De pastoor was een mijnheer
tekening van een lezer
commentaar
'OUW
Dorp Ottoland 'uitgetekend' in dissertatie
ers (1)
iers (2)
Van Agt en de Wiegeliaanse lofzangen
Viel cadeaus komen van ver
stuur een brief
zon
dominee
boeiend
RDAG 19 NOVEMBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
t'-js natuurlijk heel mooi als de
t eid ons wil voorlichten over
van ouders op de school van
Mnderen. Maar of we gelukkig
n zijn met de brochure „Ou-
en school", die nu zijn vijfde
r^|ne druk beleeft, is nog de
Ministerie van onderwijs pro-
ins in deze brochure te door
is Jn van het belang van ouder-
ipatie. Dat afschuwelijke
is ooit uitgevonden om de
;kenheid van ouders bij het
'ijs van hun kinderen mee
duiden. Welnu, die ouder-
ipatie moet bevorderd
n.
S te de brochure mogen geloven
hjihool en gezin sinds het einde
Yt schoolstrijd steeds verder uit
gegroeid. Pas omstreek^
hierin een keer ten goede
icn. Vooral na 1973, toen mi-
Van Kemenade aan het be-
Ewam, is de belangstelling van
ders voor de school toege-
waar dat deze minister veel
cht heeft geschonken aan de
i de ouders. Als het bijzonder
ijs de leus ,,de school aan de
i" niet had uitgevonden, had
Cemenade hem bij wijze van
n zelf kunnen verzinnen.
Des te verbazingwekkender is het.
dat de op zijn gezag verspreide
,,info" (zo heet dat) totaal voorbij
gaat aan de rol van de ouders in het
bijzonder onderwijs. Er wordt wel
verteld dat ouders klusjes kunnen
opknappen in de school en dat moe
ders kunnen helpen bij de leesles.
Maar van het grondwettelijke recht
van ouders om scholen op te richten
wordt niet gerept.
Heel belangrijk is volgens de bro
chure, dat ouders en leerkrachten
samen praten over de inhoud van
het onderwijs. .Ouders hebben er
recht op te weten wat de school wel
en niet belangrijk vindt. Sterker
nog: ouders dienen daar invloed op
te kunnen uitoefenen en moeten in
'staat zijn om in het uiterste geval de
conclusie te trekken, dat de aanpak
van de school zó afwijkt van de
aanpak thuis, dat het niet de goede
school voor hun kind is."
Stel je voor: ouders hebben het
recht hun kind van school te halen.
Natuurlijk hebben ze dat recht,
maar veel belangrijker is dat ouders
in dit land het recht hebben zelf
scholen te stichten. Zoals ze ook het
recht hebben om uit reeds bestaan
de mogelijkheden te kiezen. Ver
volgens kunnen ze als ouders direct
invloed uitoefenen op de richting
van het onderwijs. Niet via inspraak
van oudercommissies of schoolcom
missies, maar rechtstreeks via vere
nigingen voor bijzonder onderwijs.
veten ook wel dat deze vorm
irecte democratie in het verle-
ïiet altijd voldoende is uitge-
jVeel bijzondere scholen gaan
*nn stichtingen en niet van vere-
;en. Waar wel de verenigings-
bestaat, komt het soms voor
iet bestuur voornamelijk be-
uit grootouders. Er zijn ook
ren die door de opgetreden
^vergroting zover van de ou-
ï*5ijn komen af te staan, dat ze
lijken op regenten-colleges
Mp ouder-besturen. Tenslotte is
"Haar dat er ook in het bijzonder
[wijs helaas scholen bestaan
iet liefst de deuren potdicht
in voor de ouders.
deze praktijken kon het
(kwaad dat de ouders weer wat
[er werden en zich meer gin-
lemoeien met het onderwijs
fan kinderen. Die beweging is
ouders zelf opgekomen. Het
jheugend dat de overheid daar
positief op heeft gerea-
En het is een goede zaak. dat
minister Van Kemenade heeft ge
probeerd de inbreng van de ouders
te bevorderen, zowel in het open
baar als in het bijzonder onderwijs.
