lenten staat op komst
x-minister Struycken
6)
Verdediger Menten mocht
archief Kortenhorst inzien
Een spaarder kan in
principe drie kanten op:
%T
Hanks afwijzende reactie gedagvaard
Andere toon
Weer staken? (1)
Weer staken? (2)
Grap
Kritiek
Bruin café
Niet vastzetten.
of*
Vastzetten en
er toch aan
kunnen komen.
Echt vastzetten.
De Amro Bank is er voor alle spaarders.
Leidse historicus Schöffer verbaasd
OKTOBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRPARLEMENTARISMEPARLEMENT
Redactie: Ferry Mingelen. Bijdragen Johan van Workum, Gerard van der Wulp.
1 Leo Kleyn
ERDAM De vroegere minister van justitie mr A. A. M. Struycken, nu lid van de Raad van
zal op uitdrukkelijk verzoek van Pieter Menten als getuige ln diens proces worden
/aard. De bijzondere strafkamer van de rechtbank in Amsterdam hoopt de oud-minister
j te kunnen horen. Struycken heeft de president, mr J. A. Schröeder, al te kennen gegeven
ekt niet in te zien wat hij in de zaak-Menten te berde zou moeten brengen.
jn is op de komst van de gewe-
ewindsman gebrand, omdat
j 9 maart 1951 de minister van
landse zaken heeft geschre-
t op een Pools uitleveringsver-
dwijzend beschikt diende te
n. Polen had dat verzoek, in
ir 1950, gedaan op grond van
denking dat Menten zich in
us 1941 had schuldig gemaakt
e executie van 180 joden in
en zich daarnaast eigendom-
an onder anderen de Poolse,
e Duitsers vermoorde, hoogle-
strowsky had toegeëigend.
iken meende dat het verzoek
k Polen niet kon worden inge-
omdat Menten in Nederland
jesproken van de diefstal, en
jzonder gerechtshof ook niet
[en had geacht dat hij, zoals
fen laste was gelegd, in Duitse
ïienst was getreden. Volgens
jen had Menten de moorden in
jepleegd als functionaris van
jherheitspolizei. Menten werd
oorlog slechts veroordeeld tot
ivangenisstraf van acht maan-
yegens collaboratie met de
p.
act
i week al hadden Menten en
frdediger, mr L. van Heijnin-
t kennen gegeven met het oog
l brief waarde te hechten aan
hist van Struycken, van juli
Dt maart 1951 als lid van de
tiinister van justitie in het ka-
Drees/Van Schaik. De presi-
jet toen weten het belang daar-
|et in te zien, maar wat hem
mocht de raadsman contact
e oud-minister opnemen,
morgen deelde de president
Bt Van Schaik hem had opge-
im hem te laten weten dat hij
Is voor voelde als getuige ge-
te worden. Volgens Van
k had hij als minister wel eens
(et de zaak te maken gehad,
'lad zijn bemoeienis zich niet
uitgestrekt dan tot een of
oprekken met een van de
ilige advocaten van Menten.
het herhaalde advies van
esident het getuigenverhoor
•truycken maar te vergeten,
Menten op diens komst aan-
n. Hij wil de oud-minister her-
n aan diens brief van maart
h daarbij een antwoord krij-
de vraag of ministeriële be-
ingen hun waarde behouden,
el ..vodjes papier" zijn. Die
vloeit voort uit zijn redene-
It hij nu opnieuw wordt ver-
nadat een minister zwart op
rennen heeft gegeven dat aan
ijspraak niet meer getornd
■den.
relevant
fijningen voegde daaraan toe
et kan worden volgehouden
de jaren vijftig de naam van
wel met de executie in
maar niet met die in Podho-
Nadat de president zich tot nog toe
lankmoedig jegens de veelvnldig in
terrumperende verdachte Pieter
Menten had getoond, sloeg hij giste
ren bij het begin van de zitting een
andere toon aan. Hij verweet Menten
zich vrijdag, toen hij voortdurend het
woord nam, ,,vrij onwaardig" te heb
ben gedragen, en liet weten dat hij
daaraan nu een eind gemaakt wilde
zien. Hij verzocht de verdachte zich
te beheersen en „aanvallen en beledi
gingen" achterwege te laten. Deze
week is de laatste, als het aan de
rechtbank ligt, waarin de zaak-Men
ten behandeld wordt, voordat de offi
cier van justitie, mr A. F. J. C. Haber-
mehl, op 2 november zijn requisitoir
houdt.
