Blijven streven naar eenheid van de kerken
Kerken Zuid-Afrika
stellen voorwaarden
voor investeringen
Personalia
De diaken met de porno-kaarten
Jood, heiden en het derde geslacht
Commissie voor geloof en orde van Wereldraad:
VANDAAG
VOORBIJGANGERS
DINSDAG 2 AUGUSTUS 1977
KERK
Trouw/Kwartet 2
door A. J. Klei
Op de telex stond het volgen
de bericht van het Engelse
persbureau Reuter:
DIAKEN IN ZUID-AFRIKA IM
PORTEERDE PORNO
JOHANNESBURG, Zuid-Afrik»
Diaken Corn. J. Taljaart van de
Zuidafrikaanse Nederduits Her
vormde Kerk heeft een boete gekre
gen van 600 rand subsidiair 200 da
gen gevangenisstraf, voor het invoe
ren in Zuid-Afrika van pornografi
sche speelkaarten.
De raadsman van de 37-jarige Tal
jaart, Frederick Roet», voerde ver
geefs aan dat lijn cliënt de vier
spellen van een overzeese vakantie
had meegebracht „om de mensen
hier te laten zien hoe laag men daar
ginds gezonken is."
Rechter Ras wenste het niet te gelo
ven: „Daarvoor was één spel genoeg
geweest."
De pornokaarten waren de diaken
afgenomen bij de controle op de
luchthaven van Johannesburg.
Het telexstrookje kwam terecht op
het bureau van de redactie buiten
land. Daar werd het gewogen en te
licht bevonden. Misschien Is het
Iets voor pagina twee. opperde één
der bulteniand-redacteuren met
een open oog voor de belangen van
andermans rubriek, het gaat ten
slotte over een diaken. En aldus
geschiedde het dat onze enigszins
gewijde aandacht werd gevraagd
voor de Zuidafrikaanse ambtsdra
ger die Indachtig aan Paulus' op
wekking alle dingen te onderzoe
ken, het nuttige met het zinneprik-
kelende had trachten te verenigen.
Bij ons, de kerknieuwsredactie,
verdween het bericht in de prullen
mand. We hebben wel wat anders
te melden over het kerkelijk leven
in Zuid-Afrika, overwogen we ern
stig, en innig tevreden met onze be
roepsethiek hervatten wij onze ge
wone werkzaamheden.
Toch was nu de dwalende diaken
niet uit ons leven verdwenen, we
De kijk van Jo Spier op een passende vrijetijdsbesteding voor de diaken.
kwamen hem hierna nog drie maal
tegen. Eerst op de voorpagina van
Het Parool, waar het bewuste be
richt in verkorte vorm prijkte in
een rood kadertje. Het maakte on
derdeel uit van een rubriek met
niet zozeer belangrijk als wel grap
pig nieuws. „Geestelijke veroor
deeld" stond erboven en ook in de
tekst van het bericht was de diaken
bevorderd tot geestelijke.
Ik voel me thans geroepen, mijn
collega's van Het Parool erop te
wijzen dat hun ambtsbeschouwing
niet deugt. Een diaken is géén gees
telijke. hij is wel de drager van een
kerkelijk ambt Een ambtsdrager
dus. Hij dient natuurlijk gelovig te
zijn, dat wel, maar verder kan hij
kantoorbediende, kruidenier of wat
ook ook wezen, elke ordentelijke
broodwinning is goed.
Fijngevoelig echter van Het Parool
was, dat deze krant de naam van de
betrokkene verzweeg, je weet im
mers maar nooit of de man geen
familieleden onder de Parool-abon
nees heeft. Wat dit betreft zien we
maar weer, dat wij altijd nog wat
van de wereld kunnen leren, want
het Reformatorisch Dagblad, waar
in we vervolgens de diaken met de
pornokaarten ontmoetten, had de
naam van de diaken voluit. Dit
blad had trouwens het bericht on
verkort meegenomen, dus net zo
als het in het begin van dit stukje
geciteerd staat. Het Reformato
risch Dagblad had er echter een
andere kop boven gezet, namelijk:
„Zuidafrikaanse veroordeling om
porno".
