„Nacht und Nebel" getuigenis na 30 jaar Kinderbijbel gids naar het grote Boek <4 Grimmig gesprek over Berufsverbote in Neuwied Etiketteren ook in de kerk gebruikelijk UIT DE KERKBLADEN Roermondse eisen aan priesters Armoede is alleen maar mensonterend VANDAAG VOORBIJGANGERS MAANDAG 9 MEI 1977 KERK Trouw/Kwartet2 Door ds. A. A. Spijkerboer Wie zelf niet in een concentratiekamp gezeten heeft, zal nooit kunnen begrijpen wat degenen die er wel in gezeten hebben, hebben doorgemaakt. Want degenen die erin gezeten hebben, zijn over een grens geweest, die een mens niet móg en eigenlijk ook niet kón overschrijden, en wanneer zij terugkomen kunnen zij niet spreken. Nu meer dan dertig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog! heeft Mr Floris B. Bakels wel gesproken. Op 9 april 1942 Is hij door de Duitsers gearresteerd en naar Scheveningen gebracht, toen kwa men de verschrikkingen van het kamp Amersfoort en daarna de ge vangenis van de „Wehrmacht" In Utrecht, waar hij bij kon komen. In Juli 1943 werd hij naar het beruchte KZ Natzweiler in de Elzas gebracht, en vandaar, bij de nadering van de Amerikanen In september 1944, naar Ottobrunn en Dautmergen. De maanden in Dautmergen waren zo verschrikkelijk, dat hij zich er weinig van herinnert. In het kamp Valhln- gen-Enz ls hij er door Poolse Joden weer bovenop geholpen. Toen kwam Dachau, waar hij op 29 april 1945 om 17.30 uur door de Amerikanen ls bevrijd. Nacht und Nebel Bakels behoorde tot de „Nacht und NebeP-gevangenen. d w z. tot de ge vangenen. die moesten verdwijnen zonder een spoor achter te laten. Daaraan ontleent hij de titel van zijn verhaal over de Duitse gevangenis sen en concentratiekampen. Hij heeft niet de moeite genomen om aan zijn herinneringen een literair tintje te geven en hij vertelt „ge woon" wat hij zich herinnert. Daar om komt zijn verhaal ontzettend hard bij zijn lezers aan: Je ziet niet alleen, maar Je hóórt ook hoe een gevangene wordt doodgetrapt, en Je ziet bloedende en met gele ringen geverfde gevangenen, achtervolgd door wespen, Natzweiler binnenko men. En dan het verhaal over de Poolse Jongen, die 's nachts de gou den kronen uit het gebit van zijn stervende vader brak. Want wie goud bezat kon in een KZ veel be reiken. Dót ls het KZ: de totale vernedering van mensen. Bakels heeft Christen willen zijn: hij heeft een keer Kapo Jager (Kapo's waren gevangenen, die door de SS beloond werden om toezicht op hun medegevangenen te houden en die zich vaak verschrikke lijk misdroegen) op zijn wandaden aangesproken en hij heeft anderen met het Evangelie moed ln gespro ken, en daadwerkelijk geholpen. Maar dan waren er ook de ogenblik ken van zwakte, waarop Je Je eigen hand. een vuil stuk blees, brood van een stervende medegevangene zag stelen. Niemand, die aan de con centratiekampen ontkomen is, voelt zich onschuldig. Alles ln het KZ was erop gericht de mens „langzaam psychisch en fysiek te vernietigen terwijl hij, de gevan gene, totaal weerloos was; en dat daarbij van overheidswege metho den werden toegepast, zó Intens ge meen dat een normaal brein ze niet eens kan bedenken. Een slagveld is gruwelijk; onderduikersleed ls ont zettend; KZ-iiJden ls echter demo nisch. onwezenlijk en van een onver sneden satanisch karakter. Het op zettelijke. ononderbroken, allesom vattende kwellen van een weerloos slachtoffer: dót is het." Getuigenis Dr. L. de Jong zegt in het voorwoord dat hij aan Bakels' boek meegaf: „MIJ ls, wat de Duitse concentratie kampen betreft, in ons taalgebied geen publlkatie bekend waarin de herinneringen aan het gevangenen- bestaan zo zuiver en treffend zijn vastgelegd als het geschrift dat Floris Bakels nu, na een innerlijk rijpingsproces dat meer dan dertig Jaar ln beslag genomen heeft, aan de openbaarheid heeft willen prijs geven." In de mond van de directeur van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocu mentatie wil dat wel wat zeggen. Toch heeft Bakels zijn boek niet hierom geschreven: hij heeft het ge daan om te zeggen, dat „ook de Al machtige, in het gewone leven een' vonk, ln het KZ op fenomenale wijze tegenwoordig was en dat ls de eigenlijke boodschap die ik te bren gen heb." Bakels' boek is dan ook vol van zijn getuigenis. Er staan prachtige ge deelten ln, b.v. de „Beschouwingen van een monnik": zit eens we ken lang opgesloten met naarlingen tegenover wie Je Je niet uiten kunt, aan wie Je niet geven kunt, van wie Je niet ontvangt! Ontmoet dan een vriend; Je zult merken wat vertede ring ls, een soort wegsmelten, een soort veilig ter ruste gaai). Besef dus voortdurend bij al wat Je ziet, eet, ruikt, gevoelt, ondervindt, leest: dit ls genade. Bedenk steeds: het kan ook anders!" Ook de dagboekaante kening van 26 november 1944 is schitterend: „Gerechtigheid die de belofte hoogacnt. een overeenkomst bindend acht, vrijheidsberoving met de grootste voorzichtigheid toepast, Ja de menselijke vrijheid, geestelijke en lichamelijke, een der hoogste goe deren acht en niet de slavernij roemt en verheerlijkt. Toch heeft Bakels* getuigenis ook iets dweperigs: wanneer in het kamp Amersfoort een razzia op Bijbels'ge houden wordt, verstopt hij de zijne op zijn rug, bij zijn nieren, waar zijn Bijbel blijft hangen op het IJ zerdraad, waarmee hij zijn broek op houdt. Hij wordt gefouilleerd en er wordt bij hem niets gevonden. Maar wanneer hij dan naar de latlrines gaat, is hij even alles vergeten, en wanneer hij zijn broek losmaakt valt zijn Bijbel in het drek. Hij verwijt zichzelf dan dat hij zijn Bijbel niet onbevreesd aan de Duitsers heeft getoond, en zegt wanneer hij zijn Bijbel kwijt is: „Dat was het loon van mijn angst en gebrek aan ver trouwen." Ik hoop, dat ik bij een vergelijkbare gelegenheid mijn Bij bel even mooi zou weten te verstop pen als Bakels, en dat lk, wanneer mijn Bijbel in de latrines viel, alléén De steengroeve in het concentratiekamp Mauthausen. tegen mezelf zou zeggen: „Sufferd, Je had beter uit moeten kijken!" Betekenis Ik moet bekennen, dat lk liever een preek van Karl Barth lees, waardoor ik mij in de vrijheid gesteld voel, dan het getuigenis van Bakels, waardoor ik mij in het nauw gedreven voel: Bakels is soms erg goed, maar soms drukt hij Je door zijn geëxalteerde toon naar beneden. De betekenis van Bakels' werk ligt voor mij in wat hij over de concentratiekampen zelf vertelt, en die betekenis is onschat baar. Ik meen dan ook, dat ieder die dit soort lectuur aankan, verplicht ls het te lezen. Omdat de honderddui zenden, die niet teruggekomen zijn, er recht op hebben dat hun stem gehoord wordt, want Bakels vertelt ook namens hen. Omdat het vol strekt duidelijk dient te worden, dat regeringen, die er concentratiekam pen op na houden, de verderfelijkste zijn, die er bestaan. Floris B. Bakels: Nacht und Nebel, mijn verhaal uit Duitse gevangenis sen en concentratiekampen. Elsevier, Amsterdam/Brussel, 1977. AMERSFOORT We etiketteren ln