Een zwarte pop niet genoeg
leesinstaptoets
De tekening van een lezer
Clausule veroorzaakte
record-zoutafvoer Rijn"
afgebroken partd
Scholen met buitenlandse kinderen voor grote problemen
Minder auto's op afbetaling gekocht
Stabiele sfeer
leuke dingen voor die mensen
overstappen
in de roos
bezuinigen
logé
de duurste
WOENSDAG 1 JUNI 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
door Piet Hagen
AMSTERDAM Nederland is een multi-raciale samenleving en
de scholen ondervinden dat in toenemende mate. In Amsterdam-
Bijlmermeer is een derde van de leerlingen in het kleuter- en
lager onderwijs van buitenlandse komaf. Op sommige scholen is
zelfs tweederde van de leerlingen afkomstig uit andere landen.
Volgens Henry Dors, team-leider van de schooladviesdienst in de
Bijlmer, is veel meer hulp nodig bij de opbouw van een multi-
raciale maatschappij. „Wie die hulp nu weigert legt de kiem voor
onoverbrugbare sociale en etnische verschillen," waarschuwt hij.
Henry Dors was een van de sprekers
op de onlangs In de Bijlmer gehou
den vergadering, waar geprotesteerd
werd tegen de vermindering van het
aantal extra leerkrachten. Minister
Van Kemenade wil de hulp aan de
Bijlmer-scholen terugschroeven
naar het niveau waarop andere scho
len met soortgelijke problemen ook
zitten. Hoewel de minister zijn maat
regel enigszins heeft versoepeld,
dreigt de gemiddelde klasse-grootte
in augustus toch verhoogd te worden
van achttien tot bijna twintig. Van
daag wordt in Amsterdam opnieuw
een demonstratie gehouden, ditmaal
tegen de aangekondigde verminde
ring van het aantal extra leerkrach
ten voor niet-Nederlandstalige kin
deren. Naar aanleiding van dit alles
spraken wij met Henry Dors.
Dors is zelf afkomstig uit Suriname.
In 1959 emigreerde hij naar Neder
land. Hij werd onderwijzer in
Utrecht en studeerde intussen peda
gogiek. In 1970 keerde hij terug naar
Suriname. Weer een jaar later emi
greerde Dors met zijn gezin voor de
tweede maal. Na zoveel jaren in Ne
derland kon hij moeilijk weer wen
nen in Suriname. Sinds 1971 is Dors
teamleider van de schooladvies
dienst in de Bijlmer.
Henry Dors zegt steeds met grote
nadruk dat Nederland een multi-
raciale samenleving is. Niet overal in
het land is dat even goed zichtbaar.
Maar zeker in de grote steden is het
duidelijk dat de Nederlandse bevol
king steeds meer een gemengd ka
rakter krijgt.
De zorgen van Henry Dors betreffen
in de eerste plaats het onderwijs in
de Bijlmer, maar blijven daartoe
niet beperkt. Zijn verhaal slaat net
zo goed op scholen met buitenlandse
kinderen elders in het land. En het
geldt niet alleen voor het onderwijs,
maar ook voor het welzijnswerk.
De Bijlmer is een nieuwe stad, zon
der traditie. De mensen komen uit
alle windstreken en zijn min of meer
toevallig in deze satellietstad van
deel B handleiding
Amsterdam terechtgekomen. Vooral
voor de vele buitenlandse arbeiders
en Surinamers is de Bijlmer een
vreemde omgeving. Daar komt bij
dat de lagere inkomensgroepen
sterk vertegenwoordigd zijn. Eén op
de vijf bewoners vraagt huursubsi
die. Het aantal werkende vrouwen is
in vergelijking tot de rest van het
land zeer hoog: vier van de tien.
De Bijlmer heeft ook een erg vlotten
de bevolking. Ruim een kwart van
de mensen verhuist binnen een jaar.
„Het grote probleem van elke huis
arts is zijn kaartenbak," zegt Dors.
En wat de scholen betreft: „Stel je
voor wat het betekent dat je aan het
eind van het schooljaar een klas
hebt die voor 25 procent uit andere
kinderen bestaat. Juist in het Neder
landse systeem waarin de samen
hang van de klas zo belangrijk is."
