Comité in verzet tegen
benoeming van directeur
Veer 300 banen bedreigd
)ij Nijverdal-Ten Cate
Emanciperen moet je leren
Personalia
Serie brandkastkraken
inbraken opgelost
Student en scholier
hebben geen rechten,
alleen maar plichten
Conflict aan Opleiding tot Sociale Arbeid
edrijven raken produkten niet kwijt
tan buit niets teruggevonden
Directeur kocht
bedrijf van
fiscus terug
Bescherming door statuut nodig
'Psychologie heeft geen aandacht voor de vrouw'
(S-lokettist in
leup geschoten
Colleges GS van
zes naar acht man
- )QAG 9 DECEMBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
onze onderwijsredactie
lARLEM Aan de Oplei-
tot Sociale Arbeid (6300
identen op 18 cursusplaat-
i) is een ernstig conflict ont-
tan.' Een landelijk actiecomi-
eist een meer democratische
stuursvorm. De actie wordt
iteund door een groot deel
de docenten, minstens
eeduizend studenten, één
i de drie directieleden en
i van de bestuursleden.
opleiding tot Sociale Arbeid ls
part-time opleiding voor soclaal-
lagogisch werk op middelbaar en
ger niveau. Het hoofdkwartier is
restigd in Haarlem, maar op acht-
n plaatsen in het hele land worden
sussen gehouden. De Haarlemse
chting is de grootste in zijn soort
Jiet zuiden van het land worden
ie opleidingen verzorgd door de
tholieke Leergangen.
t actiecomité verzet zich tegen de
benoeming van een nieuwe alge
meen directeur. Men is bang dat
deze nieuwe directeur een topfiguur
wordt die te ver zal afstaan van de.
over het hele land verspreide oplei
dingen.
Het comité wil een meer democrati
sche bestuursvorm, waarbij de ver
schillende richtingen (sociale dienst
verlening, maatschappelijk werk, ar-
beidstherapie en personeelsbeleid)
meer hun eigen beleid kunnen voe
ren. Een deel van de beslissingen zou
overgeheveld kunnen worden van
Haarlem naar de cursusplaatsen zelf.
Verouderd
Hans van Muyden, coördinator van
de afdeling maatschappelijk werk,
zegt over de huidige gang van zaken:
er bestaan wel overlegraden, maar
als je dan bij de directie of het be
stuur komt, zeggen ze steeds: na
mens wie spreekt u? De tegenwoor
dige bestuursvorm is hopeloos ver
ouderd. De wensen van de opleidin
gen worden steeds genegeerd. We
willen de benoemingsprocedure voor
een nieuwe directeur niet voortzet
ten. zolang er geen afspraken zijn
over een meer democratisch bestuur.
Docent Hans van der Zwet: „Wij zijn
sinds 1939 een instelling voor wat nu
'tweede-kans-onderwijs' heet. Door
het beleid van dit bestuur wordt de
toegankelijkheid van deze unieke
opleiding bedreigd. Er is een tekort
van 1,1 miljoen gulden (het ministe
rie van onderwijs stelt hiernaar een
onderzoek in), en we vrezen dat er
gesaneerd wordt. De kleinere cursus
plaatsen zouden dan opgeheven
worden".
Andere klachten van docenten en
studenten betreffen de gebrekkige
leermiddelen. Op veel plaatsen ls
zelfs geen typemachine aanwezig, vi-
deo-apparatuur ontbrak tot nu toe
geheel, bibliotheekvoorzieningen
zijn in de meeste plaatsen onbekend,
enz. „Maar je betaalt wel 125 gulden
cursusgeld per jaar", zegt student
Fred Hllllgers.
Waarnemend directeur A. H. W. Pel
len begrijpt alle opwinding niet zo.
„Volgende week donderdag zal het
bestuur het actiecomité ontvangen",
zegt hij. Over de benoeming van een
algemeen directeur: „Ik ga volgend
jaar met pensioen. Er moet dus een
nieuwe directeur komen. Het is de
bedoeling dat die nieuwe man of
vrouw meewerkt aan een verdere de
mocratisering."
in een onzer verslaggevers
uMELO Inkrimpingsplannen bij twee bedrijven van het textielconcern Nijverdal-ten Cate
llen, afhankelijk van de te kiezen oplossing het verlies betekenen van 260 tot 360 arbeidsplaat-
n Getracht zal worden de betrokkenen door middel van een zogenaamde „transferlijst" elders
het concern te plaatsen. De eerste drie maanden na de opstelling van deze lijst zullen geen
dwongen ontslagen vallen.