toenemende mate zonder eerst be hoorlijk kennis te nemen van de in houd. Aan dit algemeen verschijnsel kan ook de kerk zich niet onttrek ken. Dat ls een steenharde werkelijk heid waarmee men rekening moet houden. Dit zei de specialist ln ker kelijke publiciteit, dr Anne van der Meiden, tijdens de zomerconferentle van de landelijke hervormde diako- nale raad, die woensdag ln' Amersfoort ls besloten. Bij de discussie, die zich voor een groot gedeelte toespitste op de pu bliciteit en het beeld van het diako- nale werk, constateerde men dat ve le gemeenteleden het werelddlako- naat, de hulpverlening aan verdruk ten en armen in de derde wereld, als links' zien. Iets wat voor de zending veel minder geldt. Volgens dr Van der Melden ls het beeld dat men van het diakonaat heeft vaak traditiege bonden. Ook al aanvaardt men het zogeheten geëngageerde diakonaat, wanneer het nog ver weg is, dan blijkt vaak dat het vereenzelvigd wordt met bepaalde personen, zodra het ln de eigen omgeving komt, en dan ontstaan ook de politieke vragen. Dr Van der Melden Illustreerde dit met een bekend hervormd voor beeld. „Zelfs als dr Van den Heuvel, de secretaris-generaal van de her vormde kerk. iets 'rechts' zou zeg gen, dan zouden sommigen toch vin den dat het een 'linkse' uitspraak zou zijn". ';*c4 Gemengd (rouwen: een boeiende opgave?!! Bedoeld voor kerkelijk ge mengd verkerenden en gehuwden. 14-15 mei, Den Alerdlnck, Laag Zu- them (tel 05290-541). CHICAGO De r.k. bisschoppen van de Verenigde 8taten hebben een dringend beroep gedaan op de Ame rikaanse regering en op zakenmen sen om ln hun contacten met de Oosteuropese regeringen en instan ties meer dan voorheen de aandacht te vestigen op de kwestie van de godsdienstvrijheid ln die landen. Van een onzer verslaggevers NI JKERK Een pleidooi voor de kinderbijbels van Anne de Vries en Ingwersen als nog al tijd het meest geschikt hield drs W. Verboom, hervormd pre dikant te Waddinxveen, zater dag op de Jaarvergadering van de hervormde zondagsscholen- bond op gereformeerde grondslag. Het doel van de kinderbijbel, aldus ds Verboom, moet zijn de kinderen naar de bijbel toe te lelden, gids zijn naar het grote Boek. Een kinderbij bel ls niet de bijbel zelf. HIJ mag nimmer in de plaats van de bijbel komen. Hij is er een menselijke be werking van. Ds. Verboom stelde de volgende nor men aan de kinderbijbel: zo nauw mogelijke aansluiting aan de bijbel, nauwe verbondenheid met de belij denis van de kerk en nauwe aanslui ting aan de belevingswereld van het kind. Het rapport van het NBO en de KBS over kinderbijbels uit 1972 was voor de Waddinxveense predikant zeer te leurstellend. Hij noemde het over trokken met een hlstorisch-kritlsche bijbelbeschouwing, de kritiek in dit rapport op de kinderbijbels van Van der Hulst en Anne de Vries ls volgens hem sterk overtrokken en houdt bij nadere bestudering geen stand. Wel heeft het rapport terecht gewezen op het gevaar van moraliseren en dra matiseren. Van alle kinderbijbels zijn goede en minder goede dingen te zeggen. Ds. Verbooms voorkeur ging uit naar de kinderbijbels van Anne de Vries en Ingwersen. Goede verwachtingen had hij van de aangekondigde kin derbijbel van E. Kuijt. De kinderbij bel van J. L. Klink noemde hij bij zonder knap, maar een verlaten van het reformatorische spoor. Die van E ij km an doet volgens hem ernstig aan de bijbel tekort. De kinderbij bels van Vreugdenhil en Van Wijk worden zijns inziens gekenmerkt