Doorstroming
De snelle doorstroming van de be
volking blijkt ook zijn weerslag te
hebben op de mensen die werken in
het onderwijs en in de welzijnssec
tor. Een paar jaar houden ze het vol.
Dan zijn ze afgebrand, zegt Dors.
„Het is een slijtageslag. Ik ben een
van de weinigen.die hier al zes jaar
zitten."
Het is waar dat de Bijlmer heel wat
extra voorzieningen heeft gekregen.
Meer dan probleemscholen elders in
het land. Is het dan niet redelijk dat
de Bijlmer een stapje terug doet om
die andere scholen wat meer soelaas
te bieden? Geldt dat ook niet voor
de gelijkschakeling van Amsterdam
bij de toekenning van leerkrachten
voor niet-Nederlandstaligen? Dors
en zijn medestanders vinden van
niet. De extra mankracht, die nu
beschikbaar is, is het minimum.
„Het is slechts voldoende om de
problemen zichtbaar te maken en te
beheersen. Het is onvoldoende om
ze op te lossen." En hoe moet het
dan met die scholen in Den Haag of
Rotterdam? Die hebben ook meer
hulp nodig, zegt Dors.
Henry Dors heeft principiële kritiek
Illustratie uit een van de brochures van de schooladviesdienst in
Amsterdam-Bijlmer (adres: Kralenbeek 77).
op het Nederlandse beleid ten aan
zien van buitenlandse en Surinaam
se kinderen. De eerste fout is dat de
hulp gebaseerd wordt op het percen
tage kinderen dat niet-
Nederlandstalig is. Alsof alleen zij
extra hulp nodig hebben. Alsof het
alleen gaat om een intellectueel pro
bleem van kinderen die (nog) moeite
hebben met de vreemde taal.
Sociaal probleem
Dors: „De regering ziet onvoldoende
dat het hier gaat om een sociaal
probleem. Ook de Nederlandse kin
deren moeten leren om te gaan met
„vreemde" kinderen. En niet alleen
de kinderen moeten leren elkaar te
verstaan, ook de ouders moeten el
kaar leren waarderen, en dat is even
eens een taak van de school. Dat
betekent dat je niet kunt volstaan
met een halve of een hele leerkracht
toe te kennen voor opvang van de
niet-Nederlandstaligen. Je moet de
hele school helpen in dat proces van-
integratie."
Een tweede fout die Dors signaleert
is de tijdelijkheid van de getroffen
voorzieningen. De toekenning van
leerkrachten voor niet-
Nederlandstalige kinderen geldt in
eerste aanleg voor twee jaar, daarna
wordt de hulp verminderd. Kin
deren die twee jaar op een Neder
landse school zitten worden geacht
goeddeels te zijn aangepast. Na het
vierde jaar wordt de hulp in principe
helemaal beëindigd.
Dors: „Als men bereid was kennis te
nemen van bij voorbeeld de Engelse
literatuur over multiraciaal onder
wijs, zou men kunnen weten dat dit
proces van integratie niet in een
paar jaar bekeken is. Daar gaan
minstens twintig, dertig jaar mee
heen. Als je alleen kijkt naar de
verblijfsduur in Nederland ben je
kortzichtig. Een Turks kind kan in
Nederland geboren zijn en al Jaren
op een Nederlanderse school zitten,
maar dat garandeert niet dat hij
zich in Nederland geaccepteerd
voelt. Daarvoor is een langdurige
beïnvloeding nodig, zowel van de
buitenlanders als van de Nederlan
ders. Niet voor niets heeft het minis
terie van CRM onlangs een
werkgroep ingesteld om te praten
over de eigen problematiek van de
„tweede generatie" van Surinamers.
dat zijn dus de hier geboren kinde
ren van geëmigreerde Surinamers.
Ze kennen Suriname niet, ze hebben
geen gemeenschappelijke herinne
ring aan het verleden zoals hun ou
ders. Ze moeten toegroeien naar een
nieuwe cultuur."
Die nieuwe cultuur zal geen exclu
sief Nederlandse mogen zijn. Daar
om moet de school alles doen aan
verbreding van het onderwijs. Het
begint bij eenvoudige dingen: zor
gen dat er ook zwarte poppen in de
poppenhoek te vinden zijn, platen
aan de muur hangen waarop ook
gekleurde mensen zijn afgebeeld,
ook eens Turkse of Surinaamse mu
ziek laten horen.
