Marie weet
77
f 1
e tekening van een 1
lezer
imfci J
HOKJE ZWART MAKEN
flICHTBIJ l
VERDEK
mmentaar
kiezingsstrijd (1)
De verkiezingscampagne van de PPR
kiezingsstrijd (2)
verkiezingen JJ).
5 )s voor al wie plakken wil
sterretje
bijbels
stuur een brief
mooie boel
)AG 14 MEI 1977
BINNENLAND
T rouw/Kwartet5
t hebben de lijstaanvoerders
ïvier grootste politieke partij-
]deze kleine verkiezingsstrijd
Lrschiüen over de grote poli-
waagstukken even opzij gezet
lh gezamenlijk uit te spreken
[at ene, waar zij het zo harte-
elkaar eens zijn en dat de
joon van onze samenleving
'ie vormen: de noodzaak om
S verdraagzaam en voorzichtig
Ikaar om te gaan.
waar: verdraagzaamheid is
fel gebruikt woord en daar-
ok gemakkelijk aan slijtage
evig. Te gemakkelijk en te
i wordt het in de praktijk
;t als een synoniem voor een
en tot niets verplichtende
chilligheid. De dichter Nij-
hof! wist beter hoe een werkelijke,
van leven getuigende levenshouding
dient te zijn, toen hij vroeg twist
met ons, twist niet met mate".
Maar het is duidelijk dat zij die Van
Agt in Nijmegen het spreken onmo
gelijk maakten, Wiegels deur in
Amerongen rood schilderden, het
standbeeld van Troelstra in Den
Haag bekladden of een discussie
tussen de PvdA en WD in
Landsmeer verstoorden zich niet op
zo'n woord kunnen beroepen. Zij
hebben juist de twist - in die positie
ve betekenis ontlopen. Daarom
is Van Agts reactie na het gebeuren
in Nijmegen (,,een fascistoïde
optreden") misschien wel wat zwaar
aangezet, maar daarom nog niet
onjuist.
door Willem Schrama
SCHIEDAM/VLAARDINGEN De verkiezingscampagne van
de Politieke Partij Radicalen kenmerkt zich door Improvisatie.
Toen de campagnebus een Engelse dubbeldekker onlangs
door de Utrechtse politie tot stilstand werd gebracht in afwach
ting van een Nederlands kenteken, wist de Bredase afdeling
(„akslesentrum" heet zulks in PPR-jargon) binnen minder dan
geen tijd een heuse paardetram los te peuteren, waarmee de
werving van kiezers aldaar kon worden voortgezet.
Iels heeft het socialistische
lid Kosto (die slachtoffer
van het Landsmeerse inci-
;evraagd om een rechterlijk
van de Nederlandse Volks-
de partij, die zich ver-
Drdelijk stelt voor de gebeur-
in Landsmeer en als een
vele splintergroepjes aan de
Ie verkiezingen deelneemt.
I onmiskenbaar, dat de NVU
kche trekken heeft en als Kos-
Joelt te zeggen, dat wij ons
Ijk een beetje horen te scha
pet zo'n partij in ons midden,
fijn wij het met Kosto eens.
/zijn conclusie, dat de partij
tien moet worden, delen wij
fdeel is voor een deel op
'ertuiging gegrond, voor een
leel gelden er ook praktische
:gingen. Wat het eerste be-
ij hebben in Nederland een
tditie op het punt van de
voor politieke partijen
rijheid, die zelfs in de zo'
jaren dertig niet is aange-
er noch voor extreem rechts,
ir extreem links maatrege-
it: ..gnomen werden. Dat is dan
afJe"j haakjes misschien nog wel
traf :en reden om het toc^ vrii
een gekoesterde sombere
rdt *van die jaren op een aantal
n te herzien.
