Abortusregeling proef op de som De tekening van een lezer Commentaar Recht op werk Nieuw kabinet met moeilijke kwestie opgescheept Zon maakt het Industriebond NVV tegen duurder aardgas Nieuwe leden benoemd van Eerste Kamer 'hondse' gebeurtenissen stuur een brief Vruchtbaarheid ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1977 „En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hen; man en vrouw schiep Hij hen." Deze nederige woorden, vers 27 van het eerste hoofdstuk van het eerste hoofdstuk van het eerste bij belboek Genesis zijn uitdrukking van de diepe eerbied waarmee Jo den en Christenen spreken over de mens. De mens dankt zijn waarde niet slechts aan het blote bestaan, maar volgens de Joods-Christelijke traditie aan het feit dat hij beelddra ger van God is. Daarom is het uitgesloten te spre ken over de menselijke waardigheid in meervoud. Er is slechts één men selijke waardigheid. Maar er zijn wel verschillende rechten van de mens, die deze waardigheid als beelddrager Gods gestalte moeten geven. De menselijke waardigheid is iets ondeelbaars, maar mensen rechten hebben te maken met tijd en plaats. Sinds Amnesty International zijn activiteiten begon en Oost- en West-Europa in Helsinki over Europese veiligheid te spreken kwamen, is hier in het westen grote nadruk komen te liggen op de de mocratische rechten, zoals dat van vergadering en van het vrije woord. Daar is ook alle aanleiding toe, want dit soort rechten zijn in Oost- Europa om het zeer zacht uit te drukken niet altijd even grondig verzekerd. Daar kijkt men echter nogal eens bezorgd naar het westen, waar de economische mensenrech ten, zoals het recht op arbeid, getui gen de vele duizenden werklozen, niet toegepast worden. Wie zelf werkloos is of werklzoen in zijn omgeving mee maakt kan dage-, lijks vast stellen dat dit lot iemands menselijke-waardigheid diep ingrij pend kan aantasten. Het is te begrijpen dat sommige mensen in de kerk zich dan ook erg inspannen om het recht op werk in de grondwet van hun land opgeno men te krijgen en dat zij bij gevolg ook streven naar volledige werkge legenheid in hun nationale eco nomie. Dit punt nam een gewichtige plaats in tijdens het beraad van de WARC, de wereldbond van her vormde en gereformeerde kerken, dat vorige week in het Schotse uni versiteitsstadje St. Andrews plaats had. Onder aanvoering van de bekende westduitse theoloog prof. Jurgen Moltmann kwamen de vertegen woordigers van de Presbyteriaal ge regeerde kerken tot de conclusie dat het iets eenzijdigs heeft, wan neer de kerk vraag om toepassing van de democratische rechten in het oosten, wanneer ze niet tegelijk iets tracht te doen aan de economische en sociale rechten van de mens in het westen. Met name het recht op werk behoort, zo bevolen de aan wezigen algemeen aan, opgenomen te worden in de grondwet en ook toegepast te worden in het dagelijks leven. Dat deze aanbeveling deze week .tenslotte niet door het uitvoerend comité van de WARC is overgeno men komt niet doordat de mensen zich tegengehouden voelden door hun gebrek aan economische kennis of uit inhoudelijke bezwaren. De uitspraak „Ieder mens heeft recht op werk" wordt in sommige landen verstaan als „Staken is tegen de christelijke ethiek". Het uitvoe rend comité van de WARC heeft deze moeilijkheid in de formulering niet kunnen oplossen. En dat was voor een aantal dominees uiterst knullig („om het zo maar eens te zeggen") maar het doet niet af aan de inhoudelijke instemming die ie der aan het idee betuigde. De kerken van de WARC hebben hier een pasje gezet in een belang rijke richting. Volledige werkgele genheid, bovendien nog vastgelegd in de grondwet, is bijna niet voor stelbaar als vrucht van het vrije spel van de economische en maatschap pelijke krachten, maar vereist waar schijnlijk een fors regelend optre den van de overheid in het econo misch marktmechanisme. Dc uitspraak van het WARC-be- raad is ook van betekenis voor de verhouding tussen de kerk en de wereld van de arbeid. Eén van de pijnlijkste