Bezorgheid over
toekomst van
energiebeleid
Wat in de ijskast mag
Wij zijn uiterst
artistiek gekooid
,Hoge prioriteit geven
aan veiligheidsbeleid'
Bij Nabokovs dood
CNV beticht artsen
van onredelijkheid
KUNST
Brief aan formateur
Nederland bleef
derde producent
aardgas ter wereld
Bezetters moeten
opvangcentrum uit
Militaire verenigingen in brief:
Van Heel schenkt collectie
Dubbele pensioenbijdrage gevraagd
Meijer (CRM) wil
bezinning op wet
bibliotheekwerk
WOENSDAG 6 JULI 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
DEN HAAG (ANP) De directeuren van de Nederlandse elektri
citeitsbedrijven hebben in een brief aan kabinetsformateur Den
Uyl hun zorgen kenbaar gemaakt ovér de toekomstige elektrici
teitsvoorziening. Daar vloeit uit voort, dat de afhankelijkheid
van de Nederlandse energievoorziening van de olieproduktie
sterk zal toenemen.
Ook over het stoken van de centrales
met kolen hebben de directeuren
hun zorgen: het zal veel moeilijkhe
den geven de gigantische hoeveelhe
den kolen te verwerken, als een over
wegend gedeelte van de elektrici
teitsvoorziening dat als brandstof
heeft.
Omdat er geen zekerheid bestaat
over de mogelijkheid de verschillen
de brandstoffen te gebruiken voor de
elektriciteitsvoorziening, menen de
directeuren van de elektriciteitsbe
drijven, dat Nederland ook van kern
energie gebruik moet maken.
De stichting energie en samenleving
heeft formateur Den Uyl als „bezin-
ningsgroep energiebeleid" gevraagd
de discussie over de toepassing van
kernenergie in te passen in „een
breed besluitvoorbereidingsproces
over het gehele energiebeleid op lan
ge termijn". De groep is niet voor of
tegen kernenergie, maar bezorgd
over! de besluitvorming. De groep
schrijft Den Uyl, dat zij zich aansluit
bij het advies van de generale syno
de van de Nederlandse Hervormde
Kerk van 14 juni.
De synode dringt bij dp overheid aan
op een kwalitatieve verbetering van
de gehele energiediscussie en tijdens
deze discussie geen besluiten te ne
men over uitbreiding van kernener
gie. Op dit moment wordt volgens de
bezinningsgroep energiebeleid een
democratische besluitvorming rond
de kernenergie in Nederland geblok
keerd doordat de overheid geen vol
waardige alternatieve energiestrate
gieën heeft ontwikkeld, die in de
discussie rond kernenergie kunnen
worden betrokken. De groep meent
dat deze alternatieven er wel zijn,
maar nader in detail moeten worden
uitgewerkt.
ROTTERDAM (ANP) Ons land
heeft zich vorig jaar gehandhaafd
op de derde plaats van de lijst van
grootste aardgasproducenten. De
Nederlandse produktie bedroeg 96
miljard m3. De grootste producen
ten waren de Verenigde Staten (560
miljard m3) en de Sovjet-Unie (321
miljard m3), zo meldt Esso Neder
land.
De wereldaardgasproduktie steeg
vorig jaar met ruim 40 miljard m3
(ongeveer 3 procent). Dit was vooral
te danken aan een stijging van 9
procent in de Oostbloklanden. Van*
de Westelijke landen waren het al
leen Nederland (van 91,3 naar 96
miljard m3) en Groot-Brittannië, die
hun produktie opvoerden. De
wereld aardgasreserves namen in
1976 met 3 procent toe tot 65.630
miljard m3. De grootste reserves
hebben de Sovjet-Unie (40 procent
van het wereldtotaal), Iran, de Ver
enigde Staten en Algerije. Neder
land staat met 1.780 miljard m3 op
de zevende plaats.
ARNHEM (ANP) De president
van de rechtbank in Arnhem heeft
de bezetters van Stichting crisis
opvangcentrum KIS aan de Sons-
beeksingel in die stad gelast het
pand te verlaten. Het vonnis in dit
kort geding is gelijk aan de eis van
het bestuur van de stichting.
