e dagen feest.
<ampi
gJ
i/ie heeft het buskruit uitgevonden?'
Lucinda Childs:
waterkevertjes
van Guido Gezelle-
<£H5>
GeefiJom de natuur
hetboek bij de aktie van het
Wereld Natuur Fonds
Orkesten spelen meer
traditionele muziek
Nu bij elke huisapotheek
Nieuwe
boeken
aktieprijs tot eind decemberf 12,50
(daarna fl9t50)
loop dus snel naarde boekhandel
een Spectrum boek
Bariton Schöffler
(80) overleden
^TRDAG 24 NOVEMBER 1977
TROUW/KWARTET PRSH 2-15
PERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KT?
Ihrijven van verhalen
jnge kinderen, in hun
cte woordenschat, en
liet kneuterig, is niet
ipel als velen denken
'erroen is er erg goed
n Sjoe en Piet, door
tn Piet op school ge
wordt afgesloten met
joe. Dag Piet (nu Sjoe
roertje krijgt heeft ze
ijd meer voor avontu-
leet het). Dagelijkse
tnissen en gedachten
en Nederlands jonge-
zijn Afrikaanse vrien
dje.
i van handeling: ge-
huizen, straten, scho-
i korte zinnen, op elke
Één wordt gewoon ge-
over doodgewone
►s. Ook over proble
ms de situatie waarin
•erzeilt, als ze op haar
».e school per ongeluk
jongens-wc belandt,
f haar uitlegt dat er
meisjes-wc's bestaan.
I passage doet terug-
n aan het grove pa-
vaarover het jongetje
rroens Gelukkig word
e dag een beetje groter
erecht beklaagt). Hier
het over ijsjes, tand-
jzoek en drop. Over
Stoffer die zegt zijn
;ts vol kokosnoten zelf
ïben geplukt (de noten
maar door Sjoe wordt
enstraft: wie is er in
a geweest, Jan of zij?
verliefd op Tom, zo
üt ze aan Piet, waar-
1 'Waarschijnlijk omdat
■"leen fiets bezit. Na het
?8ht van de aanstaande
e >rte van een nieuw
tje of zusje speelt Sjoe
kussen-onder-buik het
1 iren na, of liever vóór,
tegen haar verbaasde
Ier „wat spelen jullie
nóu?" roept zij vol triomf
„Ik kan het lekker vlugger
dan jij!" Jenny Dalenoords
tekeningen passen heel wel
bij Sjoe en Piet.
Heel anders deed Ivo de
Weerd dat in Aap en
Schaap, ook van Verroen.
De fijne zwart-witte teke
ningen nemen de taak van
het verhaal voor driekwart
over: als op een film zien wij
aap in zijn dierentuin, weg
rennend door het opengela
ten hek. Voorbij kameel, uil.
zeehond, hert, giraffe, gan
zen en de papegaaien, om
na het kabaal dat deze die
ren veroorzaken de wei in te
stormen, waar hij tenslotte
bij het schaap dat zeven
lammeren gekregen heeft
wordt aangetroffen. Het be
richt schaap bij aap veroor
zaakt via het tv-journaal
verwarring, tot iedereen te
vreden de ware toedracht
verneemt: soort bij soort.
Een prachtig dierenboekje.
Allemaal de boom in, ook
Dolf Verroen, lijkt qua stijl
op Sjoe en Piet. met allerlei
elementen uit het kinderle
ven die een climax bereiken
in het gepest worden op
school, „zó dat ze allemaal
de boom in kunnen," wat
Piet betreft, die dan zijn
angst vergeten is. En in Heb
Jij het Buskruit soms uitge
vonden? gaat de auteur zeer
eigentijds te werk over een
gezin waar ze allemaal wét
hadden, volgens de mensen:
Moeder kon niet tegen vloe
ken (het boekje verscheen
vóór de Amsterdamse tram
haltes over dit onderwerp
beplakt werden); Vader niet
tegen fouten maken, en Pip
kon niet goed genoeg tove
ren. Al wordt er heel wat
afgetoverd vóór vader, die
besluit op te houden met
toveren en gewoon in de
WW te gaan. tegen zijn zoon
zegt: „En allemaal dank zij
jou. Jongen, jongen, jij hebt
het buskruit niet uitgevon
den." „Nee," zegt Pip, „heb
jij het soms gedaan?" „Dat
niet." bekent zijn vader,
„het wés al uitgevonden."
