'Enge'
over Han de Wit
ICHTBIJ
tékening van een lezer
commentaar
-Ë
'OUW
Roeland Kerbosch maakte 'Retourtje derde wereld'
isters en staatssecretarissen
listers en staatssecretarissen (2)
Klrgunning voor aluminiumfabriek
M6EEFT WIT Hi) HTEFT, IS WAARD DAT H5 LFFFTMAAR HOE IAN6 HOG?
Guur verschiet
Wintersport
smurfen uit egypteland
te opvallend
niet lekker
hond
niet snik
stinkwapen
10 JANUARI 1978
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
lien herinnert men zich nog
•ste optreden van het kabinet-
fyl. Behalve zestien ministers
A n niet minder dan zeventien
V; ecretarissen een plaatsje ach-
regeringstafel. Wij hebben
ibinet destijds in deze kolom
iet naar onze mening veel te
aantal staatssecretarissen en-
flink gekapitteld.
nister-president slaagde er in
geringsverklaring ook niet in
ligend aan te tonen waarom
secundanten aan de zestien
ers moesten worden toege-
De indruk is nooit helemaal
nomen dat politieke invloed
lalen belangrijker leek dan
gedeeltelijke taakverlichting
:en bepaalde minister,
"^tonden destijds in onze kritiek
SÊ Heen. Ook de heer Wiegel, de
Tj ïleider van de VVD, de groot-
Üi ?positiepartij in die periode,
^veinig ingenomen met een zo
geladen kabinet,
rlijkheid gebiedt op te merken
heer Wiegel zeer consequent
zijn opvattingen en gedachten
ihet aantal ministeries en de
ij behorende ministers en
icretarissen.
idere partijen is het meermalen
ird dat men zonder slag of
over belangrijke politieke
vraagstukken van gedachten veran
derde. Dat kon men de heer Wiegel
en de zijnen op dit punt zeker niet
verwijten. Het was dan ook geen
verrassing dat de VVD in zijn ver
kiezingsprogramma 1977-1981 veel
ruimte besteedde aan de departe
mentale herindeling.
Nu kan men ernstige bedenkingen
hebben tegen bepaalde passages in
dit VVD-programma op bijvoor
beeld sociaal en financieel terrein,
de genoemde paragraaf over de op
zet van de ministeries duidt op een
aantrekkelijke en doelmatige aan
pak. De formulering in het pro
gramma is ook niet voor tweeërlei
uitleg vatbaar: ,,De ministerraad is
gediend met een zo beperkt moge
lijk aantal ministers. Het aantal
staatssecretarissen wordt vermin
derd".
Nu wil het nog weieens gebeuren
dat exegeten met de uitdrukking
,,zo beperkt mogelijk" vele kanten
uit kunnen. In dit geval is dat uitge
sloten. In het programma wordt
duidelijk aangegeven dat het aantal
departementen moet worden terug
gebracht van zestien naar twaalf.
Een zorgvuldige analyse van dit
onderdeel van Wiegels verkiezings
programma brengt voorts aan het
licht dat een aantal staatssecreta
riaten van ongeveer vijf of zes vol
doende wordt geacht.
:ou denken dat deze opzet een
in de lucht is moet zich vergis-
Bij deze afslanking van de
ke top behoort ook de ge
le dat het aantal Tweede-Ka-
jpgden kan worden terugge
pakt van 150 tot 100. Dit idee
bij ons ernstige twijfel,
dat is t
i thans niet aan de orde.
intussen heeft ons land nu
i maar weer een kabinet van
zestien ministers en in ieder geval
vijftien staatssecretarissen. Men
kan zich afvragen hoe dit nu valt te
rijmen met het VVD-verkiezings-
programma.
