Van moorden verdachte
verpleger verbitterd
Te weinig geld.
Wij helpen.
ABN Bank
De derde come back van
Cliff
Prof. Vonk en Wim Kok, een
verbazingwekkende conclusie
Na anderhalf jaar voorarrest:
1 Kamervragen over vestiging kantoor
FAMILIEBERICHTEN
Man omgekomen bij
lassen betonijzer
HbONDERDAG 31 MAART 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
tADVEfiTQJTlg)
>h
v«Van een onzer verslaggevers
td«DEN BOSCH Na anderhalf Jaar ln voorlopige hechtenis te hebben gezeten, is de van moord
Overdachte hoofdverpleger Frans H. uit Kerkrade naar eigen zeggen verbitterd geraakt. Dit blijkt
'ij uit een aanvullend reclasseringsrapport dat gisteren door de president van het gerechtshof in Den
ïj Bosch, mr. V. A. D. M. van Haren, werd voorgelezen. Het rapport kwam aan de ordq op de tweede
Zittingsdag die het hof wijdde aan de behandeling in hoger beroep van de zaak tegen de 41-jarige
verpleger.
H., door de rechtbank in Maastricht
wegens moord op bejaarde en de
mente patiënten tot dertien jaar ge
vangenisstraf veroordeeld, is blij
kens dat reclasseringsrapport van
mening dat hij zijn straf inmiddels
wel heeft gehad. Hij maakt zich zor
gen over zijn vrouw, die naar hij
vreest, het werk dat zij heeft weten
te vinden, niet aankan. Daarnaast
tobt hij over zijn eigen, geheel in
duigen gevallen toekomst. Deson
danks voelt hij zich, volgens het rap
port, sterk betrokken bij de gang
van zaken in het Maastrichtse huis
van bewaring, waar hij sinds 1975
verblijft.
Het hof zette gisteren de behande
ling van de zaak tegen H. voort met
het horen van vier getuigen, allen
oud-collega's van de verpleger. Drie
fo bevrijdingsbeweging dat de PLO wel zo'n kantoor wil
iif A tI no,„ openen, maar daar in Den Haag nog
w. DEN HAAG Het DS 70-Kameriid
j,. Staneke wil duidelijkheid over de
ji mogelijke vestiging van een kantoor
li van de Palestijnse bevrijdingsorga-
nisatie PLO in Den Haag. Hij heeft
demissionair minister Van der Stoel
schriftelijk om informatie gevraagd.
Staneke haakt in op de berichten
geen officieel verzoek voor heeft in
gediend omdat men ervan uitgaat
dat dat verzoek momenteel gewei
gerd zou worden. Buitenlandse za
ken heeft vragen over deze kwestie
steeds kunnen afdoen met het
antwoord dat van een officieel ver
zoek niets bekend is.
kunnen van maandag tot en met vrijdag
telefonisch van 9.00-19.30 uur opgegeven
worden op nummer 020-913456.
Op zondagavond Is dit alleen mogelijk van
18.00-20.00 uur.
Uit lijden verlost en bevorderd tot Heerlijkheid
onze zeer geliefde Zuster en Tante
Anna Vissers-Verkuyl
„Zalig de reinen van hart,
want zij zullen God zien"
Mattheüs 5 8
Canada:
M. C. Verkuyl
W. M. Verkuyl-Knibbe
Nieuw-Vennep:
C. A. Jansen-Verkuyl
K. Jansen
Curagao:
C. A. Verkuyl
P. H. Verkuyl-Ligtenberg
Haarlem:
A. M. Verkuyl
C. W. Verkuyl-Tomé
neven en nichten
Correspondentieadres:
Hoofdweg 1372, Nieuw-Vennep
Liever geen telefonische condoléance.
30 maart 1977.
Als Hij bedroefd heeft, zo zal
Hij Zich ontfermen naar de grootheid
van Zijn goedertierenheid.
Klaagt 3:32
Heden nam God tot Zich Zijn kind, mijn lieve
vrouw, onze lieve zorgzame moeder
Anna Vissers-Verkuyl
op de leeftijd van 47 jaar.
