Niet louter
neergang
in de kerk
ISn
'De kerk is de halleluja-wagen
van de staatstrein geworden'
Toen ik op verlof kwam,
herkende ik de kerk niet meer
VAN DAAG V(
Interview met
Hans Wiegel
Diakonaal geld
voor dekking
pensioenen
Diakonaal jaar voor
schoolverlaters
Pretoria verbiedt
kerkelijk blad
DONDERDAG 12 MEI 1977
KERK
Trouw/Kwartet
bER
van een onzer verslaggevers
NIJKERK De Jaarvergadering van de gereformeerde bond in
de hervormde kerk. die gisteren in Nijkerk is gehouden, stond
onder het motto ..Geestelijk ontwaken". De voorzitter van de
bond ds W L. Tukker, sprak over „Geestelijk ontwaken
persoonlijk'En de algemeen secretaris van de bond, ir J. van
der Graaf, uit Huizen (NH). had het over „Geestelijk ontwaken
gemeentelijk".
Ir Van der Graaf sprak in de plaats
van ds L Kievit uit Gouda, die door
ziekte verhinderd was De heer Van
der Graaf sloot in zijn referaat aan
bij het rapport dat de visitatoren
generaal in de hervormde kerk vorig
Jaar hebben gepubliceerd. Zij stellen
daarin vast dat er naast teruggang in
het kerkelijk leven over de hele linie
toch ook hier en daar sprake is van
een opleving, namelijk daar waar
bijvoorbeeld, na een jarenlange va
cature. nieuwe impulsen aan het ge
meentelijk leven worden gegeven
door de komst van een enthousiaste
voorganger, die door trouw pasto
raat en bijbelse prediking ook ande
ren (ambtsdragers en gemeentele
den) weet te bezielen
Ir Van der Graal verzette zich tegen
het negatief praten over de kerk. dat
tegenwoording in zwang is. zo in de
trant van. alleen maar neergang. Het
is een feit. zo zei de heer Van der
Graaf dat er gemeenten in streken
zijn. waar het gemeenteleven na een
langdurige Inzinking is opgebloeid.
Hij wees erop dat het aantal jonge
ren dat dominee wil worden toe
neemt Er zijn gemeenten die in
plaats van een vergrijzing, tekenen
van een verjonging vertonen Het
pleitte dan ook voor bijbels realisme
in plaats van onverantwoord opti
misme en nodeloos pessimisme
Verdieping
Ir Van der Graal waarschuwde even
wel tegelijk tegen een gemeentelijk
leven dat niet gepaard gaat met ver
dieping van geestelijk leven in de
gemeente „Het is immer bij het licht
der Schriften niet vol te houden, dat
een levepde gemeente geschaard
kan zijn rondom een lege tafel waar
Christus tevergeefs nodigt. Met de
trouw in de kerkgang of in het geven
van de gaven doet een gemeente
leven. Een gemeente kan uiterlijk
trouw zijn. zonder dat er innerlijke
groei aanwezig is Dan is er alle reden
voor de bede om een gemeentelijk
ontwaken aldus de heer Van der
Graaf
Een ontwakende gemeente zal vol
gens ir Van der Oraaf een gemeente
In beweging zijn, een wervende ge
meente Hij protesteerde ertegen
dat de zendingsopdracht soms lou
ter aan zendingsorganen wordt ge-
delegzzrd De kracht van een leven
de gemeente ligt in het verstaan van
de evangelisatie-opdracht. „Het is
geen best teken als een gemeente
diep gekoesterde argwaan heeft te
gen evangelisatie". De heer Van der
Graaf herinnerde aan de Engelse
evangelist Wesley, die in de 18e
eeuw predikte in de sloppen en ste
gen van New Castle. En de heer Van
der Graaf merkte op: „Het is geen
goed teken als er in de gemeente
eerder verontrusting is over afwij
king van bepaalde gewoonten, dan
over het feit dat duizenden wanke
len ten dode".