Wij hopen maandag a.s. van de
minister-president in de regerings
verklaring te horen hoe hij er in is
geslaagd de VVD volledig van die
doelmatige departementale aanpak
af te houden.
eri
*toELBURG (ANP) - Gedepu-
"Me staten van Zeeland hebben
euilumuniumfabriek Péchiney Ne-
jrnd in Vlissingen-oost een hin-
■4etvergunning verleend op
ld van de wet inzake de lucht-
ptreiniging. Deze vergunningen
""fatten de gehele bestaande fa-
t, en de geplande uitbreiding
een derde serie ovens. De ver-
igen komen in de plaats van
inderwetvergunning van 30
1971.
Jen het verlenen van de vergun
ning is bezwaar gemaakt door de
Vereniging Milieuhygiëne Zeeland,
de stichting Natuur en Milieu en
bijna veertig particulieren. De aan
vraag om vergunning door Péchiney
dateert van 1974. Zij is tot stand
gekomen, zoals trouwens gebruike
lijk, na vooroverleg met verschillen
de technische overheidsinstanties.
De vergunningen hebben in hoofd-,
zaak betrekking op de bijzonder ge
compliceerde moderne installaties
voor de zuivering van fluor uit de
smeltovens.
door Nico Kussendrager
AMSTERDAM - Vrijwilligers
die uit een ontwikkelingsland
terugkomen, kunnen hier hun
ei niet kwijt.Ze stuiten bij fami
lie en vrienden op onbegrip,
onkunde, gebrek aan inlevings
vermogen. Het blijft bij een
avondje dia's vertonen, napra
ten over „hoe warm het was en
hoe ver", en dat was dan dat.
Over die teleurstelling en ontgooche
ling van Han de Wit (het prototype
van de Nederlandse vrijwilliger)
draaide de cineast Roeland Ker
bosch „Retourtje derde wereld."
„Een vrijwilliger? Dat is een koloni
aal met een retourbiljet."
De machteloosheid druipt van de
wat „enge", eenzijdige film af. De
vrijwilligers stoten, weer thuis,
voortdurend hun neus. Ze slagen er
niet in hun betrokkenheid (meestal
tenminste) ook in Nederland vorm te
geven. Eén van hen loopt met stij
gende verbazing over de verspilling
van de welvaartsmaatschappij langs
de vuinisemmers, een ander kan ook
aan zijn vrouw zijn verhaal niet
kwijt, en een derde zit helemaal in de
problemen omdat hij uit Ivoorkust
een vrouw heeft meegenomen die
hier niet aardt. „Ik had me niet kun
nen voorstellen dat de mensen hier
zo anders zijn. Heel anders dan bij
ons." Han de Wit is eenzaam.
Verder dan dat vaststellen is Roe
land Kerbosch niet gekomen. „Dat
was ook m'n bedoeling en m'n op
dracht niet," zegt hij. Je kunt je
afvragen of de opdracht, verstrekt
door de Stichting Nederlandse Vrij
willigers, dan wel zo goed is geweest.
Want wie kan er nu met deze film uit
de voeten?
Teruggekeerde vrijwilligers kunnen
er de schrale troost uithalen niet de
enige te zijn die het weer thuis moei
lijk hebben. De SNV kan de hand in
eigen boezem steken wat betreft het
gebrek aan opvang van de mannen
en vrouwen die terugkomen uit de
derde wereld. „Het is een uitdaging
aan het adres van de opdrachtgever,
die het aandurft zichzelf kritisch te
laten bekijken," vindt de chef van de
Nederlandse Vrijwilligers, Willem Ze
venbergen. En mensen met geen of
oppervlakkige belangstelling voor
de derde wereld komen een heel
klein beetje aan de weet wat de SNV
is en horen van de mogelijkheden te
worden uitgezonden. Dat het met die
kennis droevig gesteld is blijkt uit
Een vrijwilliger kwam in de problemen omdat hij uit Ivoorkust een vrouw had meegenomen die hier
niet aardt. „Ik had me niet kunnen voorstellen dat de mensen hier zo anders zijn",
straat interviewtjes: „De SNV? Oh,
ja, van hiep, hie, horee!
