Kloof tussen arbeiders
en linkse massamedia
Nieuwe vomt van
beroepsonderwijs
weinig omstreden
Films van Kurosawa
Thuis
is ver
weg
Curieuze
oude
grafiek
Compliment voor
'Geen zee te hoog'
KUNST
Jaarbeurs
23/24/25/26/27sept.
Forse kritiek op sociaal
beleid Van Gend en Loos
Goede start Rotterdams
Philharmonisch Orkest
Ad Kooyman in proefschrift ever televisie:
Twee jaar na de lt
TET
ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet9
door Riet Dlemer
UTRECHT Het opmerkelijke telt doet zti voor. dat Nederland meer dan vijfentwintig jaar
televisie heeft, maar dat van serieuze belangelling van de zijde van de wetenschap in ons land
nauwelijks sprake is geweest in al die jare Koos Postema heeft eens in een radiodiscussie
verontwaardigd opgemerkt dat academici tevisie altijd vies hebben gevonden en nooit hebben
meegedacht, maar dat ze nu alleen met kritk aankomen. Maar tegenwoordig wordt in bepaalde
kringen heel wat afgepraat over de vraag hi het met de televisie zou moeten gaan. Vooral de
linkse tak van het medium wordt dan bedod.
Ad Kooyman
viUmmBLi
Op het ogenblik is het 20 ver, dat het
eerste wetenschappelijke onderzoek
daarover op papier is gezet. Op het
proefschrift „De marges van een
links televislebeleid" promoveerde
gisteren in Utrecht Ad Kooyman,
staffunctionaris, socioloog en pers
chef van de VPRO. Het hoeft na deze
inleiding eigenlijk niet meer te wor
den gezegd, dat zijn dissertatie de
allereerste is in ons land over tele
visie.
Populair gezegd heeft hij daarin
zonder het te noemen de kopzor
gen van VARA-voorzitter Kloos ver
werkt. De VARA Immers ligt als om
roep minder in de gunst bij de arbei
dersklasse dan een pseudo-neutrale
TROS of een Veronica die de kloof
wèl overbruggen. En dat terwijl de
VARA juist ontstond om zich voor
de arbeidende klasse in te zetten. De
VPRO heeft trouwens met dezelfde
problemen te kampen. Ook deze om
roep bereikt de arbeiders vrijwel
niet.
In Kooymans proefschrift worden
wetenschappelijk de mogelijkheden
onderzocht van beïnvloeding van
een links televlsiebeleid in ons land.
Het aardige van zijn studie is, dat
een belangrijk deel is besteed aan de
praktijk. Hierdoor zou de studie van
Kooyman ook voor de programma
maker van nut kunnen zijn.
Onvrede
De schrijver zet eerst een paar be
grippen op een rijtje. Tot de doel
groep van een link$ televisiebeleid
rekent hij de arbeidersklasse omdat
deze het me6e belang heeft bij de
opheffing va de klassentegenstel
lingen. Uit in recent onderzoek
blijkt dat zeg procent van de Ne
derlandse geinen daartoe behoort.
Onder een links televisiebeleid
wordt verstsi een beleid waarin
onvrede worcultgesproken over be
staande ma6chappelijke structu
ren, met eeite strenge scheiding
tussen kapiti en arbeid en te grote
materiële ennmateriële verschillen
tussen kapialbezitters en arbei
dersklasse.
Bij het groen van de welvaart
blijkt echterat de laagstbetaalden
zich steeds inder willen inzetten
voor maatseppelijke hervormin
gen. Hierdoc ontstaat de moeilijk
heid dat de ïkse massamedia niet
al te veel ojie steun en sympatie
van de arbeirs hoeven te rekenen,
terwijl juisbeze klasse het meest
belang bij irijpende maatschappe
lijke hervoringen zou moeten heb
ben. De line massamedia vinden
hun sympatanten doorgaans in een
intellectuelelite In arbeiderskrin
gen wordt dtelevisie als een onmis
bare huistecoop beschouwd. De
kijker verwht rust en vrijblijvend
heid. En jii geen harde confronta
tie waarvo links de televisie juist
wel wil geliiken.