Ik vroeg mij af, welke overwegin
gen aan deze betiteling ten grond
slag zouden hebben gelegen. Het
bericht stond op de kerknieuwspa-
gina van het Reformatorisch Dag
blad, de rubricering was kennelijk
geen punt geweest. Zouden mijn col
lega's bij deze krant bang geweest
zijn, dat de kop: „Diaken veroor
deeld om porno" te hard bij hun
afnemers in de uiterste rechter
flank van de gereformeerde gezind
te zou aankomen? Stellig niet,
want zo ergens, dan zijn ze er daar
hartelijk van overtuigd, dat de
mens is geneigd tot alle kwaad, dus
ook tot het importeren van vier stel
porno-kaarten. Ik vermoed daarom
(maar zeker weten doe ik het na
tuurlijk niet) dat ze bij het Refor
matorisch Dagblad met voldoening
vastgesteld hebben dat je in Zuid-
Afrika tenminste nog veroordeeld
wordt om porno, in tegenstelling
tot een diep gezonken land als het
onze, en dat daarom de naam van
het land in de kop kwam te staan,
als een lichtend voorbeeld voor alle
landen, waarvan de naam daar niet
zou kunnen prijken.
Tenslotte kwam diaken Taljaart
nog eens via het persbulletin
van de dienst „Geestelijk Leven"
van het ANP op ons bureau. Niet
dat we toen door de knieën zijn
gegaan, maar we vonden deze gang
van zaken te merkwaardig om voor
ons te houden, en zo komt het dat
het bericht in kwestie vandaag
toch nog in Trouw staat, zonder dat
onze beroepsethiek een schramme
tje heeft opgelopen.
door Aldert Schipper
GENEVE Ongeveer honderd kerken hebben een reactie gegeven op een stuk,
dat de afdeling voor geloof en kerkorde aan de hand van bestaande en grotendeels
reeds aanvaarde teksten had opgesteld over de eenheid die er tussen de kerken
bestaat op het punt van doop, avondmaal en ambt. Het stuk werd samengesteld
op aandringen van de assemblee die eind 1975 in Nairobi is gehouden.
Onder de kerken die reageerden was
ook de rooms-katholieke kerk, om
dat deze zich daartoe geroepen voel
de wegens haar betrokkenheid bij de
commissie voor geloof en-kerkorde,
die twee r.k. leden heeft. Behalve de
honderd kerken die op het stuk rea
geerden kwamen er ook nog zo n
veertig reacties van raden van ker
ken en andere organisaties binnen.
De in totaal honderdveertig ant
woorden zijn geanalyseerd door de
Groningse theoloog, dr Bert Hoede-
maker, die er een half Jaar werk in
heeft gestopt.
door Aldert Schipper
GENEVE De nieuwe secretaris-generaal van de Zuidafrikaan
se raad van kerken, de congregationalistische dominee John
Thorne, is in Genève aangekomen met een lijst van voorwaarden
die de Zuidafrikaanse kerken (uitgezonderd de vier blanke
Afrikaans-talige kerken) stellen aan investeringen uit het buiten
land. De kerken hebben de lijst opgesteld, omdat zij herhaalde
lijk vanuit het buitenland vragen kregen over het terugtrekken
van investeringen. Aanleiding tot zulke vragen was meestal de
reeks van resoluties, die de wereldraad heeft aangenomen tegen
investeringen in Zuid-Afrika en ten gunste van het terugtrekken
van geld uit dat land.
Uit de antwoorden bleek, dat er on
der de kerken meer eenheid is over
doop en avondmaal, dan over het
ambt De kerken zal nu gevraagd
worden welke verandering zij precies
willen in de aangeboden teksten, zo
dat de volgende assemblee van de
wereldraad mogelijk een beslissende
stap verder op het pad van de een
heid kan zetten.
