the Open Eye
eer verrijkend
Barbara mag een beetje
blijven
ilUNST
Spontane muziek van
orkest uit Boedapest
pappige show
$or werkende
gensen
UIT DE WEEKBLADEN
Spreekverbod
Buren rechts
Schrikbeeld
NOS-journaal
Niet zwijgen
Jan Wolkers
Privé
Gideonsbende
lERDAG 17 NOVEMBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet P 6 - RHS 11
x Hans W. Ledeboer
;c[tTERDAM Misschien heeft het Newyorkse .Theatre of
I Open Eye" een juiste weg gevonden in de nog steeds min of
ïtfer experimentele wereld van het totale theater: niet alleen de
Jischouwer een samenspel te tonen van verschillende kunstvor-
op het toneel, maar hem direct bij dat alles te betrekken als
llilnemer.
jurlijk kan men van hem moei-
toneelactiviteiten verwachten,
kr men kan hem wel emotioneel
je op het toneel geboden situaties
engen. hem deze situaties niet
..laten zien" maar vooral „la-
beleven". zodat hij rijker uit de
'Ij naar huis gaat dan toen hij die
mUe weg gaat ..The Open Eye" op
l zijn produktie „Op Odyssey", in
idDoelen een bijdrage leverend tot
"Rotterdamse dansfestival.
Odyssey" is een samenspel van
liegende objecten van de beeld-
ljwster en architects Doris Chase.
reografie van Valerie Hammer,
sfciek van Robert Mahaffay, die
aj zijn eigen compositie zelf het
deuren begeleidt en poëzie van
egne Wakowski. uitgesproken door
r^ria Tropp.
^objecten van Doris Chase U-
aè-
;$4 weer in Mickery
'pr André Rutten
[STERDAM Het Londense 7:84
dtatre. voor de derde keer in Mic-
trok bij haar openingsavond
st John MacGrath's ..The Life and
if aes of Joe of England" al een vol
e t Dat wijst, zo niet op enige po-
f briteit. dan wel op levendige be-
'Vfestelling.
g®groep maakt haar voorstellingen
t voor een Mickerypubliek. Zij
"ichouwt haar werk als een onder-
li van de arbeidersbeweging. Zij
fat, dat het amusement, dat de
kende klasse geboden wordt op
ivisie. radio, in films en strip-
)ws. kirfderachtig is, reactionair
een belediging voor de intelligen-
van de toeschouwers. Zij wil daar-
voorzien in een soort amuse-
nt. dat wel v»ertrouwd is, maar
schilt in wat het wil zeggen. Zij
voorzien in het beste amusement
ir werkende mensen door het ma-
I van shows die een directe sa-
nhang hebben met het leven van
mensen. Eigenlijk is 7:84 (7 pro-
t van de bevolking bezit 84 pro-
It van de welvaart) het best te
gelijken met wat in Nederland de
mingse groep Werk in uitvoering
f
»ws dus. Dat betekent veel eigen-
se muziek in het rock- en popgen
en revue-achtige sketches. De
ep bestaat dan ook uit musici.
vormige bogen bewegen niet al
leen op het toneel, maar zij komen
ook bij wijze van film op een achter
doek. waar zij de wonderlijkste be
wegingen samensmelten, weer uit
eengaan. slang-kronkelbewegingen
maken in een lichtspel uitvoeren.
Drie dansers, Valerie Hammer, Nan
cy Cohen en Jonathan Hollander
doen op het toneel hun bewegingen,
samen met al die objecten, die deze
beweging fascineren. Die dansbewe
ging wordt mooi opgebouwd, van het
laagste niveau liggend uit, op
gaand naar hogere niveaus, terugke
rend. soms wervelend, soms verstild,
doorgaans wat traditioneel maar al
tijd mooi, sierlijk en vooral heel zorg
vuldig.
