ïorter werken Hoogovens ten einde
grondpolitieke weg met
/etsontwerpen geplaveid
Zekerheid van
fabrieksgarantie
meestal beperkt
arantieregeling als wapen
Horeca weet van prijzen
ïeenten onnodig in paniek
ït caansoord draagt gieterij over een Lovink
Verschijningsverbod voor Libanese krant
:o -
„Belofte" waardevol, maar:
Geld voordeligst
in Vatikaanstad
Mening over reclame
>G 28 JUNI 1977
FINANCIËN EN ECONOMIE
Trouw/Kwartet P 11/RHS 13
a
Sen onzer verslaggevers
JELAKEN De neiging van een aantal gemeenten zwaardere eisen te stellen bij een
3tie op een hypothecaire lening is een schrikreactie op de sterke stijging van bestaande
$ening heeft directeur A. Poot
*4 Bouwfonds Nederlandse Ge-
afcn in Hoevelaken. Die ge-
,Jn. 20 voegt hij hieraan toe,
3<de garantieregeling als wapen
fjfen, maar een paar schadege-
2» mogen toch geen aanleiding
a* paniek. „Ik vind het treurig,
si de kleine man tussen wal en
^ireigt te raken," aldus de heer
?3
ïontatie
t3n betoog in het bouwfonds-
4,,Indruk" blijkt, dat in nogal
atsen mensen die een al be-
huis willen kopen, met deze
4ng van de hypotheekgarantie
||}i geconfronteerd. Daarnaast
22100k gemeenten, die moeilijker
e^bij garantie-aanvragen voor
huizen; vooral als er sprake is
£n zogenaamde ingroel-hypo-
Het gevolg van deze ontwikkeling is
dat een groeiend aantal mensen met
lede ogen het vurig begeerde eigen
huis aan hun neus voorbij zien gaan.
En dit terwijl de rijksoverheid zich
op velerlei fronten inspant de aan
koop van een eigen huis zoveel mo
gelijk te stimuleren. Een van de
maatregelen daartoe was de afschaf
fing van de 10 procent eigen geld.
Klok terug
garantielening te veel risico gaan
lopen. Als een eigenhuizer zijn ver
plichtingen niet kan nakomen, kan
zijn woning door de kredietverstrek
ker worden verkocht. De verkoop
som zal in veel gevallen lager zijn
dan het nog uitstaande hypotheek
bedrag. In die gevallen passen de
gemeenten het verschil bij, waarbij
zij weer de helft van de schade bij
het Rijk kunnen declareren. „Maar
het aantal schadegevallen is te ver
waarlozen. Die bedraagt nog niet één
promille per jaar van het aantal ge
meentelijke garanties".
Door de beduchtere houding van tal
van gemeenten, worden bepaalde
groepen mensen nu tóch weer ge- Harde CÜferS
dwongen een spaarkapltaaltje op ta- J
fel te leggen. De harde praktijk is
dan: geen eigen geld; geen eigen
huls. „Daarmee wordt de klok een
lelijk stuk teruggezet." aldus de
Bouwfonds directeur.
De gemeenten vinden dat zij met de
Hij staaft zijn betoog met „harde"
cijfers. Sinds op 1 juli 1975 de garan
tieregeling ook op bestaande hulzen
van toepassing werd tot eind april
van dit Jaar, moest wegens het niet
kunnen nakomen van de verplichtin
gen 130 maal tot gedwongen verkoop
Bouwfonds-directeur Poot: „schade is
te verwaarlozen".
worden overgegaan. In 63 gevallen
moesten het Rijk en de gemeenten
tekorten aanvullen. Dat kostte hen
gezamenlijk ruim 700.000 gulden.
Dat bedrag is inderdaad te verwaar
lozen als het in verband wordt ge
bracht met het kapitaal dat in 1975
en 1976 aan hypotheken op hulzen
werd verstrekt Het CBS berekende
dat in die periode voor oude en nieu
we huizen te samen voor bijna 30
miljard aan hypotheken is uitgege
ven. Die zeven ton vallen daarbij
inderdaad in het niet.
„Het kan toch nooit de bedoeling
zijn dat een regeling die beoogt het
elgen-woningbeztt te bevorderen, zo
streng te hanteren dat er nooit iets
kan misgaan. Want dan schiet Je je
doel voorbij", aldus de heer Poot.