Sinds de Zuidafrikaanse regering
verboden heeft, dat Investeerders
hun geld uit dat land terugtrekken,
vormt desinvestering geen prakU-
sche mogelijkheid meer. De Zuidaf
rikaanse kerken hebben daarom na
een uitvoerige studie zeventien voor
waarden geformuleerd waar investe
ringen aan moeten voldoen. De ze-
venUen condiUes komen neer op vol
ledige opheffing van alle vormen van
raciale discriminaUe in de bedrijven,
gelijke salariëring, opleidingskansen
en de mogelijkheid voor zwarten lei
dinggevende posiUes te veroveren.
De kerken willen dat zwarte vakbon
den erkend worden als onderhande
lingspartners en dat voorwaarden
geschapen worden voor hun vor
ming, waar zij nog niet bestaan. De
kerken willen dat er in Zuid-Afrika
gestreefd wordt naar arbeidsinten
sieve bedrijven in plaats van naar
bedrijven waar machines het werk
doen. Zij roepen de bedrijven op uit
vrije wil twee percent van hun winst
als een vrijwillige belasting te reser
veren voor de opleiding van zwarten.
Bedrijven dienen geen zwarte trek
arbeiders aan te stellen, wannneer er
geen voorziening is voor het samen
wonen in gezinsverband De kerken
willen de bedrijven plaatsen voor
geschoolde arbeid, die nu nog door
buitenlanders bezet worden, gereser
veerd worden voor zwarte Zuidafri
kanen met een passende opleiding.
Investeerders wordt gevraagd geen
geld te Investeren ln wapenfabri-
kage
Onderzoek
De raad van kerken heeft UJdens zijn
vergadering vorige week besloten
een commissie te vormen met het
doel na te gaan in hoeverre het be
drijfsleven aan deze voorwaarden
voldoet In deze commissie zitten
mensen uit de kerken, en uit het be
drijfsleven. De leden-kerken van de
raad wordt gevraagd hun aandelen-
portefeuilles te controleren of zij mo
gelijk beleggingen hebben in bedrij
ven die geld verdienen aan alcohol,
wapens of die aan rassendiscrimina
tie doen.
Druiven
In de vergadering van het centraal
comité in Genève, zette de secretaris
van de commissie voor geloof en
kerkorde, de Zwitserse theoloog dr
Lukas Vlscher gisteren uiteen, dat
hij tegenwoordig nogal eens opmer
kingen te horen krijgt, als zou de
eenheid van de christenen niet zo n
belangrijk doel zijn. 'De verschei
denheid wordt soms zo geprezen, dat
het lijkt alsof men de verdeeldheid
wil verdedigen. Eenheid wordt afge
wezen als eenvormigheid en de een
heid van de kerken wordt beschre
ven als een verlies van profiel. Wij
zoeken echter een eenheid die meer
is dan een al maar voortgaande dia
loog en co-existentie. WIJ zoeken een
eenheid, die ons in staat stelt tot een
gemeenschappelijk getuigenis te
genover de wereld. Het doel van de
eenheid kan niet als onwenselijk
worden afgedaan, omdat het nog zo
ver ln de toekomst ligt. We mogen de
druiven niet zuur noemen omdat we
ze niet gemakkelijk pakken kunnen',
(ADVERTENTIE)
zei dr Vlscher, 'integendeel, nu we
eenmaal zover gekomen zijn op de
weg naar de eenheid, moeten de ker
ken verder gaan.'
Hij wees erop dat er in onze tijd een
groot verlangen bestaat naar ge
meenschap, maar de kerken staan
deze vaak in de weg. Hij zette uiteen
dat er steeds meer groepen christe
nen zijn die over de grenzen van de
kerken heen vormen van gemeen
schap opbouwen. Dat er ook conser
vatieve en reactionaire groepen ont
staan van interconfessionele aard
komt volgens dr Vischer mogelijk
juist, doordat de oecumenische be
weging niet in staat is geweest vol
doende gemeenschappelijke grond
te verschaffen aan de toekomst van
de christelijke gemeenschappen.