De bezetting was het gevolg van een
verschil van mening tussen de oor
spronkelijke vier stafleden over de
wijze van hulpverlening. Drie van
hen vonden de hulpverlening te „al
ternatief". Het vierde staflid wilde
zich meer aan de doelstelling van
het opvangcentrum houden, waarin
volgens hem duidelijk omschreven
staat dat het een centrum moet zijn
voor mensen die bij bestaande in
stellingen zijn stukgelopen. Zijn
drie medestafleden en de gemeente
lijke sociale dienst in Arnhem staan'
een meer gerichte aanpak van de
opvang van mensen in het KIS voor.
Een ijskast is een bijna on
misbaar attribuut in de
keuken. Zowel voor grote
gezinnen als voor alleen
staanden. Wie wat bewaart
heeft wat. Voor de maaltij
den zorgen wil vaak zeggen
vooruit zorgen. Dat kan
vooral op warme dagen
moeilijk zijn. In een warm
weekend loopt de boter
weg, wordt de melk zuur,
bederft het vlees en verlept
de groente. Het spul in de
ijskast bewaren is een uit
komst. Maar we moeten het
wel op de juiste manier be
waren. Wat moet er bijvoor
beeld in het vrieskastje en
wat mag er beslist niet in?
Spullen, die uit de diepvries
van de winkelier komen, zo
als diepvriesgroente of -
maaltijden kunnen zonder
meer in het vrieskastje. Be
halve als ze al half ontdooid
zijn. Dan kunnen ze niet op
nieuw ingevroren worden,
maar moeten ze gegeten
worden. Vlees kunnen we in
dat kastje wel enkele weken
goed houden. Het ligt er he
lemaal aan wat voor vries
kast in de keuken staat. Er
zijn twee drie maar ook
één-sterrige vrieskasten.
Daar hangt het vanaf hoe
lang de etenswaren goed
blijven. Een vrieskast met
één ster heeft meestal geen
diepvriesvak.
Citrusvruchten
In de koelkast (dus nu heb
ben we het niet over het
diepvriesvak) mogen beslist
niet bewaard worden: ci
trusvruchten, omdat ze een
sterke geur afgeven, snel
uitdrogen en bij onmiddel
lijk gebruik, als ze uit de
koelkast komen, minder
smaak hebben. Dus geen ci
troenen, mandarijnen, si
naasappels en grapefruits
in de koelkast. Peren, bana
nen en ananas gaan er bij
lage temperaturen ook niet
op vooruit. Aardappelen
mogen niet té koud bew
aard worden, anders gaan
ze zoet smaken. Uien en
knoflook hoeven ook ai niet
in de koelkast. Ze kunnen
bij gewone temperatuur
bewaard worden.
Wie fruit wil bewaren moet
er voorzichtig mee omgaan.
Fruit wordt makkelijk
beurs of beschadigd als het
in de verdrukking komt.
Fruit dat op een warme dag
gekocht wordt, moet eerst
even bij kamertemperatuur
blijven liggen. Daarna mag
het in de koelkast. Niet in
een papieren zak maar in
een plastic zak. Wie het
fruit eerst wast moet het
goed laten drogen omdat er
anders gauw rotte plekken
ontstaan. Appels blijven
bijzonder goed als ze in een
goed afgesloten plastic-zak
in de koelkast bewaard wor
den. De zak moet echter
van gaatjes voorzien zijn.
zodat de appels kunnen
ademen. Gewoon de zak in-
prikken met een schaar.
Voor 25 kilo appels is een
rond gaatje van één milli
meter voldoende. Het is aan
te bevelen alle fruit onge
veer een uur voor het gege
ten wordt uit de koelkast te
nemen, want pas bij hogere
temeraturen (18 tot 20 gra
den Celsius) komen alle aro-
mastoffen weer te voor
schijn.
Groente en vlees
Groente moet altijd ver
pakt in de koelkast om uit
drogen te voorkomen. Pa
pier is niet geschikt. Ook
weer plasticzakken met
gaatjes, opdat de groente
kan „ademen". Groente in
het groentevak, dus onderin
de koelkast, doen.
Van vers of verpakt vlees de
verpakking verwijderen.
Daarna mag het in de koel
kast onder het vriesvak.
Het blijft dan een tot twee
dagen goed. Gebraden of op
andere manier reeds bereid
vlees, in de pan met Jus la
ten en opbergen waar ruim
te in de koelkast is. De be-
waartijd is ongeveer vier
dagen. Vleeswaren en worst
die met voorverpakt zijn. in
een plastic-zakje of in een
koelkastdoos doen. Ze blij
ven dan ongeveer twee da
gen goed. Vacuüm verpakte
vleeswaren hebben meestal
de dag van houdbaarheid
op het zakje staan. Als het
zakje gesloten blijft kan
men zich aan die datum
houden.
