jaar lijkse subsidies worden toegekend ten behoeve van samenwerkingsver banden, zoals in eerste instantie tus sen het Westfries museum in Hoorn en het Natuurrecreatiecentrum op Texel, en later voor het Historisch Museum in Schagen. In 1980 zal een Provinciaal Archeologisch Depot worden gesticht en een jaarlijks te rugkerende subsidie worden toege kend aan samenwerkende musea in het Gooi. Honderd politieagenten, overvalwagens, bus sen, grimmige bestuurders, onthutste soms vechtende groepsleiders, hullende kinderen, verbijsterde ouders en hordes Journalisten en fotografen. Deze aanblik bood de zwakzinnigeninrichting Dennendal in de vroege ochtend van 3 juli 1974. Wat niemand zich eigenlijk kon voorstellen gebeurde toch: groepsleiders, ouders en sym pathisanten werden gevankelijk weggevoerd, omdat zij zich volgens het Dennendal-bestuur „wederrechtelijk" in de paviljoens ophielden. De kinderen werden per bus afgevoerd naar de Rijkspsychiatrische inrichting in Eindhoven. Het Dennendal-avontuur was afgelopen. In de dagen daarna werd het snel stiller rond om de inrichting: de kranten meldden dat er dertig groepsleiders op staande voet waren ontslagen en dat de stafleden onder hen hun dienstwoning moesten ontruimen. De vakbon den bereikten een akkoord met het stichtings bestuur: de ontslagen personeelsleden kregen tot op 1 oktober doorbetaald en tot 1 Januari zou er een aanvulling op de WW worden gege ven. Den Uyl liet nog weten dat hij de kabinets beslissing om tot ontruiming over te gaan had ervaren als een persoonlijke nederlaag. De op winding ebde weg. De pupillen werden liefde rijk in Eindhoven opgenomen en na een half jaar keerde de laatste terug in Dennendal Maar wat gebeurde er met die dertig ontslagen groepsleiders? Die vonden na verloop van tijd weer een baantje, al was het niet altijd ln de zwakzinnigenzorg. Sommigen moesten een be roep doen op een sociale uitkering en één viel er uit de boot. Net als zijn kameraden kreeg hij de beloofde drie maanden salaris, maar toen hij zich ln oktober bij de gemeentelijke sociale dienst meldde, schoof de ambtenaar het loket dicht. Voorlopig krijgt u niets, zei hij. Toch was de man aan het goede adres. Werkne mers. die geheel bulten eigen schuld, dus on vrijwillig, werkloos zijn komen ln aanmerking voor een WW-uitkering van de bedrijfsvereni ging. Voor werknemers, die niet-onvrijwillig werkloos zijn is er de gemeente, die krachtens de wet werkloosheidsvoorziening (WWV) een uitkering kan verschaffen. Maar de gemeente tast niet zonder meer in de buidel. Iemand, die op zijn vingers had kunnen natellen dat hij door eigen toedoen zijn baan zou verliezen, kan bij wijze van straf een tijdje helemaal geen of een verlaagde uitkering krijgen. Strafkorting heet dat. Van die mogelijkheid maakte de gemeente gebruik. We zullen er eens mee beginnen, zei de ambtenaar, u voor 26 weken uit te sluiten van het recht op een uitkering! Voorlopig krijgt u van ons helemaal niets. De gemeente redeneer de als volgt: Op het hoogtepunt van het con flict is de groepsleider herhaalde malen gesom meerd het Dennendal-paviljoen te verlaten, onder de mededeling dat bij weigering ontslag op staande voet zou volgen. Het ontslag, dat inderdaad volgde, heeft hij dus aan zichzelf te wijten of. zoals dat in Juridische termen heet: Hij heeft door eigen toedoen zijn arbeid niet behouden. Of bij de groepsleider inmiddels de muizen dood voor de kast lagen, vermeldt de historie niet, maar het was al voorjaar 1975 toen de gemeente gunstig op een bezwaarschrift rea geerde. B. en W. hadden de zaak nog eens goed bekeken en wnrrn tot de ;)otsom gekomen dat de man met teru.-vcrker. 'o kracht gedurende een half Jaar lr. .ruerking kwam voor een halve WWV-uitkcrj,.en vervolgens voor de gebruikelijke uitkering van 75 procent. B. en W. bleven van mening dat de groepsleider in het conflict een „verwijtbare" houding had aangenomen, maar aan de andere kant gaf „de aldaar gegroeide situatie aanleiding de aan vankelijke beslissing te herzien en alsnog een verlaagde uitkering te verlenen". Voor de groepsleider was dat een onbevredigende uit spraak. Als dan tussen de regels door werd toegegeven, dat het conflict op Dennendal zo hoog was opgelopen, dat er aanleiding in werd gezien hem alsnog een uitkering te geven: waarom dan toch die strafkorting? Hij stapte naar de Raad van Beroepen kreeg de kous op zijn kop. De strafkorting