Er is een boeiende „rivaliteitsdans"
van Nancy Cohen met Valerie Ham
mer met mooi gestyleerde heel pitti
ge humor. Er is een romantisch en
Merkwaardige bewegende sculpturen van Doris Chase in ,,0p Odyssey", dat de Newyorkse groep
„The Open Eye" in Rotterdam presenteerde.
ook wel pathetisch duet in twee be
wegende U-bogen. Er is grote veelzij
digheid van beweging, die altijd
blijft boeien door de mooie dans-
techniek. Bij dat alles een verfris
send uitblijven van pretenties, de
toeschouwer gevoelt zich op een al
lerplezierigste manier een met wat er
op het toneel gebeurt.
door W. H. Wolvekamp
ROTTERDAM De aard van de zogenaamde programmamu
ziek is niet altijd zonder problematiek. Wanneer een componist
als inspiratiebron een literair gegeven vermeldt, dan wordt het
verband tussen woord en toon meestal voetstoots aangenomen.
Maar het kan ook voorkomen, dat bepaalde muzikale impulsen
het eerst ontstaan en pas later betrokken worden bij een werk uit
de literatuur. t
Uit „Life and Times of Joe of England": Belinda (Katy Feeny)
leest Joe (Tim Munro) de les.
«The 7:84 Band) en spelers, die wel
van elkaar te onderscheiden zijn,
maar het is opvallend dat de musici
langer hoe beter gaan acteren en de
acteurs langer hoe beter musicieren,
hoofdzakelijk zingen.
Verhaal-draad
In deze nieuwe show zit wel een
duidelijker verhaal-draad dan in de
vorige, maar meer dan een draad,
waaraan veel vast te knopen is.
wordt het. terecht, toch niet. De Joe
of England, wiens leven en beleve
nissen in beeld worden gebracht is
een innemende en ondernemende
jonge Engelsman uit Sheffield, die
naar Londen gekomen is, omdat hij
denkt dat daar het hart van Enge
land klopt, dat daar de dingen,ge
maakt worden, waarvan Engeland
leeft. Hij komt als een naïeve idealist
om aan het grote scheppingsproces
deel te nemen, ontdekt eerst hoe de
werkelijkheid is en wordt vervolgens
meegezogen in de algemene strijd
om de macht om het kort te
zeggen.
Joe is dus het middelpunt. De ande
ren om hem heen spelen telkens an
ders individuen of groepen, die met
grote vindingrijkheid en komische
acteerkunst worden uitgebeeld.
Langzamerhand, in het tweede deel,
gaat de vaart er wat uit, waarschijn
lijk vooral, omdat de loop der ge
beurtenissen er ingewikkeld wordt
en een beetje eentonig.
Behalve glamour worden er aller
hande show-elementen in gebruikt
en in Zekere zin ook binnenste-bui-
ten gekeerd op een perfecte, wat
kluchtig-absurdistische manier.
De show blijft tot en met 27 novem
ber in Mickery en trekt dan tot half
december door het land.
Een voorbeeld hiervan ontmoet men
bij het symfonisch gedicht „Mazep-
pa" van Liszt. Op 16-jarige leeftijd
schreef Liszt „Etudes en 48 exerci-
ces". waarvan sommige later in ver
schillende versies verschenen. De de
finitieve vorm werd die van 1852
onder de naam „Etudes d'execution
transcendante". De vierde van deze
uit 12 études bestaande verzameling
leverde Liszt goeddeels de bouwste
nen voor zijn symfonisch gedicht
„Mazeppa", waaraan hij een triomf
mars toevoegde. Het is dus aller
minst zeker dat het oorspronkelijk
muzikaal gegeven ontstond naar
aanleiding van literaire produkten
van Victor Hugo en Byron. Het leg
gen van verband tussen reeds be
staande muziek en literatuur (dus
niet omgekeerd) komt overigens wel
meer voor bij componisten.