feiten in de kerkhistorie is het massale teleurgestelde uittre den uit de kerk van de arbeiders in de vorige eeuw. Wanneer de kerk nu door erkenning van het recht op werk de menselijke waardigheid van de arbeidende mens erkent, zou dat betekenen dat de kerk iets van haar eigen verleden heeft geleerd. door P. L. van Enk De overeenstemming die informateur Veringa donderdagavond tussen PvdA, CDA en D'66 heeft gesmeed over een procedure voor de regeling van de abortuskwestie, heeft bij menigeen een opluchting gewekt die zich door het lezen van de tekst van het akkoord alleen niet laat begrijpen. Het is namelijk wel bijzonder nietig wat daar staat: eigenlijk alleen dat de partijen hebben algesproken, dat zij zich voornemen in de toekomst iets te gaan afspreken. Daar houdt het wel ongeveer mee op. De netelige kwestie van het contraseign de ondertekening door het kabinet van een eventueel initiatief-ontwerp van wet is omzeild met een kunstige tekst die door elk van de partijen op zijn manier wordt uitgelegd. De buitenstaander die dit overziet, zal zich allicht afvragen of dit nu alles is, of het nu werkelijk nodig is geweest, twee weken uit te trekken om de afstand van deze ene millime ter af te leggen. En vooral ook zal de vraag rijzen waarom formateur Den Uyl dit afspraakje niet even zelf tot stand heeft gebracht. De achtergrond van dit alles is na tuurlijk in de eerste plaats dat de abortuskwestie de betrokken partij en al jaren lang principieel verdeeld houdt en bovendien sinds het eerste kabinet Den Uyl een bron is van onderlinge irritatie en vijandigheid. De incidenten binnen en buiten het kabinet over Bloemenhove, de linkse woede tegen Van Agt en de reactie daarop en in het algemeen de escala tie in de discussie over abortus van pater Koopmans tot de Rooie Vrou wen die troebele draaikolk van principes, emoties, wantrouwen, domheid, nijd en gekwetstheid moest in een paar weken verwerkt worden. Het is eigenlijk een wonder tje dat het nog zo vlug is gegaan. Vertrouwensbreuk De toer die deze formatie moest worden volbracht was, beide partij en PvdA en CDA ertoe te bewegen, hun standpunten ter dis cussie te stellen. De PvdA moest bereid zijn, beweging te brengen in haar uitgangspunt dat de vrouw be slist en dat daar niet over te praten valt; het CDA moest ertoe komen te aanvaarden dat het bekende wets ontwerp Van Leeuwen-Gardeniers uiteindelijk niet de uiterste grens aangeeft waartoe de christen-demo craten kunnen gaan. Waarom heeft formateur Den Uyl deze toer niet kunnen volbrengen? De oorzaak daarvan is ten diepste een breuk in het vertrouwen tussen Den Uyl en Van Agt juist waar het over de abortuskwestie gaat. De Uyl meent er niet voor honderd procent zeker van te kunnen zijn dat Van Agt niet de politie zal afsturen op vrouwen die de Bloemhovekli- nlek bezetten. En Van Agt verdenkt Den Uyl ervan dat hij in staat is achter zijn rug om met partijgeno ten zo te ritselen en te scharrelen dat hem zijn verantwoordelijkheid als minister van Justitie in het abor tusbeleid ontglipt. Hier doen de trauma's van de al zo vaak beschreven confrontatie bin nen de ministerraad over de laatste poging tot vervolging van Bloe menhove zich nog pijnlijk voelen: de weigering van Van Agt, het vervol gingsbeleid in de ministerraad ter discussie te stellen; het befaamde telefoontje van minister Vorrink naar Bloemenhove met de melding dat Van Agt de politie niet op de bezettende vrouwen zou afsturen. Toen, twee weken geleden, Den Uyl nog beproefde een akkoord over de abortus te maken, was zijn onop houdelijke vraag aan de CDA-leider: en wat doe je met Bloemenhove? Ruime bocht Het wederzijdse begrip, om niet te zeggen: wantrouwen tussen Den Uyl en Van Agt heeft het formatiewerk van Den Uyl tenslotte geblokkeerd hoewel je misschien kunt zeggen dat hij objectief gezien onder gun stige condities aan het werk kon. Het was immers de CDA-leider die als eerste een overduidelijke stap in de richting van een compromis deed. Weliswaar was Van Agt de abortusfase in de