Met instemming noemde hij het
werk onder drugverslaafden
Met het oog op de verstaanbaarheid
van de Boodschap pleitte ir Van der
Graaf voor duidelijkheid in de pre
diking. Christus mag niet verborgen
worden achter de taal. zei hij. Maar
de Boodschap moet wel onverkort
gebracht worden. Ir Van der Graaf
pleitte tenslotte voor gespreks- en
bijbelkringen binnen de gemeente,
waar het geestelijk gesprek rondom
het Woord kan opbloeien „Een ge
meente zonder geestelijk gesprek
rondom het Woord mist een le
vensnoodzakelijke dimensie".
Financiën
In zijn financiële jaarverslag kon de
penningmeester van de gerefor
meerde bond bekend maken dat de
inkomsten opnieuw zijn toegeno
men. waardoor 40.000 gereser
veerd kon worden voor voorzienin
gen voor toekomstige bestedingen
Het blad van de bond. de Waar
heidsvriend, had een voordelig saldo
van ruim 25.000 en de beleg
van de bond brachten ruim 56.
ruim 20.000 meer dan vorig jaar
Het bestuur van de bond werd met
ds Tukker uit Slrjansland als voor
zitter ongewijzigd herkozen. Het
maakte bekend dat het Nederlandse
Bijbelgenootschap nu binnenkort
de door ds Tukker verzorgde uitga
ve van de statenvertaling op de
markt zal brengen. Dit najaar hoopt
de bond een geïllustreerde geschie
denis van de bond te publiceren die
door ir Van der Graaf is geschreven
met als titel: Hervormd kerkelijk
leven met de gereformeerde bond".
(ADVERTENTIE)
Hervormd
Nederland
Deze week m Hervormd Nederland o a
Eer zak met getd moest Limburgers
zoet houden
Antwoord aan Kuilen christendom
is geen betere waar
Femimst ben je roet. je kunt het wei
worden
Ds Henroe Visser we moeten de
mensen hoger aanslaan
Berufsverbote. Bondsrepubliek in
greep van de angst
De kinderjaren van Guzel Amalnk
Ik abonneer mi| op HN vraag een
proefnummer
Naam
Straal
Plaats
Te» nr
Ab pn»s 31.- per halfjaar
Zonder postzegel verzenden aan
Antwoordnummer 1776 Oen Haag
Bellen kan ook: 070 - 512111
HN la ook tn de loaae verkoop ver
krijgbaar Ir lb
AMSTERDAM
Postbus 859
Wibautstragt 131
Tel 020-913456
Telex 13006
ROTTERDAM/DORDRECHT:
Postbus 948
WestWaak 9 Rotterdam
Tel 010-115588
OEN HAAG/LEIDEN:
Postbus 101
Parkstraat 22. Den Haag
Tel 070-469445
ZWOLLE/GRONINGEN
Postbus 3
Melkmarkt 56. Zwolle
Tel 05200-17030
Ir. J. van der Graaf
Namens het bestuur werd tenslotte
bekend gemaakt dat in het afgelo
pen jaar 22 nieuwe dominees, leden
van de gereformeerde bond hun in
trede in gemeentes in het land heb
ben gedaan.
Kennis
In zijn betoog inzake het geestelijk
ontwaken persoonlijk legde ds.
Tukker de nadruk op de kennis van
het Woord des Heren. Deze kennis
komt in gevaar, wanneer in de gezin
nen thuis niet meer wordt bijbel
gelezen Ook is het nodig, dat er
gedegen wordt gepreekt, want
„waar de grondwaarheden der kerk
er goed ingeheid worden, daar ko
men op den duur bekeringen". Ds.
Tukker herinnerde ouders aan hun
plicht, hun kinderen te laten dopen
en hen streng maar met liefde op te
voeden in de vreze des Heren.