Briljant
Tijdens het dinsdagavond door het
Symfonie-Orkest van Boedapest
(Orkest van de Hongaarse Radio en
Televisie) onder leiding van György
Lehel gegeven concert werden na de
pauze twee van de symfonische ge
dichten van Liszt uitgevoerd: „Ma
zeppa" en „Les Préludes". Laatstge
noemd werk is niet ten onrechte zeer
populair geworden. De muzikale
waarde overtreft dan ook verre die
En zo is er op eens weer
uimschoots keuze in
angspeelplaten van eigen
lodem. Altijd interessant,
Omdat de opkomst van
oede producers,
ekstdichters en arrangeurs
e laatste jaren tot
inmiskenbaar betere
irodukten dan voorheen
leeft geleid. Laten we er
ens in gestrekte pas
loorheen wandelen. De
toogblonde Amsterdamse
frares Barbara Nielsen
eeft een tweede album het
icht doen zien. getiteld
Blijf nog een beetje"
Ariolai. Een persoonlijke
ilaat, noemt ze het zelf, en
lat slaat dan op het
lekstmateriaal. dat
nderdaad niet altijd even
nel te doorgronden is.
daarmee niet de indruk
tioet zijn gewekt dat die
eksten altijd reiken naar
ie bodem van ons bestaan
- dat pretenderen ze ook
iet maar ze zijn zeer
omantisch in de zin van
ichterlijke dromerij, en
och niet altijd sprekend tot
ns aller gevoel en
erbeelding omdat ze zijn
ebaseerd op niet nader
oegelichte. persoonlijke
rvaringen Dat maakt
Blijf nog een beetje" niet
epaald tot een
antrekkelijke uitnodiging,
ok al niet omdat hier en
aar de indruk ontstaat dat
mwille van het rijm aan de
ssentie van de teksten is
etornd
laar daarmee is deze plaat
net afgedaan Wat wel
Iegelijk aantikt, is
Barbara's mooie en redelijk
«schoolde stem. die
elkens weer opnieuw ten
'olie tot zijn recht komt
'anwege goed gefraseerde
^rangementen (Ruud Bos),
net een minimum aan
Barbara Nielsen.
instrumentale tam-tam. De
muziek is blijkens de hoes
afkomstig van eigentijdse
Poolse componisten, maar
dat is voor de buitenwacht
slechts merkbaar aan het
Oosteuropees-swingende
„Kwart over zes" en zeker
niet in het barok-getinte
titelnummer (dat wordt
afgerond met een heel
professioneel koorpartijtje
en het al even mooie
„Schuilplaats"). De overige
liedjes hebben over het
algemeen de vorm van
ballades en dragen een
zekere dosis scherts of
bedekte spot in zich ten
aanzien van zekere baasjes,
abortus of de mythes rond
het theater. Dat zijn dan
composities waaraan nogal
eens de nodige body
ontbreekt, maar dan is er
toch telkens weer dat frisse
arrangement. Barbara mag
een beetje blijven, als ze
dan maar belooft dat ze
volgende keer met iets
tastbaarders voor de dag
komt.
Loeki Knol
Een nieuw album is er ook
van Loeki Knol. De titel is
„Op goed geluk" (Harlekijn)
en de plaat herbergt twaalf
liedjes die voor het
merendeel zijn geschreven
door mensen die ook
daadwerkelijk aan de
totstandkoming er van
hebben meegewerkt.
Daartoe behoren de
gitaristen Ad Rooymans en
Frans Bronzwaer, Laurens
van Rooyen en Erik van der
Wurff, voor wie ik zo
langzamerhand
bewondering begin te
krijgen sinds hij de hand
had in produkties als
„Levenslang" (Robert
Long) en „Overblijven"
(Herman van Veen). Veel
teksten zijn afkomstig van
het koppel Rob
Chrispijn-Herman van Veen
en ze blijken Loeki op het
lijf geschreven. De plaat
ademt een realistische sfeer
uit. los van modieuze franje,
soms ongekunsteld vrolijk,
soms melancholiek, maar
altijd puntig.
van „Mazeppa" Beide stukken ade
men een m uzikanteske geest die
door het Hongaars Orkest goed ge
troffen werd. Er werd spontaan en
briljant gemusiceerd. Toch kan men
zich een meer verfijnde vorm van
orkestspel indenken. Dit kwam ook
tot uitdrukking in de aan het begin
van de avond ten gehore gebrach-
te„Freischütz" ouverture van Carl
Maria von Weber (in het begin ont
sierd door een onzekere hoorninzet).
