Londen wint
steun bij
Gemenebest
Een politiek
avondje in Spanje
Westen kan 'Russisch nazisme' voorkomen
Gulf wil kartel voor
uranium stil houden
F
Scheel in Mexico
Voorlopig akkoord over
Palestijnse kampen
("^reedzame oplossing voor Rhodesiê
Ook Canada pleit voor discretie
iegin stelt Jadin
iltimatum over
*wrming kabinet
■e« Oud minister van
Portugal in Angola
geairesteerd
Premier van
Ontario herkozen
Over een keukenwekker, een bromstem en een nachtkaars
jjrFÏDA
BDAG 11 JUNI 1977
BUITENLAND
Trouw/Kwartet
LOrDEN (UPI, Reuter) De leiders van de Gemene
best-landen hebben hun steun gegeven aan de plan-
lenvan de Verenigde Staten en Engeland voor een
5] refdzame oplossing in Rhodesiê. Op de conlerentie
rnran Gemenebest-landen in Londen schaarden giste-
enook de Afrikaanse leiders zich achter het Brits-
Lirerikaans streven, ondanks hun pessimisme over
le cans op succes.
en Hdolas Harman die in Londen op-
aejredt als woordvoerder voor de con-
?u|erntie, die verder besloten is, om-
clTeei het debat over zuidelijk Afri-
rg a als een „buitengewoon vertoon
iet ai eensgezindheid". Hij vertelde
w«ja sommige leden vonden dat ge-
npfcraende strijd „bijna zeker nodig
afcijn voordat onafhankelijke zwar-
e regeringen kunnen worden ge-
omd in Rhodesiê en Namibië."
4ar de gehele conferentie (bijge-
wond door 34 landen) had toch een
orkeur uitgesproken voor een
edVredzame oplossing. Ondanks de
(denkingen die er bestaan tegen de
Inerikaanse en Britse bemoeienis
sen besloot de conferentie toch daar
tun aan te geven.
iicces
/lor de Britse regering is dat een
irdig succes, want de Afrikaanse
iS den van de Gemenebest hebben
ij» ;lh bij herhaling zeer negatief uitge-
sen over de houding van Engeland
r de kwestie-Rhodesië waar een
q narte meerderheid een zeer kleine
W binke minderheid uit de machtspo-
siies tracht te wippen. De Afrikanen
vilden dat de Britten veel meer te-
gn de blanke Rhodesische regering
zu kunnen ondernemen. Deze week
u de leider van de Nigeriaanse dele-
gtie bij de conferentie in Londen:
,Ie Britten staan nu al twaalf jaar
lipeloos hun handen te wringen
rt Rhodesiê betreft." Een delegatie
rai Tanzania gaf gisteren een ver-
De Westduitse president Walter Scheel is bij zijn reis langs enkele
Latijns-Amerikaanse landen aangekomen in Mexico. Hier wandelt
hij met de Mexicaanse president Lopez Portillo en een met ere
metaal versierde militair over het vliegveld.
WASHINGTON (AFP) De Amerikaanse oliemaatschappij
Gulf probeert te voorkomen dat het Amerikaanse Huis van
Smt hPhhpï 2^12 tanden afgevaardigden documenten publiceert die betrekking hebben
veel kritiek op Engeland, zij nemen <>P een internationaal uraniumkartel. De Canadese ambassade
- In Washington stelde vla het ministerie van buitenlandse zaken
pogingen ln het werk in dezelfde richting. Vertegenwoordigers
van Gulf werden eergisteren gehoord door een subcommissie
van het Huls.
klaring uit waarin bijna sarcastisch
werd gevraagd: „Gelooft de Britse
regering dat het leger van (Rhode-
sië's premier) Smith ontwapend kan
worden door middel van onderhan
delingen, bij de huidige druk of een
nog grotere druk?" Zonder een ont
wapening van het Rhodesische leger
is een verandering in de regering
zonder betekenis, aldus de Tanzani-
aanse verklaring.