Een praktische overweging is, dat
een dergelijk verbod alleen maar de
juridische werkelijkheid van zo'n
partij teniet doet, maar dat daar
mee nog niet de daaraan ten
grondslag liggende mentaliteit is
vernietigd. Het middel zou daarom
wel eens erger dan de kwaal kunnen
zijn. Zo'n verbod kan tot conse
quentie hebben dat de beweging
zich ondergronds voortzet en dan
op geen enkele wijze of anders
uiterst moeilijk te traceren valt;
dat er een sfeer van geheimzinnig
heid wordt geschapen, die nog weer
andere labiele geesten aantrekt.
Is dat misschien een wat „luxe
standpunt", dat voorbij gaat aan
het feit dat heel wat mensen en
groepen beschadigd en gegriefd
kunnen worden door het optreden
van deze splintergroepen? Wij gelo
ven het niet. Dat kan tijdelijk voor
komen, maar op langere termijn
moet zoiets dan maar een uitdaging
worden om ook bij de minder
heidsgroepen in ons land het
eigen bewustzijn te versterken.
Die gecompliceerde en veelzijdig
samengestelde Nederlandse samen
leving, zoals wij die nu kennen,
moet ons ideaal zijn en wij moeten
die zo sterk maken dat de van
binnen komende afwijkingen en
kwalen met lichte medicijnen te
bestrijden zijn.
Toen uiteindelijk de vereiste paple
ren voor de dubbeldekker binnen
waren, bleek het ding naar Neder
landse maatstaven tien centimeter
te hoog. De campagneploeg had dat
euvel al aan den lijve ondervonden,
want enkele dagen tevoren moest
een Limburgs viaduct ln achter
waartse richting worden verlaten,
wilde lijsttrekster Rta Beckers de
vijfentwintigste mei nog ln redelijke
gezondheid halen.
Hoe dan ook, geen nood in de PPR-
gelederen, want kort daarop kwam
het Amsterdamse Werktheater spon
taan met zijn reisbus op de proppen
en daarmee wordt nu de verkiezings
tournee voltooid.
Gifwolken
Donderdag deed het gezelschap
Rijnmond aan. In de bus nemen we
kennis van een nieuwe creatie van de
PPR-Drente, zijnde het „Groot Vuil
Spel", waarmee de speler zich per
pion en dobbelsteen door het vuile
Nederland een weg moeten banen
om uiteindelijk ongedeerd in Hoek
van Holland aan te komen. Dat
blijkt niet mee te vallen, want wie de
pech heeft in het Botlekgebied te
stranden, loopt tegen de volgende
tekst aan: „Grote branden, gifwol
ken van verschillende onvriendelijke
stoffen. De omgeving moet geëvacu
eerd worden, maar u mag niet mee,
want u hoort bij de honderden doden
voor wie het massagraf al gereed ligt.
Uw spel is uit, U hebt verloren".
De perslunch in Schiedam ademt
gelukkig wat optimistischer sferen.
Ria ls zojuist teruggekeerd van een
vrouwenbijeenkomst in zaal „De
Kreek" over emancipatie, waar man
nen eigenlijk niet welkom waren.
Een niet meer zo Jonge vrouw, die
een luchtige tomatensoep serveert,
verklaart dat als volgt: „U moest
eens weten hoe dat op ons drukt.
Hoe een behoefte wij hebben om
eens gewoon als vrouwen onder el
kaar van gedachten te wisselen".
Bij die explicatie blijft het, en Ben
Savelsbergh, een plaatselijke
denkvlam van de partij, krijgt gele
genheid een discussienota samenle
vingsopbouw te presenteren. Toch
geen lichte kost, zo'n nota: „Uitgaan
de van deze onafhankelijkheid (van
het opbouwwerk), de begeleidings-
taak van de opbouwwerkers op het
vlak van de in de wijk werkzame
organen, en van de verscheidenheid
van problematiek tussen en binnen
deze wijken, komen wij als het ware
vanzelf bij een wijksgewijze organi
satie. waarin de taakstelling van de
opbouwwerkers wordt geregeld. Een
verdergaande decentralisatie, waar
bij deze zaken op buurtniveau wor
den georganiseerd, komt ons onge
wenst voor, omdat deze vorm té
kleinschalig is en er moeilijkheden
zijn te verwachten bij het koördine-
ren op wijkniveau".