door een reactiegeest. Dat is geen kracht maar hun zwakte en maakt hen eenzijdig. In het geheel van het zondagsschool werk kan de kinderbijbel een hulpmiddel zijn bij de bijbelverta ling, bij gezamenlijke studie en kan hij een brug slaan van de zon dagsschool naar het gezin. De 63-jarige Canadees Ar nold Brown i«, zoals we vrij dag al meldden, door de hoge raad van het Leger des Heils tot nieuwe generaal verkozen. Van een onzer redacteuren BEVERWIJK Tijdens het bezoek van een delegatie van de Kritische Gemeente IJmond aan de Duitse partnerstad van Beverwijk, Neu wied, heeft zich een grimmige ge- dachtenwissellng voorgedaan naar aanleiding van het politiek geweld ln Duitsland. Aanleiding was een opmerking van de heer A. Veldhof uit Rijswijk, die toegevoegd was aan de IJmond- delegatie. Het gespreksonderwerp was het Radlkalenerlass (resulteren de in Berufsverbote). De Duitse aan wezigen ln een podiumgesprek raak ten onderling ln verhit debat, waar na de Nederlandse afgevaardigde trachtte de discussie te verhelderen door een uiteenzetting te geven van zijn zienswijze, dat het politiek ge weld zijn oorsprong vindt in rechtse aanslagen op studenten in de zesti ger Jaren, waarna rechts en links geweld elkaar opvolgden. Volgens de heer Veldhof had de staat deze geweldsspiraal moeten doorbreken. Hij zocht echter zijn heil ln beslui ten die nieuw geweld opriepen. De heer Veldhof keurde de moord op opperrechter Buback af, maar hij voegde er aan toe dat men ook Ie mand kan vermoorden zonder te schieten. Hij karakteriseerde Bu back als zo'n bureaumoordenaar. Op dat moment schakelde de voor zitter van de discussie, de heer Krei- ter, verontwaardigd de microfoons uit en verliet het podium en ont stond er een geweldige spraakver warring. Later heeft de heer Veldhof zich bereid verklaard zijn uitspraak ln te trekken en de IJmond-delegatie dis tantieerde zich van de term „bu reaumoordenaar". De kritische gemeente blijft zich stellen achter de heer Veldhof en wijst er op dat de talrijke andere ontmoetingen ln Neuwied ln goede harmonie verliepen. men zijn voorbereid door de diocesa ne ambtstoelatingscommissie. ROERMOND - Mgr dr J. M. OIJsen heeft normen uitgevaardigd „ten aanzien van een eerste toelating tot de priesterlijke ambtsuitoefening" in het bisdom Roermond. De nor- Onze adressen: AMSTERDAM: Postbus 859 Wibautstraat 131 Tol 020-913456 Telex 13006 ROTTERDAM/DORDRECHT: Postbus 946 Westblaak 9. Rotterdam Tel. 010-115588 OEN HAAG/LEIDEN: Postbus 101 Parkstraat 22. Den Haag Tel. 070-469445 ZWOLLE/GRONINGEN: Postbus 3 Melkmarkt 56 Zwolle Tel. 05200-17030 Vooraf is kennis van het Latijn ver eist. In de kennis van het Grieks kan bij uitzondering worden gedispen seerd De filosofiestudie moet minstens twee Jaar duren en de stu die van de katholieke theologie vier Jaar. De kandidaat moet minstens een Jaar pastorale stages hebben ge daan. „onder deskundige leiding en supervisie van ervaren en vrome priesters (en eventueel ook van leken ln teamverband met priesters)". „HIJ moet in het algemeen blijk gegeven hebben van werkelijke pastorale aandacht en gevoeligheid voor het leven van de gelovigen. Met name moet hij kennij verworven hebben van de noden van het sociale leven." Om toegelaten te worden moet men gedurende meerdere Jaren een gees telijk leven hebben geleld, dat onder meer gekenmerkt wordt door een voud. gebed, dagelijkse eucharistie viering, veelvuldig biechten, even wichtigheid en