De president toonde zich ook veront
waardigd over een incident dat zich
vrijdag na afloop van de zitting had
voorgedaan. Mevrouw Meta Menten
had zich toen zo opgewonden over
een opmerking van Hans Knoop (be
trekking hebbend op de aanval van
tuberculose, waardoor zij volgens
haar man opnieuw getroffen is), dat
zij de hoofdredacteur van Accent, die
middag als getuige gehoord, vastpak
te. Een parketwachter had de twee
moeten scheiden. De president sprak
van een „buitengewoon onwaardige
vertoning", en voegde daaraan toe dat
de gebeurtenis, als die zich in de
rechtszaal had afgespeeld, „zeker
consequenties" voor de betrokken ge
tuige zou hebben gehad.
rodce in verband was gebracht. Hij
wees de rechtbank erop dat de exe
cutie in laatstgenoemde plaats toen
al ter sprake was gebracht door ge
tuigen uit Israël. Naar zijn mening
kan daarom niet gezegd worden dat
nu, ruim twintig jaar later, nieuwe
beschuldigingen tegen zijn cliënt
zijn geuit.
Overigens heeft niet alleen Struyc
ken als minister van uitlevering of
verdere vervolging van Menten afge
zien. Zijn opvolger, de christelijk-
historische minister mr. H. Mulde-
rije, heeft in juni 1952 eveneens af
wijzend beschikt op een herhaald
verzoek om uitlevering aan Polen.
En in oktober 1952 hebben het open
baar ministerie en het ministerie
van justitie gezamenlijk besloten de
zaak-Menten verder te laten rusten.
Polen had toen al geprotesteerd te
gen het Nederlandse standpunt in
zake Menten. Verantwoordelijk voor
die definitieve beslissing was de op
volger van Mulderije, de PvdA-mi-
nister mr. L. A. Donker.
De president zei gisteren dat de
vraag of na die voorgeschiedenis
Menten opnieuw vervolgd en veroor
deeld kan worden, beschouwd moet
worden als „een juridische kwestie
die de rechtbank heeft te beant
woorden". Op grond daarvan, licht
te hij toe, vond hij de getuigenis van
A. A. M. Struycken
Struycken „volstrekt niet relevant".
Maar Menten was niet tot andere
gedachten te brengen. „Ik heb er
belang bij", liet hij weten, „omdat ik
de officier van justitie kan dwingen
de tenlastelegging terug te nemen."
Op verzoek van de verdediging
hoorde de rechtbank gistermiddag
de 41-jarige advocaat Christian
Hartwich uit Düsseldorf. die in
West-Duitsland enkele malen is op
getreden als verdediger in nazi-pro-
cessen. Volgens deze getuige, die
zich beriep op het oordeel van een
ook bij die processen betrokken me
dicus, kan aan verklaringen van
Joodse getuigen die executies heb
ben bijgewoond, slechts geringe
waarde worden toegekend.
Jaren na het gebeurde, liet hij de -
rechtbank weten, is de herinnering
verbleekt, en zijn de „herinnerings-
resten" veelal door fantasiebeelden
verdrongen. Ook hield hij de recht
bank voor dat de doodsangst waar
aan zulke getuigen hebben blootge
staan, het waarnemingsvermogen
heeft verminderd. Naar zijn zeggen
is bij nazi-processen in Duitsland
gebleken dat de getuigen zich ver
gisten als het erom ging de dader
van een executie aan te wijzen.
Terwijl de Duitse advocaat zijn ver
klaring aflegde, stokte de tolk, die
zei het er moeilijk mee te hebben de
woorden van de getuige nog verder
te vertalen. De herinnering aan wat
hijzelf in de oorlog had meege
maakt, werd hem te machtig, Zijn
taak werd overgenomen door de
heer A. J. van der Leeuw, weten
schappelijk medewerker van het
Rijksinstituut voor oorlogsdocu
mentatie, en getuige-deskundige in
het proces-Menten.
Een andere getuige werd op verzoek
van de verdediging achter gesloten
deuren gehoord. Hij legde een ver
klaring over een al eerder ter sprake
gekomen distributiestamkaart (Be-
darfsbescheinigung) van Menten af.