Met deze et al te rooskleurige ge
gevens opak wordt in een speciaal
hoofdstuloekeken met welk type
televisiepgramma's het best de
belangsteng kan worden gewekt
en met wee niet. Genoemd worden
de ervargen met het VPRO-pro-
gramma Namens" en het VARA-
programma „Van Onderen". Beide
hebben hun doelgroepen niet vol
doende bereikt. „Namens", dat een
linkse maatschappij-kritische sig
natuur bezat, had een kijkdichtheid
van zes (600.000 kijkers), het gemid
delde kijkcijfer voor informatieve
tv-programma's in het algemeen
was elf (1,1 miljoen). De les. die Ad
Kooyman daaruit trekt is, dat een
zorgvuldige dosering van kritisch-
informatieve televisieprogramma's
noodzakelijk is, anders worden de
kijkers geïrriteerd en afgeschrikt.
Amusement
Programma's met meer succes wa
ren „Een groot uur U" van ae VARA
en de VPRO-Marathon Eetshow.
over de relatie landbouw en voedse
lindustrie. Hoewel beide program
ma's moelijk te vergelijken zijn, zijn
er toch een aantal elementen in te
rug te vinden die zouden kunnen
worden gebruikt in een links televi
siebeleid. Bij de Marathon Eetshow
zegt het woord „show" al genoeg. In
het drie en een half uur lange pro
gramma liepen informatie en amu
sement in elkaar over. Liedjes, quiz
zen, filmpjes over het boerenbedrijf,
serieuze disCussie en instructieve
filmpjes volgen elkaar in snel tempo
op.
Uit de opmerkelijke reactie bleek,
dat een informatief programma van
zo'n drie kwartier doorgaans één tot
twee miljoen kijkers trekt, terwijl
deze lange show een kijkdichtheid
had van gemiddeld drie miljoen. Is
de gemiddelde waardering van in
formatieve tv-programma's 6,8, de
door Henri Kruithof
DEN HAAG Na het geharrewar ov het onderwijs tijdens het
formatie-overleg, dook donderdag irie definitieve tekst plotse
ling een zinnetje op over een geheel jeuwe vorm van beroepson
derwijs. De onderwijsvoorzieningen orden uitgebreid met twee
jarige beroepsgerichte full-time opldingen binnen het middel
baar beroepsonderwijs en het beroesbegeleidend onderwijs, zo
staat er in het definitieve akkoord m de informateurs Den Uvl
en Veringa.
(ADVERTENTIE)
Aanvankelijk was de onderwijspara-
graaf in het onderwerp formatieak
koord heel mager. Daarmee ging het
CDA niet akkoord en het stelde een
groot aantal wensen. De PvdA wilde
eigenlijk helemaal niets regelen over
het onderwijs, omdat wat deze partij
betreft het beleid van Van Kernena-
de voorgezet mag worden. Maar toen
het CDA allerlei wensen naar voren
bracht, wilde de PvdA ook nog wel
wat in het akkoord opgenomen zien.
Een van de zaken die nu op verzoek
van de PvdA in het akkoord opgeno
men zijn, is deze nieuwe vorm van
Ve leerlingen die nu van de lts
koen en geen baan kunnen vinden
ga» nog een jaar terug naar hun
01e school om bijvoorbeeld in een
aier vak zich nog wat te speclalise-
reof om hogere eindcijfers te kwe-
k«, om zo betere kansen te hebben
ode arbeidsmarkt. „Juist voor deze
nnsen is een dergelijke opleiding
dngend gewenst", aldus Steenhou-
vr. Volgens hem hoeft een oplei-
flg die is opgezet in samenwerking
et lager, middelbaar beroeps- en
'roepsbegeleidend onderwijs niet
teveel geld te kosten. De ruimte.
beroepsonderwijs. Overigens een e kennis en het geld zijn aanwezig,
weinig omstreden zaak, want het lovendien ligt er al een aantal aan-
CDA schijnt er zonder slag of stoot 'ragen van scholen om met dergelij-
mee akkoord gegaan te zijn. ce projecten te mogen beginnen",
zegt Steenhouwer. Alle scholen voor
Waar gaat het nu om? Met name in beroepsonderwijs in Friesland, onge-
het technisch onderwijs is er in de acht hun gezindte, hebben gezamen-
loop van de jaren een kloof ontstaan lijk een aanvraag ingediend om met
tussen het lager technisch onderwijs een project te mogen beginnen. Dat
en de opleidingen die aan de bedrij moet zo snel mogelijk gebeuren, an-
ven gegeven worden. Bovendien i ders worden veel jongeren de dupe
het Ito zodanig algemeen gewordej
dat het steeds moeilijker wordt or
Tot die conclusie komt een werk
groep van de Rijksuniversiteit in
Utrecht, die in samenwerking met de
Vervoersfederatie NW/NKV een uit-
gebried wetenschappelijk onderzoek
heeft verricht naar de werk omstan
digheden bij VGL.
