Dromen van 'gewone mensen'
tekening van een lezer
Commentaar
Driemaal K
Nieuw boekje van 'de kleine k' en uitgeverij Xeno:
Herfst brak door
kampen honderd jaar geleden
op stap
lan lan
(NSOAG 1 NOVEMBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
De Industriebond NVV heeft nog
voordat het congres van de Partij
van de Arbeid zijn aanvoerder Den
Uyl in het zadel helpt dan wel in het
zand laat bijten, al laten weten hoe
de radicale vleugel van de vakbewe
ging erover denkt: Het tweede kabi
net-Den Uyl hoeft niet.
De industriebond herinnert eraan
dat hij aan het eerste kabinet Den
Uyl het voordeel van de twijfel
heeft gegeven. Pas tijdens de rit is
die twijfel omgeslagen in de zeker
heid dat de huidige coalitie nimmer
die radicaliteit zal kunnen opbren
gen, die volgens de club van Groe-
nevelt nodig is voor een fundamen
tele maatschappijhervorming. Van
daar dat de bond schrijft: ,,Nu Den
Uyl toch weer met een aantal mari
onetten van kerk en kapitaal zit
opgescheept, kunnen we zelfs de
twijfel niet meer opbrengen. Wat
de werknemers nodig hebben: ar
beidsplaatsen, koopkracht, zeggen
schap zal op eigen kracht afgedwon
gen moeten worden".
Deze opmerkelijke uitspraak slaat
in eerste instantie op de CDA-
ministers Boersma en Lubbers. Nu
I is het bekend dat de Federatie Ne-
derlandse Vakbeweging, waarvan
ook de Industriebond NVV deel
uitmaakt, met name minister Boers
ma van sociale zaken gaarne zou
zien terugkeren op zijn post. De
reden daarvoor is zowel het ver-
trouwen dat Boersma in de afgelo
pen jaren ook bij de FNV heeft
gewonnen, als de noodzaak om ie
mand, die is ingewerkt bij de hand
te hebben als er alsnog een nieuw
kabinet-Den Uyl van de grond
komt.
Dat is een geloofwaardige redene-
ring, die niet alleen bij de FNV
opgeld doet. Boersma is een be
kwaam (vak)minister en ondanks
de noodzaak van twee loonmaatre
gelen heeft hij het vertrouwen van
een belangrijk deel van de werkne
mers. Dat is, gegeven de sombere
economische vooruitzichten en het
wankele evenwicht waarin de ar
beidsverhoudingen verkeren, voor
de komende jaren van een niet te
onderschatten belang. Dat wordt
nog eens onderstreept door de on
zin, die de Industriebond NVV uit
kraamt.
Deze bond wil immers, kennelijk
los van alle politieke verhoudingen,
op eigen kracht geld en werkgele
genheid afdwingen. Dat streven
wordt dan met slogans uit het zoge
naamde wetenschappelijke socialis
me uit de vorige eeuw aannemelijk
gemaakt.
Pogingen om „op eigen kracht" de
economische orde her in te richten
getuigen al van weinig realiteitszin,
uit kreten over „marionetten van
kerk en kapitaal" blijkt bovendien
geen enkel discussieniveau.
Ook het feit dat de bond de oorlogs
trommel gaat roeren op het mo
ment dat in eigen gelederen elke
radicaal die aandringt op acties, met
een royement wordt bedreigd,
maakt het beeld er niet duidelijker
op. Kennelijk sloeg dat op de perio
de, waarin Groenevelt het tweede
kabinet-Den Uyl nog wèl zag zitten.
Nu heeft de industriebond uiteraard
het goede recht om aan te sturen op.
een socialistisch minderheidskabi
net. Vanuit zijn optiek is dat zelfs
begrijpelijk.
Maar het verraadt ook al geen ge
voel voor politieke realiteit dat
zoiets wordt bepleit op het moment
dat de eigen clubgenoten in het
spoor van een iec^er die meent de
verkiezingsuitslag te begrijpen, pro
beren de huidige coalitie te redden,
inclusief de minister van sociale
zaken.
