Bewapening eindeloze keten
De tekening van een lezer
Trouw
commentaar
Reeks schandalen en technologische revoluties
Angel voor nieuw kabinet (1)
Angel voor nieuw kabinet (2)
hulp bij een sollicitatiebrief
spoken
kiezen
gakkie
geweld
VRIJDAG 2 DECEMBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Al voordat het kabinet van CDA en
VVD zijn eerste schreden zet, is helaas
onenigheid ontstaan over de hoogte van
de sociale uitkeringen. Het akkoord van
CDA en VVD zegt: „de sociale minima
mogen niet worden aangetast." CDA-
deskundigen verstaan hieronder dat de
huidige koppeling van de bodem-uitke
ringen aan het minimumloon gehand
haafd zal blijven.
Zuiver op de tekst afgaande lijkt ons dit
inderdaad de enig mogelijke interpreta
tie. In VVD-kring denkt men daar
blijkbaar toch anders over. En daarmee
prikt er een angel in het nog niet
geboren kabinet. Want de opstellers
van de teksten zelf zijn de eerstgerech-
tigden om hun formuleringen te inter
preteren.
Vorig jaar maart is op deze plaats al
betoogd waaróm de uitkeringen gekop
peld moeten blijven aan het minimum
loon en aan de algemene loonstijging
(welvaartsvast), en waarom er niet mag
worden overgeschakeld op een koppe
ling aan de prijsstijging (waardevast).
Koppeling aan de loonstijging betekent
dat bij een loonstijging groter dan de
prijsstijging (een welvaartsverbetering
dus voor de loontrekkers) ook degenen
die van een sociale uitkering leven,
meegenieten van deze welvaartsstij
ging. Koppeling aan de prijsstijging be
tekent dat een eventuele welvaartsver
betering voorbijgaat aan de neus van de
mensen met een uitkering.
Wij hebben dit genoemd: het recht van
de sterkste, en toegeven aan de gemak
kelijke weg dat degene die het dichtst
bij het vuur zit, zich het beste warmt.
Handhaving van de koppeling van de
uitkering en aan de loonstijging bete
kent wel, dat dan de ruimte voor wel
vaartsverbetering njoet worden ver
deeld tussen loontrekkers en trekkers
van uitkeringen. Er is dan minder ruim
te voor loonsverhoging, dus meer nood
zaak voor matiging van lonen.
Terecht staat nu ook het akkoord van
CDA, en VVD in het teken van inko
mensmatiging. Helaas is dit akkoord op
dit punt minder concreet dan het ak
koord met de PvdA, met zijn nullijn
voor de lonen gedurende twee jaar.
Bovendien gaan CDA en WD uit van
een normale „incidentele" loonstijging
(promoties, en dergelijke), terwijl het
akkoord met de PvdA mikte op
straffe van anders aanzienlijk meer be
zuinigingen te moeten doorvoeren
op het fors terugdrukken van de post
incidenteel. Overigens viel nog te be
zien in hoeverre dat zou lukken. De
duidelijker aanwezige bedoeling recht
vaardigt niettemin de verwachting dat
er in elk geval wat meer uit deze bus zou
komen, dan nu bij een kabinet van
CDA en VVD.
Daar komt nog bij dat de WD steeds
voorstander is geweest van enige ruimte
voor de lonen, en daarvoor in de plaats
meer bezuinigingen bij overheid en so
ciale uitkeringen. En dan is er nog de
vakbeweging. Een kabinet van CDA en
VVD zal hoogstwaarschijnlijk minder
dan een kabinet met de PvdA er in
slagen de vakbeweging te brengen tot
afzien van reële loonsverbetering.