De uitvoering had zeker kwaliteiten,
maar kon toch niet vergeleken wor
den met het uitvoeringspeil van
Bruckners vierde symfonie zoals wij
die vorige week hoorden van de
Staatskapelle Dresden.
De in 1951 te Boedapest geboren
pianist Dezsö Rónki leverde tijdens
dit concert de solistische bijdrage
met Mozarts z.g. „Jeunehomme-con-
cert". Reeds eerder trad Rónki op
met het Rotterdams Philharmo-
nisch Orkest. De bijzondere indruk
ken, die zijn klavierspel toen achter
liet. werden deze avond ten volle
bevestigd. Een zeer solide techniek,
een kloeke aanpak van de beide
hoekdelen (geheel naar de aard van
deze muziek) en een bijzonder muzi
kale voordracht in het Andantino
maakten van Mozarts Es-dur con
cert (k V. 271) een waar muziekfes
tijn. Afzonderlijk vermeld dient de
fraai gespeelde cadens uit het lang
zame deel.
Lucy Steymel
Ook afkomstig uit de
Harlekijn-stal is de
25-jarige Lucy Steymel,
afkomstig uit Texas, maar
sedert enige tijd
woonachtig in Nederland.
Vandaar de toepasselijke
titel „Gift from a stranger"
van haar debuut-lp met
uitsluitend eigen werk.
begeleid door haar eigen
(Rotterdamse) band.
aangevuld met een strijkje
en gitarist Harry Sacksioni.
Om het kort te houden: om
Lucy's stem kun Je niet
heen, die is gespierd en toch
zijdezacht, maar bij gebrek
aan een enkel getruct
wendinkje laten haar
composities op den duur
toch de indruk van een
tamelijk monotone
aangelegenheid na,
ondanks een heel fragiele
instrumentale
ondersteuning. Om het
anders uit te drukken: een
plaat om meteen op te
vallen, maar die na een
week voorlopig niet meer
uit de kast komt.
Frans Halsema
Dan is er Frans Halsema
met de lp „Voor haar"
(Philips). Het titelnummer
is afkomstig van de hier
helaas nooit uit de verf
gekomen Amerikaanse
zanger Jake Holmes. Wie
mij blindelings vertrouwt
raad ik aan diens lp „So
close, so very far to go"
(Polydor 2425 036) aan te
schaffen. Maar terug naar
Halsema. Ook de meeste
andere liedjes op deze plaat
zijn kopieën, vaak goed
vertaald door Michel van
der Plas, maar altijd weer
met de bekende Halsemase
hakkerigheid
voorgedragen. Ongetwijfeld
zal dat bij velen als
gemoedelijk overkomen,
maar op mij werkt het
afstompend. Voor de goede
orde: aan deze lp is het
plotseling tot hit verheven
„Vluchten kan niet meer"
(met Jenny Arean)
toegevoegd.
Linda
Op de valreep dan nog het
zangeresje Linda, die door
haar platenmaatschappij
wordt gebiografeerd als een
meisje dat maar één doel
voor ogen heeft: een
allround artieste te worden.
Maar wat dan te denken
van een debuut-lp (Polydor)
vol slaafse liefdesperikelen,
met als dieptepunt een
tekst als deze: Waf ifc heb
te zeggen is moeilijk uit te
leggen: als je niet meer van
me houdt, die ander als
vriendin beschouwt en mijn
liefde niet vertrouwt
weet dat het je eens
berouwt, als je haar
trouwt."Wie zo kout,zit
goed fout. zou ik eraan
willen toevoegen. Iets meer
zout graag, Linda.