formatie begon nen met veel sa bel gekletter (hij ver klaarde dat het nieuwe kabinet maar een wetsontwerp mocht ma ken, namelijk dat van Van Leeuwen- Gardeniers), maar korte tijd later was voor ieder zichtbaar dat hij. zachtjes geleid door Aantjes' hand, een ruime bocht maakte. Hij bood na enkele dagen al aan in het nieuwe kabinet over een nieuwe wettelijke regeling te willen spreken en, wat veel meer is. hij maakte het vervolgingsbeleid tot onderwerp van onderhandeling tijdens de for matie en daarmee tevens van be- Mr. Dries van Agt Drs. Joop den Uyl wederzijds wantrouwen handeling in de ministerraad. Voor al dat laatste mag. gezien het Bloe- menhove-debat in de boezem van het kabinet, als een scherpe koers wijziging van Van Agt worden gezien. Maar Den Uyl heeft er niet in willen geloven. Hij bleef de toekomstige wettelijke abortusregeling in de eer ste plaats van de kamermeerderheid verwachten natuurlijk mede om de samenwerking in zijn tweede ka binet niet weer eens met dit onop losbaar lijkende probleem te belas ten. Ongehinderd door brieven van theologen die schrijven altijd naar het CDA, nooit naar de PvdA besloot Den Uyl dat er niet kon worden bemiddeld tussen „de vrouw beslist" aan de ene en „de vrouw beslist niet" aan de andere kant en hij gaf zijn opdracht terug. Oprechte poging Nauwelijks vier dagen later heeft Den Uyl van de informateur een tekst op zijn bord gekregen waaruit blijkt dat er geen lieve moeder aan helpt en dat hij toch, maar dan in het nieuwe kabinet, een bemidde lingspoging zal moeten doen, want eindelijk is ook de PvdA over de brug gekomen. Na een tijdlang stijf en strak te hebben volgehouden dat beginselen moeten worden gerespecteerd, dat daarmee niet mag worden gemar chandeerd en dat het zelfs niet net zou zijn, principiële meningsver schillen te willen overbruggen, heeft Van Thijn donderdagavond ver klaard dat hij daartoe toch maar „een oprechte poging" zal doen. Hoe Veringa dat zo een twee drie voor elkaar heeft gekregen, is nog niet duidelijk. Dat hij veel minder strak en snel werkt dan Den Uyl is iets dat het CDA zeker is bevallen; anderzijds heeft de informateur klaarblijkelijk op Van Thijn een zo overweldigende indruk van trouw hartigheid gemaakt dat deze plotse ling in de bedoelingen van het CDA kon gaan geloven. Zware kwestie Intussen valt niet te ontkennen dat het toekomstige kabinet met een zware kwestie is opgescheept. Het zal de PvdA moeite kosten, een deel van haar aanhang te verzoenen met de gedachte dat er nu toch met het beslissingsrecht van de vrouw ge marchandeerd gaat worden. Aan de andere kant zal het CDA een stuk van zijn getuigenis moeten prijsgeven. Het aantal van zeven tegenstemmers in de kamerfractie tegen de procedureafspraak van Veringa is er een voorteken van dat de meningsvorming in die kring niet zonder ernstige horten en stoten zal gaan. Toch is het in tegenstelling tot wat zovele tinnengieters dezer da gen beweren waarschijnlijk dat de coalitie tot een vergelijk zal komen. Voorwaarde is dat de termijn die de procedure Veringa aangeeft, maxi maal wordt benut voor een gewen ningsproces in de betrokken partij en. Vandaar dat nu al in sommige HET WEER door Hans de Jong Tekeningen, bij^ voorkeur r Amsterdam. Naam en ad formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent. Postbus 859, de acnterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbom Dit weekeinde komt de zon ach ter een koufront onze te bleke wangen weer wat kleuren. Dat geeft uitzicht op wat vriendelijker weertype dan gisteren. In de loop van vandaag al, verder ook mor gen wordt het dan goed weer met medewerking van een flink „op stekende" Azoren-hogedruk uitlo per. Maar echt nazomer wordt het over een wat langere periode be keken vermoedelijk niet, daar voor pruttelt „de oceaan" te veel. Een duidelijke versnelling van de zuidwestelijke hoogtewinden (meer westwaarts boven de oceaan uit west tot noordwest) wekken eerder gedachten op aan wisselvalligheid met van tijd tot tijd een bui of wat regen dan aan