Boycot
Woordvoerder Harman zei dat de
Gemenebest-conferentie het nog
niet helemaal eens was over de wijze
waarop de druk op blank Rhodesiê
het de Britten met name kwalijk dat
dezen niet harder optreden tegen
bedrijven die de economische boy
cot tegen Rhodesiê ontduiken. Zo
werken Britse bedrijven bijvoor
beeld mee aan de levering van olie
aan Rhodesiê. Engeland heeft twee
maanden geleden een onderzoek in
gesteld naar deze ontduiking, maar
dat heeft tot nu toe niet tot maatre
gelen geleld. De Zambiaanse presi
dent Kaoenda merkte daar deze
week schamper over op: „Engeland
onderzoekt nu al maanden maar kan
maar niets vinden. Ik heb twee we
ken gezocht en kan nu al oliemaat
schappijen voor de rechter
brengen."
De zaak kwam vorige maand ln de
openbaarheid toen een van de groot
ste producenten van kerncentrales,
Westlnghouse, Gulf ervan beschul
digde, aan het hoofd te staan van een
internationaal concern dat de prijs
van uranium zou hebben opgedre
ven. De prijs van geconcentreerd
uraniumerts (gele koek) bedroeg ln
1972 zes dollar per (Engels) pond en
is Inmiddels opgelopen tot ongeveer
42 dollar.
1 tlEL AVIV (UPI) De Israëlische
le kabinetsformateur Menachim Be-
pi heeft de democratische hervor-
rangspartij Dash van Jigal Jadin
eei ultimatum gesteld waarin deze
p.Ttlj voor midden volgende week
em besluit over al of niet toetreding
trt een regering met Begins Likoed-
pirtij, moet hebben genomen. Begin
nil namelijk zijn nieuwe regering op
2) juni rond hebben. De partij van
,J&din heeft beloofd maandag of
rinsdag te zullen antwoorden. Op
°Jj|4rie punten bestaat nog verschil
lussen beide partijen: de benoeming
van Mosje Dajan tot minister van
.buitenlandse zaken, het recht van
veto voor de Dask over de vestiging
00 van Joodse nederzettingen op bezet
gebied en de territoriale concessies
^Jjbij vredesonderhandelingen met de
Araberen. Begin heeft Jadin en zijn
partij eigenlijk niet meer nodig. Hij
is al jeker van een parlementaire
meede-heid van 61 zetels van de 120,
omdat twee religieuze partijen zich
bereidhebben verklaard aan de coa
litie dtel te nemen. Maar Begin wil
fo.jzijn kdjinet liever een wat bredere
'basis ©ven.
ILONDIN (Reuter) De Portugese
oud-miiister van arbeid, Jose Igan-
iCio da Costa Martins is in Angola
cnggearreaeerd omdat hij betrokken
'zou zin geweest bij de mislukte
L staatsg-eep tegen de Angolese presi-
isadent. Agostinho Neto, twee weken
Igeledei. Dit is gisteren bekendge-
Jjj maakt door het Angolese persbu
reau /ngop.
a tf Costa Martins verblijft ln Angola als
nst, advlstur van het ministerie van ar-
ree) beid ii Loeanda. In 1974 en 1975 had
!eDihiJ ziting ln het portugese kabinet.
Regeringskringen in Libanon;
BEIROET (AP) Onder druk van Syrië hebben de
Palestijnen in Libanon zich voorlopig akkoord ver
klaard met een beperkte aanwezigheid van gewapen
de Palestijnse guerrillastrijders in de vluchtelingen
kampen in Libanon. Dit werd althans door goedinge-
lichte regeringskringen in Beiroet bekend gemaakt
Voordat in 1975 de burgeroorlog in
Libanon uitbrak hadden de guerril
lastrijders de eigenlijke leiding in de
kampen volledig in handen. Tot on
genoegen van rechts in Libanon die
tijdens de oorlog dan ook een aantal
Pelstijnse kampen met de grond ge
lijk maakte. Rechts in Libanon heeft
zich altijd verzet tegen de verregaan
de bewapening van de Palestijnse
kampen en er bij de Libanese rege
ring meermalen op aan gedrongen
deze kampen te ontmantelen.