ADEN De werktijdverkorting bij Hoogovens ls binnen-
teneinde. Het bedrijf zal geen verlenging aanvragen van de
;|ge op 10 juli aflopende periode van korter werken.
fcsll
Of
Hesluit is volgens Hoogovens
«1 gebaseerd op het feit dat de
^hde maanden veel personeels-
ifmet vakantie zullen zijn. De
tuatie blijft onverminderd
Of na de vakantieperiode op-
werktijdverkorting noodzake-
zijn, is afhankelijk van de
.tie en de personeelssituatie
it moment. De huidige werk-
rkortlng van ca. 20 procent be-
lijna 3.000 van de 24.000 werk-
CAANSOORD zal haar giete-
'tiviteiten overdragen aan IJzer-
j Lovink in Terborg. Dit, voor-
►end op een eventuele over
run aan Vulcaansoord. Het
jek tussen beide bedrijven vond
onder auspiciën van de
ËM.
met ca. 300 medewerkers,
iZich bereid verklaard tot over
ig van het overgrote deel van
ngeveer 90 mensen die werk-
i zijn in of betrokken zijn bij de
van Vulcaansoord.
Aas zal een enkele moeten af
vloeien", aldus een woordvoerder
van Lovink.
De twee produktle-eenheden zullen
voorlopig naast elkaar blijven pro
duceren, in welke periode een volle
dige integratie zal worden voorbe
reid.
Een woordvoerder van de in surse
ance van betaling verkerende Vul
caansoord, waar in totaal 210 men
sen werken, zei de overtuiging te
hebben dat Vulcaansoord haar ove
rige activiteiten (zoals verwarmings
apparaten) zelf overeind kan hou
den. „De bank heeft dit vertrouwen
ook. Van vitaal belang hierbij is de
bij de regering aangevraagde kre
dietgarantie, waarover deze week
een beslissing zal vallen."
LANCOME, een Franse parfumerie-
fabrikant heeft het kort geding te
gen de ETOS-drogisterijen (onder
del van Etos) verloren. Etos mag in
advertenties de adviesprijzen van
Lancome blijven vergelijken met de
lagere Etos-prijzen. Volgens Lanco
me was door dit „stunten" het be
voorraden van andere bedrijven met
Lancome-artikelen onmogelijk
gemaakt.
PIERSON, Heldring Plerson doet
een bod op het Administratiekan
toor van Amerikaanse fondsen.
Pierson biedt 150 procent op de aan
delen en stelt als voorwaarde dat
tenminsten 85 procent wordt aange
meld.
AUDET rekent op een hogere
winst dan in 1977. In de eerste vier
maanden kwam de winst al uit bo
ven de vergelijkbare periode in 1976.
De omzet steeg met 12 procent.
L'EUROPE: Door de gestegen
kosten daalde het bedrijfsresultaat
in 1976 tot 329.000 (was 356.000),
maar de winst bleef onveranderd
80.000. Het dividend hieruit is on
veranderd 8 procent. De bedrijfs-
d ruk te in de eerste vier maanden
van dit jaar geeft nog geen aanlei
ding te veronderstellen, dat op een
BEIROET (UPI) Het Franstalige
Libanese blad Le Reveil mocht gis
teren in Beiroet niet verschijnen. De
krant had de volledige tekst afge
drukt van een omstreden verklaring
van rechtse Libanese leiders. Behal
ve Le Reveil hadden alle andere
Libanese kranten zich aan de richt
lijnen van de censuur gehouden en
een bewerkte lezing van de verkla
ring gepubliceerd of een blanco plek
gelaten waar de censuur had ge
knipt. De verklaring was afgelegd
door de rechtse Libanese leiders ver
enigd in het Libanese front. Hierin
wordt verklaard dat men voorne
mens is elk streven af te wijzen dat
aan de politieke toekomst van Liba
non zou raken zolang in het land
gewapende Palestijnen of vreemde
troepen waaronder Syrische gele
gerd zijn. De verklaring verwees
klaarblijkelijk naar recente plei
dooien voor nauwere banden met
Syrië.
>0
jr Henk Thomas
STERDAM De grondpolitieke weg in Nederland is gepla-
met halfafgemaakte en ingetrokken wetsontwerpen. Het
de grondpolitiek, het eerste van de vier zogenaamde hervor-
gsvoorstellen, waarover het kabinet-Den Uyl struikelde.
