Maup Caransa en zijn 'mazzel'
K
Trouw
VERDER
commentaar
ijware verantwoordelijkheid (1)
*nd
Amsterdamse miljonair bouwde enorm huizen- en hoteibezit op
üware verantwoordelijkheid (2)
1
Zacht
De nieuwe Whitney is uit
Comité Charta 77
vraagt vrijlating
van dissidenten
"lat stond toen in de krant
typerend
staatsbegrooting
stemdwang
milieu
^TERDAGJ90CT0BER^977_
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
ffet is duidelijk dat de partijraad
*ln de PvdA deze week ver voor
beurt heeft gesproken en een
Hesbehalve verstandige politieke
ispraak heeft gedaan.
Ai kan men de vraag stellen of deze
<%tijraad inderdaad het recht heeft
A over zaken te oordelen die bij
jdere partijen in eerste instantie
de fractie worden overgelaten,
aar dat moet toch primair als een
{erne kwestie van de PvdA wor-
!n gezien.
'aar het veel meer op aan komt is
I vraag of het juist is dat een
^Vtijraad uitsluitend één onderdeel
een veel groter geheel onder de
itische partijpolitieke loep legt.
is dunkt dat met name de leiding
de PvdA hier te zwak en aarze-
id heeft gehandeld. Men had in
kring geduld moeten oefenen en
alleen op de zetelverdeling
gieten letten.
"ant er is immers veel meer aan de
Al eerder hebben wij betoogd dat
het niet of nauwelijks voor betwis
ting vatbaar is dat de PvdA bij de
samenstelling van het programma
voor het komende kabinet sterk uit
de bus is gekomen. Als men dan al
van mening is in die kring dat de
zetelverdeling te wensen over laat
men vergeet te gauw bij de PvdA
dat men in het vorige kabinet over
vertegenwoordigd was dan dient
men te beseffen dat voor een parle
mentair kabinet naast een dergelijk
programma en een voldoende aan
tal „eigen" zetels nog meer van
belang zijnde factoren zijn die men
dient te beoordelen. Wezenlijk is
immers ook wie op welke plaats in
het kabinet komt te zitten.
Naast het programma en het aantal
ministersposten moet zwaar wegen
wie de mannetjes zijn die de klus
zullen opknappen. Want laat men
niet vergeten, er zullen het leven
is nu eenmaal sterker dan de leer
(van het programma) de komende
jaren veel zaken aan de orde komen
waar nu in dit onrustige land nog
niemand weet van heeft.
Maup Caransa
Foto's rechts:Twee hotels die een rol
speelden in Caransa's zakelijke loop
baan: het door hem gekochte Amstel-
hotel en het Caransa-hotcl dat hij liet
bouwen.
let is gelet op bovenstaande
ter te wensen dat Den Uyl er in
aagt vóór volgende zaterdag een
ministers- en staatssecretarissen-
locg weet samen te stellen die
isnog ook in de smaak vallen bij
et (lastige) PvdA partij-congres.
:alu zou het CDA terecht kunnen
i tggen wij hebben géén bood-
t {hap aan dit congres en strikt
rirmeel gesproken en wellicht poli-
lek gezien heeft men gelijk. Toch
een partij er niet alléén verstan-
laig aan doen anders te handelen:
zou met name een christelijke
rtij in hoge mate sieren zich niet
hard en te kil op te stellen.
e vraag komt ook nog aan de orde
de formateur het recht heeft om
_j door de PvdA. CDA en D'66
lor te dragen kandidaten naar poli
tic gewicht en kwaliteit te beoorde-
-4. Het komt ons voor dat dc
I rmateur dat recht wél heeft.
In dit verband denke men aan de
formatie-Biesheuvel in het voorjaar
van 1976; één van de door de KVP
voorgedragen kandidaten was voor
Biesheuvel van te licht gehalte en
dat was één van de (voornaamste)
redenen dat hij van verder informe
ren af zag.