Tollen
Ria praat begrijpelijker, als ze's mid-
<dags in Vlaardingen een veertigtal
toehoorders informeert over het the
ma „Geen kernenergie, maar wat
dan wel?". De Harmoniezaal van de
Stadsgehoorzaal is uitgedost met
speelse waar als houten tollen met
zweepjes en jutetassen met het op
schrift „anti-plastic", maar ook se
rieuzere kost, als daar zijn een tafel
met Derde Wereldartikelen en een
overvloed aan brochures met titels
als „Fosfaatvervuiling", „Niet zo blij
dat ik rij", „Wat is ekologie?", „Van
veevoer tot frikandel en kippepoot",
„Over lakens uitdelen en slopen" en
„Kranig met water".
De opkomst valt wat tegen, ondanks
een advertentie van tachtig gulden
in een plaatselijke krant en ondanks
een gelegenheidscrèche op de boven
verdieping. Dat was anders op 1
april, aldus organisatrice Heieen Bo
venberg, toen er onder het motto
„Marie weet wat ze wil" een algeme
ne verkiezingsinformatieavond voor
vrouwen werd georganiseerd. „Toen
waren er tweehonderd aanwezigen,
maar het zal nu wel aan het slechte
tijdstip liggen", verontschuldigt ze
zich.
Ria Beckers in de verkiezingsbus: improviseren
Ria neemt plaats op een tafelpunt
en zegt dat de kans op ongelukken-
met kerncentrales de PPR nog niet
eens in de eerste plaats beroert. „Al
zijn de gevolgen groot, die kans is
toch vrij klein. Maar het is veeleer
de afvalverwijdering die ons zorgen
baart. Daar is soms zwaar-
radioactief afval bij. dat ook tien
duizend Jaar radio-actief blijft. En in
dat afval zit plutonium, dat er tame
lijk gemakkelijk uit los te maken is.
En van plutonium kun Je ook ge
makkelijk atoombommen maken.
Dat wil zeggen: als de kerncentrales
zich over de hele wereld verspreiden,
zal dat ook met atoombommen ge
beuren".
Windmolentjes
Dat de bewaking van dat afval
haars inziens op dit ogenblik niet op
z'n best is, illustreert ze met een
bericht uit Trouw over het afluiste
ren van een Westdultse kernfysicus,
die verdacht werd van contacten
met de Baader-Meinhofgroep. „Alle
risico's bijeengenomen, concluderen
wij dat doorgaan met kernenergie
niet langer verantwoord is. Het zou
allemaal nog te begrijpen zijn als we
kernenergie echt nodig hadden. Vijf
Jaar geleden werd de PPR nog uitge
lachen als we het hadden over zon-
ne-energie. We liepen met windmo-
lentjes, zeiden ze. Nu is al aange
toond dat zonne-energie wel dege
lijk een oplossing kan zijn. Maar
zolang je miljarden blijft stoppen in
kernenergie, blijft er weinig over
voor andere ontwikkelingen".
Een vrouw in de zaal vraagt zich
toch bezorgd af „wat er van onze
jongens overblijft als zij vanachter
een kanon geconfronteerd worden
met Amerika of Rusland, die over
dat grote spul beschikken". Ria:
„Heeft u niet de illusie dat wij veili
ger zijn als we onze kernwapens in
stand houden. Ons leger is van geen
nut als er een kernoorlog zou ont
staan".
Geen brood
De bus haast zich alweer naar het
winkelcentrum aan de Van Hogen-
dorplaan, waar Ria krantjes uitdeelt
terwijl een lading aards genot in de
vorm van volgepropte boodschap
(foto Dirk Ketting)
pentassen met uitpuilende worsten
langs haar heenglijdt. De mensen
blijken toch minder willig dan men
zou verwachten van een vis-a-vls
confrontatie met de lijsttrekster.