We gaan er maar vanuit dat de
derde K uit het rijtje kerk, kapi
taal slaat op de plaats waar het
standpunt van de Industriebond
NVV kennelijk tot stand is geko
men: de kroeg.
ADVERTENTIE
Sommige
charmante dingen
door Jan Sloothaak
GRONINGEN „Ik was ver
schrikkelijk angstig. Steeds
weer drong de droom zich aan
mij op, maar ik dacht: niet aan
denken, want ik wou weer gaan
slapen om de volgende dag zo
fit mogelijk te zijn. Want dat
moesten we toch, nietwaar. De
droom liet zich echter niet ver
dringen, dus ging ik hem op 't
laatst toch overdenken: er was
een man en een vrouw. De man
greep de vrouw bij het hoofd
vast, stak haar achter in het
hoofd, recht omhoog in de nek-
wervels, een mes dat hij heen
en weer wrikte. De vrouw was
dood. Nooit heb ik zo iets gele
zen. Hoe haal ik het bij elkaar".
Onder het kopje „Nare droom" staat
dit lugubere verhaaltje ln het Dro-
menboekje dat het Groninger schrij
verscollectief „de kleine k" heeft uit
gegeven bij de Stichting Uitgeverij
Xeno. Het boekje is gevuld met ech
te dromen van Groningers. De ach
terflap vertelt dat er geen tijd meer
is voor beleving van de spontane
werkelijkheid. „We staan op met het
ochtendblad en gaan naar bed met
het journaal. Daardoor is er veel
angst maar ook veel gedroom over
vrijheid en geluk". Het met tekenin
gen verluchte boekje is in de winkel
te koop voor zeven gulden vijftig.
Klaske Hazenberg van „de kleine k"
zegt: „Er zijn een heleboel mensen
die wel iets kunnen, maar ze komen
niet aan bod. Wij willen hen aan het
woord laten. Eens geen briljante fi
guren maar gewone mensen". De
„kleine k" en ook uitgeverij Xeno
zijn klein begonnen en ze willen dat
nog blijven ook. Min of meer. Klein
in de zin van dicht bij de mensen
staan, maar groot in vexzet tegen de
monopolisering en commercialise
ring door enkele machtigen.
Gewone mensen, kleine mensen, ka
bouters. Provo's en kabouters zijn al
weer verleden tijd en roepen bij ve
len hooguit een wat toegeeflijke
glimlach op. De kabouters leven ech
ter nog steeds onder ons. „We moe
ten echter niet in dat subculturele
sfeertje blijven hangen, maar nieuwe
vormen zoeken. Het had zo'n inside-
sfeer en daar moeten we uit", zegt
Klaske.
Kleine kranten
Het Droraenboekje is de derde uitga
ve na „Groninger Koek" en „Droom
te koop". Hoe het allemaal gekomen
is vertelt Klaas Wybo van der Hoek
In dromen kunnen de merkwaardig
ste dingen gebeuren. Soms vergeet
je ze echter meteen weer, zoals één
van de 33 dromers die hun dromen te
boek stelden (of dat probeerden).
„Ik probeerde mijn droom op te
schrijven. Prompt herinnerde ik me
er niets meer van," zo luidt een korte
maar krachtige bijdrage. Andere
Groningers herinneren zich hun
dromen wel, zoals degene die een
broekje wou kopen bij V. en D. in
Utrecht en een ander die „het ver
keerde spoor droomde" tijdens een
bezoek aan de DDR. Verder kun je
in een droom opgegeten worden en
je kunt ook een waarschuwende
droom hebben. Of „Vliegen":
„Ik probeer het wel eens. Maak
zwemmende bewegingen met mijn
armen in de lucht. Soms stijg ik dan
zo'n anderhalve meter, maar voorbij
gangers trekken me aan mijn voeten
weer naar beneden. Het helpt soms
éven als ik zeg: laat me toch, het is
immers maar een droom." Rechts.