Gezien de taken die te wachten
stonden meende de AR-voorman
zware eisen te moeten stellen aan
alle kandidaten (bekwaamheid, er
varing en teamgeest); het valt niet
in te zien dat Den Uyl nu met
minder zou moeten volstaan.
Waar het nu echter ook op aankomt
is dat alle drie partijen met kandida
ten naar voren komen die eveneens
bij de andere toekomstige rege
ringsfracties een zeker vertrouwen
en respect genieten.
Na vijf maanden touwtrekken rust
er op alle drie partijen een
zware en grote verantwoordelijk
heid.
door J. G. Wolters
AMSTERDAM Maurits
(voor zijn vrienden „Maup) Ca
ransa (61), die een aantal jaren
geleden zonder blikken of blo
zen verklaarde: „Alle banken
gaan voor mij open als ik kre
diet nodig heb", heeft ook tij
den gekend, dat zijn relaties
met het bankwezen minder
goed waren. Dat was in de da
gen dat hij zo'n twaalf jaar
oud achter een kar met olie
en kolen moest lopen.
Zijn vader, van Joods-Portugese
komaf, verdiende als kolenwerker
een allesbehalve briljant loon, maar
had wel de zorg vijf kinderen groot te
brengen. Zo kwam het, dat ook de
jonge Maurits de handen uit de mou
wen moest steken.
Aan de periode met de oliekar komt
op een gegeven moment een einde en
we zien de jonge Maurits dan opdra
ven als een soort manusje van alles.
Nu eens een baantje hier, dan weer
een baantje daar. Opvallend is, dat
auto's een warm plaatsje in zijn hart
dragen (de Rolls Royce, waarin Ca
ransa zich in zijn betere dagen
placht te verplaatsen is wellicht nog
een uitvloeisel daarvan). Caransa
gaat voor een habbekrats sloopau
to's kopen en verkoopt de onderde
len met winst. In de Fordfabriek zien
we hem enige tijd als monteur.
Dan komt de oorlog. Caransa, ge
trouwd met een niet-Joodse vrouw,
rolt er goed doorheen. Zo ook zijn
zuster. Zijn vader, moeder en drie
broers keren echter niet van depor
tatie terug.
In de na-oorlogse jaren legt Caransa
zich toe op het opkopen van gebruik
te en ongebruikte legervoorraden.
Hoewel hij slechts een lagere school
opleiding heeft genoten en derhalve
geen grote talenkennis met zich
draagt, weet hij toch met succes de
wereld te bereizen. Overal koopt hij
dumpgoederen op om die elders
weer als het even kan met winst te
verkopen. Grote problemen levert
dat niet op, want aan de vraag naar
dumpgoederen is nauwelijks te
voldoen.
Financiering
Wat wel eens problemen oplevert is
de financiering van de aankopen.
„Maup" Caransa blijkt evenwel uit
-het goede zakelijke hout te zijn ge
sneden. Hij koopt soms voor vele
tonnen, terwijl hij over niet meer
dan enkele tienduizenden guldens
beschikt. Maar hij klaart het. Zijn
naam in de wereld van de dumphan-
del is gevestigd.
Caransa beseft al gauw, dat de bo
men niet tot in de hemel groeien.
Tijdig (in 1957) verzet hij de bakens
en stapt hij over op een geheel ande
re activiteit, die hem later nóg grote
re bekendheid zal geven: de handel
in onroerend goed. Het terrein is
hem niet helemaal onbekend. Het
geld, dat hij in de loop van de jaren
met de verkoop van legergoederen
heeft kunnen verdienen, heeft hij
namelijk al in huisjes gestoken.
Van het een komt het ander. De
huisjes worden huizen, villa's, kan
toren, winkels, bedrijfspanden, ja
zelfs hotels. Vooral de hotelsector
boeit Caransa in hoge mate. Hoewel
hij T- om enigszins in horecatermen
te spreken van zichzelf zegt „ik
kan nog geen gehaktbal klaarma
ken", verhindert dat hem niet zijn
handen uit te strekken naar de ho
telsector.