Kerbosch had een andere film kun
nen maken. Een film waarin door de
ogen van de vrijwilligers een beeld
was gegeven van het leven en wer
ken in een ontwikkelingsland, van
de moeilijkheden en teleurstellingen
daar, van de verschillen tussen onze
samenleving en die in Afrikaanse
landen. Een paar keer duikt bijvoor
beeld op dat het hier „ieder voor zich
en God voor ons allen is." tegen in
Afrika „ieder voor ieder" binnen het
familie- en stamverband. Over het
„zweten en aanpakken" van de vrij
willigers in de derde wereld, vergele
ken met ons „gelikte leven" (tekst
uit een andere SNV-film), hier. Via de
camera hadden ze dan ook nog een
„stukje van hun ei" kwijt gekund.
Zo'n film was totaal verschillend ge
worden van wat Kerbosch nu heeft
afgeleverd, maar wel bestemd ge
weest voor een veel breder publiek
(de film komt ook op het scherm)
dan alleen de SNV-„incrowd".
Filmisch zit „Retourtje derde we
reld" voor het lekenoog goed in el
kaar, met aardige grappen die overi-
Roeland Kerbosch
gens soms wel de aandacht afleiden.
Een beeld van het eten van een ba
mibal uit de muur tegenover het
stampen van gierst op het Afrikaan
se platteland. Een beeld van een
jongen die auto-techniek had gestu
deerd: Dat zag ik na mijn verblijf in
Kenia niet meer zitten, dat wés
snel beeld van een dichtslaande mo
torkap en nu ben ik bijna klaar
met economie.
Hij heeft wat geleerd van zijn verblijf
in een ontwikkelingsland, maar er
zijn ook anderen. Iemand die vertelt
„daar baas te zijn geweest, en dat
ben ik hier weer". In Zambia kapte
hij bomen om een weg te kunnen
maken, hier staat hij aan het hoofd
van een plantsoenenbedrijf dat
groen aanlegt. Het zijn wel sterk
onderling verschillende vrijwilligers
die Kerbosch heeft uitgekozen. Ove
rigens valt het op dat de drie hoofd
rolspelers in de film mannen zijn.
Kèrbosch heeft nauwelijks met
vrouwelijke vrijwilligers gepraat
over hün ervaringen.
Bewustwording
Het leven van een aantal terugge
keerde vrijwilligers is vaak des te
meer teleurstellend, omdat zij grote
verwachtingen hebben van de moge
lijkheden tot „bewustmaking" hier.
Dat valt tegen. Nogmaals: er is nau
welijks belangstelling voor ontwik
kelingssamenwerking (zij het meer
dan in veel andere westerse landen),
er is een groot gebrek aan kennis en
veel verandert daar niet aan. Ook
door „Retourtje derde wereld niet".
Iemand kan zich de vraag stellen of
dat nu zo hoog nodig moet. en zeker
op de schaal waarop het bij ons
gebeurt.
Arie Kuiper schreef een paar weken
geleden een wat zuur stukje in het
weekblad De Tijd over al die bladen
die zich in dit land bezighouden met
„bewustwording" van het Neder
landse volk. „Een taak die tegen
woordig dikwijls als belangrijker
wordt beschouwd dan de hulpverle
ning aan de derde wereld zelf". Kui
per wordt wel eens moe van al die
bewustwording en al die „struc
turen".
Hij haalt prins Claus aan. nota bene
voorzitter van de Stichting Neder
landse Vrijwilligers, die eens heeft
gezegd lichtelijk onwel te worden als
hij het woord „structuren" hoort. Als
je ziet dat er ergens iets mis is en je
wilt helpen, dan mag dat niet, het
haalt allemaal niets uit. „want het
zullen de structuren wel weer we
zen". Natuurlijk, zegt Kuiper, is het
van groot belang dat steeds meer
mensen gaan beseffen dat een deel
van onze economie omver moet om
de derde wereld te kunnen redden,
„maar zou het niet kunnen zijn dat
in Nederland het evenwicht tussen
bewustwording en hulpverlening een
beetje te veel is verdwenen?"
Ja. cTat zou best eens kunnen zijn,
maar toch legde vrijwilligers-chef
Zevenbergen er bij de vertoning van
Kerbosch' film sterk de nadruk op.