,5 azend is de reeks mislukkingen
[8 le grondpolitiek van de grond te
'o, en niet, gezien de standpunten
de belangrijkste politieke stro-
4 ten in dit land ten aanzien van
eeuwenlang als vrijwel onaan-
laar gold: de particuliere ei-
ml bm.
-8 r
W 1
i«b lens van socialisten om de grond
rticuliere in gemeenschaps
in te brengen is ouder dan het
;me zelf. In 1840 schreef de
Be (anarchistische) filosoof
t7_ dhon het opstel „Eigendom is
- tal". Deze stelling werd door
en Engels in het Communlsti-
77 Manifest (1848) uitgewerkt tot
pleidooi voor het terugbrengen
ie de grond in gemeenschapshan-
en het gebruiken van de grond-
[voor het doen van staatsuitga-
Dezp doelstelling is door de soci-
nooit helemaal vergeten.
tegengesteld standpunt nemen
beralen in. Zij gaan uit van de
si nPuliere eigendom van grond en
3w grondprijs, die wordt bepaald
1600 maatschappelijke
iten van vraag en aanbod.
285
««Benpositie
tiristen-democraten nemen een
npositie in met betrekking tot
dom van grond. Maar ook hier
ir verschillen tussen de katho-
en gereformeerde opvattingen,
anti-revolutionairen kunnen
2soterijpen op Abraham Kuyper,
1891 het absolute eigendomsi-
fen misvatting van de Franse
utie noemde en „ons beheer
ts tót rentmeesterschap" be-
Mjïelde (in tegenstelling tót het
beschikkingsrecht), zo vallen
sblieken terug op de Roomse en-
|k Rerum Novarum (eveneens
191) en de encycliek Quadragesl-
nno (1931). In beide encyclieken
t de particuliere eigendom (ook
l^opond) verdedigd als iets wat bij
)rsoon hoort. De eigenaar heeft
Ie plicht van de eigendom een
nd en verantwoord gebruik te
^2 atholieke en protest an ts-chris-
e visies zijn bijeengebracht in
-£DA-brochure Grondeigendom
jrondbeheer van 1975. Op pagina
7 staat: „In de christen-democrati
sche visie dient de grond enerzijds te
worden beschouwd als gemeen
schapsgoed, omdat de samenleving
er in fysieke zin op gegrondvest en
van afhankelijk is, en anderzijds als
een mede aan het individu gegeven
goed, omdat ook die er in zijn be
staan en ontplooiingsmogelijkheden
van afhankellik is."
Hoe moeilijk het is om met deze
synthese van twee uitgangspunten
te werken, illustreerde het kamerlid
De Bekker (KVP, en de indiener van
het amendement waarin de regering
werd gevraagd bij grondonteigening
een „negatieve ontwlkkelingsscha-
de" te vergoeden; dit amendement
leidde uiteindelijk tot de val van het
kabinet-Den Uyl), in het grondpoll
tleke kamerdebat van 3 maart J.l. In
een artikel in VU-Magazlne van 5
mei wordt hij letterlijk geciteerd:
„Eigendom ik heb het al eens
eerder gezegd draagt bij tot per
soonlijkheidsvorming. Het vraagt
echter ook verantwoordelijkheid
van de mens tot de gemeenschap en
tot zijn Schepper in wiens belang en
opdracht hij naar onze visie en le
vensbeschouwing rentmeester en
beheerder van de grond ls. Dat wil
geenszins zeggen, meneer de voor
zitter. dat pachten van grond min
der zou zijn dan eigenaar ervan".
Waarde
De verschillende visies op de (grond)
eigendom leiden tot evenveel visies
op de waarde van dat eigendom.
Socialisten en christen-democraten
hebben gemeen hun afkeer voor spe
culatie. Beiden willen de waardestij
ging van de grond niet aan de toe
vallige eigenaar laten toevallen. In
de waardebepaling bij grondontei
gening echter scheiden hun wegen.
Socialisten willen als eerste stap
naar socialisatie van de grondeigen
dom uitgaan van de gebruikswaarde
bij onteigening. Dat wil zeggen: de
prijs, die grond, gezien het bestaan
de gebruik, op het moment van de
onteigening heeft. In genoemde
CDA-brochure wordt een groot aan
tal bezwaren tegen de gebruiks
waarde opgesomd (rechtsongelijk
heid, rechtsonzekerheid, onbillijk
heid, ondoelmatigheid). Gepleit
wordt voor een systeem van vrije
keuze tussen (agrarische) ge-
De grondpolitiek zal, als drs. J.