Het laatste voorstel van de minister
is, om wettelijk vast te leggen dat
tenminste een derde van het aantal
bestuursleden moet bestaan uit (ge
kozen) ouders. Niet iedereen in het
bijzonder onderwijs is het daarmee
eens. Het plan is ook nog maar in
het stadium van een wetsvoorstel
van een zwaar demissionaire minis
ter. Maar er blijkt genoegzaam uit
dat de minister de ouders een warm
hart toedraagt.
Ons punt van kritiek is slechts, dat
zijn voorlichtingsdienst hoog op
geeft van moderne vormen van in
spraak in en deelneming aan het
schoolgebeuren door ouders, maar
daarbij enkele van de meest funda
mentele rechten van de ouders over
het hoofd ziet. De zesde druk van
„Ouders en school" mag wat ons
betreft op dit punt grondig herzien
worden.
door Henri Kruithof
AMSTERDAM Niet alle
proefschriften laten zich lezen
als dorpsroman. De socioloog
Jojada Verrips is er met zijn
proefschrift En boven de pol
der de hemel" echter in ge
slaagd een boek te schrijven,
dat je zonder problemen in één
adem uitleest.
Het boek is een studie van het dorp
Ottoland in de Alblasserwaard over
de periode 1850 tot 1971. De titel is
ontleend aan het boek „Boven de
polder de hemel" van Jo van Dorp-
Ypma over het dorp Haastrecht. In
1971 heeft Verrips in Ottoland ge
woond om daar door gesprekken en
observatie een indruk te krijgen van
leven en werken van de bevolking
van Ottoland.
In de tijd dat hij er woonde, heeft
Verrips veel medewerking gekregen
van de plaatselijke bevolking. Zo
kreeg hij toestemming om kerke-
raadsvergaderingen bij te wonen en
kerkelijke stukken in te zien. Vooral
de anekdotes die Verrips op grond
daarvan door het hele proefschrift
heen vertelt, maken het boek zeer
lezenswaardig.
Het godsdienstig leven stond cen
traal bij het onderzoek, dat Verrips
in Ottoland verrichtte. Hij ging daar
bij uit van de vraag waardoor in
Ottoland in de tweede helft van de.
negentiende eeuw een nieuwe gods
dienstige groepering ontstond en
wat het gevolg daarvan was voor de
sociale verhoudingen in het dorp.
Verrips begint met een beschrijving
van het dorp Ottoland. „In het mid
den van het dorp staat de Neder
landse Hervormde Kerk op een terp
achtige verhoging. Honderd meter
ten westen van de kerk ligt aan de
andere kant van de weg en het water
de kleine kerk, het kerkgebouw van
de Gereformeerden. Door de ligging
van de beide kerken, bijna tegenover
elkaar, ontstaat op zondagmorgens
en -avonden een merkwaardig voet
gangersverkeer. Zelden zal men na
melijk zien, dat hervormden en gere
formeerden gebruik maken van de
zelfde weg. Ze lopen elk hun eigen
parallelweg om de kerk te bereiken.
Op die manier komen ze elkaar niet
tegen en wordt groeten een minder
moeizame aangelegenheid."
Pastoor en predikanten
Na een uiteenzetting van de historie
van het dorp Ottoland, vertelt Ver
rips een van zijn anekdotes. „Op 11
februari 1971 houden de hervormde
jeugdverenigingen een vergadering.
Ze hebben een pastoor uitgenodigd,
omdat de jongeren weieens wat meer
over het rooms-katholicisme willen
weten. Door het optreden van twee
predikanten komt er weinig van de
avond terecht."
De predikant uit Ottoland onder
breekt de inleiding van de pastoor
om in een uitvoerig betoog zijn visie
op de rooms-katholieke kerk te ge
ven. De jongeren komen niet aan het
woord. De pastoor krijgt geen kans
om iets terug te zeggen. De predi
kant blijft kritiek spuien. Aan het
eind van de avond loopt de vergade
ring geheel uit de hand.