Maar er is veel meer nodig om kinde
ren een eigen identiteit te laten vin
den. Nu is het nog zo dat zij in het
Nederlandse onderwijs voorname
lijk westerse en blanke idealen en
helden tegenkomen. Zelfs als een
verhaal verteld wordt over de oer
wouden is de held nog blank: Tar-
zan. Dat betekent jdat er ook ander
lesmateriaal nodig is.
Dors: „Je merkt het als kinderen een
tekening maken. Dan zie je een
zwart kind blanke mensen tekenen.
Ze durven hun poppetjes niet zwart
in te kleuren of met kroeshaar uit te
dossen. En als ze het al doen bestaat
de kans dat hun ouders vragen:
„waarom heb je dat zo lelijk gete
kend?" Uit dit voorbeeld blijkt al
hoe belangrijk het is dat je de ou
ders erbij betrekt."
•Het zal niet makkelijke zijn om 'de
overheersing van de Nederlandse
cultuur' te temperen. Dors: „Het is
niet voldoende als er een zwarte pop
in de poppenhoek ligt, het is het
absolute minimum. Je moet zorgen
dat er op school cultuurvoorwerpen
zijn uit andere landen, je moet elke
dag met andere landen bezig zijn, er
moeten projecten worden gedaan
waarin verschillende culturen zijn
terug te vinden, op elke ouderavond
moet iets zichtbaar zijn van die ver
scheidenheid."
Van een onzer verslaggevers
RIJSWIJK In februari liep de zoutafvoer door de Rijn op
tot de nieuwe recordwaarde van 650 kilo per seconde. Dat
blijkt een direct gevolg te zijn van een niet gepubliceerde
clausule in het ministersakkoord van april vorig jaar om de
zoutlozingen juist te verlagen. Deze onthulling doet ir C. van
der Veen, directeur van de Amsterdamse gemeentewaterlei
dingen, in een nabeschouwing over de interparlementaire
Rijnconferentie in het vakblad H20.
Op de dag vóór de ministersconfe
rentie, schrijft ir Van der Veen,
vaardigde de prefect van het de
partement Haut-Rhin een decreet
uit dat de Franse kalimijnen ver
bood, hun zoutlozing te leiden via
bufferbekkens in Fessenheim. Uit
een latere verklaring van de mi
nister van milieuhygiëne van de
Duitse deelstaat Baden-
Würtemberg bleek dat uit die
zoutbekkens tien tot twaalf kilo
zout per seconde de doorlatende
ondergrond inlekte en zo Duits
grondwater verziltte. Het buiten
gebruik stellen van de bekkens
was een Duitse voorwaarde om
met het zoutverdrag akkoord te
kunnen gaan. De betreffende hoe
veelheid zout komt nu in de Rijn
terecht, aldus ir Van der Veen.
Volgens ir H. M. Oudshoorn van
het ministerie van verkeer en wa
terstaat in Den Haag ligt de zaak
iets anders. Het zout dat uit het
bufferbekken lekte, kw&m, zij het
met enige vertraging, toch ook in
de Rijn terecht. Nederland was
daarom met de Duitse voorwaar
de akkoord gegaan.
Rimpel
Maar dan blijft over dat het buf
ferbekken zijn eigenlijke functie
niet meer vervult. Het reduceerde
piekbelastingen bij lage wateraf
voer en smeerde in het algemeen
een vijfdaagse weekproduktie uit
over een zevendaagse lozingsperi
ode, schrijft ir Van der Veen.
Daardoor zijn de waterleidingsbe
drijven ook, na veel speurwerk,
achter de affaire gekomen: het
begon eind vorig jaar op te vallen
dat in het gemeten zoutgehalte
van de rivier om de zeven dagen
een rimpel" werd aangetroffen
die vroeger niet voorkwam. Die
blijkt nu terug te voeren tot de
weekendstilte in de Elzasser kali
winning. Dit betekent dat, ook al
zou de totale zoutafvoer niet door
de maatregel worden be' nvloed,
de piekconcetraties hoger zullen
uitvallen.