Volgens de zegslieden zou het voorlo
pige akkoord, dat door Syrië is uitge
werkt, er ln grote lijnen als volgt
uitzien:
Het stationeren van Arabische
(lees Syrische) vredestroepen
rond alle Palestijnse kampen met
het recht de kampen binnen te
gaan als dit gezien de veiligheid-
stoestand nodig zou zijn.
Het vredesleger zou dan toezicht
moeten houden op het verwijde
ren van alle zware wapens uit de
kampen, waarin in totaal onge
veer 150.000 Palestijnen zijn on
dergebracht.
Lichte wapens met een defensief
karakter mogen in het kamp
blijven.
De Libanese regering van presi
dent Elias Sarkis ziet af van haar
els dat er per duizend vluchtelin
gen slechts zeven guerrillastrij
ders lichte wapens mogen dragen
in de kmapen.
De Libanese regering zal de volle
dige soevereiniteit uitoefenen
over de kampen. Als de Libanese
veiligheidstroepen weer in functie
zijn zullen zij het recht hebben de
kampen binnen te gaan en daar te
patrouilleren om de rust en orde
te verzekeren.
Het compromis zou tot stand geko
men zijn via de bemiddeling van de
Syrische minister van buitenlandse
zaken Abdoel Halim Khaddam, die
besprekingen heeft gevoerd met Sar
kis en Palestijnse leiders. „De bete
kenis van de regeling ligt hierin dat
de kampen op deze manier geen
staat in d? staat blijven, die buiten
de machtsfeer van de Libanese rege
ring zou vallen," aldus een zegsman,
die aan de andere kant vond dat de
Palestijnse guerrillabeweging hier
mee niet onmogelijk werd gemaakt.
In de overeenkomst zou geen mel
ding gemaakt zijn van de kwestie
rond de stad Tyrus, waar Palestijnse
commando's nog steeds de macht in
handen hebben. Hier zijn eenheden
van het „Afwijzingsfront" (dat geen
overleg met Israël wil en waar het
Volksfront van George Habasj een
voorname rol ln speelt) ln gevechten
gewikkeld met troepen van de pro-
Syrische Al Saika commando's.
Rechter George Hart, die de zaak
heeft onderzocht zonder de docu
menten vrij te geven, heeft gezegd
dat het kartel, waarin de voornaam
ste uraniumproducenten ln de we
reld zijn vertegenwoordigd, is ge
vormd op een bijeenkomst in Parijs
ln 1972 met het doel „een oplossing
te vinden voor een situatie van over
produce tegen lage prijs". In Juni
van datzelfde Jaar werd In Johannes
burg een overeenkomst gesloten,
waaraan ook Canadese bedrijven
deelnamen.
De overeenkomst zou ten doel heb
ben gehad, onafhankelijke produ
centen van kerncentrales, waaron
der Westlnghouse, van de wereld
markt te verdrijven. Gulf heeft, vla
zijn deelneming ln General Atomic,
zelf belangen ln de reactorbouw.
Maar de oorspronkelijk riante order
portefeuille van dit bedrijf smolt in
enkele Jaren geheel weg door een
combinatie van economische moei
lijkheden bij Amerikaanse elektrici
teitsbedrijven en technische moeilij
kheden bij de bouw van General
Atomlc's eerste reactor van commer
ciële omvang, in Fort 8t. Vraln.
Het in Johannesburg gevormde in
ternationale uranlumbureau heeft,
in de spaarzame gevallen dat het ln
de publiciteit kwam, altijd volgehou
den dat het uitsluitend marktver
kenningen deed.