De predikant uit het aangrenzende
Molenaarsgraaf vraagt geërgerd
waarom de pastoor als „mijnheer
Klaassen" in de kerkbode staat aan-
De hervormde kerk van Ottoland
Zo komt men Ottoland binnen
gekondigd. Als in de kerkbode had
gestaan dat het om „pastoor Klaas
sen" ging, hadden er meer mensen
naar de vergadering kunnen komen,
die hem weerwoord hadden kunnen
geven. De voorzitter grijpt daarop in
en sluit de vergadering met gebed.
Sociale afstand
De sociale afstand tussen werkge
vers en werknemers was in de hele
vorige en een groot deel van deze
eeuw erg groot. In ruil voor trouw
werken en de erkenning van de zeg
genschap van de boeren, kregen de
landarbeiders toegang tot kleine
stukjes land. de boerenmiddagdis, in
sommige gevallen een huisje en in de
moeilijke winterperiode steun in
geld of natura. Zij waren diep door
drongen van het besef, dat misstap
pen of aanmatigend gedrag hun de
betrekking kon kosten.
Het bestuurlijke werk in Ottoland
speelde zich af in kerkelijke colleges,
in polderbesturen, de gemeenteraad
en het burgerlijk armbestuur. In al
die colleges maakten de grondbezit
ters de dienst uit. Zo domineerden
leden van de families Wouda en
Biest in de hele vorige eeuw maar
ook nog daarna de gemeenteraad en
het polderbestuur. Omstreeks het
midden van de vorige eeuw beschik
ten leden van de familie Biest over
zoveel land in de polder Ottoland
dat zij eenvijfde van het totaal aan
tal stemmen mochten uitbrengen.
Schoolstrijd
De schoolstrijd heeft ook in Otto
land duidelijk zijn sporen achterge
laten. Tot het eind van de vorige
eeuw stond in Ottoland alleen maar
een openbare lagere school. In 1887
organiseerden de gereformeerden
zich echter samen met geestverwan
ten uit de buurgemeenten Mole
naarsgraaf en Brandwijk in een
schoolvereniging. In 1890 werd een
school gebouwd. Deze kampte overi
gens geruime tijd met financiële pro
blemen, omdat de financiële gelijk
stelling tussen openbaar en bijzon
der onderwijs toen nog geen feit was.
De oprichting van deze school bete
kende een gevoelige aderlating voor
de openbare school. 'Aan het eind
van de jaren twintig probeerden de
hervormden in dezelfde drie dorpen
ook een eigen school op te richten.
De gereformeerden vonden dat een
regelrechte aanval op de eigen
school. Het hervormde initiatief
werd onder meer ingegeven door de
nieuwbouwplannen van het gerefor
meerde schoolbestuur.
De gereformeerden probeerden de
stichting van een hervormde school
tegen te houden door voor te stellen
de vierde onderwijzersplaats op hun
school door een hervormde leer
kracht te laten bezetten. De her
vormden gingen hierop echter niet
in.
Toch kwam de hervormde school er
vooralsnog niet en dat had een zeer
vreemde oorzaak. De verhouding in
de Ottolandse gemeenteraad was
vier hervormden en drie gerefor
meerden. Een van de hervormde
raadsleden keerde zich echter tegen
zijn geloofsgenoten. Dit raadslid
stond namelijk op het punt om voor
zitter van het polderbestuur van
Laag Blokland te worden. Hij was
bang dat als hij met zijn geloofsge
noten mee zou stemmen, de gerefor
meerden uit de polder tegen zich in
het harnas zou jagen, waarmee de
benoeming tot voorzitter van de
baan zou kunnen zijn. Vandaar dat
hij tegen de stichting van een her
vormde school stemde.