met zo'n
vinden.
opleiding een baan f
ADVERTENTIE
Een aantal organisaties op het f
bied van het technisch onderwe
heeft dit voorjaar voorstellen ged#
voor een nieuw soort technische e-
roepsopleiding. die moet volgen>P
de lts. Het gaat om een sterk »e-
roepsgerichte opleiding van mxi-
maal twee jaar die de aansluing
met de bedrijfsopleidingen e»de
kansen op de arbeidsmarkt <oet
verbeteren.
Uitstekend
De algemene besturenbond b«oeps-
onderwijs is dan ook erg blij »et de
opname van deze zin in het fomatie-
akkoord. De heer Steenhou*r van
de besturenbond hierover: „oor de
iets verdere toekomst is diten uit-,
•tekende zaak. Voor de z«r korte
termijn moeten er echter adere op
lossingen komen. Er liggeral plan
nen klaar om zo snel mselijk te
beginnen met een tweejarP aanvul
lende beroepsopleiding ver mensen
die van de lts-en komen. >aar moet
op 1 augustus 1978 met begonnen
worden, want er dreigeiduizenden
Jongeren de mist in te jan".
voor informatie over eerste en tweede woningen,
nieuwe woonvormen en financiering
Openingstijden
vrijdag 23en.aandag 26/9 van 1000-21:00 uur
Overige dagen van 1000-17 00 uur
Een ieke ans om alle vragen rond uw belangrijke
beslissing op te bolderen
De werkgroep zegt, dat de doorsnee
VGL'er amper boven het minimum
inkomen zit. De meeste moeten over
werk doen, willen ze een normale
beloning hebben. Ook worden de
werkomstandigheden slechter, om
dat het bedrijf erg zuinig met perso
neelsuitbreiding omspringt. Er is
sprake van een constante onderbe
zetting.
Ziekteverzuim
I
Ook komt de mondigheid van de
werknemers blijkens het onderzoek
nauwelijks tot zijn recht. Het werk
overleg functioneert slecht. De min
der goede sfeer in het bedrijf is één
van de oorzaken van een ziektever
zuim. dat per afdeling varieert van
vijf tot twintig procent. Andere oor
zaken van ziekteverzuim zijn te vin
den in de slechte werkomstandighe
den, zoals tochtige en koude goede
renloodsen, de ploegendiensten,
slechte stoelen in de vrachtwagens.
De internationale vrachtwagen
chauffeurs komen niet voldoende
aan hun slaap toe, want werkweken
van 80 uur zijn bij hen geen uitzon
dering
Ook de veiligheid zou te wen
sen overlaten Een woordvoerder van
Van Gend en Loos heeft laten we ten.
dat de kritiek het bedrijf vreemd in
de oren klinkt „Wat betreft arbeids
omstandigheden. sociale omstandig
heden en CAO's heeft het bedrijf
altijd voorop gestaan," zei hij.
Marathon Eetshow kreeg een waar
dering van 7,2. Zeventig procent van
de kijkers vond het een aantrekke
lijk programma en 91 vond het niet
moeilijk.
Reden voor Ad Kooyman om bij een
links televisiebeleid aan te bevelen
te breken met de uitgesproken vor
men van informatie-overdracht, zo
als lezingen, discussies en woordpro
gramma's, maar om „de strategie
van de zachte infiltratie" toe te pas
sen, zoals in de Eetshow gebeurde.
Het grote publiek verwacht een
sfeer van lich amusement, vrijblij
vende tijdspassering en een gemak
kelijk toegankelijk beeld.
Een andere mogelijkheid van over
dracht is de zogeheten nieuwe tele-
visiejournalistiek, waarin het stre
ven naar een boeiende weergave
centraal staat. Men wil de werkelijk
heid tonen met alle daarbij behoren
de emoties, sfeer, leugens, waarhe
den, feiten en ontwikkelingen.
Ad Kooyman vindt dat het tijd
wordt, dat meer dan tot nu toe het
geval was moet worden onderzocht
wat de mogelijkheden in de praktijk
van de televisie zijn. In een ver
nieuwd televisiebeleid moet bij wij
ze van spreken alles „uit" het medi
um worden gehaaid. Dat m tegen
stelling tot het steeds weer gebrui
ken van beproefde succesformules
uit angst om de gunst van het pu
bliek te verliezen.
