Verlegenheid
met langere
leerplicht
(tot 18 jaar)
EJ
tekening van een lezer
Commentaar
jeerplicht
Akkoord over CAO
in horecasector
V.AGT'5 ONVR(JWTLI°GE EXAMEN
Eerst zon
Wegens inbraak
2V2 geëist
de straatmuziek ontwaakt
boomfeest
pleingeit
stuur 'n brief
kïERDAG 26 MAART 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Jtet is nog niet zo lang geleden dat
anderen van veertien jaar als goed-
cope arbeidskrachten werden los
gelaten op het bedrijfsleven. Nu er
gidruk gesproken wordt over een
leerplicht tot achttien jaar, kan het
;een kwaad er nog eens aan te
lerinncren, dat het voorwaardelijk
irbeidsverbod voor veertienjarigen
>as in 1965 van kracht werd.
Dc negenjarige leerplicht (zes jaar
lagere school en drie jaar voortge-
tet onderwijs) volgde in 1971. Nog
baar twee jaar geleden ging het
barlement akkoord met een tienja
rige leerplicht. Toch lijkt het anno
.1977 de gewoonste zaak van de
gereld, dat alle kinderen na de
lagere school nog tenminste vier
^aar voortgezet onderwijs volgen.
(Sinds de totstandkoming van de
leerplichtwet in 1900 is de verlen
ing van de leerplicht steeds in
liscussie geweest. De term ,,ar-
idsverbod" herinnert aan de tijd
*an de kinderarbeid en steeds is de
ischerming van het kind een be-
ingrijk motief geweest. Allengs
ingen ook de onderwijskundige ar-
;umenten zwaarder wegen. Naar-
nate de wereld ingewikkelder
j, verd, ging de schoolse voorberei
ding op de intrede in de maatschap-
)ij meer tijd vergen. De kunst van
iet lezen, schrijven en rekenen was
niet meer genoeg. Steeds meer vak-
"*ken verschenen op de lesroosters
van het schoolkind. De term ,,le-
venslang leren" is al gevallen.
Daarnaast was het ideaal van de
gelijke kansen altijd een belangrijk
'ëil,
°t motief. Achttien procent van de
H jongeren mag na zijn achttiende op
staatskosten doorstuderen. Een nog
;oo|steeds groeiende meerderheid van
de jeugd blijft tot haar achttiende
op school. Dan gaat het niet aan
een klein deel van de jongeren de
kans op een goede ontwikkeling te
zeeonthouden. En dus kwam er een
tweedaagse leerplicht voor zestien
jarigen. En dus pleit nu de Algeme
ne Bond van Onderwijzend Perso
neel voor een elfjarige leerplicht in
1978 en voor een twaalfjarige
rplicht in 1980.
bond bevindt zich met dit plei-
ooi op eenzame hoogte in het toch
Fal eens zweverige debat over onder
wijs. Het is waar dat vele anderen in
het verleden ook geloofden in een
leerplicht tot achttien jaar. Minister
Van Kemenade was een van hen.
Maar zelfs de minister schijnt een
beetje van deze gedachte terug te
komen en te spelen met de gedachte
dat leerplicht tot zeventien wel vol
doende is. Dat zou kunnen als de
middenschool driejarig wordt en de
beroepsopleiding vervolgens tot
twee jaar beperkt blijft.
Het voornaamste argument tegen
verdere verlenging van de leerplicht
is dat men bijna volwassen jongeren
niet kan dwingen tegen hun zin op
school te blijven. Het is ondoenlijk
gebleken zestienjarige werkende
jongeren te overtuigen van het be
lang van twee dagen onderwijs en
vorming. Zij ontduiken de gedeel
telijke leerplicht op grote schaal.
Wil men de wetgeving in het alge
meen en de leerplichtwet in het
bijzonder niet tot een aanfluiting
maken, dan moet van verdere wet
telijke dwang worden afgezien.
Maar niet alleen het gezag van dc
wet is in het geding. Veel belangrij
ker is dat de drang naar vrijheid en
zelfstandigheid bij jongeren wordt
gerespecteerd. Ouders die ervaring
hebben met kinderen die 'school-
moe* zijn weten hoe moeilijk het is
een jonge volwassene van zeven
tien, achttien jaar te overreden op
school te blijven. Voor je bestwil,
voor later, niet voor je ouders,
maar voor jezelf. Op een gegeven
moment helpt dat niet meer en
moet men jonge, bijna kiesgerech
tigde'burgers het recht op een eigen
keus gunnen. Misschien hebben ze
er later spijt van, misschien komen
ze na een jaar op school terug.