Dat had vermeden kunnen
worden, aldus Van' der Veen, door
de bodem van die bekkens af te
dichten en ze daarna weer in ge
bruik te nemen. „Of men daaraan
heeft gedacht, is niet bekend." De
Internationale werkgroep van
Rijnwaterleldingbedrijven IAWR
heeft de Franse regering een ver
zoek in deze richting gedaan.
Het geheimzinnige Frans-Duitse
onderonsje toont voor ir Van der
Veen opnieuw aan „hoe bitter no
dig het is, te weten wat er gebeurt
aan de bron van de verontreini
ging". Het gaat hem daarbij niet
alleen om zout, maar om alle twij
felachtige stoffen die op de rivier
worden geloosd. Maar een inven
tarisatie van lozingen was zelfs
voor de interparlementaire confe
rentie kennelijk een te hete aar
dappel. Van der Veen vraagt zich
af of dat houdbaar is. Blijft men
verstoppertje spelen, dan gaan
waarschijnlijk de actiegroepen
wel inventariseren. Hun gegevens
zullen dan onvolledig en soms on
juist zijn, maar op de duur toch
afdwingen dat de Juiste gegevens
op tafel komen.
Van een verslaggever
DEN HAAG In het eerste kwar
taal van dit jaar zijn, in vergelijking
met de overeenkomstige periode
van vorig jaar, minder personenau
to's aangeschaft op afbetaling of
met huurkoopcontracten. Dat blijkt
uit gegevens van het CBS over het
consumptief crediet.
Gedurende januari, februari en
maart van dit Jaar zijn voor het
aanschaffen van personenauto's af
gesloten 24.100 afbetalings- en huur
koopcontracten, tegen 27.850 in het
eerste kwartaal 1976. Het totaal gefi
nancierde bedrag was, ondanks het
geringere aantal in dit jaar, in beide
kwartalen even hoog, namelijk 225
miljoen gulden.
Tekeningen. bj£ voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent, Postbus 859, Amsterdam.
Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon.
HET WEER door Hans de Jong
i i ,L'.
Het weer in West-Europa blijft
droog. De stabiliteit wordt beli
chaamd door een hoge drukge-
bied boven de Britse Eilanden.
Luchtdruk gistermiddag in
Noord-Engeland 1032 millibar.
Die hoge druk houdt fronten
met regen (Zweden), hagel en
natte sneeuw (Finland) en een
paar buien (Denemarken) bui
ten de achterdeur. Ook de sto
ring die gistermorgen Moskou in
de buien bracht 23 millimeter
in zes uur tijd kan bij ons
niets aanrichten. Het tot in de
hogere lagen uitgebouwde
maximum het centrum ligt op
tien twaalf kilometer hoogte
ten westen en zuidwesten van de
Hebriden staat er borg voor.
De temperatuur is gisteren iets
hoger geworden met zestien tot
zeventien graden maar vooral
door de straffe noordelijke wind
bleef het in de schaduw erg kil.
Er waren in feite twee klimaten:
een koud voorjaarsweertje en
een stralend zomerweertype op
een luw plekje.
De aangevoerde lucht was zo
droog dat het dauwpunt 's mid
dags zestien graden lager lag
dan de waargenomen tempera
tuurwaarde. Vergeleken met
Alexandrov-Gay tussen Sara-
tow en Astrakan in het Wolgage-
bied gelegen, was dat helemaal
niks. Het dauwpunt, ook nul
graden daar, was niet minder
dan 30 graden lager dan de
waargenomen luchttempera
tuur. In de laagvlakten ten
noorden van de Kaspische Zee
woedden dan ook zandstormen.
Regen en onweren deed het in
noordoost Spanje met 10 milli
meter op het bergstation Logro-
no in het oosten van Castilië.
Voor winterweer kan men te
recht op het Jan Mayen (gister
middag min twee graden bij
noordenwind) en vooral ook op
het eilandje Hopen ten zuiden
van Spitsbergen (min vijf gra
den tijdens sneeuwval).
