Westen denkt
aan erkenning
van Transkei
Verwarde berichten over
strijd Vietnam-Cambodja
Peking voor de keus tussen Moskou en Washington
Assad haalt fel
uit naar Sadat
Geisel benoemt opvolger
Carter in Brussel
Voor steun bij olieboycot
één dag loon I
Britse brandweer beslist donderdag
Chinezen wantrouwen Amerikaans beleid
ZATERDAG 7 JANUARI 1978
liinittgiwiii
Trouw/Kwartet
door Hennie Serfontein
PRETORIA De Westerse landen overwegen het Zuidafrikaan-
se thuisland Transkei internationaal diplomatiek te erkennen.
In ruil hiervoor zou Transkei steun moeten verlenen in het geval
van een internationale olieboycot tegen Zuid-Afrika.
Het Westen, is naar aanleiding van
een aantal onderzoekingen tot de
conclusie gekomen dat Transkei een
strategisch belangrijke positie in
neemt omdat het de enige verbin
ding met de zee vormt, de Zuldafri-
kaanse havens uitgezonderd, van het
landinwaarts gelegen Lesotho. Zeer
uitgebreide studies die door verschil
lende Westerse landen werden on
dernomen benadrukken de kwets
baarheid van de niet aan zee gren
zende landen Lesotho, Swaziland en
Botswana. Van deze drie is Lesotho
het meest kwetsbaar. De situatie
van Botswana zal na de omwenteling
in Rhodesië en de onafhankelijkheid
van Namibië verbeteren.
Wanneer er een olieboycot tegen
Zuid-Afrika zou worden ingesteld,
zou de geplande haven Port St.
Johns in Transkei en de gemeen
schappelijke grens van dit Zuidafri
kaans thuisland met Lesotho, Trans
kei tot een schakel van levensbelang
maken in de contacten van Lesotho
met het Westen. Aangenomen wordt
dat de Fransen momenteel aan een
haven in Port St. Johns werken die
voor een dergelijke taak niet over de
benodigde faciliteiten zal beschik
ken. Eveneens wordt aangenomen
dat het Westen tot de conclusie is
gekomen dat het om zowel prakti
sche als financiële redenen zeer
moeilijk zou zijn om olie via een
luchtbrug aan Lesotho te leveren.
Tijdens een verkiezingstoespraak
begin november waarschuwde de
Zuidafrikaanse premier Vorster de
buitenwereld dat een olieboycot
Zuid-Afrika niet op de knieën zou
dwingen maar fataal zou zijn voor
Botswana, Lesotho en andere Afri
kaanse landen. Vorster was zonder
twijfel bloedserieus. Gezien het wel
overwogen Zuidafrikaans besluit om
te kiezen voor mogelijke internatio
nale isolatie om te overleven, zal
Zuid-Afrika zonder twijfel een blok
kade tegen olieleveranties aan Le
sotho, Swaziland en Botswana in
stellen wanneer zij zelf het mikpunt
van een olieboycot wordt.
ADVERTENTIE
voordeamtstenin
latijns-amerika
voor de opbouw van hun
demokratischevakbewe-
ging:
«voor vormingswerk
•voorhet opzetten van
coöperaties, boerenbonden
en vrouwenorganisaties
«voor het organisatiewerk
in de krottenwijken
m uw solidariteit
zijverdi'
tnederlanc
"nieuwe gracht 47 utrecht
telefoon 030319675
Onlangs werd door verschillende in
stellingen een plan onderzocht om in
het geval van een olieboycot tegen
Zuid-Afrika een luchtbrug voor de
aanvoer van olie naar Lesotho, Swa
ziland en Botswana in te stellen. Het
plan werd door de secretaris-gene
raal van het Britse Gemenebest
Schridpath Ramphal, met Zam-
biaanse regeringsfunctionarissen be
sproken tijdens een bezoek in no
vember aan Loesaka. Toentertijd
werd het mogelijk geacht om een
luchtbrug naar Lesotho in te stellen.
Voor het geval Zuid-Afrika haar
luchtruim zou sluiten voor de lucht
macht van de Gemenebestlanden
zouden vrachtvliegtuigen gechar
terd kunnen worden. Ook Nigeria
zou bij de terbeschikkingstelling van
de benodigde vliegtuigen betrokken
worden.