In 1966 duikt zijn naam op in ver
band met de bouw van het Esso
Motor Hotel in Amsterdam, dat oor
spronkelijk Grand Hotel Caransa
zou heten. Caransa ziet die naam
echter liever voorbehouden aan een
in later Jaren door hem te bouwen
hotel aan het Amsterdamse Rem-
brandtplein.
In 1969 baart Caransa groot opzien
als blijkt dat hij de koper is van het
Amsterdamse Amstel Hotel. Inmid
dels heeft hij dan ook al het Doelen
Hotel in de hoofdstad (dat hij ook
nü nog bezit) van Zwolsman ge
kocht. Daarnaast mag hij ook het
Strand Hotel in Zandvoort zijn ei
gendom noemen.
Caransa's invloed in de Amsterdam
se hotelwereld groeit aldus storm
achtig. Bij voortduring versterkt hij
zijn positie, vooral als hij er in 1969
ook nog in slaagt om het American
Hotel aan het Leidseplein in Am
sterdam in handen te krijgen.
Caransa. of beter de Intussen opge
richte N.V. M. Caransa Co., houdt
de beide hotels niet lang in bezit.
Reeds in het voorjaar van 1970 wor
den zij overgedaan aan de Britse
hotelgroep Grand Metropolitan, die
dan ook al het Victoria Hotel in
Amsterdam onder haar hoede heeft.
Bij de verkoop zegt Caransa „ik ben
geen hotelier en zal het ook nooit
worden". Hij heeft echter wel de
voldoening gesmaakt zijn jongens
droom ooit nog eens eigenaar te
zijn van het Amstel Hotel tot
werkelijkheid te zien worden.
De verkoop van beide hotels legt
Caransa geen windeieren. Het Am
stel Hotel heeft hij voor ruwweg 4
miljoen gulden in handen gekregen
(alleen de grond is al veel meer
waard) en het American Hotel kocht
hij voor 3,5 miljoen gulden. Ook
hier, zo zeggen ingewijden, is de
koopprijs van het hotel een fractie
van de grondwaarde. Reden, waar
om vóór de verkoop aan de Britten
geruchten gaan circuleren, dat Ca
ransa beide hotels zou willen afbre
ken om de grond met forse winst te
verkopen.
Amsterdammer
Caransa is echter te veel Amster
dammer om zijn stad van deze ho
tels te beroven. Zij gaan dus in Brit
se handen over met de duidelijke
verplichting, dat de nieuwe eigena
ren de exploitatie ervan op dezelfde
voet als tot nog toe het geval is
geweest moeten voortzetten.
Caransa kijkt inmiddels al weer
vooruit. „Een beetje gek als hij is
van hotels", koopt hij tegen het ein
de van 1970 het Schiller-hotel aan
het Amsterdamse Rembrandts-
plein. Hij heeft er dan twee hotels,
want het door hem gebouwde Ca
ransa Hotel is ook gereedgekomen.
Zakenman, onroerend goed mag
naat, projectontwikkelaar, hotelei
genaar en miljonair Caransa zegt in
die dagen niet zonder trots: „Ik ben
voor 90 procent eigenaar van het
Rembrandtsplein, het hart van Am
sterdam". Als rechtgeaard Amster
dammer, met een grote liefde voor
zijn stad en fervent aanhanger van
de hoofdstedelijke voetbalclub
Ajax, wil hij het Rembrandtsplein
houden zoals het is. Niet nog meer
bankgebouwen, maar gezellige ter
rasjes en dergelijke. Met zijn uit
spraak: wat de haven is voor Rotter
dam, zijn de toeristen voor Amster
dam, ziet hij het helemaal zitten met
„zijn" Rembrandtsplein.