)e Inkrimping zal plaatsvinden bij
deman in Alemelo en Gelderman
|01denzaal, twee weverijen van bo-
dingstoffen. Deze bedrijven
ien al enige jaren verlies. Zij kun-
n hun produkten niet meer kwijt
lat de belangrijkste afnemer, de
landse confectie-industrie
m een belangrijk deel is verdwe
nen Ten aanzien van de inkrimping
Bjn er twee plannen. Bij het eerste
lal een van de twee bedrijven sluiten
en de ander de produktie geheel
overnemen terwijl bij het alternatief
zowel Gelderman als Hedeman een
veer zullen moeten laten.
De inkrimping vormt een onderdeel
van het herstructureringsplan 1977/
78 van Nijverdal-ten Cate. Dit twee
jarige plan zou aanvankelijk 1200
arbeidersplaatsen kosten; later kon
het worden beperkt tot 900. De 260
tot 370 bij Hedeman en Gelderman
pJMEGEN GQ.NP) Acht mensen van de recherche hebben 58
ter het hele land gepleegde inbraken en brandkastkraken
bgelost, waarbij voor ongeveer honderdduizend gulden aan
[ld werd buitgemaakt en voor vele tienduizenden guldens
[hade werd aangericht aan brandkasten en kluizen. In totaal
leiden 23 brandkast- en kluizenkraken opgelost; van de buit is
aiets teruggevonden.
vallen onder de telling van die 900
arbeidsplaatsen. Overigens ls er tij
dens de begin dit jaar begonnen her
structureringsfase nog niemand ge
dwongen ontslagen, vertelde dis
trictsbestuurder L. Doeve van de In
dustriebond CNV.
Hij vroeg zich overigens af hoe vaak
zich een inkrimping als dié bij Hede
man of Gelderman nog kan herhalen
na alles wat er al in de Twentse
textiel gebeurd is. Door de proble
men bij Nijverdal-ten Cate, door de
moeilijkheden bij een weverij in En
schede en door de saneringsplannen
in de spinnerij-sector staan momen
teel 1700 tot 1800 banen in de Twent
se textiel in discussie.
%gneta Faltskeg. de blonde zangeres van de vermaarde Zweedse groep Abba,
/oor het eerst op de foto met haar zondag j.l. geboren zoon. Het is het tweede
<ind van Agneta en Björn Ulvaeus, de gitarist van de groep. Binnenkort is
\bba ook in een speelfilm te zien, die op 22 december in 17 Nederlandse
bioscopen in première gaat.
Een van de aangehouden verdach
ten, de 25-jarige J. P. uit Groningen,
pleegde de kraken steeds tijdens zijn
proefverlof als verpleegde van de
fesdagkliniek in Groningen. Zijn
naat, de 34-jarige Arnhemmer W. A.
V, kende P. ook uit de kliniek.
e opheldering van de inbraken en
randkastkraken volgde na de aan-
luding van het tweetal, dat beken-
samen met de veertigjarige G. H.
B. uit Groningen eind september
an dit jaar een gewapende overval
hebben gepleegd op het postkan-
>or in Beekbergen (buit ongeveer
.000 gulden. Half oktober werden
drie mannen gearresteerd. Tlj-
ins het onderzoek bekenden P. en
een brandkastkraak in Doesburg,
ebleken is nu dat de inbraken over
ijwel het hele land werden ge
leegd: Ommen, het gemeentehuls
IJsselmuiden, waar een stuk muur
erd weggehakt, Zevenaar, Apel-
oom, Arnhem, Dinxperlo, Ulft, Wij
len en Dordrecht. Op één avond
erd op vier plaatsen ingebroken:
eerde. Apeldoorn, Arnhem en Gel-
irmalsen.
De mannen, die vroeger ook al voor
dergelijke vergrijpen werden aange
houden, openden op verschillende
manieren brandkasten en kluizen;
openbranden, slijpen of hakken. De
benodigde apparatuur werd meestal
gestolen uit bedrijven die in de buurt
lagen.