Vis
Vis bewaren wordt wat
moeilijk. Meestal ruikt vis
nogal en dus moet hij in een
goed gesloten doos. zodat
de geur niet de andere
etenswaren kan „besmet
ten". Maar los verpakte, dus
vers gekochte vis. is toch
meestal niet langer dan één
dag houdbaar.
Boter en margarine kan. ge
woon in het kuipje of in het
boterpapiertje, in het boter-
vak van de vrieskast een
hele tijd bewaard blijven.
Melk in dozen blijft, ongeo
pend zeker zo'n vier dagen
goed. Geopend iets korter.
Ook kaas is een makkelijke
klant van de koelkast. On
verpakte kaas even in folie
wikkelen en hij blijft enige
weken bruikbaar.
door T. van Deel
J „De wieg schommelt boven een
J afgrond en met ons gezonde
1 verstand weten wij dat ons be-
5 staan niet meer is dan een
lichtflits tussen twee eeuwighe
id den duisternis. „Zo begint Vla-
7 dimir Nabokov zijn autobio-
o grafie „Geheugen, spreek". Het
is dit gezonde verstand, dat de
tijdelijkheid van het leven
s moet erkennen, waartegen het
t artistieke gevoel rebelleert: het
f wil aan tijdelijkheid een soort
2 eeuwigheid verlenen.
Nabokov heeft zijn leven lang niets
anders gedaan dan de tijd bestrij
den. Dat klinkt misschien wat over
dreven, maar voor hem was het de
enige opdracht die hij als kunste
naar zag. In zijn visie zitten mensen
gevangen in tijd, en verlangen ze
naar de vrije wereld van tijdeloos-
heid, waaruit ze door hun geboorte
gebannen zijn. De enige manier om
een uitweg te forceren is verbeelding
of zelfmoord. Vandaar dat nogal wat
verhalen van Nabokov eindigen met
de dood van het personage: dikwijls
een teken echter van het falen der
verbeeldingskracht. Want als de ver
beelding slaagt, geraakt men vanzelf
in het èndere domein, waar van geen
tijd meer sprake is.
De eigenschap van mensen dat zij
zich. iets kunnen herinneren, wijst
erop dat in het bewustzijn de moge
lijkheid bestaat om van tijd af te
zien. Die mogelijkheid wordt door de
herinnerings-kunstenaar die Nabo
kov is, uitgebuit. Heel zijn autobio
grafie „geheugen spreek" is een
krachttoer in herinneren. Of anders
gezegd: in verbeelden.
Laat-romantisch
De kunstopvatting die aan Nabo
kovs ideeën ten grondslag ligt, is een
laat-romantische en puur estheti
sche. De kunstenaar is de schepper
van een eigen werkelijkheid, die niet
alleen geen relaties onderhoudt met
onze werkelijkheid, maar deze zelfs
in echtheid overstijgt. Het draait om
de verbeelding. Alleen kunst biedt
onderdak. Vooral in zijn voorwoor
den, en interviews verzette Nabokov
zich fel tegen de veronderstelling dat
tijd, plaats en omstandigheden van
ontstaan, kennis van auteur en werk
van anderen, van belang zouden zijn
voor de interpretatie van zijn boe
ken. Voor hem was het essentieel dat
wat hij schiep geen relatie onder-
ia hield met de wereld van tijd en ruim-
i te: de onaantastbaarheid van zijn
55) verbeelding stond voor hem op het
m spel.
'63| Dit gewichtige spel der verbeelding
heeft Nabokov met allure gespeeld,
zoj Hij beheerste de mogelijkheden die
,Jf er literair gezien voor zijn poging
voorhanden waren. Hij vond er bo
vendien heel wat nieuwe uit. Aange
zien hij zich sterk bewust was van
het artificiële van zijn onderneming,
en gezegend was met een groot ver
stand en een rijke eruditie, legde hij
zich toe op de adaptatie van be
staande literaire vormen en thema-
ta. Hij behandelde ze ironisch, op
een knappe en hautaine manier, en
gebruikte ze voor zijn eigen doel.
Nabokovs oeuvre telt oppervlakkig
gezien detective-romans, tekstuitga
ven, liefdesgeschiedenissen, etc.