CONFERENTIES
In de Sowjet-Unie zijn drie nieuwe
kerken voor de unie van evangelie
christen-baptisten geopend, één in
Wolgagrad, het vroegere Stalingrad,
in Nowgorod en één in Semlpala-
tinsk.
JASSY De achtste conferentie
van Europese kerken" (CEK) zal in
september 1979 op Kreta worden
gehouden. Dit heeft het presidium
van de CEK in zijn vergadering in
Jassy, Roemenië, besloten.
Christenen en socialisme. Regio
nale doorpraatdagen. zaterdag 14
mei te Wageningen en te Zwolle. Inl.
en opg. secretariaat voor ontwikke
lingssamenwerking (tel. 033-43244).
Van een onzer verslaggevers dat er een kloof ontstaan is tussen
DEN BOSCH Gisteren
heeft mgr. J. Bluyssen. de
bisschop van Den Bosch, voor
de vijftigste keer missionaris
sen uit zijn bisdom ontvan
gen, die „op verlof" zijn. Ter
gelegenheid van dit vijftigste
„buurten bij de bisschop" is
een boekje uitgegeven dat
„Open Hof. Ontmoetingen
met missionarissen" heet. Het
is te bestellen bij het Missie
centrum van dit bisdom, Hal
ve Maanstraat 7, Den Bosch.
De prijs van dit veertig pagi
na's tellende geschrift is an
derhalve gulden (verzendkos
ten niet meegerekend). In het
boekje staat een uitvoerig
hoofdstuk, waarin vragen van
missionarissen door mgr.
Bluyssen worden be
antwoord. Eén vraag en
antwoord laten we hier volgen
(en één van de tekeningetjes
uit het boekje drukken we
hierbij af
De vraag:
Toen ik op verlof kwam in Neder
land herkende ik eigenlijk de kerk
niet meer van waaruit ik vroeger
vertrokken was. Ik heb de Indruk,
een kleine groep mensen die te snel
een aantal vernieuwingen wilde
doordrukken en een grote groep die
daarin niet meekon. Uit die grote
groep ontsproten een aantal mili
tante groeperingen voor het be
houd van oude, soms ook goede,
gebruiken en tradities. In deze
sfeer van polarisatie raakte een
groot aantal mensen de koers en
soms ook de kluts kwijt. Dat was
dan vooral vanaf 1965. Nu heb ik de
indruk dat men moegestreden is in
binnenkerkelijke zaken en dat veel
mensen de kerk vaarwel hebben
gezegd?
Hel antwoord:
Ik kan mij heel goed voorstellen
dat een missionaris, die na een peri
ode van afwezigheid hier weer te
rugkomt. grote veranderingen en
verschuivingen ziet.
Wat mij in deze vraagstelling op
valt. is dat gesuggereerd wordt het
ontstaan van een kloof tussen een
kleine groep mensen die te snel een
aantal vernieuwingen wilde
doordrukken en een grote groep die
daarin niet meekon. ik vraag mij af
of dat zo is. of je die verdeling zo
zou kunnen aanbrengen. Mijn in
druk Is namelijk dat heel veel men
sen openstonden voor de vernieu
wingen die begonnen door te bre
ken in de jaren zestig. De interesse
voor de kerk was toen erg groot en
die was mede door het Tweede Va
ticaans Concilie gestimuleerd.
Men zat. met name hier in Neder
land, met grote belangstelling te
wachten op veranderingen en ver
nieuwingen. Daarom is men er ook
graag op ingegaan. In het alge
meen. kun je zeggen, heeft men de
vernieuwingen met blijdschap be
groet. Maar later kwam de te
leurstelling. Van de ene kant om
dat de vernieuwingen naar het ge
voel van veel mensen niet conse
quent werden doorgezet. Van de
andere kant omdat ouderen
constateerden dat men tot over
drijvingen kwam; dat er ook din
gen gebeurden die niet gezond wa
ren. zodat een zekere verwarring
ontstond. Sommige mensen raak
ten Inderdaad de kluts kwijt en
wisten niet meer waar ze aan toe
waren. Die teleurstelling zal voor
een missionaris die op vakantie
komt heel goed zichtbaar zijn.
denk ik. De kerk is in feite een
vraagteken geworden voor heel
veel mensen.