Met „De marges van een links televi-
sie-beleid" is een interessant en
goed leesbaar boek verschenen bij
uitgeverij Coutinho te Muiderberg.
Het telt 164 bladzijden en kost
19,50.
De stoere stofzuiger uit Denemarken
Nilfisk b.v. - Piemen. Tel 020 - 99 43 01. toestel 113
UTRECHT (ANP) De werkomstandigheden bij het semi-
overheidsbedrijf Van Gend en Loos het grootste wegtrans-
portbedrijf in ons land laten veel te wensen over. Voor de
meeste van de circa 5000 werknemers bij het bedrijf biedt het
werk zelf geen enkel perspectief. Promotiekansen zijn er eigen
lijk niet.
De slotserle van de Kurosawa-cy-
clus. waarmee het filmmuseum zijn
seizoen heeft geopend, sluit met de
films Een schitterende zondag. Als
een zwervende hond, De zeven sa
moerai en Rashomon. Over „Rasho-
mon" hoef ik weinig te zeggen De
film is kortgeleden over de televisie
uitgezonden en velen zullen de ken
nismaking ermee ongetwijfeld her
nieuwd hebben. De kracht en de
zwakheid van de film kwamen door
de televisievertoning misschien nog
duidelijker tot uiting dan ze op het
bioscoopscherm naar voren kwa
men. De kracht schuilt in de voor
treffelijke sagevorm, waarin de film
is gemaakt. Haar zwakheid in het
soms te nadrukkelijke spel, dat ten
beste wordt gegeven.
Na nog weer een aantal films van
Kurosawa gezien te hebben, spreekt
het hinderlijke van dat spel scher-
ROTTERDAM „Thuis is ver weg'
is de titel van de foto-tentoonstel
ling die tot 14 november wordt ge
houden in het Museum voor Land
en Volkenkunde te Rotterdam: een
beeld van de thuislanden van gast
arbeiders, Marokko, de Kaap Verdi-
sche eilanden en Turkije.
Niettegenstaande de grote werk
loosheid in eigen land kunnen we
toch niet buiten de gastarbeiders
om onze economie op gang te hou
den. Hoe hun opleiding in eigen land
ook was, meestal komen ze terecht
in baantjes voor ongeschoolden. En
dat zijn over het algemeen niet de
prettigste.
Drie fotografen zijn op zoek gegaan
naar de herkomst van gastarbeiders
uit Turkije, Marokko en de Kaap
Verdische Eilanden. Dat was een
keuze, want ze komen ook uit Span
je, Griekenland, Italië, Joegoslavië,
Tunesië en Portugal.
Maya Pejic, fotografe en medewer-
ster van de bladen SamSam en
Troef, bezocht Marokko; Thijs
Koobs was in Turkije en Almar
TJepkema maakte de reportage op
de Kaap Verdische eilanden. Hij is
ook medewerker aan SamSam en
Troef, redacteur van de NOS-ru-
briek Panoramiek en eindredacteur
van een kinder t.v.-serie over kinde
ren van buitenlandse werknemers,
die volgend jaar door de NOS zal
worden uitgezonden. Ze maakten
hun reportages op verzoek van de
Voorlichtingsdienst Ontwikkelings
samenwerking van het ministerie
van Buitenlandse Zaken.
ROTTERDAM In het Museum
Boymans-Van Beuningen te Rotter-
lam wordt tot 28 november een ten
toonstelling gehouden van oude gra
fiek, die in de afgelopen vijf jaar
verworven werd. Het museum huis
vest een omvangrijke collectie pren
ten, die steeds wordt uitgebreid met
fondsen uit het legaat van dr J C. J
Bierens de Haan. Hoewel het aan
bod op de kunstmarkt maar matig
is, kon toch een aanzienlijk aantal
interessante bladen uit de periode
tussen 1500 en 1900 worden aange
kocht. Daaronder bevindt zich een
verzameling ornamentprenten,
meesterwerkjes van graveerkunst
die door ambachtslieden als voor
beeld werden gebruikt en een verza
meling curieuze 18e eeuwse kleuren
drukken.
Heel bijzonder is de ets „Landschap
met een brug" van de 16e eeuwse
Duitse kunstenaar August Hirsch-
vogel, die als één van de eerste
prentkunstenaars aandacht aan het
landschap schonk. Zijn prenten zijn
zeer origineel en daarom zeldzaam
en kostbaar. Hij maakte van alle
mogelijke middelen gebruik om zijn
werk aantrekkelijk te maken: door
toepassingen b.v van consequente
vervormingen krijgt een eenvoudig
dorpsgezicht bij hem iets betove-
rends.