J. Vissers
Menno
Ton
Hans
Bert
Syta
Bennebroek, 30 maart 1977
Bennebroekerlaan 12
De dienst van Woord en Gebed zal D.V. gehouden
worden maandag 4 april a.s. om 14.00 uur in de
Gereformeerde Kerk aan de Rijksstraatweg te
Bennebroek, voorganger Ds. J. Dijkstra, waarna
de teraardebestelling zal plaats hebben om 15.30
uur op de begraafplaats Westerveld te Driehuis-
Westerveld.
Gelegenheid tot condoleren a.s. vrijdagavond 1
april van 19.00-20.00 uur in de aula van Huize
„Meerleven", Witte de Withlaan 1 te Bennebroek.
(ingang achterzijde).
Tevens gelegenheid tot condoleren na de dienst in
de kerk en na de teraardebestelling in de aula van
de begraafplaats.
Geen bezoek aan huis Liever geen bloemen.
Welzalig hij. die den God van Jacob tot
zijn hulpe heeft, wiens verwachting is
op den Here, zijn God.
Door haar Heer is thuisgehaald onze lieve schoon
zuster en tante
Ank Vissers-Verkuyl
oud 47 jaar.
Bennebroek, 30 maart 1977
Harderwijk:
H. M. Vissers
Fuengirola, Spanje:
C. Vissers
Rotterdam:
A. A. v. Herwerden-Vissers
Ermelo:
H. J. Tempel-Vissers
Oldenbroek:
E. T. J. Vissers-Timmers
Heemstede:
B. Vissers
J. M. Vissers-Mulder
Nunspeet:
M J. Vissers
nichten en neven.
van hen, opgeroepen door verdedi
ger, mr. J. J. M. Hermans uit Geleen,
gaven het hof een gunstig oordeel
over H. Twee gewezen verpleegsters,
die met Frans H. in het ziekenhuis in
Sittard hadden gewerkt, omschre
ven hem als een kundig verpleger,
die open stond voor de noden van
zijn patiënten.
De ondervraging van deze getuigen
concentreerde zich op medische
kwesties, omdat H. daarin bij de
behandeling van zijn zaak door de
rechtbank een grote onwetendheid
aan de dag heeft gelegd. Zo zou hij
er niet van op de hoogte zijn geweest
dat injecties met grote hoeveelhe
den insuline fatale gevolgen kunnen
hebben en zou hij insuline slechts
als een pijnstillend middel hebben
beschouwd. De twee oud-
verpleegsters lieten het hof weten
dat de opleiding vroeger gebrekki
ger was dan tegenwoordig, maar dat
zij in elk geval nooit ln de veronder
stelling hebben geleefd dat insuline
een pijnstiller is. H. wordt ervan
verdacht zijn patiënten met insuli-
ne-injecties gedood te hebben.
Een van de raadsheren, mr. W. de
Vries, veronderstelde bij de onder
vraging van de zenuwarts dr. J. G.
Schnitzler, die H. heeft onderzocht,
dat de verantwoordelijkheid die de
verpleger als afdelingshoofd droeg,
te groot voor hem is geweest. De
psychiater merkte op dat die ver
antwoordelijkheid een heel be
langrijke rol gespeeld zou kunnen
hebben, maar dat de persoonlijk
heidsstructuur van H. doorslagge
vender is geweest dan de omstan
digheden waaronder hij de hem ten
laste gelegde .misdrijven pleegde.
De psycholoog drs. W. H Derks,
evenals Schnitzler verbonden aan
de Psychiatrische Observatie
kliniek van het Gevangeniswezen
(POK) in Utrecht, bleef bij zijn aan
zienlijk gunstiger oordeel over
Frans H. In zijn requisitoir heeft de
Maastrichtse officier van justitie
mr. J. Boosten Indertijd weinig heel
gelaten van het rapport van Derks.
Hij meende dat de psycholoog zich
door de verpleger op sleeptouw had
laten nemen. Toen verdediger Her
mans en de psycholoog een aantal
op hem betrekking hebbende passa
ges uit dat requisitoir voorhield, In
terrumpeerde de president van het
hof hem met de woorden: „U twijfelt
toch niet aan de kritische zin van de
rechter? We slikken niet alles voor
zoete koek".