dag in dag uit een zitje in de tuin onder de parasol. Natuurlijk er is op deze plaats gisteren be toogd, dat er ook bij woeligheden op de oceaan in deze tijd van het jaar geen reden tot pessimisme behoeft te zijn „er gelden ande re wetten" maar toch als Je zo die weerkaart van dit ogenblik ziet met een snel uit New Found- land naar het oosten doorschie tende, tegelijk uitdiepende de pressie, weet je het zo net nog. niet. Met de vakantie vlak voor de deur volgen hier nog verschillende, niet direct met elkaar verband houdende zaken. In het koufront dat gisteren over Engeland naderde en in Bourne mouth aan de zuidkust 9 mm re gen in zes uur afleverde, ontwik kelde zich boven zuidoost Enge land een apart golfje. Op de uit Parijs ontvangen prog- nosekaart was een onweerssym bool ingetekend tot vlak bij onze westkust. Voor het front was de luchtsoort dan ook bijzonder warm: nul graden celsius op 4.000 meter. Op 7.000 meter hoogte was het acht graden te warm, op 9.000 meter zelfs 14 graden... Gister middag nog was vrijwel nergens boven Europa, en zelfs boven Tu nis niet, het nul graden celsius- vlak zo hoog als Juist boven onze omgeving. Voor de vliegerij was er een waarschuwing voor CAT (sterke luchtwoelingen bij helde re hemel) op niveaus tussen 7500 en 11.500 meter. In Marken was het aantal augus- tusbuien 32, dat voor de hele zo mer 79. Totale zomerneerslag daar 225 mm, in Rotterdam, Spangen 365 mm, zijnde 66 procent te veel. Het is duidelijk, dat de industriële- en stadswarm- te van Rotterdam duidelijk de natuur een handje heeft geholpen door de lucht een extra stootje omhoog te geven. In gevallen dat de lucht „voorwaardelijk onsta biel" is en dat was nogal eens zo afgelopen zomer kun je het mee maken dat menselijke in vloeden ingrijpen op een natuur proces. Hulde voor Brunssum! Een in woonster daar is de eerste Lim burgse Trouwlezeres, die het weer voor ons wil bekijken en verslaan. Zij hbort binnenkort meer van mij. Slecht nieuws van de cycloon Anita in de Verenigde Staten: Zij creëerde een windsnelheid tot 250 km per uur. En ga daar maar eens tegen in... anti-revolutionaire hoofden over elementen voor een dergelijk com promis wordt nagedacht. Het is waarschijnlijk dat daarin een glijdende schaal van toelaatbaar heid van abortus (minder tolerantie naarmate de levensvatbaarheid van de vrucht groter wordt) tot uitdruk king zal worden gebracht. Ook kan men de gedachte vernemen dat abortus kan worden toegestaan voorzover pharmaceutische en an dere niet-agressieve methoden wor den toegepast. Alle andere gevallen zouden onder het regiem van het medische tuchtrecht moeten wor den gebracht. Van belang is zeker ook dat het nieuwe kabinet zelf zal beseffen dat zijn voortbestaan min of meer van een abortusregeling zal afhangen Zou het er immers niet in slagen, zelf een regeling te ontwerpen, dan zou dat de verhoudingen binnen de coa litie in ernstige mate verstoren. Er zou opnieuw een pakt tussen een regeringspartij en een oppositiepar tij nodig zijn voor een kansrijk par lementair initiatief en dat zou weer twist en wantrouwen in het rege ringskamp veroorzaken. De abor tusregeling wordt voor het nieuwe kabinet de proef op een belangrijke som. UTRECHT (ANP) De industrie bond NW heeft zich gisteren uitge sproken tegen de door minister Lub bers (economische zaken) voorge stelde verhoging van de aardgas- prijzen. Volgens de bond leidt prijs verhoging niet tot het beoogde doel. een zuiniger gebruik van aardgas In dit verband herinnert hij eraan, dat het aardgas sinds 1973 al vier keer zo duur is. geworden, zonder dat dit drastische besparingen tot gevolg heeft gehad. Verder stelt de bond. dat de minst- draagkrachtlgen door de vorige prijsverhogingen al tot een zuinig gebruik zijn gedwongen, terwijl de genen die over een ruimere beurs beschikken zich er ook door een nieuwe verhoging waarschijnlijk niet van zullen laten weerhouden om aardgas te verspillen. HOOGWATER, zondag 4 sep tember Vlissingen 0 48-19.02, Haringvllet- sluizen 6.57-19.15, Rotterdam 