Men spreekt in dit opzicht dikwijls
van „de institutionele kerk", en be
doelt dan de kerk die geboden
heeft en bepalingen of richtlijnen,
de kerk van de Paus en de
Bisschoppen, de kerk die het image
wekt dat ze, ondanks vernieuwin
gen. vooral met normen en ver
plichtingen en een aantal wetten
wil blijven proberen de mensen te
lelden. Zo'n kerk wordt door vele
mensen maar heel moeilijk geac
cepteerd. Men weet niet goed raad
met een kerk die blijft voor
schrijven.
Ik denk dat Je mag zeggen: de
gelovigen van vandaag hunkeren
naar een kerk die haar hart laat
zien. Een duidelijk overtuigende
kerk. Overtuigend en duidelijk, op
grond van het feit dat ze de hele
mens probeert aan te spreken en
dat op een warme wijze. Ik denk
dat we in die fase nog zitten op dit
moment. Het is voor de mensen
van de kerk niet zo eenvoudig de
goede weg te vinden naar de toe
komst.
Wij zijn natuurlijk allemaal samen
de kerk. Je kunt eigenlijk alleen
maar spreken van een institutione
le kerk als het gaat om bepaalde
facetten. In feite is ze een grote
gemeenschap. We zijn het allemaal
samen. Samen moeten we proberen
de weg te vinden; maar we hebben
eikaars hand nodig om verder te
kunnen komen.
'door Aldert Schipper
DEN HAAG - Ds J. Vuijst, her
vormd predikant te Zeist, gelooft,
dat een oplossing voor de onvol
doende kapitaaldekking v%p de pre
dikantspensioenen gevonden kan
worden door diakonaal geld aan te
spreken
Jn Het Orgaan van de bond van
Nederlandse predikanten schrijft
ds Vuijst, dat er in talloze gemeen
ten sinds Jaar en dag met diakonale
gelden „gesjoemeld" wordt. Hij be
doelt daarmee, dat diakonale gelden
„vla slinkse redeneringen en slinkse
wegen" worden besteed voor
kerkvoogdeüjke doelen
Het wordt volgens ds Vuijst de
hoogste tijd. om in de kerk eerlijk
spel te gaan spelen en voortaan te
spreken van de ene gemeente-kas.
waarvan de gelden voor een deel een
specifiek diakonale bestemming
krijgen. Wanneer de diakonieên
grootscheeps gaan meebetalen aan
de pensioenbijdragen voor de predi
kanten. zal die eenwording van kas
sen alleen maar bevorderd worden
De Zeister predikant vraagt zich af.
hoeveel geld de diakonieên in de
vorm van leningen hebben uitstaan
bij bejaardencentra, verpleeginrich
tingen. maatschappelijk werk en ge
zinsverzorging Die stichtingen kun
nen dat geld net zo goed ^dera le-
nen.