Maar die ervaring mag men jonge
ren niet onthouden.
Dit alles betekent niet dat we met
de armen over elkaar kunnen gaan
zitten. Het streven moet blijven om
de school aantrekkelijker te maken
voor de kleine groep die voortijdig
de school verlaat. En voor de oude
ren die reeds van school zijn moet
er een wettelijk gegarandeerde mo
gelijkheid komen om educatief ver
lof op te nemen, zodat zij met
behoud van loon de schade kun
nen inhaleit op een moment dat zij
wel gemotiveerd zijn.
Besluit onderwijsbond bijna fifty-fifty
door Plet Hagen
AMSTERDAM Met krappe meerderheid heeft de Algemene
Bond van Onderwijzend Personeel (35.000 leden) zich uitgespro
ken voor leerplicht tot 18 jaar vanaf 1980. Een zeer omstreden
beslissing, zowel binnen deze bond als daarbuiten. Als we daags
na deze uitspraak praten met ABOP-voorzltter Jan van den
Bosch blijkt ook wel dat hij niet goed weet wat hij aan moet met
het besluit van de algemene vergadering.
Een paar Jaar geleden leek Neder
land nog probleemloos af te steve
nen op leerplicht tot achttien jaar.
Maar de laatste tijd is dat veranderd.
De abominabele ervaringen met de
tweedaagse leerplicht voor zestienja
rigen hebben twijfel doen rijzen aan
de mogelijkheid jongeren van deze
leeftijd (en nog ouderen) onder
dwang van het onderwijs te laten
„genieten". Om die reden werd de
leerplicht tot achttien geschrapt uit
het ontwerp beginselprogramma
van de Partij van de Arbeid. Zelfs
minister Van Kemenade lijkt bereid
genoegen te nemen met een
leerplicht tot zeventien.
Een van de voornaamste redenen
voor het besluit van de Algemene
Bond van Onderwijzend Personeel is
Juist het falen van de gedeeltelijke
leerplicht voor werkende jongeren.
Vooral de sectie vormingswerk heeft
zich hard opgesteld. De vormings
werkers in de ABOP geloven niet
meer in het part-time onderwijs.
Doek de zaak maar op, zeggen ze, en
zorg dat werkende Jongeren zo gauw
mogelijk lerende Jongeren worden.
En dus: leerplicht tot achttien jaar,
waarbij dan wel verondersteld wordt
dat het voortgezet onderwijs in 1980
zodanig is ingericht dat alle Jongeren
het naai hun zin zullen hebben.
Onder de Indruk van deze redene
ring heeft het hoofdbestuur toen
maar gekozen voor haastige invoe
ring van de leerplicht tot achttien.
Men zag gewoon geen andere oplos
sing voor het probleem van de wer
kende Jongeren. En zo verdedigde
bestuurder Van Capelleveen in de
vergadering de leerplicht als een
middel om de overheid te dwingen
het voortgezet onderwijs te verbe
teren.
Verzet
Daartegen rees wel verzet. Niet al
leen uit de genoemde sectie van
mavo - havo - vwo die niet gelooft in
dwang van (bijna) volwassen Jonge
ren. Maar bijvoorbeeld ook vanuit
de sectie van het beroepsbegelei
dend onderwijs (leerlingstelsels),
waar men toch ook de nodig eerva
ring heeft met part-time onderwijs.
Het resultaat van de discussie was
dat Nederlands grootste onderwijs
bond zich met 190 tegen 181 stem
men uitsprak voor leerplicht tot
achttien per ingang van 1980. Vooral
met de toevoeging van dat jaartal is
de ABPO bezig minister Van Keme
nade aardig te dwarsbomen. Want
Van Kemenade wil wel verlenging
van de leerplicht, maar dan veel
geleidelijker. Hij wil meer tijd heb
ben om het bestaande part-time on
derwijs voor wekende jongeren uit
te bouwen. Pas als er een ontwik
keld systeem is van onderwijs, vor
ming en werkstages. kan men de
werkende jongeren dc status van
leerling geven, vindt hij. Als je nu
half over kop het part-time onder
wijs om zeep helpt, zal Je er nooit in
slagen de verworvenheden van het
vormingswerk en van het be
roepsbegeleidend onderwijs in de
traditionele school over te planten.
En als dat niet lukt, blijf je zitten
met een schoolse school, waarvan de
Jongeren om wie het gaat al lang
balen. Zoals men ziet, een niet onin
teressant meningsverschil tussen de
minister en de geestverwante
vakbond.