bleef. Bovendien voegde de raad er een nieuwe overweging aan toe. Het ging er nu niet meer om of de groepsleider door eigen toedoen zijn baan kwijt was. maar hij had nagelaten tegen het ontslag op staande voet te protesteren. HIJ had, vond de raad. naar de kantonrechter moe ten stappen. Procederen kan altijd nog. moet de groepsleider hebben gedacht en hij legde de zaak voor aan het hoogste rechtscollege in dit soort zaken: de centrale raad van beroep. De centrale raad kon de zienswijze van de eerste rechter niet delen. De groepsleider is door de vakbonden na uitvoerig overleg met het stich tingsbestuur geadviseerd het ontslag niet te betwisten. Dan kan hem nu moeilijk worden verweten dat hij dat ten onrechte heeft nagela ten. meende de raad. Nee, het hoge rechtscollege voelde meer voor de zienswijze van de gemeente: de groepsleider had door eigen toedoen zijn baan verloren. Dat ontslag heeft hij immers zien aankomen, rede neerde de rechters. Er is verschillende keren tegen hem gezegd dat hij op staande voet zou worden ontslagen, Indien hij het paviljoen niet zou ontruimen. Dat de groepsleider beweegre denen van idealistische aard had. wilde de raad wel aannemen. Maar dat nam niet weg dat hij de gevolgen van zijn weigering voor eigen reke ning moest nemen. Ook het feit dat andere gemeentebesturen wél een uitkering hadden toegekend aan de ontslagen Dennendallers deed daaraan niets af. Nu de wet aan het gemeentebestuur een zelfstandige beslissings bevoegdheid heeft toegekend kan aan beleids- verschillen niet steeds worden ontkomen, zei de raad. Ten slotte bleef er nog een merkwaardig punt over. De groepsleider was inmiddels gehuwd met iemand die hij tijdens de Dennendal-affai re goed had leren kennen: met een van zijn mede-bezetsters uit het paviljoen. Zijn echtge note nu kreeg wél een WWV-uitkering, nota bene van het gemeentebestuur dat hem straf korting had toebedeeld. Wordt er dan toch met twee maten gemeten? Nee, zei de centrale raad. want uw vrouw heeft de uitkering in eerste instantie gekregen van de gemeente Utrecht en het is een goede gewoonte dat in dergelijke gevallen het besluit van de eerste gemeente wordt overgenomen door de tweede. Er is dus geen sprake van dat de strafkorting is opgelegd ln strijd met het algemeen rechtsbeginsel dat gelijke gevallen gelijk dienen te worden behan deld. Toch was er van gelijke monniken, gelijke kappen geen sprake: als enige Dennendaller heeft onze groepsleider moeten ondervinden dat er over de tragische gang van zaken rond om Dennendal verschillend kan worden ge dacht. Aan dit democratische recht heeft hij 26 weken moeten betalen. Hildegard Uhrmacher en Harald Ek in Hoffmann's Erzahlungen van Offenbach. Henry II van Willem Jan Otten door André Rutten EINDHOVEN Willem Jan Otten, die schrijver en dichter is en samen met Anton Koolhaas de toneelkritiek in Vrij Nederland verzorgt, heeft een toneelstuk geschreven, dat door het zuidelijk toneel Globe wordt gespeeld De eerste voorstellingen ervan wer den in de kleine Globezaal van de Eindhovense stadsschouwburg gege ven. Het voldoet aan de stelregel van Brecht, dat toneel altijd „ein Ver- gnügen" moet zijn; het is heel amu sant. Het heet „Henry II", en kreeg als ondertitel mee: „een samenzwe ring in acht episoden", waarbij Je ook weer aan Brecht kunt denken, maar evenzeer aan Shakespeare. Maar het spel is gabaseerd op een verhaal van de Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges (geboren 1899 in Buenos Aires). De samenzwering is in hoge mate een spel. een tactisch spel met woorden die illusies gaande maken. Maar wel een spel met vier honderd miljoen pond als inzet. In voornaamste aanleg wordt het spel gespeeld door Lady Alice Winso me, maar dat merk je pas aan het slot. In de opzet van het stuk lijkt het gespeeld te worden door de Ar gentijn Vittorio Emanuel Rodrigo Goncalez, een schaker van topklas se, die niet alleen met de stukken op het schaakbord, maar ook met men sen en zaken wil spelen. Hij vindt een Argentijn. Tom Castro, die in elkaar geslagen en zijn geheugen kwijt is. en brengt die van Buenos Aires naar Londen. Waar hij hem bij Lady Winsome brengt, die al acht Jaar zoekt naar haar zoon Henry, vermist na een scheepsramp voor de kust van Argentinië. Daar begint dan het schaakspel in begoochelen de woorden met daarbij passende begoochelende manieren Door verhaal en tekst is het stuk al zeer