„Ik sta op een ophaalbrug en de brug
gaat omhoog. Ik val tussen de brug
en de wal in het water. Afgrijselijk.
Niets aan te doen." Midden.
„Mijn vader komt uit de kast en
begint mij langzaam op te eten. Dit
bezorgt me een prettig gevoel en ik
vraag hem door te gaan Jam
mer dat ik zo gauw op was." Dit
droomde ik in de tijd dat ik nog niet
op mijn nagels beet en mijn vader
mijn nagels knipte en mijn oren
schoonmaakte met in zijn zakdoek
een griffel. Altijd bloedde daarna
een plekje, onder.
van de uitgeverij Xeno. In die tijd
van kabouters, van terugkeer naar
de basis, naar het laagste niveau
vlamde ook de gedachte op aan klei
ne kranten. Er werd een tegenwicht
gezocht als alternatief voor de mono
polisering van het nieuws door enke
le groten.
Het was in de tijd dat krantenfusies
een stuk verschraling meebrachten.
Ook in Groningen, waar de Nieuwe
Provinciale Groninger Courant op
ging in een editie van Trouw en waar
Ons Noorden en het Vrije Volk vol
komen van het toneel verdwenen.
Het Nieuwsblad van het Noorden
bleef over. In het wereldje van toen.
de Groningse underground rond 't
Pakhuis en de reformatorische stu
dentenvereniging, zocht men een
uitweg. De idee' van de kleine krant
werd geboren, een krant op wijkni
veau. getypt of desnoods geschre
ven. door anderen vermenigvuldigd
en weer verder verspreid.
Er verschenen er heel wat. Niet in
grote oplagen, maar toch Er ge
beurde meer. Drie drukkers-in-de-
dop gingen „witte" Bommels uitge
ven. Plagiaat dus eigenlijk bij de
verspreiding van Marten Toonders
schepping. „Dat is zo, maar wisten I
wij veel van copyright?", zegt Klaas
Wybo. In ieder geval werd duidelijk
dat er een markt open lag. Dat leidde
tot de geboorte van Stichting Uitge-
.verij Xeno (Xenos=vreemd). Xeno
werkt zonder winstoogmerk.
De uitgave van de oorspronkelijke
„kleine kranten" verwaterde, maar
dat de gedachte nog leeft blijkt on
der meer door het sinds anderhalf
jaar verschijnen van een door Gro
ninger actiegroepen uitgegeven
„Martini-koerier", ook een uitgave
van Xeno. Uit deze uitgeverij kwam
een andere kleine uitgeverij voort:
Holmsterland B.V., en dezer dagen
is er een splinternieuw initiatief bij
gekomen. Kandidaat-schrijvers die
bij uitgevers bot vangen, kunnen
hun manuscripten toch laten lezen
en te koop aanbieden in een „Ma
nuscriptenwinkeltje" dat in de
Oude Ebbingestraat van start is
gegaan.
Xeno maakte het onlangs ook mo
gelijk dat afdelingsvoorzitter Bert
Middel van de PvdA een storm van
woede over zichzelf afriep door de
publikatie van zijn scriptie „De
nieuwe elite van de PvdA", waarin
hij de kruiperijen binnen zijn eigen
partij aan de kaak stelde. Luchtige
en minder luchtige uitgaven over
zaken als kernenergie, vertalingen
van buitenlandse geschriften, dicht
bundels en wat dies meer zij. zijn
verschenen bij Xeno. „In feite be
heersen tien uitgevers in Nederland
de markt," aldus Klaas Wybo. „Er
worden door die monopolisering
drie soorten boeken verdrongen: 1.
kritische boeken over actuele poli
tiek; 2. jongere wetenschappen; 3.
experimenteel artistieke literaire
werken. We "proberen te voorkomen
dat die geheel uit het gezichtsveld
verdwijnen."