Al met al moet, in alle objectiviteit,-
worden verwacht dat het kabinet van
CDA en WD te maken zal krijgen met
grotere loonstijgingen dan een tweede
kabinet-Den Uyl, zelfs al zouden de
goede bedoelingen tot matiging van
inkomens in dezelfde mate aanwezig
zijn.
door C. G. van Zweden
Waarom voeren wij de loonmatiging
hier zo uitvoerig ten tonele? Om twee
redenen. Ten eerste dwingt een kleine
reële loonstijging al direct tot vele mil
jarden grotere bezuinigingen, om het
nationale huishoudboekje een beetje
sluitend te krijgen. Ten tweede is los
koppeling van de sociale uitkeringen
ten opzichte van het minimumloon en
de algemene loonstijging bijna de enige
bezuiniging die na enkele jaren echt
zoden aan de dijk kan zetten.
De CDA-deskundigen, die nu handha
ving van de koppeling aan het mini
mumloon bepleiten, zijn zich daarom
zeer wel ervan bewust dat zij een be
langrijk bezuinigingswapen terzijde leg
gen. Dat maakt het vinden van voldoen
de bezuinigingen elders tot een des te
grotere opgave. Een opgave die door
deskundigen als minister Boersma van
sociale zaken zelfs voor een kabinet-
Den Uyl, met meer kans op succes met
de inkomensmatiging, al werd be
schouwd als schier onmogelijk.
Gevreesd moet worden dat het kabinet
van CDA en WD, met zijn smalle
basis in parlement en maatschappij, er
onvoldoende in zal slagen de vereiste
bezuinigingen erdoor te krijgen, en de
nationale rekening beter sluitend te
maken.
De wapenindustrie is zo corrupt, dat de maffia daarbij vergele
ken een padvinderij is. Elke bankroof verbleekt bij de manoeu
vres van wapenhandelaren, die dank zij agressieve verkoopmet
hoden miljardenorders afsluiten en hun concurrenten op een
afstand houden door de bedragen aan steekpenningen te over-
bieden. Tussenpersonen verdienen particuliere vermogens met
één transactie. De Britse auteur Anthony Sampson is erin
gedoken en heeft de feiten verzameld. Het spreekt vanzelf dat hij
niet meer dan een fractie van de werkelijkheid boven water wist
te tillen. Niettemin voldoende voor een boek van ruim vierhon
derd pagina's. Een boek dat zeker voor de lezer die goed van
vertrouwen is veel te denken geeft.
Sampson komt in Washington op
een verkopersconventie van de wa
penindustrie terecht. In een van de
grote benedenzalen van het con-
grescnetrum. hebben de industrieën
hun produkten uitgestald. Helikop
ters, elektronische vuurleidingsyste
men, raketwerpers, snelvuurkanon
nen, torpedo's, maar tegelijk clvielt
produkten als directievliegtuigen
Deze toonzaal lijkt, ook al vanwege
de felle kleurtjes waarin de wapenf
zijn gespoten, op een kermis.
De mogelijke kopers hebben er een
dagje uit van gemaakt: hun dames
babbelen met elkaar terwijl ze achte
loos op een torpedo leunen, hun kin
deren vermaken zich door in en uit
de cabines van wapentuig te klaute
ren. En de gebezigde spreektaal is
aangepast. Geen woorden als moord
en vernietiging, maar een verleide
lijk jargon, waarbij even makkelijk
over een gerieflijk gecapitonneerde
directiehelikopter wordt gesproken
als over „schakelloze munitie-toe
voerkanalen." Sommige kijkers to
nen nog enige afkeer van de vuur
kracht van een moderne mitrailleur,
maar als het om superieure vlieg
tuigtypen gaat is die afkeer ver
doofd, want van die prachtig ge
stroomlijnde machines gaat een fas
cinerende werking uit. En te midden
van deze kermis lopen natuurlijk
ook bloedserieuze kolonels rond, die
voor hun regimes inkopen doen.