Kijkleesboek
Wie nog maar vier jaar is en
toch kwaad, razend, woe
dend, zal veel soulaas vin
den in het kijkleesboek Ik
ben zo boos dat ik bijna niet
meer weet wat ik doe. In
agressieve platen, vol rood
en zwart, vol vuisten en gro
te stampvoeten wordt hier
gezond met deuren gesme
ten, gescholden, lelijke
woorden geschreeuwd en
geklaagd „er is toch nie
mand die van me houdt, en
nou regent het ook nog."
Totdat de telefoon gaat en
het vriendinnetje Karin de
kwaaie Jongen iets vertellen
wil. Het contact met de an
der, die zo node gemist werd
besluit dan dit geestige ver
haal van Glsela Frisén en
Per Ekholm. Best nuttig
voor groter uitgevallen kin
deren óók!
Paula Gomes vertelt in Piet
gaat naar de Horizon een
aardig verhaal over een Hol
landse jongen, die tijdens
een vakantie in Grieken
land bevriend raakt met So-
créties, die in het visrestau
rant werkt. Zij beschrijft
eenvoudig en zonder veel
„plot" de confrontatie van
de één met luxe en de ander
met armoede, en opkomen
de vragen van beiden waar
óm de dingen zo zijn zo als
ze zijn. Bert Bouman maak
te de tekeningen, die naar
de Griekse eilanden doen
verlangen.
Dan is daar voor de ouderen
weer Leon Garfield, met
zijn achtergrond van gehei
me boodschappers, varens
gasten. kerkhoven, bochti
ge lanen en gecompliceerde
karakters, die je te zien
krijgt in verglijdend per
spectief. Door Garfields
verbijsterende kennis, tot
in detail, omtrent de acht
tiende eeuw rijst het Enge
land van die tijd met men
sen en al als levend voor je
op. De Geest met de Hoepel
gaat over jaloezie en een
zaamheid, hier van de nota
risklerk Vast, die op een lu
gubere oktoberavond me
neer Visbeen bezoekt in het
souterrain. Er volgen inge
wikkelde complotten en
vangnetten om de hoofd
persoon heen. Pe taal is
spookachtig van evocatieve
kracht. Bij Garfield doet
het er nooit toe of de hoofd
persoon jong is of oud, om
dat elke lezer zich bij hem
kan vereenzelvigen met de
figuren die hij neerzet, en
diens problemen.
Alleen al de inzet van De
Trommelslager roept tot le
zen: „Zo ver het oog reikt
marcheren daar de mannen
in het scharlakenrood. Zij
lijken bloeiende bloemen
tegen de heuvelflanken. Het
ene regiment na het andere
klimt omhoog." En het
schitterendst van allen is de
trommelslager, Jong, sterk
en hoopvol. „Maar, na de
slag rijst op een droom-
kerkhof een gestalte over
eind, naast kapotte musket
ten, vaandels,degens. De
overlevende trommelslager.
Hij is alleen, en hij moet
vluchten. Een magistraal
beschreven avontuur, met
smokkelaars, in gebitten.
door Gertie Evenhuis
handelende dokters, gene
raals, en het meisje Charity.
Voor wie roept „ik hou van
dikke boeken" moet ik
„Triomf van de verschroei
de aarde" noemen, waar
Thea Beekman de wens
waarmaakt; in een stevig
stuk geschiedenis van
Frankrijk tijdens de 100-ja-
rige oorlog. Terwijl Parijs
dondert van de revolutie
trekt Matthis. minstreel en
heraut van het leger, het
land door en hij beleeft niet
weinig. Zelfs ontmoet hij
Chaucer (die van de Canter
bury Tales) die als schild
knaap met Edward III
meetrok, maar gevangen
werd, en losgekocht. Het
boek telt 320 bladzijden en
vertelt veel over liefde en
oorlog, boeren, koningen en
burgers; het heeft kaarten
van Navarra tot Picardië,
en van Normandië tot Aq-
vergne. De auteur maakt
letterlijk haar vorige titel
waar: Geef Me De Ruimte.