Voor eenheid is echter consensus
nodig. Men moet weten dat men het
met elkaar eens is, zodat elke plaat
selijke gemeente bewust kan wer
ken op basis van een wereldgemeen
schap. Men moet het over de doop
eens zijn, opdat ieder kan weten, dat
hij samen met al die anderen ge
doopt is in hetzelfde lichaam van
Christus. Op dezelfde wijze is het
nodig, dat men het eens is over het
avondmaal en het ambt. Dat men
het eens is over het geloof is de
voorwaarde voor de zichtbare
eenheid.
kleinigheden
In het verleden is volgens dr Vischer
de oproep tot geloofseenheid
gepaard gegaan met een oproep tot
tolerantie, omdat eenheid op deze
basis alleen niet kan groeien. Dr
Vischer merkte op, dat men niet met
de zichtbare eenheid moet wachten
totdat men het over alle kleinighe
den van het geloof eens is. Er be
staat een vorm van consensus, waar
binnen voldoende ruimte overblijft
voor verscheidenheid van uitdruk
kingsvormen. „De eenheid die wij
zoeken moet tenminste een even
grote verscheidenheid overlaten als
er nu reeds in de individuele kerken
bestaat."
De antwoorden die de wereldraad
uit de kerken heeft ontvangen weer-
Sla je slag,
word lid van het CNV!
Samen sta je sterk! Bel 030-941041
<£N£>
Christelijk Njtiona»! Vakverbond
Utrecht. Ravellaan I. Postbus 247!
Het wenende Maria-beeld in een r.k. kerk in Damascus. Uit het linkeroog loopt al twee weken
regelmatig vocht, dat nu door deskundigen van het Vaticaan wordt onderzocht.
door dr. H. M. Matter
Onze adressen:
AMSTERDAM:
Postbus 859
Wibautstraat 131
Tel. 020-913456
Telex 13006
ROTTERDAM/DORDRECHT:
Postbus 948
Westblaak 9 Rotterdam
Tel. 010-115588
DEN HAAG/LEIDEN:
Postbus 101
Parkstraat 22. Den Haag
Tel. 070-469445
ZWOLLE/GRONINGEN:
Postbus 3
Melkmarkt 56. Zwolle
Tel 05200-17030
Mr. R. A. Levisson, directeur van het
Centrum voor informatie en documen
tatie (inzake) Israël, heeft, zo hebben
we in Trouw kunnen lezen, vastgesteld
dat men niet tegelijk Christen en Jood
kan zijn. Om dit hard te maken tracht
hij eerst een definitie te geven van wat
een „Jood" is.
HU begint met te ontkennen dat er een Joods
„ras" zou zijn. Een pluspunt Voorts dat het
Jodendom een godsdienstige of nationale ge
meenschap zou zijn. want ten eerste zijn de
meeste Joden on-..kerkeUjk", en ten tweede
vormen alleen de Israëli's een nationale ge
meenschap. nL de staat IsraëL Het ia volgens
hem allereerst een Jotsgemeenschap. levend
uit een collectieve herinnering van goede en
slechte zaken Onder de „goede zaken rekent
hij dan vooral het ontstaan van de staat
Israël.
Achteraf echter Is hij geneigd, het Jodendom
toch ook weer een godsdienstige gemeen
schap te noemen, want het veronderstelt de
binding van een gemeenschappelijk geloof,
en dat geloof is uiteraard het „Joodse geloof".
Het is althans niet een ander geloof, b.v. het
christelijke. Men kan wel legitiem tot de
Joodse gemeenschap behoren als men ner
gens tn gelooft, maar niet ais men iets anders
gelooft dan de Joodse godsdienst voor
schrijft.
Men kan vinden dat de hele definitie van wat
een Jood is. hier tenslotte aardig de mist in
gaat maar men valle Mr. Levisson daarover
niet hard Paulus heeft ruim 1900 jaar geleden
ln Rom 2 28. 29 zich al beziggehouden met
de vraag: „Wat is een Jood?". De kwestie is ln
„Israël" herhaaldelijk aan de orde geweest in
het parlement. In een recente uitgave van het
Israëlische ministerie van buitenlandse zaken
wordt de vraag „Wie is een Jood" beantwoord
met „Er is geen wettelijke definitie.". Men
denkt dan: allicht niet. Men kan niet tegelijk
een westerse democratie (als b.v. Nederland)
én een „kerkeUJke staat" (als b.v. Libië of een
andere Arabische dictatuur) willen zUn.