Ook woningen
Caransa, voor wie het sprookje op
gaat van krantenjongen tot miljo
nair al kan dan voor krantenjon
gen beter olieventer worden gelezen
heeft niet alleen in de hotelsector
goed geboerd. Het bezit aan wonin
gen en kantoorpanden in binnen- en
buitenland, dat thans door de Ex
ploitatiemaatschappij Caransa met
zijn ruim dertig dochteronderne
mingen, aan het hoofd waarvan Ca
ransa staat, wordt beheerd is zeer
omvangrijk. Hoe groot het is weten
maar weinigen.
De laatste jaren is de naam van
Caransa minder naar bulten getre
den in verband met spectaculaire
onroerend goed-transacties. Vol
gens mensen, die nauw met Caransa
hebben samengewerkt, heeft hij een
prachtig bezit opgebouwd. En dat
niet door, zoals de verhalen willen,
vanachter zijn bureau met een tele
foontje hier en een telefoontje daar
een anderhalf miljoen per dag te
verdienen.
In de verhalen, die over Caransa de
ronde doen, komt nogal eens het
woord „mazzel" voor. Wellicht niet
helemaal ten onrechte, want het is
Caransa zelf die, in een zeker verlan
gen om de „populaire jongen" te
spelen, daartoe niet in de laatste
plaats een steentje heeft bijgedra
gen. Vastgesteld moet echter wor
den, dat Caransa („Ik heb geen zin
om over de kop te groeien zoals
Zwolsman") zijn zaken op een con
servatieve wijze heeft bedreven,
wars van avonturen. Dat het avon
tuur hem nu toch heeft verrast is
iets waaraan Caransa zelf weinig
kan doen.
[HET WEER door Hans de Jong
bij Amsterdam Boek nu te koop in uw boekhandel
Dit weekend wordt zacht. Ook
maandag zal de temperatuur nog
best aangenaam zijn maar, waar
wolken en misten verkiezen te
blijven hangen blijft de kwaliteit
natuurlijk achterop. Waar de zon
doorbreekt kan de temperatuur
14 of 15 graden worden. Gisteren
was het daar in het noorden al
bijna aan toe toen het in de na
middag* wat zonniger werd. Er
kwam een zone met brede opkla
ringen van het westen uit ons
land binnen. Een hogedrukgebied
van de Azoren naar de Golf van
Biskaje lijkt voldoende bescher
ming te kunnen bieden tegen oce
aanstoringen. Die schuiven in
hoofdzaak ten noorden van ons
land door naar het oosten. Het
grofste geschut werd gistermid
dag gericht op de Noorse west
kust. Een randstoring deed daar
de barometer zakken als een
steen, op het lichtschip Swinoy
zelfs 8 mb in drie uur, in Skom-
vaer 6 mb. Geen wonder dat Juist
deze posten een geweldige wind
uit het zuidzuidwesten tegen zich
aan voelden rukken met snelhe
den van bijna 100 km per uur. ,,'N
Foege orkaan", pleegt men in zo'n
geval in Friesland te zeggen. Aan
regen geen gebrek: langs de hele
Noorse westkust was het weer
slecht, zuidelijk tot Stavanger
toe. Wanneer ik u vertel dat tege
lijkertijd in Ierland de barome
ters nog wat opliepen, zal het dui
delijk zijn dat het louter om een
operatie „om de noord" betrof.
Natuurlijk komt zo'n randstoring
ten noorden van de Shetlands
niet zomaar uit de lucht vallen.
Zij was een loot van een omvang
rijke moederdepressie ten zuid
westen van IJsland. Een weer
kaart uit Rusland wat is het
een mooie sport om via de korte
golf allerlei „vreemdsoortige"
weerkaarten uit de lucht te pluk
ken gaf fraai zicht op een ander
diep minimum van 970 mb (in
close up) ten zuidwesten van
Spitsbergen, waar het 4 graden
vroor bij oostenwind. Op een an
dere kaart uit Moskou werd aan
gegeven dat een depressie bij
Newfoundland snel de sokken er
in zette richting zeegebied ten
zuidwesten van Ierland. Wissel
valligheid blijft dus troef op de
oceaan.