Alternatieven
Maar vanwege de praktische moei
lijkheden die het plan oplevert heeft
het Westen alternatieve mogelijkhe
den in overweging genomen. De
nieuwe Westerse visie op Transkei
zou kunnen leiden tot een herziening
van de Westerse kijk op het net
onafhankelijk geworden Zuidafri
kaans thuisland Bophuthatswana,
die internationale diplomatieke er
kenning onthouden wordt. Dit Ban
toe-thuisland zou in de oorlog van de
sancties eveneens een belangrijke
rol kunnen vervullen gezien zijn ge
meenschappelijke grens met Bots
wana. dat juist ligt in de buurt van
de twee belangrijkste steden van
Botswana, Gaberone en Lebatsi.
Bophuthatswana zou Botswana wat
olie kunnen leveren in ruil voor een
vorm van erkenning.
DAMASCUS, CAIRO. JERUZALEM (AP. UPI, Reuter) De
Syrische leider' Hafez al Assad heeft een van de felste aanvallen
tot nu toe op Egyptes president Sadat gelanceerd. Tegenover
een delegatie van Amerikaanse congreslededn verklaarde Assad
gisteren dat „Sadats bezoek aan Jeruzalem de kansen op vrede
heeft geruïneerd op een ogenblik dat Intensieve inspanningen
werden gedaan om de moeilijkheden bij het zoeken naar een
oplossing van het conflict in het Midden-Oosten te overwinnen
De Braziliaanse president Ernesto Geisel (links) drukt de door hem benoemde opvolger Figueiredo de
hand.
RIO DE JANEIRO (AFP, UPI) Met de benoeming van generaal Joao Baptista Figueiredo tot
zijn opvolger heeft de Braziliaanse president Ernesto Geisel voor de komende zes jaar een
democratische ommezwaai in zijn land vrijwel ondenkbaar gemaakt.
Generaal Figueiredo, die de persoon
lijke keus van president Geisel is en
die met veel zorg door hem is uitge
kozen, is hoofd van de Braziliaanse
veiligheidsdienst. Welke politieke
doeleinden Geisel precies met de be
noeming van Figueiredo heeft, is
niet volledig duidelijk. Evenmin be
staat er helderheid over de vraag wat
er precies van de nieuwe man, die
begin volgend jaar Geisel zal opvol
gen, te verwachten is.
De afgelopen maanden heeft Geisel
informele besprekingen gevoerd met
burgerpolitici om deze te betrekken
bij de militaire regering. De presi
dent zou daarbij duidelijk hebben
gemaakt dat de speciale maatrege
len om de oppositie monddood te
maken wellicht hun tijd hebben ge
had. De militairen zouden in princi
pe bereid zijn de burgers wat meer
ruimte te laten in de politiek. Con
crete plannen voor een gedeeltelijke
democratisering zijn tot dusver ech
ter nooit op tafel gekomen.
Steun
Politieke waarnemers rekenen gene
raal Figueiredo niet tot de harde lijn
in het militaire apparaat, maar men
verwacht aan de andere kant ook
niet van hem, dat hij een democratie
naar westers model zal instellen. Hij
heeft steun betuigd aan de uitspra
ken die president Geisel op dit ge
bied gedaan heeft, maar deze zijn
dermate vaag dat er weinig concrete
conclusies uit getrokken kunnen
worden. Wel heeft de benoeming van
Figueiredo er inmiddels toe geleid
dat de kansen van Magalhaes Pinto,
een burgerkandidaat voor het presi
dentschap verkeken zijn. Wel zou
hem door president Geisel een eer
volle aftocht in het vooruitzicht zijn
gesteld.
Assad liet weten dat „Sadat de weg
van de capitulatie, niet van de vrede
bewandelt". Assads ontmoeting gis
teren met de Amerikaanse congres
leden en een eerder gesprek van
PLO-leider Jasser Arafat met deze
delegatie laten zien dat de radicalen
in de Arabische wereld toch niet alle
verbindingen met Washington willen
verbreken.
Arafats zeven uur durende gedach-
tenwisseling met de Amerikaanse
delegatie werd algemeen als zeer ver
rassend gezien. De PLO-leider legde
uit waarom de Palestijnen zich vier
kant opstellen tegen het vredesiniti
atief van Sadat. De ontmoeting werd
als verrassend gezien, omdat Arafat
noch onlangs tijdens een aanval op
het Amerikaanse beleid „vaarwel"
had gezegd aan de Amerikaanse be
langen in het Midden-Oosten.