Een andere ets is de prent, van de
Rotterdamse kunstenaar Willem
Buytewech (Geestige Willem), die
een scène uit Bredero's „Lucelle"
illustreert. Het minnekozende paar,
fraai uitgedost, wordt bespied door
een kwaadwillende kok, die hen la
ter zal trachten te vergiftigen.
Niet alleen wordt de verzameling
17e eeuwse Nederlandse prentkunst
steeds uitgebreid, ook de verzame
lingen van prentkunst uit andere
Europese landen worden steeds aan
gevuld Zo kan men op deze exposi
tie ook werk van 19e eeuwse Franse
en Engelse kunstenaars bewonde
ren. zoals Charles Meryon en Sir
Francis Seymour Haden.
per Het is een zuiver stilistische
methodiek. Alles is vooraf berekend.
Bijna elke tekstdictie wordt ingeleid
door een speciale mimiek, een speci
ale wending van de gestalte, een
bijzondere uitdrukking in de ogen.
Het vormt alles met elkaar een fraaie
eenheid, maar een volledig estheti
sche eenheid, die toch schade doet
aan de indruk van het totaal. Al
dient daar onmiddellijk aan toege
voegd te worden, dat het allemaal op
voornaam niveau gebeurt. En het
gebeurt weloverwogen. Het is een
stijl.
Voor de rest zal men met veel inge
nomenheid de films volgen. Over het
geheel genomen slaagt Kurosawa
erin om het menselijk en esthetisch
evenwicht tussen dramatische over-
trokkenheid (heroïek) en normaal
menselijk gedrag te bewaren. Dat is
heel sterk het geval in de film „Een
schitterende zondag", waarin de rea
liteit van de armoede overstraald
wordt door de poëzie van de liefde en
van muzikale verbeelding De figu
ren over wie het gaat zijn een door de
regen en door geldgebrek ver
slonsd Jong paar De twee zoeken
toenadering bij elkaar en stoten el
kaar weer af. Maar aan het einde van
een trieste dag. vinden ze elkaar toch
in een in de verbeelding gevolgd en
door de jognen in fantasie gediri
geerd slot van Schuberts Unvollen-
dete Het samenzijn blijft „onvol
tooid" maar bezit de eigen dichter
lijkheid van Schuberts muzikaliteit.
Forse heroïek is te zien in „De zeven
samoerai", waarin zeven onafhanke
lijke „dolende ridders" een groep
boeren bijstaan tegen plunderende
soldaten, die elkaar jaar de op
brengst van de oogst komen stelen.
De heroïek wordt zeer breed uitge
meten, maar zonder ooit lachwek
kend te worden. Ook al zorgen enke
le figuren voor komische momenten.
Maar wat het nadrukkelijkst blijft
spreken is, de waardigheid van
„de" samoerai.
D. OUWENDUK
door W. H. Wolvekamp
ROTTERDAM Het eerste abon
nementsconcert van het Rotterdams
Philharmonisch Orkest werd don
derdagavond onder leiding van Edo
de Waart in een geheel bezette Doe
len gegeven. Uitgevoerd werden en
kele delen uit „Marsyas" van Die-
penbrock, de symfonie no. 77 in Bes
van Haydn en, na de pauze, de eerste
symfonie in D van Gustav Mahler.
Aan Mahlers eersteling op symfo
nisch gebied ging vooraf zijn in 1884
gecomponeerde liederen-cyclus
„Lieder eines fahrenden Gesellen",
waarin de componist zijn eigen
tekstdichter was. Een lied uit deze
cyclus „Ging heut'morgens übers
Feld" diende als leiding gevende me
lodische gedachte voor het eerste
deel. Natuurstemmingen overheer
sen in deze lyrische muziek. Het
tweede deel, een Scherzo, appelleert
in de „LSndler" (het trio) melodisch
aan Schubert, zij het in een Mahleri-
aans klankidioom. Ook komt in dit
deel een vroeg lied „Hans und Gre-
the" voor. Daarop volgt een treur
mars met het bekende Frère Jac-
ques-motief in mineur, ingezet door
de solo-contrabas. In het laatste
deel, niet het meest geïnspireerde,
doet zich het constructieve element
in Mahlers eerste symfonie het
meest gelden.