Het schrijverscollectief en Xeno
wortelen in dezelfde gemeenschap
pelijke grond. Waar de „kleine kran
ten" het veld moesten ruimen, pro
beert het schrijverscollectief „de
kleine k(rant>" nu toch het oor
spronkelijke idee vast te houden,
maar dan in boekvorm: de gewone
man/vrouw/klnd aan het woord la
ten. De periode van kleine kranten
speelde zich in hoofdzaak af in de
Jaren 1970-1973.
Wonderkalender
In dat laatste Jaar verscheen al Iets
nieuws: de „Kleine Groninger Won
derkalender". Een jaar later ver
scheen het eerste boek, het anekdo-
tenboekje „Groninger koek". Weer
een jaar later kwam het Dikke
Sprookjesboek „Droom te koop" en
sinds 1976 verzorgt het schrijvers
collectief ook een maandelijkse pa
gina in de Martini-koerier.
Deze maand verscheen dan het Dro-
menboekje (toevallig hetzelfde the
ma als van de kinderboekenweek)
en inmiddels is er een nieuwe verha
lenbundel in de maak.
„Groninger koek" was gevuld met
anekdotische maar waar gebeurde
verhalen over de sociale werkelijk
heid. Gewone mensen schreven de
teksten en als ze dat niet konden
vertelden ze het gewoon en dan
schreef iemand van de kleine k het
op. Zo kwam Francien Braaksma bij
het schrijverscollectief. Zij had aan
iemand van de kleine k verteld hoe
ze de sociale werkelijkheid van haar
dorp Dorkwerd beleefde. Francien
vond in het geschrevene uiteindelijk
maar matig haar oorspronkelijke
verhaal terug, maar ze ging akkoord
en maakt nu zelf deel uit van het
schrijverscollectief.
De kern
De kern daarvan wordt gevormd
door zes mensen, van wie de schrij
ver Ad Breedveld en de illustrator
Henry Hes en Klaske Hazenberg
zijn overgebleven van de groep van
het allereerste uur. Later kwamen
Francien Braaksma, mevrouw E.
Steenhuis-Roelfs en Bert de Jong er
bij.
Over het Dromenboekje zegt Klaske
Hazenberg dat het onderwerp als
vanzelf kwam opdagen na de uitga
ve „Droom te koop". Overigens ging
dat over mondeling overgeleverde
dan wel zelf bedachte sprookjes,
maar wel indachtig de oorspron
kelijke doelstelling geschreven
naar de sociale werkelijkheid. Tus
sen al die werkelijkheid speelde ook
zoveel onwerkelijkheid en droom
dat er genoeg stof leek te zijn voor
een dromenboekje. Dat is er nu dus.
De nieuwe verhalenbundel <jie nu in
voorbereiding is, moet realistisch
zijn. „Groningers, maar het mogen
ook best anderen zijn," zegt Klaske
Hazenberg, „kunnen een gok wagen
door een bijdrage te sturen naar de
Gerbrand Bakkerstraat 76 b in Gro
ningen.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent, Postbus 859,
Amsterdam. Naam en adres aan achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbom
a^-A—AAAAA
'HOEWEL ER TÓcrt KI 06 iets NiET helemaal <N|xi
orde schuw" TE zün, Z'jn be deelnemers aan/l
DEZE (cablnetsstpjjd maar VAST vertrokken. IJ
\OF DEZE SERIE hierom 0I/er6emaw moet WBDEUZ
'\whoren we later N06wa
HET WEER door Hans de Jong
t
Weerrapporten
Het contrast was groot giste
renNa een lange periode van
droog en zacht weer brak de
herfst door. In de ochtend ging
het nog wel met zelfs hier en
daar wat zon maar 's middags
breidde een regenzone van het
westen en zuidwesten zich over
Nederland uit. De natte lading
werd begeleid door een krachti
ge tot harde, een zeestormachti
ge zuidenwind. In de vroege och
tend was dit slechte weer al over
de Britse eilanden gegaan. Om
zeven uur tapte het eiland Man
bijna 40 millimeter regen af,
Aberporth in Zuidwest-Wales
36, Milford Haven, daar ook in
de buurt 27 millimeter sinds
zondagavond zeven uur.