Het tiende nummer van jaargang
4 van Weerspiegel is uit. Op dit
maandorgaan voor weergeïnte-
resseerden kan men zich voor
30,— over het jaar 1978 abonne
ren. Secretariaat: Klaas Bijker,
Amersfoort, telefoon 033-21908. In
bedoeld nummer vertelt Harry
Geurts prettig leesbaar over het
septemberweer, is een apart ru
briekje over bijzondere verschijn
selen waaronder de zware regen
val in Eindhoven op 22 augustus:
82 mm, verlucht met een interes
sant radarkaartje van Schiphol,
waarbij opvalt hoe smal die natte
corridor over Zuidoost-Brabant
wel is geweest. Verder artikelen
over hagelbestrijding in de
Sovjetunie, een geval van
sneeuwval op 2 juni 1975, het
schaarse onweer in september ge
analyseerd onder meet met be
hulp van de potentiële natte bol-
temperatuur: een begrip dat P. J.
Feteris zo'n 15 jaar terug het eerst
in de KNMI-onweersverslagen in
troduceerde. Tenslotte neemt Jan
Visser op gretige wijze de orkanen
bij de kop.
In het pas uitgekomen WMO-bul-
letin, oktoberaflevering is het eer
ste deel opgenomen van een be
langwekkend artikel van W. W.
Kellogg over de invloed van de
menselijke activiteit op het we
reldklimaat, uiteraard het best
leesbaar voor gevorderden.
HOOGWATER ZONDAG 30 OKTOBER
Vllsslngen 3.37-15.47, Harlngvlietslul2en 3.51-
16.02, Rotterdam 5 47-17 47. Scheventngen 4 48-
17.02, IJ muiden 5.24-17.38, Den Helder 9 32-
21 38. Harllngen 11 48-23 59. Delfzijl 1.32-13 48.
HOOGWATER MAANDAO 31 OKTOBER
Vllsslngen 4.11-1625. HarlngvlleUlulzen 4.25-
16-35, Rotterdam 6 19-18 20, Schevenlngen 5.21-
17.33, IJ muiden 559-18.11. Den Helder 10 03-
22 04, Harllngen 12 24—Delfzijl 2 01-14 20
V^in een onzer verslaggevers
VOORSCHOTEN Het Nederland
se Comité Charta 77 heeft een drin
gend beroep gedaan op de regering
van Tsjechoslowakije om de veroor
deelde dissidenten Havel en Lederer
In vrijheid te stellen. Havel en Lede
rer behoorden tot de onderteke
naars en medestanders van Charta
77, het manifest over de mensen
rechten in Tsjechoslowakije.
In het Nederlandse comité Charta
77 hebben onder meer zitting politi
ci als Van Thljn, Van den Heuvel,
Terlouw, Andriessen en Kruisinga.
Volgens het comité zijn de gevoerde
processen over Havel en Lederer een
schending van de rechten van de
mens zoals die in de slotakte van
Helsinki zijn neergelegd.
Gisteren is bekend geworden dat de
Tsjechoslowaakse politie de acteur
Pavel Landosky wegens „wanorde
lijk gedrag" tijdens de processen
tegen Havel en Lederer heeft aange
houden. Ook Landovsky onder
steunde destijds Charta 77.
gd
onder redactie van Loes Smit
vijftig Jaar geleden alles wel
leuk, degelijk en goed als al die
ikjensen die in artikelen uit die tijd
tindelen of ze alleen verwoed ver-
ar*melen, ons willen doen geloven,
ie geen kwaad woord kunnen ho-
tn over die bevlieging, die we met
elan moot icoord nostalgienoe-
e ten? Om achter de waarheid te
nomen kun je het best een krant uit
ie jaren lezen, want een krant.