In het laatste hoofdstuk van zijn
proefschrift verhaalt Verrips onder
meer over de politieke verhoudin
gen in Ottoland in de laatste tijd
Opvallend hierbij is dat er van 1946
tot 1962 geen verkiezingen zijn ge
houden in Ottoland. De twee kiesve
renigingen in het dorp hadden na
melijk afgesproken met een geza
menlijke lijst uit te komen, waarqp
kandidaten van beide om en oin
zouden voorkomen. Bij gebrek aan
concurrentie was het dus niet nodig
verkiezingen te houden.
In 1962 kwam in deze situatie veran
dering, toen ontevreden hervorm
den een plaatselijke afdeling van de
SGP oprichtten, die er zelfs in slaag
de twee zetels te krijgen. Overigens
verloor de SGP er bij de volgende
raadsverkiezingen al weer één van.
„Hun optreden was ook niet erg
spectakulair geweest." aldus Ver
rips. „en het lukte hen later niet
meer die te heroveren."
^®H<eningen. bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent.
Naam en adres aan achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er
Postbus 859.
een boekenbom
HET WEER door Hans de Jong
Ook de komende dagen, maan
dag en dinsdag incluis, zal het
over zeewater, met name de
Noordzee, wordt die lucht in de
weer onbestendig blijven. Dus onderste niveau's wel aange-
echt een stamppot- of zuurkool- warmd, wat dan de onstabiliteit
weertje, ook al is dit bepaald weer bevordert,
geen zondagsmaal. De tempera
tuur stijgt dit weekend overi- Onstabiel.dat was het weer
gens wel wat bij wind uit west gisteren vooral in de zuidwest
tot zuidwest, aangetrokken door hoek van Nederland. Enkele sta-
wat uitdiepende, zuidoost
waarts koersende storing ten
zuiden van IJsland, en er zal ook
tions daar gaven onweer, onder
meer Vlissingen en Middelburg,
in laatstgenoemd station
regen vallen, maar de keerzijde kwam een zeer krachtige hagel-
van dit „portret" wordt geschil
derd door poollucht, wederom
met medeneming van de welbe
kende buien, sommige met ha
gel. enkele ook met sneeuw.
De computerkaarten doen de
bui voor. Op de kaarten waren
in de zuidelijke Noordzeetrech-
ter deze buien echt getekend
met toppen op 7.000 meter hoog
te. Uit voorafgaande jaren we
ten we, dat dit proces vooral bij
noordelijke stromingen
opbouw verwachten van een dagen achtereen kan doorgaan
zeer krachtig hogedrukgebied en dat in die trechter.
van IJsland tot de Golf van Bis
kaje Bij gelijktijdige lage druk
Ook onder Scandinavië hangt
over Scandinavië en west-Rus- „troep" dat bij verschillende la-
land zal de wind de neiging heb- gedrukkernen en nog wat dalen
ben om later op zondag en ver
der ook maandag en dinsdag
de barometer, wat niet weg
neemt dat het gisterenmiddag
krachtig uit de noordhoek te ko- in Noord-Zweden en noord-Fin-
men. Aangezien ook een noord- land toch 15 tot 16 graden voor.
pool-maximum deze stromingen Het 0-graden niveau boven En-
stuurt krijgen we dan lucht aan- geland werd door Parijs op 800
gevoerd van Nova Zembla, meter gegeven, door Londen op
Spitsbergen en de noordelijke 600 meter, boven de Noordzee
IJszee. Tijdens een lange trip vroor het vanaf 500 meter.
Als wij de Amerikaanse vooruit-
blik-kaarten mogen geloven en
met enige reserve nodig ik u uit
dit maar te doen, omdat het hier
uiteraard om een globale indruk
te doen is, zal het grootste deel
van volgende week donderdag
middag op het 500-milibar-vlak
een grote depressie hangen van
Skandinavië tot de golf van Bis
kaje. De as ervan verloopt over
de Britse Eilanden en bijgeval
worden de stromingen op dat
niveau boven Nederland later
zuidwestelijk, overigens tot vrij
diep in Rusland. Op de grond
kaart voor dat tijdstip bevinden
zich twee lagedrukcentra, één
boven de Oostzee en één boven
de Britse Eilanden; Voer genoeg
voor buien dukt mij die in de
eerste helft van volgende week
vermoedelijk wel eens wat meer
sneeuw zouden kunnen geven
dan op de afgelopen dagen.