Alfred Nobel
Sampson wordt op deze bijeenkomst
goed wakker. Hij besluit achter de
schermen van deze bedrijvigheid te
snuffelen. Hij begint zijn uiteenzet
ting in de negentiende eeuw. We zien
in Zweden de lichtelijk verknipte en
vereenzaamde Alfred Nobel, die in
zijn duivelskeuken springstoffen be
reidt, en daarbij dat kan niet
uitblijven ook een paar perso
neelsleden opblaast.
Nobel, die behalve producent van
Alfred Nobel
springstoffen óók pacifist is, praat
zijn handwerk goed met de gedachte
dat nitroglycerine ook gebruikt kan
worden voor de aanleg van tunnels.
Bovendien houdt hij zichzelf de ver
leidelijke gedachte voor dat de kans
op oorlog kleiner wordt naarmate de
explosieven gemener en de techniek
verfijnder wordt. Een naief optimis
me, dat als redenering werkzaam ge
noeg is om Nobels nachtrust te ga
randeren.
In diezelfde tijd komt in Pruisen
Krupp op. wiens spijkerharde adel
lijke schoonzoon reeds in 1913 de
schandaalpers op kookhitte brengt,
door hoge marine-officieren bij bos
jes om te kopen. Slechts één direc
teur van het concern verdwijnt ach
ter de tralies.
Armstrong
En in Engeland duikt de naam van
Armstrong op (ja, de latere lord), die
samen met Vickers een begrip zal
worden op het gebied van vernieti
gingswerktuigen Ook Armstrong
heeft er behoefte aan 's nachts te
slapen. Dus verzint ook hij een
smoes om zijn geweten om de tuin te
leiden. Hij meent dat de oorlog voor
al moorddadig is omdat soldaten
elkaar persoonlijk te lijf gaan met
brede messen. Als ik nu zorg voor
een mechanisering van de krijg, zo
redeneert Armstrong, dan is het af
gelopen met die slagersgewoonten
op het slagveld, en dan heb ik een
bijdrage geleverd aan de humanise
ring van de oorlog.
Rechtvaardigingen
Er zijn in die beginjaren meer ver
knipte wapenfabrikanten. De Ame
rikaan Andrew Carnegie, die ook
pacifist is. zij het een verwarde, be
gint zijn carrière in de wapenindu
strie heel schuchter. Schoorvoetend
levert hij in het begin alleen pant
serplaten. Hij spiegelt zichzelf voor
dat pantserplaten anders dan ka
nonnen „defensieve artikelen"
zijn.
Rechtvaardigingen voor het mense
lijk handelen in de wapenpraktijk
zijn er blijkbaar altijd geweest. De
geschiedenis wemelt er van. Een be
kende nationale rechtvaardiging
(die het tientallen jaren heeft ge
daan. en nu nog doet) is de volgende,
die afkomstig is van de Amerikaan
se regering in de jaren dertig:
Waarom wapenindustrie en ex
port van wapenen? „Het is een
methode om een laboratorium
te creëren waar wapens kunnen
worden beproefd en om een mi
nimale wapenindustrie op peil
te houden door middel van
handhaving van een export
markt".
Men lette op het jargon. Het woord
„laboratorium" staat hier voor
„oorlog".
Overigens hebben niet alle wapen
handelaren en fabrikanten behoefte
aan een sussende redenering. Er zijn
ook hardere Jongens. De Amerikaan
Maxim bij voorbeeld, die in de vori
ge eeuw het machinegeweer uit
vindt, is daar erg trots op, en wordt
nog trotser nadat als wereldprimeur
tienduizenden Soedanezen en Ja
panners over de kling zijn gejaagd
met zijn nieuwe machine. En de
gewetenloze wapenhandelaar Zaha-
roff gaat ook achteloos over lijken.
Deze heer vernietigt drie jaar voor
Andrew Carnegie
zijn dood al zijn dagboeken en ande
re documenten.