ROTTERDAM Directeur A.
Kreijman van de machinefabriek
Carmeta in Oud-Beijerland heeft
zijn bedrijf voor 68.000 van de
belastingen teruggekocht. Hiermee
is de schuld die hij aan dé fiscus
had gekweten. De belangstelling
tijdens de executie was groot. Be
halve de directeur en de deurwaar
der heeft niemand geboden.
De onderneming was in moeilijkhe
den geraakt doordat zij haar werk
nemers voor het woon-werkverkeer
30 cent per kilometer vergoedde.
Volgens de belastingen mag maar 9
cent per kilometer worden vergoed
voor het gebruik van de auto van
huis naar het bedrijf de rest
wordt aangemerkt als inkomsten
voor de werknemer. Over het meer
dere moeten sociale premies wor
den betaald. Carmeta had dit geld
niet afgedragen, omdat het de 30
cent per kilometer als reëel ge
maakte kosten beschouwt. Het be
drijf was tot betaling van 30 cent
per kilometer overgegaan, omdat
het moeilijk mensen kon krijgen.
De heer Kreijman klaagt erover,
dat de belastingen op deze wijze de
continuïteit van zijn onderneming
in gevaar brengen. Het is een ar
beidsintensief bedrijf, waar de
loonkosten hoog zijn. Ondanks de
winst blijkft er te weinig geld over
voor Investeringen.
Het bedrag, dat Carmeta over de
periode 1972 tot en met 1975 aan de
belastingen schuldig was, bedroeg
68.000. De heer Kreijman weiger
de te betalen. Daarop legde de be
lastingen beslag op het machine
park van de onderneming. Voorts is
Carmeta nog een bedrag van
87.000 schuldig aan het GAK. Het
bedrijf heeft kwijtschelding ge
vraagd. Er is over de betaling nog
geen beslissing genomen.
De heer Kreijman deelde mee, dat
hij zijn werknemers de vergoedin
gen voor het op- en neerreizen blijft
betalen. Hij zal nu de verplichte
premies over het meerbedrag af
dragen. Met ingang van 1 Januari
dit jaar is de belastingvrije vergoe
ding gebracht op 18 cent per kilo
meter.
Van onze onderwijsredactie
AMSTERDAM Scholieren en studenten hebben alleen
plichten, geen rechten. In een geschil met een docent of een
hoogleraar trekken zij meestal aan het kortste eind. De
macht van de onderwijsgevenden is haast onbeperkt. Het
wordt tijd dat scholieren en studenten bescherming krijgen
in de vorm van een statuut, waarin hun fundamentele
rechten zijn vastgegeld.
Dit schrijft prof. J. Wemelsfelder
deze week in het Weekblad van
het Nederlands Genootschap van
Leraren. Wemelsfelder is hoogle
raar economie van de onderafde
ling Wijsbegeerte en Maatschap
pijwetenschappen aan de TH van
Eindhoven. HIJ ls zijn onderzoek
naar de rechten van de scholier en
de student begonnen uit onge
rustheid over de bestaande
rechtsongelijkheid op de scholen
en de universiteit.
Wemelsfelder is overigens van
mening dat machtsmisbruik tot
de uitzonderingen behoort. „Dit
komt omdat docenten in het alge
meen redelijke mensen zijn. Ver
houdingsgewijs ls het aantal ge
vallen van onrechtvaardigheid en
onredelijkheid in het onderwijs
beperkt, maar leder geval is er
één te veel."
Herkansing
Voor het statuut geeft Wemelsfel
der een flink aantal suggesties.
8cholieren en studenten, aldus
Wemelsfelder, moeten rechten
krijgen op onbeperkte herkan
sing bij het maken van proefwer
ken en tentamens. Hij zet zich af
tegen het principe „onvoldoende
blijft onvoldoende", dat in veel
onderwijskringen wordt gehan
teerd. Wemelsfelder: „Het is een
voorbeeld van typisch machts
denken."
Hij pleit ervoor dat in het statuut
wordt opgenomen dat één onvol
doende er nooit toe mag leiden
dat andere cijfers, die eerst vol
doende waren, ook onvoldoende
worden. „Men is dan af van de
abnormaliteit dat een cijferreeks
1. 6. 7. 7. In zijn geheel een onvol
doende oplevert. „Volgens We
melsfelder mag ook nimmer het
gedrag van de student of de scha
lier van Invloed zijn op het cijfer.