Dag Sjoe, dag Piet, door Dolf
Verroen, Leopold 12.90.
Aap en Schaap, Dolf Ver
roen en Ivo de Weerd, Leo
pold. 14.90
Allemaal de Boom in, Dolf
Verroen, Leopold, 12.90.
Heb jij het buskruit soms
uitgevonden?, idem, 12.90.
Het ik ben zo boos dat ik
bijna niet meer weet wat ik
doe bock uitg. Leopold
14.50.
Piet gaat naar de horizon
door Paula Gomes, Qucrido,
13.90.
De Geest met de Hoepel,
Leon Garfield, uitg. Leo
pold, 17.75.
De Trommelslager. Leon
Garfield, idem, 14.75.
Triomf van de verschroeide
aarde, Thea Beckmann, uitg.
Lemniscaat, 23.50.
En verder:
Eén April, kikker in je bil,
door Burny Bos, verhaaltjes,
versjes, muziekjes, met te
keningen van Wieteke van
Dort, muziek van Joop Stok-
kermans, 12.50.
De Trouwe Schimmel, mini
Sinterklaasboekje van Mies
Bouhuys, uitg. Holland
6.90.
Wiele wiele stap, voor onge
veer driejarigen, Micp Diek-
mann en The Tjong Khing,
Qucrido 5.90.
Mens te koop, Miep Diek-
mann, een slavenverhaal
van rond 1720, Leopold
12.90.
Jaargetijden, uniek om ca
deau te geven: platenboek
van John Burningham met
vier uitneembare „jaargetij
den" (posters!). Holkema
Warendorf, 17.50.
ADVERTENTIE
Geïllustreerde Medische
Encyclopedie voor
het gezin
draait er niet omheen,
maar zet de begrippen en
termen in duidelijke taal
uiteen: behandelt de
werking var. het lichaam
en ziekteverschijnselen:
waarschuwt tegen op
eigen houtje dokteren;
wil helpen arts en bij
sluiter te begrijpen; wil
helpen ontdekken, wan
neer hulp van een arts
moet worden ingeroepen.
Rijk geïllustreerd. Voor
elk gezin. 488 blz. f39.50
van Amsterdam Boek - nu te koop in uw boekhandel
AMSTERDAM De BUMA (Bureau voor Muziek Auteurs
rechten) heeft uitgerekend dat in het seizoen 1976-1977 door de
Nederlandse orkesten meer „traditionele" muziek is gespeeld
dan in voorafgaande seizoenen
Sla spijkers met koppen,
word lid van het CNV!
Samen sta je sterk! Bel 030-941041
Christelijk Nationaal Vakverbond
Utrecht, Ravellaan IPostbus 247S.
De BUMA concludeert daaruit dat er
in de Nederlandse orkestwereld een
„trend" is naar het spelen van meer
behoudende muziek. De toename
van alle muziekgebruik door de Ne
derlandse symfonie-orkesten is na
melijk bijna geheel opgegaan aan
niet beschermd werk. Dat wil zeggen
dat dit werk is van componisten die
vijftig Jaar of langer geleden zijn
overleden. Voor ander composities
moeten auteursrechten via de
BUMA worden betaald. In het afge
lopen seizoen werd honderd uur
meer niet beschermde muziek ge
speeld. De totale gezamenlijke speel-
duur was ruim 1778 uur.
Het aandeel van beschermde muziek
van Nederlandse componisten is ge
stegen tot 54 uur, tegen 47 uur het
seizoen daarvoor. Buitenlands be
schermd werk liep terug met elf uur.
Verder vermeldt de BUMA nog, dat
I in totaal in het seizoen 1976-77 door
de Nederlandse symfonie-orkesten
1.333 concerten werden gegeven
maar drie meer dan het Jaar daar
voor) en dat de gemiddelde lengte
van een concert met drie minuten
steeg tot één uur en twintig minuten.
Uitgeverij Cantecleer te De Bilt
zond ons de volgende boeken:
Het grote handvaardigheidsboek, van
Gert Lindner. Creatief met papier,
klei, gips. steen, mozaïek, glas, me
taal. hout, inkt. textiel, garens en
leer. Uitg. Zomer en Keuning, Wage-
ningen. Het boek is geïllustreerd
met honderden foto's en tekeningen
in kleur en zwart-wlt. 367 blz.