Om gewoontegetrouw toch
positief te besluiten nog
even aandacht voor een
drietal dubbelalbums vol
cabaret. Dat is allereerst
Paul van Vliet in Carré
(Philips), vervolgens het
cabaret Tekstpierement in
Ontroerend Goed (Negram)
met goede liedjes en minder
sterke teksten, en tenslotte
het kersverse album
Neerland» Hoop Interieur
(EMI). dat exact het
tegengestelde laat horen.
Hervormd Nederland:
„De kerk onwaardig is het spreek
verbod dat de leiding van de evang-
lische kerk in de Westduitse deel
staat Baden-Wurttemberg de be
jaarde predikant Helmut Ensslin
heeft opgelegd." Dat zegt Hervormd
Nederland in een commentaar.
„Ronduit walgelijk vinden we het
dreigement dat bij overtreding het
pensioen van Ensslin zal worden in
gehouden. Zijn we hier thuis bij de
maffia of bij de christelijke gemeen
te? Er past hier van de kerk een
verstandige, liefdevolle pastorale
begeleiding in plaats van chantage
met de geldbuidel tegenover een
zwaar beproefde vader die heen en
weer is geschud in zijn gevoelens
over de verbijsterende levensloop en
het al even verbijsterende levensein
de van zijn kind."
Over de kabinetsformatie is het
blad evenmin tevreden: „De langste
formatie van de eeuw krijgt nu een
wekenlang vervolg, de niet voor
tweeërlei uitleg vatbare kiezersuit
spraak van 25 mei ten spijt. Wie
voelt zich zo langzamerhand niet
beetgenomen?"
Thomas Rap, de uitgever, verteld
aan Cees Veltman over zijn werk.
zijn jeugd en zijn sombere toe
komstbeeld.
Voorts in HN: een gesprek met de
hoogleraren Van der Linde en Hart
veld. een artikel over steralisatie,
een interview met Allan Boesak en
een beschouwing over de film ..Pro
vidence".
De Groene Amsterdammer:
De Groene Amsterdammer Staat let
terlijk bol over de „buren rechts".
Het blad brengt extra veel informa
tie over terrorisme en terreurbestrij
ding. de achtergronden van de RAF
en de verdachtmakingen van linkse
intellectuelen Maarten van Dulle-
men ging na wat de klasse-achter-
gronden van de RAF-leden zijn en
wat hun revolutionaire pretenties
waard zijn: „RAF: niet rood maar
rot". filosooX-socioloog Jurgen Ha-
bermas schrijft over de kloof tussen
linkse theorie en terreur: „de botte
bijl van de restauratie" en op de
vraag „wat willen die mensen eigen
lijk" geven Andreas Baader en Ulri-
ke Meinhof zelf antwoord middels
hun tekst over de strategie van de
RAF: „door stadsguerrilia het nieu
we fascisme blootleggen".
Ook nog in De Oroene Amsterdam
mer: een artikel over het Akade-
misch Medisch Centrum in Amster
dam. een gesprek met oud-WDM
voorzitter Jos Linnemann. de Griek
se verkiezingen en over toneel zon
der schouwburgmaniertjes: Rotter
dams vormingstheatergroep
Diskus.
Vrij Nederland:
Vrij Nederland schetst op de voorpa
gina het schrikbeeld van de Partij
van de Arbeid: „Van Agt wil nu zelf
in het Catshuis". „Ik ben even aar
dig en onbeduidend als De Quay en
weet net zo weinig van economie als
De Jong". Toch stelt de schrijver
van het artikel. Hans Smits dat Van
Agt zelf geen enkele ambitie .heeft
om premier te worden Van Agt
meent dat in de huidige situatie de
premier een man moet zijn van het
formaat Den Uyl. Andriessen zou
het kunnen, volgens Van Agt „Maar
verkoop dat maar eens aan de ARP.