Van lezer Broere uit Eindhoven
ontving ik een overdrukje uit
„Het Vaderland" van 21 novem
ber 1927 over een destijds voor
komende zee zware ijzel „De
treinenloop op den electrischen
spoorweg tusschen Amsterdam
en Rotterdam geheel gestoord"
aldus een kop boven het bericht.
Utrecht en Groningen raakten
in het donker door het bevriezen
van krooshekken in de centrale,
waardoor er gebrek aan koelwa
ter ontstond. In de bioscopen
behielp men zich met kaarslicht.
De weerkundige .medewerker
lichtte toe. dat er in een jaar of
tien niet zo sterk geijzeld had als
toen. „Hier en daar zag het er uit
alsop plaatjes in de boeken van
Flammarion die de ondergang
der Aarde beschrijven als de zon
zover is afgekoeld, dat zij onze
planeet niet langer warm kan
houden."
Een lezer uit Haarlem herinnert
mij eraan dat ik vorig jaar voor
het seizoen 77-78 een elfstenden-
tocht voorspeld heb. en vraagt
of ik dit nog staande houdt. Ant
woord: ik ben mij niet bewust
dit zo stellig beweerd te hebben,
maar komt er dit seizoen al zo'n
schaatsmarathon tot stand,
(wat ik vrug hoop) dan ontvang
ik graag zijn gelukwensen. Zelf
voorspelt hij Statistisch moet
deze winter streng worden. Dat
MOET is een vondst, vindt u
niet?!
Andere verhoudingen
Aanvankelijk was voornamelijk het
bezit van land. vee en kapitaal het
belangrijkste machtsmiddel in boe
rengemeenschappen als Ottoland.
„Toen de bezitters echter verdeeld
raakten en er twee geloofsgemeen
schappen ontstonden (gereformeer
den en hervormden) bleek een ande
re machtsbron evenzeer van belang,
namelijk de grotere sociale samen
hang van de gereformeerden," aldus
Verrips.
Later veranderde ook deze macht
verhouding weer. Door de integratie
van de dorpsgemeenschappen in
wijdere verbanden, nam de speel
ruimte van de boerenbestuurders af.
Een deel van de besluitvorming ver
plaatste zich naar hogere bestuurs
organen. als provincie en rijk. Uiter
aard had dat ook invloed op de
machtverhoudingen binnen het
dorp. Bezit van grond en grote socia
le samenhang werden veel minder
belangrijk dan kennis van de pro
blemen van de samenleving.
In een landbouwgemeente als Otto
land was er bovendien nog een der
de oorzaak voor de verandering van
de machtsverhoudingen. Aanvanke
lijk bepaalden de boeren zelf hoe zij
hun bedrijf voerden. Met de komst
van de EG echter werden er steeds
meer zaken op centraal niveau in
Den Haag en Brussel geregeld. Dit
dwong de boeren tot efficiënter wer
ken om nog te kunnen concurreren
tegen collega's in andere streken en
zelfs in andere landen.
rklaas maakt vandaag te
zijn entree, net als (maar
3 el februari pas) Sint Pieter in het
anle Grouw. maar weer heel an-
dan de kerstman volgende
irréid. In de meeste landen zal die
Rsilee arriveren, maar in Sydney,
ïstralië, doet hij het dit jaar
het eerst per surfplank, rij-
ishl over de golven. Die kerstman,
a Claus, lijkt wel een beetje op
irklaas Zijn naam lijkt er
ïni Istreeks van afgeleid, hij deelt
CU cadeautjes uit, en eigenlijk
nilt hij ook tot de naaste familie
Sinterklaas. Santa Claus is een
is inding" van Nederlanders die
iretf zeventiende eeuw naar Ameri-
vel fmigreerden. Die emigranten
*n niet alleen hun hele hebben
?uden, maar ook hun gewoon-
orflnclusief het Sinterklaasfeest
Sint Nicolaas verbasterde tot
rh<t Nicholas en dat werd later
id Claus.