.Allemaal van hetzelfde laken een
pak", is een veel gehoorde opmer
king. Eén meneer weigert de krant
met de mededeling: „Mevrouw ik
stem niet. Niet dat ik lid ben van een
rechtse partij, maar ik zie er geen
brood in". Verbaasd vraagt Ria naar
de reden van zijn somberheid. „Me
vrouw, dan zouden we hier mor
genochtend nog staan", luidt het
antwoord.
lEen poging tot stemmenwerving bij
een kleuterschooltje in de Sneeuw
balstraat levert ook al niet het be
oogde effect op. Ria koerst terug'
naar haar standplaats, waar een
•man orakelt: „Ik zie Jullie wel weer
vier jaar regeren, hoor".
De karavaan vertrekt. Een kanjer
van een lieveheersbeest op de ach
terzijde van de bus een nieuw
PPR-symbool wordt bij het
wegrijden in een vette uitlaatwolk
gehuld.
jeringen, bij voorkeur In liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent. Postbus 659,
|9rdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten Is'er een boeken bon.
oeldd
de an
>p de
w|
comn
Ee)
t als
ij ovi
bea
w
n zou
e en
Ie
vaai
de
meisj
i uit c
egraj
even]
g(|
t.
HET WEER door Hans de Jong
Vraag van een abonnee in
Amsterdam. „Wat voor soort
weer wordt er dit jaar in juni en
Juli in Noorwegen en Zweden
verwacht? Spoedig er iets over
schrijven, anders zal ik mijn
Noorse en Zweedse vakantiewo
ning moeten annuleren".
Antwoord: .Het lijkt mij het bes
te wanneer deze lezer zijn va
kantiewoning maar annuleert
Als hij kennelijk niet het risico
van tegenvallend weer wil incal
culeren tijdens de vakantie kan
hij dunkt mij beter thuisblijven.
Was het maar zo, dat het weer 's
zomers van land tot land maan
den van tevoren voorspeld kon
worden. Het zou heel wat te
leurstellingen besparen. Maar
geen enkele weerman, die een
naam te verliezen heeft, zal zich
wagen aan zo'n lange,
termijnverwachting om de een
voudige reden dat hij daar geen
kijk op heeft.
Van vlak voor de bezetting tot
zomer 1942 heeft het KNMI wél
maandvoorspellingen gemaakt
en ze (ten dele) het publiek aan
geboden. Ze werden voor de ra
dio bekendgemaakt. Er werd in
gezegd of een bepaalde maand
of een bepaald seizoen te koud,
te warm, te droog of te nat zou
■uitvallen. Er werd alleen een uit
spraak gedaan over de tempera
tuur en de neerslag. Resultaten
waren voor de neerslag beter
dan voor de temperatuur. Toch
is men er maar mee opgehouden
(tussen december 1939 en juni
1942 slaagden er totaal negen
van de vijftien verwachtingen),
wat natuurlijk ook zijn oorzaak
vond in de oorlogsomstandighe
den en (dus) het wegvallen van
de noodzakelijke communica
tieiijnen.
Vóór men er aan toe was de
verwachting in de vorm te gie
ten, moest er zeer veel werk wor
den verzet. Er werd driftig ge
manipuleerd en gerekend met
allerlei periodieke schommelin
gen ln de weerelementen en zon
nevlekken. Voor dat doel waren
de gegevens van eeuwen terug
nauwkeurig nagetrokken en
met het „blote hoofd" verwerkt,
want computers waren er nog
niet.
Zelfs de noordoost-passaat werd
in de berekeningen betrokken.
Al in 1917 had Gallé het nauwe
verband aangetoond tussen de
sterkte van de Noordoost
passaat in de zomer en de tem
peratuur van de daaropvolgen
de winter ln Europa. Helaas wa
ren de waarnemingen in de
scheepsjournalen niet tijdig bin
nen om ze te kunnen verwerken.
Wat deed men toen? Men keek
naar de neerslag op de kusten in
het passaatgebied, omdat die af
hankelijk was van de passaat.