De strijd om de macht is in het CDA
nog niet gestreden. Die strijd zal ook
de formatiebesprekingen tussen
CDA en WD beïnvloeden".
Onder de noemer „Terrorisme"
roert Rudle van Meurs „de stem
mingmakerij van Amsterdams
hoofdofficier van justitie" aan: „Het
is prachtig als de Nederlandse poli
tie erin slaagt gevaarlijke mensen
aan te houden. Maar aan stemming
makerij en aanzetten tot jacht op
verdachte individuen door het pu
bliek mogen kranten, Justitie en een
hoofdofficier zich niet bezondigen.
Bibeb interviewde Alice Schwarzer,
hoofdredactrice van het Duitse
vrouwenblad „Emma" over de RAF.
de bangelijkheid van de Duitsers,
journalistiek en de vrouwenbewe
ging.
De omstreden Rotterdamse politie
functionaris Kalma weet zelfs in
puur huishoudelijke mededelingen
iets prikkelends te leggen ..Als ik de
ramen zeep, begin ik altijd rechts.
Daar is het naar bekend ook het
smerigst".
De Tijd:
„Verslaving aan het scherm, die is
funester dan die aan het roken of de
alcohol", vertelt de hoofdredacteur
van het N08-Journaal Ed van Wes-
terloo aan De Tijd. „Het journaal is
er niet om te horen dat Wllleke heeft
gehuild". Van Westerloo spreekt
zich in het gesprek uit over het ge
brek aan concurrentie, de tekortko
mingen van de actualiteitenrubrie
ken en over de ergste van alle versla
vingen: het vernietigende verlangen
steeds maar weer op het scherm te
verschijnen."
PvdA-fractleleider Ed van Thijn
zegt in een interview. „Ik ben door
het stof gegaan". Over de toekomst
zegt hij „Als straks blijkt dat het
CDA geen overeenstemming kan be
reiken met de VVD. dan kan het
CDA toch niet alle wegen afsluiten.
Ze kunnen dan zeggen dat er een
minderheidskabinet moet komen.
En als Je een greintje democratisch
fatsoen in je lichaam hebt. zeg je dat
dat een progressief minderheidska
blnet moet zijn. Je kunt dan niet
met een CDA-minderheldskablnet
komen aandragen Dus het wordt
dan een progressieve minderheid,
tenzij het CDA alsnog een meerder
heidskabinet met ons zou willen ma
ken Dat is de keuze waar het CDA
dan voor staat".
Verder in De Tijd een artikel over
Latijns-Amerikaanse vakbondslei
ders en een gesprek met Tineke
Schilthuis. de enige vrouw die de
functie van commissaris van de ko
ningin in Drente bekleedt.
De Nieuwe Linie:
Voor De Nieuwe Linie gaat Gerard
van den Boomen in op de adverten
tie over terrorisme die op zaterdam
29 oktober geplaatst stond in de
Volkskrant en Trouw Van den
Boomen wil „nog eens duidelijk op-*
merken dat terreurdaden zoals ze de
laatste tijd in West-Duitsland wer
den ondernomen volstrekt verwer
pelijk zijn politiek, juridisch en mo
reel Dat geldt evenzeer voor de
Duitsers Folkerts. Wackernagel en
Schneider
Wie dit constateert heeft niet het
recht verloren om zijn bezorgheid te
uiten over de aantasting van de be
trouwbaarheid en geloofwaardig
heid van een rechtsstaat waarin din
gen gebeuren zoals in de gevangenis
van Stammhelm en Miinchen En
evenmin heeft hij het recht verloren
zich af te vragen hoe een groep als
die rond Baader en Meinhof tot haar
activiteiten is gekomen
Verder in DNL een vraaggesprek
met de schrijver Guus Luijters. ..De
geest heeft slechts zelden vrijaf".