Anders dan bij olie het geval ls, kan
de prijs van uranium sterk verhoogd
worden zonder dat daardoor econo
mische ontwrichting optreedt. De
grondstofprijs werkt namelijk maar
voor enkele procenten door ln de
prijs van de elektriciteit die uitein
delijk door een kerncentrale wordt
geleverd. De rente op geïnvesteerd
kapitaal maakt het grootste deel van
de stroomprijs uit. Verder zijn de
kosten van uraniumverrijking en
verwerking tot brandstofstaven elk
van de zelfde orde van grootte als de
kosten van het uranium zelf.
TORONTO (Reuter) Bij algeme
ne verkiezingen ln de Canadese pro
vincie Ontario ls de conservatieve
partij de grootste gebleven. In het
parlement kregen de conservatieven
58 van de 125 zetels. Dat betekent
dat premier William Davis zijn rege
ring kan voortzetten, maar dan wel
met een minderheidsregering. Op de
tweede plaats kwamen de Liberalen
met 34 zetels. ZIJ streefden de Nieu
we Democratische Partij, die vijf
zetels verloor en nu op 33 staat,
daarmee voorbij.
door Herman Amelink
MADRID Meer dan een uur voor de vergadering begint zit de zaal al half vol. leden van de
Club Convergencia, een vereniging die me een Spaanse versie lijkt van een comité voor
winteravondlezingen. Het zijn op het eerste gezicht mensen uit de gegoede burgerij met hun
wat roder, radicaler kroost.
Tegen aanvangstijd is de zaal over
vol. Ongeveer zeshonderd mensen
ln een ruimte waar driehonderd al
veel ls. De temperatuur loopt op tot
ver boven de dertig graden.
Als twintig minuten later nog nie
mand heeft plaatsgenomen achter
de lange groene tafel op het podi
um. onstaat er ln de zaal als vanzelf
ritmisch geklap: het 8paanse qui-
valent van „Eén, twee, drie. vier,
komt er nog wat van!"
Dan komen ze binnen. Vertegen
woordigers van zes politieke partij
en die met elkaar ln debat zullen
gaan. De lampen voor de televisie-
campera's worden opgedraaid.
Breed grijnzend zitten de heren
achter de groene tafel, terwijl de
fotografen hun werk doen. Een po
litiek debat is nog een gebeurtenis
ln Spanje, waar veertig jaar alleen
monologen te horen waren.
Keukenwekker
De voorzitter verklaart omstandig
dat hij deze avond onpartijdig zal
zijn. Hij stelt voor alle sprekers
eerst tien minuten het woord te
geven. Een keukenwekker die hij
heeft meegebracht, wordt opge
draaid om te voorkomen dat één
van de zes heren ongemerkt over de
schreef des tljds gaat.
De eerste spreker is Jose Pedro
Perez-Llorca, lid van de Volkspar
tij, één van de partijen die behoort
bij de Unie van het Democratisch
Centrum (UCD). De vermoeid kij
kende man blijkt een matig spre
ker. „Wanneer het centrum sterk
uit de verkiezingen komt, dan is
dat een garantie voor een even
wicht tussen de ideologieën van
links en rechts", zo betoogt hij.
Zoals van een centrumpoliticus te
verwachten is, zet hij zich af tegen
links én rechts. Links verwijt hij
revolutionaire veranderingen te
willen die Spanje nog niet aan kan.
Rechts wrijft hij onder de neus uit
te zijn op behoud van het oude
systeem. De UCD is de partij die
het sociologisch centrum politiek
vorm wil geven, zo besluit hij.