Maar het komt toch steeds weer neer
op de magische kracht van de nos
talgie. Nabokovs invloed is groot.
Voor veel auteurs in ons land heeft
bv. Bemlef daar openlijk blijk van
gegeven, maar er zijn talloze anderen
is hij hét voorbeeld van de roman-
bouwer. Veel van zijn trucs, spiegel
effecten, grapjes, vertellersinmen
gingen, pasten anderen grif, en vaak
minder geestig, toe.
Hoewel Nabokov zelf alle verklaring
van zijn kunst van de hand zou
wijzen, is het duidelijk dat zijn vrij
willige ballingschap er erg veel mee
uitstaande heeft. Deze kan wel als
de motor van zijn scheppend werk
beschouwd worden. Wie het land
van zijn jeugd nooit meer zal betre
den en Nabokov heeft consequent
geweigerd nog één voet in Rusland
te zetten, daarin was hij principiëler
dan Joyce, die nog wel een paar keer
Dublin bezocht moet leven van de
herinnering en zal zelfs -die fictie
gaan stellen boven de realiteit. Zo
bezien is Nabokovs ballingschap
een beeldspraak voor een door hem
ervaren en tot onderwerp van zijn
werk gemaakte, veel essentiëlere
ballingschap: namelijk het verdre
ven zijn uit het gebied van tijdeloos-
heid, het gevangen zitten in tijd. Dc
nostalgie naar het oude Rusland is
bij hem eerder symbool van zijn
verlangen naar eeuwigheid.
Onderdak
De laatste twintig jaar woonde hij
ook, heel typerend, in een hotel, in
het Zwitserse Montreux. Het is de
plek van iemand die zijn huis kwijt
is, en voor wie alle onderdak tijde
lijk is.
Het enige onderdak waar Nabokov
in geloofde was zijn kunst. Hij leefde
met zijn boeken. De monografieën
die over zijn werk verschenen zijn
dragen dan ook titels als: 'Escape
into aesthetics", of 'Nabokov, his
Life in Art'. Naast de produktie van
nieuwe romans en verhalen in het
Engels hield Nabokov zich bezig
met de vertaling en bewerking van
zijn in het Russisch geschreven
werk. Pas in 1940 immers arriveer
den de Nabokovs in Amerika, na in
de twintiger en dertiger jaren een
emigrantenbestaan in Berlijn en Pa
rijs geleid te hebben. Het oeuvre dat
in die jaren bijeengeschreven werd,
kreeg pas na het succes van 'Lolita',
in 1955, een lezerspubliek, dat echter
DEN HAAG (ANP) De drie
Koninklijke Nederlandse Vere
nigingen „onze vloot", „ons le
ger" en „onze luchtmacht"
hebben er in een brie! bij de
kabinetsformateur op aange
drongen hoge prioriteit te ver
lenen aan een verantwoord vei
ligheidsbeleid.
„Er zijn hela'bs geen tekenen die er
op wijzen dat binnen afzienbare tijd
in de oost-west verhouding een
daadwerkelijke en blijvende verbe
tering komt", aldus de verenigingen.
Zij vinden dat men voor ogen dient
te houden dat de Sovjet-Unie de
ontspanningspoütiek op ieder voor
haar geschikt moment kan beëindi
gen en verleid kan worden door de
groei van haar militair potentieel
haar doeleinden langs andere weg te
verwezenlijken.
De verenigingen wijzen op het slot
communiqué van de bijeenkomst
van de Noord-Atlantische Raad in
mei waarin wordt gesteld dat de
voortdurende groei van het offensie
ve potentieel van de strijdkrachten
van de landen van het Warschau
Pact bijzonder verontrustend is.
Een verantwoord veiligheidsbeleid,
waarvan het defensiebeleid een be
langrijk deel is, eist dat in de komen
de kabinetsperiode tenminste ge
stalte wordt gegeven aan een defen
sieapparaat zoals dat is omschreven
in de defensienota 1974, aldus de drie
verenigingen.
Zij menen dat onze vrijheid en ver
worvenheden in het geding zijn en
dat het behoud hiervan grote finan
ciële offers ten volle waard is.