Reeds tijdens het in Engeland gege
ven promenadeconcert van het Rott.
Ph. Ork. werd deze symfonie met
veel succes uitgevoerd. Ook de audi
tie tijdens dit concert liet weinig
wensen onvervuld. Samenspel,
klankkwaliteit en dynamische ver
scheidenheid stonden op hoog ni
veau. De dirigent bleek de partituur
weer tot in alle details te beheersen
en vuurde het Orkest tot zeer ge
ïnspireerd spel aan.In Haydns sym
fonie no. 77, in kleine bezetting uit
gevoerd. klonk het instrumentale en
semble weer eens op zijn best. Grote
discipline in het samengaan van
strijkers en blazers, een grote klank-
differentiatie in alle sterktegraden
en een voorname, aristocratische
voordracht waren kenmerkend voor
deze voortreffelijke vertolking
Ter opening van dit concert, waar
mede het R. Ph. O. een goede start
maakte voor dit seizoen, hoorden wij
enkele delen uit Diepenbrocks to
neelmuziek voor de mythische ko
medie Marsyas, of „De betoverde
bron" waarvoor het literair gegeven
verstrekt werd door Diepenbrocks
voormalige leerling (Diepenbrock
was leraar in de klassieke taleni
Balthazar Verhagen. Het fijnzinnige
klankcoloriet, dat hier en daar herin
neringen oproept aan Debussy's im
pressionisme, werd onder leiding
van Edo de Waart ten volle verwe
zenlijkt
door P. Terpstra
De cabaretier Rlents Gratama heeft
voor zijn nieuwe programma „Geen
zee te hoog", waarvan de première in
de schouwburg De Lawei te Drach
ten werd gegeven vier jeugdige ar
tiesten naast zich op de planken
gehaald en daarmee gaat hij verder
in de richting die hij voor het eerst
insloeg in „Blauwe maandag" Het
verschil is wel dat dit maal zijn me
dewerkers stuk voor stuk al ervaring
hebben opgedaan en bovendien be
kwame krachten blijken te zijn Dat
is in de eerste plaats het geval met
Nelleke Burg, bekend uit de show
met Robert Long, maar in nauwe
lijks mindere mate met Elsje Slats,
die deel uitmaakte van de groep
Vangrail. Marc Nikolai is de enige
van het viertal die al eerder bij Ora-
tama speelde en Jan-Simon Minke-
ma bracht het eigen programma
„Simpel". Rients Gratama heeft uit
de Nederlandse cabaretwereld een
goede groep bijeen gebracht Alle
medewerkers hebben ook hun eigen
artistieke kanten en dat betekent
dat Gratama, die jarenlang in zijn
programma's domineerde een stapje
terug zet. Soms denkt men nog wel
met een zekere weemoed aan zijn
one-man-show's waarin zijn veelzij
dig talent als cabaretier én als tekst
schrijver zo boeiend naar voren
kwam. In dit nieuwe programma
met veel meer showelementen (on
der de vindingrijke regie van Bernl
Adams) is er maar een enkel num
mer dat daar aan herinnert. Een
overeenkomst zou men kunnen noe
men dat sommige nummers nog
steeds wat langgerekt zijn (zoals het
startnummer „Ik zoek een land")
maar om iets vriendelijkers te zeg
gen: men herkent Gratama het best
in een speels en uitgebalanceerd
liedje als „Dat staat niet op de lil
lum" dat door het hele ensemble
wordt gebracht. In het meer gevoeli
ge vlak is Jan Boerstoels liedje „Lege
uren" dat over een werkeloze gaat
goed getroffen; een smartlap als Wil
ly Derbys „werkloze handen" (uit de
dertiger jaren) is het gelukkig aller
minst geworden. Elsje Slats en Jan-
81mon Minkema brengen bijzonder
aardig Gratama's tekst „U beeft" en
Nelleke Burg en Marc Nikolai heb
ben het aardige Ironische nummer
„8ub-cultuur" van Friso Wiegersma
Herhaaldelijk komt het hele. goed
op elkaar ingespeelde ensemble op
de planken en als dan daar nog aan
toegevoegd kan worden dat het com
bo onder leiding van Cees Bijlstra
(die ook voor muziek en arrar.gemen
ten zorgde) ook dit maal weer prima
is dan is het duidelijk dat Gratama
en de zijnen voor geen zee te hoog
een compliment verdienen.