Geen kloof
De baardige vertegenwoordiger
van de onafhankelijk opererende
Christendemocratische equipe, de
CD, Jose Maria Gil Robles jr.. kijkt
heel wat enthousiaster uit zijn
ogen. Hij begint met een uithaal
naar de UCD die op dezelfde kie
zers mikt als zijn partij. „Niet de
koning is de motor van de demo
cratie geweest, zoals de UCD dat
wil doen geloven, maar het volk. De
monarchie moet boven de partijen,
bulten de politiek blijven. Het cen
trum doet het voorkomen alsof het
de twee onverzoenlijken moet ver
zoenen. Iemand die democraat is,
accepteert alle politieke richtingen
en schermt niet met de kloof tussen
twee Spanjes." Gesteund door het
applaus gaat Gil Robles verder:
„We hebben geen Suarez als ridder
van ons volk nodig!"
Na hem komt Hermosilla. verte
genwoordiger van de rechtse
Volksalliantie, aan het woord. Voor
het geval iemands uiterlijk iets
over zijn politieke kleur kan zeg
gen: hij heeft een vrij kort, gezet
figuur, en de nek van een Spaanse
stier. Hij wil niet veel veranderen
aan het huidige maatschappelijk
bestel. Voortbouwen op de verwor
venheden van het verleden, noemt
hij dat. Hij legt de nadruk op de
eenheid van de Spaanse natie, wat
hem op luid geloei uit de Intens
meelevende zaal komt te staan.
Achter mij steekt een man spon
taan de tot voor kort verboden Bas-
kische vlag omhoog.
Socialisten
Van Hermosilla verhuist de enige
nog werkende microfoon naar Raul
Morodo, tweede man in de socialis
tische Volkspartij (PSP). Hij heeft
kennelijk een aanzienlijke aan
hang tn de zaal zitten want nog
voor hij gaat spreken krijgt hij een
lang, donderend applaus. Morodo
bepleit een neutrale buitenlandse
politiek. Spanje moet zich niet bij
het westen aansluiten, waarin een
land als West-Duitsland, dat gedo
mineerd wordt door grote kapita
listische ondernemingen die ge
steund worden door de sociaal de
mocratische regering van Schmidt
en Brandt De steek onder water is
voor alle goede verstaanders duide
lijk: Morodo zet zich af tegen de
grote socialistische broer, de PSOE
die heel goede relaties met de West
duitse sociaal-democraten heeft
Als na hem de communist Sanchez
Montero aan het woord komt, lijkt
het of de man op een te laag toeren
tal staat. Terwijl de andere spre
kers proberen zoveel mogelijk te
zeggen voordat het wekkertje be
gint te ratelen, spreekt hij met een
diepe bromstem op halve snelheid.
Hij zegt blij te zijn dat hij er van
daag bij zit na 16 Jaar in de gevan
genis te hebben doorgebracht. Ge
ruststellend meldt Montero de zaal
dat de door zijn partij gewenste
nationalisatie van de produktle-
mlddelen niet betekent dat
iedereen zijn privé-bezit kwijt
raakt. Ook kleine particuliere on
dernemingen mogen best bijven als
de meerderheid van het Spaanse
volk dat wil. Veertig jaar franquls-
tische communistenvreterij maken
zijn bezwerende opmerkingen wel
nodig.
De fel en snel sprekende Javier
Solana van de socialistische Arbei
ders partij (PSOE) sluit de rij. HIJ
betrekt zowel de nieuwe te kiezen
Cortes als de economische situatie
in zijn verhaal. Fundamentele ver
anderingen in de economie zijn
hard nodig. „Vele anderen willen
dat ook maar ze staan er niet voor,"
aldus Solana. Een opmerking waar
mee hij gemakkelijk een open
doekje haalt. Hij besluit zijn toe
spraak met de voor een socialist
wel heel nationalistische kreet:
„Spanje heeft niet de plaats die het
toekomt in de wereld!" Luid
applaus.