Over Wales trok dan ook snel
een afzonderlijk minimum langs
een koufront dat tijdelijk wat
werd opgehouden. In de loop
van de morgen bereikte de 986-
millibar-diepe storing Schot
land al en ging door in de rich
ting van de Noorse Zee.
De zwaarste windstoot werd ge-,
meld van Landsend ln Zuid-
west-Engeland met ruimschoots
100 kilometer per uur. Dit hele
circus werd draaiende gehouden
door een 957 millibar diepe om
vangrijke stormdepressie bij
IJsland. Tegen de woelingen
van deze depressie was het oude
continentale hogedrukgebied
niet bestand en het trok naar de
Zwarte Zee. Daardoor bleef het
gisteren ln Zuid- en Oost-Euro
pa wel vrij algemeen zonnig en
zacht. Vóór het koufront uit de
den de zuidelijke winden de
thermometer ln Roosendaal nog
oplopen tot 16 graden, erachter
zal het vandaag bij een minder
krachtige wind uit west of
noordwest wat frisser zijn met
12 13 graden, waarden die
dichter bij het normale peil lig
gen voor deze tijd van het jaar.
Een paar buien zijn mogelijk
naast opklaringen, maar een
goed en fel doorzettend bulenof
fensief (wel met hagel en onweer
in Schotland en Noord-Ierland)
Is ln Nederland niet waarschijn
lijk, gelet op de nadering van
een volgende depressie ln het
zeegebied ten westen van Ier
land. Deze gaat opnieuw zachte
lucht aanvoeren. De weervoor-
uitzichten voor de rest van deze
week duiden dan ook op voort
duren van het wisselvallig en
veranderlijke weer zonder een
duidelijke daling van tempera
tuur. eerder enige stijging.
Vandaag is het Allerheiligen (1
november). Over deze dag heeft
de volksmond de volgende
rijmpjes in omloop „Met Aller
heiligen vochtig weer, volgen
sneeuwbuien keer op keer" en
„Geeft Allerheiligen zonne
schijn, dan zal het spoedig win
ter zijn". Kiest u maar, kiest u
maarDe waarde van dit
soort gezegden is twijfelachtig,
anders gezegd ze zijn onbe
trouwbaar. Het blijft overigens
wel een stuk folklore dat beslist
behouden moet blijven.
Betrouwbaar zijn wel de weer-
metlngen van medewerker P. A
Kentle ln Roosendaal. Hij bere
kende dat de afgelopen oktober
maand met 12.1 graad Celslus
gemiddeld 1.7 graad Celsius te
warm is uitgevallen, dat de
luchtdruk en vochtigheid met
respectievelijk 1015 millibar en
86 procent normaal waren en
dat er ln zijn standplaats negen
mlstdagen en vijf winderige da
gen zijn geweest. Twee maal was
een dag warmer dan 20 graden.
De overheersende windrichting
was zuidoost met een frequentie
van 32 procent (van alle waarne
mingen) gevolgd door zuid met
25 procent en zuidwest met 23
procent.
(l*ura*ond It a
(Utleo
Amsterdam
De Bill
Doelen
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
Vlmingen
Zd. Limburg
Ten slotte een paar vroege neer
slagmeldingen: het Groninger
Ulrum kreeg 77 millimeter okto-
berwater, uitsluitend gevallen
op de eerste tien dagen, daarna
niet meer dan drie millimeter en
de Friese havenstad Harilngen
meldde zich gisteravond met 80
millimeter, dat was meer dan er
normaal te verwachten viel en
wat dat betreft zat Gorredijk
lager met 50 millimeter.