In Roosendaal is de meitempe-
ratuur gemiddeld over het et
maal juist normaal geweest: 12.6
graden Celsius. De gemiddelde
dagelijkse maximumtempera
tuur representatief voor de mid
dagwarmte bleef met 16.9 gra
den Celsius, één graad onder het
normale niveau. Eenmaal be
reikte het kwik 26 graden (op de
25ste), eerder in de maand vroor
het ook eenmaal vlak bij de
grond. Interessant is de voor
keur van de wind voor de rich
ting noordoost: 53 procent tege
nover twintig en zeventien pro
cent respectievelijk uit zuidwest
en noordwest. De overige vijf
hoofdrichtingen kregen slechts
een tot drie procent. De gemid
delde luchtdruk was met 1015
millibar een millibar onder
normaal.
In de nacht van maandag op
dinsdag heeft het in het noord
oosten van het land sterk gevro
ren. Over vliegveld Eelde werd
het min vijf graden op tien cen
timeter hoogte. Een tijdje gele
den informeerde een lezer in Er-
melo er een sterke nachtvorst in
hartje zomer. Die zou tijdens de
eerste wereldoorlog voorgeko
men zijn in juli. Abonnee G.
Liefers in Wapenveld reageerde
hierop met enkele persoonlijke
herinneringen. Volgens hem
moet het in 1915 geweest zijn.
Het begon op dinsdagnacht op
het noordelijk deel van de Velu-
we langs de hoofdweg Zwolle-
Apeldoorn. Elke nacht vroor het
en dat ging zo door tot zondag
morgen. Toen was alles in Wa
penveld bevroren: bonen, aard
appelen en bloeiende bomen.
Het lijkt me echter niet geheel
zeker of dit nu de gezochte
nachtvorst is. Het zou ook kun
nen zijn dat het hier een zeer
scherpe nachtvorst in juni be
treft: op twintig juni 1915 was
het in Winterswijk 's nachts mi
nimaal een halve graad boven
nul en op de dagen daar omheen
slechts .anderhalf tot vijf graden
boven nul zodat er toen een hele
serie nachten met nachtvorst
mogelijk is geweest.
Abonnee A. Deknatel in Nuis
(Groningen) spreekt over een
nachtvorst in 1921. Rond de
langste dag moet het toen in een
nacht van zaterdag op zondag
zo erg hebben gevroren dat aar
dappelen zwart werden door de
lage temperatuur.
Strandweer
Vandaag veel zon aan zee. Wel
koel tot zeer koel in het noorden
met veertien tot vijftien graden
op de Waddeneilanden waar ae
wind rechtstreeks van de Noord
zee binnenkomt. Die wind be
reikt 's middags kracht vijf. Het
zeewater is nog koud: twaalf
graden. De zee trekt!
Wee rrap porten
van gisteren 17 u
r
Station
weer
temp.
Amsterdam
lieht bow.
De Bilt
licht bcw
Doelen
half bewolkt
Eelde
licht bew
Eindhoven
Don Helder
licht bew.
Rotterdam
Twente
14
Vlissingcn
15
Zd Limburg
16
Aberdeen
17
Athene
22
Barcelona
licht bew.
21
Berlijn
regenbul
12
Bordeaux
Brussel
Frankfort
17
Genève
Helsinki
Innsbruck
13
Klagenfurt
regen
11
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
24
Londen
14
Luxemburg
licht bcw
16
Madrid
Malaga
24
Mallorca
Munchen
Nice
20
Oslo
geheel bew.
15
Parijs
19
Rome
21
Split
22
Stockholm
11
Wenen
half bewolkt
14
Zurich
Casablanca
IS
htanbocl
Tunis
regenbui
23.
Hoogwater donderdag 2 Juni Vllsslngcn
2.47-15.10 HarlngvlleLslulzen 3.04-15.33,
Rotterdam 4.55-17.25, Schevcnlngen
4.00-16.30. IJmulden 4.33-17.03, Den Hel
der 9,02-21.29, HarUngen 11 13-23 40,
Delfzijl 0.42-1.13
De gezlnskaart, waarop een gezin
voordelig met de trein kan reizen,
was tot nu toe alleen voor wettige
echtparen verkrijgbaar. De NS
heeft nu besloten ook de ouders die
niet voor de wet getrouwd zijn, dat
voordeeltje te gunnen.