Tweede doelstelling van de SNV is
„het helpen voorlichten van de Ne
derlandse bevolking over de oorza
ken en de hardnekkigheid van de
onrechtvaardige verdeling in de we
reld."
Koffiepot
Zevenbergen had het in zijn inlei
ding bij de film over de „vlucht" van
het „thuisfront in de gezelligheid
rond de pruttelende koffiepot" (die
in de film van Roeland Kerbosch
steeds terugkomt). Waarom is die
tweede doelstelling (van het helpen
voorlichten van de Nederlandse be
volking) zo moeilijk, vroeg Zeven
bergen zich af. De film van Ker
bosch, sloeg hij de spijker op zijn
kop. geeft op die vraag geen ant
woord. Hij zelf trouwens ook niet.
De SNV blijft de voorlichting en
bewustwording hoog in haar vaan
del voeren, ondanks de kritiek van
de „Kuipers". De SNV, zei Zevenber
gen, moet meer doen aan de opvang
van vrijwilligers om hen warm te
maken voor die tweede doelstelling.
Dat heeft de film „Retourtje derde
wereld" dan tenminste voor de SNV
eens te meer duidelijk gemaakt.
ikemngen. bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent. Postbus 859.
Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon.
HET WEER door Hans de Jong
Weerrapporten
BELOOF JE D'R 6£EN STOUTEÖN6EN
MEFTfJOOEN? AMDE.es ICpijS jE
'T MlET HOOP'
De kaarten van de hogere ni-
veau's beloven niet veel goeds.
Ze laten er geen twijfel over be
staan dat er boven de Oce&an
met grote snelheid zeer koude
(boven)lucht onderweg is naar
de Britse eilanden en onze om
geving. De temperatuur op 5000
meter hoogte kan boven de Brit
se eilanden inmiddels gedaald
zijn tot minus 40 graden (Ierland
en Engeland) en minus 43 gra
den (Schotland). Dit zijn waar
den die goed zijn voor sneeuw
niet alleen in de bergen maar
ook op de begane grond. Ter
oriëntering: normaal óp dit ni
veau in januari is voor De Bilt
minus 27 graden. Bij waarden
van minus 40 en daaromtrent
denk je onmiddellijk aan een
koude put. Dat is in dit geval
niet zo. De hoogtekou wordt met
een imponerende vaart, maxi
maal 170 kilometer per uur bij
Ierland, langs een strakke west-
oost-baan aangevoerd. Op 12000
meter hoogte is het tempo 200
tot 250 kilometer per uur. Net
als een week geleden zijn de
straalstromingen dus nu weer
dichter bij ons in de buurt en dit
vergroot toch wel de kans op
complicaties. Het wordt dus
weer even spannend. Hangt er
ook dit keer weer een onvoorzie
ne en spectaculaire depressie-
tint in de lucht? Een aanwijzing
hiervoor zou kunnen zijn de
door „Bracknell" verwachte de
pressiewandeling van het ge
bied ten zuiden van IJsland en
via het zeegebied ten noorden
van Schotland (woensdag) naar
Denemarken (donderdag) waar
bij hij zich boven de Noordzee
opnieuw zal gaan activeren en
uitdiepen. (Onder 980 millibar).
Dit vergroot de luchtdruktegen
stellingen. Wij moeten dan reke
nen op een krachtige tot storm
achtige wind uit de onpopulaire
hoek noordwest met de moge
lijkheid van stormgevaar boven
zee en langs de kusten. De na
tuur zou dus weieens weer in
herhalingen kunnen vallen,
wanneerde computerpro
gnoses goed uitkomen.
De koude lucht waarvan sprake
was, is afkomstig uit Labrador
en Baffin-Land (noordoost-Ca
nada), waar het de afgelopen
dagen aan de grond plaatselijk
minus 40 graden is geweest.