Volgens de deskundige Van der
Leeuw is dat document, door Men
ten als alibi gehanteerd, vervalst.
Uit de na de opening van de deuren
door de president gegeven toelich
ting, viel af te leiden dat de getuige
op die kwestie weinig licht had kun
nen werpen.
De zitting zal morgen worden voort
gezet. De rechtbank zal dan de des
kundigen Van der Leeuw en prof.
mr. C. F. Rüter horen.
Overmorgen begint het centrale
overleg over het loonbeleid voor
volgend jaar. Het lijkt inhoudelijk
een herhaling te worden van vorig
jaar. In de toestand en in de stand
punten is in een jaar tijds nauwe
lijks verandering gekomen. On
danks de breedste stakingsacties
die de Nederlandse vakbeweging
ooit sinds 1945 gevoerd heeft
Net als eind januari, vlak voor de
stakingen begonnen, willen de ge
zamenlijke werkgevers nog steeds
af van de volledige automatische
prijscompensatie. Nog steeds voe
len zij niets voor de vakbondswen-
sen voor meer invloed van bonden
en werknemers om het werkgele
genheidsbeleid in de bedrijven, on
der de slogan „winsten omzetten in
werk". En nog steeds vinden de
werkgevers dat de regering, vooral
met lastenverlichting, de wensen
moet inwilligen die de vakbewe
ging aan het adres van de werkge
vers heeft gericht
De vakbeweging heeft haar wens
voor de loonsverhoging aangepast
aan het verslechterende economi
sche tij. Er wordt nu niet zoals
vorig jaar, twee procent verhoging
van cao-lonen gevraagd, maar uit
sluitend handhaving van koop
kracht, de nullijn dus. Verder zijn
de eisen tot handhaving van prijs
compensatie en op gebied van
winst-werk volledig gehandhaafd,
zij het wat nader ingevuld. De FNV
kiest op deze twee punten zelfs een
erg hard standpunt. Als de leden
ermee instemmen, zullen de FNV-
bonden namelijk geen enkele cao
afsluiten waarin niet de prijscom
pensatie wordt gehandhaafd, en in
principe afspraken over „arbeids
plaatsen-overeenkomsten" zijn ge
maakt. Voorts wil de FNV, veel
meer dan nu het CNV, volgend jaar
duidelijke stappen gezet zien op de
weg naar verkleining van de ver
schillen in inkomen. Deze laatste
eis wordt dit Jaar vooral gericht
aan het adres van de regering.
ander in de lucht waarmee de vak
beweging wel blij zal zijn, en waar
aan de werkgevers zich wel mok
kend zullen (moeten) onderwerpen.
Er zijn hiertoe allerlei afspraken
gemaakt in de formatie-akkoorden
van PvdA. CDA en D'66. De kwes
tie is echter dat het nieuwe kabinet
zolang op zich laat wachten, dat
van deze afspraken niet veel te
recht kan komen dat het loonover-
leg voor 1978 nog zou kunnen ver
lichten. De vakbeweging moet
daarom voorlopig op eigen kracht
verder zien te komen. Uit dit vaatje
kruit is de ontsteking derhalve nog
steeds niet verwijderd.
De werkgevers lijken het voorlopig
te houden bij een vertragingstac-
Daarmee is ruimschoots kruit op
gestapeld voor een herhaling van
de „februaristakingen". Net als vo
rig jaar zal ook nu de regering dat
proberen te voorkomen. Het demis
sionaire kabinet werkt al hard aan
inwilliging van de koopkracht-eis,
zodat daarop het loonoverleg waar
schijnlijk niet hoeft te stranden.
Overmorgen zal een kabinetsdele
gatie de „sociale partners" op de
hoogte stellen van enkele hoofdlij
nen van het pakket stimulerende
en lastenverlichtende maatregelen
dat het kabinet in de maak heeft.
Betwijfeld moet worden of dit voor
de werkgevers voldoende zal zijn
om dan ook in te stemmen met
handhaving van de prijscompensa
tie. Bovendien staat ditmaal minis
ter Duisenberg erop dat de lasten
verlichting tijdelijk zal zijn, en dus
binnen enkele jaren teruggedraaid
moet kunnen worden. Het koop
kracht-probleem wordt daarmee
vooruit geschoven.