amusant, maar de mogelijkhe den die er in zitten worden ten zeer ste verstrekt en tot werking ge bracht door de regie met vele verrassende vondsten van Paul Vermeulen Windsant, door de spe lers, en door de decor- en kostuum ontwerper Paul Gallis. Het is een voorbeeld van een samenwerking, waarin allen elkaar op een gelukkige manier inspireerden. De twee grote tegenspelers, elkaar in vernuft en formuleerkunst evenaren de, zijn Vittorio en de lady. perfect gestileerd gespeeld en gekleed door Hans Hoes en Elisabeth Ander sen. Centrale figuur is de gefingeerde Henry (II), een schat van een jongen Theu Boermans die met zich laat doen omdat hij niet meer weet wie hij is, maar bij korte vlaagjes ln de regie schitterend toegelicht iets van zijn echte verleden herin nert. En daarom heen nog een aantal anderen: Huib Rooymans als fluiste rende notaris, Gl Bonnen als een net iets minder uitgekookte zakenman. AMSTERDAM Als gevolg van de koele, natte zomer van verleden jaar hebben de Nederlandse waterlei dingbedrijven in 1977 bijna 5 pro cent minder drinkwater geleverd dan in 1976 het geval was. Om pre cies te zijn: het drinkwaterverbruik daalde vorig jaar met 4.8 procent van 1033,7 miljoen kubieke meter tot 984 miljoen kubieke meter Wordt ook de leverantie aan de in dustrie van water (geen drinkwater) meegerekend, dan bedroeg de terug gang in het verbruik in het afgelo pen jaar 4.7 procent, nl. van 1084,5 miljoen kubieke meter tot 1034,0 miljoen kubieke meter De Investeringen in vaste activa van de waterleidingbedrijven ln ons land bedroegen verleden Jaar onge veer 440 miljoen gulden. In het Jaar daarvoor was dat 500 miljoen gulden. Guus Hoes, Teuntje de Klerk. Jan Anne Drenth, geheel in stijl gekleed, gegrimeerd, gespeeld. Toneel dus geheel als vernuftig on derhoudend spel. Henry II" is als paperback versche nen bij Querido 16,90). door Hans W. Ledeboer DEN HAAG Net als bij ons heeft ook in Italië de opgeschoten Jeugd een aparte woordenschat, die. met de mode, sterk wisselt. Wij kennen de uitdrukkingen „wéérdeloos", „te gek", „blits" en noem maar op. Zo n Italiaans Jeugd-modewoord is „tut to liscio". hetgeen letterlijk zou moeten betekenen: „alles glad" of „héél gemakkelijk" Misschien zouden wij deze uitdruk king in het Nederlands kunnen ver talen met „het zit wel snor". Een Itliaanse Jongen bedoelt ermee, dat nu alles best is, of je de ene of de andere kant op wilt. Maar net als een Nederlandse jongeman doet ge bruikt hij zo'n uitdrukking te pas en te onpas, tot uiteindelijk er van de oorspronkelijke betekenis niets meer is terug te vinden. Hans Tuer- lings gebruikte „tutto liscio" als naam van een pittige solo, die de danser Johan Meijer presenteerde in het HOT, omlijst door „Stoolgame" en „Elegia" van Jirl Kylian ln een programma van het Nederlands Dans-Theater, dat vanavond weer in het HOT is te zien en dat vrijdag avond 3 februari in de Blauwe Zaal in Utrecht wordt gegeven. Tuerlings is een jonge, aankomende choreo graaf. al kunnen we wat hij nu maakt zeker niet meer rangschik ken in de categorie „Jeugdwerken". Hans Tuerlings zorgde voor een ver rassend bewegingsspel met de nodi ge uitdrukkingskracht, pittige over gangen van de ene beweging ln een volstrekt andere, met zo nu en dan lekkere dansvirtuositeit Met een duidelijk „leitmotiv" als thema, waarop allerlei variaties werden uit gewerkt en daardoor mooi muzi kaal Als begeleidende muziek een arran gement van Bernhard van Beurden van allerlei Italiaanse volksmotie ven, waarvan de oorspronkelijke componisten onbekend zijn. „Vijf Estampies". Als zeer passend decor van Tom Schenk een brokkelig ste nen muurtje, een paar cypressen, een scooter Voor het kostuum van Johan Meijer heeft Hans Tuerlings zelf gezorgd: een zandkleurige over all. suggererend dat de danser een heel gewone Jonge Italiaanse arbel- dersjongen is Onwillekeurig misschien een verge lijking met werk van Jennifer Mul ler Maar Jennifer Muller is Ameri kaanse en haar schilderingen betref fen specifiek de Amerikaanse jeugd, vaak de Amerikaanse college-jeugd Tuerlings' „Tutto Liscio" is uitge sproken Europees, zij het Zuid-Eu ropees. staat veel dichter bij ons en onze eigen jeugd dan de choreogra fieën van Jennifer Muller. Verder is „Tutto Liscio" prettig pretentieloos als deze solo is bedoeld. Nederlandse Stichting voor Leprabestrijding (NSL) Amsterdam

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 9