Een weergeïnteresseerde uit
Zwolle vroeg of het niet-dicht-
vriezen van de Oostzee, nu al
verscheide jaren achter elkaar,
het voorkomen van strenge win
ters misschien tegenhoudt. Ant
woord: nee. Een strenge winter
hangt in eerste aanleg samen
met de luchtdrukverdeling en
daaruit voortvloeiend de lucht
stromingen liefst aanhoudend
uit noordoost tot oost. Als de
natuur werkelijk wat wil in die
winterse richting, bevriest de
Oostzee heus wel en bij voldoen
de lange kille adem misschien
zelfs wel het tegen het PEB-
koelwater afgeschermde bin
nenwater van Leeuwarden (start
Elfstedentocht).
De jongens van de Nederlandse
vereniging voor Weer- en Sterre-
kunde staan voor niets. Eén van
hen kreeg het lumineuse idee
een regenmeter mee onder de
douche te nemen. Wellicht is de
onderliggende gedachte ge
weest een nieuw Nederlands re
cord te boeken en dat is dub
bel en dwars gelukt. In 60 secon
den was er al 35 millimeter regen
opgevangen. Per minuut valt er
in uw en mijn douchevertrek
vijftig tot honderd millimeter
water. Eén met de douche verge
lijkbare regen is nergens op de
wereld waargenomen. Volgens
het blad „Weerspiegel" bleek bij
zware regen de neerslagintensi
teit en -hoeveelheid duidelijker
beïnvloed te zijn door de drup
pelgrootte dan door het aantal
druppels.
Uit Emmen vernam ik nog dat
daar op 22 december de forcy-
thia bloeide en uit Zwolle (oost
zijde) dat daar tijdens de explo
sieve koufrontbuien van dins
dag 3 januari de temperatuur
midden op de dag daalde tot
minus 1 graad, waargenomen
met een geijkte maximumther
mometer in een speciale
thermo-meterhut.
In het gehele Alpengebied is de
situatie goed tot zeer goed voor
de wintersport. Boven 900 meter
ligt er nu 20 tot 50 centimeter
poedersneeuw; in de hogere la
gen groeide de sneeuwhoogte
aan tot 100 270 centimeter. In
de Harz is het nog overwegend
gunstig met 10 tot 80 centimeter
sneeuw maar het weer wordt er
niet fraaier op met bewolking,
mist en later wat sneeuw. Enke
le sneeuwhoogten: Feldberg 38
centimeter poedersneeuw. Kan-
zelwand 120 centimeter poeder
sneeuw. Garmisch Partenkir-
chen 18 centimeter poeder
sneeuw. Braunlage 60 centime
ter poedersneeuw. Berchtesga-
den 20 centimeter oude sneeuw,
Andermatt 72 centimeter, Mür-
ren 35 centimeter. Sk. Moritz 26
en Zermatt 32 centimeter.
Edde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
Vlissingen
Zd Limburg
Aberdeen
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Frankfort
Helsinki
Innsbruck
Klagenfurt
Kopenhagen
regen
regen
regen
licht bew
geheel bew
half bew
geheel bew
geheel bew
mist
motregen
onbewolkt
geheel bew
geheel bew
Luxemburg
Madrid
Malaga
Mallorca
Munchen
Nice
Oslo
Parijs
Rome
Split
Stockholm
Wenen
Zurich
Casablanca
Istanbul
Las Palmas
New York
TelAviv
Tunis
half b
geheel bew
licht bew
sneeuwbui
teil
Üder redactie van Loes Smit
imt het goedmoedige smurfen-
Ikje echt uit het land „waar de
urfenhuisjes staan?" Zo'n vrien-
ijk kabouterland, waar iedereen
voor elkaar is en alles doet om
de ander naar de zin te maken?
rgeet het maar. Smurfen zijn in
oorspronkelijke verhaal slaven
"ten land dat verdacht veel op het
- ypte van de farao's lijkt, maar
i niet geregeerd door een Egyp-
laar, maar door een boosaardige
id, een beul, een slavendrijver en
i grote hebberd. Een puur anti-
Ddse strip dus. onthult M. Kopuit
het Nieuwe Israëlietisch Week-
E
I strip waarin de smurfen in feite
itfcoren zijn. dateert van 1969 en
Leiet Het Onzalige Land. De Parijse
jejtenaar Peyo liet daarin de smur-
nog figureren, maar is later
ifcrgestapt op verhalen met uit
etend smurfen De helden in Het
^zalige Land heten Johan en Pir-
piet. hulpvaardige ventjes overi
gens en de nobelheid zelve, maar
het verhaal is volgens het NIW dui
delijk geïnspireerd op de uittocht
uit Egypte, hoewel net omgekeerd.