Voor dit speciale doel werd de
neerslag van Paramaribo als
graadmeter genomen.
Genoeg over dit prille onder
zoek. Nog een paar opmerkin
gen over het weer in Scandina
vië van dit ogenblik: daar ligt
momenteel een lagedruksys-
teem met barometerstanden
tussen 990 en 1000 milibar. Het
minst koel was het gistermiddag
in zuid-Zweden: tien tot vijftien
graden, noord-Zweden gaf vier
tot zeven graden. Kouder was
het in Noorwegen: zes tot negen
graden in de zuidelijk, vier tot
vijf graden in de noordelijke ge
bieden. Het weerbeeld is er mo
menteel wisselvallig met plaat
selijk regen of een bui. Aanwij
zingen voor de vorming van een
mooi weer-hogedrukgebied zijn
er in Scandinavië niet te vinden.
„Ons" weekend zal aanvanke
lijk gekenmerkt worden door
minder buien en meer zon
dankzij een rug van wat hogere
druk. Maar die rug is een „gaan-
dertje" en in de loop van zondag
zal er allicht weer storing komen
door een atlantisch systeem dat
momenteel snel in de richting
van noordwest-Frankrijk
koerst. Het regenwerk is dus nog
niet van de baan. Bij dat alles
zal de temperatuur onder de
maat blijven. Gisteren overdag
is het op verscheidene maar ui
teenlopende plaatsen tot on
weer gekomen. Een van de
sterkst getroffen gebieden was
Roosendaal waar in de loop van
de middag maar liefst 40 mm
neerslag viel. Uit Noordoost-
Gronlngen werd vijftien tot zes
tien mm doorgegeven. In de
stad Groningen viel tot half vijf
gistermiddag 24 ram regen en
hagel; de bllksemteller van
Henk Slkkens registreerde tot
op dat moment niet minder dan
102 ontladingen. Het onweer
van gisteren werd duidelijk aan
gekondigd door lange rijen alto
cumulus caste 11 an us, donderda
gavond waargenomen door Jan
Visser in Marken. Boven de oce
aan ten zuidwesten van Ierland
zijn de stromingen op tien tot elf
km hoogte toegenomen tot 200
250 km per uur uit west tot zuid
west. Eist was donderdag een
van de natste stations door een
koufront: 23 mm viel daar toen.
HOOG WATER, zondag IS mei Vbssingen l.||.
13.37. HarlngvUetslviizcn 1.26-13 46. Rotterdam 3.08-
15.48. Schevenmgen 2.21-14.46. IJmuiden 3.00-15 23.
Den Helder 6.37-19.08, Harlingen 9.18-21 32, Delfzijl
11 29-23.35.
'HOOG WATER, maandag 18 mei Vlissingen
I 50-14.15, HaringvlieUluizen 2.10-14.26. Rotterdam
3 51-16.24. Scheveningen 3.04-15 27. Umuldcn 3.41-
18.02. Den Helder 728-19.51. Harlingen 10 05-22.13,
Delfzijl 12.11.
^ider redactie van Loes Smit
nden
di
liei
lach! eliciteerd" was duidelijk. Dat
dag wn hartelijk gebaar op een
ers g van zes Rotterdammers die
2t ooi „richting irreële reclame"
ng zi£) noemen, bedoeld voor leder
Pott maar ergens mee te feliciteren
?i ee Voor al hun mede-
:h nifwdammers, die ze graag wat
Jker wilden zien. Ze kwamen
ngeluook rond voor uit, maakten
len bekend en hebben sindsdien in
or stad al heel wat meer actlvitel-
De oikr opvrolijking ontwikkeld.
:tief
ik oiw wat bezielt iemand, die „waa-
i pres{ heb ik dit niet eerder gedaan?"
ide hMn stad opplakt? Die, volledig
g of lfBiem blijvend, zomaar op vitale
em i^en ln Amsterdam de ene raad-
n helkhtige tekst na de andere op-
gt? Mocht het de bedoeling van
jes: lehelmzinnlge plakker zijn om
opscPUeuwsgierigheid te prikkelen,
ïemi k WJ daar wel ln geslaagd.