UTRECHT - Ook dit Jaar wordt
weer aan Jonge mensen die van
school komen de mogelijkheid gebo
den van een sociaal en diakonaal
Jaar. De landelijke stichting sociaal
en diakonaal jaar heeft voor jonge
mensen vanaf 17 Jaar werk in zie
kenhuizen. bejaardencentra, ver
pleegtehuizen. in de gezinsveraor
ging en bij lichamelijk of geestelijk
gehandicapten
Het sociaal en diakonaal Jaar begint
in augustus met inleldlngsweken
voor groepen deelnemer», die ook
verder het Jaar regelmatig bij elkaar
komer. De groepsactiviteiten wor
den begeleid door regionale functio
narissen Verder zijn de deelnemers
volledig in dienst van de instellin
gen waar zij werken Zij hebben alle
rechten en plichten van een arbeids
overeenkomst
Hans Werner Roth woont in Limburg aan de Lahn. Hij is 34 Jaar oud en werkzaam als
kerkelijk jeugdleider. Hij heeft een studie theologie en politieke wetenschappen
achter de rug, die hij met uitstekende cijfers (cum laude) heeft afgesloten. Hij voldoet
aan alle eisen voor een toegewijde en ordentelijke leraar aan de Hauptschule. Dat zou
hij ook het liefste worden, maar hij werd getroffen door een Berufsverbot. Ik ontmoet
hem ten huize van de Heemskerkse hervormde predikant Roel Pomp, die hem in het
kielzog van de kritische IJmond-gemeente uit Duitsland had meegebracht.
Zeven Jaar geleden was Hans Roth Oberleutnant
in de Bundeswehr. toen hij de opdracht kreeg,
zijn troep te trainen in het neerslaan van stakin
gen en demonstraties. „Da kann ich nicht mit-
machen" dacht hij en hij weigerde zijn
manschappen te oefenen in het optreden tegen
burgers. „Ik zat in het leger, omdat lk vind dat
mensen beschermd moeten worden tegen de
willekeur van een staat. Ineens merkte ik dat
hier van mij verwacht werd dat ik de staatswille-
keur zou verdedigen tegen individuele burgers".
Zij diensttijd zat er zowat op en toen hij afzwaai
de verwachtte hij gewoon reserveofficier te wor
den. Wie schetst echter zijn verbazing, toen hij
een briefje thuiskreeg dat hij erkend was als
gewetensbezwaarde militaire dienst.
„Ik wilde helemaal niet ontslagen worden, maar
toen ik protesteerde tegen mijn erkenning als
gewetensbezwaarde, schreef men mij terug dat
de procedure reeds afgesloten was en niet meer
teruggedraaid kon worden." Zo werd Hans Roth
de eerste gewetensbezwaarde in de Bondsrepu
bliek. die tevens reserve-officier was. HIJ bleef
tegen deze dubbelrol protesteren, hetgeen tot
gevolg had dat hij niet in aanmerking kon ko
men voor een studiebeurs „Vraag maar geld aan
uw vader." zei men hem. „Maar mijn vader wilde
niet met een zoon te maken hebben, die als
dienstweigeraar door het leven moestZo ver
loor Hans Roth ook zijn vrienden uit de offi
ciersmess en tenslotte ook zijn verloofde.
Vier jaar lang combineerde hij zijn studie theolo
gie en politieke wetenschappen met werk als
industrie-arbeider. Toen hij afgestudeerd was.
solliciteerde hij naar een baan als leraar aan een
school Op een goede dag werd een hoogleraar
van hem. met wie hij bevriend was. opgebeld
door de autoriteiten in Kassei, een van de twee
regionale centra van het Bundesland Hessen. Zij
vroegen of hij eens langs wilde komen, omdat er
nog wat gevraagd moest worden.
Een verkoop
„Toen ik in Kassei aankwam In het ministerie
van cultuur, zaten daar twee ambtenaren met
voor zich allerlei krantenknipsels en handge
schreven rapporten, die door spionnen samenge
steld waren. Ik schrok nogal, toen bleek dat dit
een verhoor was over mijn houding tegenover de
grondwet Het was voor de ambtenaren ook wat
onplezierig, omdat de eerste minister van Hes
sen net een week tevoren had gezegd dat er in dit
land geen „Gesinnugsschnüffelei" (gesnuffel
naar iemands mentaliteit) bestond."
..Door mijn onzekerheid en door de moeilijke
positie waarin de ambtenaren waren, was er
meteen een vervelende sfeer, die steeds onaange
namer werd naarmate het bijna twee uur duren
de verhoor verder ging Eerst zette een van de
mannen uiteen dat het ministerie van cultuur
een onderzoek naar mijn politieke betrouwbaar
heid wilde, voordat ik mijn aanstelling als leraar
aan een Hauptschule kon krijgen."