De twee ventjes dienen blijkbaar
tot vermaak van een goede koning,
maar zien geen kans hem op te
vrolijken. Evenmin helpt het
brouwsel van toverkol Rachel of
wie of wat dan ook, tot de man met
het kooitje opdraaft. Daarin zit de
eerste smurf, ooit door een mense
lijk oog aanschouwd. De koning
heeft danig plezier in het goedge
mutste kereltje en Johan en Pirre-
weit kopen hem dus vrij. „Voor
twee zilverlingen, de geijkte term
die associaties aan verraad op
roept." aldus het NIW. De bevrijde
smurf kan nu terug naar zijn vader
land, Het Onzalige Land. waar de
Grote Smurf woont, maar dat land
blijkt geterroriseerd te worden
door een karikaturaal joods man
netje. Monulf. Bijgestaan door zijn
vuurspuwende draak Fafnir
dwingt het slechte schepsel het
smurfenvolkje diamanten te del
ven en houdt het behalve de gewo-
me smurfen ook de Grote Smurf als
gijzelaar gevangen. Monulf bedient
zich van een zweep en herkenbare
uitroepen als: Baal!, Asmodeel!,
Beëlzebub!, die boven zijn hoofd in
Hebreeuwse lettertekens worden
aangegeven.
De goede koning, Johan en Pirre-
wiet gaan met de enige vrije smurf
op weg naar Het Onzalig Land om
het volk uit de macht van de slech
te jood te bevrijden. Mèt toverstaf,
waarmee ze als Mozes water uit de
bodem kunnen slaan. Onderweg
krijgen ze eerst nog een plaag of
tien te verwerken: een ondoor
dringbaar oerwoud, een moeras
waarin ze haast verdrinken, duis
ternis, plenzende regen, een woes
tijn met verzengende zon en alleen
zout water, bergen met steile wan
den, diepe ravijnen, gletsjers, lawi
nes en verblindende sneeuw
stormen.
NIW-hoofdredacteur Kopuit vroeg
Pierre Kartner. de zanger van het
smurfenlied, of hij van het stripver
haal gehoord had. Dat had hij,
maar verder wilde Kartner er niet
op ingaan. „Ik zing voor Jan met de
Pet. Ik heb geleerd geen uitlatin
gen meer te doen die mij kunnen
schaden Ik onthou mij van een
mening." En bij de Brusselse uitge
ver van de strip. Dupuis Zonen,
kreeg Kopuit onder meer te horen:
„De mensen gaan achter alles wat
zien en dat is zo verkeerd."
Intussen heeft het succes van
Peyo's creatie de smurfen uiteinde
lijk bevrijd, want dat succes was de
reden, waarom de tekenaar op ver
halen met louter en alleen smurfen
overstapte. Wel is volgens het NIW
de oude geschiedenis met de snode
Monulf nog steeds te krijgen, maar
hopelijk hebben strips lezende kin
deren daar niet zoveel erg in.
In een sneltrein tussen Cannes en
Ventimiglia sloeg een vrouw een 72-
jarige passagier op zijn hoofd en
probeerde hem vervolgens zijn por
tefeuille te ontfutselen. Ondanks
een gapende hoofdwond zag het
slachtoffer kans aan de noodrem te
trekken en al gauw werd de over-
valster gepakt. Het bleek dezelfde
Fran^aise te zijn, die een half jaar
geleden, gewapend met een pistool,
een bank in Cannes trachtte te
beroven: het is niet eenvoudig Je
onopvallend op de achtergrond te
houden als je boven de 250 pond
weegt.