Een andere suggestie ls dat de
scholieren en hun ouders over
zichten van de oljfers krijgen, zo
als die door een .docent zijn gege-
ven. Hij noemt daarbij het voor
beeld van een school in Amster
dam. waar een leraar geschiede
nis steevast aan zestig tot zeven
tig procent van zijn leerlingen een
onvoldoende Protesten van
oudere en van collega-docenten
brachten geen verandering in zijn
opstelling. De léerlingen werden
de dupe van dit eigenzinnig ge
drag, omdat bij het eindexamen
het lage proefwerkcijfer het ge
middelde omlaag haalde. De toe
gang tot de universiteit werd
daardoor bemoeilijkt.
Toetsen
Wemelsfelder wil ook in het sta
tuut vastleggen dat bij schriftelij
ke toetsen alleen de stof uit de
leerboeken gevraagd mag wor
den. „Wie toetst wat mondeling In
de klas. of op het college is be
sproken. is unfair tegenover hen
die niet auditief zijn aangelegd of
toevallig niet opletten, ziek wa
ren. of een slecht dictaat maken."
Andere voorstellen zijn het recht
van teruggave van de gemaakte
toetsen, een vertrouwelijke be
handeling van de gegevens en het
recht op zelfwerkzaamheid. On
der dat laatste verstaat Wemels
felder het recht om thuis te wer
ken of te studeren. „Hoe leger de
klas hoe efficiënter het beleid."
Overleden Burgemeester D. Wes-
sels van de gemeenten Ameide en
Tienhoven (Zuid-Holland) is op zes
tigjarige leeftijd overleden. Behalve
burgemeester van beide gemeenten
was de heer Wessels daar ook ge
meentesecretaris Ds heer Wessels is
elf jaar burgemeester van Ameide
en Tienhoven geweest. Daarvoor
was hij gemeente-secretaris van
Driebergen. Hij was lid van de ARP.
Afscheid Dr. Ir. J. H. E. Hessels
treedt per 31 december af als voor
zitter van het college voor zieken
huisvoorzieningen. Zijn ambtster
mijn loopt af. Zijn opvolger is nog
niet bekend. Totdat daarover een
door Cisca Dresselhuys
an een onzer verslaggevers
EERDAM Op het station van
eerdam ls woensdag even na mid-
emacht een 32-jarige lokettist van
Nederlandse Spoorwegen bij een
nerval in zijn heup geschoten. Hij
ilde juist het geld in de brandkast
pbergen, toen hij door twee over-
allers in een hoek werd gedreven,
én van hen schoot toen hij een
ïverwachte beweging maakte. Zij
ingen er op een bromfiets vandoor
iet ongeveer negenhonderd gulden.
Utrecht zijn woensdagavond laat
'ee pompstations overvallen. Een
iet een mes gewapende jongeman
ng met 7500 gulden aan de haal,
adat hij de directeur van een gara-
ebedrijf aan de Maliesingel had ge
raagd een tientje te wisselen. Twee
'ervallers dwongen een pompbe-
lende in Overvecht de dagop-
'engst (ongeveer 1500 gulden) af te
aan.
en kantoorhouder van een post-
[entschap aan de Jacob Cremer-
raat in Arnhem heeft gisteroch-
drie Jonge gemaskerde overval-
rs verjaagd door hard te schreeu-
Het drietal bedreigde hem met
n buks en eiste geld. maar koos
t hazepad toen de man van angst
'gon te gillen.
ïstermiddag werd door een nog
ibekende man een overval ge-
eegd op een postkantoor aan het
:hiedamse Wilhelminaplein. De
an ging er met 13.000 gulden van
lor na de kantoorhoudster ge-
eigd te hebben met een volgens
;etuigeji imitatie-vuurwapen.
Emanciperen is niet zomaar iets: het is een proces van vrijma
king uit alle mogelijke belemmeringen, dat lang niet altijd
gemakkelijk gaat. Integendeel, het is een zaak waarbij veel
onzekerheid, angst en soms zelfs wanhoop optreden, en daarom
is het een zaak waarbij je geholpen zou moeten worden door
andere mensen, die hetzelfde proces doormaken en door de
wetenschap, die zich meer dan andere bezighoudt met de mens
en zijn problemen: de psychologie.