Oltmans vordert met zijn Ameri
kaanse onthullingen ideel II). artike
len over de verkiezingen in Orieken-
land en Bolivia, over de positie van
Soares in Portugal en een tweedelig
portret van Pakistan
Elseviers Magazine
Elsevier» Magazine heeft Jan Wol
kers op de omslag Aanleiding: zijn
nieuwe boek „De Kus dal deze
week verschijnt. Wim Zaal maakte
een. zoals Elseviers het noemt, „ont
hutsend diepteportret' van de
schrijver.
Onder de vraag: „Welke steun wordt
door de Nederlandse sympathie be
weging geleverd aan de RAF-terro-
risten" stelt Elsevier dat deze sym
pathie- „riskante vormen aan
neemt".
CHU-leider Kruisinga zegt over „de
linkse wensdroom van een progres
sief minderheidskabinet „In de
CDA-fractie hebben wij daar al over
gesproken. En wij hebben besloten
wij zullen zo n kabinet niet steunen
en niet gedogen Wij zijn in geen
enkele omstandigheid bereid tot
enigerlei herhaling van 1973 De een
heid in het CDA mig en zAl onder
geen beding op het spel worden ge
zet. Een links minderheidskabinet
achten wij absoluut verwerpelijk
Verder: de pret van kleinkunsthisto-
ricus Wim lbo. een artikel over de
controle op bewakingsdiensten en
een gesprek met de Sjah van Perzie
Haagse Post
Ischa Meijer stelde voor de llaagor
Post weer eens „een onderzoek in.
Ditmaal is het weekblad van Henk
van der Meyden. Privé, dat binnen
een half Jaar een oplage bereikte
van 450 000 nummers, aan de beurt.
Over het blad waarin de levenswan
del van alle Sterren uitbundig wordt
beschreven zegt hoofdredacteur
Willem Smitt: „Nieuws moet echt
nieuws zijn om het te presenteren
Er moet wat gebeuren Er moet wat
aan de hand zijn met die artiest. Ik
wil best verrassend schrijven maar
niet carrières verwoesten, niet alles
overhoop halen, geen menselijk ge
luk verstoren".
W. L. Brugsma ..ziet'' de oplossing
van de slopende kabinetsformatie:
„Het bereiken van een programma
tisch akkoord tussen VVD en CDA
kost tijd die het land veel geld gaat
kosten. En als er na de even onver
mijdelijke als vermakelijke twisten
over de personeelsbezetting inder
daad zo n kabinet komt dan valt hel
binnen een half jaar en moeten er
nieuwe verkiezingen komen Reken
nog eens optimistisch drie maanden
voor een nieuwe formatie en dan zal
blijken dat Nederland zo n ander
half jaar helemaal niet geregeerd is
geweest."
Verder in de HP. aandacht voor het
nieuwe boek van Heertje „Echte
Economie", een uitgebreide reporta
ge over Zuld-Korea de dominee in
de rubriek Werk. een gesprek met
Oiegg en Cher Allman ipop dus» en
toneel, film en boekennieuws
Accent:
„De Anti-Revolutionairen gaan zich
in de strijd werpen," meldt Accrni
bewogen. „Dat is te verwachten na
de laatste partijraadsvergadering
van de ARP Weliswaar maakt de
ARP deel uit van de federatie die
CDA wordt genoemd, zij zal haar'
zelfstandigheid binnen die federatie
in de komende dagen uitbundig to
nen en dan vooral door de radicalen
binnen die partij. De schijnwerpers
van de publiciteit zullen naar twee
verschillende kanten schijnen: aan
de ene kant naar de VVD en aan de
andere kant naar de .Gideonsbende'
binnen het CDA."
Het blad schrijft zich vervolgens een
„wereldprimeur" toe: „In de toe
komst volop energie." Een tevreden
ogende vrouw op de voorpagina
glimlacht de lezer bemoedigend toe:
„Er bestaat een zeer gerede moge
lijkheid dat de zon vanaf de 21ste
eeuw veruit de belangrijkste ener
giebron van onze aardbol
wordt.' i„De onheilsprofeten
zullen dan lang vergeten zijn."