M. den Uyl in zijn formatiepo
ging slaagt, in zijn tweede kabi
net geregeld kunnen worden.
Gisteren zijn de fractieleiders
van PvdA, CDA en D'66 de on
derhandelingen begonnen over
de grondpolitieke voorstellen
van dc formateur.
Deze voorstellen reiken verder
dan de vorig jaar door Van Agt
ingediende wetsontwerpen: bij
onteigening van grond een ver
goeding van de gebruikswaarde
en het voorkeursrecht voor ge
meenten. Den Uyl voegt hier
aan toe: een uitbreiding van de
bevoegdheden van de Grond
bank (teneinde de landbouw-
grondprijzen te stabiliseren) en
maatregelen tegen speculatie in
oude huizen in te renoveren
stadsgebieden.
Op één essentieel punt lijkt
Den Uyl de confessionelen tege
moet te komen: in zijn voorstel
len gaat hij uit van de gebruiks
waarde, gecorrigeerd op de zo
genaamde „negatieve ontwik-
kelingsschade". Daarvoor in de
plaats neemt hij echter een ne
gental door het CDA verlangde
„correcties voor onbillijkhe
den" bij onteigening terug.
Omdat de grondpolitiek, na een
nadrukkelijke afwezigheid in de
verkiezingsstrijd, de komende
tijd terug zal keren in de politie
ke arena, publiceren we een
aantal artikelen, waarin ver
schillende aspecten worden
belicht.
bruikswaarde en exploltatiewaarde
(globaal: de waarde die de grond
krijgt bij uitvoering van een bestem
mingsplan). Als door de vergoeding
van de exploltatiewaarde de eige
naar een te grote winst realiseert,
dan moet „afroming van de oneven
redige baat plaats vinden", aldus de
brochure (pagina 20.).
Na de formatie van het kabinet-Den
Uyl kwam toch de „gebruikswaar
de" in de regeringsverklaring. De
confessionele ministers, die hun
handtekeningen moesten plaatsen
onder de wetsvoorstellen, hebben
zich inderdaad gehouden aan de ge
bruikswaarde. Het is dan ook niet
gebruikswaarde geweest, waarover
het kabinet gevallen is, maar de
eveneens in de regeringsverklaring
opgenomen correcties voor onbil
lijkheden en met name de nagatieve
ontwikkellngsschade (de waarde
vermindering. die, in het zicht van
een onteigening, optreedt door het
nalaten van investeringen), waarop
het kabinet-Den Uyl schipbreuk
leed. De uitvinder van de term „ne
gatieve ontwikkelingsschade is prof.
mr. P. de Haan, de geestelijke vader
van de eerder vermelde CDA-bro-
chure over grondpolitiek.
Voorstanders
Met de val van het kabinet-Den Uyl
was de zoveelste mislukte poging te
komen tot een grondpolitiek een
feit. De voorstanders van samenwer
king tussen CDA en PvdA beleefden
die 22e maart een zwarte dag. te
meer omdat later de grondpolitieke
discussie in het Catshuis werd ver
geleken met „een komische opera"
(De Haan), „een ongelooflijk bizar
theater" (mr. Van den Hoff, medeop
steller van het rapport over de
grondpolitiek van de Wiardi Beek
man Stichting), terwijl de kabinets
crisis werd gezien als „een be-
drijfsongeluk" (Van Agt). De libe
raal gezinden waren de lachende
derde partij. De handel in grond
bleef overgelaten aan de krachten
van vraag en aanbod op de vrije
markt
Over de vraag wat dit betekent voor
de grondprijzen gaat het volgende
artikel.
Garantie is een woord met een magische
klank. Iedereen die een nieuwe televisie, een
nieuwe wasautomaat of een ander
gebruiksgoed koopt, weet dat er een kans
bestaat dat het hem geleverde exemplaar een
gebrek vertoont, ook al ziet het er aan de
buitenkant geheel gaaf uit. Wanneer de
fabrikant nu garandeert, dat er geen gebreken
aan het toestel zullen kleven, geeft dat een
heerlijk gevoel van veiligheid.
Zo'n garantie houdt
natuurlijk niet in, dat het
nu onmogelijk geacht
moet worden dat het
toestel een gebrek zou
hebben; die kans ls nog
even groot. Garantie
betekent: als het toestel
een gebrek heeft, zal de
garantiegever eventuele
nare gevolgen die daaruit
voor de koper
voortvloeien, opvangen.