Van toepassing gebracht op de
emancipatie van de vrouw, betekent
dit dat vrouwen het erg moeilijk
kunnen hebben met hun emancipa
tie en dat ze daarom hulp nodig
hebben: van andere vrouwen, die er
ook mee bezig zijn, van de vrouwen
beweging en van de psychologie, die
hen zou kunnen helpen bij het leren
kennen van zichzelf.
Maar juist aan die hulp ontbreekt
het: de vrouwenbeweging is vaak
veel te „streng" (je bent pas echt
geëmancipeerd wanneer je dit doet
en dat nalaat) en de psychologie
heeft zich zeer weinig gelegen laten
liggen aan vrouwen en hun specifie
ke problemen, laat staan dat ze zich
zou bemoeien met een veranderings
proces bij deze groep. Vrouwen die
emanciperen, staan dus lelijk in de
kou en hebben het vaak erg moeilijk.
Dit beweert psychologe Yvonne van
de Mosselaar in haar boek „Emanci
peren moet Je leren". ZIJ kan erover
oordelen, want ze is zowel een vrouw,
die middenin haar eigen emancipa
tieproces zit, als psycholoog, die elke
dag weer met haar neus op het feilen
van deze wetenschap wordt gedrukt.
Haar boek is dan ook een mengeling
van persoonlijke ervaringen en een
wetenschappelijke benadering. (He
laas te weinig persoonlijke ervarin
gen en te veel wetenschap).
Yvonne van de Mosselaar zet duide
lijk uiteen wat emancipaUe inhoudt
en wat de bedreigende kanten ervan
zijn. Volgens haar zou je emancipa
tie het best kunnen omschrijven als
een bevrijding uit overbodige vor
men van macht, maar dan niet al
leen macht van buitenaf, maar ook
van binnenuit.
Juist vanwege die „innerlijke" kant
ervan, verloopt dit veranderingspro
ces niet altijd even logisch en ge
makkelijk, daarvoor zitten er te veel
emotionele gevoelens aan ver
bonden.
Door te emanciperen lopèn mensen
het risico dat banden en relaties ver
broken worden, die waardevol voor
hen waren.
zelfvertrouwen
Een voorwaarde hiervoor is een stuk
zelfvertrouwen: geloven in jezelf.
Vertrouwen hebben dat wat je doet,
goed is. De basis voor dit zelfvertrou
wen ligt in de binnenwereld (in zelf
kennis en zelfwaardering), maar juist
daarbinnen is het bij zoveel mensen
een chaotische, emotionele brij,
waarin niet veel lijn te ontdekken
valt.
„Onze eigen gevoelens van angst,
onzekerheid, schuchterheid, twijfel,
ontoereikendheid en ons ongeloof in
onszelf vormen een weerstand In het
proces van bevrijding, van zelfont
plooiing. Allemaal proberen we in
meer of mindere mate twijfel en on
zekerheid te vermijden, we lopen lie
ver geen risico's Het opgeven van
onvrijheid vereist ook moed", aldus
Yvonne van de Mosselaar.
Constant conflict
Dat het juist die innerlijke moeilijk
heden zijn, die veel vrouwen weer
houden van emancipatie, heeft de
schrijfster aan den lijve onder
vonden.
„Emancipatie is voor mij een con
stant conflict met mijzelf en mijn
omgeving. En ik heb als vrouw juist
geleerd conflicten te vermijden.
Soms lukt het mij wel om me .geëm
ancipeerd' te gedragen: ik kom voor
mezelf op, kom voor mijn eigen me
ning uit ook al wijkt die af van die
van de rest van het (mannelijke)
gezelschap, lk wil niet altijd aardig
gevonden worden, waardoor lk m'n
mond maar weer houd. Maar wan
neer ik me moe of niet erg lekker
voel, merk lk, dat ik weer toegeef aan
mijn oude, vertrouwde, .typische
vrouwenrol': meegaand zijn, over me
laten lopen: lk kan dan de moed en
de kracht niet opbrengen om echt
mezelf te zijn, zoals ik zou willen.
Daarom kun Je ook nooit zeggen: ik
ben geëmancipeerd; emancipatie is
een leerproces, dat steeds gToeit,
waarin Je de ene keer een stapje
vooruit doet en dan weer één achter
uit."