Jan van den Bosch, voorzitter van de Algemene Bond van Onderwijzend Personeel.
In zijn hotelkamer met uitzicht op
de Dam (het ABOP congres wordt
gehouden in Kras) zit de voorzitter
van die bond, Jan van den Bosch
een beetje met de handen in het
haar. Natuurlijk staat hij achter het
genomen besluit. Maar hij erkend
dat he met zo'n fifty-flfty-beslult
met een verschil van slechts negen
stemmen weinig kan beginnen.
Misschien wordt nog schriftelijk
herstemd en wiebelt de weegschaal
nog wat verder naar deze of gene
zijde. Dat maakt echter weinig ver
schil. Het feit van de verdeeldheid
ligt er en op grond van de gebleken
tegenstellingen kun je moeilijk har
de acties ondernemen vóór
leerplicht tot achttien.
Van den Bosch: „Wij zien ook wel
dat de leerplicht moet worden waar
gemaakt door de leraren op school.
Als zo'n belangrijk deel van hun
vertegenwoordigers twijfelt, geeft
dat Je wel te denken. We moeten ons
terdege bezinnen op de betekenis
van het nu genomen besluit".
Vreest Van den Bosch niet dat de
problemen die nu al bestaan met de
gedeeltelijke leerplicht (de helft van
de betrokkenen ontduikt of spijbelt)
in verhevigde vorm terugkomen bij
een volledige leerplicht voor nog ou
dere Jongeren? Van den Bosch: „El
ke keer dat de leerplicht verlengd is,
gaf dat problemen. Maar naderhand
bleek het uiteindelijk resultaat
steeds positief. We bedoelen ook
niet dat Je Jongeren met behulp van
de sterke arm moet dwingen naar
school te gaan. We zien de leerplicht
veel meer als een verplichting aan
de overheid om te zorgen voor goed
onderwijs."
Tendens
Van den Bosch erkent wel dat ver
lenging van de leerplicht Ingaat te
gen de algemene tendens om Jonge
ren steeds eerder verantwoordelijk
heid te geven (kiesrecht vanaf
achttien), maar hij vindt dat de
school dan maar zoveel ruimte moet
bieden dat de leerling zijn eigen
verantwoordelijkheid binnen de
school kan beleven.
En als een zeventienjarige het dan
toch vertikt om naar school te gaan
net zoals sommige jongeren op die
leeftijd ook het ouderlijk huls verla
ten (en geen rechter dwingt hen dan
thuis te blijven), wat dan? In dat
geval hangt volgens de voorzitter
van de ABOP alles af van een goede
begeleiding. Op die manier (meer
ruimte in de school en meer begelei
ding) hoopt hij de overgrote meer
derheid van jongeren op school te
houden. Steeds meer Jongeren kie
zen zelf al voor volledig dagonder
wijs. Die ontwikkeling tekent zich
nu al af. Een langere leerplicht is
slechts een middel om ook die groep
die nu nog „kiest" voor de veronder
stelde vrijheid van een werkende
jongere over de streep te halen. Het
is een middel om werkende jongeren
die af en toe een dag leren te veran
deren in lerende Jongeren die af en
toe een poosje werken (in de vorm
van stages). Dan zal er wel een
groepje overbUjven die echt niet wil.
Maar nu gebeurt het ook dat
leerplichtige kinderen (met goedvin
den van hun ouders) wegblijven.
Zulke uitzonderingen bepalen ech
ter niet de regel, zegt Van den
Bosch
DEN HAAG Werknemers en
werkgevers in de horeca-sector heb
ben overeenstemming bereikt over
een CAO voor vijftigduizend
werknemers in de horeca. De over
eenkomst loopt van 1 Januari 1977
tot 1 april 1978. In het arbeidscon
tract zijn tijdelijke toeslagen van 45
en 30 gulden in verband met loon
maatregelen uit 1975 en '76 verwerkt
in de loon- en garantie-inkomens-
tabellen. Voorts wordt per Januari.
Juli en Januari 78 een prijscompen
satie uitgekeerd met minimumbe
dragen van rond de tweehonderd
gulden per procent prijsverhoging
Tenslotte voorziet de CAO in een
werkelijke loonsverhoging van één
procent per 1 april en één procent
per 1 oktober en wordt de vakantie
toeslag opgetrokken tot acht pro
cent, met een minimum van 1.650
per jaar.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent.
Postbus 859. Amsterdam. Naam en adres aan oe achterzijde vermelden.