Het Palestijnse persbureau Wafa
deelde niet mee met welke congres
leden Arafat had gesproken. De
Amerikaanse delegatie staat onder
leiding van de voorzitter van de com
missie van buitenlandse zaken uit
het huis van afgevaardigden, de de
mocraat Clement Zablocki uit Wis
consin. Volgens het Palestijnse pers
bureau had de PLO-leider een uit
eenzetting gegeven van de doelstel
lingen van de Palestijnse revolutie
„het recht van de Palestijnen om
terug te keren naar Palestina, hun
recht op zelfbeschikking en hun
recht om een onafhankelijke staat
BANGKOK (Reuter, UPI, AP) De berichten over de oorlog die is uitgebroken tussen Vietnam en
Cambodja waren gisteren uiterst verward en tegenstrijdig. Gistermorgen maakte Cambodja
bekend dat Vietnamese troepen langs de gehele grens Cambodja waren binnengetrokken, maar
later op de dag werd verteld dat de Vietnamezen vernietigend verslagen waren.
Volgens een verklaring die door het
Cambodjaanse ministerie van bui
tenlandse zaken werd uitgegeven,
probeert Vietnam Cambodja ertoe te
bewegen toe te treden tot een Indo-
chinese federatie, waarin de Vietna
mezen de boventoon zouden voeren.
Cambodja beschuldigde Vietnam er
van plaatselijke functionarissen te
doden en in hun plaats „de overge
bleven boeven van de oude Cambod
jaanse maatschappij" aan te stellen.
Ook zouden Cambodjaanse burgers
in concentratiekampen opgesloten
zijn. zoals de Amerikanen vroeger
ook deden. De Vietnamezen zouden
zich gisteren op nog geen tien kilo
meter afstand bevinden van de pro
vinciale hoofdstad Svay Rieng aan
de rand van de Papegaaiebek, een
stuk van Cambodja dat vrijwel ge
heel door Vietnamees gebied omslo
ten wordt.
Verdreven
Later op de dag liet de Cambodjaanse
radio echter weten dat de Vietnamezen
volledig van het Cambodjaanse grond
gebied verdreven waren. „Op 6 januari
werd de vijand vanuit alle richtingen
aangevallen en door het Cambodjaan
se leger en volk in de pan gehakt. De
resten zijn in wanorde op de vlucht
geslagen", aldus de radio. Bij de strijd
zouden 29.000 Vietnamezen gedood en
117 tanks vernietigd zijn, terwijl aan
Cambodjaanse zijde slechts 470 doden
en 1222 gewonden zouden zijn geval
len. Deze berichten lijken echter bij
zonder onwaarschijnlijk aangezien be
kend is dat het leger van Vietnam veel
beter uitgerust en veel sterker is dan de
Cambodjaanse strijdkrachten.
Van Vietnamese zijde werden gisteren
bijzonder weinig mededelingen ge
daan over het verloop van de strijd.
Volgens waarnemers in Bangkok zou
den de Vietnamezen bezig zijn met
defensieve aanvallen op een soortgelij
ke wijze als Amerikaanse en Vietna
mese troepen tijdens de oorlog tussen
Noord en Zuid-Vietnam, Cambodja
binnen vielen. Het zou de bedoeling
zijn om langs de grens een bufferzone
te creëren om verdere Cambodjaanse
aanvallen op Vietnamees grondgebied
te voorkomen. Er zouden ongeveer
50.000 Vietnamezen op Cambodjaans
grondgebied zijn, terwijl Cambodja
aan de grens met Vietnam niet meer
dan 25.000 man op de been zou hebben.
Vervolg van pagina 1 -
De Amerikaanse president bracht
gisteren in België een bezoek aan
koning Boudewljn, die hij bij vergis
sing aansprak met Uwe koninklijke
hoogheid, in plaats van met Uwe
majesteit. Bij de ontmoeting met de
koning was ook de Belgische pre
mier Tindemans aanwezig. De Ame
rikaanse president bracht verder
een bezoek aan het hoofdkwartier
van de Europese Gemeenschap. Hij
waarschuwde de Gemeenschap
haast te maken met het verlagen
van de handelstarieven.
De Amerikaanse president drong er
bij de Europese Gemeenschap op
aan voortgang te bevorderen bij de
internationale handelsbesprekingen
die in Genève gevoerd worden. An
ders zou de EG wel eens te maken
kunnen krijgen met protectionisme.
Eigenlijk zouden de onderhandelin
gen nog dit Jaar tot een afronding
moeten komen, aldus de Amerikaan
se president.