Spijt
Of de heren elkaar ook wat te vra
gen hebben, informeert de vooralt-
ter. Kunnen Jullie nu niet eens zeg
gen dat jullie spijt hebben van het
verleden, vraagt de socialist Moro
do aan Hermosilla van de VolksalU-
antie. De man maakt zich met een
wat omslachtig verhaal van de
vraag af en Introduceert terloops
nog een nieuwe term ln het Spaan
se politiek Jargon: de Cortes moet
een reformerend parlement wor
den. Er moeten hervormingen ko
men zonder dat de staatsstructuur
als zodanig ter discussie wordt
.gesteld.
De onervarenheid met een politiek
forum wreken zich als de zaal na
ruim twee uur het woord krijgt. De
situatie wordt chaotisch omdat
blijkbaar ledereen wel wat te vra
gen of te zeggen heeft Er wordt
Ynet microfoons gerommeld, men
sen stellen vragen zonder micro
foon zodat de vrBgen niet gehoord
worden door het forum. Steeds
meer mensen verlaten de vergade
ring die als een nachtkaars uitgaat.
ooi
door Victor Zorza
Een vorm van „Russisch nazisme" kan zich in de Sowjet-Unie ontwikkelen
tensij het Westen iets doet om het te voorkomen. Dit is de conclusie van een
ervaren Sowjet-journallst die zich met politieke wetenschappen bezig
houdt. Hij heeft van zijn bevoorrechte positie in de flowJet-Unie gebruik
afgemaakt qm een studie te maken van de wijze, waarop zijn land zich
vennoedelijk zal ontwikkelen.
IjWen Jaar reisde hij door de 8owjet-
Unle, sprak met honderden mensen. publl-
delceerde artikelen in de officiële Sow jet-pers
maar uiteraard niet over het politiek
delcate onderwerp, waarover hij met zo
veel kennis van zaken zou kunnen schrij
ve». Nu kan dat wel, want dr. Alexander
Jaaow ls in het Westen.
tij meent dat het Westen de middelen
fft om het ergste te voorkomen en om de
:ame ontwikkeling te bevorderen
va.i een alternatief systeem, maar hij is er
^(«let zeker van dat het Westen bereid zal
M het te doen. „Als Russisch nazisme
;p!i!een voldongen feit wordt en de macht in
D« banden begint te krijgen, kan het te laat
zijn om het proces nog te beïnvloeden",
uldus Janow.
Zijn analyse ls gebaseerd op het bestaan
van een „nieuwe klasse" van bevoorrechte
figuren ln de Sowjet-Unle, maar hij ver
schilt van mening met andere schrijvers,
zoals Trotzky en DJllas, die de nieuwe
klasse zagen als een onwelkom, parasie
tachtig verschijnsel. HIJ bewondert de
nieuwe klasse niet, maar gelooft dat ge
bruik kan worden gemaakt van haar po
gingen, haar bevoorrechte posiUe te hand
haven en op die manier de ontwikkeling
van het Sowjet-systeem ln minder onge
wenste richtingen te sturen.
Onsmakelijk
te behouden en aan de macht te blijven.
Het is de vraag of het mogelijk ls, deze
klasse zodanig te manipuleren dat de za
ken zich ln het voordeel van het Westen
ontwikkelen en ook aldus Janow in
dat van de bevolking van de 8owjet-Unle.