39,90.
door Hans W. Ledeboer
ROTTERDAM Vanzelfsprekend trok de Amerikaanse danse
res en choreografe Lucinda Childs bij haar optreden in het
Rotterdams Dansfestival een volle schouwburg.
Vorig jaar immers trok zij de aan
dacht in de opera „Einstein on the
Beach" met haar heel bijzondere be
wegingstechniek en uiteraard was
men uiterst benieuwd naar een volle
dig programma in deze techniek, sa
men met een groepje van vier dan
sers. die met haarzelf „Lucinda
Childs and Company" vormen.
Het programma van „Lucinda
Childs and Company" is tegelijker
tijd fascinerend en hoogst onaan
trekkelijk. Fascinerend voor de lief
hebber van lijnenspel, bewegingsex
pressie, waarvan hij zonder enige af
leidende factor kan genieten.
da Childs in haar solo „Plaza" Er ls geen muziek, er is geen decor.
ADVERTENTIE
de dansers zijn gekleed in een een
voudig beige shirt met lange broek
in dezelfde kleur. De beweging be
staat uit lopen, draalen, met ver
schillende passen in verschillende
richtingen op het toneel. Geen
sprongen, geen In het oog springen
de virtuositeit. Maar wel het op een
boeiende manier waarneembaar ma
ken van onzichtbare cirkels, driehoe
ken, acht-figuren, lijnen, die als
maar in beweging zijn, een geheel
eigen taal spreken. Deze manier van
„choreografisch tekenen" is al heel
oud, het bekendste voorbeeld daar
van is de „Running Set" in de Britse
folklore, waar een merkwaardig in de
oren klinkend muziekje weinig meer
doet dan het ritme aangeven.
Ritme
Bij Lucinda Childs leveren de dan
sers zelf het ritme met hun eigen
passen op het toneel, die zelfs de
maatraccenten bij iedere ritme-stro
fe.
Maar onaantrekkelijk voor de onbe
vangen schouwburgbezoeker, die
komt voor een fraai schouwspel, een
theatershow, een ballet. Want daar
van is niets te zien. De hele avond
door is er niet anders dan beweging.
De situatie is puur visueel en zelfs
dat niet volledig: vla de vlsualiteit
ligt alles ln de sfeer van gevoelen,
beleven. En wij kunnen ons voorstel
len, dat dit werk veel aantrekkelijker
is om er aan mee te doen dan er naar
te kijken. Daarvoor is het veel te veel
„van binnen uit" en daarmee bedoe
len we beslist niet alleen binnen de
dansers uit, ook „binnen de toe
schouwer", die dit alles op dezelfde
manier moet beleven als bij het be
zien van een slootje met krinkelende
kleine zwarte waterkevertjes die
over het oppervlak hun figuren wer
velen op een warme zomerdag. Over
die kevertjes heeft Guido Gezelle
immers een mooi en teder gedicht
geschreven.
Lucinda Childs wil volgend jaar in
Nederland terugkeren. Samen met
Robert Wilson wil zij dan diens thea
terstuk „I was sitting on my patio
this guy appeared I thought I was
hallucinating" brengen.
AMSTERDAM De Britse bariton
Paul Schöffler is in zijn woning in
Amersham in Buckinghamshire na
een langdurige ziekte op 80-jarige
leeftijd overleden.
Schöffler was geboren in Dresden en
debuteerde daar in 1925 als de her
aut in Wagners Lohengrin. Hij trad
in vele Europese steden in opera's op
en ook in de Metropolitan Opera in
New York Zijn laatste optreden
daar was in 1963 in Ariadne auf
Naxos van Richard Strauss. Vanaf
1938 was hij verbonden aan de Ween-
se Staatsopera waarvan hij een van
de grote sterren werd. Ook door vele
grammofoonopnamen kreeg hij in
ternationaal grote bekendheid.
Mt. 36 t/m A
Feest in fluweel:
gebloemde aangerimpelde rok.
Mt 36 t/m 42. AA
Uit de nieuwe
Harmonv-kollektie.
Waarin ae modetrends
harmonieus samengaan
met stijl en vrouwelijkheid.
Voor de vrouw die bewust en
met smaak haar mode kiest.