„Zet u alstublieft uw politieke standpunt ui
teen", vroeg hij. „Ik antwoordde dat ik niet een
standpunt had. omdat ik dat te eng vond. Toen
haalde hij een knipsel uit de regionale krant uit
Biedenkopf voor de dag. waarin stond dat ik de
Westduitse maatschappij tijdens een toespraak
ergens „een systeem van georganiseerde on
vrede" had genoemd „Hoe kunt u dat over
eenbrengen met onze vredebevorderende
grondwettige orde?", vroeg de man.
„Hebt u vredebevorderend gezegd?" antwoord
de ik. „U hebt me Juist verstaan", antwoordde de
man. Roth zei; „Ach, lk heb als officier geleerd
hoe wij ons voorbereiden op een burgeroorlog.
Dan kan ik niet over „vredebevorderend" spre
ken. We leven reeds in een maatschappij waar
het geweld bijhoort, zo overdreven zelfs dat het
soms aan fascistische vormen grenst."
Artikel 87a
Zo vroegen de twee mannen verder, over de
communistische partij, die Hans Roth verwerpt,
over de volkssouvereiniteit en over zijn belang
stelling voor een radensysteem („Ik weet niet of
dat in een hoogontwikkelde industriestaat toe te
passen is") en tenalotte over de Notstandswetge-
ving.
„Hoe »Uat u tegenover artikel 87a?"
„Daar zou ik als leraar niets mee te maken
hebben"
„Nee, maar stel dat u over artikel 87a zou moeten
lesgeven."
„Dan zou ik eerst informatie geven over onze
sociale geschiedenis en over de geschiedenis van
onze grondwet. Dan zou ik informatie geven over
de grondwet in andere landen in samenhang met
hun maatschappelijke ontwikkeling. Ik denk
dat onze grondwet uit 1949 dan nogai gunstig uit
de bus zou komen."
.Gunstig?"
„Ja. gunstig. Misschien verrast u dat. omdat u
mij als een radicaal ziet. U kunt mij beter voor
een conservatief houden, die graag onze
grondwet van 1949 in stand wil houden."
„Vereenzelvigt u zich dus met ons systeem?"
„In de eerste plaats wel. Men kan nu eenmaal
niet uit de geschiedenis stappen. Op basis van
onze grondwet uit 1949 kan een uitstekende
maatschappij gebouwd worden, waarin eigen
dom niet verplicht tot het maken van steeds
meer winst."
Wachten
Toen het verhoor voorbij was. zeiden de twee
„De Poort", de Oudemanhuisp
in Amsterdam wel te verstaan,
het oude gebouw van de Univeéver
van Amsterdam; de Poort dan wal
niet meer wat het geweest is. Ik gof.
toe dat de terminologie niet err«
origineel is.'In 't algemeen staa:
mij zelfs tegen. Ik doe niet grai
mee met die verzuchtingen dieh.et
moeten doen voorkomen alsof) .lem
vroeger allemaal zoveel beter» e
Mensen die dat denken, weten
meestal niet veel van vroeger, 't jen^
een heel goed ding dat de meesi
dingen niet meer zijn zoals ze «ern
geweest zijn. want ze waren n
eenvoudig niet goed. Misschien L
in die tijd. die beperking kan erLt
bij. maar in ieder geval nu niet.