door gemeenschap met de hiërarchische kerk. De opleiding moet gebeuren aan een seminarie, dat tegelijk leefge meenschap en onderwijsinstelling is. Ds. R. Veldhuis, hervormd zendings predikant ln Kameroen, schrijft ln het zendingsblad VANDAAR: Ook ln Nederland wordt momenteel wel eens wat romantiserend gespro ken over de evangelische betekenis van de vrijwillige armoede. Maar hier wordt met wantrouwen gekeken naar zelfs alleen maar bescheiden pogingen tot vrijwillige bezuiniging. Omdat „armoede" hier totaal iets anders betekent. Vrijwillige armoe de kan een teken zijn van geestelijke rijkdom en adeldom temidden van een rijke omgeving, maar gedwon gen armoede heeft niets verhevens, is alleen maar mensonterend en het enige doel kan dus zijn: de armoede ontvluchten en ook rijk worden. Dat verklaart voor een deel waarom ook christelijke Afrikanen soms zo „ma terialistisch" lijken. Vechten tegen het „materialisme" is een privilege voor mensen die geen gebrek lijden. Voor de anderen zijn er andere prio riteiten. Wat kunnen we aan deze barrière doen? Je kunt geld geven, bv. via zending of werelddiakonaat. Dat ls niet slecht, ln Afrika en Azië zijn er bepaald zaken te vinden waar u uw geld beter aan kunt besteden dan aan overbodige dingen in Neder land. Maar een oplossing op langere termijn ls het niet en op den duur helpt het ook niet de geloofwaardig heid van deze woorden te vergroten. Laat lk als voorbeeld Nederlands buurland nemen. Afrikaanse christe nen zijn op het ogenblik erg geïmpo neerd door de enorme geldsommen van Duitse liefdadigheid, maar ze weten niets van de bikkelharde posi tie die Duitsland Inneemt in de on derhandelingen Noord-Zuid om zijn eigen economische belangen te be schermen. De linkerhand (kerk) geeft om de mensen dankbaar te stemmen, de rechterhand (politiek/ economisch systeem) doet alles om veel meer terug te nemen. Dat spelle tje gaat goed totdat op een dag het slachtoffer het principe ontdekt En Familie in Kameroen dan hebben we als kerk weer voor de zoveelste maal ons gezicht verloren. En of u het leuk vindt of niet, de geloofwaardigheid van de evangelie verkondiging heeft alles te maken met de politiek die we vanuit het Westen bedrijven. Veranderingen De atmosfeer onder de theologische studenten aan de Vrije Universiteit te Amsterdam is de laatste Jaren erg veranderd, schrijft zevendejaarsstu dent Freek Bakker in Kerkinfor matie: Toen lk ln het begin van de zeventi ger Jaren student werd, was er onder de studenten een stemming, waarin men stelde, dat de godsdienst op zijn retour was. Vaak was men met grote aarzeling theologie gaan studeren. Verder had men grote aandacht voor de maatschappelijke kant van de dingen. In die tijd was er ook een grote studentenbeweging met steun ln brede lagen, die erg actief was op het terrein van de democratisering van de universiteit. Maar toen de studenten eenmaal elf van de veertig zetels in de universiteitsraad gekre gen hadden, richtte men zich erg op de verkiezingen voor deze zetels. In de loop der Jaren zijn ze steeds ge wonnen door de Drogressleve P. K. V. Ook voor de theologische faculteit gaat dit op. Men kan zich verder niet aan de indruk onttrekken dat de studenten zich na 1972 minder zijn gaan bezighouden met de maat schappij. De acties voor minder kol- legegeld en een andere studiefinan cieringsregeling hebben niet meer de aandacht gekregen, die de democra tisering had. Op de theologische fa culteit is