HET WEER door Hans de Jong
Het wordt dit weekeinde na een
sombere vrijdag met 's middag
om één uur geen hogere tempe
ratuur dan acht A negen graden,
dit weekend gelukkig weer wat
fleuriger. De zon laat zich zien,
vooral aanvankelijk en onge
twijfeld zal de natuur er bij de te
verwachten zuidoostenwind
vandaag middagwaarden van
vijftien A zeventien graden uit
kunnen persen. Die zuidoostelij
ke wind kan zich ontplooien nu
een hogedrukgebiedje van 1028
millibar van het zuidwestelijk
deel van de Noordzee naar
Duitsland is gegaan en een de
pressie bij Ierland is aangeko
men. Alleen met hulp van een
föhnachtige wind zal het kwik in
het zuiden en midden een tem
peratuur van twintig graden
kunnen bewerkstelligen.
Bij twee eerdere warmtegolfjes
in deze maand is dat föhneffect
er ook geweest. Ais ik me goed
herinner overschreed de reële
temperatuur eenmaal de ver
wachte met drie tot vier graden.
Aan de westelijke rand van een
continentaal hogedrukgebied
spelen er niet zelden föhnvloe
den mee. De luchtstroming uit
zuidoost of zuid daalt en al da
lende wordt de lucht steeds dro
ger en door het meer en door „in
elkaar drukken" wordt die lucht
warmer. Mogelijk hield de hoge
temperatuur op de Zwitserse
berg Gutsch (2284 meter), te we
ten vier graden Celsius (dauw
punt -7) bij zuidoostelijke wind,
in wezen een belofte in. Dc ben er
overigens gisteren wel een beet
je aan gaan twijfelen of het kwik
wel zo hoog zou komen en dit
vooral in verband met de kracht
van een zuidwestelijke hoogte
stroming boven de Golf van Bis
kaje en West-Frankrijk. Boven
Brest bijvoorbeeld werd op 9000
meter hoogte gisteren een
windsnelheid van honderd km
per uur waargenomen.
Bij een dergelijke situatie is er
weinig voor nodig om storingen
uit Zuidwest-Europa naar de La
ge Landen te krijgen. Ondanks
die opdringerigheid van de sto
ringen voorzie ik toch niet voor
zondagmiddag of -avond het be
gin van een wat onbestendiger
periode met de mogelijkheid
van regen en helaas.weer wat
lagere temperaturen. Zuid- en
midden-Enge land en ook west-
Frankrijk zagen gistermiddag
de bewolking vooral in de hoge
re niveaus flink toenemen. Ver
scheidene stations meldden cir
rus en clrrostratus en op iets
lager niveau altocumulus
(schaapjeswolken). De depressie
zelf bleef nog op vrij grote af
stand: het weerschip Romeo ten
westen van Bretagne gaf giste
ren de hele dag nog steeds een
zuidoostelijke wind door.
Zeer fraaie temperaturen wer
den gemeld uit Oost-Europa. In
zuidoost-Polen, Hongarije. Ro-
menië en het oosten van Tsje-
choslowaklje liep het kwik op
tot 20 k 24 graden. Wat meer
naar het westen was het een
stuk frisser: Praag maximaal 13
graden maar ook Graz in Oos
tenrijk deed het best met 23
graden, Klagenfurt 21 graden
celsius. In Neurenberg bleef het
kwik steken op 16 graden en dit
station was daarmee een van de
warmste van Duitsland. In
Scandinavië doet zich een fikse
kouinval voor. Poollucht wordt
daarin zuidelijke richting aan
gevoerd. Stations aan de
westkust van Noorwegen
meldden gistermiddag zelfs
sneeuwbuien en tot in Denemar
ken wordt het effect van die
koudere lucht verwacht. Naar
alle waarschijnlijkheid zullen
wij daar geen pijn van krijgen.
Na de superwarme maart van
1957 was de erop volgende april
maand veel te droog. We beleef
den toen de droogste gras
maand in 64 Jaar. Maar de reke
ning werd gepresenteerd één
week voor de IJshelllgen (rond 5
mei), toen het ging sneeuwen en
er een vernietigende nachtvorst
optrad.