Men maakt zich ook in hoge mate
bezorgd over de personeelssituatie
In de krijgsmacht. Gewaakt dient te
worden tegen overbelasting van het
personeel, aangezien dit nadelige in
vloed kan hebben op de motivatie. -
De verenigingen spreken de wens uit
dat de afspraken van het nieuwe
kabinet voor onze defensie er toe
zullen leiden dat Nederland in de
naaste toekomst zal beschikken over
een goed bewapende en met modern
materieel uitgeruste krijgsmacht,
die ten aanzien van zowel de inwen
dige als de uitwendige veiligheid be
rekend zal zijn voor haar taak.
AMSTERDAM - De Haagse schil
der Jan van Heel en zijn vrouw Man
ke van Heel-Poort. hebben een kost
bare collectie schilderijen, tekenin
gen, grafiek, aquarellen en gouaches
uit eigen bezit geschonken aan de
museums van de Nederlandse Antil
len en Suriname. Dat is gebeurd ter
gelegenheid van het afscheid van dr
J. Schouten als directeur van de ste
delijke museums in Gouda. Dr
Schouten heeft mede bepaald welke
werken als blijvend bezit naar de
Wladimir Nabokov
geen Russisch kende. Vandaar dat
er met de regelmaat van de klok
nieuwe Nabokov-boeken konden
verschijnen, maar grotendeels oud
werk.
Het is een hoogst curieuze, en in die
mate wel nooit in de literatuurhisto
rie vertoonde bezigheid, dit nauwge
zet toegankelijk maken in een ande
re taal van het eigen oeuvre. Deze
taak is, voorzover ik weet, haast
volbracht (in samenwerking met
zijn zoon Dimitri).
Toch verschenen er ook wel nieuwe
Nabokovs. Hoogtepunten blijven
echter 'Lolita' en 'Bleek vuur' (uit de
Russische tijd: De Gave, waarvan
deze week een vertaling verschijnt,
waar ik nog nader op in hoop te
gaan). De lijvige roman 'Ada', waar
in het vierde hoofdstuk geheel over
Nabokovs tijds-opvattingen han
delt, is wat mij betreft mislukt. In
zijn behoefte de verbeeldingswereld
zo complex en veelbetekenend mo
gelijk te maken, verloor Nabokov
zich in latere jaren geregeld in de
tails, taalgrapjes, verwijzingen en
verteltechnieken alles heel bril
jant, maar de leesbaarheldsgrens
werd wel eens overschreden. Dat
zelfde manco kleeft aan zijn onlangs
vertaalde, laatste roman, de fictio
nele autobiografie 'Harlekinade'. De
oorspronkelijke titel luidde: Look at
the Harlekins! en dat klinkt beter.
'Let op de harlekijns!' wordt in die
roman de zevenjarige Vadim Vadi-
mowitsj aangeraden. Zijn oud-tante
bedoelt ermee dat je de wereld kunt
beheersen, aangezien hij maar be
staat uit harlekijns, poppen die naar
de aanwijzingen van je eigen ver
beelding kunnen dansen: 'Vooruit!
Speel! Bedenk de wereld! Bedenk de
werkelijkheid!' Met dit advies wordt
een kunstenaar van het Nabokov-
soort geboren.
Esthetisch
Nabokovs manier om de chaotische
werkelijkheid te bezweren is: hem
voor illusoir houden, voor materiaal
waarmee de kunstenaar zijn godde
lijk scheppend werk kan verrichten.
Niet filosofisch of psychologisch or
dent Nabokov die chaos, maar puur
esthetisch. Hij bedenkt een nieuwe
wereld, een artificiële.
Ik zei het al dat Nabokov als verte
genwoordiger van de kunst om de
kunst-richting een van de zeer gro
ten in de wereldliteratuur is ge
weest. Zijn oeuvre, dat ook bij ons
vrij compleet in vertaling bereik
baar is, is boelend, samenhangend
en in allerlei opzichten waarlijk per
fect. De zich als een god gedragende
auteur manipuleert met ogenschijn
lijk het grootste gemak verhaalge
beurtenissen èn lezers. Maar niet
zelden construeerde Nabokov zo
grondig en tot in details zijn nieuwe
wereld dat er iets vermoeiends van
uit gaat en de sublieme momenten
verstikt raakten in cerebraal' geko
ketteer. Op zo'n moment bleek het
gevaar van zijn kunstopvatting.