•t elke je ook pakt, geeft altijd een
aiDed gelijkend portret van elke
eriode. Wij kozen de „Nieuwe
k.'aagsche Courant", nu deel uit-
luiakend van de Trouw/Kwartet-
te laden, maar toen zelfstandig ope-
Jt trend als dagelijks verschijnend
ieuwsblad voor Den Haag en om
reken". Prijs: 3,25 per kwar-
1al, losse nummers 5 cent. Voorlo-
dejy zullen we eens per maand,
d.eeds op een zaterdag, proberen
lietn indruk te geven van wat er zich
tl diezelfde maand precies vijftig
i 'lar geleden volgens de Nieuwe
aagsche afgespeeld heeft Dat be
kent wel, dat uitsluitend die
ene zaterdag de oproep van Am
nesty International („Stuur een
brief") naar de vrijdag daarvóór
verhuist, zoals gisteren voor het
eerst is gebeurd. Vandaag dus een
greep uit het nieuws van oktober
1927.
Eigenlijk gebeurde er niet veel an
ders dan in onze tijd. al werd het
nieuws wel wat anders opgedist
Hoogstens waren ze nog niet zo
gewend aan de snelheid waarmee
automobielen zich voortbewogen.
Hoe de krant daarover dacht,
wordt al gauw duidelijk uit de kop
boven een berichtje over een aan
rijding: „Ons prettig snelverkeer".
Het was geen ernstig ongeluk: „Op
den Rotterdamschen weg te Delft
werd het echtpaar P. uit Delft, dat
per rijwiel op weg naar huis was,
aangereden door een auto uit Rot
terdam van Smid. die een voor hem
uxtrijdenden vrachtauto wilde pas-
seeren. Beiden kwamen onder den
auto terecht P. werd ernstig aan
arm en been gewond. Zijn echtge-
noote kreeg geen letsel. De fietsen
waren geheel vernield." Fietsen
stonden in hoog aanzien. Op
woensdag 12 oktober 1927 bracht
de krant groot nieuws: er was een
wetsontwerp ingediend dat verla
ging van de rijwielbelasting voor
stelde van drie gulden per Jaar tot
een rijksdaalder. Een jaar eerder
had de minister de tweede kamer
al beloofd dat te zullen doen als de
autobelasting meer zou opbrengen
dan geraamd. En inderdaad was
er aan autobelastingen ruim een
miljoen méér in de staatskas ge
vloeid (toen al in totaal vijf mil
joen). Je kon ook vrijstelling van
rijwielbelasting krijgen: „Bepaald
is namelijk thans, dat indien het
hoofd van een gezin niet voor zijn
beroep of bedrijf een rijwiel noodig
heeft, doch dit wel het geval is met
een door het hoofd aangewezen lid
van het gezin, dat, evenals het
hoofd, niet in de rijksinkomstenbe
lasting voor het loopende belas
tingjaar is of wordt aangeslagen,
een belastingmerk kosteloos uitge
reikt wordt voor een rijwiel, uit
sluitend door dat lid te berijden".