A8SEN Twee jaar en zes maan
den met aftrek heeft de officier van
Justitie bij de rechtbank te Assen
geëist tegen de 27-jarige sloper C H.
uit Dordrecht wegens diefstal met
braak in vereniging gepleegd
In de nacht van 11 Januari werd hij
in Klazienaveen door de politie aan
gehouden na een inbraak in een
kledingmagazijn. Zijn metgezel ont
kwam. Verdachte ontkende voor de
rechtbank iets met de inbraak te
maken te hebben gehad. Hij zou na
een feestje in Amsterdam door vier
anderen naar Klazienaveen zijn
meegetroond. HIJ was zwaar onder
Invloed van alcohol en drugs ge
weest en kon zich van de toedracht
vrijwel niets meer herinneren. Vol
gens de politie zijn er slechts twee
mannen aan het werk geweest ln
Klazienaveen die nacht.
De officier van Justitie, mr, A.O. de
Visser, zei van het verhaal van H -
niets te geloven. „Deze verdachte
hoort niet tot de allergrootsten ln
deze wereld van misdaad, maar hij
blaast een stevig partijtje mee".
De raadsman, mr. M. Moszkowicz
uit Maastricht, noemde het verhaal
van zijn cliënt „Inderdaad fantas
tisch". maar dat van de politie is
volgens hem ook ongeloofwaardig
De raadsman vroeg vrijspraak. Uit
spraak 21 april.
onder redactie van Loes Smit
Een Rotterdamse jongen wordt
wakker. Hij rekt zich uit, verheft
zich van zijn sponde, pakt zijn
trompet en blaast, nog gehuld in
nachtgewaad, slaapmuts en bed-
sokken, de reveille. Op zijn
nachtkastje staan een wekker en
een schemerlampje, achter hem
het Rotterdamse stadhuis. Kort
om: een plechtige gebeurtenis,
waarmee hij het startsein geeft
voor alle Rotterdammers die tus
sen 1 april en 1 oktober muziek
willen maken op straat. In die
(proef-)periode mogen ze dat op al
le werkdagen zonder eerst een ver
gunning te vragen.
De reveilleblazer, symbool van de
ontwaakte straatmuziek in de
Maasstad, is met trompet, nacht
hemd en al vereeuwigd en op een
poster afgedrukt met de tekst „De
straatmuziek ontwaakt". In de af
gelopen nacht zijn vele tientallen
exemplaren op vitale punten in de
stad opgehangen om iedere Rotter
dammer er op te attenderen dat het
volgende week echt mag. En wie
mocht denken dat het dus wel een
één aprll-grap zal zijn: zaterdag 2
april wordt de eerste officiële
straatmuziekdag, die burgemees
ter Van der Louw beloofd heeft
persoonlijk open te „blazen" op het
Lijnbaanplein, waarvoor hij een
nog onbekend muziekinstrument
zal gebruiken.
De hele gebeurtenis is een groot
succes voor de organisatoren,
die zich samen de RIR richting
Irreële reclame noemen. Een
groep van zes Jonge Rotterdam
mers, die steeds meer volgelingen
achter zich verzamelen. Hun Ideeën
spreken veel stadgenoten niet
het minst burgemeester Van der
Louw aan: meer vriendelijkheid
tegenover elkaar, meer levendig
heid ln de binnenstad. De eerste
keer verrasten ze hun stadgenoten
vorig Jaar februari met een poster,
waarop onder hun hoofden „gefeli
citeerd" stond, een hartelljkheidje
dat
de praktijk uit te proberen, en on
danks het natte weer waren er die
dag heel wat muzikanten op straat.
Burgemeester Van der Louw, zelf
enthousiast voor de vrije muziek,
besprak het plan verder op het
stadhuis, waarop deze beslissing
uit de bus kwam: één zomer probe
ren, alleen op de werkdagen, en
daarna nog eens met de winkeliers
praten of die er ook zoveel voor
voelen.
Voorlopig kan het in Rotterdam
dus een vrolijke boel worden, kan
iedereen er musiceren of achter de
muziek aan. De RIR blijft In elk
geval niet werkeloos toekijken. De
zes irreële reklamanten kondigen
nu al aan dat ze binnenkort met
weer een totaal ander idee op de
proppen zullen komen.
Iedereen op zichzelf kon toepassen,
en een poster die nu nog naast de
werkkamer van de burgemeester
hangt Een tijdje later stonden
RIR-aanhangers met kramen op
het Beursplein, waar ze voorbijgan
gers een drankje aanboden, ln ruil
waarvoor de gasten zwart op wit
opschreven, waarmee zij hun stad
opgevrolijkt wilden zien. Eén wens
was wel heel duidelijk: er moest
meer muziek op straat komen. De
RIR kreeg één dag vrij musiceren
van de gemeente los om die wens in
ditmaal de 21ste keer was, dat kin
deren zich overal in het land aan
het planten zetten. Het ging dus
om de 21ste nationale boom
feestdag en dan kan niet van die
vroege boomfeesten gezegd wor
den. Die vonden incidenteel ergens
in het land plaats en van een natio
nale manifestatie was nog geen
sprake.