tj 'n kleurige tabberds, pijen en
"bakken gestoken heren be
trekken hun geschenken voor een
groot deel uit dezelfde hoek van de
wereld: Hongkong. Daar scaan niet
minder dan 1659 fabrieken en fa
briekjes (nog afgezien van de niet
officieel geregistreerde) die zich
toeleggen op het vervaardigen van
speelgoed en andere artikelen voor
de decembermaand. Bijna 53.000
mensen verdienen hun dagelijks
brood in deze feest-industrie en zo
klein als de Britse kroonkolonie is.
zo groot is de export: er wordt uit
dat kleine staatje meer uitgevoerd
dan uit welk land ter wereld ook.
En vrijwel elk land doet inkopen in
Hongkong.
Erg veel nieuws komt er dit Jaar op
speelgoedgebied niet uit de bus. Er
zijn natuurlijk weer poppen die
ruimtevaarders en andere al of niet
van tv. bekende figuren voorstel
len, spelletjes die op het televisie
scherm gespeeld kunnen worden,
modeltreinen en sprekende poppen
(zelfs exemplaren die klagen over
het huishoudelijke werk). En nu je
Het portret van de goedheiligman op
een speculaaspop. Een illustratie uit
het juist verschenen boekje ,,Sint
Nicolaas leven en legende", waar
op we binnenkort uitvoerig terug
komen.
steeds meer poppenmeubels, kleer-
kastjes, badkuipjes. keukens en
andere huishoudelijke mini-toe
standen in de winkels tegenkomt
waarmee de bijbehorende poppen
een behoorlijke „dagtaak" op hun
nek krijgen, is er. net als voor echte
huisvrouwen, in Hongkong veel
aandacht besteed aan technische
snufjes die de pop wat meer vrije
tijd bezorgen: zo is er nu een for
nuis met verlichte bakoven, een
beveiligd wasmachientje met
draaiende trommel, een klein goot
steentje met stromend water en
miniatuur rieten meubels.
In Hongkong hebben de fabrikan
ten al zoveel ervaring met speel
goed. dat ze precies weten welk
speelgoed voor bepaalde landen ge
schikt is. Voor Amerika maken ze
heel andere dingen dan voor Euro
pa, want „in Amerika gebruiken de
kinderen veel minder hun fantasie
bij het spel. In dat land speelt het
speelgoed en kijkt het kind toe".
Voor Europa is er dus weer speel
goed gemaakt, waarop de Neder
landse kinderen hun fantasie kun
nen botvieren. Maar wót Sinterk
laas ook uit Hongkong heeft mee
gesleept om op zijn verjaardag uit
te delen, hij kan er op rekenen dat
het veilig spul is, verzekeren de
fabrikanten. Die ruim 1600 fabrie
ken zijn aangesloten bij een federa
tie die het speelgoed op veiligheid
test. Zo kunnen alle Sinterklazen er
zeker van zijn dat speelgoed uit
Hongkong niet giftig is, niet in
brand kan vliegen, niet kan splinte
ren en goed geïsoleerd is al kun
nen ze daar uiteraard niet alle
speelgoedjes stuk voor stuk contro
leren.
Russel Maphanga heeft al vaak in
Zuidafrikaanse gevangenissen ge
zeten Toen hij in 1973 werd vrijge
laten, had hij net een straf van tien
jaar achter de rug. Niet lang na zijn
vrijlating is hij opnieuw gearres
teerd, op grond van artikel 6 van de
wet op het terrorisme. Maar offici
eel ergens van beschuldigd werd hij
niet; een proces heeft hij nooit ge
had. Desondanks hielden de autori
teiten hem geïsoleerd. In de gevan
genis werd hij gemarteld. Dat duur
de tot oktober vorig jaar. Russel
Maphanga werd toen vrijgelaten.