Het hof zal morgen de behandeling
voortzetten met het horen van de
psychiater en de psycholoog die in
dertijd op verzoek van de Maas
trichtse rechtbank een tegenrapport
hebben uitgebracht. Op deze derde
zittingsdag zal ook Frans H zelf
ondervraagd worden.
Daar is wat aan te doen. Met een
ABN Plan-Krediet. Het werkt namelijk zo: u
spreekt met de ABN een bedrag af, dat u kunt
opnemen wanneer u wilt. In z'n geheel of
gedeeltelijk. De rente bedraagt voor bedragen
tot f 5.000,- thans 1% per maand. En voor
bedragen van f 5.000,- tot f 20.000,- slechts
0,9% per maand. Die rente betaalt u alleen
over opgenomen bedragen. Betaling van
rente en aflossing gebeurt maandelijks met
een van tevoren afgesproken bedrag. Maar
als dat zo uitkomt mag dat ook méér zijn.
En het afgeloste geld mag u ook weer opnemen
Is dat geen praktische, soepele manier van
lenen! Dat is nu een ABN Plan-Krediet.
U kunt mij helpen door informatie te sturen over
ABN Plan-Krediet.
Dhr./Mevr./Mej.:_
Adres:
Woonplaats:-
Tel.:.
Heeft reeds een rekening bij de ABN: ja/neen.
Zo ja, bij ABN-kantoor:
ln ongefrankeerde envelop renden aan: Algemene Bank Nederland,
Afd. O.D. 50, Antwoordnummer 1555, Amsterdam.
door L. Graftdijk
Met verwondering en ook veront
waardiging hebben wij bij de FNV
het artikel van prof. mr K. Vonk
gelezen ln uw krant van 25 maart
Het staat natuurlijk aan ieder vrij
een bepaalde betekenis toe te ken
nen aan de stakingsacties van febru
ari 1977. Prof. Vonk citeert prof. dr F.
Hartog die ln NRC-Handelsblad
schreef dat de stakingen „hem nog
niet loslaten". Prof. Vonk deelt mee
dat het hem net zo gaat.
Als beide heren op veel te losse
gronden onzes Inziens menen een
théorie van de vooroorlogse eco
noom Schumpeter in vervulling te
zien gaan en als het ware de vak
bondsstaat nabij wanen (zijn zij de
minder succesvoile stakingen van
1973 vergeten?), is dat hun zaak.
Ofschoon het schromelijk overschat
ten van de macht van de vakbewe
ging, onder invloed van welke emo
ties dan ook, ons als onverstandig en
tendentieus voorkomt.
Tot zover onze verwondering. Onze
verontwaardiging begint daar waar
de heer Vonk nogal lyrisch de indruk
weergeeft die het tv-optreden van
Wim Kok op hem heeft gemaakt.
Met „fanatiek verbeten gezicht"
sprak deze tijdens de stakingsdagen
de werknemers toe. Aan welke visue
le indruk de schrijver dit persoonlijk
beledigende commentaar verbindt:
„Ogenblikkelijk flitst het door me
heen: soortgelijke beelden van ver
beten gezichten en opgewonden me
nigten ken ik van filmjournaals uit
de tijd van Duits nazidom en Itali
aans fascisme. Ik geloof mijn ogen
niet: Wim Kok weet toch beter?"
Als Wim Kok wel beter weet volgens
prof. Vonk, waarom dan hijzelf niet?
Met andere woorden: als prof. Vonk
het eigenlijk wel met de velen in den
lande eens kan zijn, die Wim Kok
terecht voor een redelijk en daarbij
ook democratisch voelend en hande
lend mens houden, waarom maakt
hij zich dan toch schuldig aan een
dergelijke, ongelofelijke insinuatie?
Heeft prof. Vonk zelf wel eens 25.000
mensen toegsproken (want over de
openluchtmeeting te Rotterdam op
16 februari ging het kennelijk) en
nagegaan wat voor effect dit heeft op
iemands toon en mimiek?