Een cynisch Frans voorbeeld is Mar
cel Dassault (die eigenlijk Bloch
heet). Naast de fabricage van uiterst
modern wapentuig, sticht deze man
een hele droomfabriek: bioscopen
en kranten met uitsluitend prettig,
geruststellend nieuws.
Werkgelegenheid
Als bron van werkgelegenheid blijkt
de wapenindustrie problematisch te
zijn. In 1918 ontstaat net als in '44/
'45 een industriële ramp. De heren
die de oorlog hebben gewonnen,
worden bedankt. Dat geldt niet al
leen voor de mannen die de wapens
hebben gehanteerd, maar ook voor
hen die ze hebben gefabriceerd. De
geschiedenis van de industriële fa
bricage van wapens reageert omge
keerd aan de politieke geschiedenis
De vrede is een ramp; oorlog bete
kent werkgelegenheid Donald
Douglas zegt in 1946: „De toekomst
is zo zwart als het binnenste van een
schip." Douglas had in '42- 44 29.000
vliegtuigen gefabriceerd; in 1946
slechts 127.
Maar dan komen gelukkig Berlijn
1948 en Korea 1950. De fabrieken
kunnen weer voort. En na Korea ziet
het er weer een beetje hoopvol uit:
er woedt een koude oorlog. Boeing
maakt de B-47 stratojet; Lockheed
de Shooting Star. die zich in de ijle.
door condensstrepen verwarmde
luchtlagen boven Korea de meerde
re toont van de Russische Mig-17.
Douglas ontwerpt de C-147 voor
troeoentransport; Lockheed voor
Tekoningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury
Amsterdam. Naam an adres aan achterzijde vermelden. Voor geplaatste
prent. Postbus 859,
is er een boekenbon.
W*- 't onderste wit JL lean wi IU i
ien-
HET WEER door Hans de Jong
De komende dagen wordt het
iets kouder. Uit oostelijke rich
tingen is lucht aangevoerd
waarin het tijdens nachtelijke
opheldering tot lichte vorst kan
komen, min. 1 tot min 4 graden.
Het zou wel kunnen zijn dat het
in de nacht van zaterdag op zon
dag plaatselijk nog een tikkeltje
kouder wordt (circa -5) aange
zien de as van een hoge drukge-
bied al vrij dicht bij oris land
wordt verwacht en de uitstra
ling sterker is. Overigens is dit
nogal onzeker omdat dit ook af
hangt van de mate waarin er
mist en bewolking voorkomt.
Een zich nog versterkend hoge-
drukgebied boven Zuid-Zweden
is verantwoordelijk voor deze
mini-kou invaL Verwacht wordt
dat dit maximum zich gaande
weg in noordelijke richting zal
verwijderen. (Positie zondag 67
graden noord, 3 graden oost. er
gens in de buurt van het weer-
schlp Cumelus).
Tegelijkertijd bood zich echter
bovep noord-west Afrika een
nieuw hogedrukgebied aan. dat
de plaats gaat innemen van een
depressie boven het Iberisch
schiereiland en als de compu
ters er het hoofd goed bij heb
ben gehad zondag met zijn
centrum al ergens boven noord
oost Frankrijk of Zwitserland
zal liggen: sterkte 1032 millibar.
Die positie brengt een overgang
mee van oostelijke naar zuidelij
ke wind of liever gezegd windje,
want de drukverschillen zullen
maar klein blijven en als geheel
verwacht ik een rustig weekend.
En hoe gaat het allemaal ver
der? Hoewel de trefzekerheid
van de prognoses kleiner is, hier
toch maar even de „visie" van
de Amerikaanse computers.
Ook Washington speelt in op
dat hogedrukgebied uit noord
west Afrika, situeert het ergens
tussen de Alpen en Nederland
en laat er dinsdag niet veel
meer van heel.