Blijvend
Dr. E. Flesseman-van Leer. een protestants
theologe, valt ln een volgend nummer de
auteur op bepaalde punten bij. Het Joden
dom. zo meent zij, is inderdaad een lotsge-
meenschap, en dan in zo sterke mate dat het
ook de Jood blijft omvatten die het Joodse
geloof heeft afgezworen en een ander geloof
omhelst, b.v. het Christelijke Onder Hitier
bleek de doop aan de Christenen uit het
Jodendom geen beveiliging te bieden tegen
het Joodse lot Dit klopt dan volgens me
vrouw Flesseman met het feit dat „de omge
ving de gedoopte Jood als Jood blijft be
schouwen" en het een „kwalijke zaak" vindt
als hij dat verloochent. Nee, sterker: zélf weet
hU zich door de hele voorgaande lots geschie
denis" van het Joodse volk mede „bepaald."
Hier werkt mevrouw Flesseman met erva
ringsfeiten, waarvan de waarde moeilijk is
vast te stellen en waar men hoogstens (b.v.
vanuit eigen ervaring) totaal andere feiten
tegenover kan stellen. Om maar iets te noe
men. de „omgeving" heeft het ln 40-45 hele
maal geen kwalijke zaak gevonden dat de
Christen-Jood zich trachtte los te maken van
de „hele voorgaande lotsgeschiedenls van het
Joodse volk", maar met ieder middel aan de
uitroeiing van het Jodendom (of iets nauw
keuriger: van de Jodenheid, voorzover levend
binnen de actieradius van Hitiers waanzin)
trachtte te ontkomen. Die „omgeving" heeft
vaak grote risico's genomen om hierbij hulp
te bieden. Wie bereid was, Joden te helpen,
vroeg niet of zij wel voldoende leefden uit de
„collectieve herinnering". Vaak bleek hij zelf
vanuit een bijbelse en christelijke overtuiging
veel meer affiniteit te hebben met de Joodse
„lotsgeschiedenls" dan de vervolgde mens,
die een Jodenster moest dragen, maar een
gewone „onkerkelijke" Nederlander wou we
zen en dat niet mocht omdat (b.v.) drie van
zijn grootouders tot de synagoge hadden be
hoord. (vgL Presser, Ondergang I, blz. 56)
Ik denk aan het Joodse echtpaar dat in de
oorlog zijn ster had afgedaan en was onderge
doken. Na de bevrijding was hun eerste
klacht dat ze ook nu nog niet over zichzelf
mochten beschikken en gewone Nederlanders
zijn maar voor de publieke opinie nog steeds
als Joden moesten gelden. Nó noch ln noch
vóór de oorlog hadden ze Innerlijk ooit iets
met het Jodendom te maken gehad
Dit echtpaar zou door Mr. Llvisson nog onder
het Jodendom worden gerubriceerd. Maar dat
zou ophouden op het moment dat die mensen
eens Christen werden. Ik vind dit een stukje
weldadige openhartigheid. Néher. een bekend
Joods Fransman, heeft lang geleden gezegd
dat de Jood voor de Christen nog steeds een
potentiële bekeerling is. Ik durf niet te bewe
ren dat dit helemaal onwaar is, maar wil wel
dankbaar constateren dat het omgekeerde in
elk geval niet waar is. Mr. Levisson wil ons
daaraan herinneren.