er zelfs ook sprake van een toename van het aantal studenten, dat afkomstig is uit enigszins funda mentalistische kringen. Onder deze studenten ls men ln de studie meer gericht op de bijbel, terwijl daarvóór onder de studenten de aandacht meer gericht was op de maat schappij. Naar aanleiding van de publikatles van dr. W. J. Ouweneel over Genesis schrijft dr. A. Ruiter ln het christelij ke gereformeerde maandblad Dia: Al geruime tijd ls het een mode verschijnsel om, uitgaande van hia ten in onze kennis of van nooit goed begrepen incidentele waarnemin gen, tot bepaalde opvattingen te ko men die de feiten ln een ander ver band plaatsen. Soms kan dit verfris send werken, soms ook ls het niet veel meer dan fantasterij (denk bv. aan het boek „Waren de goden kos monauten?" van Erich von Dónl- ken). Het kwalijke hier is echter dat deze theorieën worden gepresen: teerd als zijnde de bijbelgetrouwè visie, waardoor andere opvattingen per definitie verdacht worden. Ter wijl er met dit boek niets anders aan de hand is dan de miskenning van het feit dat Oenesls ln de oudheid ls geschreven en dat alleen daarom al de letterlijke tekst niet in het kader van de hedendaagse wetenschapsbe oefening kan worden geplaatst. Ik zie helaas aankomen dat men alle beschikbare middelen zal aanwen den om het wat behoudender deel van de Nederlandse christenheld met deze creatlonlstlsche Ideeën te indoctrineren. Men ls al bezig met een „Evangelische Hogeschool" die als centrum van het creationisme ln ons land zal moeten dienen (voor de EO-televisle als „geloofswaagstuk" aangeduid: evenwel, het ls maar wat Je onder geloof verstaat). En het ge volg zal een eindeloze verwarring zijn: Jonge mensen die voor dilem ma's worden gesteld waarbij hun persoonlijk geloof de inzet is; zinloze en vermoeiende debatten met men sen die deze creatlonlstlsche non sens al te dol wordt, enzovoort. On der deze omstandigheden moet ik alarm slaan en waarschuwen voor deze gedachten, die niets oplossen. Alle bezwaren tegen de evolutiege dachte waarvan er een aantal heus wel reël zijn laten tot nu toe maar één alternatief toe: de houding dat we eenvoudig te weinig weten om over het ontstaan van het leven en de soorten een duidelijk beeld te hebben. Zo'n visie misstaat geen en kele onderzoeker, die trouwens wel vaker zal moeten zeggen: „Ik weet het niet". DE ZEE-REDE VAN JEZUS We kennen een bergrede van Jezus. Waaraan we nu toezijn bij het lezen van Markus' verhaal zou Je Jezus' zeerede kunnen noemen. Hij ls in een schip gegaan en aan het strand staat opnieuw, net als bij de berg, de schare. De mensen die zoeken, die niet tevreden zijn met wat ze al weten. Die altijd weer een verborgen besef tonen dat er ergens Iets gezegd moet kunnen worden dat verder helpt. Dat toekomst opent tegen de dood. „En HIJ leerde hen vele dingen in gelijkenissen en Hij zei tegen hen in zijn onderwijs "Verdergaan we vandaag niet. Wèt Hij leert komt later, maar hier staat al iets waar we niet aan voorbij moeten gaan. Hij leert! Hij geeft „didachè", onderwijs. En dat onderwijs geeft HIJ ln gelijkenissen, „parabolen" staat er. Gelijkenissen zijn verhalen, aan het dagelijks leven ontleend, die meestal één punt van vergelijking hebben met wat de verteller ermee zeggen wil. Wie ze wil verstaan moet dat ene punt vinden. Gelijkenissen zijn als deuren die om een scharnier draalen. Je komt niet verder door de deur te bewonderen of door er tegen aan te schoppen. Hij