We vinden het verbazingwekkend
dat iemand onder dekking van de
professorstitel op zo onwetenschap
pelijke wijze zijn ongekamde ge
dachten de vrije loop laat en conclu
sies trekt (of suggereert) op grond
van ln het geheel niets. We nemen nu
maar aan dat prof. Vonk staken,
mits onder bepaalde omstandighe
den, als een democratisch recht kan
waarderen en dat hij het vastbera
den pleiten voor het behoud van iets
dat men al had (prijscompensatie)
op zichzelf geen fascistisch trekje
acht
Andere aanvechtbaarheden lm het
artikel, zoals de fantastische bewe
ring dat Kok en Spit door de CPN
worden gedwongen tegen hun eigen
Inzichten ln te gaan, laten we nu
maar voor wat ze zijn.
K. Graftdijk is hoofd van de voorlich
tingsdienst van de FNV.
VEENWOUDEN - De 31 -Jarige Jan
Postma uit Hoogkerk (Gr.) is bij de
betonijzercentraie Rohel b.v. teSur-
huisterveen in Friesland bij het las
sen van betonijzer om het leven ge
komen. Uit een kraan van het be
drijf spoot een partij ijzer met een
totaal gewicht van vijf ton. De man
kon niet snel genoeg opzij springen
en raakte eronder bekneld. Met in
gedrukte borstkas is hij naar hel
ziekenhuis te Drachten vervoerd
Daar is hij spoedig overleden.
Vervolc Pan.Berichten log.14
Nu het vergrijsde
gitaargepingel van The
Shadows plotseling weer in
zwang lijkt te raken, is het
te meer verbazingwekkend
om te zien hoe een zekere
meneer Cliff Richard zo
langzamerhand bezig is zijn
derde come back af te
ronden. Van de eens zo
hechte muzikale band
tussen Cliff en zijn
begeleiders is anno 1977
niet veel meer over, zij het
dan dat zijn nieuwste
platen met kennis van
zaken worden geproduced
door ex-Shadowsgitarist
Bruce Welch, die bovendien
nog regelmatig voor hem
componeert. Een eigen weg
dus voor Cliff, nadat hij 18
jaar geleden als roek-idool
zijn opwachting maakte
met „Living doll" en zich
tien jaar later tot een geheel
ander publiek richtte met
een religieus repertoir.
Cliff de Derde liet vorig Jaar
weer voor het eerst van zich
horen met de lp „I'm nearly
famous" waarvan de single
„Miss you nights"
maandenlang de hitladders
bestookte. Nauwelijks een
jaar later ligt er alweer een
nieuw album op de desk:
„Every face tells a story"
(EMI 062-06323) met
andermaal een niet
onplezierige tweedeling van
verantwoord hak- en
breekwerk en zoete
ballades. Twaalf nieuwe
nummers, compact
begeleid door een ploeg
studiomuzikanten die van
wanten weet. Het Jammere
is alleen dat dit album in
zijn totaliteit te weinig
karakter heeft om vooc een
warme aanbeveling ln
aanmerking te komen. Een
song als „When two worlds
drift apart" toont Cliff op
Cliff Richard
zijn best, met mooie
ingehouden zang en knappe
koortjes, maar op „Every
face tells a story" blijkt
deze klasse slechts
eenmalig aanwezig te zijn.
Het restant kan
gekwalificeerd worden als
goede confectie.
Leo Sayer
Door omstandigheden even
blijven liggen, maar toch de
moeite waard om hier even
de revue te passeren is de lp
„Endless flight" (Chrysalis
6307.590) van Leo Sayer, die
met zijn clowneske
hoogpolige haardos terecht
een plaats heeft
ejworefsuiterlijk onder een
hoogpolige haardos terecht
een plaats heeft verworven
tussen de hitmakers van
vandaag. Twee levende
bewijzen daarvan („You
make me feel like dancing"
en „When I need you")ziJn
op deze plaat vereeuwigd.