Gebrek
Over het onbehagen dat zij voelt ten
opzichte van de vrouwenbeweging,
schrijft zij; „Ik heb het gevoel dat de
vrouwenbeweging een gebrek aan
solidariteit, begrip en acceptatie
heeft ten opzichte van vrouwen, die
nog niet geëmancipeerd zijn; men
zet zich vaak af tegen deze .achterge
bleven' vrouwen. Nu ls het verschijn
sel van afzetten tegen lets of iemand
niet zo vreemd in een strijd om be
vrijding, maar toch ervaar ik juist
het afzetten van de vrouwenbewe
ging tegen nog niet voldoende geëm
ancipeerde lotgenoten als verraad
van wat voor mij emancipatie nu
Juist Inhoudt. We kunnen pas eman
ciperen wanneer We elkaar de kans
en de vrijheid geven om dit te doen
en dan op een eigen manier en niet
volgens precies voorgeschreven prin
cipes. De vrouwenbeweging zou veel
meer begrip moeten hebben voor die
onzekerheid en twijfel, die emanci
patie voor de meeste vrouwen zo
angstig maakt. Zoekende vrouwen
worden afgeschrikt door radicale
voorschriften, waaraan zij zouden
moeten voldoen om geëmancipeerd
te zijn. Juist vrouwen die zelf dit
veranderingsproces hebben doorge
maakt zouden veel meer begrip moe
ten kunnen opbrengen voor twijfe
lende en zoekende lotgenoten."
Niets
Over de houding van de psychologie
ten opzichte van vrouwen (en eman
cipatie) zegt de schrijfster: „Deze
wetenschap heeft tot nu toe niets
bijgedragen tot de theorie- en me
ningsvorming over emancipatie. In
tegendeel: zij heeft eerder onder
drukkend dan bevrijdend gewerkt
voor vrouwen."
„In de meeste psychologische theo
rieën komt de vrouw alleen ter spra
ke voorzover zij afwijkt van de man
en wordt zij voortdurend behandeld
als een afwijkend mens: een mens,
dat geen man is. ZIJ wordt nooit
gezien en behandeld als een individu
met heel eigen persoonlijkheids-ken
merken en heel eigen gedrag. Zo is
psychotherapie, die vrouwen volgens
deze normen behandelt, een middel
om vrouwen te onderdrukken en aan
te passen. Bovendien zijn de behan
delende psychiaters en psychologen
vrijwel altijd mannen: in psychiatri
sche ziekenhuizen in Nederland wer
ken bijvoorbeeld 81.4 procent man
nelijke psychiaters en 18.6 vrouwen
en 92.3 procent mannelijke psycho
logen en 7.7 procent vrouwen (en dat
terwijl het merendeel van de cliën
ten meestal uit vrouwen bestaat
in Amerika bestaat 65 procent van
de cliënten van psychotherapeuten
uit vrouwen)."
Hoewel ik het boek van Yvonne van
de Mosselaar heel lezenswaardig
vind en er bepaald belangrijke din
gen ln vind staan, heb lk toch een
paar bezwaren, van praktische, maar
ook van principiële aard.
Wetenschappelijk
Ten eerste de praktische bezwaren:
het ls jammer dat het boek (een
bewerking van een doctoraalscrip
tie) zo wetenschappelijk geschreven
ls. omdat het hierdoor wel goede
.lectuur ls voor psychologen (of psy
chologisch geschoolde lezers) maar
niet voor die grote groep vrouwen,
die er nu Juist zo veel aan zou kun
nen hebben, omdat ze zelf middenin
de door Yvonne beschreven proble-
Yvonne van de Mosselaar.
men zit. Jammer ook. dat ze zo wei
nig persoonlijke ervaringen (één
hoofdstuk op de tien) in het boek
verwerkt heeft: lk krijg de indruk,
dat persoonlijke zakep haar maar
moeilijk uit de pen komen en dat ls
jammer, want wanneer ze zichzelf
overwint blijkt ze heel herkenbaar
en daardoor uiterst nuttig te kunnen
schrijven over problemen die het
emancipatie-vraagstuk raken.