Vraag
Natuurlijk ga ik wel aan Mr. Levisson vragen
spiegelen volgens Vischer aan de
ene kant de confessionele traditie
van de antwoordende kerk, maar
ook zijn geografische, historische,
culturele en politieke situatie. Als je
de antwoorden leest kun je, zonder
te weten welke kerk het geeft, al
begrijpen in welke maatschappij
deze kerk leeft. Het is daarom nodig,
dat er per maatschappelijke situatie
een consensus gevonden wordt, die
past binnen de totale consensus van
de kerk in de wereld. Dr Vischer
vindt het daarom nodig, dat er op
twee vlakken aan een consensus
wordt gewerkt: op het niveau van de
wereldraad en van de nationale en
regionale raden van kerken
Wil dat streven naar eenheid luk
ken. dan zullen de kerken meer
openheid voor elkaar moeten be
trachten. Het is nu nog vaak zo, dat
de kerken wachten op eikaars stap
pen. En wanneer die niet komen,
roepen zij dat er een impasse is in de
oecumenische beweging, of dat hun
eigen typische karakter door de an
dere kerken niet begrepen of zelfs
genegeerd wordt.
waarom ik. Christen, nu van hem niet tegelijk
Jood raag zijn. Ik kan niet bewijzen dat ik van
Abraham, Isaak en Jakob afstam, maar dat
kan niemand en Mr. Levisson legt gelukkig
het criterium ook niet in de afstamming en de
biologie. Zie boven!
Mevrouw Flesseman stelt dezelfde vraag met
een nieuw accent. Het Christendom is voor
haar het authentieke, „vervulde" Jodendom.
De heidenen moesten zich volgens haar beke
ren als ze tot de kerk kwamen, de Joden niet.
Hier stuiten we op de identificatie van het
Jodendom en het oude testament. In Jezus is
niet het Jodendom vervuld, want het is niet
duidelijk hoe een volk „vervuld" kan worden,
maar het oude testament. Het Jodendom
legde het oude testament op een bepaalde, nl.
rabbinistische, althans legalistische, manier
uit, de kerk op een totaal andere, namelijk
profetische manier. Meer dan eens is aange
toond. dat heel het nieuwe testament moet
worden gezien als een „neen" aan het officië
le, rabbinistische Jodendom en zijn invloeden
zelfs op het heidenchristendom. Als wij Jo
dendom en oude testamant verwarren, doen
we hetzelfde als zij die, uitgaande van het
bestaan van een indogermaanse talengroep,
gingen spreken van een indogermaans ras.
Moet alleen de heiden zich bekeren om tot
Christus te komen of ook de Jood? De oudste
kerk zei: ook de Jood, want: wij zijn geen
Jood en geen heiden maar een „triton genos,"
een derde geslacht. Zoiets had Paulus al
gezegd in Romeinen 2:28, 29.
Dr. Matter is gereformeerd emeritus-predikant
te Baarn. De visie van mr. Levisson en de
reactie van mevrouw dr. Flesseman stonden in
de kranten van 21 en 22 juli.
in de Naam
Nog één keer blijven we stilstaan bl
die vragende mensen in Nazareth.
Ze vroegen immers waar die rabbi
Jezus zijn wijze woorden vandaan
'had. In het evangelie opgetekend
door Johannes treffen we een
dergelijke situatie aan (hoofdstuk
7). Daar staat: „De joden dan
verbaasden zich en zeiden: Hoe is
deze zo geleerd zonder onderricht
ontvangen te hebben?" Ook hier die
vraag: waarvandaan? In het
antwoord dat Jezus geeft verwijst
Jezus naar zijn Vader, die Hem
gezonden heeft, als de bron van zijn
wijsheid. En dan is 't net alsof Jezus
met die mensen meedenkt: ja, dat
kan je gemakkelijk zeggen. Van de
Vader in de hemel! Wie kan dat
controleren? Hoe velen beroepen
zich voor hun eigen veizonnen
woorden met op hogere instanties?
Die gedachten komt Jezus tegemoe
met een opmerking die voor ons
allemaal wel eens van groot belang
zou kunnen zijn. Jezus zegt zoiets
als: Jullie willen zeker een bewijs?