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Frankfort
Gentve
Helsinki
Innsbruck
Klagenfurt
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
MaUorca
Munchen
Nice
Oslo
Parijs
Rome
Split
Stockholm
licht bew.
onbewolkt
zwaar bew.
half bew.
onbewolkt
zwaar bew.
Zurich
zwaar b
licht bei
New York
Tel-Aviv
HOOGWATER woensdag 2 november. Vltssln-
gen 5.28-17.46, HarlngvUeUlulzen 5.33-1748.
Rotterdam 7 13-1946, Schevenlngen 6 24-18.40.
Mmulden 7 08-1924, Den Helder 1105-23.01.
Harilngen 0.59-13 37. Delfzijl 2.59-15.28.
„Het getal strafverordeningen is
met eene vermeerderd, zijnde de
verordening tegen het gebruiken of
hebben van catapulten, erwtenbla
zers en dergelijke werp- schiet- of
blaastoestellen."
Die maatregel bracht Kampen in
1878 een aardige duit in het ge
meentelaatje: dankzij een „zoo ge
streng moogelijk" toezicht kreeg
Kampen 144,87'/i in kas en Gene-
muiden. Grafhorst en IJsselmui-
den samen 2,377». De stadsschrij-
ver van Kampen vermeldde dat
nauwgezet in het „verslag van den
Toestand der Gemeente Kampen
over het jaar 1878"; dat verslag
schreef hij van a tot z met de hand,
in een keurig regelmatig hand
schrift. zonder fouten, met alleen
hier en daar een paar dik uitgeval
len letters: dat gebeurde waar
schijnlijk op momenten waarop hij
net weer zijn pen in de inktpot
gedoopt had. Al een paar jaar geeft
Kampen tegelijk met de verschij
ning van de aanbiedingsnota voor
de gemeentebegroting het verslag
van een eeuw geleden opnieuw uit.
De begroting-1978 is klaar en zo
kunnen we nu ook nagaan hoe
Kampen er honderd jaar geladen
voorstond.
0
Nemen we het hoofdstuk „Kerkelij
ke Zaken", dan zien we dat de
Hervormde gemeente al jaren zon
der predikant zat: „In de in 1872
ontstane vacature bij de Hervorm
de gemeente wegens het vertrek
van Ds. J. A. Gerth van Wijk is tot
dus ver nog niet voorzien, evenmin
als in die te Kamper Eiland, die Ln
1876 door het vertrek van Ds. F.
van Leeuwen is ontstaan. Niette
genstaande de herhaaldelijk uitge-
bragte beroepen zijn de pogingen
ter voorziening in deze beide vaca
tures tot nog toe vruchteloos ge
bleven".
De „algemeene toestand van het
armwezen" wordt „als niet ongun
stig opgegeven", toch was die toe
stand vergeleken bij vorige Jaren
„minder voldoende, waartoe onge
twijfeld de alom geheerscht heb
bende lusteloosheid in den handel
en de nijverheid, die zich ook hier
in enkele takken heeft doen gevoe
len, de dalende prijzen van sommi
ge landbouwprodukten, de vele
ziekten onder den arbeidersstand
en de behoeftige volksklasse en ln
't algemeen de mindere bedrijvig
heid hebben meegewerkt." De uit
gaven van het armbestuur waren
niet mis: 13.524,99, maar de reke
ning vertoont aan inkomsten nog
altijd een gulden of zeshonderd
méér. Ze hielden er daar een
„Stadswerkhuis" op na, „eene in-
rigting tot voorkoming en bestrij
ding van armoede", waar 10.246
volwassenen en 6955 kinderen be
neden de twaalf te werk waren ge
steld om in hun onderhoud te voor
zien. Veertig begenadigde arme
kindertjes mochten van de Veree-
niging Orde en Vlijt een vak leren:
matten maken.
Tot slot nog lets over de politie.
Disciplinaire maatregelen werden
toen niet zelden op de dienaren der
wet toegepast. Een „dienaar 2e
klasse" moest ontslagen worden
wegens herhaalde dronkenschap.