Ook inzake de winst-werk-kwestie
hangt er van regeringszijde een en
De PvdA-fractieleider Van Thljn
was zaterdagavond om 10 voor 10,
kort voordat de radionieuwsdienst
bekend zou maken dat de kabinets
informateurs een nieuw voorstel
voor de zetelverdeling hadden ge
daan. nog in zalige onwetendheid
van wat hem boven het hoofd hing.
Zijn collega's Van Agt (CDA) en
Terlouw (D'66) hadden het stuk.
aangenaam verrast, reeds enige
tijd in hun bezit, maar Van Thijn
wist nog van niets. Dat vertelde hij
ook een verontruste PvdA-persme-
dewerker, die in Den Haag bij ge
rucht had vernomen dat de infor
mateurs hun, voor de PvdA gunsti
ge voorstel voor een 8 (PvdA)- 7
(CDA)- 1 (D'66)-formule hadden la
ten varen en nu met de door het
CDA geëiste 7-7-2 formule zouden
komen.
„Een nieuw voorstel op zaterdag
avond. en dan nog wel 7-7-2, dat
kan niet waar zijn. dat moet een
practical joke zijn," stelde Van
Thijn zijn medewerker gerust. Deze
belde voor alle zekerheid nog maar
even het hoofd van de Rijksvoor
lichtingsdienst. die het verhaal ont
steld. bevestigde. Het stuk, zei hij.
had al lang bij Van Thijn moeten
zijn, stel je voor dat de PvdA-frac
tieleider het voor hem zo moeilijk
te slikken voorstel ook nog eens via
de radio zou moeten horen. Een
poging om het Algemeen Neder
lands Persbureau tot uitstel van
het verhaal te bewegen, mislukte
en toen restte het hoofd van de
RVD niets anders dan, nog net voor
de radio-uitzending. Van Thijn per
soonlijk per telefoon in te lichten.
Achteraf was het allemaal wel ver
klaarbaar. De koerier die vroeg.die
avond uit Den Haag vertrokken
was om Van Agt, Terlouw en Van
Thijn het nieuwe voorstel te bren
gen was door de dichte mist onder
weg zoveel verlaat, dat hij veel te
laat in Amsterdam arriveerde en
daar ook nog de weg kwijtraakte.
Om half elf ten slotte belde de
koerier bij Van Thijn aan. Die vond
het inmiddels niet grappig meer.
PvdA-fractieleider Van Thijn,
die pas zaterdagavond laat ver
nam dat de informateurs een
nieuw voorstel over de zetelver
deling hadden gedaan.
tiek. FNV-voorzltter Kok vroeg vo
rige week de werkgevers per brief
met spoed om hun standpunten in
de winst-werk-kwestie. Van Veen
antwoordde namens de werkgevers
dat hun standpunt nog niet rond
was, en dat dit vooral zal afhangen
van het overleg van overmorgen
met de regering erbij. Het valt ech
ter niet goed in te zien hoe de
regering in deze kwestie op dit mo
ment kan bijspringen. Tenzij de
werkgevers genegen zijn zich in
vloed op het bedrijfsbeleid door de
regering te laten afkopen, ten be
hoeve van vakbonden en werkne
mers, met een flinke lastenverlich
ting. Hun bezwaren lijken hiervoor
te principieel van aard. i
De CH-leider Kruisinga weet zijn
CDA-genoten steeds weer te ver
rassen met zijn weinig orthodoxe
manier van politiek bedrijven. Zo
ook de afgelopen week, bij de be
noeming van*de heren Verdam en
Vrolijk tot informateurs. Daarmee
was de CH-kandidaat mr. Y. Schol
ten gepasseerd, een feit waartegen
CH-senator prof. Van Hulst in een
gesprek met enkele journalisten fel
van leer trok. In feite kritiseerde
Van Hulst daarmee een beslissing
van de Koningin, en dat viel elders
in CH-kring niet goed. Dr. Kruisin
ga rook dat en besloot tegengas te
geven.
In een artikel in het CH-blad „De
Nederlander" keert hij zich tegen
mensen die het staatshoofd durven
te bekritiseren en met name tegen
de oud-VVD-senator Van Riel die
de Koningin openlijk ervan ver
dacht voorkeur voor een regering
met links te hebben. „Hoogst onge
lukkig en onjuist." noemt Kruisin
ga deze stelling van Van Riel. en hij
spreekt vervolgens zijn dankbaar
heid uit voor het werk dat koningin
Juliana, maar ook haar voorgang
sters Wilhelmina en Emma hebben
gedaan.