Carter zei dat de prijs die elk aan
Genève deelnemend land zou moe
ten betalen voor de overgang naar
een vrijer handelssysteem, klein zou
zijn in vergelijking met de voordelen
van een meer pen handel en in verge
lijking met het gevaar van protecti-
onnlsme dat het gevolg zou zijn van
falen bij het zoeken naar een alles
omvattend verdrag.
gen had opgelegd om de kans op een
akkoord te verpoten maar dat de
buigzaamheid niet van een kant kon
komen.
De Amerikaanse president, die gis
teravond uit Parijs in de Belgische
hoofdstad aankwam, is gisteravond
naar huis gereisd. Aan het slot van
zijn bezoek aan Parijs sprak de Ame
rikaanse president met de leiders
van de Ftanse oppositie, Francois
Mitterand van de socialistische par
tij en Robert Fabre van de radicale
partij. Hij waarschuwde belden voor
de gevaren van een pact met de
communisten. In Parijs overheerste
de mening dat het bezoek van de
Amerikaanse president de verhou
dingen tussen Frankrijk en de Ver
enigde Staten aanzienlijk verbeterd
heeft. President Giscard verklaarde
bij het afscheid van Carter: „De
Frans-Amerikaanse betrekkingen
zijn dikwijls getekend geweest door
ruzies. Nu is mij gebleken dat de
Verenigde Staten het onafhankelij
ke beleid van Frankrijk zien als een
positieve factor, die voor de interna
tionale betrekkingen verrijkend
werkt."
op hun nationale bodem te vesti
gen". aldus Wafa.
Ondertussen heeft het Congres van
Arabische volkeren, dat vorige
maand door de anti-Sadat top in
Tripoli werd gevormd bepaald dat
Sadat wegens politiek verraad voor
een Arabische tribunaal dient te
worden gedaagd. Het congres be
sloot hiertoe volgens een bericht van
het officiële Iraakse persbureau op
een vergadering in Bagdad. Het tri
bunaal zou moeten worden voorbe
reid door de organisatie van Arabi
sche juristen.
Israëlische regeringsfunctionarissen
hebben gisteren bekendgemaakt
dat vijf hoge officieren deel uit zul
len maken van de delegatie onder
leiding van minister van defensie
Weitzman, die in Cairo in het kader
van het militaire comité op 16 janu
ari met Egypte gaat onderhandelen
Het politieke comité komt in Jeru
zalem op 16 januari in plaats van 15
januari bijeen om de Amerikaanse
minister van buitenlandse zaken
Vance in de gelegenheid te stellen
aan de besprekingen deel te nemen.
Nieuwe nederzettingen
De Israëlische regering heeft giste
ren bekendgemaakt achter de vesti
ging van nieuwe Joodse nederzettin
gen te staan in de Sinai-Woestijn,
die premier Begin weer onder Egyp
tische soevereiniteit wil brengen.
„De regering heeft de voorbereiding
goedgekeurd van land voor de land
bouw in de Rafah-saillant." aldus
een regeringsverklaring. Donderdag
kwamen daar bulldozers in actie om
de grond te effenen voor acht nieu
we nederzettingen.
„Iedereen die onze vredesvoorstel
len bestudeert moet zich realiseren
dat wij willen dat het grootste deel
van het gebied wordt bestuurd door
de Verenigde Naties waarbij de ko
lonisten aan de Israëlische wet zijn
onderworpen en worden verdedigd
door onze soldaten," aldus de ver
klaring.
President Sadat van Egypte heeft in
een vraaggesprek voor de Ameri
kaanse televisie gezegd geen blij
vende Israëlische nederzettingen te
zullen toestaan in gebied dat weer
onder Egyptische controle komt.
Een Israëlische nederzetting in
Egyptisch gebied heeft ondertussen
premier Begin en zijn echtgenote
Alisa als lid opgenomen en de Be
gins een huis ter beschikking ge
steld. Volgens de Jerusalem Post
had de leider van de nederzetting,
Itzhak Regev, gezegd dat hiermee
voldaan was aan een uitdrukkelijke
wens van de premier. De nederzet
ting ligt in de omgeving van El Arisj
in bezet Egyptisch gebied.