Et&t iedereen die dat zinnetje
'iolet1 vraagt zich natuurlijk gelijk
litfet^e die 'ik' wel mag wezen en
it-em 'dit' Inhoudt. En zo moet het
gegaan zijn na het opduiken
I de volgende biljetten met duis-
rdt
tere, maar voor het oog zeer duide
lijke inhoud vanwege het forse let
tertype. Achtereenvolgens luidden
de boodschappen van de plakker
zo: „Een groot dressoir met een
foto van mijn zoon er op". „Je
ziet het er van buiten niet aan af'.
„Blinde hartstocht, sombere
wolken, eeuwige trouw", en.Maan
dag 21 maart vanaf 2 uur gelegen
heid tot feliciteren". Dat was (voor
lopig?) het laatste dat de plakker
van zich liet horen, bijna twee
maanden geleden dus al, en nog
steeds is bij ons weten niemand
achter zijn (of misschien haar)
identiteit gekomen. Dat zou op
zichzelf dus al een felicitatie waard
geweest zijn, maar het valt sterk te
betwijfelen of Iemand van die gele
genheid op 21 maart gebruik ge
maakt heeft
Omdat blijkbaar ledereen achter
de plakteksten mag zoeken wat hij
wil, hebben we hier een aantal aar
dige suggesties voor de plakker of
wie zijn voorbeeld maar volgen wil:
Als dat sou kunnen Dat wordt
weer nachtwerk Ik sta hier niet
voor de banken te praten Ouder
worden we allemaal Vreemde
ling in mijns vaders huls Het zal
mijn tijd wel duren Het nuttigen
van etenswaren ls toegestaan
Het blijft natuurlijk knokken ge
blazen Even terugdraaien Ta
ke It easy Vijf tellen na nu Er
valt voor recht te strijden Een
werkelijk groot Nederlander
WegwezejL
Allemaal teksten, die altijd wel er
gens op slaan. Ze waren trouwens
al eerder bedacht. Trouwe radio
luisteraars zullen al wel in de gaten
hebben dat het stuk voor stuk ti
tels van radioprogramma's zijn. En
anders is er uit de televisiepro
gramma's nog wel een goeie te ha
len: Dat ik dit nog mag meemaken!
Altijd bruikbaar, wat er ook ge
beurt of gebeurd is.
Het wordt een „bijbels avondje"
dinsdag: op de televisie (Nederland
2) eerst Pierre Kartner alias Vader
Abraham, en direct daarna „Mozes
de wetgever". Op de radio Hil
versum 2 is dezelfde avond om
kwart over acht een concert te ho
ren; twee van de drie dirigenten ln
dat programma heten Davld (Por-
celljn, respectievelijk Atherton).
(Onder hun leiding worden onder
meer composities uitgevoerd van
Benjamin (Britten).
Dit kleine meisje is pas tien jaar, en
dus nog echt in de poppenleeftijd.
Ze sjouwt haar lievelingsdieren nog
overal mee naar toe, maar dat zal
misschien niet lang meer mogelijk
zijn. Het meisje is Martina Pexowa,
een Tsjechisch turnstertje dat al zo
veel succes oogstte op de selectie
wedstrijden voor de Europese kam
pioenschappen, dat iedere kenner al
een toekomstige turn-ster in haar
ziet. En als het eenmaal zo ver is zal
Martina, zo jong als ze Is, geen tijd
meer voor haar poppen hebben: die
kan ze dan beter in de wieg laten
liggen tot haar eigen kinderen er
later groot genoeg voor zijn.