Niet iedereen is daar blij mee. Wel
al die ouders waarschijnlijk, maar
niet de mensen die zelf bij de
Spoorwegen werken. In De Koppe
ling. het personeelsblad van NS,
legt een personeelslid uit waarom
niet: „Die maatregel zal wel meer
voortkomen uit commerciële mo
tieven dan uit sociale. Nu hoeven
commerciële motieven natuurlijk
niet slecht te zijn. Maar ik vraag me
af, waarom NS verschil maakt tus
sen benadering van NS-
werknemers en de betalende reizi
ger". Het verschil zit 'm hierin,
blijkt uit het vervolg van de brief,
dat een man of vrouw die bij de
Spoorwegen werkt, nooit en te nim
mer voor de gezinskaart in aanmer
king komt zolang hij of zij niet
officieel getrouwd is, ook al houden
ze er een gezin met tien kinderen op
na. Zó ruimdenkend zijn ze dus
blijkbaar toch niet bij de Spoorwe
gen. De briefschrijver kan zich niet
voorstellen dat dit de bedoeling
van zijn werkgever is en besluit als
volgt: „Ik mag dan ook aannemen
dat binnenkort de mededeling zal
verschijnen dat de niet wettig ge
huwde NS-er in aanmerking kan
komen voor uitbreiding van zijn/
haar vervoersfaciliteiten. Zo niet,
dan laat NS zich aardig In de ge-
zins-kaart kijken".
Die briefschrijver kan lang wach
ten. Het antwoord van NS laat
niets te raden over: inderdaad wa
ren er commerciële redenen om de
kaart aan meer ouders te verkopen,
want dat brengt klanten in het laa
tje. Niet als Je de gezinskaart aan
meer personeelsleden verstrekt,
want die krijgen treinvervoer met
korting. Het antwoord is overigens
in wat officiëler termen gesteld:
„Voor vervoersfaciliteiten gelden
andere regels, omdat deze facilitei
ten onderdeel zijn van de ar
beidsvoorwaarden. Voor deze ar
beidsvoorwaarden sluit NS in prin
cipe zo veel mogelijk aan bij de
rechtsregels die in de Nederlandse
samenleving gelden. Met name
wanneer het gaat om het toeken
nen van rechten aan relaties van
een personeelslid, wordt gekeken
naar wat op andere gebieden ge
beurt (zoals sociale wetgeving, pen
sioen e.d.). In deze gevallen is het
formele gehuwd zijn („huwe
lijkscontract") meestal de
rechtsgrond van de faciliteit".
En zo wil NS het houden ook, hoe
wel er toch een heel verschil is
tussen bijvoorbeeld een pensioen,
een werkloosheidsuitkering en zie
kengeld aan de ene kant en een
NS-gezinskaart aan de andere
kant. Niet-getrouwden kunnen in
veel gemeenten trouwens zelfs een
huis krijgen als ze een bepaalde
tijd samenwonen. Toch leuke din
gen voor die mensen, de ge-
zinskaarten, maar dan wel alleen
voor de mensen die geen baan bij
de Spoorwegen hebben.
De serie piktogrammen de blau
we bordjes op de stations, waaraan
je kunt zien waar de w.c. is, de
uitgang, de bagagekluis, het res
taurant en nog veel meer is met
een nieuw exemplaar uitgebreid:
een overstap-piktogram, te herken
nen aan een reiziger met koffer en
een pijltje naar beide richtingen
op alle daarvoorln aanmerking ko
mende plaatsen in het boekje zal
staan. Er wordt althans naar ge
streefd.
(zie plaatje). Om verwarring te
voorkomen: de afbeelding bete
kent niet, dat alle heren met kof
fers onmiddellijk de pijlen moeten
volgen dat zou pas goed verwar
ring geven en evenmin dat het
teken niet voor vrouwen of mannen
zeer koffer bedoeld zou zijn. Het
nieuwe piktogram, meldt De Kop
peling (weekblad voor het NS-
personeel), is in het spoorboekje
opgenomen, en wijst de reiziger er
op dat in bepaalde verbindingen
het overstappen op een 'andere
trein erg gemakkelijk gaat, zonder
trappenlopen. Hoe makkelijk dan
wel? „Het nieuwe piktogram wordt
gebruikt in situaties waar de trein
op hetzelfde perron aan de over
kant staat, ofwel recht tegenover
de aankomende trein, dan wel
schuin daar tegenover. En, nog
makkelijker, waarop dezelfde
plaats gewacht kan worden als
waar bij de aankomende trein
wordt uitgestapt tot de nieuwe
trein komt voorrijden". Uitzoeken
dus maar, want dat staat er natuur
lijk niet allemaal bij in het spoor
boekje. Het staat trouwens niet
eens op alle pagina's, waar zo'n
trappenloze overstap op voorkomt.