In de hogere niveaus (5000 me
ter) is er toch al wel een uitloper
in noordelijke richting voorhan
den die tot over Scandinavië
reikt, maar ook neemt een diep
lagedrukgebied bij IJsland de
circulatie in handen. Als gevolg
daarvan ontwikkelen zich over
een uitgebreid gebied zuidelijke
tot zuidwestelijke winden. Ze
gaan gepaard met een duidelij
ke stijging van temperatuur en
vermoedelijk ook hier en daar
wat regen. Een kouinval tekent
zich dan nog wel af over midden
oost Europa, teweeg gebracht
door een lagedrukgebied daar.
De Amerikaanse weerdienst
heeft ook zijn licht laten schij
nen op het weer in de hele de
cembermaand, wat betreft tem
peratuur en neerslag. Het oos
ten van de V.8. krijgt een te
warme maand december, maar
in Californië blijft het normaler
tot onder normaal. Canada
moet rekenen op te koud weer
uitgezonderd het noorden. Bo
vennormale temperaturen zijn
er verder op het oostelijk deel
van de oceaan, inclusief IJsland
en Schotland en de westelijke
gebieden van Ierland. Normaal
is het over midden-Engeland en
te koud decemberweer in het
uiterste zuid-oosten van Enge
land en od het continent inclu-
hetzelfde doel de later als verkeers-
machine-met-kuren bekende super-
Constellation. Boeing ontwerpt la
ter de B-52 bommenwerper, tegelijk
een onderscheppingsjager die deze
bommenwerper aankan en in één
adem door een raket die de Jager
weer aankan.
Oe Spoetnik
sief Nederland. Over de mate
van afwijking naar onderen heb
ik geen gegevens. In een groot
gebied wat vrijwel de hele V S.
insluit, de Oceaan Inclusief de
zuidelijke helft van Groenland
en IJsland wordt er in december
meer neerslag dan normaal ver
wacht. Over neerslag gespro
ken: Jan Visser op Marken telde
in de maand november maar
liefst 110 buien. Niet dat hij
heeft geturfd, gesteld dat hij ze
op het moment dag en nacht
heeft geturfd, maar het viel af te
leiden van het pluviogram (ge
schreven spoor van de neerslag).
De nieuwste aflevering van het
amateurblad „Weerspiegel" no.
11 bevat naast de gebruikelijke
overzichten en bijdragen van
Ate Harsta over de mist van 13 V
m 18 oktober en een van Harry
Geurts over het weer als inspira
tiebron van grote componisten
en in casu Bach. Vivaldi. Haydn,
Beethoven, Debussy en Rossini.
HOOOWATER zaterdag 3 december Vil*
ringen 634-1858. KanngvlleUluUen 630-
18 55, Rotterdam 8 04-30.53. Schevenlngen
7 21-10 51. IJ muiden 814-20 40. Den Hei
der 11 58-23 51, Hartingen 1 37-14 32. Delf
tt)l 3 45-16 20
En dan loopt gelukkig de koude
oorlog in 1957 weer uit op het „Pearl
Harbor van de technologische oor
log": de door Rusland gelanceerde
eerste Spoetnik. De industrie werpt
zich op draagraketten. interconti
nentale raketten, ballistische, maar
ook geleide en anti-raket-raketten
De geest is uit de fles ontsnapt, want
we kunnen nu zeggen enzovoorts
Het Pentagon houdt de enorme
vliegtuigindustrieën aan het werk.
door afwisselend (dan de één. dan de
ander) miljardenopdrachten te ver
strekken. Anderzijds begint het in
de wapenindustrie te wemelen van
ex-officieren die als civiele personen
koppen vol cijfers, specificaties en
operationele eisen inbrengen in wat
langzamerhand een zo monsterlijk
industrieel proces is geworden, dat
Elsenhower, die zelf de militaire
geest goed kende, zich als eerste
president ongemakkelijk gaat voe
len onder de terreur van deze zich
zelf bekrachtigende waanzin. In zijn
beroemde afscheidsspeech van ja
nuari 1961 spreekt hij voor het eerst
over het ..militair-industriële-com
plex". Hij zegt onder meer: „De kans
op de rampzalige opkomst van mis
plaatste macht bestaat, en zal blij
ven bestaan."