Een jonge Fransman zal op be
schuldiging van moord terecht
moeten staan. Hij schoot in een
dronken bui zijn 19-jarige vrouw
dood. alleen omdat ze zei de taart
die hij voor had meegebracht, niet
lekker te vinden.
STELLETJE i/We&FAHTËer-JES.'
MS /AS mWHW MET EEN BCOES
VOL MET EGELSTENEN HEB. LAPT
/k'OOLL/E GEO TE- SMOET LEVEND
VEESPENDEN POOE MOM DPHDtr
6NEME.'
Twee van de illustraties uit Het On
zalige Land, die bij het verhaal in
het Nieuw Israëlietisch Weekblad
geplaatst zijn. Boven staat dc ont
aarde Monulf de arme smurfjes weer
uit te schelden en op te jagen, en
onder zit het wakkere tweetal Johan
en Pirrewiet (met op de achtergrond
de vrijgekochte smurf) zich te ver
bijten om Monulf niet meteen aan te
vliegen.
De Portugezen, vindt Hans Dorre-
ptijn, zijn vriendelijk en zachtaar
dig, en de honden van de Algarve
'doen in (zacht-) aardigheid niet voor
hen onder. „Nog nooit heb ik zoveel
leuke lieve honden meegemaakt."
schrijft hij in de VPRO-gids „Hart
verwarmende non-blaffende hon
den. Speciaal één hond staat me nog
levendig voor de geest, een zwarte
kort haar met gele ogen. Het lieve
dier kwam glimlachend op ons af. de
fcop iets naar beneden gericht, zodat
hij op een Jan Blaaser-achtige ma
nier onder zijn bovenste oogleden
doorkeek. Zulke aardige, niet-agres-
sieve, niet bezitterige, niet lawaaiige
honden had ik nog nooit meege
maakt. Zwerfhonden met meer be
schaving in hun pink dan al die
zenuwachtige villabewakers in Ne
derland In hun hele bast." Een op
vallend verschil met de honden die
daar permanent gevestigde Britten,
Duitsers en Nederlanders van thuis
hebben meegenomen, vindt hij. Dat
zijn de enige honden ln de hele Al-
garve, die als razenden tegen elke
voorbijganger tekeer gaan.
Een kleine tachtigduizend gulden
heeft het gemeentebestuur van Li
verpool klaarliggen om er een
standbeeld in het centrum van de
stad mee op te richten voor de
Beatles, alle vier afkomstig uit en
met hun carrière begonnen in Li
verpool. Of de beroemdheden er
zelf blij mee zijn? Ex-Beatle Paul
McCartney in elk geval niet. Vol
gens Televlzier heeft hij al laten
weten dat al dat geld beter voor een
goed doel gebruikt kan worden. En
op de mededeling dat het bedrag
één en al goede gaven van de Beat-
le-fans Is, moet hij gezegd hebben:
„Die zijn niet goed snik."
Ooit over je nek gegaan van ellende
door de stank van een bunzing?
Mogelijk is dat binnenkort in heel
Amerika te ruiken want ene Paul
Leblond heeft de stank verwerkt
tot een wapen tegen aanranders.
Het luchtje zit ln een capsule die je
zo met je nagel stukmaakt, en het
stinkt zo verschrikkelijk dat geen
aanrander er langer dan een paar
seconden tegenop kan. Een specia
le deodorant, die de stinkende
vrouw zelf weer verlost van haar
oneigenlijke geurtjes, wordt bij
deze „rapel" geleverd (samentrek
king van rape aanranding, en to
repel afslaan); al met al kost het
afweergeschut goed vijftien gul
den. Wat een vrouw moet doen als
haar aanrander zelf een busje bun
zing-deodorant bij zich heeft, ver
meldt de geschiedenis niet, maar
de politie van Los Angeles kan daar
misschien iets zinnigs over zeggen.
Daar hebben ze er al ervaring mee
opgedaan, toen Leblond zijn wapen
kwam demonstreren.