8.53- 21.05, Scheveningen 7.45-20.05, IJ- muiden 8.32-20.52, Den Helder 12.19, Harlingen 2.30-14.47, Delfzijl 4.46-16.56. HOOGWATER, maandag 5 sep tember Vlissingen 7.36 19.55, Haringvliet- sluizen 7.37-19.56. Rotterdam 931- 21.50, Scheveningen 8.26-20.51. IJ- muiden 9.15-21.40, Den Helder 0.20- 12.48. Harlingen 2.57-15.20. Delfzijl 5.17-17.32. STRANDWEER Dit weekend meer zon dan gisteren. Vooral morgen aanvankelijk uitste kend strandweer en ook vrij warm. Lucht 20 tot 22 graden, zeewater 17 graden. DEN HAAO (ANP) Tot Ud van de Eerste Kamer zijn benoemd A. J. Kaland te Middelburg, lid van het college van Gedeputeerde Staten van Zeeland en C. J. van de Rakt te Oss, wethouder van deze gemeente. Deze nieuwe senatoren zullen op Prinsjesdag geïnstalleerd worden, tegelijk met die Eerste-Kamerleden. die op 6 Juli jongstleden gekozen werden bij de verkiezingen, welke' noodzakelijk waren omdat de helft van de Eerste Kamer aan de beurt van aftreden was. De heere Van de Rakt volgt in de PvdA-fractie de heer A. Mater, bur gemeester van Oosterhout op. Deze aftredende senator, die in 1971 in de Eerste Kamer kwam, bedankte tus sentijds in verband met drukke werkzaamheden. De heer Kaland komt in de CDA- fractlc als opvolger van Jhr. mr. L. E. de Geer van Oudegeln, oud-gedepu teerde van de provincie Utrecht. Jhr. De Oeer, die voor de CHU in 1963 Eerste-Kamerlid werd. bedankte tussentijds wegens gezondheidsre denen. Het bericht, dat alle Leidse gezin nen binnenkort een brief zullen ontvangen waarin door b. en w. wordt verzocht op te geven of zij een hond bezitten, roept bij de heer J. H. Kruizinga uit Amsterdam her inneringen op aan een andere „hondse" gebeurtenis in de sleutel stad. De heer Kruizinga schrijft ons: „In 1595 woonde er in Leiden een zekere Jan Jansz. van der Poel, eigenaar van een hond, die Prove- tie heette. Op 9 mei van dat Jaar was er een neefje bij de Van der Poels op visite. Terwijl het neefje een stuk vlees in zijn hand had, beet de hond daarnaar. Dat gebeur de zo enthousiast dat hij het kind een wond toebracht. Enkele dagen later stierf het neefje aan de opge lopen verwonding. De schout be moeide zich met het geval en liet Provetie in de gevangenis op sluiten. De hond, aldus het verhaal, werd in verhoor genomen en bekende alles. Want op alle vragen antwoordde de hond met „waf", wat in de honden taal „Ja" betekent. De schout eiste „de galg met verbeurdverklaring van al zijn goederen, indien Prove tie er enige mocht hebben, ten be hoeve van de Grafelijkheid". Het vonnis werd op 15 mei door de heren schepenen „in openbare vier schaar uitgesproken". Provetie werd gehangen, ter afschrikking van alle andere honden. Jong en oud was uitgelopen om dit schouw spel bij te wonen en sindsdien heet ten de Leidenaars „hondenhan gers". Een ander hondenverhaal speelde zich in 1634 ook in Leiden af. Schout Willem de Bont had een hond die Tyter heette en waarvan hij veel hield. Maar Willem was in Leiden niet erg populair, omdat hij om de haverklap boeten oplegde. Hij was dus een echte dienstklop per. Toen hij dan ook op een mor gen Tyter dood in zijn mand vond, dacht hij ogenblikkelijk aan een vergeldingsactie. Hij besloot zijn „vijanden" een lesje te geven, door Tyter op bijzondere wijze te begra ven. Hij verzond gedrukte uitnodi gingen aan zijn ondergeschikten, de rakkers, die ambtshalve bij de plechtigheid aanwezig moesten zijn. Zij waren verplicht om, net als bij een echte begrafenis, rouwman tels te dragen. Het graf werd gedolven in de tuin van de schout, onder een pere boom. De schout had een aantal honden uit de buurt laten nodigen, samen met zijn huiskat en enkele kinderen. Een der honden moest als aanspreker voorop in de stoet gaan, maar het stomme dier viel uit zijn rol en begon te blaffen. Het dienstmeisjes droeg ondertussen een paar kleine honden in haar armen. Zij droeg verder een rouw sluier om het hoofd en hield de grote hond van een professor, een vriend van de schout, aan een rouwband. Nadat men driemaal rondom het veld was