„Grenzen"
Mijn principiële bezwaar richt zich
tegen haar opvatting, dat emancipa
tie een proces is dat voor de één
vrijheid, maar daardoor voor de an
der onvrijheid kan meebrengen,
waardoor zij het juist vindt om men
sen te laten emanciperen „binnen de
grenzen, die gesteld worden door an
deren, die recht hebben op net zoveel
vrijheid". Wanneer ik het goed be
grijp, zouden we volgens Yvonne van
de Mosselaar dus de mannenmaat
schappij moeten laten bepalen tot
hoever de emancipatie van de vrouw
zou mogen gaan? Of een ander
voorbeeld hadden de Zuidameri-
kaanse bazen Indertijd moeten be
slissen tot hoever hun zwarte slaven
zich mochten bevrijden? Wanneer er
gestaan had. dat de grenzen door de
strijdende en de bestreden groep sa
men zouden moeten worden vastge
steld. zou Ik dat nog kunnen volgen,
maar lk moet er niet aan denken hoe
vrij negers (of vrouwen) kunnen wor
den. wanneer hun tegenpartij de
grenzen vaststelt.
Yvonne van de Mosselaar Emanci
peren moet je leren", uitg. Kooyker,
i 18,50.
beslissing wordt genomen neemt
mr. L. C. Wesseldljk, directeur van
de nationale ziekenhuisraad en eer
ste vice-voorzltter van het college,
het voorzitterschap waar.
Volksgezondheid De arts W. J.
Chr. van Gestel (49) is benoemd tot
geneeskundig hoofdinspecteur van
volksgezondheid. De heer van Ge
stel ls nu geneeskundig inspecteur
van de volksgezondheid in Noord-
Brabant. Hij zal per 1 juli 1978 zijn
functie aanvaarden. Hij volgt de
heer R. Drion, aris. op. die gepensio
neerd wordt.
Overleden Burgemeester D. Wes
sels van de gemeenten Ameide en
Tienhoven (Zuid-Holland) is op zes
tigjarige leeftijd overleden. Behalve
burgemeester van belde gemeenten
was de heer Wessels daar ook ge
meentesecretaris. Ds heer Wessels ls
elf jaar burgemeester van Ameide
en Tienhoven geweest. Daarvoor
was hij gemeente-secretaris van
Driebergen. Hij was lid van de ARP.
Afscheid - Dr. Ir. J H. E. Hessels
treedt per 31 december af als voor
zitter van het college voor zieken
huisvoorzieningen. Zijn ambtster
mijn loopt af. Zijn opvolger ls nog
niet bekend. Totdat daarover een
beslissing wordt genomen neemt
mr. L. C. Wessèldijk, directeur van
de nationale ziekenhuisraad en eer
ste vice-voorzltter van het college,
het voorzitterschap waar.
Volksgezondheid De arts W. J.
Chr. van Gestel (49) is benoemd tot
geneeskundig hoofdinspecteur van
volksgezondheid. De heer van Ge
stel ts nu geneeskundig Inspecteur
van de volksgezondheid ln Noord-
Brabant. HIJ zal per 1 juli 1978 zijn
functie aanvaarden. Hij volgt de
heer R. Drion. arts, op, die gepensio
neerd wordt.
Benoemd Tot opvolger van Paul
Zijlstra als directeur van School
voor de Journalistiek ln Utrecht ls
de 38-jarige Peter Craghs benoemd.
Craghs is redacteur van het Deven
ter Dagblad, waarvan hij ook de
bedrijfsopleiding leidt. Van 1975 tot
begin dit Jaar was Craghs tevens
voorzitter van de Journalistenvak
bond NVJ. Uiterlijk 1 augustus vol
gend Jaar zal hij ln dienst treden van
de School voor de Journalistiek.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG In de nabije toe
komst zullen de colleges van Gede
puteerde Staten waarschijnlijk uit
gebreid kunnen worden van zes naar
zeven of acht leden.
Minister De Oaay Fortman heeft
een wetsontwerp van deze strekicing
bij de Tweede Kamer lngedlendrDlt
wetsontwerp beoogt de provincie
wet te wijzigen waarin nu nog staat
dat het dagelijks bestuur van de
provincie uit zes leden moet
bestaan. ff
Met name ln de grotere provincies
als Zuid-Holland ls er al langere tijd
behoefte aan meer bestuurders. Aon
dat soort wensen wU het Wetsaot-
werpje nu tegemoet komen.