Nog geen drie maanden geleden
werd vanuit Roemenië een open
brief gericht aan de 35 landen, die
ln 1975 het verdrag van Helsinki
ondertekenden (waarin ook de indi
viduele burgerrechten erkend wer
den). De brief, waarin gewezen
werd op de schending van de men
senrechten in Roemenië, was on
dertekend door de 42-jarige intel
lectueel en schrijver Paul Goma en
acht medestrijders voor vrije bur
gerrechten. Tevens kondigde Go-
ma ln die brief aan een rapport te
zullen samenstellen over het
misbruik van de psychiatrie ln zijn
land, vooral als er dissidenten in
het geding zijn. Kort na de publika-
tle van de brief berichtten diverse
kranten dat de heer Goma, zijn
vrouw en zijn kind herhaaldelijk
dreigementen met de dood bereik
ten. Volgens een hulsvriend kreeg
mevrouw Goma verscheidene ma
len telefonisch antisemitische
scheldkanonades te verduren.
Haar man werd uit de officiële
schrijversbond en met de acht me
de-ondertekenaars door hoge auto
riteiten ln het openbaar uitge
maakt voor verrader.
Amnesty International heeft uit di
verse betrouwbare bronnen verno
men, dat Paul Goma begin april uit
zijn flat ln Boekarest verdwenen is.
Er gaan sterke geruchten dat hij
kort voor zijn verdwijning al eens
door de geheime politie is afgeran
seld. Zijn vrouw en kind moesten
op „advies" van de autoriteiten
naar een kleiner huis vertrekken.
Ook enkelen van Goma's mede
standers zijn korte tijd „zoek" ge
weest, maar weer opgedoken na
afgestraft en mishandeld te zijn.
De heer Goma blijft spoorloos; de
Roemeense autoriteiten hebben
met geen woord gerept over zijn
verdwijning en evenmin zijn arres
tatie bevestigd.
Wie wil helpen, kan beleefd als
altijd ln een brief aan de Roe
meense autoriteiten aandringen op
openbare publikaties over de ver
dwenen schrijvers en op bescher
ming door de wet van strijders voor
de mensenrechten tegen ontvoe
ring door de politie. Briefschrijvers
kunnen duidelijk maken, dat ze
bezorgd zijn over de geruchten over
verdwijning van mensen die de ge
noemde open brief hebben onderte
kend, zoals de auteur Paul Goma.
De brief moet gestuurd worden
aan: President Nlcolal Ceaucescu
Palatul Republlclü 7000 Bu
charest, Romania; Mr. Manea Ma-
nescu, Prime Minister Bd Ilie
Pinitli 7000 Bucharest, Romania,
en eventueel de Roemeense ambas
sade ln Den Haag, Catsheuvel 55.
De stichting „Blijf van mijn lijf"
(die door man of vriend mishandel
de vrouwen een tijdelijk, maar vei
lig onderdak verschaft) in Nijme
gen beklaagt zich in het meinum
mer van het feministisch
maandblad Opzij over de houding
van de politie tegenover een mede
werkster van de stichting. Die had
een „ondergedoken" vrouw bege
leid naar het politiebureau, waar zij
vervolgens zelf anderhalf uur lang
door een rechercheur verhoord
werd. „Tijdens dit verhoor werd
duidelijk, hoe deze rechercheur
dacht over vrouwen. Hij vroeg de
medewerkster wie er ln het bestuur
van de stichting zaten. Op haar
antwoord dat dit huisvrouwen en
studentes waren, zei hij: zijn dat de
mensen die later de maatschappij
gaan bepalen? Een mooie boel
wordt dat. Zeker allemaal melden
die geen goed huwelijk hebben of
niet aan de man kunnen komen.
Ook noemde hij ons „shltrokers".
De medewerkster zelf voegde hij
toe, dat ze hem aan moest kijken
en hij vroeg of ze een hartkwaal
had: ze zag er zo slecht uit. Hij zei
dat ze niet geschikt was voor haar
taak, omdat ze niet hard genoeg
was. Hem liet een moord koud, hij
lag er geen nacht van wakker",
aldus de brief ln Opzij. „WIJ vinden
de uitspraken van de rechercheur
een# voorbeeld van vrouwendiscri
minatie. het niet serieus nemen van
vrouwen en van mishandeling, een
aantasting van de positie van de
vrouw etc." besluit de stichting.