moet draalen, om het scharnier heen: We zullen wel de gelegenheid krijgen om dat aan een gelijkenis te laten zien. Maar vandaag gaat het om dié „leer" van Hem. Bij „leer" horen leerlingen. Mensen die zich laten onderwijzen. Er ls een tijd geweest dat we daar nletzo van gediend waren. Wij wisten alles al en bovendien, als we zelf een beetje gingen nadenken dan kwamen we er wel op. De moederscholen wijzen vandaag ln een andere richting. Groeit er een besef, dat we nog niet zoveel weten? Dat zou een goede ontwikkeling zijn. Een toenemend vragen naar wat er echt staat ln de woorden van de profeten en apostelen kaïfhlerop wijzen. Als het Hem belieft om ons te „leren" en Hij dat nodig a<!ht, zouden wij er best eens iets meer in kunnen investeren om zelf wijzer te worden. Namelijk door aandachtig te luisteren. (Markus 4 vers 1-2). Beroepingswerk OEREF. KERKEN Beroepbaar gesteld door de classis Assen: kand. D. J. CLaassen, Giet manslaan 87, Oostcrwolde (Ft.). OEREF. GEMEENTEN Bedankt voor Scherpenisse: W. C. Laraain te Grand Raplds (USA) DOOPS. GEM. Beroepen teHarlingen: B. K. Homan (e Koog Zaandijk Drs. G. C. van de Kamp Drs. G. C. van de Kamp, predikant van de christelijke gereformeerde kerk van Hlllegom, heeft na de kerkdienst van zondagmorgen zijn ambt ln de christelijke gereformeer de kerken neergelegd. Het betreft een persoonlijke beslissing. Er is geen sprake van een conflict tussen predikant en kerkeraad of gemeen te. Ds. Van de Kamp ls lid geworden van de gereformeerde kerk van Hll legom. Hij*is 31 Jaar en stond sinds 1971 in Hillegom, zijn eerste ge meente. J. D. van Woerden De Nederlander J. D. van Woerden heeft besloten, zijn zendingswerk in Rhodeslë neer te leggen. Twintig Jaar heeft hij in Rhodeslë gewerkt, eerst als verpleger ln dienst van de vrije presbyteriaanse kerk van Schotland (de Mbuma-zendlng), sinds 1968 zelfstandig. Om hem, te steunen werd toen de stichting Rho- desla-zending opgericht. Van Woer den gaf godsdienstonderwijs op scholen, evangeliseerde en had op zicht over het kindertehuis, dat de Rhodesla-zending in Boelawayo heeft gebouwd. Het vertrek van Van Woerden (hij gaat naar Schotland) komt voor de Rhodesla-zending op een ongelegen moment, daar Juist deze maand een tweede man naar Rhodesia wordt uitgezonden: de hervormde predikant ds. TJ. de Jong uit Garderen. die zaterdagmiddag 21 mei ln een dienst ln de hervormde Bovenkerk te Kampen zal worden uitgezonden. Prof. J. van Bruggen. Prof. dr. J. van Bruggen, nieuwtesta- menticus van de theologische ho geschool van de gereformeerde ker ken (vrijgemaakt) te Kampen, is naar Korea vertrokken. Hij zal daar enkele weken gastcolleges geven aan een theologisch seminarie te Poesan over bijbelvertalen. Daarna gaat prof. Van Bruggen naar de Ver enigde Staten om zich te oriënteren ln de beoefening van de nieuwtesta mentische studie daar. MAPUTO - De regering van Mo zambique heeft toestemming gege ven voor de heroprichting van de r.k. Caritas-organisatie Mozambi que en haar tevens dringend ver zocht, de verzorging op zich te ne men van de naar schatting vijftig duizend vluchtelingen uit Rhodeslë. Kerkelijke kringen zien hierin een mogelijke wending ln de politiek van de regering. ZIJ aanvaardt nu kennelijk de medewerking van de kerk. Caritas Mozambique heeft on middellijk een beroep gedaan op de r.k. hulpverleningsorganisaties ln Europa en de Verenigde Staten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 2