Zelfs al hij er geen schuld
aan heeft dat het toestel
een gebrek heeft; zelfs als
hij dat ook niet kon
voorzien.
Dat ls een zeer
veelomvattende belofte.
En Juist omdat hij zo
veelomvattend ls, moet de
koper erop verdacht zijn
dat de garantiegever bijna
altijd bepaalde grenzen
stelt aan de omvang van
die belofte. Die
beperkingen kunnen
gelegen zijn in de tijd, in
de aard van de gebreken
waarvoor de garantie
geldt, maar ook en vooral
in de strikte opsomming
van de gevolgen die de
garantiegever voor zijn
rekening wil nemen.
Wie een televisietoestel
koopt kan in het
bijbehorende
garantiebewijs
bijvoorbeeld het volgende
lezen: „De fabrikant
garandeert dat het
apparaat met grote zorg
en van deugdelijk
materiaal is vervaardigd.
Op de beeldbuis wordt
twaalf maanden, op
andere buizen en
halfgeleiders wordt zes
maanden garantie
gegeven. Op kunststof
onderdelen wordt geen
garantie gegeven. Indien
zich binnen voormelde
termijn een materiaal- of
fabricagefout voordoet,
zal het betreffende
onderdeel door de
fabrikant kosteloos
worden vervangen of
hersteld. Voor iets meer of
iets anders, is de fabrikant
niet aansprakelijk."
De eerste regel bevat de
grote belofte. De volgende
regels perken dat weer in.
Een gebrek dat na de
genoemde termijn aan het
licht treedt, valt niet meer
onder de garantie.
Als het paneel met de
bedieningsknoppen van
plastic vervaardigd ls.
vallen gebreken aan dat
onderdeel niet onder de
garantie, en de fabrikant
zegt alleen maar toe uw
toestel weer
functionerend te maken.
De schade die uiteen
gebrek voortvloeit kan
echter veel groter zijn.
Stel eens dat de beeldbuis
ontploft is en daardoor
een binnenbrandje is
ontstaan, waarbij
stoffering en meubilering
verloren zijn gegaan. De
fabrikant zegt
uitdrukkelijk daarvoor
géén vergoeding te zullen
geven. Gedurende de tijd
dat het toestel
gerepareerd wordt, zal de
koper het toestel moeten
missen, hetgeen ook
schade kan betekenen.
(Stel dat het geen televisie
betreft, maar een auto die
voor de
beroepsuitoefening nodig
ls.) Ook die schade zal de
fabrikant niet vergoeden.
Waardevol
Toch is de
fabrieksgarantie zeer
waardevol voor de koper.
Zonder die garantie zou
het voor de koper veel
moeilijker zijn
aanspraken tegen de
fabrikant te doen gelden.
Immers: meestal zijn de
goederen gekocht bij een
detaillist enisdc
fabrikant dus niet
aansprakelijk voor het
koopcontract, om de
eenvoudige reden dat hij
de verkoper niet is.
De mogelijkheden om een
fabrikant buiten contract
aan te spreken voor
gebreken in zijn
produkten. zijn in ons
recht nog niet duidelijk
vastgelegd en bieden
slechts onzekere kansen
De fabrieksgarantie biedt
wel zekerheid. Daaraan
kan de koper rechtstreeks
aanspraken tegen de
fabrikant ontlenen Het is
echter wel zaak het
garantiebewijs zorgvuldig
te lezen, om te weten te
komen welke aanspraken
er nu precies uit
voortvloeien.
De vraag in hoeverre het
mogelijk is de fabrikant
die geen garantiebewijs
heeft afgegeven, aan te
spreken, wil ik in een
volgend artikel
behandelen.
Een andere keer wil ik ook
nog eens de kwestie
bespreken, of de koper de
verkoper (bijvoorbeeld de
winkelier waar hij het
artikel heeft gekocht) kan
aanspreken, als het
geleverde gebreken
vertoont Ik wil nu
volstaan met hierbij aan
te tekenen, dat dit in hoge
mate afhankelijk is van de
vraag, of bij het aangaan
van de overeenkomst
tussen koper en verkoper
bepaalde voorwaarden
zijn overeengekomen en
wat die voorwaarden
inhouden. Zij kunnen de
voorwaarden opgesteld
door de
Consumentenbond
hebben aanvaard, maar
ook voorwaarden die
afkomstig zijn van een
winkeliersvereniging. Op
de verhouding tot de
fabrikant hebben deze
voorwaarden in elk geval
geen directe invloed
J. M. BERGER-BOS
Mevrouw mr J. M.