Van John Denver, het
pienterste jongetje van de
klas, is een nieuwe Greatest
Hits-lp verschenen (Volume
2, RCA PL-121195)met
twaalf liedjes die elk voor
zich al hun weg naar de
platenkopers hebben
gevonden: „Annie's song",
„Fly away" (met Olivia
Newton-John), „Calypso",
enzovoort. Muziek waar
niemand zich een buil aan
kan vallen maar daar blijft
het dan ook bij.
Voor liefhebbers van het
franse chanson is er een
nieuw album van Nicolas
Peyrac, getiteld „Quand
pleure la petite fille" (EMI
062.14360). Bezielde zang,
die helaas net dat beetje
sjeu mist van een Gérard
Lénorman. Toch kan zo'n
Peyrac zich zonder moeite
meten met de altijd te veel
overgewaardeerde
prestaties van een Charles
Aznavour.
Erg weinig woorden wil lk
vuil maken aan het
lp-debuut van Gino Cunico
(Arista AL 4117), die ln tien
liedjes duidelijk maakt dat
zelfs kopiëren hem nog
slecht vergaat.
Chick Corea
Ziezo, het podium vrij voor
iets aangenamers. Op het
snijpunt waar Jazz, pop en
klassiek elkaar
voorbijsnellen nog even
aandacht voor drie nieuwe
albums. Een reisje naar het
diepste hart van Spanje
Inspireerde de Amerikaanse
Jazzpianist/componist
Chick Corea tot het
schrijven van een
fenomenaal oeuvre, dat op
een dubbelalbum onder de
titel „My Spanish heart"
(Polydor 2669.034) is
uitgebracht. Prettig om
weer eens met belde benen
op de grond een paar
superlatieven te mogen
aantekenen bij een stuk
muziek waar de creativiteit
van afdruipt. Dwars door
Corea's befaamde
stileringen loopt nu als een
rode draad de denderende
ritmiek van flamenco en
Zuidamerikaanse dansen,
die wat mij betreft een
hoogtepunt vindt ln de
adembenemende
artisticiteit van
„Armando's Rhumba".
IJzersterke syncopes van
Stanley Clarke maken
duidelijk dat de
akoestische bas nimmer uit
de Jazz zelfs niet uit de
popjazz zal kunnen
worden vervangen vanwege
zijn onmiskenbare
dynamiek die ln dit geval
„My Spanish heart" tot zo'n
geweldige plaat verheft. Er
valt nog veel te vertellen
over de perfecte balans
tussen drums en percussie,
de toepasselijke
vioolpartijen en niet te
vergeten de piano-inbreng
van Corea zelf, maar
woorden zijn geen muziek.
Leo Sayer
De kleine luisteraar moet er
zelf maar aan.
Vergaarbak
Op het label Wamer Bros is
een promotie-album
verschenen waarop tien
adepten van een nieuwe
jazzgeneratie worden
geïntroduceerd. Musici die
van oorprong veel meer aan
de popmuziek van de
zeventiger Jaren geleerd
zijn dan grote voorgangers
als Dizzy Gillespy en
dergelijke. Dezedubbel-Ip
laat het nieuwe geluld van
mensen als George Benson,
Pat Martino, Alice Coltrune
en Flora Purim horen. Na
alles Intensief beluisterd te
hebben, word je alleen nog
maar gesterkt in Je
conclusie dat Amerika ln
dit opzicht een vergaarbak
van talent is waarin
concurrentie in veel
gevallen slechts
kwaliteitsverhogend werkt.
Het album heet „New Music
that stays new", het
nummer is PRO 656.
Tegen dit decor kan ik geen
fraaiere uitsmijter
bedenken dan de
heruitgave van Peter Nero's
lp „The music of George
Gershwin" (RCA PJL
1-8074). De plaat dateert
van 1966, maar is volkomen
tijdloos vanwege de manie-
waarop Nero op zijn vleugel
met Gershwin dartelt,
begeleid door de Boston
Pops onder leiding van de
befaamde Arthur Fiedler.
Wie nog niet overtuigd is
moet eens luisteren naar
zijn versie van,,! got
rhythm" waarin Llszt,
Chopin en Beethoven
gezamenlijk de partituur
doorkruisen. Voortreffelijke
muziek.