Een korte samenvatting doet geen recht
aan zijn analyse „Détente na Breznjew",
die gepubliceerd werd door het Instituut
voor Internationale studies (Universiteit
van Califomië, Berkeley). Maar zij vraagt
alle aandacht
Het Janow-modei van het 8owjet-systeem
vloeit voort uit het feit dat de geleidelijke
De reactionaire vleugel van het Sowjet-
communisme, de „kleine Stalins", die nog
in bepaalde delen van de Sowjet-Unle
machtsposities bekleden, vormen een be
dreiging voor het „centristische" leider-
sch$p, dat zich onder Breznjew heeft ont
wikkeld. De „centrlsten" kunnen deze be
dreiging alleen de baas blijven als zij sa
menwerken met de managers van de tech
nocratie. Het belang van de managers bij
economische doelmatigheid kan voor hen
een reden zijn om een politiek van „déten
te" te steunen, die hun de begeerde tech
nologie verschaft. Daardoor zou de nieuwe
klasse ln staat worden gesteld om gemak-
vioen voorc uit net icit aai ue Keic»ucuj*c kelllker toeeani? te krtlëen tot luxe mede
Er ls iets onsmakelijks bij de gedachte om
de nieuwe klasse te helpen haar privileges
in de afgelopen Jaren de nieuwe klasse een
nieuw belang heeft gegeven bij het hand
haven van haar voorrechten. Het misluk
ken van „détente" zou leiden tot vervan
ging van het huidige „centristische" leider
schap van Breznjew door een communis-
tlsch-natlonallstisch bewind, dat een Isola
tionistische politiek zou volgen en tot de
vestiging van een Russisch nazi-systeem
zou kunnen lelden. Het zaad voor dit sys
teem werd al uitgestrooid voordat de com
munisten aan de macht kwamen.
en reizen daarheen, die
bij de geprivilegeerden in de Sowjet-Unle
zeer hoog staan aangeschreven
Diep vallen
De politieke macht van de leden van de
Sowjet-ellte onder 8talin kon hun op elk
gewenst ogenblik worden ontnomen. Hoe
hoger zij ln aanzien stegen, des te dieper
konden zij vallen, vaak met een kogel in
het achterhoofd. Hoewel Chroestsjew een
eind maakte aan de terreur, leidde zijn
hervormlngsdrang tot onzekerheid ln een
bureaucratie, waarvan de leden werden
beoordeeld naar resultaten en vaak hun
positie verloren omdat zij faalden. Onder
Breznjew herstelde de bureaucratie zich,
posities werden weer zekerder en ook een
hogere leeftijd was geen bezwaar meer. De
gemiddelde leeftijd van hoge leiders, die
onder Stalin tussen de 30 en 40 lag, is nu 60
tot 70.
De officials die nu in de gehele 8owjct-
s truc tuur macht uitoefenen, welke leeftijd
zij ook hebben, willen niet alleen hun posi
ties behouden voor hun hele leven, maar
doen ook al hun best om hun kinderen aan
een belangrijke positie te helpen. ZIJ sla
gen daar beter ln dan onder Stalin en
Chroestsjew. De onzekere elite van vroeger
is langzamerhand een aristocratie met erf
opvolging aan het worden.
De aristocratie kan haar positie echter
alleen veilig stellen door de macht van de
hoogste leiders ln het Kremlin te beper
ken, zoals de baronnen uit feodale tijden
moesten vechten om de macht van de
koningin te beperken, ter vergroting van
eigén macht en veiligheid. Zulke pogingen
om de macht van de centrale autoriteiten
ln te perken, die ondernomen worden in
het eigenbelang van de nieuwe klasse,
kunnen uiteindelijk meehelpen om de ge
hele bevolking te betrekken ln een liberali-
sa tie proces. Daarom gelooft Janow dat het
Westen de nieuwe klasse moet helpen om
haar eigen autoriteit te versterken, hoe
onsmakelijk dit op het eerste gezicht mag
lijken. Het zou echter in het belang zijn
van het liberallsaüeproces op lange ter
mijn, omdat daar een bewind uit tevoor
schijn kan komen dat bereid zou zijn om
binnen een internationaal systeem samen
te werken.
Over dit onderwerp is in het Westen al veel
geachreven. Het ls echter de eerste keer
dat een analyse van deze soort van een
Russische schrijver afkomstig ls, die ge
bruik maakt van de ervaring en het mate
riaal, dat hij ln de 8owjetrUnie heeft opge
daan en verzameld om kracht bij te zetten
aan zijn conclusies en aanbevelingen. Ja
now verdient grote aandacht.