En dan:indien iemand diens
(Gods) wil doen wil, zal hij van deze
leer weten, of zij van God komt, dan
of Ik uit Mijzelf spreek." Ook al weer
een ont-zettend woord. Het ont-zet
ons uit alles wat wij denken bij het
begrip „bewijs". Het is een
existentieel bewijs. Het ligt eraan of
wij Gods wil op aarde willen doen.
Wie dat wil gaat het merken dat
deze rabbi niet uit zichzelf, dus niet
maar wat vereinnende als een
godsdienststichter, spreekt, maar
dat het Hem inderdaad van God
gegeven is. En dat het daarom de
laatste woorden zijn die Hij spreekt
De beslissende woorden. Woorden
die ont-zetten. Ons kunnen
veranderen en opnieuw doen
beginnen. Het bewijs van de
waarheid van Jezus ligt daar waar
mensen zich op zijn weg begeven.
Ligt tenslotte in de Naam: Ik zal bij
je zijn en al gaande zal je merken
wat dat betekent en dat Ik werkelijk
bij Je ben.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Bedankt voor Lemmer (toez.): M. J
Kalvenhaar te Nieuwleusen
Toegelaten tot de evangeliebedie
ning: A. J. Zoutendijk, Gebbenlaan
54, Delft, die zich nog niet beroep
baar stelt.
GEREF. KERKEN
Met ingang van 1 aug. is emeritaat
verleend aan G. R. Visser te Am
sterdam.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen te Avereest en te De Lier-
Maassluis: A. O. Reitsema, kand. te
Leiden; te Dronten: C. J. de Ruyter
te Sneek.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Onstwedde: B v.o
Berg, kand. te Apeldoorn.
Titus Brandsma
Kardinaal Willebrands heeft de
hoop uitgesproken, dat pater Titus
Brandsma zalig verklaard wordt.
Hij deed dit zondag in een eivolle
Nijmeegse Karmelkerk bij de her
denking van de sterfdag van de be
kende pater Karmeliet, hoogleraar,
wijsbegeerte en Nederlandse mys
tiek te Nijmegen, die in 1942 in het
concentratiekamp Dachau om
kwam. Pater Brandsma was gear
resteerd, toen hij in opdracht van
aartsbischop De Jong de r.k. bladen
bezwoer stand te houden tegen de
„nazificering". Het proces voor zijn
zaligverklaring is vrijwel voltooid
wat betreft het onderzoek van zijn
leven en vele geschriften. Dit bete
kent echt niet, dat de zaligverkla
ring voor de deur staat, omdat de
Romeinse instanties in deze zaken
niet over een nacht ijs gaan. Kardi
naal Willebrands is beschermheer
van het „Titus Brandsma-comité ge
worden.
John Rees
In zijn laatste rapport aan de Zuid
afrikaanse raad van kerken heeft
John Rees Soweto een waarschu
wing genoemd, dat de kerken bezig
zijn hun invloed te verliezen en voor
de toekomst van Zuid-Afrika zonder
betekenis te worden. John Rees is
zes jaar secretaris-generaal van de
Zuidafrikaanse raad van kerken ge
weest. Zijn opvolger is de zwarte
John Thorne. De kerken bereiden de
blanken niet voldoende voor op de
komende veranderingen, aldus
Rees. Hij riep op tot kerkèlijke initi
atieven voor een geïntegreerd on
derwijssysteem, dat in de plaats zou
moeten komen van het huidige sys
teem van apart onderwijs voor blan
ke en zwarte kinderen. Ook zouden
de kerken (die volgens Rees tot de
grootste grondbezitters van Zuid-
Afrika behoren) veel meer tegen de
werkloosheid kunnen doen.
Burgemeester Met ingang van 1
september is benoemd tot burge
meester van de gemeente Luyksges-
tel de heer J. H. F. Reuver te Waalre.
Hij is 48 jaar, wethouder en loco-
burgemeester van Waalre, rooms-
katholiek en lid van de KVP.
Onderscheiding Bij zijn afscheid
wegens pensionering als gemeente
archivaris van Den Haag is drs H. M.
Mensonides benoemd tot officier in
'de Orde van Oranje-Nassau.