Behalve berichten en rubrieken
die, zij het wel in iets andere vorm
en opzet, ook nog wel in kranten
van vandaag te vinden zijn (stu
dentenrelletjes, ongelukken, mis
drijven. stakingen, een vrouwenpa
gina, „voor onze jongens en meis
jes", „ruilen zonder te huilen",
dammen en schaken, kerkelijke be
roepen, promoties en examens,
hoofdartikelen, cartoons en adver
tentiepagina's) tref je in zo'n oude
krant toch ook nieuws en menin
gen die typerend zijn voor de jaren
twintig. Op 1 oktober bijvoorbeeld
een verslagje van de algemene ver
gadering van de Bond van Be
zwaarden („onze lezers zullen be
grijpen dat hiermede bedoeld wor
den diegenen der Asser Synode")
en regelmatig korte berichten over
opstanden in Oost-Indië. In het
hoofdartikel (de „driestar") van 13
oktober schrijft de krant onder de
waarschuwende kop „onderschat
de moeilijkheden niet!" daarover:
„Er bestaat ook in onze kringen
groot gevaar, dat men zich een ver
keerde voorstelling vormt van wat
er in Indië gaande is. Zeker, men
kan dien toestand ook te zwart
voorstellen. Alsof alle Inlanders
slechts wachten op de gelegenheid,
om ons weg te Jagen. Alsof de da
gen voor Nederland als koloniale
mogenheid waren geteld. Aan zul
ke voorstellingen willen wij aller
minst voet geven En dan had
Je de vlucht van „De Postduif" van
Amsterdam naar Batavia, bemand
door it. G. A. Koppen en de heren
Frijns en Ellerman. Met hun drie-
motorige Fokker stegen ze op za
terdag 1 oktober van Schiphol op,
om precies zes uur 's morgens, na
dat de directeur-generaal der Pos
terijen en Telegrafie, ir. Damme,
een llchtkogel had afgeschoten. Na
97, dag arriveerde het drietal in
Batavia, en natuurlijk werden de
krantelezers van elk nieuwtje op de
hoogte gehouden.
Uit de algemene beschouwingen
over de begroting-1928: „Er werd
op gewezen, dat er over de Jaren
1925-1927 een overschot van waar
schijnlijk 1150 millioen gulden zal
zijn. Hierin is door de extra belas
ting op de ambtenaren voor 30 mil
lioen en door de noodmaatregelen,
bestaande in verhooging van indi
recte heffingen voor ten minste 35
millioen bijgedragen. De regeering
heeft erkend, dat deze maatregelen
door overmacht werden afgedwon
gen. De onafwijsbare consequentie
achtte men derhalve, dat, nu deze
maatregelen niet onvermijdelijk
blijken te zijn geweest en aan de
ambtenaren, kleine luyden en gToo-
te gezinnen onnoodig deze offers
zijn opgelegd, de eerste gedachte
moet zijn dezen 'misgreep' zooveel
mogelijk te verzachten. De regee
ring wijst echter, zoo zegt men, de
gedachte aan dit herstel af. ZIJ
vormt staatskapitaal van de te veel
geeischte offers. En om nu den be
zitters van groote inkomens de ge
legenheid te schenken voor zich
vermogen te verwerven, stelt zij
voor de inkomstenbelasting met 20
pet te verlagen. Deze politiek
meenden veel leden scherp te moe
ten veroordeelen".
Een rechtbankverslag van 15 okto
ber 1927: „De stemdwang. Te
Slledrecht hebben voor het kanton
gerecht weder een groot aantal per
sonen terechtgestaan, wegens het
niet aan de stemming deelnemen.
Ook nu weer werden diverse verha
len door de verdachten naar voren
gebracht, dat de stemmerij in strijd
is met Gods geboden. Een hunner,
die het voor de familie meende te
moeten opnemen, ging zoodanig te
keer. dat hij uit de rechtszaal
moest worden verwijderd."
Vragen van een kamerlid over de
vernietiging van natuurschoon
kwamen op 13 oktober in de krant:
„Het Eerste-Kamerlid, de heer H
Polak, heeft de volgende vragen tot
den Minister van Waterstaat ge
richt: Heeft de Minister kennis ge
nomen van het bericht, dezer da
gen verschenen in het „Alg. Han
delsblad". betreffende den aanleg
van een z.g. ringbaan in den Rijks
weg te Doorn? Is de inhoud van dit
bericht Juist? Zoo Ja, is er dan geen
andere oplossing mogelijk geweest
dan deze. die de vernieling van
twee boschperceelen met zich
meebrengt? Is het Juist, dat de be
staande weg gemakkelijk dertig
meter te verbreeden valt? Zoo Ja.
waarom is dan deze oplossing niet
gekozen? Is de Minister bereid als
nog maatregelen te nemen, te?
voorkoming van de voren genoem
de ernstige vernietiging van na
tuurschoon?"