Ruimtegebrek op die pagina's, zegt
De Koppeling, maar belooft er bi]
dat de aanduiding volgend jaar wel
Als president Carter toch wil bezui
nigen, moet hij schapen op de ga
zons rondom het Witte Huis zetten;
als die het gras kort houden in
plaats van maaimachlnes, spaart
dat per Jaar zo'n 1400 liter benzine
uit. Met dat voorstel, onderdeel van
een compleet energie-
besparingsplan voor het Witte Huis,
ls een actiegroep uit San Francisco
bij de Amerikaanse president op be
zoek geweest. In hun plan ls ook de
Installering van zonnecollectors op
het dak van het Witte Huls opgeno
men; die zouden de bewoners elke
dag aan ongeveer 2000 liter warm
water kunnen helpen. Verder heeft
de groep een gekoelde „slaapveran-
da" voor de Carters bedacht voor als
het erg warm ls, en zou het presi
dentsgezin volgens hen zonnescher
men moeten laten aanbrengen voor
alle ramen van het huis en dat
zijn er nogal wat.
Overigens zou Carter, als hij de be
sparingsplannen wil uitvoeren, niet
de eerste schapenhoudende presi
dent van de Verenigde Staten zijn:
in de eerste wereldoorlog al liet pre
sident Woodrow Wilson zijn grasvel
den door een kudde schapen bij
houden.
De Jordaches van de gelijknamige
tv-serie schijnen veel kijkers in een
staat van opperst medeleven te
kunnen brengen. In de Zuidafri-
kaanse stad Johannesburg had een
man, die in een t.v.-zaak naar een
aflevering stond te kijken, zich ab
soluut niet meer in de hand. Terwijl
zijn held Tom Jordache op het to
neel van een theater door drie maf
fia-gangsters in het nauw gedreven
werd, raakte de man zo opgewon
den dat hij op het toestel toe rende,
een pistool trok, uitriep „ik zal ze
wel krijgen, Tom!" en een van de
gangsters in de rug schoot dwars
door het scherm heen. De eigenaar
van de zaak weigerde later de naam
van zijn bezoeker te noemen, want
„hij geneerde zich toch al zo ver
schrikkelijk omdat hij zich zo had
laten gaan".
Een zakenrelatie voer je geen bo
terhammen en gras, en de gast die
zich bij de Grafische Inrichting En
schedé Zn in Haarlem heeft
geïnstalleerd is dan ook geen mens,
maar een geit. Het dier is, weet het
Haarlems Dagblad, gewoon het ter
rein opgewandeld, proefde een hap
je mals gras en is toen meteen maar
gebleven. Behalve het smakelijke
groen van de gazons bevalt ook de
grote belangstelling het dier uitste
kend; er ls altijd wel Iemand van
het personeel die een goed belegd
boterhammetje over heeft. Zolang
er niemand om de geit komt, mag
ze blijven logeren.
De Amerikaanse importeur van
Chinese wodka heeft tegen zijn col
lega die het echte Russische spul
invoert, bij de rechter een klacht
ingediend. De „Chinees" eist een
dwangsom van vijf miljoen dollar,
als zijn concurrent niet onmiddel
lijk ophoudt met zijn leugenachti
ge reclame (zoals de klager dat
noemt). Het gaat allemaal om de
geadverteerde prijs van de twee
merken, waarmee de importeurs te
gen elkaar op proberen te bieden.
Maar wie nu denkt dat het om de
laagste prijs gaat. heeft het mis: ze
gaan er allebei prat op de duurste
wodka ter wereld te leveren.
„Nieuw China" houdt vol dat zijn
merk „Grote Muur" het duurste is,
en is woest dat zijn concurrent zijn
„Solichnaja" als de allerduurste
aanprijst. Terwijl Je toch zou ver
wachten dat zich socialistisch en
communistisch noemende staten
het volk Juist aan de goedkoopste
wodka zouden willen helpen.