Zo herinnert de heer Wiggers uit
Holten zich nog de boomplantda-
gen in onder meer de staatsbos-
wachterij „Gees", ln de gemeente
Oosterhesselen, en twee coupletten
van een boomplantlied. dat de
scholieren na het planten zongen.
Dat ging zo: „Gij boompjes nu door
ons geplant groeit op tot forse
bomen. Dan zal uit 't werk van
kinderhand een statig woud
voorkomen". En het tweede cou
plet: „Zo God wil heerst na Jaar en
dag alom hier 't groene lover
En spreidt zijn schaduw over de
plek waar eens het heiveld lag".
Twee lezers zijn over de jonge bo
men gevallen, die op de laatste
nationale boomfeestdag geplant
zijn. Niet letterlijk, maar alleen
over de berichtgeving ln deze hoek
van de krant. Want, schrijven ze
beiden, zeker vijftig Jaar geleden
had Je ook al boomplantdagen. In
derdaad. ze hebben allebei gelijk.
Maar let op de fijne nuance: in het
gewraakte bericht stond, dat het
Waar de geit thuis hoorde was een
raadsel, maar een feit was dat ze
zich als „pletngeit" uitstekend op
haar gemak voelde. Het dier had
zich ln een dolle bul naar een druk
kruispunt ln het Limburgse
Brunssum begeven, waar het ijve
rig doende was het verkeer te
(ont)regelen. Een kwartier lang
heeft volgens De Limburger de po
litie tussen de auto's achter de geit
aan moeten Jagen, voordat ze zich
liet vangen. Daarna liet ze zich ge
willig ter ontnuchtering naar het
bureau afvoeren om op haar baas
te wachten.
Volgens ooggetuigen werd Daniel
Esquivel uit Paraguay met twee bij
hem logerende landgenoten ln de
vroege ochtend van 1 februari door
onbekenden uit Esquivels woning
in de Argentijnse hoofdstad Bue
nos Aires gesleurd en onder trap
pen en slaan ln wachtende auto's
geduwd. Na twee dagen kwamen
twee van de drie thuis; ze vertelden
vreselijk gemarteld te zijn en
steeds maar weer ondervraagd over
hun activiteiten ln de kerkelijke
gemeente. Esquivel was niet bij
hen; sinds zijn ontvoering heeft
niemand meer iets over hem ge
hoord. Deze 33-jarige Paraguay-
aanse boer kwam naar Argentinië
in de hoop daar werk ln een fabriek
te vinden. In zijn vrije tijd doet hij
veel aan kerkewerk, vooral voor de
immigranten in de gemeente waar
hijzelf bU hoort. Zlin hulp varieert
van praktische adviezen tot de or
ganisatie van gebeds- en bijbelstu
diesamenkomsten en huisvesting
van daklozen Al enkele malen Is
Esquivel met de dood bedreigd en
heeft hij moeten onderduiken. Am
nesty International Is er van op de
hoogte, dat hij al sinds zijn vroege
Jeugd borstklachten heeft en nooit
al te gezond Is geweest. Als daar
ook nog martelingen bij komen,
moet het ergste voor hem worden
gevreesd.
Wie een brief wil schrijven, zou
daarin ln beleefde bewoordingen
kunnen vragen of de ver
blijfplaats van de heer Esquivel
bekend wordt gemaakt, of de auto
riteiten kunnen garanderen dat de
gevangene ln goede gezondheid
verkeert en dat men duidelijk
maakt waarvan hij beschuldigd
wordt of wel hem onmiddellijk vrij
laat. Die brieven kunnen gericht
worden aan: Oenerai Roberto Vlo-
la. Jefe del Estado Mayor Co-
mando Oeneral del EJerclto Azo-
pardo 270 Buenos Aires. Argenti
na; aan Exmo. Sr. Presidente. Oe-
neraJ Jorge Rafael Vldela Casa
de Goblerno Buenos Aires, Ar
gentina; en/of aan de ambassadeur
in ons land: Z.E Rafael M. Vaz
quez. Javastraat 20. Den Haag En
we herhalen het nog maar eens: een
luchtpostblad (75 cent) is ln alle
gevallen voldoende gefrankeerd.