De CH-leider wilde echter de in
druk vermijden dat hij deze dank
bare woorden neerschreef om de
kritiek van Van Hulst te verzach
ten. Hij doet daarom net als of hij
het stuk in „De Nederlander" al
eerder heeft geschreven, maar
maakt de fout in hetzelfde stuk in
te gaan op de benoeming van Vro
lijk en Verdam. Waardoor Kruisin
ga wel moest toegeven dat hij Van
Hulst in bescherming had willen
nemen. Naar achteraf blijkt echter
ook zichzelf. De CH-kritiek op de
benoeming blijkt namelijk door
Kruisinga zelf gekanaliseerd te
zijn. Hijzelf was ook aanwezig in
dat gesprek van Van Huist met de
betrokken journalisten en hijzelf
had er ook voor gezorgd dat de
overige CH-Kamerleden met de
zelfde kritiek als Van Hulst naar
buiten kwamen.
CH-leider Kruisinga
Een deel van onze volksvertegen
woordiging stond vorige week weer
op de bres voor het behoud van het
bruine café. In uitgebreide bewoor
dingen onderschreven de verschil
lende fracties het plan van de rege
ring om de eisen, gesteld aan de
vaak kleine en op geringe omzet
draaiende buine café's, wat te ver
zachten. Zonder die verzachting
zouden rond 5000 bruine cafés
moeten verdwijnen.
In de schriftelijke inbreng voor
deze bruine café-wet geven de Ka
merleden hoog op van deze café's.
Door de PvdA wordt de kroegbaas
omhoog gestuwd tot „ongesubsi-
deerd opbouwwerker avant- la let-
tre, de spil van vele sociale activi
teiten". Een probleem voor de ca
fé's is volgens de PvdA, vooral in
stadsvernieuwingsgebieden, dat de
bewoners van vernieuwde wonin
gen hogere huren moeten betalen,
zodat er minder geld overblijft voor
het café. De eis van volledig ge
scheiden toiletgelegenheden voor
mannen en vrouwen acht de PvdA
niet noodzakelijk. „Is dit niet een
archaïsche bepaling, gezien het
toch vrijer geworden gedragspa
troon van seksen ten opzichte van
elkaar?"
De WD-fractie stelt een in liberale
ogen kwalijke ontwikkeling in brui
ne café's, aan de kaak. De verlich
ting wordt steeds feller, waardoor
„de mogelijkheden tot het vinden
van gezelligheid, misschien zelfs
knusheid in een café ernstig wordt
aangetast." De WD vindt dat ei
sen ten aanzien van de verlichting
geheel moeten vervallen. Want:
„Gezelligheid en knusheid zijn
steeds schaarser wordende goede
ren in de maatschappij."
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLE MENTARIËRPARLEMENTARISMEPARLEMENT
Ofwel sparen en snel aan je
spaargeld kunnen komen.
Daar heeft de Amro Bank een
Rente Spaarrekening voor,
of het bekende Spaarboekje.
Dat is simpel, overzichtelijk
en heel flexibel. En u krijgt
een rente van 4%
Dat is sparen voor een hoge
rente, maar in noodgevallen
er toch aan kunnen komen.
Daar heeft de Amro z'n Plus
rekeningen voor. Alleen als u
opneemt betaalt u 1 of 2%
opnamekosten over het
opgenomen bedrag. En anders
zijn ze goed voor maar liefst
~7%
Dat is voor de spaarder die
de allerhoogste rente wil.
Maar dan ook voor lief
neemt dat z'n geld langere
tijd vastligt. Amro's Vaste
Looptijd Rekeningen
bijvoorbeeld gaan van 2 tot
6 jaar vast. En de rente
varieert dan van 7 tot 8%
Van onze parlementsredactle
DEN HAAG De Leidse historicus prof. dr. I. Schöffer, die het groot historisch onderzoek Menten
verricht, is verbaasd over het feit, dat Mentens verdediger, mr. L. van Heijningen, onlangs het
archief van Mentens oud-verdediger mr. L. G. Kortenhorst heeft mogen inzien. Dit terwijl door de
familie Kortenhorst aan Schöffers onderzoekscommissie een dergelijke inzage in het advocaten-
dossier van het eerste Menten-proces is geweigerd.