Buigzaamheid
Carter drong er bij het Warschua
Pact, de Oosteuropese tegenhanger
van de NAVO, erop aan zich wat
buidzamer op te stellen bij de be
sprekingen over troepenverminde
ring in centraal Europa. Hij zei dat
de NAVO tot dusver zich beperkin-
LONDEN (Reuter) De Britse
brandweerlieden zullen volgende
week een beslissing nemen over het
voortzetten van hun staking. Na af
loop van dertig uur onderhandelen
verklaarde de leider van de Unie van
brandweerlieden, Parry, dat er mo
menteel niet meer te krijgen is dan
de door de regering geboden loons
verhoging van tien procent. Het be
stuur van de Unie zal de leden aan
raden hun eis voor een loonsverho
ging van dertig procent te laten val
len en genoegen te nemen met een
garantie dat toekomstige loonmati
gingen niet op hen van toepassing
zullen zijn. waardoor het basisloon
van de brandweerlieden eind 1979
op 450 gulden in de week zal kunnen
uitkomen.
Aanstaande donderdag zullen de
300 afgevaardigden van de diverse
afdelingen beslissen of zij de aanbe
velingen van het bestuur zullen
overnemen. Wanneer de brandweer
lieden het onderhandelingsresultaat
zouden aanvaarden dan zou dit een
grote overwinning van de Labourre-
gering betekenen.
door Victor Zorza
De Chinese leiders klagen momenteel over Amerikaanse pogingen de Sowjet-Unie zodanig op te
ruien dat dit land China binnen valt. De Chinese pers spreekt van een duivels komplot met het doel
„anderen te betrekken bij een uitputtingsoorlog", zoals destijds, althans volgens de Chinezen,
Chamberlain Duitsland en Rusland in een oorlog wilde verwikkelen om Hitler van het westen af te
leiden. China zegt tegenwoordig dat er mensen zijn in de Verenigde Staten (en men doelt duidelijk
op de regering-Carter) „die hopen dat zij de Sowjet-Unie naar het oosten kunnen afleiden om zichzelf
te vrijwaren van het Sowjet-gevaar. En volgens Peking gaat dat dan ten koste van de veiligheid van
andere naties.
Peking heeft de „Sonnenfeldt doctri
ne" opnieuw leven ingeblazen en
doet deze af als Amerikaanse pogin
gen om de Sowjet-Unie om te kopen
door te erkennen dat Oost-Europa
tot de „invloedsfeer van Moskou"
behoort. Helmut Sonnenfeldt, de
medewerker van de voormalige
Amerikaanse minister van buiten
landse zaken, Henry Kissinger, heeft
momenteel geen functie in de rege
ring, maar Peking gebruikt zijn
naam om de politiek van Carter,
zoals Peking die ziet aan te vallen.
De Sonnenfeldt-doctrine werd ont
worpen „om de aggressors te bevre
digen" en om enig respijt voor de
Verenigde Staten te winnen, zo zeg
gen de Chinese leiders, die nu menen
dat Carter dezelfde doelen nastreeft.
„Sonnenfeldt," aldus de Chinezen,
„trachtte de Russen bang te maken
met het vooruitzicht dat China op de
lange duur als derde wereldmacht
zou opkomen," en hij trachtte te
verwezenlijken dat de Sowjet-Unie
„zijn aggressieve bedoelingen op het
oosten zou richten." Volgens de Chi
nezen doet president Carter nu het
zelfde.
De „compromissen en concessies"
die nu door de Verenigde Staten aan
de Sowjet-Unie aangeboden worden
moeten, volgens Peking, „de Ameri
kaanse belangen in de wereld veilig
stellen." Peking is er van overtuigd
dat Washington en Moskou in het
geheim over een aantal akkoorden
onderhandelen die de veiligheid van
China ondermijnen. „Maar de dagen
waarin een klein aantal imperialisti
sche machten achter gesloten deu
ren de wereld in invloedssferen ver
deelden, zijn voorgoed voorbij." zo
zegt Peking. Zo protesteert Peking
tegen het „smerige verdrag" dat de
aanwezigheid van de Russische en
Amerikaanse marine in de Indische
Oceaan zou moeten reduceren. Vol
gens China kan de Sowjet-Unie dan
meer haar aandacht richten op de
Chinese Volksrepubliek.
Wat zou de Sowjet-Unie erbij winnen
als ze inging op de Amerikaanse
voorstellen? Het belangrijkste van
de overeenstemming van München,
aldus Peking, was de verscheuring
van Tsjechoslowakijke dat aan Hit-
Ier overgeleverd werd om hem ertoe
te bewegen Rusland aan te vallen.