Berger-Bos is docent aan
dc Rijksuniversiteit van
Utrecht; faculteit
Rechtsgeleerdheid.
Zowel bij koffie,
alcoholische dranken als
bij uitsmijters, heeft de
horeca haar prijzen
sinds zij onder het
prijsbeleid van minister
Lubbers uit ls te sterk
verhoogd. Tot deze
conclusie is Konsumenten
Kontakt gekomen na een,
wat wordt genoemd, klein
onderzoekje. Dat de
horeca van prijzen weet,
waarbij de
uitgaansprijzen veel
sneller zijn gestegen dan
de grondstofprijzen. komt
met name tot uitdrukking
in de prijs van een kopje
koffie.
Een kleine greep uit het
artikel in „Koopkracht",
de maandelijkse uitgave
van Konsumenten
Kontakt.
Het blijkt dat bepaald?
horecabedrijven de
koffieprijsverhoging zelfs
vijf keer aan de
consument
doorberekenen.
In wegrestaurants, die
twee Jaar geleden door
„Koopkracht" op hun
maaltijden werden
onderzocht, blijkt een
kopje koffie opeens vijftig
proceht duurder
geworden te zijn. In dit
verband worden met
name genoemd
Even heb ik getwijfeld of
ik met het volgende
bericht uit Koopkracht
naar de Kerkredactie zou
snellen. Maar al gauw was
ik er zeker van, dat het in
deze consumentenrubriek
beter past
Het blijkt dat mensen die
met vakantie in Italië zijn,
voor geld wisselen het
best terecht kunnen in
Vatikaanstad het
stadje van de Paus In
Rome. De wisselkoersen
blijken daar het
voordeligst te zijn.
Wie zijn brieven of
briefkaarten snel op de
plaats van bestemming
wil hebben, moet ze
eveneens ln het Valkaan
posten. Brieven echter,
die meteen Vatikaanse
postzegel in de stad Rome
worden gepost, bezorgen
de ontvanger zonder
mankeren strafport
Hotel-Restaurant
Friesland, Motel Arnhem
en
Postlljon-Motel-Bunnlk,
die twee jaar geleden nog
een gulden voor een bakje
koffie vroegen en
tegenwoordig 1,50.
Bodega-Restaurant Old
Dutch In Rotterdam blijkt
na twee Jaar zelfs drie
kwartjes meer te vragen
voor hetzelfde kopje
koffie
Het pilsje of een jonge
borrel ls buitenshuls bijna
een luxe geworden De
prijs van een glaasje bier
is thans gemiddeld 1,26,
hetgeen bijna negentien
procent meer ls dan een
jaar of twee geleden. In de
horeca ls, zo wordt nog
opgemerkt, de prijs van
bier twee keer zo sterk
gestegen als in de winkel.
(Een winstmarge van 200
procent op tapplls is lang
niet zeldzaam.)
Voor een jonge borrel
moet tegenwoordig
gemiddeld 1,25 op de
toog worden gelegd; bijna
25 procent meer dan twee
Jaar geleden. Daarmee
betaalt de consument
buitenshuls een drie keer
grotere prijsverhoging
voor Jonge jenever dan bij
de slijter.
Wat de „kleine" horeca
zoals automatieken en
snackshops betreft,
heeft Konsumenten
Kontakt een soortgelijke
ontwikkeling
gesignaleerd, met name
bij patat. In de
groothandel zijn de aard
appelprijzen sinds juni
vorig jaar met vijftig
procent gedaald, maar een
zakje patat is sinds vorig
Jaar zomer ruim acht
procent duurder
geworden. Voor een zakje
friet moet al snel 1.05
worden neergeteld
Op grond van dit
onderzoek komt
Konsumenten Kontakt
tot de slotsom, dat de
horeca weer terug moet in
het prijsbeleid
Albert Abspoel (acteur): Reclame is voor mij als een
oude komediant. Charmant, ijdel, ondeugend, oneerlijk,
onbetrouwbaar, vol humor, melancholiek, egoïstisch,
maar onuitroeibaar (Bijeengebracht door FHV/BBDO).