Dit blijkt uit het tweede tussentijdse
verslag van de commissie, die ln op
dracht van het ministerie van Justi-
tie het opsporings- en vervolgingsbe
leid ten aanzien van Menten over het
tijdvak 1945—zomer 1976 onder
zoekt Dit tweede tussentijdse ver
slag gaat bijna geheel over de con
tacten van de commissie met de fa
milie Kortenhorst
In eerste Instantie, zo blijkt, weiger
de de heer J. Kortenhorst, zoon van
de reeds overleden oud-Kamervoor
zitter, de commissie inzage omdat
dit in strijd met het beroepsgeheim
van zijn vader zou zijn. Toen Menten
kort daarop zelf wel toestemming
gaf om, wat hem betreft, het Korten-
horst-archief ln te kijken, bracht
Kortenhorst Jr naar voren dat het
belang van derden dan wel eens ge
schaad zou kunnen worden, en dat
deze derden hem daarvoor wellicht
ook financieel aansprakelijk zouden
stellen. Deze angst voor schade aan
derden was bij hem vooral ontstaan
door de opmerking van de commis
si e dat „voor zover derden bij de
zaak Menten zelf betrokken zijn, die
niet bulten schot kunnen blijven."
Dat voor de inzage van mr. Van
Heijningen een dergelijke schade
aan derden niet zou worden toege
bracht, achtte Kortenhorst jr. ge
waarborgd door de belofte dat de
privacy van deze derden gerespec
teerd zal worden. Bovendien beloof
de Van Heijningen hem over eik feit
Minister De Gaay Fortman meent,
dat het niet op zijn weg ligt om de
familie Kortenhorst te bewegen de
commissie Schöffer volledige inza
ge te geven in het archiefmateriaal,
voor zover dat betrekking heeft op de
zaak - Menten. Dit blijkt uit het ant
woord op vragen van de Tweede Ka
merleden Kosto en Molleman (beiden
PvdA).
dat uit het dossier gehaald zou wor
den, te raadplegen.
Uit een gesprek met de weduwe van
Kortenhorst sr., mevrouw D. M. Kor
tenhorst-Woltersom, vernam
commissie dat bij de
afwijzing
het verzoek bezwaren tegen de
de
van
in
stelling van de commissie een zwaar
wegend argument waren geweest.
De instelling van de commissie zou
een onjuist besluit zijn geweest van
de minister van justitie, tot stand
gekomen onder druk van een opge
wonden parlementsmeerderheid.
Verder zou de toegezegde volledige
openbaarheid de Nederlandse ge
meenschap geen goed doen, terwijl
het nog maar de vraag was of de
onderste steen echt boven zou
komen.
Geen rijksaccountant
Ook in haar onderzoek naar de even
tuele juistheid van de geruchten dat
Kortenhorst sr., bulten zijn normale
advocatenvergoeding om. van Men
ten 200.000 gulden zou hebben ont
vangen. zag de commissie zich ern
stig gedwarsboomd door de familie
van de oud-Kamervoorzitter. Deze
wilde onder geen beding de aan de
commissie verbonden rijksaccoun
tant tot de boeken toelaten. Wel wil
de de familie medewerking geven
aan een onderzoek ingesteld door
een onafhankelijk accountantsbu
reau. Na enige correspondentie ging
de onderzoekscommissie daar ten
langen leste maar mee akkoord.
Onoverkomelijke problemen bij het
totstand brengen van haar eindrap
port heeft de commissie door de wei
gering van de familie Kortenhorst
beslist niet. Uit alle andere wel toe
gankelijke bronnen is de volledige
gang van zaken, ook die rond Kor-
tenhorsts advocatuur, gemakkelijk
te reconstrueren, aldus het tussen
rapport. „Maar betreurenswaardig
blijft het echter weL Te meer daar
aan deze weigering wellicht onjuiste
conclusies verbonden zullen worden.
Noch de erven-Kortenhorst noch het
rapport van de commissie zijn daar
mee gebaat".
Tenslotte herhaalt de commissie nog
eens dat zij ondanks enige achter
stand op het schema toch in de zo
mer van 1978 klaar hoopt te zijn met
haar eindrapport.