Maar goed, de Poort dan. De voi
week telde ik zegge en schrijve!
boekverkopers in de hele lange
Poort. Er schijnen diep ingrijpt
veranderingen plaats gevonden
hebben. Promoties, publieke
colleges, de inschrijving van nü
studenten, de kantoren van de
pedel, 't is allemaal naar anden
plekken in de stad verlegd. He»
stil in de poort. Net alsof het
inderdaad weer een
Oudemannenhuis geworden is.
kunt niet alle ontwikkelingen
tegenhouden, maar niemand ka
ontkennen dat de
Oudemanhuispoort metz'n lanj
boekenstallen en middenin de
scharesliep een typerend en gra
bezocht plekje was. Met één van
beide boekverkopers stond ik ei
te praten. Er was nog iemand in
Poort. Een dame. Ze bleek uit hi
hoge noorden gekomen te zijno
nog eens in de oude stad rond te
dwalen. Ze vroeg ons met haart
op jaren: Heren, kunt u mij
misschien zeggen waar de
Oudemanhuispoort is? We schol
uiteraard een beetje in de lachi
vertelden haar dat ze er midden!
stond en, gekscherend, dat wijl
z'n tweeën de Oudemanhuispoot
waren. We kregen een gesprekd *i
vroeger. Er schijnen plannen tu V
van een aantal handelaars in j
tweedehandsboeken om de leg r
plaatsen in te nemen. Maar U
misschien zouden zij die hieroi]
wat te zeggen hebben ook eens ge
kunnen nadenken over de vraartpu
zulke karakteristieke plaatsen in^er
Amsterdam bewaard kunnen «ar
blijven en vooral: kunnen |jjS
functioneren. hia
heren Hans Roth dat hij op een bericht van het
ministerie moest wachten alvorens zijn tatfk als
leraar op zich te nemen. Thuisgekomen vertelde
hij zijn vrienden en professoren wat hem was
overkomen. Het regende schriftelijke protesten
aan het ministerie. Een krant schreef over de
vreemde gebeurtenissen, in het leven van deze
jongeman. Tenslotte kreeg hij een briefje van
het ministerie dat hij te laat zijn sollicitatie had
ingezonden en derhalve tot spijt van de minister
niet in aanmerking kwam voor een baan als
leraar.
Te langen leste bleef Hans Roth niets anders
over dan een noodoplossing. Hij werkt nu een
half jaar op proef als Jeugdleider in een honk, dat
aan de kerk toebehoort.
„Dat is dan toch maar mooi van de kerk. Zij ziet
zeker haar diakonale taak tegenover mensen
zoals u", vraag ik naief.
Hans Roth moet even zuur glimlachen. „De kerk
is de halleluja-wagen van de staatstrein gewor
den. Vroeger was bij ons in Hessen Martin Nie-
möiler voorzitter van de kerk. Maar hij heeft al
gezegd dat hij in deze kerk geen voorzitter zou
willen zijn.
Ook in de kerk
Hans Roth zet uiteen dat hij in de kerk ook al
een soort verhoor gehad heeft, waar men hem
naar zijn politieke gedachten heeft gevraagd.
„De kerk bij ons is een uiting van het burger
dom", zegt hij. „Ik ben geen lid van een partij. Ik
voel mezelf een socialist die de vrijheid hoog
heeft. Ik ben tegen Berufsverbote in West-
Duitsland en in Oost-Duitsland. Wolf Biermann
(de liedjeszanger, die niet meer mag terugkomen
in de DDR) is mijn vriend. Ik wil niet dat dingen
over de mensen heersen, maar dat de mensen
over de dingen heersen. Ik wil de mensen mee
helpen hun geluk te verwerkelijken."
Roth overweegt nu zijn baan bij de kerk op te
zeggen. Hij wil nogmaals, maar dan ruimschoots
vroeg genoeg, solliciteren naar een functie als
leraar. Het is nu zijn laatste kans, want als hij
eenmaal boven de 35 jaar is. krijgt hij om zijn
leeftijd geen baan meer. Hij kan niet wachten
met het opzeggen van zijn kerkelijke functie
totdat hij een leraarsbenomeing in zijn zak
heeft. Dan zou hij zijn contract met de kerk
moeten breken, hetgeen terugkeer in een kerke
lijke functie later onmogelijk zou maken. Daar
om zit Hans Roth binnenkort toch zonder baan
en is hij aangewezen op het salaris van zijn
vriendin. Intussen heeft hij een proces tegen het
Land Hessen aangespannen, om gedaan te krij
gen dat zijn dossier vernietigd wordt. „Ik voel
me nu net een jood zonder jodenster. Dat dossier
wordt bij elke sollicitatie op tafel gelegd Het
ziet er naar uit dat slices niet uitgesloten is.