Hij vond een baan als chauffeur en
het leven leek voor hem weer een
beetje normaal te worden. Maar
onlangs ontving Amnesty Interna
tional een noodkreet van Maphan-
ga's advocate: Russel was voor de
derde maal opgepakt en gevangen
gezet. Op grond van vroegere erva
ringen vreest zij nu, dat haar cliënt
opnieuw gemarteld zal worden en
dat zijn leven ditmaal gevaar loopt.
Wie in beleefde bewoordingen
een brief wil schrijven, kan daarin
vragen om een goede behandeling
van Russel Maphanga en om zijn
onmiddellijke invrijheidsstelling
als er geen beschuldigingen tegen
hem zijn ingebracht. Zo'n brief kan
gestuurd worden naar de Ambassa
de van Zuid-Afrika, Wassenaarse-
weg 40 in Den Haag. Dat kan ge
woon in het Nederlands.
We wijzen er alvast op, dat de vol
gende oproep om een brief voor een
politieke gevangene te schrijven,
aanstaande vrijdag al in deze hoek
van de krant geplaatst wordt in
plaats van zaterdag.
Wel 65.000 gezonde mensen stuur
den een jaar geleden tegen Sinter
klaas een leuke verrassing aan
evenveel langdurig zieken, gehan
dicapten en hulpbehoevende be
jaarden. Volkomen vreemden,
want de adressen van de niet-ge-
zonde landgenoten worden ver
strekt door „De Zonnebloem", die
al bijna dertig jaar samen met de
KRO de Sinterklaas-cadeautjesac
tie op touw zet. Wie dit jaar ook een
aan huis of bed gekluisterde land
genoot wil verrassen met een pakje
en rijmpje het gaat niet om grote
cadeaus kan met spoed een
briefje sturen naar De Zonne
bloem. Breda (postzegel van 55
cent bijsluiten!) met de mededeling
dat hij of zij aan de actie „Zon in de
schoorsteen" wil meedoen; een ad
res van zo'n zieke wordt dan toe
gestuurd.
van wie je op je tien vingers kunt
natellen dat ze geen van allen ooit
in de buurt van die vrouwen ge
weest zijn. Als nummer één. twee
en'drie kwamen namelijk achter
eenvolgens Jackie Onassis, prinses
Gracia van Monaco en Mireille
Mathieu uit de bus. Van hun moti
vering hebben ze de buitenwereld
niet op de hoogte gesteld en even
min is er bij verteld, welke maat
staven ze hebben aangelegd.
Wie worden door mannen die het
niet kunnen weten, voor de opwin
dendste. boeiendste vrouwen aan
gezien? De internationale club van
vrijgezellenmannen in Londen
heeft er eens een gooi naar gedaan
De leden, zomaar mannen uit vele
landen, hebben een lijst van de tien
opwindendste vrouwen opgesteld,
Kinderlijk vertrouwen in de domi
nee: een vader van drie zoontjes
werkt in het ziekenhuis en zoekt
zodoende geregeld de zieke Renske
op, een klasgenootje van een van
zijn kinderen. De zoontjes ge^en
hem dagelijks de meest wonderlij
ke geschenkjes voor het zieke kind
mee. waarmee ze steeds even blij is.
Maar op een dag is Renskes bedje
leeg. Renske is overleden Hoe ver
tel je dat aan kleine kinderen?
Geen probleem, ze wisten het al. De
juf had het op school uitgelegd. „Ik
had nog klei voor haar", zegt het
oudste jongetje. „Gebruik het zelf
maar", antwoordt de vader, maar
het middelste zoontje heeft een be
ter idee: „Geef het aan jullie domi
nee mee. die komt vast wel een keer
bij Renske in de hemel".
(Uit Singel 88. het personeelsor
gaan van het Diakonessenhuis
Leeuwarden).