Intussen moet men 2ich realiseren
dat in de na-oorlogse jaren een ver
sneld dekolonisatieproces op gang
komt. met als bijverschijnsel een
reeks nieuwe machthebbers die voor
veiligheid of uit statusmotieven al
lemaal strijdkrachten uit de grond
stampen en nationale luchtvaart
maatschappijen oprichten. Indone
sië geeft onder Soekarno 75 procent
van de nationale begroting uit aan
defensie aldus Sampson Een gou
den tijd voor de handel In tweede
hands wapens uit de onvoorstelbare
voorraden van inmiddels uitgewoe
de oorlogen. Bovendien het profijte
lijke bijverschijnsel dat wapens bij
levering verouderd plegen te zijn.
zodat de reeks nooit meer ophoudt.
Een uitwijkmogelijkheid voor de be
narde wapenfabrikanten, die aan
vankelijk even door de nucleaire
ontwikkelingen uit de markt ge
prijsd dachten te zijn, maar nu een
nieuwe markt voor conventioneel
wapentuig zien opdoemen.
Het boek van Sampson is voor de
buitenstaander een mooie bron voor
steekpenningen-affaires, voor de
louche manier waarop (te zware» wa
pens worden afgezet in landen die er
in de praktijk soms niets mee kun
nen beginnen, voor de manier waar
op regeringen werkgelegenheidspo
litiek bedrijven over de ruggen van
derde-wereld-landen heen (want de
heilige koe van de werkgelegenheid
is de afgod die alles bedekt) en voor
de manier waarop men de politiek
denkt te kunnen besturen door „be-
wapeningsevenwlchten". Dat laat
ste blijkt keer op keer een misreke
ning
Of het boek van Sampson „onthul
lend" is. zoals de uitgever zegt. weet
ik niet precies. We zijn hier al aardig
door de wol geverfd. En iemand die
de krant tussen de regels door leest,
slaat niet achterover van verbazing
Maar het is aardig om alles eens op
een rijtje te zien staan. En de lezer
heeft veel ofn over na te denken,
want het is duidelijk dat veel ont
wikkelingen die naïef, of met lugu
bere opzet, of hoe dan ook begon
nen. allang in een sfeer van structu
ren terecht zijn gekomen. En struc
turen kunnen alleen nog maar inter
nationaal ontward worden als er
tenminste nog iets te ontwarren
valt.
Anthony Sampson: „De Wapenindu
strie". Uitg. Elsevier Nederland. Pa
perback. Omvang 416 pag. Prijs
f 27.50.
Nog niet eens zo lang geleden werd
er van je verwacht dat je na beëin
diging van de basisschool foutloos
Nederlands kon schrijven, of ten
minste zo foutloos mogelijk. Een
goed cijfer voor taal op je eindrap
port droeg bij tot een „loffelijk ont
slag" van de lagere school.
Tegenwoordig is het geen uitzonde
ring, dat iemand met atheneum
plus een afgeronde opleiding aan
de universiteit zo ver nog niet is
uitsluitend wat het spellen van de
Nederlandse taai betreft dan. We
laten hier in het midden wat het
vóór en tegen van de ouderwetse
„dictees" op school geweest kan
zijn. maar een feit is dat veel grote
werkgevers daar nu vast niets op
tegen zouden hebben. Zij ergeren
zich zo aan de onbeholpen sollicita
tiebrieven vol fouten, dat ze acade
mici die niet eens een fatsoenlijke
brief kunnen schrijven, niet in
dienst willen nemen Op 10 novem
ber stond het zo in deze krant:
„Overheid en bedrijfsleven hebben
ondanks het toenemend aantal af
gestudeerden grote moeite met het
aantrekken van academici. Dat
komt niet door een verhoging van
de selectie-eisen, maar door een
vermindering van de kwaliteit van
het aanbod. Met name met de Ne
derlandse taal in sollicitatiebrieven
van jonge academici. Dat komt
niet door een verhoging van de
selectie-eisen, maar door een ver
mindering van de kwaliteit van het
aanbod. Met name met de Neder
landse taal in sollicitatiebrieven
van jonge academici is het vaak
slecht gesteld. Taal- en stijlfouten
zijn een normaal verschijnsel aan
het worden". Als voorbeeld werd
toen DSM genoemd, waar één op
de zeven sollicitanten meteen al
afvalt doordat de slecht gestelde,
bepaald niet foutloze brief in de
verste verte geen aanleiding geeft
voor een nader gesprek.