Hans Roth voelt zichzelf soms naar eigen zeggen
zoals Amos staan tegenover Amazia, de priester
van Bethel. „Ik blijf vechten." zegt hij op zakelij
ke toon. „Volgend jaar moet men mij de le
raarsbenoeming geven. Ik ben dan vroeg genoeg
met de sollicitatie. Ik had de beste cijfers en ik
ben reserveofficier."
li]
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK. jE
Beroepen te Stolwijk: C. den Boe
Wageningen; te Eierland (Texel)
Muis. kand. te Utrecht; te
pendrecht (buiteng. wijkgem.
wording; toez.): G. H. Otte te Aa^C
kerke, die bedankte voor Mid
burg (toez.); te Veenendaal: C.
Sliedregt te Oude Tonge, die
dankte voor St Annaland, te Kaf»
rik W. Westland te Veen.
Bedankt voor Zegveld: E. M. Baiu dc
te Nieuwerkerk a. d. IJssel
Afscheid op 15 mei van Goes:
Kwakkelstein ber. te Bever»!»
Heemskerk.
Intrede te Voorthuizen (buitafc
wijkgem in wording): H Roest gi
Oud-Avereest/Balkbrug; te Héén;
/Leende: C. Maas uit Schooneb ki
te Elim: C. A. Helms uit Dellt
Herwijnen: kand. B. Gijsbertsea A
Lunteren? te Nigtevecht: kand
Janse uit Hilversum; op 19 mei
Zwartebroek; kand. H. Rosebp
uit Barneveld.
Bevestiging te Amsterdam (pa
raat binnengasthuis); kand. F
Brommet te Amsterdam, waai
reeds werkzaam is als ziekenb
predikant.
GEREF. KERKEN
Afscheid van Vroomshoop: R
Boiten ber. te Dokkum.
Beroepen: te Bovensmilde. J. H
Boer te Hengelo (O).
Intrede te Lt
Hornhuizen/Kloosterburen: E
Wigboldus uit Genderen; te Ber
Th. M. Middelkoop uit Lioessen
Doezum: drs G. A. Versteeg, k
aldaar.
GEREF. KERKEN VRIJ
Beroepen te Voorburg; C. J. Sn
te Enschede Z.W.
Aangenomen naar Arum i. cm.
neker-Sexbierum: J J. Pouö
kand. te Nijega, die badankte
Bellen i. c. m. Hooghalen, Sn
i.c.m. Diever, Gorcum i.c.m. La
rak. Loppersum i.c.m. Westei
den, Monster. Musselkau
Valthermond, Nieuw Leusen, Pil
buren i.c.m. SchouwERzijl. S
i.c.m. Baam, Ulrum en Vrou'
polder.
Afscheid van Enschede N.: W
Drost te Groningen Z.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Tricht-Geldermal
J. Mijnders te Ridderkerk.
Vrije ev. gem.
beroepen te Rotterdam Z.: A f
maas te Amsterdam Z.
JOHANNESBURG De Zuidj
kaanse regering heeft de nieuj
uitgave van de Zuidafrikaansef
van kerken, „Voice" verbodet
raad van kerken zegt in een me»
ling dat de regering het bladfl
lijk als schadelijk voor de ras:
houding beoordeelt. Het vert
tekent dat niemand het blad]
verspreiden of bezitten. De 5
nog niet verkochte exempl
moeten worden vernietigd.