„Voorts werden bevorderd tot die
naren le klasse, zes dienaren 2e
klasse, van wie echter al spoedig
weder uithoofde van laakbare ge
dragingen, twee werden gedegra
deerd en tot hun vorigen rang te-
ruggebragt, welke straf op een
reeds vroeger tot dienaar le klasse
bevorderden. Insgelijks moest wor
den toegepast. Uitgezonderd deze
degradatiën en vermeld ontslag,
hebben nog een achttal dienaren
zich door dronkenschap of pligtver-
zuim dermate strafschuldig ge
maakt, dat zij met suspentle gedu
rende langer of korter tijd en ge
deeltelijke Inhouding van hun trac-
tement door den Voorzitter van ons
College moesten worden gestraft.
Overigens viel op het gedrag deze
beambten niets bijzonder nadeel-
igs aantemerken."
Jarenlang heeft de nu 24-jarige
Zweed Lars Emmoth gespaard om
een wereldreis te kunnen maken.
Dat is voor hem extra lastig, want hij
is sinds zijn geboorte invalide. Hij
moest dan ook een speciale
invalidenauto laten ontwerpen,
waarmee hij, vergezeld van twee
vrienden, drie jaar kris kras door de
wereld wil toeren. Zo wil hij bewij
zen dat invaliden tot grote prestaties
in staat zijn. Hij is schrijver van
beroep en zal zijn belevenissen dan
ook te boek stellen. Dezer dagen is
hij door ons land getrokken. Hij
deed Hoofddorp en Arnhem (Het
Dorp) aan en rijdt nu elders in Euro-
willen schrijven. Wie wil met hem
in het Engels corresponderen?
Zijn adres is: Periot Diamini -
Ekuphakameni Central School
P.B. 7, Mankayane - Swaziland.
pa rond. Na zijn eigen werelddeel PHTltjlPf'
wU hij in elk geval naar een aantal
Afrikaanse landen, Israël, Chili,
Cuba en de Verenigde Staten. Hij
wil het zo uitmikken dat hij tegen de
tijd dat de wereldkampioenschap
pen voetbal gespeeld worden, in Ar
gentinië zal zijn. Op de foto: Lars
achter het stuur van zijn speciaal
geconstrueerde auto, met zijn beide
reisgenoten.
Periot Diamini is een middelbare
scholier van zeventien Jaar. Hij
woont in Zwaziland en is een van
die jongeren die graag contact met
buitenlanders hebben. Periot is
vooral geïnteresseerd in het gewo
ne leven van alledag en zou het dan
ook erg op prijs stellen als iemand
hem daar iets (liefst veel) over zou
Lan Lan, het vrouwelijke deel van
het grote pandapaar dat vijf Jaar
geleden als cadeautje van China in
de dierentuin van de Japanse
hoofdstad Tokio arriveerde, krijgt
wellicht binnenkort een kleine gro
te panda-nakomeling. Dat nieuws
heeft zoveel opzien gebaard in To
kio, dat Lan Lan en haar partner
Kang Kang hordes Journalisten, fo
tografen, t.v.-mensen en andere ge-
interesseerden voor de ramen ge
had hebben. Vanuit China waren
de Japanners te weten gekomen
dat een dragende panda als regel
huilt, weinig eetlust vertoont en
aan nog veel meer tekenen als aan
staande moeder herkenbaar is. Uit
gerekend is, dat Lan Lan eigenlijk
een paar dagen geleden al bevallen
had moeten zijn, maar ze huilt hele
maal niet; ze kijkt verveeld rond.
eet behoorlijk en gedraagt zich
geenszins anders dan normaal.
Kang Kang is ook heel gewoon,
maar dierentuinbezoekers vinden
dat er toch al nooit veel beweging
in hem zit. Misschien hebben we
ons wel verrekend, zegt de direc
teur van de dierentuin, en aan een
grote panda merk Je pas een week
voor de geboorte iets.