Voor mij is hij op zijn best in de
nostalgische beschrijvingen, de mo
menten waarop zijn herinnerings
techniek de tijd stilzet, een deur
opent in onze gevangenis en uitzicht
biedt op tijdeloosheid. Het gezonde
verstand mag dan menen dat het
leven een lichtflits is tussen twee
duisternissen, maar Nabokovs boe
ken zijn niet voor het gezonde ver
stand geschreven. Nabokovs bal
lingschap in tijd en ruimte is voor
bij. Toen ik van zijn dood hoorde
moest ik denken aan die prachtige
regel uit 'Bleek vuur', die betrekking
heeft op de natuur rondom ons. het
uitspansel boven ons: 'wij zijn ui
terst artistiek gekooid'.
Van onze soc.-economische
redactie
UTRECHT Het Christelijk
Nationaal Vakverbond vindt
het een hoogst onverkwikkelij
ke zaak dat de huisartsen voor
de verhoging van hun pensioen
onredelijke eisen stellen.
De artsen eisen bijna een verdubbe
ling - van 5,66 naar 10 per verze
kerde als vergoeding voor hun
pensioenvercekering. Als gevolg van
deze eis zitten de onderhandelingen
tussen de artsen en de ziekenfond
sen muurvast De gevraagde verho
ging zou de ziekenfondsen 41 mil
joen gulden per jaar kosten.
De artsen gaan zich beraden op de
vraag of er een contractloze periode
moet komen, hetgeen zou betekenen
dat iedere ziekenfondspatiënt net
als de particuliere patiënt voort
aan een rekening van de hulsarts
krijgt, die dan pas achteraf door de
ziekenfondsen zou worden vergoed.
Onaanvaardbaar
Het CNV schrijft in zijn blad „De
Gids" dat het maatschappelijk ge
zien onaanvaardbaar zou zijn, wan
neer de huisartsen werkelijk tot har
de acties zouden overgaan. „De art
sen stellen een onmogelijke els wan
neer Ze hun inkomen met duizenden
guldens willen verhogen, Juist nu het
al de grootste moeite kost om voor
miljoenen Nederlanders de koop
kracht enigszins te handhaven", al
dus het CNV.
„In feite komt het er op neer dat de 'okseliris
hulsartsen van twee walletjes willen
eten", stelt het CNV. Ze houden in
allerlei opzichten vast aan het vrij
beroep, maar eisen tegelijkertijd de
voordelen op van een functie in
dienstverband. De artsen weigeren
bijvoorbeeld rekening te houden
met het bedrag waarvoor ze hun
praktijk aan een opvolger kunnen
overdoen en dat is toch gauw een ton
of meer. Dat bedrag zou volgens het
CNV best als onderdeel van hun pen
sioenvoorziening kunnen worden be
schouwd.
„Zowel de eisen die de huisartsen
vereniging (LHV) stelt als de harde
houding die zij daarbij aanneemt
komt de waardigheid van de Neder
landse artsenstand beslist niet ten
goede", concludeert het CNV.
verschillende instellingen zullen
gaan.
Curagao, Aruba, Bonaire, Saba, St.
Eustachius en St. Maarten krijgt
werk van Jan van Heel zelf, aange
vuld met dat van H. Kamerlingh-
Onnes, Sierk Schroder, Joop Kropff,
J. Franken Pzn, Theo van Nahmer,
Ruth Fischer en Jenny Dalenoord.
Suriname krijgt naast schilderijen
van Van Heel werk van Minderman.
Paul Arntzentus, Adam Henkebroer
en Maaike Braat.
De geschonken werken moeten in de
musea blijven en mogen niet worden
gedistribueerd over openbare instel
lingen van welke aard ook.
DEN HAAG Staatssecretaris W
Meijer (CRM) heeft gemeenten, pro
vincies en het openbare bibliotheek
werk gevraagd zich te bezinnen op
een eventuele herziening van de wet
op het openbare bibliotheekwerk
van 1975.
De staatssecretaris stelt voor die
bezinning een periode van anderhalf
Jaar voor. Eind 1978 verwacht hij
dan een definitief advies.
Met name op het terrein van centra
lisatie en decentralisatie past de
huidige bibliotheekwet niet meer in
het beleid. Weliswaar is aan gemeen
ten en provincies de verantwoorde
lijkheid opgedragen voor het open
bare bibliotheekwerk maar boeken
bezit, huisvesting, personeel en ope
ningstijden kunnen nog vla centrale
normen, door het rijk voorgeschre
ven, geregeld worden.
Simpkins