En volgens de Chinese leiders is Was
hington nu hetzelfde van plan met
China. De nadruk die Peking legt op
de zwakte en lafhartigheid van de
Verenigde Staten, op de Amerikaan
se bereidheid tot „verzoening" met
Moskou om de Verenigde Staten te
redden ten koste van „anderen"
zelfs de bereidheid om Europa te
laten vallen in geval van een Russi
sche aanval vormt momenteel de
grondslag van het debat over het
Chinese beleid.
Geen principe
Sommige leiders in Peking menen
dat China een Russische aanval niet
moet afwachten. Het maakt niet uit
of Moskou handelt met de ooglui
kende goedkeuring van Washington
of met de passieve berusting van de
Verenigde Staten, waarvan Peking
zegt dat ze veel te zwak zijn om
China te hulp te schieten, als ze dat
al zouden willen. Wat deze Chinese
leiders uiteindelijk voorstellen is een
verzoening met de Sowjet-Unie, het
geen niet aleen het gevaar van een
oorlog zou doen wijken, maar China
tevens de mogelijkheid zou verschaf
fen 2ich te richten op de economi
sche ontwikkeling. De enorme voor
raden grondstoffen zouden dan im
mers niet door het militaire appa
raat opgeslorpt hoeven te worden.
De echte les die uit München getrok
ken dient te worden is dat Stalin
Chamberlain op de terugtocht dreef,
en zelf een verbond met Hitler sloot.
Nu is het Peking, dat net als Stalin
indertijd, zegt dat bondgenoot
schappen een zaak van „opportuni
teit" en niet van principe zijn, die
veranderd kunnen worden als de om
standigheden zich gewijzigd hebben.
„Bondgenootschappen moeten ge
zien worden in het licht van wat in
verschillende historische perioden
noodzakelijk of geschikt is."
Deze slogan, die Peking eens han
teerde om de toenadering tot de
toenmalige Amerikaanse president
Nixon te rechtvaardigen, is opnieuw
opgedoken in het belangrijkste Chi
nese artikel waarin de Amerikaanse
verzoeningspogingen worden aange
vallen. Met andere woorden: we ver
keren nu in een andere hlstorlsche-
periode, die het wel eens noodzake
lijk zou kunnen maken dat Peking
zich van Washington afkeert en weer
op Moskou gaat leunen. Maar zou dit
niet in tegenspraak zijn met de uit
spraak van Mao Tse-Toeng dat de
Sowjet-Unie voor eeuwig de vijand
zal blijven van de Volksrepubliek?
„We kunnen nooit." aldus Peking, de
verschuiving van de politieke we
reldmachten vastleggen in een enke
le harde en vaste formule."
Juiste combinatie
In het artikel wordt zelfs Mao's ver
oordeling van Amerikaanse plannen
om „een antl-Sowjet oorlog te voe
ren" en zijn oproep tot de bedreig
den dat is de Sowjet-Unie om
een gezamenlijke macht tegen de
Verenigde Staten te vormen, weer
van stal gehaald. Peking houdt nu
vol dat de analyse van Mao „duide
lijk" Juist was, en dat niemand daar
aan hoeft te twijfelen, (alsof Peking
die leiders die dat wel doen van
repliek dient). Mao's conclusie is vol
gens het artikel sinds die tijd door
vele gebeurtenissen bevestigd. Dit
betekent dat sommige leiders in Pe
king geloven dat recente ontwikke
lingen aangeven dat China terug
moet naar de antl-VS houding van
die dagen en misschien wel naar een
verzoening met Moskou.
Een verzoening tussen China en de
8owJet-Unie zou een aantal moeilij
ke politieke beslissingen in zowel
Moskou als Peking met zich mee
brengen. Maar in beide hoofdsteden
zijn er mensen die menen dat beide
landen er niets bij te verliezen heb
ben en een boel bij te winnen. Tot op
heden hebben ze zowel in Moskou als
in Peking nog niet zo veel te zeggen,
maar het feit dat ze er in slagen deze
zaak. in welke bedekte vorm dan
ook. In discussie te brengen, bete-
De voormalige Amerikaanse president Nixon wandelt hier met de
vroegere Chinese premier Tsjoe En-lai in een van de parken van
Hang Tsjou. Het gebeurde allemaal in een „andere historische
periode".
kent dat ze potentieel sterk genoeg
zijn om hun tegenstanders opzij te
zetten als de juiste combinatie van
omstandigheden zich voordoet.