De Amsterdamse mevrouw Mar-
guérite Mooienijzer, van beroep
tolk-vertaalster Frans, ziet wel
brood in die tekortkomingen van
afgestudeerden op zoek naar een
baan, en bovendien is ze er van
overtuigd dat ze hen kan helpen. Ze
plaatste daarom deze advertentie:
„Jonge academici: problemen met
sollicatiebrieven? Wendt u tot
mij". Helaas bleek het bekende,
maar sterk verouderde „zetduivel-
tje" 0e leest nooit meer over hem,
al zie je zijn boze werken vrijwel
dagelijks) nog springlevend: laat
nou juist in deze advertentie een 1
te weinig in „sollicitatiebrieven" te
rechtkomen! Zodoende moet de ad
vertentie nu herplaatst worden.
In haar hart heeft mevrouw
Moolenijzer eigenlijk medelijden
met al die mensen die zoveel in hun
mars hebben, maar op de eigen taal
struikelen. „Stakkers die meer hun
best moeten doen", noemt ze hen.
„Het zullen wel allemaal B-mensen
zijn die niet veel taalgevoel heb
ben", zegt ze. „Sinds ze op de scho
len zelf hun pakket mogen kiezen is
het niet veel meer. Het ligt waar
schijnlijk niet eens zozeer aan het
onderwijs als wel aan de pedagogi
sche academies. Toen die nog ge
woon kweekschool heetten, was er
niets aan de hand".
Heel kort na verschijning van haar
advertentie was de eerste brief al
binnen. Een brief zonder taalfou
ten. maar niet fraai van stijl. Ie
mand die al wel honderd sollicita
tiebrieven geschreven had en even
zoveel negatieve antwoorden Re-
kregen. vroeg mevrouw Moolenij
zer of zij geen waterdichte formule
voor een pakkende sollicitatiebrief
kende. „Die kan ik niet helpen. Ik
heb hem geschreven dat elke solli
citatie om een persoonlijke bena
dering vraagt en dat daar geen
standaardformule voor bestaat. En
ik heb zijn lelijke eerste zin verbe
terd".
Als alle afgestudeerden die een
baan zoeken, bij mevrouw Moole
nijzer aankloppen, kan ze het nog
razend druk krijgen. En hoe moet
dat dan verder, als zo'n man of
vrouw is aangenomen op mevrouw
Moolenijzers brief, en later blijkt
dat hij of zij de sollicitatiebrief niet
eens zelf heeft kunnen schrijven?
„Dat geeft niet. Dan hebben ze wel
een goeie privésecretaresse om hun
fouten te verbeteren".
Eigenlijk was het wel te verwach
ten: het spookt in De Efteling. Nog
niet helemaal, want pas in mei ko
men na alle reuzen, boze wolven,
kabouters, elfjes en feeën en hek
sen de spoken opdraven. Ter op
luistering van het 25-jarig bestaan
van het sprookjespark ln Kaats
heuvel wordt dan het grootste
spookslot van heel Europa geo
pend. zo groot dat duizend mensen
tegelijk de 'spookshows' in het slot
kunnen volgen. De bouw van het
enge kasteel zal dan anderhalf jaar
geduurd en ruim 3'/. miljoen gulden
gekost hebben. Die investering zal
het spookslot ongetwijfeld waard
blijken, want alleen al dit Jaar ke
ken 1.1 miljoen bezoekers in De
Efteling rond.