getrokken werd Tyter ter aarde besteld, waarbij alle aanwe zigen het hoofd ontblootten. Een dodenmaal besloot deze plechtig heid die op een gravure voor het nageslacht werd vastgelegd" Vanzelfsprekend zegt de heer Krui zinga tenslotte, werd dit voorval in den lande bekend. Er verschenen spotverzen en hekeldichten, onder meer van Vondel die de Leidenaars de „hondt-gravers heeren" noem de. Zo kwam Leiden aan zijn twee de spotnaam. De derde zou nu bij voorbeeld hondenverbergers kun nen worden. De gravure uit 1634. De hond van de schout wordt met „alle eer" begraven. Doroteo Grandel, boer in Para guay, werd in zijn huis in Tobatl voor de ogen van getuigen gearres teerd door soldaten van de tweede infanterie-divisie van het leger. Er waren ook ooggetuigen aanwezig toen hij opgesloten werd in het gebied van het militaire detache ment van Caaguazu. Op 27 mei werd een bevelschrift tot voorgelei ding uitgevaardigd. Het hoogge rechtshof van Paraguay vroeg de bevelhebber van de Nationale Le germacht om inlichtingen over de arrestatie en „verdwijning" van de heer Grandel. Deze bevelhebber liet weten dat de commandant van de tweede divisie infanterie, gene raal Otello Carpinelli Yegros, hem meldde dat hij deze zaak niet kende. De arrestatie van de heer Grandel houdt verband met een in het dis- trikt Yhü, waarin het dorp Tobati ligt, door de tweede infanterie-divi sie uitgevoerde overval. Bij deze militaire operatie werd de heer Grandel en met hem nog ongeveer dertig andere boeren met hun ge zinnen mishandeld en werden hun hulzen platgebrand. Beweerd wordt dat de overval in verband stond met de verkoop van het land in deze streek. Naar verluidt had de maatschappij die de verkoop be hartigde. de kopers de verzekering gegeven dat het land zonder bewo ners overgedragen zou worden. Een publikatie in El Radical, een dag blad in Paraquay, over dit incident met documenten, foto's en getuige- verklaringen van 200 ooggetuigen, werd gevolgd door een aanklacht, ingediend door generaal Carpinelli Yegros tegen de directeur van het blad. Deze werd hierop onmiddel lijk gearresteerd. De rechter die de zaak in handen had. gelastte tot een onderzoek in het gebied waar de overval plaatsgevonden had. De uitslag luidde evenwel dat „geen van de boerderijen of huizen van de boeren waren platgebrand Toen Doreteo Grandel de ingediende aanklacht ter ore kwam, reisde hij naar de hoofdstad om een getuige nis af te leggen van hetgeen hij van de gebeurtenissen in zijn dorp had gezien. Op 10 mei. elf dagen voor zijn arrestatie en de daarop volgen de verdwijning legde hij een gete kende verklaring over. Ondanks* herhaalde pogingen binnen Para guay tot het verkrijgen van inlich tingen over de arrestatie en ver dwijning van Grandel, werd geen officiële bevestiging gegeven. Zendt u alstublieft in beleefde be woordingen gestelde brieven met verzoek om vrijlating van Sertor Grandel aan: Exmo. 8ehor Mini stro del Interior. Dr. Sabino Monta- naro. Ministro del Interior. Estrelle y Montevideo. Asuncion Paraguay en aan. Exmo Ministro de Agricul- tura y Oanaderia, Seftor Pte. Fran co Calle 14 de Mayo. Asuncion, Paraguay. Ambassadeur voor Ne derland en België: Zijne Excellen tie de heer TomAs R. Salomonl. Steenweg op Waterloo 756. 1180- Brussel. Taal: 8paans. Frans. En gels en Nederlands. Posttarieven. PTT luchtpostblad: 0,75/14 fr Luchtpostbrief 0-10 gram: 1.15/20 fr. Luchtpostbrief 10-20 gram: 1,70/26 fr. De Diergaarde BUJdorp in Rotter dam houdt deze maand een ten toonstelling over het Przewalski- paard, het laatste nog levende „wil de" paard. De directie is van me ning, dat er zeer spoedig ingrijpen de maatregelen genomen moeten worden om het uitsterven van dit dier te voorkomen. Eind vorige eeuw leefde het alleen nog in Zuld- WestrMongolié. Oezien hun zeer lage vruchtbaarheid, blijft bet aan tal laag en is het bijzonder moeilijk de paardensoort in stand te hou den. Er is één pluspunt, deze week is er een Pizewalskiveulen geboren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 5