Het voorwerp dat deie fran^aise hier
tussen twee vingers geklemd houdt
is een kleine vier miljoen gulden
waard. Het is een van de juwelen die
te tien is op een tentoonstelling in
Parijs. De diamant, 106 karaat en de
„gouden «on" genaamd, is eigendom
van een particuliere verzamelaar.
Van Harry Jaedicke weten we niet
veel meer dan dat hij zesentwintig
jaar is. Duitser van nationaliteit ls
en ln Berlijn woont Hij zoekt een
correspondentievriencH-ln). maar
schrijft er niet bij naar welke on
derwerpen en hobby's zijn interes
se het meest uitgaat Hij heeft een
niet al te duidelijk handschrift,
maar beheerst zowel Engels als
Duits, dus wie hem schrijven wil
kan kiezen. Zijn adres is: H. Jaedic
ke, Exerzierstrasse 8. D-1000. Ber
lin 65.
Wie liever met een Israeli corres
pondeert, kan schrijven aan B. Ma-
lachi (p.o.b. 1890, Tel Avlv). Hoe
oud hij is, we weten het niet. Of
deze B. Malachi een man of vrouw
is, hij of zij schrijft het er niet bij.
Wel weten we dgt deze briefschrij
ver bereid is over alles te corres
ponderen wat de toekomstige pen-
vriend(-in) maar interesseert, dat
hij of zij in elk geval veel belang
stelling heeft voor munten en post
zegels. ln het Frans of Engels kan
corresponderen en zelfs een beetje
in het Nederlands.
Sinds kort kent ons land een ham
ster die naar het GAK genoemd is.
In een van zijn belevenissen, die
een OAK-controleur regelmatig in
Open Kaart het maandblad van
het Gemeenschappelijk Admini
stratie Kantoor plaats, vertelt
hij hoe een WAO-„klant" hem
vroeg even naar de hamster te kij
ken. Die was ziek en zoon Bramme-
tje moest gerustgesteld worden.
Een van de drie hamsters, Hakkle,
zat er met een voetbalrond lijfje
doodstil bij. Ze dachten dat het een
mannetje was. maar de GAK-man
had al gauw door dat Hakkle een
vrouwtje in verwachting was en gaf
het zoontje opdracht er hokken bij
te bouwen. Na veertien dagen druk
te hij weer op de bei. Hakkle bleek
van twaalf zonen en dochters be
vallen te zijn. Tussen de wriemelen
de massa hamster viel er één op
door zijn vreemd grijze kop. „Die
hebben we uit dank naar u ge
noemd. meneer", zei Brammetje.
„HIJ heet Oakkie".
David Brinkley. een bekend televi
sie- en radiopreséntator bij de
Amerikaanse omroep NBC. is er
helemaal niet zo voor dat het ge
weld van de televisiebuis ver
dwijnt In Televlzier betoogt hij:
„Ik verdedig geen geweld op de
televisie, maar ik weet dat er bij de
kijkers grote belangstelling voor is.
Ik weet dat in vroeger jaren de
misdaad werd gelaakt ln stripver
halen, via de radio en ln de blo-
scoop; dat er geweld was ln Ameri
ka en alle andere landen voordat de
televisie was uitgevonden En ik
weet dat. wftt er ook op de buis te
zien is. in het niet valt bij wat zich
afspeelt in de straten van de grote
steden: moord en andere misdrij
ven ln steeds toenemende
mate Zou iemand geloven
dat, als het geweld van de buis zou
verdwijnen, er morgen geen mis
daad meer zou zijn? Als Je dat
gelooft, geloof je alles
